Interpretacja indywidualna z dnia 31 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.622.2022.4.HW

Ustalenie, czy w związku ze stwierdzonym brakiem węgla Wnioskodawcy na składzie, Wnioskodawca zobowiązany był do korekty podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej zakup węgla.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy w związku ze stwierdzonym brakiem węgla Wnioskodawcy na składzie, Wnioskodawca zobowiązany był do korekty podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej zakup węgla – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 grudnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 16 grudnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy w związku ze stwierdzonym brakiem węgla Wnioskodawcy na składzie, Wnioskodawca zobowiązany był do korekty podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej zakup węgla, a jeśli tak to w rozliczeniu za jaki okres. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 8 lutego 2023 r. (data wpływu 13 lutego 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca (zwany w dalszej części: „Podatnikiem” lub „Spółką”) jest polską Spółką Akcyjną, będącą polskim rezydentem podatkowym. Wnioskodawca jest podmiotem posiadającym status pośredniczącego podmiotu węglowego (PPW). Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT i prowadzi działalność m.in. w zakresie zakupu i sprzedaży węgla (kamiennego i brunatnego).

W dniu (...) lutego 2022 r. Spółka zawarła z inny podmiotem (odrębna, niepowiązana spółka z o.o. – zwana dalej: „Kontrahentem”) umowę (zwaną dalej: „Umową”) na wykonywanie mieszanek węgla energetycznego wg zamówionych parametrów wraz z ich dostarczaniem do wskazanych odbiorców Wnioskodawcy. Umowa obejmowała też m.in. przyjmowanie i składowanie na placu Kontrahenta węgla zakupionego przez Wnioskodawcę od innych podmiotów. Węgiel stanowi dla Wnioskodawcy towar handlowy, który sprzedaje stosując podstawową stawkę VAT.

W ramach Umowy Wnioskodawca kupował i magazynował oraz również sprzedawał węgiel bezpośrednio do swoich odbiorców. W czasie obowiązywania Umowy, w okresie od (...) marca 2022 r. do (...) września 2022 r. przyjęto na skład Kontrahenta zmierzone i zważone wcześniej ilości węgla kamiennego i brunatnego. W dniu (...) października 2022 r., w trakcie realizacji kolejnych odbiorów dla odbiorców Wnioskodawcy, stwierdzono brak węgla brunatnego, którego zgodnie ze stanem magazynowym powinno być jeszcze (…) ton. Umowa o współpracy pomiędzy Wnioskodawcą a Kontrahentem w § (...) Umowy przewiduje zapłatę odszkodowania w przypadku stwierdzenia ubytków węgla powyżej 2% składowanych ilości. Stwierdzony brak (…) ton węgla przekraczał opisany w Umowie poziom dopuszczalnych ubytków. Na tą okoliczność (naliczenia odszkodowania Kontrahentowi) została wystawiona przez Wnioskodawcę nota obciążeniowa na Kontrahenta. Jeśli zaś chodzi o rozliczenie podatkowe stwierdzonych braków, Wnioskodawca w miesiącu październiku 2022 r. skorygował podatek VAT naliczony od wartości braków oraz wartość stwierdzonego braku potraktował jako tzw. NKUP (wydatek niestanowiący kosztu uzyskania przychodów podatkowych).

Kontrahent sporządził protokół komisyjny stanu ilości węgla brunatnego na placu składowym Kontrahenta. Z protokołu wynika, że węgiel brunatny Wnioskodawcy przechowywany był na placu składowym Kontrahenta. Węgiel brunatny Wnioskodawcy na plac składowy Kontrahenta przywożony był od (...) marca 2022 r. do (...) września 2022 r. a ilość całościowa przywiezionego materiału wyniosła (…) tony. W protokole stwierdzono, że dnia (...) października 2022 r. wydano ostatni towar w postaci węgla brunatnego Wnioskodawcy, stwierdzając tym samym ubytek w wysokości (…) tony. Ubytek w granicy normy 2% zgodnie z przepisami (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1790 z dnia 20 września 2019 r.) wynosi (...) tony. W związku z powyższym (...) tony powstało ubytku ponadnormatywnego.

