Wyrok SN z dnia 16 lutego 2022 r., sygn. III USKP 111/21

Nie jest wymagane uprzednie pouczenie o możliwości utraty pobranych zasiłków chorobowych z przyczyn określonych w art. 17 ust. 1 ustawy zasiłkowej, których wystąpienia nie można z góry zakładać ani przewidzieć.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Dawid Miąsik (przewodniczący) ‎

SSN Józef Iwulski ‎

SSN Zbigniew Korzeniowski (sprawozdawca)

w sprawie z odwołania M. B. ‎od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w J. ‎o zasiłek chorobowy, ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 16 lutego 2022 r., ‎skargi kasacyjnej odwołującej się od wyroku Sądu Okręgowego w K. ‎z dnia 13 grudnia 2019 r., sygn. akt IV Ua […]

I. oddala skargę kasacyjną,

II. zasądza od M. B. na rzecz organu rentowego 240 zł (dwieście czterdzieści) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.

Uzasadnienie

Pozwany Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w J. decyzją z 12 kwietnia 2019 r., zmienioną decyzją z 13 maja 2019 r., odmówił wnioskodawczyni M. B. prawa do zasiłku chorobowego za okres od 1 grudnia 2014 r. do 14 czerwca 2015 r. i od 19 czerwca do 7 sierpnia 2015 r. oraz zobowiązał wnioskodawczynię do zwrotu nienależnie pobranych świadczeń z odsetkami, albowiem w czasie niezdolności do pracy wykonywała pracę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Sąd Rejonowy w K. wyrokiem z 25 września 2019 r. zmienił decyzje i przyznał wnioskodawczyni prawo do zasiłku chorobowego oraz ustalił, że nie jest zobowiązana do zwrotu nienależnie pobranego zasiłku chorobowego. Ustalił, że wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą od 1 marca 2014 r. Przedmiotem była sprzedaż produktów AGD. Wnioskodawczyni stała się niezdolną do pracy, była w ciąży, stan zdrowia pogorszył się. Uzgodniła z bratem, że poprowadzi jej działalność gospodarczą. Miał utrzymać jej klientów. Uzyskał dostęp do konta bankowego i jej adresu mailowego, miał dokonywać przelewów zaliczek na podatek do US. Dokumenty podatkowe oraz deklaracje wystawiała księgowa. Klienci kontaktowali się z bratem. Dochody z okresu, kiedy brat wystawiał faktury wpływały na konto wnioskodawczyni. Od grudnia 2015 r. przyjęła brata do pracy jako przedstawiciela handlowego. Działalność gospodarcza wnioskodawczyni była zarejestrowana w Ł. w domu prywatnym. Sąd stwierdził, że decyzja pozwanego była nieprawidłowa, gdyż materiał dowodowy potwierdził, że wnioskodawczyni nie prowadziła działalności gospodarczej w okresie zwolnienia lekarskiego, nie podejmowała żadnych czynności z nią związanych. Przed okresem zwolnień lekarskich zwróciła się do brata o pomoc w prowadzeniu działalności gospodarczej. Wkrótce okazało się, że jest w ciąży i ze względu na stan zdrowia nie mogła podejmować żadnych czynności. Brat dokonywał wszelkich koniecznych czynności związanych z obsługą dotychczasowych klientów.