KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 834/2007 z dnia 28 czerwca 2007 r. w sprawie produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych i uchylające rozporządzenie (EWG) nr 2092/91 (¹), w szczególności jego art. 33 ust. 2 i 3 i art. 38 lit. c) i d),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W celu poprawy nadzoru nad krajami trzecimi uznanymi zgodnie z art. 33 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 834/2007 oraz nad organami kontrolnymi i jednostkami certyfikującymi uznanymi zgodnie z art. 33 ust. 3 wspomnianego rozporządzenia właściwe jest zwiększenie współpracy z tymi uznanymi krajami trzecimi. W związku z tym powinna być możliwa wymiana doświadczeń poprzez udział obserwatorów w badaniach na miejscu.

(2) W świetle doświadczeń zebranych podczas wdrażania systemu równoważności konieczne jest wyjaśnienie, że przetworzone produkty rolne oraz wszystkie składniki tych produktów przywożone z krajów trzecich posiadających organy kontrolne lub jednostki certyfikujące uznane zgodnie z art. 33 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 834/2007 zostały poddane systemowi kontroli uznanemu do celów równoważności zgodnie z ustawodawstwem UE.

(3) Doświadczenie pokazuje, że mogą pojawić się trudności w zakresie interpretacji następstw nieprawidłowości lub naruszeń mających wpływ na przyznanie danemu produktowi statusu produktu ekologicznego. Aby uniknąć dalszych trudności oraz w celu wyjaśnienia związku rozporządzenia Komisji (WE) nr 1235/2008 z dnia 8 grudnia 2008 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 834/2007 w odniesieniu do ustaleń dotyczących przywozu produktów ekologicznych z krajów trzecich (²) z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 889/2008 z dnia 5 września 2008 r. ustanawiającym szczegółowe zasady wdrażania rozporządzenia Rady (WE) nr 834/2007 w sprawie produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych w odniesieniu do produkcji ekologicznej, znakowania i kontroli (³) konieczne jest przywołanie zobowiązań organów kontrolnych lub jednostek certyfikujących krajów członkowskich w odniesieniu do produktów niewykazujących zgodności przywożonych z krajów trzecich uznanych zgodnie z art. 33 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 834/2007 lub z krajów trzecich, których organy kontrolne lub jednostki certyfikujące zostały uznane zgodnie z art. 33 ust. 3 wspomnianego rozporządzenia. Ponadto należy wyjaśnić zasady wymiany informacji dotyczących nieprawidłowości między Komisją, państwami członkowskimi a właściwym organem uznanego kraju trzeciego lub uznanym organem kontrolnym lub jednostką certyfikującą.

(4) W celu poprawy kontroli przywożonych produktów ekologicznych państwa członkowskie powinny informować pozostałe państwa członkowskie i Komisję o każdym przypadku zezwolenia na przywóz przyznanego zgodnie z art. 19 rozporządzenia (WE) nr 1235/2008 w ciągu 15 dni od daty wystawienia takiego zezwolenia.

(5) Załącznik III do rozporządzenia (WE) nr 1235/2008 zawiera wykaz krajów trzecich, których system produkcji i środki kontroli w odniesieniu do produkcji ekologicznej produktów rolnych uznane są za równoważne z zasadami określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 834/2007. W świetle nowych informacji, które Komisja otrzymała ze strony krajów trzecich od czasu ostatniej zmiany tego załącznika, do wykazu należy wprowadzić pewne zmiany.

(6) Uznanie równoważności Indii ma zastosowanie do nieprzetworzonych produktów roślinnych i przetworzonych produktów rolnych przeznaczonych do spożycia, które były uprawiane w Indiach. Jednakże indyjskie właściwe organy poinformowały Komisję o nowych wytycznych dotyczących produktów przetworzonych, które są niezgodne z warunkami, na jakich Indie zostały uznane za kraj równoważny. W świetle tych informacji specyfikacje dotyczące Indii powinny zostać zmienione w celu usunięcia odniesienia do produktów przetworzonych przeznaczonych do spożycia.

