Interpretacja indywidualna z dnia 8 lutego 2021 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.422.2020.4.MF

Ulga IP BOX: -problem uznania za dochody z kwalifikowanych IP dochodów z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, które wynikają ze sprzedaży przez spółkę produktu (urządzenia) tworzonego z wykorzystaniem wzoru przemysłowego i oprogramowania (firmware’u) wytworzonych w wyniku działań badawczo-rozwojowych spółki; -kwestia możliwości uwzględnienia we wskaźniku nexus kosztów zakupu matrycy do produkcji urządzeń i skanera oraz kosztów produkcji urządzeń;

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1325), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 13 października 2020 r. (data wpływu 19 października 2020 r.), uzupełnionym 8 stycznia 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych:

• w zakresie kwalifikacji całości dochodu ze sprzedaży urządzenia jako dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – jest nieprawidłowe,
• w zakresie uwzględnienia kosztów zakupu matrycy i skanera oraz kosztów produkcji interfejsów przez linię produkcyjną w Chinach za wydatki, które należy uwzględnić w tzw. wskaźniku nexus – jest nieprawidłowe,
• w pozostałym zakresie – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 października 2020 r. wpłynął do organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej m.in. dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie tzw. ulgi IP-Box.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego z pismem z 18 grudnia 2020 r., Znak: 0115-KDIT1.4011.791.2020.2.MT, 0111-KDIB1-1.4010.422.2020.3.MF wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 8 stycznia 2021 r.

We wniosku złożonym przez:

-Zainteresowanego będącego stroną postępowania:

Pana (…)

-Zainteresowanych niebędących stroną postępowania:

Pana (…)

Pana (…)

Spółka (…)

przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawcą są wspólnicy Spółki Sp. z o.o. sp. k (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”, „Wnioskodawcy”). Wspólnikami Spółki są trzy osoby fizyczne oraz spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (komplementariusz). Spółka podlega opodatkowani na terenie RP od całości swoich dochodów. Spółka prowadzi pełne księgi rachunkowe. W ramach prowadzonej działalności, Spółka m.in. tworzy oprogramowanie pod nazwą M. - umożliwiające komputerową diagnostykę samochodową. Spółka oferuje także urządzenia, tzw. interfejsy M., które umożliwiają komunikacje ze sterownikiem pojazdu i wykonanie komputerowej diagnostyki samochodu. Interfejsy są urządzeniami elektronicznymi, które dodatkowo posiadają własne oprogramowanie (tzw. firmware). Dotychczas Spółka posiada w swojej ofercie 1 urządzenie-interfejs pod nazwą M. Niniejszy wniosek dotyczy możliwości skorzystania z tzw. ulgi IP BOX do przychodów/straty uzyskiwanych ze sprzedaży stworzonego przez Spółkę nowego urządzenia - interfejsu wraz z dedykowanym oprogramowaniem umożliwiającym jego działanie (tzw. firmware).

Oferowane dotychczas przez Spółkę urządzenie-interfejs niezmiennie od lat zachowywał swoje dotychczasowe parametry techniczne, materiałowe i wizerunkowe. Urządzenie produkowane jest w Chinach na podstawie dostarczanej dokumentacji ze specyfikacją do produkcji. Na etapie produkcji nie ma możliwość kontroli jakości przez co część otrzymywanych przez Spółkę interfejsów okazywała się być wadliwa. Dodatkowo, przekazywane materiały musiały zawierać dokładny zapis oprogramowania (firmwaru) urządzenia, co niosło ryzyko naruszenia autorskich praw Spółki do stworzonego utworu. Ponadto, Spółka działa w branży IT oraz automotive, które odznaczają się dużą dynamiką zmian i koniecznością dostarczania na rynek coraz bardziej innowacyjnych produktów. Zauważona została także potrzeba ze strony klientów, którzy oczekują od produktu nie tylko wysokich walorów funkcjonalnych, ale także atrakcyjności wizerunkowych czy intuicyjności w użytkowaniu.

Z ww. powodów, w ramach prowadzonej działalności, Spółka zdecydowała więc o utworzeniu Działu Badawczo-Rozwojowego w ramach którego uruchomiony został projekt stworzenia nowego interfejsu i rozwiązań technologicznych. Systematyczne prace w ramach projektu zostały rozpoczęte w styczniu 2019 r. W głównych celach projektu założono:

• stworzenie nowego urządzenia-interfejsu, który zastąpi urządzenie-interfejs z aktualnej oferty,
• optymalizacje procesu produkcji interfejsów pod względem jakości i wydajności (testy online),
• zwiększenie zabezpieczeń odnośnie oprogramowania (firmwaru) urządzeń, w tym wprowadzenie modułu szyfrującego w celu zwiększenia ochrony przed tzw. crackowaniem i innymi precedensami piractwa technologicznego,
• optymalizacje w procesie zarządzania dystrybucją urządzeń, w tym również elementem pierwszej aktywacji urządzenia przez Użytkownika.

Dodatkowo, w celu stworzenia nowego urządzenia-interfejsu, założono:

• zastosowanie udoskonalonych wersji połączeń ze sterownikiem pojazdu przez wprowadzenie dodatkowego wsparcia dla protokołów EOBD i protokołów serwisowych,
• wprowadzenie nowych form łączności bezprzewodowej,
• użycie nowego typu elementów elektronicznych pozwalających na uzyskiwanie: stabilniejszego i szybszego połączenia (…),
• zmianę parametrów materiałowych na nowe, wytrzymałe materiały ABS oraz parametrów wagi i wymiarów wpływających na ergonomie użytkowania,
• zmianę w projekcie wizerunkowym poprzez autorski projekt obudowy charakteryzujący się unikatowym designera, zgodnym z oczekiwaniem współczesnych konsumentów.

Prace nad nowym interfejsem miały zatem charakter twórczy i indywidualny, nie są efektem tylko mechanicznych, rutynowych działań. W efekcie prac powstał nowy wytwór intelektu w postaci interfejsu o charakterze oryginalnym, posiadającym nowe rozwiązania, które nie są dostępne na rynku. Nowy interfejs będzie urządzeniem o zdecydowanie lepszych parametrach technicznych niż produkt z aktualnej oferty, wyróżniający się możliwościami i designem od oferty innych producentów (innowacja produktowa). Nowy interfejs przeznaczony będzie do sprzedaży detalicznej i hurtowej na terenie Polski i innych krajów. Oferta produktowa będzie kierowana w szczególności do nowej grupy użytkowników, którzy cenią sobie akcesoria o wysokiej jakości i unikatowym wyglądzie. Prace przy projekcie prowadzone były w sposób systematyczny (metodyczny). Efekty prac, były na bieżąco monitorowane i poddawane ewaluacji w celu podjęcia decyzji o dalszych kierunkach prac. Działania nie miały charakteru jednorazowego, gdyż prowadzone były w sposób ciągły i zorganizowany, z nastawieniem na ciągły rozwój i ulepszanie jakości świadczonych usług w przyszłości. Wytworzenie finalnego produktu i oczekiwanych celów, poprzedzone było podejmowaniem wielu czynności związanych w pierwszej kolejności z projektowaniem, a następnie tworzeniem prototypów. Prace w ramach projektu wymagały realizacji według ściśle przyjętego schematu. Wnioskodawca posiada dokumentacje realizacji projektu obejmującą opis zakładanych celów i prac wraz z szacowanym harmonogramem.

