RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 133,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dniu 27 stycznia 2003 r. Organ Rozstrzygania Sporów („ORS”) Światowej Organizacji Handlu („WTO”) przyjął raport Organu Apelacyjnego (¹) i sprawozdanie zespołu (²) potwierdzone raportem organu apelacyjnego, które stwierdzają, że Ustawa o odszkodowaniach z tytułu kontynuacji dumpingu lub utrzymywania subsydiów („Continued Dumping and Subsidy Offset Act” – „CDSOA”) jest niezgodna ze zobowiązaniami Stanów Zjednoczonych wynikających z porozumień w ramach WTO.

(2) W związku z tym, że Stany Zjednoczone nie dostosowały ustawodawstwa do omawianych porozumień, Wspólnota zwróciła się do ORS o zezwolenie na zawieszenie stosowania koncesji celnych i zobowiązań wynikających z Układu Ogólnego w sprawie Ceł i Handlu GATT 1994 w stosunku do Stanów Zjednoczonych (³). Stany Zjednoczone wyraziły sprzeciw w stosunku do poziomu zawieszenia koncesji celnych oraz zobowiązań i sprawa została poddana pod rozstrzygnięcie sądu arbitrażowego.

(3) W dniu 31 sierpnia 2004 r. arbitrzy stwierdzili, że poziom zniweczenia lub naruszenia korzyści Wspólnoty sięgał każdego roku 72 % kwot wypłaconych na mocy CDSOA związanych z cłami antydumpingowymi i wyrównawczymi płaconymi przy przywozie ze Wspólnoty w ostatnim roku, za który były dostępne dane, zgodnie z informacją opublikowaną przez władze Stanów Zjednoczonych. Arbiter stwierdził, że zawieszenie koncesji lub innych zobowiązań przez Wspólnotę, w formie nałożenia cła przywozowego, dodatkowego w stosunku do obowiązującego cła, na listę produktów pochodzących ze Stanów Zjednoczonych odpowiadającej, w skali rocznej, łącznej wartości handlu nieprzekraczającej kwocie zniweczenia lub naruszenia korzyści, jest zgodne z zasadami WTO. W dniu 26 listopada 2004 r. ORS udzielił zezwolenia na zawieszenie stosowania w stosunku do Stanów Zjednoczonych koncesji celnych i zobowiązań wynikających z GATT 1994 zgodnie z decyzją arbitra.

(4) Kwoty wypłacone na mocy CDSOA w ostatnim roku, dla którego były dostępne dane, odnoszą się do wypłacania środków pochodzących z ceł antydumpingowych i wyrównawczych pobranych z ciągu roku podatkowego 2004 (od 1 października 2003 r. do 30 września 2004 r.). Na podstawie danych opublikowanych przez Biuro Celne i Ochrony Granic Stanów Zjednoczonych poziom zniweczenia lub naruszenia korzyści Wspólnoty obliczono na 27,81 milionów dolarów. Wspólnota może zatem zawiesić stosowanie koncesji celnych w stosunku do Stanów Zjednoczonych na równoważnym poziomie. Skutek 15 % dodatkowego cła przywozowego ad valorem na przywóz produktów z załącznika I pochodzących ze Stanów Zjednoczonych odpowiada, w skali roku, wartości handlu nieprzekraczającej 27,81 milionów dolarów. W odniesieniu do tych produktów Wspólnota powinna zawiesić stosowanie koncesji celnych w stosunku do Stanów Zjednoczonych od dnia 1 maja 2005 r.

(5) W przypadku dalszego niestosowania się do orzeczenia i zalecenia ORS Komisja powinna dostosować w skali rocznej poziom zawieszenia koncesji do poziomu zniweczenia lub naruszenia korzyści Wspólnoty spowodowanych wprowadzeniem CDSOA. Komisja powinna wprowadzić zmiany w liście w załączniku I lub stawce dodatkowego cła przywozowego, tak aby skutek dodatkowego cła na przywóz ze Stanów Zjednoczonych wybranych produktów, w skali roku, odpowiadał wartości handlu nieprzekraczającej kwoty zniweczenia lub naruszenia korzyści.

(6) Komisja powinna zastosować się do następujących kryteriów:

a) Komisja powinna wprowadzić zmiany do stawki dodatkowego cła przywozowego w przypadku, gdy dodanie lub usunięcie produktów z listy w załączniku I nie umożliwia dostosowania poziomu zawieszenia koncesji do poziomu zniweczenia lub naruszenia korzyści. W przeciwnym przypadku Komisja powinna dodać produkty do listy w załączniku I, jeśli poziom zawieszenia koncesji wzrasta lub wycofuje produkty z listy, jeśli poziom zawieszenia spada;

b) w przypadku dodania produktów Komisja powinna automatycznie wybrać produkty z listy w załączniku II zgodnie z kolejnością produktów na tej liście. W związku z tym Komisja powinna zmienić również listę w załączniku II, wycofując z niej produkty dodane do listy w załączniku I;

c) w przypadku wycofania produktów Komisja najpierw powinna wycofać produkty, które zostały w późniejszym okresie dodane do listy w załączniku I. Następnie Komisja powinna wycofać produkty obecnie znajdujące się na liście w załączniku I zgodnie z kolejnością produktów na tej liście.

(7) Środki niezbędne do wdrożenia niniejszego rozporządzenia powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (⁴).

