Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
idź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
description

Akt prawny

Akt prawny
obowiązujący
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej, L rok 1978 nr 223 str. 48
Wersja aktualna
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej, L rok 1978 nr 223 str. 48
Wersja aktualna
Akt prawny
obowiązujący
ZAMKNIJ close

Alerty

DYREKTYWA KOMISJI

z dnia 14 lipca 1978 r.

dostosowująca do postępu technicznego dyrektywę 70/220/EWG w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do działań, jakie mają być podjęte w celu ograniczenia zanieczyszczania powietrza przez spaliny z silników o zapłonie iskrowym pojazdów silnikowych (78/665/EWG)

Dziennik Urzędowy nr L 223 14/08/1978 s. 0048 - 0056

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą,

uwzględniając dyrektywę Rady 70/156/EWG z dnia 6 lutego 1970 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do homologacji typu pojazdów silnikowych i ich przyczep(1), zmienioną Aktem Przystąpienia, w szczególności jej art. 11, 12 oraz 13,

uwzględniając dyrektywę Rady 70/220/EWG z dnia 20 marca 1970 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do działań, jakie mają być podjęte w celu ograniczenia zanieczyszczania powietrza przez spaliny z silników o zapłonie iskrowym pojazdów silnikowych[2], zmienioną Aktem Przystąpienia, w szczególności jej art. 5,

a także mając na uwadze, co następuje:

pierwszy program działań Wspólnoty Europejskiej na rzecz środowiska naturalnego zatwierdzony 22 listopada 1973 r. przewiduje, że w celu uwzględniania najnowszego postępu naukowego dyrektywy mogą być zmieniane, w szczególności w odniesieniu do zanieczyszczania powietrza przez spaliny z silników o zapłonie iskrowym;

maksymalne dopuszczalne wartości graniczne dla tlenku węgla oraz niespalonych węglowodorów wydzielanych przez silniki o zapłonie iskrowym, montowane w pojazdach silnikowych, zostały ustanowione w dyrektywie 70/220/EWG; wartości te zostały początkowo obniżone przez dyrektywę Rady 74/290/EWG z dnia 28 maja 1974 r.(3), a dopuszczalne wartości graniczne emisji tlenku azotu zostały dodane dyrektywą Komisji 77/102/EWG z dnia 30 listopada 1976 r.(4);

wymagania dotyczące ochrony zdrowia publicznego oraz środowiska naturalnego wymagają dalszego szybkiego obniżania tych limitów; postęp techniczny w konstrukcji silnika umożliwia obecnie ich zmniejszenie dla tego typu silników bez sprzeczności z celami polityki Wspólnoty w innych obszarach, w szczególności w obszarze racjonalnego wykorzystania energii;

środki przewidziane niniejszą dyrektywą są zgodne z opinią Komitetu ds. dostosowania do postępu technicznego dyrektyw mających na celu zniesienie barier technicznych w handlu w sektorze pojazdów silnikowych,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Załączniki I, II, III, V i VII do dyrektywy 70/220/EWG, zmienione dyrektywami 74/290/EWG oraz 77/102/EWG, zostają zmienione zgodnie z Załącznikiem do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 2

1. Od 1 kwietnia 1979 r. Państwa Członkowskie z przyczyn odnoszących się do zanieczyszczenia powietrza przez spaliny z silników:

- nie odmawiają przyznawania homologacji EWG typu pojazdów silnikowych lub wydawania dokumentów, określonych w art. 10 ust. 1 tiret ostatnie dyrektywy 70/156/EWG lub przyznawania krajowej homologacji typu pojazdów silnikowych, ani

- nie zabraniają wprowadzania do użytku tego rodzaju pojazdów,

gdy poziom gazowych substancji zanieczyszczających środowisko emitowanych przez ten typ pojazdów silnikowych lub tego rodzaju pojazdy spełnia wymogi dyrektywy 70/220/EWG, ostatnio zmienionej niniejszą dyrektywą.

2. Od 1 października 1979 r. Państwa Członkowskie:

- nie wydają dokumentu przewidzianego w art. 10 ust. 1 tiret ostatnie dyrektywy 70/156/EWG w odniesieniu do typu pojazdów silnikowych, które emitują gazowe substancje zanieczyszczające środowisko na poziomie niespełniającym wymogów dyrektywy 70/220/EWG, ostatnio zmienionej niniejszą dyrektywą,

- mogą odmówić przyznania krajowej homologacji typu pojazdów silnikowych dla danego typu pojazdu silnikowego, który emituje gazowe substancje zanieczyszczające środowisko na poziomie niespełniającym wymogów dyrektywy 70/220/EWG, ostatnio zmienionej niniejszą dyrektywą.