Prowadzone prace w ramach projektów rozwojowych obejmowały nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej Spółce aktualnie wiedzy umiejętności i narzędzi. W prace przy projekcie nowego interfejsu zostali zaangażowani pracownicy Spółki zatrudnieni na umowę o pracę. Zakres realizowanych zadań został przydzielony zgodnie z posiadanymi kompetencjami pracowników. Podkreślić należy, że złożoność projektu wymagała nie tylko kompetencji związanych z elektroniką i konstrukcją, ale także z umiejętnościami: programistycznymi w celu stworzeniu firmwaru (oprogramowania) interfejsu; umiejętnościami informatycznymi do stworzenia serwisu w celu optymalizacji i kontroli procesu produkcji oraz dystrybucji; umiejętnościami projektanckimi w cel stworzenia odpowiedniego wzoru produktu i jego parametrów. Finalna wersja nowego interfejsu wymagała także dołączenia wiedzy specjalistycznej z zakresu produkcji i posiadanego doświadczenia biznesowego Spółki. Dla każdego pracownika wprowadzona została osobna ewidencja czasu pracy, precyzująca ilość godzin w miesiącu poświęcona realizacje zadań w ramach założonego projektu. Przez cały czas realizacji projektu, prowadzona była osobna ewidencja kosztów uwzględniająca poniesione wydatki na realizacje prac w ramach projektu.

W celu zabezpieczenia innowacyjnego projektu obudowy interfejsu przed jego ewentualnym powieleniem przez innych producentów z branży, Spółka wystąpiła o objęcie prawem z rejestracji wzoru przemysłowego, o którym mowa w art. 24d ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT (dalej: „Wzory przemysłowe”). Spółka uzyskała międzynarodową rejestracje wzoru przemysłowego (WIPO) – zgłoszenie nr (…) obejmujące UE, Chiny, USA, Kanadę oraz Rosję (…).

Działanie interfejsu jako urządzenia do diagnostyki komputerowej samochodów nie byłoby możliwe, gdyby nie wewnętrzne oprogramowanie (firmware) urządzenia, które jest na stałe zainstalowane w urządzeniu. Oprogramowanie zapewnia dostęp do właściwych procedur komunikacji i obsługi i zostało od początku stworzone przez Spółkę, a więc zdaniem wnioskodawcy — stanowi autorskie prawo do programu komputerowego w postaci oprogramowania (firmwaru). W efekcie realizowanych prac Spółka osiągnęła zakładane cele, tj. stworzony został nowy interfejs o zakładanych parametrach z autorską obudową i oprogramowanie i (firmwarem); wprowadzone zostały dodatkowe zabezpieczenia oprogramowania; uruchomiony został serwis umożliwiający testy produktu na linii produkcyjnej; uruchomiony został serwis umożliwiający zarządzenie procesem dystrybucji. Prace nad nowym interfejsem zostały przyjęte i zatwierdzone w 2020 r. Efekty prac zostały wdrożone, a nowy interfejs od września 2020 zastąpił dotychczasowy interfejs z oferty Spółki. W związku z rozpoczęciem produkcji nowego interfejsu, konieczne było poniesienie kosztów związanych z zakupem matrycy na linie produkcyjną w Chinach. Matryca do wtryskarki została wykonana na indywidualne zamówienie, zgodnie z opracowanymi podczas prac rozwojowych parametrów dot. tworzywa oraz z zatwierdzonym wzorem przemysłowym. Brak matrycy o zakładanych parametrach uniemożliwiłby komercjalizacje nowego interfejsu, a co za tym idzie osiąganie przychodu ze sprzedaży zakładanego wzoru interfejsu.

Produkcja nowego interfejsu ma miejsce w Chinach, w związku z czym Spółka ponosi koszt produkcji oraz koszty celne związane z dostawą interfejsu do Polski. Spółka poniosła także koszt zakupu specjalnego skanera umożliwiającego sczytywanie indywidualnych numerów seryjnych interfejsów, co jest niezbędnym narzędziem do zakładanej optymalizacji procesu zarządzania dystrybucją. Zarówno skaner jak i matryca do wtryskarki zostały zakupione wyłącznie w celu produkcji nowego interfejsu.

Wnioskodawca jest zdania, że zarówno wygląd (wzór przemysłowy) jak i funkcjonalność oprogramowania (firmwaru) interfejsu stanowi kluczową przewagę konkurencyjną. Wzór przemysłowy stanowi cechę rozpoznawczą wyróżniającą na tle innych produktów z tego segmentu produktów. Zarówno wzór użytkowy jak i autorskie prawo do programu komputerowego w postaci oprogramowania (firmwaru) interfejsu są i będą przez Spółkę uwzględniane w cenie sprzedaży interfejsu będąc kluczowym czynnikiem cenotwórczym. Interfejsy są sprzedawane po cenach rynkowych. Tym samym, w wyniku sprzedaży interfejsów, Spółka uzyskuje dochód na warunkach rynkowych.

Sprzedaż interfejsów prowadzona jest w kraju i za granicą, zarówno poprzez dystrybucje samodzielnie realizowaną przez Spółkę przez współpracujących ze Spółką dystrybutorów i platformy sprzedażowe. Niezależnie od miejsca sprzedaży, osiągane z tego tytułu przychody będą ewidencjonowane na osobnych kontach księgowych.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że w prowadzonych przez siebie księgach rachunkowych Spółka wyodrębniła każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Spółka prowadzi księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Spółka wyodrębniła koszty, o których mowa w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Mając na uwadze wszystkie powyższe okoliczności, Wnioskodawca chciałby skorzystać z przewidzianej w art. 24d ustawy o CIT preferencji IP BOX w rozliczeniu podatku za rok podatkowy 2020 i lata następne.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 4 stycznia 2021 r. Wnioskodawca wskazał, że:

