Interpretacja indywidualna z dnia 24 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.475.2020.2022.9.S.MN

W zakresie skutków podatkowych otrzymania odszkodowania z tytułu braku możliwości wykupu najmowanego lokalu mieszkalnego.

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie:

1)ponownie rozpatruję sprawę Pana wniosku z 6 lipca 2020 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 13 kwietnia 2021 r. sygn. akt III SA/Wa 2509/20 i

2)stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 lipca 2020 r. wpłynął Pana wniosek z 6 lipca 2020 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych otrzymania odszkodowania.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pan osobą fizyczną, posiadającą nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce – polski rezydent podatkowy.

Nie posiada Pan zadłużeń w ramach należności podatkowych; nie toczy się wobec Pana egzekucja w administracji.

Aktualnie (od marca 2020 r.) prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą w ramach, której rozlicza się Pan stawką liniową (19%) na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Należy wyjaśnić, że w latach 1986 – 1989 przedsiębiorstwo państwowe A. wybudowało ze środków własnych 11- kondygnacyjny budynek mieszkalny, na nieruchomości położonej przy ul. (…) w (…).

W 1989 r. doszło do podziału byłego B. oraz podziału składników jego mienia, wskutek czego ww. budynek został przypisany przedsiębiorstwu państwowemu A.

Zarządzeniem Ministra Przemysłu i Handlu z 1993 r. przedsiębiorstwo państwowe A. zostało przekształcone w jednoosobową spółkę akcyjną Skarbu Państwa. Wszystkie lokale mieszkalne w budynku położonym w (…) przy ul. (…), w tym lokal mieszkalny zamieszkiwany przez Pana, zostały zasiedlone przez pracowników byłego poprzednika prawnego.

Decyzją Nr (…) z dnia (…) 1989 r. A. przydzieliło Panu zakładowy lokal mieszkalny Nr (…) we wspomnianym budynku. W dniu (…) 1989 r. A. zawarł z Panem umowę najmu tego lokalu mieszkalnego, aneksowaną w dniu (…) 1995 r.

Pracował Pan w pozwanej spółce (i jej poprzednikami prawnymi) w okresie od dnia (…) 1981 r. do dnia (…) 2008 r.

Następnie powstało roszczenie spowodowane niewykonaniem przez pozwaną zobowiązania wynikającego z Regulaminu w sprawie zasad i trybu sprzedaży lokali mieszkalnych (w skrócie – „Regulamin”). Wedle dokumentu, strona pozwana była zobowiązana do uregulowania stanu prawnego nieruchomości położonej przy ul. (…) w (…) i odsprzedaży lokali położonych w tej nieruchomości ich długoletnim najemcom, będącym pracownikami lub byłymi pracownikami poprzednika prawnego pozwanej spółki. Zagwarantowano utrzymanie dotychczasowej działalności socjalnej na rzecz byłych i obecnych pracowników.

Wskazał Pan powstanie szkody (wskutek zaniechania – braku działania pozwanej) polegające na tym, że pozwany uniemożliwił wykupienie przez Pana zajmowanego lokalu, a który zobowiązany byłby zapłacić jedynie część ceny rynkowej. Wskutek działania pozwanej (braku zgody na wykupienie) w Pana majątku powstała majątkowa strata. Powód jako podstawę prawną swojego żądania podał art. 417 Kodeksu cywilnego. Wystosował Pan wezwanie do spełnienia świadczenia wobec spółki pozwanej, która nie uczyniła zadość temu Pana żądaniu. Wskutek tego skierowano powództwo sądowe.

Pozwem z dnia (…) 2016 r. działając jako powód wniósł Pan o zasądzenie na swoją rzecz od Spółki Akcyjnej z siedzibą w (…) (w skrócie: pozwana) kwoty stanowiącej 90% ceny rynkowej, najmowanego przez siebie lokalu mieszkalnego, położonego w budynku przy ul. (…) w (…), według wartości ustalonej przez biegłego sądowego. Roszczenie zostało skierowane w kwocie głównej (…) zł wraz z odsetkami od dnia wniesienia powództwa do dnia zapłaty oraz o zasądzenie na Pana rzecz odrębnych kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego wedle norm przepisanych. Powyższa wartość została ustalona w oparciu o opinię biegłego rzeczoznawcy majątkowego do spraw szacowania cen nieruchomości – opinii uznanej przez rozpatrujący Sąd.

