Interpretacja indywidualna z dnia 18 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.222.2022.1.KS

Ustalenie czy zwolnieniu z art. 17 ust. 1 pkt 34 CIT, będzie podlegał cały dochód z realizacji działalności wskazanej w Zezwoleniu, w przypadku realizacji przez pracowników pracy w systemie zdalnym lub w systemie hybrydowym w okresie trwania stanu epidemii i zagrożenia epidemicznego oraz po ustaniu stanu zagrożenia epidemicznego.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 listopada 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 24 listopada 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy:

‒zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych w myśl art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT, będzie podlegał cały dochód uzyskany przez Spółkę z realizacji działalności wskazanej w Zezwoleniu, w przypadku realizacji przez pracowników pracy w systemie zdalnym lub w systemie hybrydowym w okresie trwania stanu epidemii oraz zagrożenia epidemicznego – jest prawidłowe

‒zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych w myśl art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT, będzie podlegał cały dochód uzyskany przez Spółkę z realizacji działalności wskazanej w Zezwoleniu w przypadku realizacji przez pracowników pracy w systemie zdalnym lub w systemie hybrydowym, nawet po ustaniu stanu zagrożenia epidemicznego – jest prawidłowe.

Treść wniosku jest następująca :

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

A Sp. z o.o. (dalej: Spółka), jest spółką, która prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług informatycznych. Na cele prowadzonej działalności, Spółka posiada i zatrudnia pracowników w biurach w (…).

W ramach swojej działalności w (…), Spółka posiada ważne zezwolenie strefowe nr (…) z dnia (…) marca 2010 r. wydane przez Specjalną Strefę Ekonomiczną (dalej: Zezwolenie).

Zezwolenie zostało wydane Spółce dnia (…) marca 2010 roku w związku z utworzeniem nowych miejsc pracy. Z uwagi na fakt, że Spółka jest dużym przedsiębiorcą w rozumieniu Rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu Spółka była zobowiązana do utrzymania nowoutworzonych miejsc pracy przez okres 5 lat licząc od dnia ich utworzenia.

Działalność Spółki, na którą wydane zostało zezwolenie obejmuje działalność produkcyjną, handlową i usługową w zakresie następujących wyrobów wytwarzanych i usług świadczonych na terenie Strefy, określonych w sekcji J, Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług Głównego Urzędu Statystycznego (dalej: "PKWiU"):

‒Dział 62 PKWiU: Usługi związane z oprogramowaniem i doradztwem w zakresie informatyki i usługi powiązane, z wyjątkiem usług instalowania komputerów i urządzeń peryferyjnych, określonych kategorią 62.09.1 PKWiU;

‒Dział 63.1 PKWiU: Usługi przetwarzania danych; usługi zarządzania stronami internetowymi (hosting) i podobne usługi; usługi portali internetowych.

W celu prowadzenia działalności gospodarczej w (…), Spółka zatrudnia (…) pracowników umysłowych, których miejscem pracy na podstawie umów o pracę jest, co do zasady, zakład Spółki zlokalizowany na terenie wskazanym w Zezwoleniu. Do 2020 r. z częścią pracowników, którzy wyrażali chęć pracy poza zakładam Spółki, na podstawie zgody przełożonego na pracę zdalną pracownika, Spółka zawierała dodatkowe porozumienie, które regulowało warunki pracy zdalnej (dalej: „Umowa telepracy”), na podstawie którego pracownicy uprawnieni byli do wykonywania pracy poza siedzibą Spółki w określonym wymiarze czasu.

Ponadto w celu wsparcia zarządzania procesem telepracy, Spółka wdrożyła dedykowany system informatyczny umożliwiający weryfikację i ewidencjonowanie modelu pracy pracowników (dalej: „System”), tj. czy dany pracownik pracował w biurze objętym Zezwoleniem czy w formie telepracy. Dodatkowo w 2020 zapisy dotyczące możliwości wykonywania pracy w formie telepracy włączono do umowy o pracę, a szczegóły co do zasad telepracy (na jaki okres, ile dni, miejsce pracy) miały być rejestrowane tylko w narzędziu wspierającym proces telepracy.

