Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 25 kwietnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDSB2-2.4011.78.2023.2.SD

Preferencyjne rozliczanie osób samotnie wychowujących dzieci

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 marca 2023 roku złożyła Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości  skorzystania z rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko. Uzupełniła go Pani – pismem z 27 marca 2023 r. (w odpowiedzi na wezwanie) oraz pismami z 5 kwietnia 2023 r. (data wpływu 5 i 19 kwietnia 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Po rozwodzie w (…) opieka nad dziećmi została przyznana obojgu rodzicom, jednak miejsce przebywania dzieci jest przy matce. Pani córka jest małoletnia (…) i jest pod Pani opieką. Ojciec płaci alimenty. Świadczenie 500 + od chwili rozwodu przyznane jest Pani. Ojciec założył nową rodzinę i rzadko spotyka się z państwa córką. Nie ma wniosku o uregulowanie podziału czasu opieki nad dzieckiem, ani sądownie, ani poza sądownie. Spotkania z ojcem zazwyczaj odbywają się raz w tygodniu lub co 2 tygodnie kilka godzin. W okresie wakacyjnym ojciec zabiera dziecko na 7-10 dni i nigdzie z nim nie wyjeżdża, Państwa córka nie uczestniczy w jego podróżach z nową partnerką. Ojciec nie spotyka się z córką gdy ta jest chora, nie bierze udziału w codziennym życiu dziecka. Nigdy nie był w szkole na spotkaniu z wychowawcą czy imprezach klasowych. Nie dzieli obowiązków związanych z organizacją tygodnia w roku szkolnym. Nie ma pewności, że ojciec dziecka przejmie opiekę w przypadkach nagłych, kiedy matka nie może się zaopiekować córką. Nie bierze udziału w podejmowaniu kluczowych decyzji dotyczących córki. Okazjonalne spotkania ojca z córką mają charakter czysto rozrywkowy, nie odciążają Pani w żadnych bieżących sprawach dziecka ani z obowiązkach wychowawczych. Wychowanie i opieka nad córką spoczywa wyłącznie na Pani.

W piśmie z 27 marca 2023 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku wskazała Pani, że:

1)Ma Pani dwoje dzieci: (…)

2)Prosi Pani o wydanie interpretacji za rok 2022 oraz zdarzenia przyszłe;

3)Córka (…) mieszka z Panią - adres: (…); Syn (…) adres: (…)

4)Cała opieka nad dziećmi, szczególnie nad córką jest po Pani stronie. Córka mieszka z Panią, codziennie odwozi ją Pani do szkoły, przygotowuje posiłki, załatwia bieżące sprawy. Kupuje Pani córce ubrania, środki higieniczne czy artykuły szkolne. Zawozi Pani córkę na zajęcia dodatkowe, korepetycje i do przyjaciół. Chodzi Pani do szkoły na spotkania rodziców, uczestniczy w spotkaniach poza szkolnych organizowanych przez wychowawcę. Ojca nie obciążają żadne bieżące sprawy dzieci, nawet nie wie dokładnie gdzie i na jakie zajęcia uczęszczają. Zabiera oraz opłaca Pani obydwojgu dzieciom wizyty u stomatologa, ortodonty (córka i syn noszą aparaty ortodontyczne) czy alergologa (…). Wszystko finansuje Pani z własnych środków. Bieżące potrzeby szkolne, książki, hobby, jak malarstwo, kaligrafia, edukacja muzyczna. W każde wakacje zabiera Pani dzieci na wypoczynek, a w zimie na narty. Kupuje Pani sprzęt narciarski, rolki, łyżwy czy rower córce. Pani syn już jest samodzielny, więc w coraz większym stopniu sam sobie organizuje czas wolny, a Pani mu pomaga w tym finansowo. Córkę zabiera Pani na weekendowe wyjazdy, do muzeum czy na łono przyrody, jezioro. Często zabiera Pani córkę z koleżankami na pizzę, czy do kina. Opłaca Pani jej wyjazdy zorganizowane - wycieczki szkolne i obozy letnie oraz zimowe. Ma Pani przyznane alimenty na dzieci: (…). Pani syn od (…) jest studentem (…), łoży Pani na jego utrzymanie, wynajmuje mu mieszkanie (…) i opłaca rachunki. Ojciec zabiera córkę 2 razy w miesiącu z zajęć na basenie i córka przebywa u niego wtedy 2-3 godziny. Raz na jakieś 2 miesiące zabiera córkę na obiad do babci lub do siebie. Spotkania te mają charakter wyłącznie rozrywkowy, nie ma mowy o kształtowaniu jakichkolwiek postaw czy osobowości dziecka. Ojciec nie bierze udziału w kluczowych decyzjach dotyczących dzieci. Państwa syn odwiedził ojca tylko dwukrotnie w jego nowym mieszkaniu od chwili wyprowadzki w (…). Ojciec nigdy nie zabrał dzieci na wypoczynek, czy chociaż weekendowy wyjazd, mimo iż sam ze swoją partnerkę często wyjeżdża. Ojciec raz zabrał córkę w wakacje na 10 dni i to wszystko przez ostatnie 5 lat. Państwa syna natomiast nigdy nigdzie nie zabrał na jakiś wyjazd. Ojciec nie spotyka się z córką gdy ta jest chora, nie bierze jakiegokolwiek udziału w codziennym życiu dziecka. Nie odciąża Pani w żadnych bieżących sprawach dzieci ani z obowiązków wychowawczych.