3. Od 1 października 1981 r. Państwa Członkowskie mogą zabraniać wprowadzania do użytku pojazdów, które emitują gazowe substancje zanieczyszczające środowisko na poziomie niespełniającym wymogów dyrektywy 70/220/EWG, ostatnio zmienionej niniejszą dyrektywą.

4. Przed 1 stycznia 1979 r. Państwa Członkowskie wprowadzają w życie przepisy wymagane w celu zapewnienia zgodności z niniejszą dyrektywą oraz bezzwłocznie informują o tym Komisję.

Artykuł 3

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 14 lipca 1978 r.

W imieniu Komisji

Étienne DAVIGNON

Członek Komisji


ZAŁĄCZNIK

ZMIANY DO ZAŁĄCZNIKÓW DO DYREKTYWY 70/220/EWG, ZMIENIONEJ DYREKTYWAMI 74/290/EWG ORAZ 77/102/EWG

I. Przepisy ogólne odnoszące się do jednostek miar

Przepisy dyrektywy 70/220/EWG zostają uzgodnione z przepisami dyrektywy 71/354/EWG, ostatnio zmienionej dyrektywą 76/770/EWG odnoszącą się do jednostek miar.

W załącznikach do dyrektywy 70/220/EWG:

- wyrażenia „waga odniesienia” oraz „waga maksymalna” zastępuje się wyrażeniami „masa odniesienia” oraz „masa maksymalna”;

- wartości ciśnienia wyrażone w milimetrach słupa rtęci oraz w milimetrach słupa wody zastępuje się wartościami wyrażonymi w milibarach zgodnie z wzorem:

- 1 mm Hg = 1,33 322 mbar

- 1 mm H2O = 0,0 980 665 mbar;

- wartości mocy są podawane w kilowatach zamiast w koniach mechanicznych zgodnie ze wzorem:

- 1 CV = 0,735 498 kW,

- 1 HP = 0,7457 kW.

II. Przepisy szczegółowe

ZAŁĄCZNIK I

DEFINICJE, WNIOSEK O HOMOLOGACJĘ EWG TYPU ORAZ SPECYFIKCJE BADAŃ

Pkt 1.2 otrzymuje brzmienie:

„1.2 Masa odniesienia

„Masa odniesienia” oznacza masę pojazdu gotowego do jazdy pomniejszoną o znormalizowaną masę kierowcy 75 kg i powiększoną o znormalizowaną masę 100 kg.”

Dodaje się pkt 1.2.1 w brzmieniu:

„1.2.1. „Masa pojazdu gotowego do jazdy” oznacza masę określoną w pkt 2.6 załącznika I do dyrektywy 70/156/EWG”.

Tabela w pkt 3.2.1.1.4 otrzymuje brzmienie:


Masa odniesienia

(kg)

RW

Masa tlenku węgla

(g/badanie)

L1

Masa węglowodorów

(g/badanie)

L2

Masa tlenków azotu wyrażonych jako równoważnik NO2

(g/badanie)

L3

RW <750

750< RW £ 850

850< RW £ 1 020

1 020< RW £ 1 250

1 250 < RW £ 1 470

1 470 < RW £ 1 700

1 700 < RW £ 1 930

1 930 < RW £ 2 150

2 150 < RW

65

71

76

87

99

110

121

132

143

6,0

6,3

6,5

7,1

7,6

8,1

8,6

9,1

9,6

8,5

8,5

8,5

10,2

11,9

12.,3

12,8

13,2

13,6

Pkt 3.2.1.1.4.1 otrzymuje brzmienie:

„3.2.1.1.4.1. Jednakże do 1 października 1981 r. dla homologacji typu w odniesieniu do pojazdów kategorii M1 wyposażonych w automatyczną skrzynię biegów, wartości graniczne L3 emisji tlenku azotu podane w tabeli w pkt 3.2.1.1.4 mnoży się przez współczynnik 1,25.

W odniesieniu do pojazdów innych niż należące do kategorii M1, wartości graniczne dla emisji tlenku azotu pozostają takie, jak podane w pkt 3.2.1.1.4 dyrektywy 77/102/EWG, pomnożone przez współczynnik 1,25”.

