Interpretacja indywidualna z dnia 7 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.48.2023.1.DP

Czy dla celów ustalenia wysokości przychodów podatkowych kwota wynikająca z wystawionej Faktury korygującej powinna zostać przeliczona przez Spółkę na złotówki z zastosowaniem średniego kursu waluty ogłoszonego przez NBP przyjętego do przeliczenia Faktury pierwotnej, tj. według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu z Faktury pierwotnej?

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 stycznia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 16 stycznia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, który dotyczy ustalenia, czy dla celów ustalenia wysokości przychodów podatkowych kwota wynikająca z wystawionej Faktury korygującej powinna zostać przeliczona przez Spółkę na złotówki z zastosowaniem średniego kursu waluty ogłoszonego przez NBP przyjętego do przeliczenia Faktury pierwotnej, tj. według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu z Faktury pierwotnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego i stanu faktycznego

Spółka działająca pod firmą: (…) S.A. (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest polskim rezydentem podatkowym, podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

W ramach swojej działalności, Grupa Kapitałowa, której częścią jest Wnioskodawca (dalej: „Grupa Kapitałowa”), wypracowała szereg rozwiązań w postaci (…) (dalej: „Technologia”). Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie świadczenia na rzecz klientów usług (…). Ponadto w skład Grupy Kapitałowej wchodzą spółki, skupiające się na tworzeniu i udostępnianiu oprogramowania dla firm (…).

Spółka pełni rolę podmiotu holdingowego. Wnioskodawca świadczy ponadto usługi m.in. w zakresie korzystania z technologii oraz usługi wsparcia (dalej: „Usługi”) dla spółek z Grupy Kapitałowej. Ponadto, Grupa Kapitałowa oferuje usługi polegające na wykorzystaniu innowacyjnych technologii pozwalających na (…).

Usługi są aktualnie świadczone przez Spółkę na rzecz podmiotów będących spółkami powiązanymi w rozumieniu ustawy o CIT mających swoje siedziby w Polsce, na Cyprze, w Brazylii, w Turcji, a w przyszłości również na rzecz podmiotów w Meksyku i Arabii Saudyjskiej. Wnioskodawca nie może jednocześnie wykluczyć, że w przyszłości katalog usługobiorców ulegnie zmianie.

Spółka posiada ustalony model rozliczenia ze spółkami z Grupy Kapitałowej (dalej: „Model rozliczania”), którego celem jest zachowanie ceny rynkowej w transakcjach z podmiotami powiązanymi i zapewnienie prostoty i przejrzystości stosowanych rozliczeń.

Zgodnie z Modelem Rozliczania wysokość wynagrodzenia za usługi świadczone przez Wnioskodawcę uzależniona jest od wskaźnika EBIT (tj. zysku operacyjnego, czyli zysku przed odliczeniem podatków i odsetek) osiągniętego przez dany podmiot z Grupy Kapitałowej, który nabywa Usługi od Wnioskodawcy. W rezultacie, w celu określenia wysokości należnego wynagrodzenia za Usługi świadczone przez Spółkę (dalej: „Wynagrodzenie”), Wnioskodawca musi znać wysokość wskaźnika EBIT podmiotu z Grupy Kapitałowej, a w niektórych przypadkach również wartość koszów poniesionych przez odbiorcę usługi. Mając na względzie rozbudowany charakter Grupy Kapitałowej mającej swoje podmioty w ponad 20 krajach na świecie, istnieją także sytuacje, gdy wskaźnik EBIT podmiotu nabywającego Usługi od Wnioskodawcy jest uzależniony od wysokości wskaźnika EBIT innego podmiotu z Grupy Kapitałowej, dla którego Wnioskodawca sam nie świadczy bezpośrednio Usług.

Na gruncie warunków Usług świadczonych przez Wnioskodawcę, Spółka otrzymuje Wynagrodzenie od podmiotu z Grupy Kapitałowej, który nabywa Usługę od Wnioskodawcy w ustalonym okresie rozliczeniowym (dalej: „Okres rozliczeniowy”). Aktualnie Okresem Rozliczeniowym stosowanym w ramach Modelu Rozliczenia jest miesiąc kalendarzowy.

W związku z przyjętym Modelem Rozliczeniowym, Wnioskodawca wystawia fakturę po zakończeniu każdego Okresu rozliczeniowego na podstawie prognozowanych danych niezbędnych do ustalenia wysokości wynagrodzenia np. wskaźnika EBIT, bazy kosztowej (dalej: „Faktura pierwotna”).