Komisja składająca się z przedstawicieli Kontrahenta, po przeprowadzeniu kontroli, stwierdziła, że węgiel brunatny Wnioskodawcy charakteryzował się nadmiernym pyleniem przy rozładunku jak i jakichkolwiek czynnościach związanych ze składowaniem. Niejednokrotnie o problemie związanym z nadmierną ilością pylenia powiadamiany był zarząd i przedstawiciele Wnioskodawcy. Wnioskodawcy zostały przedstawione filmiki ukazujące problem wywiewania wyżej wymienionego materiału. Niejednokrotnie również podczas składowania węgla brunatnego Kontrahent zgłaszał problem z jego spalaniem się wewnątrz pryzmy. Zgłaszane były wystąpienia samozapłonu, co również udokumentowane jest zapisem filmowym.

Dnia (...) czerwca 2022 r. na zlecenie Wnioskodawcy, by ratować towar przed nadmiernym zniszczeniem w postaci spalania wewnętrznego, podzielono pryzmę na kilkanaście mniejszych pryzm zmniejszając tym samym temperaturę we wnętrzu pryzmy. Po dokonaniu czynności przenosząc materiał z jednej kupki na drugą zauważono dużą ilość popiołu na podłożu. Przy dokonywanych czynnościach byli obecni przedstawiciele Kontrahenta. Ubytek masy powstał zatem częściowo również podczas spalania materiału spryzmowanego.

Podczas siedmiomiesięcznego okresu składowania materiału zarówno problem z nadmiernym pyleniem węgla brunatnego jak i problem z jego nadmiernym zużyciem w postaci spalania przyczynił się do powstania wyżej wymienionego ubytku a co potwierdziła Komisja składająca się z przedstawicieli Kontrahenta. Poniesiona strata jest niezawiniona bowiem technologicznie nie dało się uniknąć ubytków przy przeładunku ani przewidzieć, że węgiel ulegnie samozapłonowi. W sytuacji, kiedy doszło do samozapłonu, Wnioskodawca wraz z Kontrahentem podjęli racjonalne działania, mające na celu zminimalizowanie start i zapobiegnięcie kolejnym.

W związku z zakupem węgla (także tego, którego ubytek stwierdzono) Wnioskodawca odliczył podatek VAT naliczony z faktur dokumentujących zakup węgla.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu sprawy

Węgiel, w odniesieniu do którego stwierdzono niedobór, miał być przedmiotem wyłącznie sprzedaży.

Zgodnie z przedstawionym przez przechowującego protokołem komisyjnym z dnia (...) października 2022 r. ubytek węgla nastąpił z przyczyn związanych z warunkami atmosferycznymi oraz zjawiskami charakterystycznymi dla węgla brunatnego. W związku z tym niedobory powstały z powodów pozostających poza bezpośrednią kontrolą Zainteresowanego i Kontrahenta Zainteresowanego.

Po stwierdzeniu, że rozpoczęło się samoistne spalanie składowanego węgla, wprowadzono czynności dzielenia zagrożonych pryzm na mniejsze i rozciągnięcia węgla na większą powierzchnię, by obniżyć temperaturę. Wpływu warunków atmosferycznych nie można było uniknąć. Z uwagi na możliwy samozapłon nie praktykuje się przykrywania węgla ani magazynowania go w budynkach.

W umowie zawartej przez Wnioskodawcę z Kontrahentem określono, że przechowywanie węgla, jak i składowanie/pryzmowanie węgla ma przebiegać zgodnie z polskimi normami przechowywania węgla tj. (...). Nie stwierdzono naruszania przez Kontrahenta wskazanych norm.

Plac Kontrahenta Wnioskodawcy jest i był ogrodzony i monitorowany.