W związku z wybuchem w 2020 r. pandemii COVID-19, całkowitej zmianie uległy uwarunkowania na rynku związane z pracą pracowników, co było spowodowane wdrożeniem szeregu obostrzeń i zaleceń o charakterze sanitarnym, które wymusiły zarówno na Spółce, jak i na wielu innych przedsiębiorcach zmianę podejścia do prowadzenia działalności w zakresie w jakim dotyczyło to obecności pracowników w biurach.

Praca zdalna w związku z wystąpieniem pandemii COVID-19

W związku z narzuceniem obostrzeń sanitarnych i uwarunkowań rynkowych, które sprawiły, że pracownicy A nie mogą wykonywać swoich obowiązków fizycznie z biura, Spółka wprowadziła model pracy zdalnej w oparciu o przepisy wynikające z ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych regulujące możliwość polecenia wykonywania pracy w formie pracy zdalnej. W dedykowanym systemie informatycznym wspierającym wcześniejszy proces telepracy, pracownicy wskazują adres wykonywania pracy w formie zdalnej; jeżeli adresu nie zarejestrowano przyjmuje się, że takim adresem jest adres zamieszkania pracownika.

Zgodnie z umową o pracę zawieraną z pracownikami Spółki, miejscem świadczenia pracy jest siedziba Spółki w (…), a fakt fizycznego przebywania pracowników poza biurem wynika w pierwszej kolejności z obowiązujących regulacji wynikających z ustawy covidowej w zakresie możliwości wykonywania pracy w formie pracy zdalnej, a obecnie również ze zmiany uwarunkowań i trendów rynkowych. Mając na uwadze powyższe miejscem zatrudnienia pracowników w dalszym ciągu pozostaje siedziba Spółki w (…), nawet w sytuacji gdy pracownicy wykonują swoje obowiązki zdalnie – w chwili obecnej jest to ok. 98% pracowników.

Niedługo po wybuchu pandemii koronawirusa, polski ustawodawca zdecydował się na wprowadzenie przepisów o pracy zdalnej wykonywanej na polecenie pracodawcy. Miało to na celu, przede wszystkim, możliwie szerokie ograniczenie gromadzenia się pracowników w zakładach pracy. Dzięki temu, tam gdzie możliwa jest praca zdalna, ułatwiło to pracodawcom przestrzeganie zaleceń organizacji pracy w czasie pandemii, chociażby takich jak zapewnienie dystansu pomiędzy pracownikami. W wielu przypadkach, obecność całej załogi na niewielkiej powierzchni biurowej, w zasadzie uniemożliwiałaby zapewnienie dystansu społecznego.

Zgodnie z przepisami tarczy antykryzysowej w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, ogłoszonego z powodu COVID-19, oraz w okresie 3 miesięcy po ich odwołaniu, w celu przeciwdziałania COVID-19 pracodawca może polecić pracownikowi wykonywanie, przez czas oznaczony, pracy określonej w umowie o pracę, poza miejscem jej stałego wykonywania (praca zdalna). Istotą pracy zdalnej na podstawie przepisów tarczy antykryzysowej jest zatem to, że może być ona polecona pracownikowi jednostronnie przez pracodawcę w odróżnieniu od pozostałych rodzajów pracy zdalnej, gdzie konieczna jest wyraźna zgoda pracownika.

W związku z powyższym w celu zapewnienia bezpieczeństwa swoim pracownikom i zastosowania się do nałożonych obostrzeń sanitarnych, Spółka ograniczyła dostęp do biura pracownikom. Spełnienie wymagań rządowych (dotyczących m.in. rekomendacji pracy zdalnej, dystansu itp.) oraz zapewnienie bezpieczeństwa pracownikom wymagały zmiany rekomendacji modelu pracy na w pełni zdalną na czas pandemii.