Dnia (…) 2017 r. Sąd Okręgowy (…) w (…) w sprawie (…) uznał Pana powództwo w całości, stwierdzając co następuje.

Pozwana spółka (i jej poprzednicy prawni) była zobowiązana w pakiecie socjalnym do niezwłocznego uregulowania stanu prawnego nieruchomości. We wspomnianym Regulaminie spółka pozwana zobowiązała się do złożenia najemcy lub osobie wskazanej przez najemcę oferty sprzedaży lokalu mieszkalnego. Spółka pozwana nie wywiązała się z tych zobowiązań w stosunku do najemców lokali położonych w budynku przy ul. (…) w (…). Zdaniem Sądu spółka pozwana nie wywiązała się ze zobowiązania do uregulowania stanu prawnego ww. nieruchomości i do złożenia osobom uprawnionym oferty sprzedaży lokalu mieszkalnego, co w konsekwencji spowodowało szkodę u Pana i finalnie uprawniało do wypłaty odszkodowania na Pana rzecz. Sprawa została zaskarżona do Sądu Apelacyjnego, który utrzymał w mocy rozstrzygnięcie ww. Sądu Okręgowego (…) w (…) (wyrok prawomocny). Należy także wspomnieć, że odszkodowanie zostało Panu wypłacone przelewem z dniem (…) 2020 r.

Pytanie

Czy przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć tak, w nawiązaniu do zaprezentowanego stanu faktycznego, że odszkodowanie – wypłacone Panu przez Spółkę Akcyjną z siedzibą w (…), w kwocie głównej (…) stanowi Pana przychód zwolniony z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, środki pieniężne do wysokości kwoty (…) zł wpłaconej na Pana konto z dniem (…) 2020 r. stanowią przychód zwolniony przez ustawodawcę na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 2020 r. poz.1426) – zwana w skrócie „ustawa o PIT”.

Ze zwolnienia podatkowego nie korzystają zaś należne odsetki za opóźnienie liczone od dnia (…) 2016 r. do dnia zapłaty (2020 r.). Oznacza to, że nie ma Pan podstaw ku temu, aby rozpoznać przedmiotowy przychód jako podstawę do wyliczenia dochodu podatkowego i opodatkowania kwoty (…) zł.

Pana zdaniem, odszkodowanie Panu wypłacone korzysta (w ramach tej kwoty) ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 3b, obejmującego inne odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub tej ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań lub zadośćuczynień:

a)otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,

b)dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

W odniesieniu do odsetek przyznanych od nieterminowej zapłaty odszkodowania należy zwrócić uwagę na bogate orzecznictwo sądowe, w którym Sądy orzekają o braku podstaw do zwolnienia przychodu z odsetek dot. odszkodowania wypłaconego na podstawie wyroku sądowego.

Przykładowo, w wyroku WSA w Poznaniu z dnia 20 lutego 2020 r. I SA/Po 1001/19: „jeśli ustawodawca nie wymienił odsetek od odszkodowania jako podlegających zwolnieniu, to przyjęcie odmiennego poglądu byłoby przejawem niedopuszczalnego zastosowania wykładni rozszerzającej. Obok wykładni językowej również wynik wykładni systemowej wewnętrznej prowadzi do wniosku, że te odsetki nie podlegają zwolnieniu, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wolne od podatku są odsetki wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 52, pkt 95, pkt 119, pkt 130, pkt 130a oraz pkt 130b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie wyraźnie wyodrębniono świadczenie odsetkowe jako przedmiot zwolnienia podatkowego. Ustawodawca nie pomija zatem odsetek w swoich uregulowaniach, jeżeli uznaje zasadność ich zwolnienia w odniesieniu do dóbr, które w jego ocenie zasługują na szczególną ochronę. Tym samym, skoro ustawodawca w ramach art. 21 ust. 1 omawianej ustawy podatkowej (a więc w obrębie jednej i tej samej jednostki redakcyjnej) wyraźnie określa przypadki, w których odsetki od określonych przychodów uznaje za wolne od podatku, to wynika z tego, że tylko w tych przypadkach można mówić o objęciu świadczeń odsetkowych zwolnieniem od podatku dochodowego. Inaczej rzecz ujmując, wynik w tym przypadku wnioskowania a contrario wskazuje, że odsetki, które nie zostały wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione z podatku, podlegają opodatkowaniu. Dlatego też, zdaniem Wnioskodawcy ze zwolnienia korzysta jedynie kwota należności głównej. Poniższe uzasadnienie wprost wskazuje (bezsprzecznie) prawidłowość uzasadnienia podatnika”.