Wejście na teren Kontrahenta jest otwarte w tym sensie, że wjazd samochodami w celu odbioru węgla jest możliwy tylko po wcześniejszym awizowaniu aut i kierowców oraz uzgodnieniu warunków odbioru. Prawo wstępu mają zatem pracownicy Kontrahenta oraz awizowani dostawcy i odbiorcy.

Węgiel był ładowany przez Kontrahenta na środki transportu zadysponowane przez Odbiorców Wnioskodawcy, po wcześniejszej awizacji.

Prowadzona była i jest ewidencja rozładunków oraz załadunków na placu Kontrahenta – zestawiania PZ i WZ. Węgiel był ważony na wadze przed opuszczeniem placu składowania.

Wnioskodawca posiada dowód wystąpienia niedoborów w postaci protokołu komisyjnego z dnia (...) października 2022 r. stanów magazynowych powierzonych towarów.

Wnioskodawca nie posiada dowodów zniszczenia lub kradzieży towaru, bowiem towar nie był niszczony ani nie stwierdzono jego kradzieży.

Kontrahent sporządził protokół komisyjny z dnia (...) października 2022 r. stanów magazynowych powierzonych towarów. W protokole zostały opisane szkody (ubytki), data powstania zdarzenia oraz jego przyczyna i zawiera dokładnie ilości ubytków w oparciu o które możliwe jest łatwe obliczenie wielkości straty.

Przez Kontrahenta została uregulowana kwota odszkodowania w wysokości (…) zł zgodnie z § (...) umowy współpracy.

Został sporządzony protokół komisyjny stanu ilości węgla brunatnego na placu składowym Kontrahenta z dnia (...) października 2022 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, wszystkie zaistniałe niedobory węgla, o których mowa we wniosku, zostały przez strony niezawinione.

W odniesieniu do wszystkich niedoborów węgla, będących przedmiotem zapytania zostały ustalone przyczyny ich powstania. Przyczyny te to: nadmierna ilość pylenia ze względu na drobną frakcyjność węgla, fizyko-chemiczne właściwości węgla brunatnego powodujące samozapłon węgla.

Powstałe straty (ubytki) ujęte zostały w księgach rachunkowych w miesiącu październiku 2022 r. na podstawie otrzymanego protokołu.

Pytanie

Czy w związku ze stwierdzonym brakiem węgla Wnioskodawcy na składzie, Wnioskodawca zobowiązany był do korekty podatku VAT naliczonego z faktury dokumentującej zakup węgla, którego brak stwierdzono, a jeśli tak, to w rozliczeniu za jaki okres powinna nastąpić korekta podatku VAT naliczonego? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 8 lutego 2023 r.)

Zdaniem Wnioskodawcy nie jest on zobowiązany do dokonania jakiejkolwiek korekty podatku VAT naliczonego z faktury dokumentującej zakup węgla i korekta nie będzie dotyczyła żadnego okresu rozliczeniowego. Zdaniem Wnioskodawcy, jeśli organ nie zgodzi się z Jego stanowiskiem i uzna, że korekta powinna zostać dokonana – to powinna ona mieć miejsce w rozliczeniu za październik 2022 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku ze stwierdzonym brakiem węgla na składzie, którego przyczyna nie jest zawiniona przez samego Wnioskodawcę, Wnioskodawca nie był i nie jest zobowiązany do korekty podatku VAT naliczonego z faktury dokumentującej zakup węgla. Ponadto, zdaniem Wnioskodawcy, korekta podatku VAT naliczonego nie powinna nastąpić za żaden okres, ponieważ zdarzenie to było niezawinione przez żadną ze stron ani Wnioskodawcę, ani Kontrahenta.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towar i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Podstawowym kryterium decydującym o prawie podatnika podatku od towarów i usług do odliczenia podatku naliczonego, zawartego w towarach i usługach, które zostały przez niego zakupione, jest wystąpienie związku pomiędzy podatkiem naliczonym przy nabyciu towarów i usług, a podatkiem należnym z tytułu wykonywanej przez podatnika działalności opodatkowanej.