(7) Uznanie równoważności Japonii ma zastosowanie do nieprzetworzonych produktów roślinnych i składników w przetworzonych produktach rolnych przeznaczonych do spożycia, które były uprawiane w Japonii. Japonia zwróciła się do Komisji z wnioskiem o uznanie równoważności również w odniesieniu do przetworzonych produktów rolnych przeznaczonych do spożycia, przygotowanych ze składników przywożonych z krajów uznanych przez Japonię za równoważne. Na podstawie kontroli przedstawionych informacji oraz rozmów z władzami Japonii stwierdzono, że przepisy regulujące w tym kraju produkcję i kontrolę produktów przetworzonych przeznaczonych do spożycia, przygotowanych z takich przywożonych składników, są równoważne z przepisami ustanowionymi w rozporządzeniu (WE) nr 834/2007. W związku z tym uznanie równoważności Japonii powinno mieć zastosowanie również do produktów przetworzonych przeznaczonych do spożycia, przygotowanych ze składników przywożonych z krajów uznanych przez Japonię za równoważne.

(8) Załącznik IV do rozporządzenia (WE) nr 1235/2008 zawiera wykaz jednostek certyfikujących i organów kontrolnych uprawnionych do przeprowadzania kontroli i wydawania świadectw w krajach trzecich dla celów równoważności. W świetle nowych informacji, które Komisja otrzymała ze strony jednostek certyfikujących i organów kontrolnych znajdujących się w wykazie we wspomnianym załączniku, do wykazu należy wprowadzić pewne zmiany.

(9) Komisja zbadała otrzymane do dnia 31 października 2012 r. wnioski o wpisanie do wykazu znajdującego się w załączniku IV do rozporządzenia (WE) nr 1235/2008 r. Do przedmiotowego wykazu należy wpisać jednostki certyfikujące oraz organy kontrolne, w odniesieniu do których badanie wszystkich dostarczonych informacji wykazało, iż spełniły one przedmiotowe wymogi.

(10) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1235/2008.

(11) W celu zapewnienia płynnego przejścia w odniesieniu do wykazów uznanych krajów trzecich i uznanych jednostek certyfikujących i organów kontroli należy ustalić późniejszą datę stosowania zmian do załączników III i IV do rozporządzenia (WE) nr 1235/2008.

(12) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Regulacyjnego ds. Produkcji Ekologicznej,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (WE) nr 1235/2008 wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 8 ust. 3 dodaje się akapit drugi w brzmieniu:

„Eksperci z innych krajów trzecich uznanych zgodnie z art. 33 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 834/2007 mogą zostać zaproszeni przez Komisję do udziału w badaniach na miejscu w charakterze obserwatorów.”;

2) w art. 13 ust. 4 akapit pierwszy dodaje się lit. c) w brzmieniu:

„ c) przeprowadzeniu kontroli dla jednostek certyfikujących uznanych zgodnie z art. 33 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 834/2007, że produkty objęte świadectwem i, w przypadku przetworzonych produktów rolnych przeznaczonych do spożycia i na paszę, wszystkie składniki organiczne takich produktów zostały zatwierdzone przez organ kontrolny lub jednostkę certyfikującą kraju trzeciego uznanego zgodnie z art. 33 ust. 2 wspomnianego rozporządzenia albo przez organ kontrolny lub jednostkę certyfikującą uznane zgodnie z art. 33 ust. 3 wspomnianego rozporządzenia lub zostały wyprodukowane i zatwierdzone w Unii zgodnie ze wspomnianym rozporządzeniem. Na wniosek Komisji lub właściwego organu państwa członkowskiego organ lub jednostka wystawiająca świadectwo kontroli niezwłocznie udostępnia wykaz wszystkich podmiotów łańcucha produkcji biologicznej oraz informacje dotyczące właściwych organów lub jednostek certyfikujących, pod kontrolą których podmioty te prowadziły swoje operacje.”;

3) w art. 15 wprowadza się następujące zmiany:

a) w ust. 2 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:

„Bez uszczerbku dla jakichkolwiek środków lub działań podejmowanych zgodnie z art. 30 rozporządzenia (WE) nr 834/2007 w przypadku podejrzenia wystąpienia naruszenia lub nieprawidłowości w odniesieniu do spełniania wymogów określonych we wspomnianym rozporządzeniu przez produkty ekologiczne przywożone z krajów trzecich uznanych zgodnie z art. 33 ust. 2 wspomnianego rozporządzenia lub przywożone produkty ekologiczne kontrolowane przez organy kontrolne lub jednostki certyfikujące uznane zgodnie z art. 33 ust. 3 wspomnianego rozporządzenia importer podejmuje wszystkie niezbędne środki zgodnie z art. 91 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 889/2008.”;

b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„ 3. Bez uszczerbku dla jakichkolwiek środków lub działań podejmowanych zgodnie z art. 30 rozporządzenia (WE) nr 834/2007 w przypadku gdy organ kontrolny lub jednostka certyfikująca państwa członkowskiego lub kraju trzeciego posiada uzasadnione podejrzenia wystąpienia naruszenia lub nieprawidłowości w odniesieniu do spełniania wymogów określonych we wspomnianym rozporządzeniu przez produkty ekologiczne przywożone z krajów trzecich uznanych zgodnie z art. 33 ust. 2 wspomnianego rozporządzenia lub przywożone produkty ekologiczne kontrolowane przez organy kontrolne lub jednostki certyfikujące uznane zgodnie z art. 33 ust. 3 wspomnianego rozporządzenia, podejmują one wszystkie niezbędne środki zgodnie z art. 91 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 889/2008 oraz informują bezzwłocznie jednostki certyfikujące, organy kontroli oraz właściwe organy zainteresowanych państw członkowskich oraz krajów trzecich uczestniczących w produkcji ekologicznej tych produktów, jak również Komisję.”;

c) dodaje się ust. 4 w brzmieniu:

„4. W przypadku gdy właściwy organ kraju trzeciego uznanego zgodnie z art. 33 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 834/2007 lub organ kontrolny lub jednostka kontrolna uznane zgodnie z art. 33 ust. 3 wspomnianego rozporządzenia są powiadamiane przez Komisję po otrzymaniu komunikatu od państwa członkowskiego informującego o uzasadnionym podejrzeniu wystąpienia naruszenia lub nieprawidłowości w odniesieniu do spełniania wymogów określonych we wspomnianym rozporządzeniu lub w niniejszym rozporządzeniu przez przywożone produkty ekologiczne, badają one pochodzenie podejrzanej nieprawidłowości lub naruszenia oraz powiadamiają o tym Komisję i państwo członkowskie, które przekazało pierwszy komunikat, o wynikach badania i o podjętych działaniach. Informacje te przesyłane są w ciągu 30 dni kalendarzowych od daty wysłania pierwotnego powiadomienia przez Komisję.

Państwo członkowskie, które przekazało pierwszy komunikat, jeśli zaistnieje taka potrzeba, może zwrócić się do Komisji o zażądanie dodatkowych informacji, które przesyłane są Komisji i zainteresowanemu państwu członkowskiemu. W każdym przypadku po otrzymaniu odpowiedzi lub dodatkowych informacji państwo członkowskie, które przekazało pierwszy komunikat, wprowadza niezbędne wpisy i aktualizacje do systemu komputerowego, o którym mowa w art. 94 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 889/2008.”;

4) art. 19 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Każde państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie i Komisję o każdym zezwoleniu wydanym na mocy niniejszego artykułu, w tym o odpowiednich normach produkcji i mechanizmach kontroli, w ciągu 15 dni od dany wydania zezwolenia.”;

5) w załączniku III wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem I do niniejszego rozporządzenia;

6) w załączniku IV wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem II do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 1 pkt 5 i 6 stosuje się jednak od dnia 1 kwietnia 2013 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane w państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 13 lutego 2013 r.

ZAŁĄCZNIK I

W załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 1235/2008 wprowadza się następujące zmiany:

1) pkt 1 i 2 tekstu dotyczącego Indii otrzymują brzmienie:

„INDIE

1. Kategorie produktów:

2. Pochodzenie: produkty kategorii A i F, które były uprawiane w Indiach.”;

2) pkt 2 tekstu dotyczącego Japonii otrzymuje brzmienie:

„2. Pochodzenie: produkty kategorii A i F oraz pochodzące z uprawy ekologicznej składniki produktów kategorii D, które były uprawiane w Japonii lub przywiezione do Japonii:

– z Unii,

– lub z kraju trzeciego, w przypadku którego Japonia uznała, że produkty zostały wyprodukowane i poddane kontroli w tym kraju trzecim zgodnie z zasadami równoważnymi z zasadami ustanowionymi w ustawodawstwie japońskim.” .

ZAŁĄCZNIK II

Treść załącznika w formacie HTML do pobrania tutaj