Omawiając problematykę podatkową sformułowaną w pytaniu w formularzu ORD-IN należy przytoczyć podstawy prawne związane z Pana sytuacją podatkową.

Zgodnie z art. 1 i 3 ust. 1 ustawy o PIT, ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegają osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Wedle przedstawionego stanu faktycznego podlega Pan pod nieograniczony obowiązek podatkowy i płaci podatek dochodowy od przychodów osiąganych na terytorium RP. Obecnie, od marca 2020 r. prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą, w której opodatkowuje swój przychód (dochód) stawką liniową (19 %). Oznacza to, że osiąga Pan przychód z tytułu źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Wedle art. 14 ust. 2 pkt 12 ustawy o PIT przychodem z działalności gospodarczej są również otrzymane odszkodowania za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej. Istotne jest w tym przepisie, czy szkoda dotyczy składników wykorzystywanych dla działalności gospodarczej.

Przykładowo, WSA w Lublinie, w wyroku z dnia 2 lipca 2010 r. sygn. I SA/Lu 177/10 uznał, że „otrzymanie odszkodowania za samochód, niebędący środkiem trwałym, z racji jego wykorzystywania w prowadzonej działalności, stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej”.

Jak wskazano w stanie faktycznym, działalność gospodarczą prowadzi Pan od marca 2020 r., zaś zarówno wyrok sądu o przyznaniu odszkodowania jak i wypłata odszkodowania miały miejsce wcześniej, tj. (…) 2020 r. Nie można zatem sformułować poglądu, że odszkodowanie było związane z wartością czy też lokalem mieszkalnym wykorzystywanym dla celów działalności gospodarczej, gdyż w Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej jako data rozpoczęcia i prowadzenia działalności gospodarczej widnieje data (…) 2020 r. Oznacza to, że art. 14 ust. 2 pkt 12 ustawy o PIT, w przypadku odszkodowania wypłaconego przez Spółkę Akcyjną nie stosuje się w odniesieniu do Pana. W podobnym tonie należy wypowiedzieć się w stosunku art. 13 pkt 5 ustawy o PIT jako że nie wykonuje Pan wolnego zawodu zaś odszkodowanie nie było przyznane z uwagi na utracony zarobek, tj. art. 13 pkt 5 ustawy nie stosuje się do Pana.

W najszerszym zakresie, art. 21 ust. 1 ustawy o PIT odnosi się do wypłaconego odszkodowania. Cytując ten artykuł, zawężając do ust. 1 pkt 3-5 ustawy:

3) otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 2019 r. poz. 1040 i 1043), z wyjątkiem:

a) określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,

b) odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,

c) odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,

d) odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,

e) odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,

f) odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,

g) odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe;

3a) odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie przepisów o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu państwa polskiego;

3b) inne odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub tej ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań lub zadośćuczynień:

a) otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,

b) dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono;

3c) odszkodowania w postaci renty otrzymane na podstawie przepisów prawa cywilnego w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia, przez poszkodowanego, który utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej, albo jeżeli zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość;

3d) odszkodowania otrzymane na podstawie przepisów prawa geologicznego i górniczego;

3e) sumy pieniężne, o których mowa wart. 12 ust. 4 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. z 2018 r. poz. 75);

4) kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych, z wyjątkiem:

a) odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane zgodnie z art. 27 ust. 1 lub art. 30c

b) dochodu, o którym mowa w art. 24 ust. 15 i 15a;

Przytoczył Pan także inne zwolnienia przychodów dotyczące odszkodowań znajdujące się tej jednostce redakcyjnej aktu normatywnego (art. 21 ustawy). Zwolnienie dotyczy także odszkodowań (innych niż opisane przez Pana w stanie faktycznym - celem porównania wymienia się zatem):