Wówczas w drugim kwartale 2020 roku biuro było wyłączone z użytkowania, dlatego ilość dostępnych stanowisk wynosiła (…). Jednakże, wraz ze zmianami w zakresie zaleceń Organów Państwowych, Spółka zaczęła wdrażanie tzw. „Fal”, które znosiły lub nakładały nowe ograniczenia i warunki korzystania z powierzchni biurowej w zależności od stopnia zagrożenia epidemicznego. Pracownicy Spółki byli każdorazowo informowani o zmianach w ograniczeniach związanych z wprowadzaniem kolejnych etapów „Fal” oraz możliwością korzystania z biura za pośrednictwem korespondencji mailowej.

W okresie od trzeciego kwartału 2020 do pierwszego kwartału 2022 roku było to zaledwie (…) biurek, co było związane z dalszą koniecznością wprowadzenia obostrzeń i zachowaniem odpowiednich warunków sanitarnych. Niezależnie od ograniczeń sanitarnych obowiązujących w powyższym okresie od trzeciego kwartału 2021 roku do drugiego kwartału 2022 Spółka dysponowała (…) stanowiskami pracy, które były dostępne od początku 2022 roku. W związku ze zmianą sytuacji na rynku pracy, oraz upowszechnieniem pracy zdalnej, w okresie po pandemicznym Spółka planuje sukcesywnie zmniejszać ilość dostępnych stanowisk pracy.

Początkowo praca zdalna w tej formie miała obowiązywać do września 2020 r. Jednak w miarę jak okazało się, że epidemia koronawirusa zostanie z nami na dłużej, przedłużono jej obowiązywanie. W związku z tym i z faktem, że przepisy tarczowe nie regulują wielu kwestii związanych z wykonywaniem pracy zdalnej, zaobserwować można, że coraz częściej pracodawcy decydują się uregulować zasady świadczenia pracy zdalnej w czasie pandemii, wprowadzając wewnętrzne regulaminy i oczekując na nowe regulacje dla pracy zdalnej zastępujace dotychczasowe przepisy dotyczące telepracy z kodeksu pracy.

Rynek pracy po ustąpieniu stanu zagrożenia epidemiologicznego

Niezależnie od powyższego należy mieć na uwadze, że przez okres ponad dwóch lat, od momentu wystąpienia pandemii, na rynku pracy całkowicie zmieniła się praktyka rynkowa oraz preferencje samych pracowników co do miejsca wykonywania pracy. Praca zdalna była rozwijającym się trendem jeszcze przed wybuchem pandemii. Już wtedy wielu pracowników korzystało z tej swobody i elastyczności, pracując z domu, korzystając z przestrzeni co-workingowych lub innych miejsc poza biurem. Pracodawcy również odczuwali korzyści z pracy zdalnej. To pozwoliło im ograniczyć koszty związane z wynajmowanym budynkiem czy zaopatrzeniem biura. Ponadto, dzięki tej formie pracy, mogli oferować bardziej elastyczne warunki potencjalnym pracownikom. Pandemia jednak doprowadziła do znacznego wzrostu liczby osób pracujących zdalnie (głównie w domu). Praca zdalna stała się już standardem i dotyczy prawie każdej firmy, która zatrudnia pracowników umysłowych. Umożliwienie pracownikom wykonywania pracy w sposób zdalny jest aktualnie jednym z czynników decydujących o wyborze pracodawcy.

Jednocześnie, mając na uwadze, że dla Spółki upłynął już 5 letni okres utrzymania inwestycji, na którą wydane zostało Zezwolenie, w celu optymalizacji działalności biznesowej i redukcji kosztów związanych z najmem biur, które nie były wykorzystywane, Spółka zmniejszyła powierzchnię biurową o około 2/3 co było związane z przejściem na pracę zdalną pracowników. Niemniej jednak, wraz z wprowadzeniem zdalnego trybu pracy Spółka nie dokonała zmian w zakresie struktury umów o pracę, gdyż uznano, że jest to stan przejściowy, a pracownicy wkrótce wrócą do pracy w modelu przed pandemicznym co zostało uniemożliwione zmianą trendów na rynku pracy i oczekiwań pracowników.