• Oprogramowanie podlega ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2018 r., poz. 1191, z późn. zm.). W cytowanym przepisie - ochrona programów obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia, czyli w szczególności kod źródłowy (source code) oraz kod wynikowy (object codę), w tym również oprogramowanie sprzętowe (firmware). Przytoczona ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych nie zawiera w sobie jednak definicji autorskiego prawa do programu komputerowego, w związku z czym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w omawianym przypadku należy skierować się w stronę Objaśnień IP Box, które to wskazują, iż „Prawidłowym podejściem interpretacyjnym do przepisów o IP Box jest zastosowanie zintegrowanych wykładni językowej, systemowej i celowościowej co jest zbieżne z ogólną regułą wykładni przepisów umów międzynarodowych w art. 31 ust. 1 Konwencji wiedeńskiej. Mimo, że przepisy o IP Box nie są zawarte w umowie międzynarodowej, lecz w ustawie krajowej, to są one w istotnym stopniu odzwierciedleniem międzynarodowego konsensusu wyrażonego przez OECD w BEPS Planie Działania nr 5 (...). W konsekwencji można stwierdzić, że treść przepisów o IP Box i rozumienie lingwistyczne (zwykłe znaczenie) powinno zawsze stanowić punkt wyjścia wykładni tych przepisów - wykładnia językowa. Natomiast ze względu na precyzyjnie wyrażone ratio legis przepisów o IP Box, w procesie wykładni można zastosować wykładnię celowościową polegającą przede wszystkim na tym, by treści przepisów o IP Box, ustalonej za pomocą wykładni językowej, nadać takiego znaczenia, by w efekcie ich zastosowania stymulować procesy innowacyjne, tj. sprzyjać tworzeniu i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych. Ponadto, istotną metodą wykładni przepisów o IP Box, może być wykładnia systemowa z uwzględnieniem istotnego kontekstu przepisów o IP Box, jakim jest BEPS Plan Działania Nr 5 - w tym celu należy zwrócić szczególną uwagę na to, czy językowe znaczenie przepisów o IP Box, potwierdzone wykładnią systemową oraz wykładnią celowościową, umożliwia przyznanie preferencji podatkowej tylko i wyłącznic wobec dochodu podatnika pochodzącego z prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego IP”.
• Wobec powyższego, zasadnym jest w pierwszej kolejności znalezienie odpowiedzi na pytanie czy znaczenie pojęć program komputerowy oraz firmware można uznać za tożsame, bądź powiązane ze sobą w świetle reguł wykładni językowej.
• Zgodnie z dostępnymi źródłami, „program komputerowy” to „(...) sekwencja symboli opisująca realizowanie obliczeń zgodnie pewnymi regułami zwanymi językiem programowania. Program jest zazwyczaj wykonywany przez komputer (np. wyświetlenie strony internetowej), zwykle bezpośrednio. Jeśli wyrażony jest w języku zrozumiałym dla danej maszyny lub pośrednio - gdy jest interpretowany przez inny program (interpreter). Program może być ciągiem instrukcji opisujących modyfikacje stanu maszyny ale może również opisywać obliczenia w inny sposób (np. rachunek lambda). Normalne wyrażenie metody obliczeniowej w postaci języka zrozumiałego dla człowieka nazywane jest kodem źródłowym, podczas gdy program wyrażony w postaci zrozumiałej dla maszyny (to jest za pomocą ciągu liczb, a bardziej precyzyjnie - zer i jedynek) nazywany jest kodem maszynowym bądź postacią binarną (wykonywalną). Programy komputerowe można zaklasyfikować według ich zastosowań. Wyróżnia się zatem aplikacje użytkowe, systemy operacyjne, programy narzędziowe, gry wideo, kompilatory/inne. Natomiast programy wbudowane w urządzenia, przechowywane zwykle w pamięci flash, określa się jako firmware” (https://pl.wikipedia.orq/wiki/Program komputerowy).
• W nawiązaniu do powyższego Wnioskodawca jest zdania, iż oprogramowanie dedykowane dla nowego interfejsu (firmware) podlega ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1191, z późn. zm.). 
• Spółka poniosła koszty zakupu matrycy z dniu 26 czerwca 2020 r. Matryca jest środkiem trwałym amortyzowanym liniowo. Stawka amortyzacji wynosi 14%.
• Spółka poniosła koszty zakupu skanera w dniu 22 lipca 2020 r. Skaner nie jest środkiem trwałym Spółki.
• Wraz ze zmianą wyglądu interfejsu na nowy (stanowiący wzór użytkowy) koniecznym było dostosowanie linii produkcyjnej. Spółka nie posiada możliwości produkcji własnymi siłami, zatem zaleca produkcję kontrahentowi w Chinach. Matryca została zakupiona. Spółka podpisała z producentem dodatkową umowę współpracy w której zostały określone zasady udostępnienia producentowi matrycy oraz zastrzeżono, że Spółka jest wyłącznym właścicielem wzoru użytkowego i w żadnej formie producent nie może z niego korzystać bez jej zgody.
• Na dzień przesłania niniejszego uzupełnienia wniosku, firmware wygrywany jest do urządzenia w Polsce. W tym przedmiocie Spółka rozważa wprowadzenie zmian tak, aby na etapie produkcji interfejsu w Chinach wgrywana była część firmware, natomiast pozostała część wgrywana będzie automatycznie z serwerów Spółki w momencie uruchomienia interfejsu przez klienta. Spółka zastrzega, że nawet w przypadku wgrywania firmware na etapie produkcji interfejsów, producent chiński nie będzie miał dostępu do oprogramowania. Spółka stworzyła bowiem specjalny serwis działający w chmurze, który umożliwia optymalizację i kontrolą procesu produkcji, za pomocą którego Spółka planuje wygrywać zaszyfrowane oprogramowanie. Spółka rozważa nadanie dostępu producentowi chińskiemu do serwisu, jednak producent nie będzie odpowiedzialny za wgrywanie firmware, lecz za rejestrację w serwisie wyprodukowanych egzemplarzy interfejsu (zgodnie z numerami seryjnymi aby Spółka miała kontrolę nad ilością wyprodukowanych interfejsów). Firmware, które może być wygrywane na etapie produkcji interfejsu, będzie zaszyfrowane oraz instalowane przez serwis Spółki (tj. przez pracowników Spółki).
• Kalkulując koszty Spółka uwzględnia cenę nabycia interfejsu, koszty transportu, koszty należności publicznoprawnych jak cło koszty przygotowania produktu tj. koszty opakowania, instrukcji, pakowania do wysyłki oraz certyfikację produktu. Kalkulując cenę Spółka odnosi się również do cen rynkowych porównywalnych produktów innych producentów.
• Pojęcie „części oprogramowania” pojawiło się w pytaniu drugim omyłkowo. Pytanie odnosi się do całości oprogramowania.
• Pytanie trzecie, czwarte i piąte dotyczą zarówno przychodów uzyskanych w roku 2020 jak i w latach następnych.
• Pytanie czwarte dotyczy kwestii uznania wskazanych kosztów za wydatki, które należy uwzględnić dla potrzeb wyliczenia tzw. wskaźnika nexus (wskaźników nexus), stosownie do art. 24d ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
• Zainteresowani przekazują dane rejestrowe chińskiego producenta.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy podejmowana przez Wnioskodawców działalność w formie Spółki polegająca na tworzeniu nowego urządzenia-interfejsu oraz nowych rozwiązań technologicznych stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 24d ust. 2 w zw. z art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT?
2. Czy prawo autorskie do oprogramowania komputerowego oraz uzyskana ochrona na wzór przemysłowy nowego interfejsu, wytworzone przez pracowników Wnioskodawcy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej są kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 2 ustawy o CIT?
3. Czy Wnioskodawcy są uprawnieni do zastosowania stawki opodatkowania 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu sprzedaży nowego interfejsu? (art. 24d ust. 1 ustawy o CIT)?
4. Czy w ramach kosztów związanych z prowadzoną przez działalnością związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej Wnioskodawca może zaliczyć koszt zakupu matrycy nowego interfejsu, skanera do odczytu numeru seryjnego oraz koszt zakupu wyprodukowanych interfejsów przez linie produkcyjną z Chin?
Pytanie dotyczy kwestii uznania wskazanych kosztów za wydatki, które należy uwzględnić dla potrzeb wyliczenia tzw. wskaźnika nexus (wskaźników nexus), stosownie do art. 24d ust. 4 ustawy o CIT.
5. W jaki sposób należy obliczyć dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży nowego interfejsu przez Wnioskodawcę w przypadku opisanym w stanie faktycznym sprzedaży nowego interfejsu, zgodnie z art. 24d ust. 7 pkt 3 ustawy o CIT?