- art. 21 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy

przychodów uzyskanych z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie oraz z tytułu sprzedaży nieruchomości w związku z realizacją przez nabywcę prawa pierwokupu, stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami; nie dotyczy to przypadków, gdy właściciel nieruchomości, o której mowa w zdaniu pierwszym, nabył jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego bądź odpłatnym zbyciem nieruchomości za cenę niższą o co najmniej 50% od wysokości uzyskanego odszkodowania lub ceny zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie lub w związku z realizacją prawa pierwokupu;

- art. 21 ust. 1 pkt 29a ustawy o PIT

a) odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów ustawy z dnia 11 sierpnia 2001 r. o szczególnych zasadach odbudowy, remontów i rozbiórek obiektów budowlanych zniszczonych lub uszkodzonych w wyniku działania żywiołu (Dz. U. z 2018 r. poz. 1345 oraz z 2019 r. poz. 703), w tym z tytułu wywłaszczenia nieruchomości; nie dotyczy to przypadków, gdy właściciel nieruchomości, o której mowa w zdaniu pierwszym, nabył jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego za cenę niższą o co najmniej 50% od wysokości uzyskanego odszkodowania,

b) odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części na podstawie przepisów ustawy z dnia 11 sierpnia 2001 r. o szczególnych zasadach odbudowy, remontów i rozbiórek obiektów budowlanych zniszczonych lub uszkodzonych w wyniku działania żywiołu,

c) odstąpienia od obowiązku wniesienia dopłaty, o którym mowa w art. 13h ust. 4 ustawy z dnia 11 sierpnia 2001 r. o szczególnych zasadach odbudowy, remontów i rozbiórek obiektów budowlanych zniszczonych lub uszkodzonych w wyniku działania żywiołu;

- art. 21 ust. 1 pkt 29b ustawy

odszkodowania za szkody w środku trwałym, z wyłączeniem samochodu osobowego, w części wydatkowanej w roku podatkowym lub w roku bezpośrednio po nim następującym na remont tego środka trwałego albo na zakup lub na wytworzenie we własnym zakresie środka trwałego zaliczonego zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych (KŚT) wydaną na podstawie odrębnych przepisów, zwaną dalej „Klasyfikacją”, do tego samego rodzaju co środek trwały, z którym związana była ta szkoda, przy czym przepis art. 23 ust. 1 pkt 45 stosuje się odpowiednio;

- art. 21 ust. 1 pkt 97b lit. c ustawy

odszkodowania za bezumowne korzystanie z lokalu mieszkalnego,

- art. 21 ust. 1 pkt 106 ustawy

odszkodowania otrzymane na podstawie rezolucji Rady Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych wypłacone osobom poszkodowanym na skutek działań wojennych w Kuwejcie;

- art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o PIT

odszkodowania wypłacone, na podstawie wyroków sądowych i zawartych umów (ugód), posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, z tytułu:

a) ustanowienia służebności gruntowej,

b) rekultywacji gruntów,

c) szkód powstałych w uprawach rolnych i drzewostanie

- w wyniku prowadzenia na tych gruntach, przez podmioty uprawnione na podstawie odrębnych przepisów, inwestycji dotyczących budowy infrastruktury przesyłowej ropy naftowej i produktów rafinacji ropy naftowej oraz budowy urządzeń infrastruktury technicznej, o których mowa w art. 143 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2018 r. poz. 2204 i 2348 oraz z 2019 r. poz. 270, 492 i 801);

Omawiając powyższe regulacje zwrócił Pan uwagę, że przychód podatkowy dotyczy odszkodowania wynikającego z odpowiedzialności kontraktowej, która to odpowiedzialność związana jest z niewypełnieniem przyjętego Regulaminu w sprawie zasad i trybu sprzedaży lokali mieszkalnych – przyjętego przez poprzednika prawnego Spółki Akcyjnej z siedzibą w (…). Dlatego też, powyższych przepisów: art. 21 ust. 1 pkt 120, art. 21 ust. 1 pkt 97b lit. c, pkt 29 lit. b ustawy o PIT.

Należy także wskazać, że do przedmiotowego stanu faktycznego nie stosuje się art. 30 ust. 1 pkt 13, 15, 16 oraz art. 52zb ustawy o PIT.