5)Orzeczenie sądu o rozwodzie uprawomocniło się w (…).

6)Pani stan cywilny nie uległ zmianie, jest Pani rozwódką.

7)Pani dzieci uczą się w szkole, córka w podstawowej, syn natomiast po skończeniu szkoły średniej w (…). jest studentem od (…)r.

8)Między rodzicami nie została ustalona naprzemienna opieka w stosunku do dzieci. Świadczenie wychowawcze 500+ od chwili rozwodu jest przyznane Pani.

9)W okresie dotyczącym wniosku nie prowadziła oraz nadal nie prowadzi Pani działalności gospodarczej.

10)Uzyskiwała oraz nadal uzyskuje Pani dochody z tytułu umowy o pracę, opodatkowanie wg. skali podatkowej art. 27.

11)Nie miały i nie mają zastosowania przepisy art. 30 c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

12)Syn uzyskał przychód od czerwca do września 2022 r. zgodnie z art. 21 ust 1 pkt 148 (ulga dla młodych)

W pismach z 5 kwietnia 2023 r. stanowiących uzupełnienie wniosku wskazała Pani, że :

1.Pani syn (…) w 2022 roku uzyskał dochód w wysokości (…)

2.Informuje Pani, iż ani Pani ani Pani dzieci nie otrzymaliście dochodu z tytułu ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym z wyjątkiem najmu prywatnego, w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskanie przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszania podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonania innych doliczeń, lub odliczeń lub ustawy z dn. 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo w ustawie z dn. 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Pytanie

Czy na podstawie przedstawionego przez Panią stanu faktycznego oraz przyszłego przysługuje Pani rozliczanie dochodów na zasadach przewidzianych dla osób samotnie wychowujących dzieci?

Pani stanowisko w sprawie

Jest Pani osobą pracującą i uzyskuje dochody opodatkowane z tytułu umowy o pracę.

Samodzielnie wychowuje Pani dzieci oraz troszczy się o zapewnieni im jak najlepszej opieki. W Pani ocenie w życiu dziecka jest Pani jedynym opiekunem, ojciec nie zapewnia mu wychowania, nie bierze udziału w kluczowych decyzjach dotyczących dziecka, a sąd nie orzekł opieki naprzemiennej nad dzieckiem. Pani zdaniem, ze względu na zaistniały stan faktyczny za 2022 r. jak i zdarzenia przyszłe przysługuje Pani rozliczanie dochodów na zasadach przewidzianych dla osób samotnie wychowujących dzieci.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Od dochodów jednego rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem, osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

1. małoletnie;

2. pełnoletnie, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,

3. pełnoletnie do ukończenia 25. roku życia, uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe, obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej oraz w innym państwie;

- podatek może być określony zgodnie z ust. 4d na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym.

Na podstawie art. 6 ust. 4d wskazanej ustawy:

W przypadku, o którym mowa w ust. 4c, podatek jest określany w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, przy czym do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w niniejszej ustawie.

Według art. 6 ust. 4e cytowanej ustawy:

Przepisu ust. 4c pkt 3 nie stosuje się, jeżeli dziecko, o którym mowa w tym przepisie, uzyskało w roku podatkowym:

1. dochody, z wyjątkiem renty rodzinnej, podlegające opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b lub

2. przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 i 152

- w łącznej wysokości przekraczającej dwunastokrotność kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz. U. z 2022 r. poz. 240), w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego.