Przedstawiona w art. 86 ust. 1 ustawy, zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W związku z powyższym sprzedaż węgla stanowi działalność opodatkowaną Wnioskodawcy i jest związana z zakupem węgla (także tego, którego ubytek stwierdzono) w związku z czym Wnioskodawca prawidłowo dokonał odliczenia VAT naliczonego.

Zgodnie z przepisem art. 91 ust. 7d ustawy o VAT stanowi, że „w przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana”. Biorąc pod uwagę wskazany przepis, jeśli organ nie zgodzi się ze stanowiskiem Wnioskodawcy że korekta nie powinna być dokonywana i uzna, że korekta powinna zostać dokonana – to powinna ona mieć miejsce w rozliczeniu za październik 2022 r.

Wnioskodawca podkreśla, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie wymieniają wprost przesłanek powodujących utratę prawa do odliczenia.

Powyższe stanowisko potwierdza przepis art. 185 ust. 2 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, który stanowi, że „w drodze odstępstwa od ust. 1, korekta nie jest dokonywana w przypadkach transakcji w całości lub częściowo niezapłaconych, w przypadku należycie udokumentowanego lub potwierdzonego zniszczenia, zagubienia lub kradzieży własności oraz w przypadku towarów przeznaczonych do przekazywania jako prezenty o małej wartości i próbki, o których mowa w art. 16”.

Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku gdy zakup danego towaru przez Wnioskodawcę jest dokonany z zamiarem wykorzystania tego towaru do działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług co miało miejsce w przypadku (…), to pomimo utraty danego towaru z przyczyn niezależnych, tj. w sposób niezawiniony, oraz z powodów pozostających poza kontrolą podatnika, jego prawo do odliczenia w związku z nabyciem tego towaru zostaje zachowane. Stanowisko to zostało również zaaprobowane w interpretacjach indywidualnych, tj. pismo z dnia 19 lutego 2016 r., wydane przez: Izba Skarbowa w Poznaniu, ILPP3/4512-1-243/15-2/TK oraz pismo z dnia 11 maja 2016 r., wydane przez: Izba Skarbowa w Poznaniu, ILPP3/4512-1-45/16-2/TK.

Co więcej z udzielonych odpowiedzi na pytanie nr 1 wezwania wynika, że Wnioskodawca dopełnił wszelkiej staranności, by niedoborów uniknąć, zatem zasadne jest, w jego ocenie, prawo do odliczenia podatku VAT w związku z nabyciem towaru.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie ustalenia, czy w związku ze stwierdzonym brakiem węgla Wnioskodawcy na składzie, Wnioskodawca zobowiązany był do korekty podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej zakup węgla (pytania nr 2) – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy:

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy:

Zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Podstawowym kryterium decydującym o prawie podatnika podatku od towarów i usług do odliczenia podatku naliczonego, zawartego w towarach i usługach, które zostały przez niego zakupione, jest wystąpienie związku pomiędzy podatkiem naliczonym przy nabyciu towarów i usług, a podatkiem należnym z tytułu wykonywanej przez podatnika działalności opodatkowanej.

Przedstawiona w art. 86 ust. 1 ustawy, zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca zapewnił podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Zagadnienia dotyczące korekty podatku naliczonego uregulowane zostały w art. 91 powołanej ustawy.

Stosownie do treści art. 91 ust. 1 ustawy – w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2022 r.:

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy:

Jak stanowi art. 91 ust. 3 ustawy:

Zgodnie art. 91 ust. 7 ustawy:

Na podstawie przepisu art. 91 ust. 7d ww. ustawy

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca – będący czynnym podatnikiem podatku VAT – prowadzi działalność m.in. w zakresie zakupu i sprzedaży węgla (kamiennego i brunatnego). W dniu (...) lutego 2022 r. Spółka zawarła z inny podmiotem Umowę na wykonywanie mieszanek węgla energetycznego według zamówionych parametrów wraz z ich dostarczaniem do wskazanych odbiorców Wnioskodawcy. Umowa obejmowała też m.in. przyjmowanie i składowanie na placu Kontrahenta węgla zakupionego przez Wnioskodawcę od innych podmiotów. Węgiel stanowi dla Wnioskodawcy towar handlowy, który sprzedaje stosując podstawową stawkę VAT. W czasie obowiązywania Umowy, w okresie od (...) marca 2022 r. do (...) września 2022 r. przyjęto na skład Kontrahenta zmierzone i zważone wcześniej ilości węgla kamiennego i brunatnego. W dniu (...) października 2022 r., w trakcie realizacji kolejnych odbiorów dla odbiorców Wnioskodawcy, stwierdzono brak węgla brunatnego, którego zgodnie ze stanem magazynowym powinno być jeszcze (…) ton. Stwierdzony brak (…) ton węgla przekraczał opisany w Umowie poziom dopuszczalnych ubytków (Umowa o współpracy przewiduje zapłatę odszkodowania w przypadku stwierdzenia ubytków węgla powyżej 2% składowanych ilości). Na tą okoliczność (naliczenia odszkodowania Kontrahentowi) została wystawiona przez Wnioskodawcę nota obciążeniowa na Kontrahenta. Jeśli zaś chodzi o rozliczenie podatkowe stwierdzonych braków, Wnioskodawca w miesiącu październiku 2022 r. skorygował podatek VAT naliczony od wartości braków. Kontrahent sporządził protokół komisyjny stanu ilości węgla brunatnego na placu składowym Kontrahenta. Z protokołu wynika, że węgiel brunatny Wnioskodawcy przechowywany był na placu składowym Kontrahenta. Węgiel brunatny Wnioskodawcy na plac składowy Kontrahenta przywożony był od (...) marca 2022 r. do (...) września 2022 r. a ilość całościowa przywiezionego materiału wyniosła (...) tony. W protokole stwierdzono, że dnia (...) października 2022 r. wydano ostatni towar w postaci węgla brunatnego Wnioskodawcy, stwierdzając tym samym ubytek w wysokości (…) tony. Ubytek w granicy normy 2% zgodnie z przepisami (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1790 z dnia 20 września 2019 r.) wynosi (...) tony. W związku z powyższym (...) tony powstało ubytku ponadnormatywnego. Komisja składająca się z przedstawicieli Kontrahenta, po przeprowadzeniu kontroli, stwierdziła, że węgiel brunatny Wnioskodawcy charakteryzował się nadmiernym pyleniem przy rozładunku jak i jakichkolwiek czynnościach związanych ze składowaniem. Niejednokrotnie o problemie związanym z nadmierną ilością pylenia powiadamiany był zarząd i przedstawiciele Wnioskodawcy. Wnioskodawcy zostały przedstawione filmiki ukazujące problem wywiewania wyżej wymienionego materiału. Niejednokrotnie również podczas składowania węgla brunatnego Kontrahent zgłaszał problem z jego spalaniem się wewnątrz pryzmy. Zgłaszane były wystąpienia samozapłonu, co również udokumentowane jest zapisem filmowym. Dnia (...) czerwca 2022 r. na zlecenie Wnioskodawcy, by ratować towar przed nadmiernym zniszczeniem w postaci spalania wewnętrznego, podzielono pryzmę na kilkanaście mniejszych pryzm zmniejszając tym samym temperaturę we wnętrzu pryzmy. Po dokonaniu czynności przenosząc materiał