Reasumując, wedle przedstawionego odszkodowania Sąd uznał Pana roszczenie od strony pozwanej, wynikające z odpowiedzialności kontraktowej (określonej w art. 417 Kodeksu cywilnego) Spółki Akcyjnej z siedzibą w (…) (jako sukcesora A.).

Podstawą zobowiązania było niewypełnienie przyjętego Regulaminu w sprawie zasad i trybu sprzedaży lokali mieszkalnych – przyjętego przez poprzednika prawnego Spółki Akcyjnej z siedzibą w (...). Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o PIT, zwolnieniu podlegają inne odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub tej ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań lub zadośćuczynień:

a) otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,

b) dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

W Pana ocenie nie jest możliwym, aby zaliczyć wypłacone odszkodowanie do otrzymanego w związku z działalnością gospodarczą, gdyż zarówno szkoda, wyrok, jak i wypłata odszkodowania na Pana konto miały miejsce na długo przed rozpoczęciem działalności gospodarczej (2020 r.).

Odnosząc się do lit. b) wskazanej powyżej, tj. ze zwolnienia nie korzystają odszkodowania dotyczące korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono – należy zauważyć, że gdyby poprzednik prawny Spółki Akcyjnej z siedzibą w (…) wypełnił zobowiązania Regulaminu i przeprowadził procedurę w terminie, to nie osiągnąłby Pan jakiejkolwiek korzyści finansowej lub majątkowej, a jedynie mógłby nabyć swój lokal w stosownym czasie, a nie czekać jako uprawniony (zwłoka Spółki Akcyjnej z siedzibą w (…)).

Dodatkowo w wyroku wskazano wprost, że spółka pozwana ma wypłacić Panu kwotę (…) zł wraz z należnymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od (…) 2016 r. do dnia zapłaty (2020 r.).

Mając jednak na względzie, że we wspomnianym przypadku Sąd orzekł także wypłatę odsetek i fakt, że odsetki te nie są wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o PIT, należy uznać co następuje.

Jedynie kwota główna korzysta ze zwolnienia w PIT, zaś odsetki naliczone od ww. dnia do (…) 2020 r. wpłacone na Pana konto z dniem 16 stycznia 2020 r. stanowią przychód nie korzystający ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W Pana ocenie od kwoty wypłaconego odszkodowania (…) zł nie jest Pan zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Interpretacja indywidualna

Rozpatrzyłem Pana wniosek – 12 października 2020 r. wydałem interpretację indywidualną znak 0114-KDIP3-2.4011.475.2020.1.AK, w której uznałem Pana stanowisko za nieprawidłowe.

Interpretację doręczono Panu 15 października 2020 r.

Skarga na interpretację indywidualną

12 listopada 2020 r. wniósł Pan skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Skarga wpłynęła do mnie 17 listopada 2020 r.

Wniósł Pan o uchylenie interpretacji w całości.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił skarżoną interpretację – wyrokiem z 13 kwietnia 2021 r. sygn. akt III SA/Wa 2509/20.

Wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie – wyrokiem z 19 lipca 2022 r. sygn. akt II FSK 950/21 oddalił skargę kasacyjną.

Wyrok, który uchylił interpretację indywidualną stał się prawomocny od 19 lipca 2022 r.

W wyroku z 13 kwietnia 2021 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny wskazał, że skarga zasługuje na uwzględnienie.

Przedmiotem sporu w niniejszej sprawie jest ustalenie, czy przychód uzyskany z tytułu odszkodowania wypłaconego po wyroku sądu stanowi przychód Skarżącego zwolniony z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W ocenie Sądu Skarżący słusznie twierdzi, że roszczenie o wykup mieszkania stanowiło składnik majątku Skarżącego o ukształtowanej treści i wartości wynikającej z postanowień Pakietu i Regulaminu i utrata tego roszczenia wyrządziła w majątku Skarżącego szkodę rzeczywistą, zaś odszkodowanie zasądzone na rzecz Skarżącego naprawiło tę szkodę.