Pkt 3.2.1.2.2 otrzymuje brzmienie:

„3.2.1.2.2. Zawartość tlenku węgla objętościowo w gazach spalinowych emitowanych na biegu jałowym silnika nie może przekraczać 3,5%. W przypadku gdy dokonywana jest kontrola zgodnie z przepisami załącznika IV, w warunkach działania niespełniających norm zalecanych przez producenta (konfiguracja dostosowanych składników), maksymalna zawartość mierzona objętościowo nie przekracza 4,5%”.

Pkt 4.2.2 „Współczynnik E” otrzymuje brzmienie: „E £ 8%”.

Pkt 4.2.3 „Współczynnik E” otrzymuje brzmienie: „E > 8% oraz E £ 13%”.

Tabela w pkt 5.1.1.1 otrzymuje brzmienie:


Masa odniesienia

(kg)

RW

Masa tlenku węgla

(g/badanie)

L1

Masa węglowodorów

(g/badanie)

L2

Masa tlenków azotu wyrażona jako równoważnik NO2

(g/badanie)

L3

£ 750

750< RW £ 850

850< RW £ 1 020

1 020< RW £ 1 250

1 250 < RW £ 1 470

1 470 < RW £ 1 700

1 700 < RW £ 1 930

1 930 < RW £ 2 150

2 150 < RW

78

85

91

104

119

132

145

158

172

7,8

8,2

8,5

9,2

9,9

10,5

11,2

11,8

12,5

10,2

10,2

10,2

12,2

14,3

14,8

15,4

15,8

16,3

Pkt 5.1.1.1.1 otrzymuje brzmienie:

„5.1.1.1.1. Dla pojazdów kategorii M1 wyposażonych w automatyczną skrzynię biegów, które otrzymały homologację typu w odniesieniu do emisji przed 1 października 1981 r. wartości graniczne L3 dla emisji tlenku azotu podane w tabeli w pkt 5.1.1.1 niniejszej dyrektywy mnoży się przez współczynnik 1,25.

W odniesieniu do pojazdów innych niż należące do kategorii M1, wartości graniczne dla emisji tlenku azotu pozostają takie, jak podane w pkt 5.1.1.1 dyrektywy 77/102/EWG, pomnożone przez współczynnik 1,25”.

ZAŁĄCZNIK II

ZASADNICZE WŁAŚCIWOŚCI SILNIKA I INFORMACJE DOTYCZĄCE PRZEPROWADZANIA TESTÓW

Dodaje się następujące pkt:

„3.2.1.3.6. Układ biegu jałowego. Opis ustawień i odpowiednich wymogów w celu uzgodnienia z pkt 3.2.1.2.2 załącznika I (konfiguracja dostosowania składników)”.

„8.1.1 Zawartość tlenku węgla objętościowo w gazach wydechowych na jałowym biegu silnika....% (norma producenta)”.

ZAŁĄCZNIK III

BADANIE TYPU I

W pkt 1.3.1 dodaje się zdanie w brzmieniu:

„Można używać również drugiego, trzeciego i czwartego biegu, w przypadku gdy instrukcje prowadzenia pojazdu zalecają ruszanie z drugiego biegu na płaskiej powierzchni lub gdy pierwszy bieg jest określany jako bieg przeznaczony do jazdy terenowej, jazdy na gąsienicach lub holowania”.

W pkt 2.1.4 dodaje się zdanie w brzmieniu:

„Wymaganie to stosuje się również w szczególności do ustawień dla biegu jałowego (prędkość obrotowa oraz zawartość tlenku węgla w gazach wydechowych), automatycznej przepustnicy oraz układu oczyszczania gazów wydechowych”.

Pkt 2.1.5 otrzymuje brzmienie:

„2.1.5. Układ wlotowy badanego pojazdu montuje się poza przepustnicą, z połączeniem umożliwiającym dokładny pomiar próżni w rurze wlotowej”.

Dodaje się pkt 2.1.7 w brzmieniu:

„2.1.7. Pojazdy zaprojektowane do współpracy z katalizatorami bada się z usuniętym katalizatorem, chociaż urządzenie to może być montowane w pojazdach produkowanych w typie homologowanym”.

Pkt 3.2.4 otrzymuje brzmienie:

„3.2.4. Kondensator chłodzenia montuje się między tylną rurą a zaworem wlotowym do kolektora lub kolektorów, tak aby temperatura gazów spalinowych u wylotu kondensatora nie spadała poniżej 5°C. Układ chłodzenia powinien być taki, aby unikać porywania skroplin wody przez gazy przez niego przepływające, zaś wilgotność gazów w kolektorze lub kolektorach musi być mniejsza niż 90% przy 20°C”.