Biorąc pod uwagę przyjęty Model rozliczania, mogą zdarzyć się (i zdarzają się) sytuacje, w których po wystawieniu faktury dokumentującej Usługę wykonaną w danym Okresie rozliczeniowym (wystawioną na podstawie prognoz), pojawią się ostateczne dane mające wpływ na podstawę ustalenia wysokości wynagrodzenia Wnioskodawcy (np. zmieni się wysokość EBIT odbiorcy Usługi lub wysokość kosztów poniesionych przez kontrahenta Spółki). W konsekwencji, wysokość wynagrodzenia przysługująca Wnioskodawcy zgodnie z umową wymaga zmiany (tj. zwiększeniu lub obniżeniu - w zależności od ostatecznych danych). W takich przypadkach Spółka wystawia faktury korygujące (in plus bądź in minus w zależności od charakteru zaktualizowanych danych) (dalej: „Faktury korygujące”) wysokość przysługującego jej wynagrodzenia, tak aby odpowiadała regulacjom umownym (dalej: „Korekta wynagrodzenia”).

Korekta wynagrodzenia nie wynika z błędu czy też omyłki żadnej ze stron transakcji. Jest ona skutkiem powstałego po dniu wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż zdarzenia, jakim jest możliwość określenia ostatecznej wartości elementów stanowiących podstawę ustalenia wynagrodzenia Spółki, która obiektywnie nie mogła być znana w dniu wystawienia Faktury pierwotnej. Wnioskodawca wskazuje, że charakter i potrzeba dokonania Korekt wynagrodzenia jest uzasadniona dążeniem przez Wnioskodawcę do zachowania warunków wzajemnej współpracy na zasadach zgodnych z przepisami o cenach transferowych, a w szczególności z zasadą ceny rynkowej.

Podkreślenia wymaga, że - uwzględniając treść regulacji dotyczących obowiązków w posiadaniu stosownej dokumentacji wynikających z ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19 (Dz.U. z 2020 r., poz. 374), w dniu wystawienia faktury korygującej dokumentującej Korektę wynagrodzenia, Spółka nie posiada/nie będzie posiadała oświadczenia lub innego dowodu księgowego potwierdzającego dokonanie przez ten podmiot korekty cen transferowych. Jednocześnie, Wnioskodawca wskazuje, że po zakończeniu stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszone w związku z COVID-19, do którego referują przepisy wskazanej ustawy, praktyka Spółki może ulec zmianie i będzie ona otrzymywała niezbędne dokumenty potwierdzające dokonanie korekty przez nabywców Usług.

Jednocześnie, Wnioskodawca zwraca uwagę, że w wyniku świadczenia Usług w ramach Grupy Kapitałowej, wdrożono politykę cen transferowych (Transfer Pricing Policy), której celem jest implementacja w ramach Grupy zasad cen transferowych mających zastosowanie do określonych transakcji zgodnych z zasadą ceny rynkowej (tzw. arms length principle) określoną w „Wytycznych w sprawie cen transferowych dla przedsiębiorstw wielonarodowych oraz administracji podatkowych” (Transfer Pricing Guideiines for Multinational Enterprises and Tax Administrations) opracowanych przez Organizację Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) oraz regulacji w zakresie cen transferowych mających zastosowanie w poszczególnych krajach członkowskich tej organizacji.

Na marginesie Wnioskodawca wskazuje, że w odniesieniu do charakteru Korekty wynagrodzenia na wniosek Spółki wypowiedział się Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „DKIS”) w interpretacji z dnia 17 czerwca 2022 r. (znak: 0111-KDIB1-1.4010.147.2022.2.AW). Zgodnie ze wskazanym tam rozstrzygnięciem, Korekta wynagrodzenia stanowi korektę cen transferowych, o której mowa w art. 11e ustawy o CIT.

Pytanie

Czy dla celów ustalenia wysokości przychodów podatkowych (tj. skorygowania podstawy opodatkowania poprzez rozpoznanie Korekty wynagrodzenia jako zwiększenie przychodów podatkowych lub zmniejszenie przychodów podatkowych) kwota wynikająca z wystawionej Faktury korygującej powinna zostać przeliczona przez Spółkę na złotówki z zastosowaniem średniego kursu waluty ogłoszonego przez NBP przyjętego do przeliczenia Faktury pierwotnej, tj. według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu z Faktury pierwotnej?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, dla celów ustalenia wysokości przychodów podatkowych, Spółka będzie uprawniona do przeliczenia kwoty wynikającej z wystawionej Faktury korygującej na złotówki z zastosowaniem średniego kursu waluty ogłoszonego przez NBP przyjętego do przeliczenia Faktury pierwotnej, tj. według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu z Faktury pierwotnej.