Pytanie trzecie, czwarte i piąte dotyczą zarówno przychodów uzyskanych w roku 2020, jak i w latach następnych.

Zdaniem Zainteresowanych:

W zakresie pytania nr 1 (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 4 stycznia 2021 r.)

Art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT normuje działalność badawczo-rozwojową jako: działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Badaniami naukowymi są więc:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowanych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń. Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT pojęcie prace rozwojowe oznacza prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czy i działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, niezbędne jest wyodrębnienie pewnych cech dotyczących możliwości zakwalifikowania przedmiotowego oprogramowania tworzonego przez Wnioskodawców jako prac badawczo-rozwojowych.

Odnosząc się do interpretacji indywidualnej o sygnaturze 0114-KDIP3-1.4011.318.2019.3.MG i stanowiska wnioskodawcy, które zostało w niej przedstawione i zaaprobowane przez Organ podatkowy działalność badawczo - rozwojowa powinna:

• obejmować badania naukowe lub prace rozwojowe,
• mieć twórczy charakter,
• być podejmowana w sposób systematyczny, oraz
• być podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Oprócz tego w Objaśnieniu podatkowym z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącym preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX w definiowaniu działalności B+R następuje odniesienie do kryteriów z tzw. Podręcznika Frascati (OECD 2018, Podręcznik Frascati 2015: Zalecenia dotyczące pozyskiwania i prezentowania danych zakresu działalności badawczej i rozwojowej. Pomiar działalności naukowo-technicznej i innowacyjnej. OECD Publishing, Paris/GUS. Warsaw. https://doi.org/10.1787/9788388718977-pl). Według podręcznika, działalność badawczo-rozwojowa musi tyć: nowatorska, twórcza, nieprzewidywalna, metodyczna, możliwa do przeniesienia lub odtworzenia. Działalność podejmowana przez Wnioskodawcę polega na tworzeniu nowego, autorskiego oprogramowania diagnostyki samochodów zgodnie z ustalonym harmonogramem prac.

Interfejs - opis wykorzystania i zwiększenia wiedzy

Wiedza zdobyta przy projektowaniu aktualnego interfejsu zapewnia gruntowne podstawy umożliwiające rozpoczęcie badań nad nowymi zastosowaniami. Określona została koncepcja technologii i oczekiwane, przyszłe zastosowania. Wykorzystane zostały częściowo wyniki analityczne uzyskane przy wcześniejszych pracach technicznych prowadzonych w Spółce. Zwłaszcza wyniki i dot. specyfiki protokołów komunikacji linii diagnostycznych uzyskane jako wynik wieloletnich prac przy tworzeniu interfejsu i rozwijaniu oprogramowania z aktualnej oferty Spółki. Na etapie prac przemysłowych rezultaty uzyskiwane były więc na podstawie łączenia i wykorzystywania dostępnej aktualnie wiedzy, umiejętności i doświadczenia z działalności gospodarczej. Kolejny poziom prac wymagał stworzenia zupełnie nowego schematu elementów składowych, a także nowego firmwaru dla wybranego mikroprocesora. W związku z tym, iż przeprowadzone prace są nowatorskie, w pierwszej kolejności zwiększenie zasobów wiedzy ukierunkowani: zostało na stworzenie schematu płytki oraz symulatora, który umożliwia praktyczne sprawdzenie działania w symulowanych warunkach systemu.

Zdaniem Wnioskodawców, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny jak i kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność badawczo-rozwojową, działalność w zakresie wytworzenia wzoru przemysłowego spełnia cechy takowej:

1. nowatorskość i twórczość: Spółka tworzy wzór przemysłowy od podstaw, jedynie wykorzystując posiadaną już wiedzę;
2. nieprzewidywalność: Spółka wykonuje prace, których skutek co prawda jest określony, natomiast proces tworzenia interfejsu, pomimo korzystania z istniejących metod produkcji powoduje wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania, lub znaczną modyfikację archaicznych rozwiązań; Spółka określiła wymagane parametry i wygląd jednak uzyskane w trakcie realizacji projektu wydruki testowe;
3. metodyczność: Wnioskodawca powołał Zespół Badawczo-Rozwojowy, prowadzi prace w sposób uporządkowany, gromadzi dokumentację związaną z projektami;
4. możliwość przeniesienia lub odtworzenia: celem Wnioskodawców, w ramach wykonywanej przez nich działalności na rzecz klientów jest sprzedaż urządzeń - interfejsów, co nierozerwalnie wiąże się z koniecznością jego odtworzenia przez podmioty.

Biorąc powyższe pod uwagę można stwierdzić, zdaniem Wnioskodawców, że stworzony przez nich wzór przemysłowy, który uzyskał ochronę spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej zawarte w Podręczniku Frascati, w art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT.