Sąd wskazał, że zasądzone odszkodowanie stanowi wyrównanie szkody rzeczywistej poniesionej przez Skarżącego i nie może być rozpatrywane w granicach nieuzyskanych korzyści, wobec czego korzysta ze zwolnienia od obowiązku zapłaty podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b ww. ustawy.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku  

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.):

Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

‒uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny i Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyrokach;

‒ponownie rozpatruję Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści tego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych ustawy bądź, od których Minister Finansów zaniechał poboru podatku, w drodze rozporządzenia.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 cytowanej ustawy:

Jednym ze źródeł przychodów są inne źródła, o których mowa w art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17.

Sformułowanie „w szczególności” dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i tym samym powyższa ustawa w swoich założeniach daje podstawy prawne, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku.

Przedstawił Pan informacje, z których wynika, że:

1.jest Pan najemcą lokalu mieszkalnego przy ul. (…) w (…) i byłym pracownikiem poprzednika prawnego pozwanego;

2.pozwany uniemożliwił wykupienie przez Pana zajmowanego lokalu;

3.w dniu (…) 2016 roku wniósł Pan pozew o zasądzenie na swoją rzecz kwoty stanowiącej 90% ceny rynkowej najmowanego przez Pana lokalu mieszkalnego;

4.Sąd Okręgowy oraz Sąd Apelacyjny zasądził na Pana rzecz kwotę (…) zł tytułem odszkodowania wraz z odsetkami za opóźnienie.

Powziął Pan wątpliwość, czy przyznane odszkodowanie może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Ustawa o podatku dochodowym nie zawiera definicji pojęcia odszkodowania czy zadośćuczynienia, tym nie mniej rozumienie tych pojęć nie może odbiegać od ich znaczenia przyjętego w systemie prawa cywilnego. Wiele pojęć z katalogu zwolnień przedmiotowych nie zostało zdefiniowanych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych – nie może to jednak oznaczać dowolności w ich rozumieniu i stosowania wykładni rozszerzającej, przy czym oczywistym jest, że aby uniknąć takiej dowolności, kryteria rozumienia tych pojęć, niezdefiniowanych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, muszą mieć w pierwszej kolejności charakter kryteriów ustawowych.

W orzecznictwie sądów administracyjnych zauważa się, że jakkolwiek ustawodawca nie zdefiniował w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych pojęcia szkody czy odszkodowania, to rozumienie tych pojęć nie może odbiegać od przyjętego w systemie prawa cywilnego ich znaczenia.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 5 lipca 2018 r. sygn. akt II FSK 1133/16 uznał, że:

„Ustawodawca posługując się pojęciami „odszkodowanie”, „zadośćuczynienie” w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 3b u.p.d.o.f. nie nadał im ponadnormatywnego, szerokiego znaczenia. Należy mieć na uwadze, że przepisy regulujące zwolnienia podatkowe powinny być interpretowane ściśle. Nie należy ich interpretować rozszerzająco”.

Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.) przewiduje dwa zasadnicze rodzaje odpowiedzialności:

‒kontraktową, która powstaje z mocy umowy (art. 471):

‒oraz deliktową – wynikającą z czynów niedozwolonych (art. 415):

Kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia.

W konsekwencji na tle Kodeksu cywilnego świadczenie odszkodowawcze jest następstwem czynu niedozwolonego lub niewykonania bądź nienależytego wykonania zobowiązania. O tym, co stanowi szkodę oraz jakie są zasady i sposoby jej naprawienia decydują generalnie przepisy art. 361 i 363 Kodeksu cywilnego.

W myśl art. 361: 

§ 1: Zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła.

§ 2: W powyższych granicach, w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Zgodnie natomiast z art. 363:

§ 1: Naprawienie szkody powinno nastąpić, według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej. Jednakże gdyby przywrócenie stanu poprzedniego było niemożliwe albo gdyby pociągało za sobą dla zobowiązanego nadmierne trudności lub koszty, roszczenie poszkodowanego ogranicza się do świadczenia w pieniądzu.

§ 2: Jeżeli naprawienie szkody ma nastąpić w pieniądzu, wysokość odszkodowania powinna być ustalona według cen z daty ustalenia odszkodowania, chyba że szczególne okoliczności wymagają przyjęcia za podstawę cen istniejących w innej chwili.

W świetle powyżej wskazanych uregulowań wypłata odszkodowania jest więc konsekwencją wystąpienia szkody.