UZASADNIENIE:

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności: otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Stosownie do art. 12 ust. 3 ustawy o CIT, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Przychodem należnym, jest zatem przychód, który w następstwie działalności gospodarczej stał się należnością (wierzytelnością) ustaloną pomiędzy stronami.

Co więcej, zasady rozpoznawania przychodów określonych w art. 12 ust. 3 ustawy o CIT, uregulowane są w art. 12 ust. 3a-3e w/w ustawy. Zgodnie natomiast z art. 12 ust. 3a ustawy o CIT, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3g oraz 3j-3m, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

-wystawienia faktury albo

-uregulowania należności.

Natomiast na podstawie art. 12 ust. 2 ustawy o CIT, przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

Zgodnie z art. 12 ust. 3j ustawy o CIT, jeżeli korekta przychodu nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie przychodów osiągniętych w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty.

Treść art. 12 ust. 3k ustawy o CIT, stanowi, że jeżeli w okresie rozliczeniowym, o którym mowa w ust. 3j, podatnik nie osiągnął przychodów lub osiągnięte przychody są niższe od kwoty zmniejszenia, podatnik jest obowiązany zwiększyć koszty uzyskania przychodów o kwotę, o którą nie zostały zmniejszone przychody.

Przepisy te nie mają zastosowania - zgodnie z art. 12 ust. 3I ustawy CIT - do sytuacji, w których dochodzi o korekty cen transferowych o której mowa w art. 11e ustawy o CIT. Dlatego też, korekty cen transferowych, o których mowa w art. 11e ustawy o CIT są objęte zakresem regulacji art. 12 ust. 3I pkt 2 ustawy o CIT, co wyklucza prawo do dokonywania bieżącej korekty rozliczeń poprzez zmniejszenie lub zwiększenie przychodów osiągniętych w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca, na podstawie art. 12 ust. 3j ustawy o CIT.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, korekta przychodu, co od zasady, powinna być dokonywana w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca lub w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczynę korekty, czyli na bieżąco.

Odstępstwem od tej zasady są sytuacje, gdy:

- korekta spowodowana jest błędem rachunkowym lub inną oczywista omyłką; bądź

- w zakresie korekt realizujących przesłanki do uznania je za korekty cen transferowych w rozumieniu korekta powinna zostać dokonana w okresie rozliczeniowym, w którym zostały wykazane pierwotne przychody - czyli tak jak ma to miejsce w opisanym przez Spółkę przypadku Korekty wynagrodzenia, które realizuje przesłanki korekty cen transferowych.

Wnioskodawca pragnie wrócić uwagę, iż przepisy ustawy o CIT nie zawierają szczególnych rozwiązań dotyczących zasad przeliczania przychodów wyrażonych w walutach obcych na złote w związku z korektą tych przychodów. Ponadto, przepisy ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze wspieraniem polubownych metod rozwiązywania sporów (tj. Dz. U. z 2015 r. poz. 1595 ze zm.; dalej: „Ustawa nowelizująca”), nie wprowadziły zmian w brzmieniu przepisów regulujących powyższą kwestię, ani też nie zmieniły przepisów określających datę powstania przychodu.

Dlatego też, zgodnie z ogólną zasadą, przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu. W konsekwencji, data powstania przychodu decyduje o zastosowaniu właściwego kursu waluty w jakiej osiągnięto przychód. Późniejsza korekta nie zmienia tej zasady.

W ocenie Wnioskodawcy podkreślenia wymaga, iż Faktura korygująca nie dokumentuje odrębnego, niezależnego zdarzenia gospodarczego, lecz odnosi się ściśle do stanu zaistniałego w przeszłości. Zdaniem Wnioskodawcy, punktem odniesienia do Faktury korygującej jest zatem Faktura pierwotna. Faktury korygujące wystawione przez Wnioskodawcę służą rzetelnemu obliczeniu (doprecyzowaniu) prawidłowej wysokości już osiągniętego przychodu należnego, a samo wystawienie takiej Faktury korygującej nie prowadzi do powstania przychodu podatkowego, ale skorygowania przychodu już uzyskanego.