Oprogramowanie (firmware) - opis wykorzystania i zwiększenia wiedzy

Wiedza uzyskana przy rozwoju aktualnego oprogramowania (firmwaru) stanowiła podstawę do stworzenia nowego firmware. Prace nad nowym oprogramowaniem nie stanowiły jednak rutynowych i okresowych zmian, dlatego niezbędne było podjęcie trudu sprawdzenia zupełnie nowych obszarów i zdobycia informacji do stworzenia produktów (o autorskim charakterze utworu) i procesów. Podejmowane czynności w ramach prac były, więc wykonywane zarówno przez nabywanie, łączenie, kształtowanie, wykorzystywanie dostępnej wiedzy i umiejętności. Przy realizacji założeń nie było możliwe wdrażanie gotowych, istniejących na rynku rozwiązań ponieważ nie ma dostępnych gotowych bibliotek czy też programów firm trzecich, które umożliwiły uzyskanie oczekiwanego efektu. Brak gotowych rozwiązań oraz dokumentacji wiązały się z koniecznością stawiania nieoczywistych założeń i unikatowych hipotez. Pracownicy zaangażowani w projekt wykonywali działalność kreacyjną, której rezultaty mają indywidualny i oryginalny charakter. Stworzenia struktury systemów i modułów, komunikacji między nimi, prace algorytmiczne czy automatyzujące mają ewidentnie charakter twórczy. Opracowanie rozwiązań wymagało połączenia wiedzy z zakresu informatyki, a także wiedzy eksperckiej z dziedzin, w których produkty i rozwiązania mają znaleźć zastosowanie (zarówno kwestia linii produkcyjnej jak i przede wszystkim komputerowej diagnostyki samochodowej).

Działania te stanowiły prace rozwojowe w rozumieniu przedmiotowych ustaw. Polegały one bowiem na wykorzystaniu nowej i istniejącej wiedzy, tj. wiedzy i narzędzi programistycznych, języków programowania, znanych algorytmów, do zaprojektowania nowych i ulepszonych rozwiązań, nieistniejących dotychczas na rynku.

Zdaniem Wnioskodawców, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny jak i kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność badawczo-rozwojową, działalność w zakresie oprogramowania spełnia cechy takowej:

1. nowatorskość i twórczość: Spółka tworzy oprogramowanie od podstaw, jak i modyfikuje je poprzez dodawanie nowych funkcjonalności oraz modułów;
2. nieprzewidywalność: Spółka wykonuje prace, których skutek co prawda jest określony, natomiast proces tworzenia danych rozwiązań (oprogramowania), pomimo korzystania z istniejących metod informatycznych i języków programistycznych, powoduje wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania, lub znaczną modyfikację archaicznych rozwiązań;
3. metodyczność: Wnioskodawca powołał Zespół Badawczo-Rozwojowy, prowadzi prace w sposób uporządkowany, gromadzi dokumentację związaną z projektami;
4. możliwość przeniesienia lub odtworzenia: celem Wnioskodawców, w ramach wykonywanej przez nich działalności na rzecz klientów jest udzielenie licencji na oprogramowanie, co nierozerwalnie wiąże się z koniecznością jego odtworzenia przez podmioty.

Biorąc powyższe pod uwagę można stwierdzić, zdaniem Wnioskodawców, że stworzone przez nich oprogramowanie oraz jego modernizacja poprzez ulepszanie spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej zawarte w Podręczniku Frascati, w art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT.

W zakresie pytania nr 2

Art. 24d ust. 2 ustawy o CIT wskazują zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem. Autorskie prawo do programu komputerowego oraz prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, stanową część praw własności intelektualnych wskazanych w powołanych artykułach. Przy czym, by można było mówić o kwalifikowanym prawie własności intelektualnej przepis ten wymaga również by spełnione zostały dwa kryteria:

1. przedmiot ochrony jest wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, oraz
2. prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska. Należy uznać, że oprogramowanie komputerowe lub jego część stanowią przedmiot ochrony praw autorskich.

Art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o PAIPP kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony i to już z momentem ich wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych. Również wzór przemysłowy stanowi przedmiot ochrony praw autorskich. Zgodnie z art. 102 ust. 1 ustawy Prawo własności przemysłowej wzorem przemysłowym jest nowa i posiadająca indywidualny charakter postać wytworu lub jego części, nadana mu w szczególności przez cechy linii, konturów, kształtów, kolorystykę, fakturę lub materiał wytworu oraz przez jego ornamentację. Natomiast zgodnie z art. 105 wskazanej ustawy na wzór przemysłowy udziela się prawa z rejestracji. Przez uzyskanie prawa z rejestracji uprawniony nabywa prawo wyłącznego korzystania z wzoru przemysłowego w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej.

Biorąc pod uwagę przedstawiony w niniejszym wniosku stan faktyczny można stwierdzić, że przedmiotem ochrony prawa autorskiego jest zarówno oprogramowanie wytwarzane przez Spółkę jak też wzór użytkowy, którego Spółka uzyskała ochronę w postaci rejestracji wzoru przemysłowego. Zdaniem Wnioskodawców zarówno wzór przemysłowy jak i prawo autorskie do oprogramowania wytwarzanego przez zatrudnionych pracowników w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zaliczają się do kwalifikowanych praw własności w rozumieniu art. 24d ust. 2 ustawy o CIT, gdyż są one wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnych sprecyzowanych w tych przepisach, podlegają ochronie na podstawie ustawy o PAIPP, oraz zostały wytworzone przez Wnioskodawców w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

W zakresie pytania nr 3 (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 4 stycznia 2021 r.)

Zdaniem Wnioskodawców spełniają oni wszystkie wymagana ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, osiągniętych zarówno w roku 2020 jak i w latach następnych.

W myśl art. 24d ust. 2 ustawy o CIT, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej są prawa z rejestracji wzoru przemysłowego oraz autorskie prawo do programu komputerowego (podlegające ochronie prawnej).

W ocenie Spółki, nie ulega wątpliwości, że urządzenie - interfejs stanowi nową postać wytworu czyli przedmiotu wytworzonego w sposób przemysłowy. Urządzenie - interfejs posiada indywidualny charakter, co potwierdzone zostało uzyskaniem ochrony wzoru przemysłowego w postaci prawa z rejestracji wzoru przemysłowego.

Również oprogramowanie projektowane, tworzone i rozwijane przez Spółkę w ramach prowadzonej działalności stanowi wyraz działalności twórczej o indywidualnym charakterze i tym samym stanowi przedmiot własności intelektualnej jego twórcy (Spółki). Tym samym, zarówno Oprogramowanie, jak i wszelkie jego części wytwarzane w trakcie procesu projektowego podlegają ochronie prawnej, wypełniając przesłankę w zakresie uznania ich za własność intelektualną. Oprogramowanie wraz z wszystkimi jego elementami, stanowi autorskie prawo do programu komputerowego, w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT, wytwarzane przez Spółkę w ramach jej działalności badawczo-rozwojowej.