W pkt 3.2.5 ostatnie zdanie otrzymuje brzmienie:

„Objętość odcinka rury zbiorczej prowadzącej do kolektora jest mniejsza niż 0,03 m3”.

Pkt 4.1.2 otrzymuje brzmienie:

„4.1.2. Hamulec reguluje się w następujący sposób:”

Dotychczasowe pkt 4.1.2, 4.1.3 i 4.1.4 otrzymują oznaczenie 4.1.2.1, 4.1.2.2 oraz 4.1.2.3.

Pkt 4.1.2.4 (nowy) otrzymuje brzmienie:

„4.1.2.4. Inne metody pomiaru mocy niezbędnej do wprawiana w ruch pojazdu (np. pomiar napędowego momentu obrotowego, pomiar opóźnienia, itp.) również będą dopuszczone”.

Pkt 4.1.2.5 (nowy) otrzymuje brzmienie:

„4.1.2.5. Hamulec może być wyregulowany tylko na podstawie prób drogowych, jeżeli warunki dotyczące ciśnienia powietrza oraz temperatury na drodze oraz w miejscu lokalizacji stanowiska siłomierza nie różnią się o więcej niż ± 15 mbar oraz o więcej niż ± 8°C”.

Pkt 4.1.3 (nowy) otrzymuje brzmienie:

„4.1.3. Jeśli powyższa metoda nie daje się zastosować, stanowisko badawcze ustawia się tak, aby pochłonąć moc kół napędzających przy stałej prędkości 50 km/godz. zgodnie z przepisami tabeli w pkt 4.2. Moc tę ustala się zgodnie z metodą wskazaną w załączniku VII”.

Pkt 4.1.3.1(nowy) otrzymuje brzmienie:

„4.1.3.1. W przypadku pojazdów innych niż należące do kategorii M1, pojazdów o masie odniesienia większej niż 1 700 kg lub pojazdów o napędzie na wszystkie koła, wartości mocy podane w tabeli mnoży się przez współczynnik 1,3”.

Tabela w pkt 4.2 otrzymuje brzmienie:


Masa odniesienia (RW) pojazdu

(kilogramy)

Równoważna bezwładność

(kilogramy)

Moc pochłonięta przez siłomierz

(kW)

£ 750

750< RW £ 850

850< RW £ 1 020

1 020< RW £ 1 250

1 250 < RW £ 1 470

1 470 < RW £ 1 700

1 700 < RW £ 1 930

1 930 < RW £ 2 150

2 150 < RW £ 2 380

2 380 < RW £ 2 610

2 610 < RW

680

800

910

1 130

1 360

1 590

1 810

2 040

2 270

2 270

2 270

1,8

2,0

2,2

2,4

2,7

2,9

3,1

3,3

3,5

3,6

3,7

Do punktu 4.4 dodaje się zdanie w brzmieniu:

„Dla pojazdów o masie odniesienia większej niż 1 700 kg, których silniki mają zamontowane urządzenie do rozcieńczania gazów wydechowych (na przykład pompę powietrza), dozwolone jest ciśnienie zwrotne nieprzekraczające 10 mbar”.

ZAŁĄCZNIK V

BADANIE TYPU III

Tabela w pkt 2.2 otrzymuje brzmienie:

Warunek

nr

Prędkość pojazdu

(km/godz.)

Współczynnik obciążenia

Moc pochłonięta przez hamulec

1

2

3

Bieg jałowy

50 ± 2

50 ± 2

0,25

0,25

0,50

0

Odpowiednio do ustawień dla badań typu I

Wielkość określona w warunku nr 2 pomnożona przez współczynnik 1,7

Skreśla się pkt 2.3.

Pkt 2.4 otrzymuje oznaczenie 2.3.

Dodaje się załącznik VII w brzmieniu:

ZAŁĄCZNIK VII

Metoda kalibrowania SIŁOMIERZA

1. Załącznik ten opisuje metodę, która ma być używana do ustalania stosunku między mocą wskazywaną przez siłomierz a rzeczywistą mocą absorbowaną przez miernik.