Spółka obecnie zatrudnia (…) pracowników, natomiast w 2021 zatrudniała (…) pracowników, (…) pracowników w 2020 oraz (…) pracowników w 2019, przy czym w okresie drugiego kwartału 2019 do pierwszego kwartału 2020 dysponowała (…) stanowiskami pracy w biurze.

Mając na uwadze powyższe, a w szczególności pewne ograniczenia jakie zostały na nią prawnie nałożone po wybuchu stanu epidemii oraz zmiany jakie okres pandemii spowodował na rynku pracy (dziś standardem i jednocześnie elementem niejednokrotnie decydującym o wyborze / zmianie miejsca pracy jest możliwość pracy zdalnej) Spółka powzięła wątpliwości dotyczące ujęcia kosztów wynagrodzeń przy rozliczeniu działalności strefowej.

Pytania

1.Czy zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych w myśl art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT, będzie podlegał cały dochód uzyskany przez Spółkę z realizacji działalności wskazanej w Zezwoleniu uzyskiwany w zakładzie w (…), w przypadku realizacji przez pracowników pracy w systemie zdalnym lub w systemie hybrydowym w okresie trwania stanu epidemii oraz zagrożenia epidemicznego (począwszy od 20 marca 2020 r.)?

2.Czy zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych w myśl art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT, będzie podlegał cały dochód uzyskany przez Spółkę z realizacji działalności wskazanej w Zezwoleniu uzyskiwany w zakładzie w (…) w przypadku realizacji przez pracowników pracy w systemie zdalnym lub w systemie hybrydowym, nawet po ustaniu stanu zagrożenia epidemicznego?

Państwa stanowisko w sprawie

1.Zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych w myśl art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. 2022, poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), będzie podlegał cały dochód uzyskany przez Spółkę z realizacji działalności wskazanej w Zezwoleniu uzyskiwany w zakładzie w (…), w przypadku realizacji przez pracowników pracy w systemie zdalnym lub w systemie hybrydowym w okresie trwania stanu epidemii oraz zagrożenia epidemicznego (począwszy od 20 marca 2020 r.).

2.Zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych w myśl art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy o CIT, będzie podlegał cały dochód uzyskany przez Spółkę z realizacji działalności wskazanej w Zezwoleniu uzyskiwany w zakładzie w (…) w przypadku realizacji przez pracowników pracy w systemie zdalnym lub w systemie hybrydowym, nawet po ustaniu stanu zagrożenia epidemicznego.

Ad. 1. i Ad. 2.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT zwolnione z podatku dochodowego od osób prawnych są dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o SSE. Podstawą korzystania ze zwolnienia jest posiadanie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej. Wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć jednak wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z przepisami ustawy z 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (tekst jedn.: Dz. U. z 2021 r. poz. 743).

Celem funkcjonowania specjalnych stref ekonomicznych jest przyspieszenie rozwoju gospodarczego części terytorium kraju poprzez realizację nowych inwestycji i tworzenie nowych miejsc pracy. Uzyskanie przez Spółkę Zezwolenia miało przyczynić się m.in. do utworzenia nowych miejsc pracy i utrzymania zatrudnienia na poziomie wskazanym w Zezwoleniu.

Zwiększenie i utrzymanie odpowiedniego poziomu zatrudnienia jest także warunkiem korzystania z Zezwolenia.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT zwolnienie z CIT przysługuje podatnikowi z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE. W myśl art. 17 ust. 4 ustawy o CIT w przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej zarówno na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, jak i poza nią należy dokonać dla celów podatkowych rozgraniczenia obydwu działalności. Działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, jeżeli przedsiębiorca prowadzi działalność również poza jej obszarem.