(8) W celu uniknięcia obchodzenia dodatkowego cła rozporządzenie powinno wejść w życie z dniem jego publikacji,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Niniejszym zawiesza się koncesje celne i zobowiązania Wspólnoty wynikające z GATT 1994 w odniesieniu do produktów pochodzących ze Stanów Zjednoczonych wymienionych w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

[1] Nakłada się cło ad valorem w wysokości 0,3 %, będące cłem dodatkowym do cła stosowanego na podstawie rozporządzenia (UE) nr 952/2013 (⁵), na produkty pochodzące ze Stanów Zjednoczonych Ameryki wymienione w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 3

1. Komisja co roku dostosowuje poziom zawieszenia koncesji do poziomu zniweczenia lub naruszenia korzyści Wspólnoty spowodowanych ustawą offsetową Stanów Zjednoczonych dotyczącą Ciągłego Dumpingu i Subsydiowania CDSOA. Komisja wprowadza zmiany do stawki dodatkowego cła lub listy w załączniku I z zastrzeżeniem następujących warunków:

a) poziom zniweczenia lub naruszenia korzyści sięga 72 % kwot wypłaconych na mocy CDSOA, związanych z cłami antydumpingowymi i wyrównawczymi zapłaconymi z tytułu przywozu ze Wspólnoty w ostatnim roku, za który były dostępne dane, zgodnie z informacją opublikowaną przez władze Stanów Zjednoczonych;

b) zmiany będą wprowadzane w taki sposób, aby skutek dodatkowego cła przywozowego na przywóz wybranych produktów pochodzących ze Stanów Zjednoczonych odpowiadał, w skali roku, wartości handlu nieprzekraczającej poziomu zniweczenia lub naruszenia korzyści;

c) z wyjątkiem okoliczności przewidzianych w lit. e), w przypadku podwyższenia poziomu zawieszenia koncesji, Komisja dodaje produkty do listy w załączniku II zgodnie z kolejnością produktów na tej liście;

d) z wyjątkiem okoliczności przewidzianych w lit. e), w przypadku obniżenia poziomu zawieszenia koncesji, Komisja wycofuje produkty z listy w załączniku I. Komisja najpierw wycofuje produkty, które znajdują się obecnie na liście w załączniku II i które zostały dodane do listy w załączniku I w późniejszym czasie. Komisja następnie wycofuje produkty obecnie znajdujące się na liście w załączniku I, zgodnie z kolejnością produktów na tej liście;

e) Komisja wprowadza zmiany do stawki dodatkowego cła przywozowego w przypadku, gdy dodanie lub usunięcie produktów z listy w załączniku I uniemożliwia dostosowania poziomu zawieszenia do poziomu zniweczenia lub naruszenia korzyści.

2. W przypadku gdy produkty są dodawane do listy w załączniku I, Komisja jednocześnie zmienia listę w załączniku II poprzez wycofanie wspomnianych produktów z listy w załączniku II. Kolejność produktów pozostających na liście w załączniku II nie zmienia się.

3. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 4 w celu dokonywania dostosowań i zmian na mocy niniejszego artykułu.

W przypadku gdy informacje o kwotach wypłaconych przez Stany Zjednoczone staną się dostępne dopiero w późnych miesiącach roku, tak że procedura przewidziana w art. 4 nie pozwoli dotrzymać terminów WTO ani terminów ustawowych, i w przypadku gdy w odniesieniu do dostosowań i zmian załączników jest to uzasadnione szczególnie pilna potrzebą, do aktów delegowanych przyjmowanych na podstawie akapitu pierwszego ma zastosowanie procedura przewidziana w art. 4a.

Artykuł 4

1. Powierzenie Komisji uprawnień do przyjęcia aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

2. Uprawnienia, o których mowa w art. 3 ust. 3, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia 20 lutego 2014 r.. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem okresu pięciu lat. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.

3. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 3 ust. 3, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych.

4. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

5. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 3 ust. 3 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.

Artykuł 4a

1. Akty delegowane przyjęte w trybie niniejszego artykułu wchodzą w życie niezwłocznie i mają zastosowanie dopóki nie zostanie wyrażony sprzeciw zgodnie z ust. 2. Przekazując akt delegowany Parlamentowi Europejskiemu i Radzie podaje się powody zastosowania trybu pilnego.

2. Parlament Europejski albo Rada mogą wyrazić sprzeciw wobec aktu delegowanego zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 4 ust. 5. W takim przypadku Komisja uchyla akt niezwłocznie po doręczeniu przez Parlament Europejski lub Radę decyzji o sprzeciwie.

Artykuł 5

Pochodzenie każdego produktu, którego dotyczy to rozporządzenie, określa się zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92.

Artykuł 6

1. Produkty wymienione w załączniku I, dla których pozwolenie na przywóz zawierające wyłączenie lub redukcję ceł zostało wydane przed datą wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, nie podlegają dodatkowym cłom.

2. Produkty wymienione w załączniku I, dla których można udowodnić, że są już w drodze do Wspólnoty w dniu stosowania niniejszego rozporządzenia i których miejsca przeznaczenia nie można zmienić, nie podlegają dodatkowym cłom.

3. Produkty wymienione w załączniku I, które są zwolnione od cła przywozowego zgodnie z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 918/83 z dnia 28 marca 1983 r. ustanawiającym wspólnotowy system zwolnień celnych (⁶), nie podlegają dodatkowym cłom.

4. Produkty wymienione w załączniku I mogą zostać objęte procedurą celną „Przetwarzanie pod kontrolą celną”, zgodnie z art. 551 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (⁷) tylko w przypadku, gdy analiza warunków ekonomicznych została przeprowadzona przez Komitet Kodeksu Celnego, chyba że produkty oraz operacje są wymienione w załączniku 76 część A do tego rozporządzenia.

Artykuł 7

(uchylony).

Artykuł 8

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 maja 2005 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 25 kwietnia 2005 r.

ZAŁĄCZNIK I

Produkty, w odniesieniu do których stosuje się dodatkowe cła przywozowe są klasyfikowane według ośmiocyfrowych kodów CN i odpowiadają podanym opisom. [2]