Interpretacja indywidualna z dnia 10 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.286.2022.1.PP

Ustalenie czy w przypadku stosowania art. 20 ust. 1 ustawy o CIT, tj. odliczenia od podatku dochodowego od osób prawnych do zapłaty w Polsce podatku u źródła pobranego w Brazylii od wynagrodzenia z tytułu świadczenia na rzecz X usług, określając w przyszłości wielkość odliczenia Spółka, zgodnie z art. 20 ust. 8 ustawy CIT, za dzień zapłaty podatku zagranicznego (pobieranego przez płatnika) powinna traktować dzień dokonania przez płatnika (X) przelewu w walucie lokalnej (obciążenia rachunku bankowego płatnika) na konto organu podatkowego, a w rezultacie czy powinna stosować kurs średni reala brazylijskiego ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania przez płatnika (X) przelewu (obciążenia rachunku bankowego płatnika).

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 grudnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 27 grudnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w przypadku stosowania art. 20 ust. 1 ustawy o CIT, tj. odliczenia od podatku dochodowego od osób prawnych do zapłaty w Polsce podatku u źródła pobranego w Brazylii od wynagrodzenia z tytułu świadczenia na rzecz X usług, określając w przyszłości wielkość odliczenia, Spółka zgodnie z art. 20 ust. 8 ustawy CIT za dzień zapłaty podatku zagranicznego (pobieranego przez płatnika) powinna traktować dzień dokonania przez płatnika (X) przelewu w walucie lokalnej (obciążenia rachunku bankowego płatnika) na konto organu podatkowego, a w rezultacie czy powinna stosować kurs średni reala brazylijskiego ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania przez płatnika (X) przelewu (obciążenia rachunku bankowego płatnika.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka działająca pod firmą: (...) S.A. [dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”] jest czynnym podatnikiem VAT będącym polskim rezydentem podatkowym. W ramach swojej działalności Grupa kapitałowa [dalej: „Grupa Kapitałowa”], której częścią jest Wnioskodawca, wypracowała szereg rozwiązań w postaci algorytmów i programów służących do rozwoju strategii marketingowych w internecie. W szczególności, Grupa Kapitałowa prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie świadczenia na rzecz klientów usług retargetingu cyfrowego w oparciu o tzw. real-time bidding technology w cyfrowych sieciach reklamowych. Ponadto, w skład Grupy Kapitałowej wchodzą spółki, skupiające się na tworzeniu i udostępnianiu oprogramowania dla firm w obszarze social media marketingu i obsługi klienta, a także wsparciu działalności dot. content marketingu oraz influencer marketingu.

Grupa Kapitałowa oferuje swoje usługi polegające na wykorzystaniu innowacyjnych technologii pozwalających na precyzyjne dobieranie odbiorców reklam w celu zwiększenia ilości sprzedaży produktów. Natomiast Wnioskodawca pełni rolę podmiotu holdingowego, świadcząc m.in. usługi w zakresie korzystania z technologii (…) oraz usługi wsparcia.

Jednym z nabywców świadczonych przez Wnioskodawcę usług umożliwiających korzystanie z technologii (…) będzie w przyszłości spółka z siedzibą w Brazylii [dalej: „X”], będąca brazylijskim rezydentem podatkowym, tj. jest tam opodatkowana od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. W szczególności X jest podatnikiem brazylijskiego podatku dochodowego od osób prawnych (tj. Imposto sobre a renda das pessoas juridicas) od osiąganych w Brazylii dochodów. X prowadzi w Brazylii działalność poprzez świadczenie usług brandinowych, skupiając się na analizie i kreacji wizualnej marek klientów z wykorzystaniem różnych narzędzi i działań z zakresu zarządzania i marketingu na rynku brazylijskim oraz w mniejszym zakresie innych krajów Ameryki Południowej.

Zgodnie z umową wiążącą Spółkę oraz X Wnioskodawcy za świadczone usługi będzie przysługiwało wynagrodzenie płatne w miesięcznym okresie rozliczeniowym, przelewem na rachunek bankowy Wnioskodawcy. Płatność dokonywana będzie w dolarach amerykańskich (USD) bądź innej walucie obcej. Jednocześnie Wnioskodawca nie wyklucza, że wraz ze świadczeniem usług na rzecz X, sposób oraz okres otrzymywania przez Spółkę wynagrodzenia może ulec zmianie.

