Ujmowanie kosztów emisji obligacji dla celów podatkowych i bilansowych

Spółka akcyjna z siedzibą w Polsce podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. W 2020 r. pozyskała finansowanie w formie emisji obligacji. Niezależnie od oprocentowania wspomnianych obligacji i uiszczania z tego tytułu odsetek na rzecz obligatariuszy spółka poniosła/poniesie wydatki związane z emisją obligacji, tj.: koszty prowizji poniesionej na rzecz banków obejmujących obligacje w celu dalszego oferowania inwestorom, koszty sporządzenia prospektu emisyjnego (offering memorandum), wynagrodzenie za usługi doradcze związane z procesem emisji (w tym usługi prawne oraz doradztwa podatkowego i biznesowego), wynagrodzenie za usługi związane z emisją, świadczone przez podmiot badający sprawozdania finansowe spółki (audytora), koszty emisji, które nie zawierają odsetek od obligacji.

Środki uzyskane przez spółkę w związku z emisją obligacji zostały (zostaną) przeznaczone na ogólne cele związane z działalnością gospodarczą spółki, w szczególności na refinansowanie historycznego zadłużenia spółki (w postaci uprzednio wyemitowanych obligacji oraz kredytu rewolwingowego), a także jej bieżącą działalność, w tym działalność operacyjną, inwestycje własne spółki i działalność finansową na rzecz podmiotów wchodzących w skład grupy kapitałowej, do której należy spółka.

Czy koszty emisji podlegają rozpoznaniu jako koszty uzyskania przychodów jednorazowo w dacie poniesienia, tj. ujęcia w księgach rachunkowych, niezależnie od ujęcia w księgach rachunkowych (zaksięgowania) na koncie kosztowym czy też innym koncie (z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów)?