Dochód ze sprzedaży interfejsu oraz dochód z udzielenia licencji na korzystanie z oprogramowania do interfejsu (firmware) stanowi zatem dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24 ust. 7 ustawy o CIT, który przy uwzględnieniu wskaźnika obliczonego zgodnie z ust. 4 ww. przepisów, stanowi kwalifikowany dochód podlegający opodatkowaniu preferencyjną stawką 5%.

W prowadzonych przez siebie księgach rachunkowych Spółka wyodrębniła każde kwalifikowane prawo własności intelektualne Spółka prowadzi księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (i przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Spółka wyodrębniła koszty, o których mowa w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. W konsekwencji Wnioskodawcom przysługuje prawo do skorzystania z 5% stawki podatku w odniesieniu do dochodów uzyskanych w roku 2020 jak i w latach następnych.

W zakresie pytania nr 4

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że koszty zakupu matrycy służącej do produkcji nowego interfejsu, skanera do odczytu numeru seryjnego oraz koszt zakupu wyprodukowanych interfejsów przez linie produkcyjną w Chinach może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu z kwalifikowanego IP jakim jest prawo z rejestracji wzoru przemysłowego.

Zgodnie z art. 24e ust. 1 pkt 3 Ustawy o CIT, podatnicy zobowiązani są wyodrębnić koszty o których mowa w art. 24d ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Zgodnie z art. 24d ust. 4 ustawy o CIT, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego p własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

((a+b)*1,3/a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Natomiast w myśl art. 24d ust. 5 ustawy o CIT do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Zdaniem Wnioskodawcy, zarówno zakup matrycy służącej do produkcji nowego interfejsu, skanera do odczytu numeru seryjnego jak i koszt zakupu wyprodukowanych interfejsów przez linie produkcyjną w Chinach należy zaliczyć do kosztów bezpośrednich wykazać w lit. a wskaźnika nexus. Spółka wskazuje, że bez poniesienia wskazanych kosztów nie byłaby możliwa produkcja urządzenia - interfejsów, w konsekwencji nie byłoby możliwe uzyskania przychodów z kwalifikowanego IP.

W zakresie pytania nr 5 (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 4 stycznia 2021 r.)

Zgodnie z art. 24d ust. 3 ustawy o CIT podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym. Z kolei wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru (art. 24d ust. 4 ustawy o CIT):

Stosownie do art. 24d ust. 7 ustawy o CIT dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własne intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata):

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Zarówno w roku 2020 jak i w latach późniejszych Spółka będzie generować przychody z wytworzonego w ramach prac badawczo-rozwojowych nowego interfejsu, który jest jednocześnie wzorem przemysłowym oraz zawiera nierozerwalny element jakim jest autorskie prawo do programu komputerowego (oprogramowania-firmweru). Przychody uzyskiwane są w momencie sprzedaży nowego interfejsu, którego cena została ustalona w oparciu o zasadę ceny rynkowej. Spółka wskazuje, że na fakturze dokumentującej sprzedaż urządzenia - interfejsu wyodrębniono cenę interfejsu oraz cenę za udzieloną licencję do korzystania z oprogramowania do diagnostyki błędów (przychody z licencji na oprogramowanie do diagnostyki błędów nie są przedmiotem niniejszego wniosku). Nie jest natomiast wyodrębniona cena za firmware, pozwalający na pracę interfejsu.

Wnioskodawca podtrzymuje swoje stanowisko odnoszące się do sposobu określenia osiągniętego dochodu z kwalifikowanych IP zawartych w cenie jednego produktu, wyrażone w złożonym wniosku. W celu określenia osiąganego dochodu z obu kwalifikowanych IP zwartych w cenie jednego produktu. Wnioskodawca planuje określić klucz podziału posługując się kosztami wytworzenia kwalifikowanych IP. W cenę sprzedaży interfejsu wraz z oprogramowaniem - firmwarem wliczone są m.in. koszty produkcji interfejsu, koszty ogólnego zarządu, koszty wytworzenia i utrzymania oprogramowania (doprecyzowując: kalkulując koszty Spółka uwzględnia cenę samej produkcji interfejsu, koszty transportu, koszty należności publicznoprawnych jak cło, kos; przygotowania produktu jak koszty opakowania, instrukcji, pakowania do wysyłki oraz certyfikację produktu. Kalkulując cenę Spółka odnosi się również do cen rynkowych porównywalnych produktów innych producentów). Na tej podstawie Spółka jest w stanie przypisać odpowiedni procent kosztów przypadający na dane kwalifikowane IP oraz pozostałe koszty, takie jak koszty ogólnego zarządu. Następnie dochód ze sprzedaży całego urządzenia, Spółka przyporządkuje według określonego klucza alokacji kosztów odpowiednio do dochodów ze sprzedaży interfejsu oraz udzielenia licencji na firmware.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w tym zakresie jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1406 ze zm.), przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Na podstawie art. 5 ust. 2 ww. ustawy, powyższe zasady stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

W myśl natomiast art. 7 ust. 2 ww. ustawy, dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Ponadto, należy wskazać, że od 1 stycznia 2019 r. obowiązują przepisy ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018, poz. 2193). Na podstawie regulacji wprowadzonych ww. ustawą zmieniającą do systemu prawa podatkowego implikowano przepisy dotyczące preferencyjnego rozwiązania w podatkach dochodowych - tzw. Innovation Box.

Powyższe zmiany wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Regulacje dotyczące stosowania opisanej powyżej ulgi zostały odzwierciedlone w art. 24d – 24e updop.

Zgodnie z art. 24d ust. 1 updop, podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w myśl art. 24d ust. 2 ww. ustawy są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz.U. z 2018 r., poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

-podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Jak wynika z powołanego przepisu, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest m.in. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego podlegające ochronie prawnej na podstawie odrębnych przepisów, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Omawiana ustawa podatkowa nie definiuje pojęcia „prawo z rejestracji wzoru przemysłowego”. W celu wyjaśnienia znaczenia tego pojęcia należy odnieść się do „odrębnych przepisów” regulujących ochronę prawną tego rodzaju praw.

I tak, zgodnie z art. 102 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2020 r., poz. 286, z późn. zm.), wzorem przemysłowym jest nowa i posiadająca indywidualny charakter postać wytworu lub jego części, nadana mu w szczególności przez cechy linii, konturów, kształtów, kolorystykę, fakturę lub materiał wytworu oraz przez jego ornamentację. Wytworem jest każdy przedmiot wytworzony w sposób przemysłowy lub rzemieślniczy, obejmujący w szczególności opakowanie, symbole graficzne oraz kroje pisma typograficznego, z wyłączeniem programów komputerowych (art. 102 ust. 2).

Kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest także autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie odrębnych przepisów, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

I tak, autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm.). Zgodnie z ust. 1 tego przepisu, programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy Rozdziału 7 ustawy nie stanowią inaczej. Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Ochronie nie podlegają natomiast idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego (art. 74 ust. 2 ww. ustawy).

Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych także nie zawiera definicji „programu komputerowego”. Wymienia „programy komputerowe” jako rodzaj utworów będących przedmiotem prawa autorskiego wyrażanych słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (art. 1 ust. 2 pkt 1 tej ustawy).

Uznaje się, że pod pojęciem „programu komputerowego” można rozumieć zestaw instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów. Przy czym tak rozumiany program komputerowy jest przedmiotem prawa autorskiego jeśli spełnia definicję „utworu” będącego przedmiotem prawa autorskiego z art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Stosownie do tego przepisu, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Zarówno w przypadku prawa z rejestracji wzoru przemysłowego podlegającego ochronie prawnej, jak w przypadku autorskiego prawa do programu komputerowego podlegającego ochronie prawnej – prawa te mogą być uznane za kwalifikowane prawo własności intelektualnej w rozumieniu odpowiednio art. 24d ust. 1 pkt 8 ustawy wyłącznie wówczas, gdy przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

W świetle powyższego, kwalifikowane IP to prawo własności intelektualnej spełniające łącznie trzy warunki:

• zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;
• należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 24d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych;
• podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Zatem, kwalifikowane IP musi zostać wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej. To oznacza, że zakres działalności badawczo-rozwojowej będzie zawsze obejmować całość działań podatnika zmierzających do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP, i że działania te nigdy nie będą wykraczać poza działalność badawczo-rozwojową.

Zgodnie z art. 4a pkt 26 updop działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 4a pkt 27 updop, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 updop, ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Natomiast zgodnie z art. 24d ust. 7 updop, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata):

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W powołanym przepisie ustawodawca wskazuje zamknięty katalog tytułów, z jakich może być osiągany dochód uznawany za uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wśród nich ustawodawca wymienił uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi (art. 24d ust. 7 pkt 3 ustawy). Przepis ten dotyczy sytuacji, gdy podatnik wykorzystuje posiadane kwalifikowane prawo własności intelektualnej dla potrzeb wytwarzania produktów lub dla potrzeb świadczenia usług, które oferuje w swojej działalności gospodarczej. Produkt lub usługa oferowane przez podatnika są wynikiem posiadania przez niego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Kształt, cechy, właściwości produktów lub usług są efektem wykorzystania w praktyce gospodarczej podatnika wartości intelektualnych, które powstały w wyniku prowadzonych przez niego prac badawczo-rozwojowych i które podlegają ochronie prawnej jako „przypisane” do podatnika. Przykładem są sytuacje, gdy produkt jest wytwarzany w oparciu o posiadane przez podatnika patenty albo usługa jest świadczona z wykorzystaniem rozwiązań, które podlegają ochronie jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej.

Co istotne, użyte przez ustawodawcę pojęcie dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej odnosi się do dochodu (straty) z konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Tym samym, w celu skorzystania z ulgi IP Box podatnik nie ustala łącznego dochodu (straty) ze wszystkich posiadanych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, ale odrębne dochody (straty) z poszczególnych praw.

Zgodnie z art. 24d ust. 3 updop, podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Sposób obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zawarty jest w art. 24d ust. 4. Zgodnie z treścią tego przepisu, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru (wskaźnik nexus):

(a+b)*1,3/a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

1. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
2. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3,
3. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4,
4. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W tym miejscu należy wskazać, że na podstawie art. 11a ust. 1 ustawy o CIT przez podmioty powiązane należy rozumieć:

1. podmioty, z których jeden podmiot wywiera znaczący wpływ na co najmniej jeden inny podmiot, lub
2. podmioty, na które wywiera znaczący wpływ:
   • ten sam inny podmiot lub
   • małżonek, krewny lub powinowaty do drugiego stopnia osoby fizycznej wywierającej znaczący wpływ na co najmniej jeden podmiot, lub
3. spółkę niemającą osobowości prawnej i jej wspólników, lub
4. podatnika i jego zagraniczny zakład, a w przypadku podatkowej grupy kapitałowej - spółkę kapitałową wchodzącą w jej skład i jej zagraniczny zakład.

Natomiast przez podmioty niepowiązane należy rozumieć podmioty inne niż podmioty powiązane (art. 11a ust. 1 pkt 3 updop).

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 24d ust. 4 updop, wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

• wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
• kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz
• dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym wspólnik będący osobą prawną powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 24d ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W myśl bowiem art. 24d ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1 (art. 24d ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Obowiązki podatników podlegających opodatkowaniu na podstawie art. 24d zostały określone w art. 24e ustawy o CIT.

Art. 24e ust. 1 ww. ustawy stanowi, że podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 24d są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonej ewidencji rachunkowej;
2. prowadzić ewidencję rachunkową w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 24d ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z tych kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Zgodnie z art. 24e ust. 2, w przypadku gdy na podstawie ewidencji rachunkowej nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 19.

W opisanej sytuacji faktycznej, Zainteresowani są wspólnikami Spółki komandytowej, niebędącej osobą prawną (art. 4a pkt 14 ustawy). Wobec tego, spółka komandytowa, jako spółka osobowa, jest transparentna podatkowo, co oznacza, że dochody tejże spółki nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Skutki podatkowe zdarzeń gospodarczych związanych z działalnością spółki osobowej przypisywane są odpowiednio jej wspólnikom. Zatem, w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki niemającej osobowości prawnej, podatnikiem podatku dochodowego nie jest spółka, lecz jej wspólnicy, tj. podatnikami są komplementariusze i komandytariusze spółki komandytowej.

I tak, przedstawione we wniosku działania podjęte przez Spółkę w celu wytworzenia nowego interfejsu oraz nowego firmware’u mieszczą się w definicji działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 4a pkt 26 updop. Przemawia za tym zarówno sposób ich zorganizowania, charakter prowadzonych prac, przyjęte metody działania, jak i cele, w których zostały podjęte.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość prowadzonej przez Spółkę działalności w zakresie wytwarzania i sprzedaży interfejsów wraz z ich firmware’em, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczyły stworzenia innowacyjnych rozwiązań technicznych i programistycznych, które następnie zostały wykorzystane w nowym produkcie.

W efekcie prac rozwojowych Spółka stworzyła:

1. wzór przemysłowy, na który uzyskała prawo ochronne w wyniku międzynarodowej rejestracji wzoru przemysłowego (w systemie administrowany przez Światową Organizację Własności Intelektualnej – WIPO), oraz
2. firmware, który jest programem komputerowym podlegającymi ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i w odniesieniu do którego przysługują jej majątkowe prawa autorskie.