Ponadto, zgodnie z lokalnymi przepisami podatkowymi (tu: w Brazylii), płatność za usługę będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem u źródła w Brazylii. Oznacza to, że X jako wypłacający w przyszłości wynagrodzenie za usługę świadczoną przez Wnioskodawcę, będzie zobowiązana do pobrania i zapłaty podatku z wynagrodzenia należnego Wnioskodawcy. Według wiedzy Spółki, stawka podatku u źródła w Brazylii powinna wynosić 15%. Co więcej, podatek u źródła będzie odprowadzany przez X w walucie lokalnej (realu brazylijskim) w formie przelewu na konto bankowe właściwego urzędu w Brazylii. X następnie będzie przekazywać Spółce dokumenty potwierdzające dokonanie takiej płatności. Podkreślenia wymaga, że Polska i Brazylia nie zawarły umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Wnioskodawca pragnie wskazać, iż niniejszy wniosek nie dotyczy możliwości stosowania odliczenia od podatku w Polsce podatku zagranicznego, lecz samych zasad ustalania wielkości odliczenia.

Pytanie

Czy, w przypadku stosowania art. 20 ust. 1 ustawy o CIT, tj. odliczenia od podatku dochodowego od osób prawnych do zapłaty w Polsce podatku u źródła pobranego w Brazylii od wynagrodzenia z tytułu świadczenia na rzecz X usług, określając w przyszłości wielkość odliczenia, Spółka zgodnie z art. 20 ust. 8 ustawy CIT za dzień zapłaty podatku zagranicznego (pobieranego przez płatnika) powinna traktować dzień dokonania przez płatnika (X) przelewu w walucie lokalnej (obciążenia rachunku bankowego płatnika) na konto organu podatkowego, a w rezultacie czy powinna stosować kurs średni reala brazylijskiego ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania przez płatnika (X) przelewu (obciążenia rachunku bankowego płatnika)?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku stosowania art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), tj. odliczenia od podatku dochodowego od osób prawnych do zapłaty w Polsce podatku u źródła pobranego w Brazylii od wynagrodzenia z tytułu świadczenia na rzecz X usług, określając w przyszłości wielkość odliczenia, Spółka zgodnie z art. 20 ust. 8 ustawy o CIT, za dzień zapłaty podatku zagranicznego (pobieranego przez płatnika) powinna traktować dzień dokonania przez płatnika (X) przelewu w walucie lokalnej (obciążenia rachunku bankowego płatnika) na konto organu podatkowego, a w rezultacie stosować kurs średni reala brazylijskiego ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania przez płatnika (X) przelewu (obciążenia rachunku bankowego płatnika).

Uzasadnienie:

W art. 20 ustawy o CIT ustawodawca przewidział zasady opodatkowania dochodów uzyskanych poza terytorium Polski, a także sposób unikania podwójnego opodatkowania w przypadku, gdy dochód zagraniczny jest uzyskiwany (i opodatkowany) w kraju, z którym Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Przepis ten, w ust. 8 precyzuje w jaki sposób ustalić wielkość przysługującego podatnikowi odliczenia (podatku zagranicznego do podatku w Polsce). Zgodnie z jego treścią: „Określając wielkość odliczenia, o którym mowa w ust. 1 i 2, (...), kwotę podatku zapłaconego w obcym państwie oraz osiągniętego dochodu (przychodu) przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień zapłaty tego podatku lub dzień osiągnięcia dochodu (przychodu)”.

Z art. 20 ust. 8 ustawy o CIT wynika więc, że aby prawidłowo ustalić wielkość odliczenia, podatnik jest zobowiązany przeliczyć na polskie złote zarówno wysokość osiągniętego przychodu (dochodu), jak i zagranicznego podatku.

W związku z treścią przedmiotowej regulacji, po stronie Spółki powstała wątpliwość w jaki sposób prawidłowo ustalić wielkość odliczenia w przypadku, gdy zagraniczny podatek jest pobierany przez płatnika. Innymi słowy, jaki dzień powinien być przez Wnioskodawcę uznany za „dzień zapłaty podatku”.

Interpretacji tego zwrotu, w ocenie Spółki, należy rozpocząć od interpretacji językowej, która jest podstawowym narzędziem dekodowania norm prawa podatkowego. Idąc za definicjami zawartymi w słowniku języka polskiego PWN (https://sjp.pwn.pl/):

‒„dzień” to „określony termin, data”;

‒„zapłata” to „uiszczenie należności za coś”;

‒„podatek” to „obowiązkowe świadczenia materialne pobierane przez państwo w celu pokrycia jego wydatków”.

Na gruncie językowym, zwrot „dzień zapłaty podatku” oznacza zatem określony termin uiszczenia należności za obowiązkowe świadczenie pobierane przez państwo. Innymi słowy, jest to konkretna data, w której należność podatkowa jest uiszczana.

Sięgając poza wykładnie językową tego pojęcia, w szczególności wynikającą z umieszczenia wskazanego zwrotu w art. 20 ust. 8 ustawy o CIT, nie powinno budzić wątpliwości, że odnosi się ono do „kwoty podatku zapłaconego w obcym państwie”, czyli do daty w jakiej ten zagraniczny podatek został uiszczony.