z jednej kupki na drugą zauważono dużą ilość popiołu na podłożu. Przy dokonywanych czynnościach byli obecni przedstawiciele Kontrahenta. Ubytek masy powstał zatem częściowo również podczas spalania materiału spryzmowanego. Podczas siedmiomiesięcznego okresu składowania materiału zarówno problem z nadmiernym pyleniem węgla brunatnego jak i problem z jego nadmiernym zużyciem w postaci spalania przyczynił się do powstania wyżej wymienionego ubytku a co potwierdziła Komisja składająca się z przedstawicieli Kontrahenta. Poniesiona strata jest niezawiniona bowiem technologicznie nie dało się uniknąć ubytków przy przeładunku ani przewidzieć, że węgiel ulegnie samozapłonowi. W sytuacji, kiedy doszło do samozapłonu, Wnioskodawca wraz z Kontrahentem podjęli racjonalne działania, mające na celu zminimalizowanie start i zapobiegnięcie kolejnym. W związku z zakupem węgla (także tego, którego ubytek stwierdzono) Wnioskodawca odliczył podatek VAT naliczony z faktur dokumentujących zakup węgla. Zgodnie z przedstawionym przez przechowującego protokołem komisyjnym z (...) października 2022 r. ubytek węgla nastąpił z przyczyn związanych z warunkami atmosferycznymi oraz zjawiskami charakterystycznymi dla węgla brunatnego. W protokole zostały opisane szkody (ubytki), data powstania zdarzenia oraz jego przyczyna i zawiera dokładnie ilości ubytków, w oparciu o które możliwe jest łatwe obliczenie wielkości straty. Po stwierdzeniu, że rozpoczęło się samoistne spalanie składowanego węgla, wprowadzono czynności dzielenia zagrożonych pryzm na mniejsze i rozciągnięcia węgla na większą powierzchnię, by obniżyć temperaturę. Wpływu warunków atmosferycznych nie można było uniknąć. Z uwagi na możliwy samozapłon nie praktykuje się przykrywania węgla ani magazynowania go w budynkach. W umowie zawartej przez Wnioskodawcę z Kontrahentem określono, że przechowywanie węgla, jak i składowanie/pryzmowanie węgla ma przebiegać zgodnie z polskimi normami przechowywania węgla tj. (...). Nie stwierdzono naruszania przez Kontrahenta wskazanych norm. Plac Kontrahenta Wnioskodawcy jest i był ogrodzony i monitorowany. Wejście na teren Kontrahenta jest otwarte w tym sensie, że wjazd samochodami w celu odbioru węgla jest możliwy tylko po wcześniejszym awizowaniu aut i kierowców oraz uzgodnieniu warunków odbioru. Prawo wstępu mają zatem pracownicy Kontrahenta oraz awizowani dostawcy i odbiorcy. Węgiel był ładowany przez Kontrahenta na środki transportu zadysponowane przez Odbiorców Wnioskodawcy, po wcześniejszej awizacji. Prowadzona była i jest ewidencja rozładunków oraz załadunków na placu Kontrahenta – zestawiania PZ i WZ. Węgiel był ważony na wadze przed opuszczeniem placu składowania. Wnioskodawca nie posiada dowodów zniszczenia lub kradzieży towaru, bowiem towar nie był niszczony ani nie stwierdzono jego kradzieży. Przez Kontrahenta została uregulowana kwota odszkodowania w wysokości (…) zł zgodnie z Umową. W odniesieniu do wszystkich niedoborów węgla, będących przedmiotem zapytania zostały ustalone przyczyny ich powstania. Przyczyny te to: nadmierna ilość pylenia ze względu na drobną frakcyjność węgla, fizyko-chemiczne właściwości węgla brunatnego powodujące samozapłon węgla. Powstałe straty (ubytki) ujęte zostały w księgach rachunkowych w miesiącu październiku 2022 r. na podstawie otrzymanego protokołu.