Wobec tego, do przeliczania na złote przedmiotowej Korekty, należy stosować kurs waluty, jaki został zastosowany do przeliczenia faktur pierwotnych. Prawidłowości tego stanowiska nie zmienia zasada wyrażona w art. 12 ust. 3j ustawy o CIT, zgodnie z którą jeżeli korekta przychodu nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie przychodów osiągniętych w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona Faktura korygująca lub w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty. Fakt, że zgodnie z art. 12 ust. 3j ustawy o CIT, Spółka w przypadku korekty przychodu spowodowanej nowymi okolicznościami, nieistniejącymi w chwili wystawienia Faktury pierwotnej może dokonać korekty przychodu na bieżąco nie oznacza, że Spółka powinna przyjąć do przeliczenia korygowanego przychodu kurs bieżący, tj. z dnia roboczego poprzedzającego wystawienie faktury korygującej, bowiem faktury korygujące wystawione przez Spółkę służą rzetelnemu obliczeniu prawidłowej wysokości już osiągniętego przychodu należnego. Wystawienie takiej faktury nie prowadzi do powstania „nowego” przychodu podatkowego, ale skorygowania przychodu już uzyskanego.

Dodatkowo z art. 12 ust. 3I ustawy o CIT wynika, że korekty cen transferowych, o których mowa w art. 11e ustawy o CIT są objęte zakresem regulacji art. 12 ust. 3I pkt 2 ww. ustawy. Dlatego, Korekta wynagrodzenia stanowiące korektę cen transferowych, o której mowa w art. 11e ustawy o CIT, skutkuje wykluczeniem prawa do dokonywania bieżącej korekty rozliczeń poprzez zmniejszenie lub zwiększenie przychodów w okresie rozliczeniowym, w którym wystawiona została faktura korygująca.

Celem przedstawionej w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Korekty wynagrodzenia (dokumentowanej Fakturą korygującą) stanowiącej jednocześnie korektę cen transferowych, jest urynkowienie transakcji rynkowej na dzień jej zawarcia, która stała się nierynkowa na skutek późniejszych, istotnych okoliczności, ściślej oznacza to dostosowanie bądź poprawienie ceny już istniejącej, dotyczącej transakcji już zrealizowanej. Podkreślenia wymaga, że Korekta nie stanowi korekty „rentowności”, lecz konsekwencję aktualizacji bazy ustalania wynagrodzenia przysługującego Wnioskodawcy.

W związku z tym, w opinii Wnioskodawcy, należy przyjąć kurs waluty przyjęty do przeliczenia Faktury pierwotnej, tj. według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu z Faktury pierwotnej. Faktura korygująca/nota księgowa powinna bowiem oprócz elementów korygowanych odzwierciedlać stan, w którym była wystawiona faktura pierwotna. Konkluzja ta jest jednocześnie niezależna od momentu, w którym dla celów podatku dochodowego rozpoznawany jest przychód związany z korektą rozliczenia.

Stanowisko Wnioskodawcy zostało potwierdzone m.in. przez sądy administracyjne. Dla przykładu, w wyroku NSA z 25 sierpnia 2020 r. (sygn. akt II FSK 1153/18), sąd uznał, że: „ [...] Wystawienie takiej faktury/noty nie prowadzi do powstania odrębnego przychodu podatkowego, ale skorygowania przychodu już powstałego. W rezultacie, do przeliczenia na złote kwoty wynikającej z faktury korygującej należało zastosować kurs waluty, jaki został przyjęty do przeliczenia faktury pierwotnej. To data powstania przychodu decyduje o zastosowaniu właściwego kursu waluty, w jakiej osiągnięto przychód. Późniejsza korekta tego przychodu nie zmienia tej zasady”. (...) W przypadku bowiem, gdyby np. w dniu poprzedzającym dzień powstania przychodu kurs USD wynosił 3,70 zł i podatnik sprzedał towar o wartości 100 USD to zadeklarowałby przychód o wartości 370 zł. W przypadku, gdyby zwrot sprzedanego towaru miał miejsce w kolejnym roku podatkowym, gdy kurs USD wynosił 4,30 zł w dniu poprzedzającym dzień wystawienia faktury korygującej, to zgodnie ze stanowiskiem Sądu pierwszej instancji podatnik obowiązany byłby do korekty przychodu o kwotę 430 zł mimo, że pierwotnie zadeklarował tylko 370 zł przychodu. Korekta przychodu wyrażonego w walucie obcej powinna być neutralna podatkowo w zakresie kursu walutowego”.