Jak już wyżej wskazano, każde odszkodowanie stanowi przysporzenie majątkowe, przychód podatkowy. Jednakże ustawodawca ze względów celowościowych, wprowadził w zakresie niektórych odszkodowań zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych, które wynikają z treści art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Do przedmiotowego świadczenia może mieć zastosowanie zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 3 lub 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile spełnione zostaną wszystkie przesłanki zawarte w ww. zwolnieniach.

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydawanych na podstawie tych ustaw, oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2019 r. poz. 1040, poz. 1043, poz. 1495, z późn. zm.) z wyjątkiem:

a.określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,

b.odpraw pieniężnych wypłaconych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,

c.odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,

d.odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,

e.odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,

f.odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,

g.odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.

Powołane uregulowania prawne wskazują jednoznacznie, że nie wszystkie odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane przez osoby fizyczne wolne są od podatku dochodowego.

Należy zaznaczyć, że zwolnieniem określonym w przytoczonym wyżej przepisie art. 21 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, objęte są tylko zadośćuczynienia/odszkodowania, których wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw. To oznacza, że zwolnieniem nie są objęte wszystkie zadośćuczynienia/odszkodowania, a tylko te, których wysokość lub zasady ustalania zostały określone wprost w stosownych przepisach prawa, z wyjątkiem enumeratywnie wymienionych kategorii świadczeń.

Natomiast w przypadku gdy wysokość lub zasady ustalania odszkodowania lub zadośćuczynienia nie wynikają wprost z odrębnych ustaw lub aktów wykonawczych wydanych na podstawie tych odrębnych ustaw, a podstawą ich otrzymania jest wyrok lub ugoda sądowa, wówczas odszkodowanie (zadośćuczynienie) takie korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy, z wyjątkiem odszkodowań (zadośćuczynień) wymienionych w lit. a) i b) przytoczonego przepisu.

Zgodnie bowiem z art. 21 ust. 1 pkt 3b cytowanej ustawy:

Wolne od podatku dochodowego są inne odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub tej ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań lub zadośćuczynień:

a.otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,

b.dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Wysokość kwoty pieniężnej, którą Pan otrzymał, nie wynikała z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw. W przedstawionym stanie faktycznym wskazał Pan, że wartość otrzymanego odszkodowania została ustalona na zlecenie Sądu przez biegłego sądowego rzeczoznawcę. Zatem w przedmiotowej sprawie nie została spełniona przesłanka warunkująca zastosowanie zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak już wcześniej wskazano, w przypadku gdy wysokość lub zasady ustalania odszkodowania lub zadośćuczynienia nie wynikają wprost z odrębnych ustaw lub aktów wykonawczych wydanych na podstawie tych odrębnych ustaw, a podstawą ich otrzymania jest wyrok lub ugoda sądowa, wówczas odszkodowanie (zadośćuczynienie) takie może korzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy, z wyjątkiem odszkodowań (zadośćuczynień) wymienionych w lit. a) i b) przytoczonego przepisu.

Jak wynika ze stanu faktycznego, zasądzone odszkodowanie nie było związane z działalnością gospodarczą – działalność założył Pan w 2020 r., zaś odszkodowanie zostało Panu przyznane i wypłacone w 2016 r. Zatem pierwsza przesłanka do zastosowania zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b ww. ustawy została spełniona.

Aby móc zastosować zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy przeanalizować drugą przesłankę.

Punktem wyjścia wykładni art. 21 ust. 1 pkt 3b ww. ustawy jest podział odszkodowania na odszkodowanie za rzeczywiste straty (damnum emergens) i odszkodowanie za utracone korzyści (lucrum cessans).

Za stratę uważa się każde pogorszenie się sytuacji majątkowej (zmniejszenie aktywów lub zwiększenie pasywów) poszkodowanego, w wyniku czego poszkodowany staje się uboższy, niż był przed doznaniem szkody. Chodzi w tym przypadku o rzeczywisty uszczerbek w majątku należącym do poszkodowanego spowodowany zniszczeniem, utratą lub uszkodzeniem określonych składników majątkowych albo obniżeniem ich wartości, a także powstanie nowych zobowiązań albo ich zwiększenie.