Ww. prawo ochronne na wzór przemysłowy oraz prawa autorskie do firmware’u są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu odpowiednio art. 24d ust. 2 pkt 3 i pkt 8 updop.

Wzór przemysłowy i firmware zostały opracowane w celu stworzeniu nowego produktu oferowanego przez Spółkę – nowej (zmienionej, ulepszonej) wersji urządzenia, które służy diagnostyce samochodowej.

Wspólnik będący osobą prawną uzyskuje przychody ze sprzedaży egzemplarzy nowego urządzenia-interfejsu wraz z dedykowanym oprogramowaniem umożliwiającym jego działanie, tzw. firmware (w istocie, Spółka udziela licencji na używanie oprogramowania wgranego w urządzenie).

Wobec tego, dochody uzyskiwane przez Wspólnika będącego osobą prawną dzięki temu, że Spółka posiada prawo ochronne na wzór przemysłowy oraz autorskie prawa majątkowe do firmware mogą być kwalifikowane jako dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uwzględnionych w cenie sprzedaży produktu, o których mowa w art. 24d ust. 7 pkt 3 w zw. z art. 5 ust. 2 ustawy.

Nie oznacza to jednak, że dochodem z kwalifikowanych IP jest cały przypisany Wspólnikowi będącemu osobą prawną dochód ze sprzedaży produktu (nowego urządzenia). Dochodem tego Wspólnika:

1. z kwalifikowanego IP w postaci prawa ochronnego na wzór przemysłowy – będą dochody ze sprzedaży urządzenia (przypisane Wspólnikowi będącemu osobą prawną zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy) w zakresie, w jakim wartość tego kwalifikowanego IP została uwzględniona w cenie sprzedaży produktu (urządzenia);
2. z kwalifikowanego IP w postaci praw autorskich do firmware’u – będą dochody ze sprzedaży urządzenia (przypisane Wspólnikowi będącemu osobą prawną zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy) w zakresie, w jakim wartość tego kwalifikowanego IP (dokładniej – wartość licencji na używanie firmware’u, która jest udzielana osobie kupującej urządzenie) została uwzględniona w cenie sprzedaży produktu (urządzenia).

Ww. dochody uzyskane przez Wspólnika będącego osobą prawną z kwalifikowanych IP są kategorią dochodów, które mogą podlegać preferencyjnemu opodatkowaniu. Aby ustalić, jaka część tych dochodów stanowi kwalifikowane dochody z kwalifikowanych IP, Wspólnik powinien:

1. pomnożyć wartość swoich dochodów z kwalifikowanego IP w postaci prawa ochronnego na wzór przemysłowy przez wartość wskaźnika nexus ustalonego dla tego kwalifikowanego IP;
2. pomnożyć wartość swoich dochodów z kwalifikowanego IP w postaci autorskich praw majątkowych do firmware’u przez wartość wskaźnika nexus ustalonego dla tego kwalifikowanego IP.

Dla Wspólnika będącego osobą prawną suma tak ustalonych jego kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych IP będzie postawą opodatkowania według stawki 5%.

Jak wskazano, wskaźniki nexus należy ustalić odrębnie dla poszczególnych kwalifikowanych IP. Dla potrzeb ustalenia poszczególnych wskaźników, należy uwzględnić koszty prowadzonej przez Spółkę działalności badawczo-rozwojowej. Koszty działalności badawczo-rozwojowe to koszty, które były bezpośrednio związane z pracami prowadzonymi w Spółce w celu wytworzenia nowego wzoru przemysłowego i nowego programu komputerowego (firmware’u). Należy „podzielić” te koszty w taki sposób, aby przypisać je odpowiednio do części prac, która dotyczyła tworzenia nowego wzoru przemysłowego i części prac, która służyła wytworzeniu firmware’u.

Wydatkami, które należy uwzględnić dla potrzeb wyliczenia wskaźnika nexus (wskaźników nexus), stosownie do art. 24d ust. 4 updop, nie są natomiast:

• koszty zakupu matrycy nowego interfejsu,
• koszty zakupu skanera do odczytu numeru seryjnego,
• koszty produkcji interfejsów przez linię produkcyjną podmiotu w Chinach.

Wydatki te nie dotyczą etapu prowadzenia przez Spółkę prac badawczo-rozwojowych (tworzenia kwalifikowanych IP), ale etapu komercjalizacji wytworzonych kwalifikowanych IP (organizowania i realizacji produkcji produktów stworzonych z wykorzystaniem kwalifikowanych IP).

Podsumowując, w opisanych okolicznościach faktycznych Wspólnik będący osobą prawną może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania swoich dochodów z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, które będą wynikały z uwzględnienia przez Spółkę w cenie sprzedaży produktu (urządzenia) wartości kwalifikowanych prawa własności intelektualnej (prawa ochronnego na wzór przemysłowy i prawa autorskiego do programu komputerowego, które zostały wytworzone w wyniku działalności badawczo-rozwojowej Spółki). Wymaga to jednak wyliczenia podstawy opodatkowania preferencyjną stawką 5% z uwzględnieniem zasad określonych w omówionych przepisach.

Konieczne jest również, aby nie tylko Spółka, ale także Wspólnik będący osobą prawną, który chce skorzystać z preferencyjnej stawki opodatkowania IP BOX – dopełnił obowiązki ewidencyjne, o których mowa w art. 24e updop.

Interpretacja dotyczy przychodów Wspólnika będącego osobą prawną uzyskanych z udziału w Spółce jako spółce niebędącej osoba prawną: w roku 2020 i w latach następnych.

Interpretacja dotyczy:

• stanu faktycznego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia, oraz
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wniesienia wniosku (stanu prawnego, w którym spółka komandytowa ma status spółki niebędącej osoba prawną w rozumieniu art. 4a pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2020 r.).

Należy wyjaśnić, że w odpowiedzi na wezwanie organu do doprecyzowania opisu stanu faktycznego, poprzez wskazanie, czy firmware podlega ochronie prawnej z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, Strona nie potwierdziła wprost tej okoliczności. Zamiast tego przedstawiła argumentację dotycząca rozumienia ww. przepisu i pojęcia „programu komputerowego”, po czym wskazała, że „jest zdania, że oprogramowanie dedykowane dla nowego interfejsu (firmware) podlega ochronie prawnej z art. 74 ustawy”. W kontekście całości opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego tutejszy organ uznał, że – dla potrzeb wydania interpretacji indywidualnej – Strona potwierdziła okoliczność, że oprogramowanie dedykowane dla nowego interfejsu (firmware) podlega ochronie prawnej z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Nadmienić przy tym należy, że w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.