Ponadto, prawidłowość stanowiska Spółki potwierdzają także organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych, np.:

- DKIS w interpretacji indywidualnej z dnia 15 listopada 2022 r. (znak: 0111-KDIB1- 2.4010.640.2022.3.EJ), który potwierdzając stanowisko wnioskodawcy, stwierdził że: „Do przeliczenia na złote korekty przychodu w związku z wystawieniem faktury korygującej należy zastosować kurs, jaki został przyjęty do przeliczenia faktur pierwotnych”;

- DKIS w interpretacji indywidualnej z dnia 7 lipca 2022 r. (znak: 0111-KDIB2-1.4010.223.2022.2.AP), w której organ podatkowy przyjął, że spółka do przeliczania na złote korekty przychodu (niezależnie od przyczyny korekty przychodu, niezależnie od rodzaju korekty (zwiększająca lub zmniejszająca) oraz niezależnie od momentu rozliczenia korekt) spółka powinna stosować taki kurs waluty obcej, jaki został zastosowany do przeliczenia faktur pierwotnych, tj. kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu z faktury pierwotnej.

- DKIS w interpretacji indywidualnej z dnia 12 maja 2017 r. (znak: 0111-KDIB2-1.4010.11.2017.1.BKD), uznał za prawidłowe stanowisko strony dotyczące przeliczania na złote korekty przychodu, w którym strona rzeczonej interpretacji powinna stosować taki kurs euro, jaki został zastosowany do przeliczenia faktur pierwotnych, niezależnie od przyczyny korekty przychodu (spowodowanej błędem rachunkowym/oczywistą omyłką czy zdarzeniami nieistniejącymi w chwili powstania przychodu) oraz niezależnie od momentu rozliczenia korekt (potwierdzając stanowisko odstąpiono od uzasadnienia);

- DKIS w interpretacji z dnia 4 grudnia 2018 r. (znak: 0111-KDIB1-2.4010.408.2018.1.MM), stwierdził, że: „Należy podkreślić, że faktura korygująca odnosi się ściśle do stanu zaistniałego w przeszłości. Punktem odniesienia do faktury korygującej jest zatem faktura pierwotna. W związku z tym należy przyjąć kurs waluty z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury pierwotnej. Faktura korygująca powinna bowiem oprócz elementów korygowanych odzwierciedlać stan, w którym była wystawiona faktura pierwotna [...] To, że podatnik może dokonać korekty przychodu na bieżąco nie oznacza, że powinien przyjąć do przeliczenia korygowanego przychodu kurs bieżący, tj. z dnia roboczego poprzedzającego wystawienie faktury korygującej lub zbiorczej faktury korygującej. Faktury korygujące wystawione przez Spółkę służą rzetelnemu obliczeniu (doprecyzowaniu) prawidłowej wysokości już osiągniętego przychodu należnego. Wystawienie takiej faktury nie prowadzi do powstania przychodu podatkowego, ale skorygowania przychodu już uzyskanego”.

- Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z 31 października 2016 r., (znak: 2461-IBPB-1-3.4510.762.2016.1.JKT) stanął na stanowisku, że: „To, że podatnik może dokonać korekty przychodu na bieżąco nie oznacza, że powinien przyjąć do przeliczenia korygowanego przychodu kurs bieżący, tj. z dnia roboczego poprzedzającego wystawienie faktury korygującej lub noty korygującej. (...). Podsumowując, do przeliczenia na złote korekty przychodu w związku z wystawieniem faktury korygującej lub noty korygującej należy zastosować kurs, jaki został przyjęty do przeliczenia faktur pierwotnych”.

- Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 10 czerwca 2016 r., (znak: IPPB6/4510-276/16-4/AP), uznał, że: „Podsumowując, do przeliczenia na złote korekty przychodu w związku z wystawieniem faktury korygującej lub zbiorczej faktury korygującej należy zastosować kurs, jaki został przyjęty do przeliczenia faktur pierwotnych”.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, dla celów ustalenia wysokości przychodów podatkowych, Spółka będzie uprawniona do przeliczenia kwoty wynikającej z wystawionej faktury korygującej na złotówki z zastosowaniem średniego kursu waluty ogłoszonego przez NBP przyjętego do przeliczenia Faktury pierwotnej, tj. według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu z Faktury pierwotnej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Odnosząc się natomiast do przywołanych przez Państwa wyroków należy zaznaczyć, że orzeczenia sądowe są wiążące jedynie w sprawach, w których zapadły. Natomiast Organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Ponadto podkreślić należy, że niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku z uwzględnieniem wyłącznie do podmiotów, których dane indentyfikacyjne zostały wskazane w sprawie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.