Z kolei szkoda związana z utraconymi korzyściami (lucrum cessans) polega na tym, że majątek poszkodowanego nie wzrósł tak, jakby się stało, gdyby nie nastąpiło zdarzenie, z którym połączona jest czyjaś odpowiedzialność. Szkodą jest więc to, co nie weszło do majątku poszkodowanego na skutek zdarzenia wyrządzającego szkodę.

W doktrynie wskazuje się, że strata polega na niekorzystnej zmianie układu stosunków istniejącego przed naruszeniem sfery prawnej poszkodowanego, natomiast utrata korzyści przejawia się w braku korzystnej zmiany, której nastąpienie, bez udziału czynnika szkodzącego, byłoby wysoce prawdopodobne. Utrata korzyści uznawana jest za szkodę pośrednią, podczas gdy rzeczywista strata stanowi szkodę bezpośrednią.

Specyfika prawa podatkowego nakazuje inaczej traktować odszkodowania z tytułu poniesionych strat (damnum emergens) i odszkodowania z tytułu utraconego zysku (lucrum cessans). Rekompensata poniesionych strat ma służyć nie uzyskaniu, lecz odzyskaniu utraconego majątku.

Z przedstawionych przez Pana informacji wynika, że pracodawca przydzielił Panu zakładowy lokal mieszkalny, który następnie zobowiązany był Panu odsprzedać na podstawie Regulaminu w sprawie zasad i trybu sprzedaży lokali mieszkalnych. Pracodawca uniemożliwił Panu wykupienie zajmowanego lokalu.

Warto w tym miejscu zwrócić uwagę na wyrok Sądu Administracyjnego z dnia 6 kwietnia 2016 r. sygn. akt II FSK 278/14, w którym Sąd stwierdził, że:

„Choć nabywca nieruchomości uzyskuje określoną korzyść majątkową, nabywając nieruchomość po cenie uwzględniającej bonifikatę, to nie jest to równoznaczne z uzyskaniem przez niego przychodu z innych źródeł w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. art. 20 ust. 1 u.p.d.o.f”.

Pana sytuacja jest nieco odmienna, ponieważ nie wykupił Pan przedmiotowego lokalu, a otrzymał odszkodowanie za niemożność jego wykupienia, jednakże pozbawienie Pana prawa do wykupu lokalu wyrządziło Panu rzeczywistą szkodę majątkową, bowiem Pana majątek pomniejszył się o jeden składnik majątku, tj. prawo nabycia własności lokalu mieszkalnego z 90% bonifikatą.

Zdaniem Sądu, roszczenie o wykup mieszkania stanowiło składnik Pana majątku o ukształtowanej treści i wartości wynikającej z postanowień Pakietu i Regulaminu i utrata tego roszczenia w 2006 r. wyrządziła w Pana majątku szkodę rzeczywistą.

Sąd wskazał, że odszkodowanie zasądzone na Pana rzecz naprawiało szkodę rzeczywistą powstałą w 2006 r., gdyż zamiast prawa wykupu mieszkania z 90% bonifikatą, które istniało w Pana majątku i zostało przez Pana utracone, otrzymał Pan substrat wartości 90% wartości lokalu.

W ocenie Sądu zasądzone na Pana rzecz odszkodowanie stanowi wyrównanie szkody rzeczywiście poniesionej i nie może być rozpatrywane w granicach nieuzyskanych korzyści.

Tym samym, po ponownej analizie informacji wynikających ze stanu faktycznego oraz uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z 13 kwietnia 2021 r. sygn. akt III SA/Wa 2509/20, stwierdzam, że otrzymane przez Pana odszkodowanie na podstawie wyroku w wysokości określonej w tym wyroku zostało przyznane w wyniku straty rzeczywistej zaistniałej w Pana majątku, a więc nie dotyczy korzyści, które mógłby Pan osiągnąć, gdyby Panu szkody nie wyrządzono. Ponadto otrzymane odszkodowanie nie ma związku z działalnością gospodarczą.

Zatem przyznane Panu odszkodowanie korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nie jest Pan więc zobowiązany do zapłaty podatku z tytułu otrzymania przedmiotowego odszkodowania.

W niniejszej interpretacji nie dokonywano oceny Pana stanowiska w kwestii opodatkowania otrzymanych odsetek, ponieważ kwestia ta nie była przedmiotem Pana zapytania.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).