Co jednak istotne, wykonywanie działalności na terenie SSE nie powinno być utożsamiane z nieprzerwaną, fizyczną obecnością pracowników na obszarze strefy. Obsługa biznesowa, a nawet standardowa działalność produkcyjna, częstokroć oznacza wykonywanie przez pracowników części czynności poza terytorium SSE. Naturalnymi zjawiskami w każdym przedsiębiorstwie są delegacje pracowników, podróże służbowe, czy praca zdalna części załogi. Żadne z tych zjawisk nie oznacza jednak przeniesienia miejsca prowadzenia przez dany podmiot działalności gospodarczej poza obszar SSE.

Jak wskazano w opisie zawartym we wniosku, obecnie zatrudnieni w związku z Inwestycją pracownicy realizują swoją pracę głównie w sposób zdalny, bądź w hybrydowym systemie pracy (część pracy realizowana jest w biurze tymczasowym, natomiast część poza nim). Obecny charakter pracy jest wynikiem obowiązującego na terytorium Polski stanu zagrożenia epidemicznego w związku z epidemią wirusa SARS-CoV-2. Zgodnie z rozporządzeniem rady ministrów z dnia 29 września 2022 r. zmieniającym, rozporządzenie w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu zagrożenia epidemicznego stan zagrożenia epidemicznego w Polsce został na ten moment przedłużony do 31 października 2022 r.

Spółka chciałaby jednak utrzymać hybrydowy system pracy również po ustaniu pandemii oraz zniesieniu stanu zagrożenia epidemicznego w kraju, gdyż w rzeczywistości charakter usług świadczonych w imieniu Spółki przez ich pracowników nie wymaga bezwzględnej obecności w biurze stacjonarnym przez cały czas realizacji obowiązków pracowniczych (wystarczająca jest ograniczona obecność fizycznie w biurze, do którego pracownik jest "przypisany"). Są to głównie usługi z zakresu IT, które mogą być realizowane w sposób zdalny jedynie przy pomocy odpowiedniego sprzętu komputerowego.

Spółka będzie jednak realizowała swoją działalność gospodarczą w biurze zlokalizowanym na obszarze wskazanym w Zezwoleniu, tj. będzie funkcjonować recepcja, będzie odbierana korespondencja, będą realizowane spotkania zarówno wewnętrzne jak i z klientami zewnętrznymi, a ponadto będzie to przestrzeń, w której swoje zadania będą mieli możliwość realizować pracownicy zatrudnieni przez Spółkę i jeżeli nie będą realizować jej w domu lub podobnym miejscu "prywatnego" przebywania. Tym samym uznać należy, iż w dalszym ciągu spełniony będzie przez Spółkę warunek prowadzenia działalności na terenie wskazanym w Zezwoleniu. Z literalnego brzemienia przepisów wynika bowiem, że korzystanie ze zwolnienia uzależnione jest od prowadzenia działalności przez przedsiębiorcę na terenie wskazanym w zezwoleniu, co niewątpliwie w przypadku Spółki będzie miało miejsce - będzie ona prowadzić swoją działalność poprzez biuro znajdujące się na obszarze wskazanym w Zezwoleniu.

Zatem świadczenie przez pracowników zadań na rzecz Spółki w trybie zdalnym nie powinno mieć wpływu na zakres zwolnienia, tym bardziej, że charakter działalności Spółki (świadczenie usług), nie wymaga osobistej obecności pracowników, tak jak np. w przypadku zakładów produkcyjnych. W tym miejscu podkreślić należy, iż w przypadku zakładów produkcyjnych w interpretacjach indywidualnych organów podatkowych powszechnie prezentowane jest stanowisko, zgodnie z którym przeniesienie pewnych czynności funkcjonalnie związanych z działalnością strefową poza SSE nie uniemożliwia korzystania ze zwolnienia podatkowego przewidzianego dla dochodu z działalności strefowej na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT. Dotyczy to np. korzystanie z magazynów czy punktów sprzedaży usytuowanych poza obszarem specjalnej strefy ekonomicznej.