W ocenie Wnioskodawcy, odnosząc się do pojęcia zapłaty (uiszczenia) podatku należy uwzględnić fakt występowania w tym przypadku płatnika (tj. X). Działa on wprawdzie na zasadzie przepisów lokalnych (brazylijskich), lecz dla celów ustawy CIT (tj. art. 20 ust. 8 ustawy o CIT), czyli ustalenia wysokości obciążenia podatkowego w Polsce, należy stosować normy prawa polskiego. Dlatego też, dekodując budzącą wątpliwości Wnioskodawcy normę, w jego ocenie, należy uwzględnić wykładnię systemową zewnętrzną, w szczególności normy zawarte w przepisach.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm., dalej: „OP”) płatnik to podmiot, którego rolą jest obliczenie, pobranie i wpłacenie podatku we właściwym terminie do organu podatkowego.

W art. 60 OP ustawodawca uregulował zasady ustalenia „terminu” zapłaty podatku. Stosownie do treści art. 60 par. 1 pkt 1 OP, w przypadku zapłaty gotówką jest to dzień m.in. pobrania podatku przez płatnika. Natomiast w przypadku obrotu bezgotówkowego za termin zapłaty podatku uznaje się dzień obciążenia rachunku bankowego podatnika (art. 60 par. 1 pkt 2). Przepisy te stosuje się również do wpłat dokonywanych przez płatnika (art. 60 par. 2 OP).

W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku, gdy pobór podatku jest dokonywany przez płatnika u źródła (tj. z należności, wypłacanej na rzecz podatnika), a następnie wpłacany na konto bankowe właściwego urzędu, stosownie do regulacji zawartej w art. 60 par. 1 pkt 2 w zw. z art. 60 par. 2 OP za termin zapłaty podatku należy uznać dzień, w którym obciążony został rachunek bankowy płatnika. Należy przy tym uwzględnić, że regulacje zawarte w OP dotyczą sytuacji podatkowych na terenie Polski (nie obejmują płatnika podatku zagranicznego). Niemniej, ich treść powinna być pomocna do dekodowania normy zawartej w art. 20 ust. 8 ustawy o CIT, która odnosi się do podatku zagranicznego.

Uwzględniając powyższe, zdaniem Wnioskodawcy należy przyjąć, że zwrot „dzień zapłaty podatku (zagranicznego)” zastosowany w art. 20 ust. 8 ustawy o CIT oznacza dzień, w który podatek zagraniczny został zapłacony przez płatnika (tj. kiedy został obciążony rachunek bankowy płatnika). W rezultacie, w celu ustalenia wielkości odliczenia podatku zapłaconego w obcym państwie (tu: Brazylii), zgodnie z art. 20 ust. 8 ustawy o CIT Spółka powinna ustalić wartość podatku zagranicznego poprzez przeliczenie na polskie złote kwoty podatku odprowadzonego w walucie lokalnej przez płatnika (X) na rzecz właściwego organu według kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania przelewu (zapłaty podatku) na konto właściwego organu podatkowego w Brazylii.

Podkreślenia wymaga jednocześnie, że w zdarzeniu przyszłym wskazanym przez Spółkę, będzie ona otrzymywała od X potwierdzenia dokonania płatności podatku pobranego u źródła. Takie rozwiązanie pozwala na zastosowanie interpretacji art. 20 ust. 8 ustawy o CIT zaprezentowanej przez Wnioskodawcę.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, w przypadku stosowania art. 20 ust. 1 ustawy o CIT, tj. odliczenia od podatku dochodowego od osób prawnych do zapłaty w Polsce podatku u źródła pobranego w Brazylii od wynagrodzenia z tytułu świadczenia na rzecz X usług, określając wielkość odliczenia Spółka, zgodnie z art. 20 ust. 8 ustawy o CIT, za dzień zapłaty podatku zagranicznego (pobieranego przez płatnika) powinna uznać dzień dokonania przez płatnika (X) przelewu w walucie lokalnej (obciążenia rachunku bankowego płatnika) na konto organu podatkowego, a w rezultacie stosować kurs średni reala brazylijskiego ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania przez płatnika (X) przelewu (obciążenia rachunku bankowego płatnika).

Wnioskodawca pragnie również wskazać, iż przedstawione stanowisko, znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego z dnia 17 lutego 2022 r. (znak: 0111-KDIB1-2.4010.681.2021.1.AK), która to została wydana na rzecz Wnioskodawcy w zakresie analogicznych rozliczeń z innym podmiotem z siedzibą w Brazylii.

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca wnosi jak na wstępie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że 20 września 2022 r. w Nowym Jorku została podpisana umowa między Rzecząpospolitą Polską a Federacyjną Republiką Brazylii w sprawie eliminowania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu oraz zapobiegania uchylaniu się i unikaniu opodatkowania (UPO) jednak na dzień wydania niniejszej interpretacji nie weszła ona jeszcze w życie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyOrdynacja podatkowa. Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego(…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm. (dalej jako: „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.