Państwa wątpliwości dotyczą tego, czy w związku ze stwierdzonym brakiem węgla Wnioskodawcy na składzie, Wnioskodawca zobowiązany był do korekty podatku VAT naliczonego z faktury dokumentującej zakup węgla, którego brak stwierdzono, a jeśli tak to w rozliczeniu za jaki okres powinna nastąpić korekta podatku VAT naliczonego (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Zauważyć należy, że niedobory mogą być zawinione, jak i niezawinione. Niedobory zawinione, są to niedobory, które powstały na skutek niedopełnienia obowiązków przez osobę materialnie odpowiedzialną za powierzone jej mienie. Natomiast niedobory niezawinione to te, które powstały z przyczyn niezależnych od osób materialnie odpowiedzialnych. Niedobory te mogą powstać na skutek zdarzeń losowych np.: pożaru, kradzieży, powodzi, zalania, jak również wskutek transportu, braku prądu itp. Są to przyczyny, na które osoba materialnie odpowiedzialna nie miała żadnego wpływu.

W przedmiotowej sprawie należy odwołać się do powołanego przez Państwa orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-37/95 pomiędzy Państwem Belgijskim a Ghent Coal Terminal NV, w którym Trybunał stwierdził (odwołując się do zasady neutralności podatku VAT), że w sytuacji, kiedy nabycie towarów i usług zostało poczynione z zamiarem wykorzystania ich do działalności opodatkowanej, ale z powodów pozostających poza kontrolą podatnika, nie wykorzystał on nabytych towarów i usług w prowadzeniu tej działalności, prawo podatnika do odliczenia podatku VAT zostaje zachowane.

W świetle powołanego wyroku TSUE należy stwierdzić, że w przypadku gdy zakup danego towaru przez Wnioskodawcę był dokonany z zamiarem wykorzystania tego towaru do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, to pomimo utraty danego towaru z przyczyn niezależnych, tj. w sposób niezawiniony, czy jak to ujął Trybunał – „z powodów pozostających poza kontrolą podatnika”, jego prawo do odliczenia w związku z nabyciem tego towaru zostaje zachowane.

Skoro w żaden sposób nie przyczynili się Państwo do powstania niedoborów (ubytków), zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, zachowują Państwo prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów, które z przyczyn niezależnych nie zostały wykorzystane do działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji, nie ciąży na Państwu obowiązek korekty podatku naliczonego z tytułu nabycia przedmiotowych towarów.

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia – jak wynika z opisu sprawy – z niedoborami spowodowanymi wyłącznie nadmiernym pyleniem węgla brunatnego, jak i w związku z samoistnym spaleniem węgla. Jeżeli zatem w przedmiotowej sprawie ubytek węgla nastąpił wyłącznie z przyczyn związanych z warunkami atmosferycznymi oraz zjawiskami charakterystycznymi dla węgla brunatnego (nadmierne pylenie oraz samoistne spalanie), mimo poczynionych przez Wnioskodawcę i Kontrahenta działań zabezpieczających, to należy uznać powstałe niedobory jako niezawinione. Tym samym prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem węgla zostaje zachowane.

Zatem w opisanym stanie faktycznym nie byli Państwo zobowiązani do dokonania korekty podatku naliczonego na podstawie art. 91 ust. 7d ustawy.

Podsumowując, w związku ze stwierdzonym brakiem węgla Wnioskodawcy na składzie, Wnioskodawca nie był zobowiązany do korekty podatku VAT naliczonego z faktury dokumentującej zakup węgla, którego brak stwierdzono.

Tym samym, stanowisko Państwa w zakresie podatku od towarów i usług w części dotyczącej ustalenia, czy w związku ze stwierdzonym brakiem węgla Wnioskodawcy na składzie, Wnioskodawca zobowiązany był do korekty podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej zakup węgla (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) jest prawidłowe.

Jednocześnie należy wskazać, że rozstrzyganie kwestii dotyczącej wskazania, w rozliczeniu za jaki okres powinna nastąpić korekta podatku VAT naliczonego (część pytania nr 2), stało się bezzasadne, gdyż jak stwierdzono powyżej, w związku ze stwierdzonym brakiem węgla Wnioskodawcy na składzie, Wnioskodawca nie był zobowiązany do korekty podatku VAT naliczonego z faktury dokumentującej zakup węgla, którego brak stwierdzono.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, tj. w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Ponadto, należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Zainteresowanego ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W szczególności niniejszą interpretację wydano w oparciu o informację, że: „Zdaniem Wnioskodawcy, wszystkie zaistniałe niedobory węgla, o których mowa we wniosku, zostały przez strony niezawinione”.

Jednocześnie podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).