Przyjęcie stanowiska odmiennego prowadziłoby do uchylania Zezwolenia ze względu na niespełnienie warunków do korzystania ze zwolnienia, co byłoby nieracjonalne w szczególności biorąc pod uwagę skutki gospodarcze pandemii COVID-19, a ponadto pozostawałoby w sprzeczności z interesem gospodarczym, a w szczególności celem, w jakim została utworzona Polska Strefa Inwestycji. Jedną z przyczyn uzasadniających wprowadzenie w życie komentowanych przepisów była zachęta do tworzenia dobrze płatnych miejsc pracy (co wynika wprost zarówno z uzasadnień do przywołanych przepisów, jak i Rozporządzenia ws. nowej inwestycji, na mocy którego utworzenie dobrze płatnych miejsc pracy jest jedną ze składowych tzw. "kryterium jakościowego". Znaczna część funkcjonujących w gospodarce zawodów generujących dobrze płatne miejsca pracy jest związana z pracą czysto umysłową, a co za tym idzie - pracą, którą z natury można wykonywać zdalnie, w dowolnym miejscu. Wykluczanie z kosztów kwalifikowanych wydatków na tworzenie takich miejsc pracy działałoby więc przeciwko jednym z celów wprowadzenia przepisów o tzw. Polskiej Strefie Inwestycji, jakim było tworzenie nowych i dobrze płatnych miejsc pracy.

Podobnie spełnione zostają warunki do zwolnienia podatkowego w przypadku świadczenia pracy przez pracowników podczas podróży służbowych. Jak wynika z art. 775 § 1 Kodeksu pracy, wyjazd służbowy to wykonywanie na polecenie pracodawcy zadania służbowego poza miejscowością, w której znajduje się stałe miejsce pracy pracownika lub siedziba pracodawcy. Tym samym pracownik będący w podróży służbowej świadczy pracę na rzecz pracodawcy (jest to część realizowanego stosunku pracy). Ponadto, w okresie podróży służbowej pracownikowi przysługuje podstawowe wynagrodzenie wynikające ze stosunku pracy, jak również dodatkowe należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową m.in. zwrot kosztów w podróży, czy też ustawowo określone diety.

Zatem, biorąc pod uwagę, że pracownik będący w podróży służbowej na polecenie pracodawcy (tu: Spółki) wykonuje swoje zadania w ramach stosunku pracy, dochód z Działalności wskazanej w Zezwoleniu osiągnięty w czasie podróży służbowej podlega zwolnieniu z opodatkowania.

Warto wskazać, że na brak wpływu ograniczeń związanych z pandemią COVID-19 na sytuację podatkową podmiotów wskazują także wytyczne publikowane w tym zakresie przez OECD. W myśl pkt 36 Zaktualizowanych wytycznych OECD w zakresie umów podatkowych i skutków pandemii COVID-19 (Updated guidance on tax treaties and the impact of the COVID-19 pandemic, 21 stycznia 2021 r., źródło, https://www.oecd.org/coronavirus/policy-responses/updated-guidance-on-tax-treaties-and-the-impact-of-the-covid-19-pandemic-df42be07/, dostęp: 18 października 2021 r.), ograniczenia związane z epidemią COVID-19 oraz przemieszczaniem się pracowników nie powinny mieć samoistnie wpływu na potencjalną zmianę rezydencji podatkowej podmiotów. Aby określić rezydencję podatkową podmiotów należy zbadać wszystkie istotne fakty i okoliczności w celu określenia "zwykłego" miejsca efektywnego zarządzania, a nie tylko te, które dotyczą wyjątkowego okresu, takiego jak pandemia COVID-19.

Podsumowując, zdaniem Spółki zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych w myśl art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy CIT będzie podlegał cały dochód uzyskany z realizacji Działalności wskazanej w Decyzji w przypadku realizacji przez pracowników pracy w systemie zdalnym lub w systemie hybrydowym, a także w czasie podróży służbowych pracowników, nawet po ustaniu stanu zagrożenia epidemicznego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny na podstawie art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

‒stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz

‒zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.