Rzeczywista moc absorbowana przez siłomierz (Pa) jest mocą zaabsorbowaną przez hamulec, powiększoną o moc zużytą na pokonanie tarcia w siłomierzu, z wyjątkiem strat mocy w wyniku tarcia między oponą a rolką.

2. Metoda ta pomija różnice w wewnętrznym tarciu rolki (rolek), które jest spowodowane ciężarem pojazdu.

3. Zgodnie z tą metodą, moc zaabsorbowana ustalana jest na podstawie czasu opóźnienia rolki (rolek). Różnica między czasem opóźnienia rolki napędzanej oraz czasu rolki swobodnej może zostać pominięta w wypadku siłomierzy o dwóch rolkach, tj. czas, jaki należy brać pod uwagę to czas rolki napędzanej.

4. Stosowana będzie następująca procedura:

4.1. Użyć koła zamachowego lub innych środków do symulacji bezwładności masy pojazdu. W tym celu wybrać taką masę bezwładności, przy której siłomierz jest najczęściej używany.

4.2. Wprawić siłomierz w ruch poprzez umieszczenie pojazdu na rolkach lub w dowolny inny sposób.

4.3. Do pomiaru prędkości rolki (rolek) można używać piątego koła, obrotomierza lub innego odpowiedniego przyrządu.

4.4. Doprowadzić rolkę (rolki) do prędkości 50 km/godz. i przyłożyć właściwą moc do siłomierza zgodnie z tabelą w załączniku III pkt 4.2.

4.5. Zanotować wskazaną moc (Pi).

4.6. Doprowadzić rolkę (rolki) do prędkości co najmniej 60 km/godz.

4.7. Odłączyć urządzenie używane do wprawiania siłomierza w ruch (pojazd nie może znajdować się na rolce (rolkach)).

4.8. Zanotować czas potrzebny na zmniejszenie prędkości rolki (rolek) z 55 do 45 km/godz.

4.9. Moc Pa należy wyliczać wykorzystując wzór:

infoRgrafika = infoRgrafika = infoRgrafika

gdzie:

Pa = moc zaabsorbowana przez siłomierz w kW,

M1 = równoważna bezwładność napędzana przez rolki w kg,

V1 = prędkość początkowa w m/s (55 km/godz. = 15,28 m/s),

V2 = prędkość końcowa w m/s (45 km/godz. = 12,50 m/s),

t = czas potrzebny do zmniejszenia prędkości rolki (rolek) z 55 do 45 km/godz.

4.10. Powtórzyć operacje 4.4-4.9 wystarczającą ilości razy do pokrycia zakresów mocy wymienionych w załączniku III oraz V.

4.11. Wykres przedstawiający moc wskazaną jako funkcję mocy zaabsorbowanej przy 50 km/godz.

Moc wskazana przy prędkości 50 km/godz. w kW

infoRgrafika

Moc zaabsorbowana Pa przy prędkości 50 km/godz. w kW

Dotychczasowy załącznik VII otrzymuje oznaczenie VIII:

„ZAŁĄCZNIK VIII

Tytuł otrzymuje brzmienie:

WZÓR

Załącznik do świadectwa homologacji EWG typu pojazdów silnikowych dotyczący zanieczyszczania powietrza przez spaliny z silników o zapłonie iskrowym

Art. 4 ust. 2 i art. 10 dyrektywy Rady 70/156/EWG z dnia 6 lutego 1970 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do homologacji typu pojazdów silnikowych i ich przyczep)

Uwzględniając zmiany zgodnie z dyrektywą 78/665/EWG”

Pkt 5 otrzymuje brzmienie:

„5. Masa odniesienia pojazdu ..............................................................................”

Skreśla się pkt 5.1.

Pkt 7.3 otrzymuje brzmienie:

„7.3 Przełożenie przekładni:

- pierwszy bieg .........................................................................................

- drugi bieg ...............................................................................................

- trzeci bieg ...............................................................................................

Przełożenie przekładni głównej ......................................................................

Opony:

- wymiary .................................................................................................

- dynamiczny obwód toczenia .................................................................”



(1) Dz.U. nr L 42 z 23.2.1970, str. 1.

(2) Dz.U. nr L 76 z 6.4.1970, str. 1.

(3) Dz.U. nr L 159 z 15.6.1974, str. 61.

(4) Dz.U. nr L 32 z 3.2.1977, str. 32.

* Autentyczne są wyłącznie dokumenty UE opublikowane w formacie PDF w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Treść przypisu ZAMKNIJ close
Treść przypisu ZAMKNIJ close
close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00