Stosownie do art. 6 ust. 4f wskazanej ustawy:

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 4d, nie ma zastosowania do osoby, która wychowuje wspólnie z drugim rodzicem albo opiekunem prawnym co najmniej jedno dziecko, w tym również gdy dziecko jest pod opieką naprzemienną, w związku z którą obydwojgu rodzicom zostało ustalone świadczenie wychowawcze zgodnie z art. 5 ust. 2a ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz. U. z 2022 r. poz. 1577 i 2140).

Art. 6 ust. 8 ustawy stanowi, że:

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4d, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków, osoba samotnie wychowująca dziecko lub jej dziecko:

1)stosuje przepisy:

a)art. 30c lub

b)ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy

-w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń;

2)podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Z powyższego wynika, że ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad obliczania podatku dochodowego dla osób samotnie wychowujących dzieci od spełnienia łącznie następujących warunków:

- posiadania przez rodzica statusu osoby samotnie wychowującej dziecko/dzieci;

- wychowywania przez rodzica samotnie w roku podatkowym dziecka/dzieci;

- nie uzyskiwania przez rodzica i dziecko (dzieci) przychodów/dochodów, do których zastosowanie mają przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń;

- nie podlegania przez rodzica i dziecko (dzieci) opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Należy jednak wskazać, że przepis art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie może być odczytywany w ten sposób, że każda osoba mająca dzieci i znajdująca się w stanie wolnym, określonym w tym przepisie, jest osobą samotnie wychowującą dziecko.

Z istoty pojęcia „osoby samotnie wychowującej dziecko” wynika, że jest to osoba, która w określonej sytuacji, w określonym czasie zupełnie sama (bez udziału drugiej osoby) zajmuje się wychowywaniem dziecka, stale troszczy się o jego byt materialny i rozwój emocjonalny.

Przepis art. 6 ust. 4c ustawy wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do statusu cywilnoprawnego osoby wychowującej dzieci (panna, kawaler, wdowa, wdowiec, rozwódka, rozwodnik), jak również do tego, że osoba ta musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców. Jest to więc taka osoba, która stale troszczy się o byt materialny i rozwój emocjonalny dziecka, bez udziału (wsparcia) drugiej osoby.

Natomiast, kiedy każdy rodzic jest zaangażowany w proces wychowawczy dziecka oznacza, że w roku podatkowym dziecko wychowywane jest wspólnie przez oboje rodziców, a nie samotnie przez któregokolwiek z nich.

Przy wychowywaniu dziecka należy wziąć pod uwagę całokształt działań i czynności wykonywanych przez każdego z rodziców, w tym także tych o charakterze niewymiernym jak kształtowanie osobowości, światopoglądu, systemu wartości, postaw emocjonalnych. W sytuacji, gdy każdy z rodziców aktywnie oraz w porównywalnym stopniu uczestniczy w wychowywaniu dziecka – co przejawia się między innymi dzieleniem się wszelkimi obowiązkami związanymi z procesem wychowawczym dziecka, niezależnie od tego u kogo pod czyją w danym momencie roku podatkowego opieką dziecko przebywa – nie można mówić o samotnym wychowywaniu dziecka przez któregokolwiek z rodziców.

Przyjęcie odmiennej wykładni stałoby w sprzeczności z uzasadnieniem wprowadzenia tej ulgi, z którego jednoznacznie wynika, że ustawodawca kierował ją tylko do osób, które samotnie troszczą się o codzienne zaspokojenie potrzeb dzieci, posiadając ściśle określony status cywilny.

Ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawarł definicji pojęcia „wychowywać”, należy odwołać się zatem do jego definicji słownikowych. „Wychowywać” w słownikowym rozumieniu oznacza: zapewniając byt doprowadzić do osiągnięcia pełnego rozwoju psychicznego i fizycznego. Wychowywanie polega na stałym troszczeniu się o byt materialny dziecka oraz o jego rozwój emocjonalny. Wychowanie dziecka można określić jako kształtowanie osobowości dziecka poprzez kształtowanie jego samodzielności, obowiązkowości, rozwijanie predyspozycji intelektualnych i umiejętności praktycznych, kształtowanie światopoglądu, systemu wartości oraz postaw emocjonalnych.

W tym miejscu należy jednoznacznie podkreślić, że wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, wynikającej z art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78 poz. 483 ze zm.), stanowiącego, że:

Każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie.

Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Co więcej, zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Stąd też, korzystanie z każdej preferencji podatkowej, wymaga spełnienia warunków określonych w przepisach je konstytuujących. Tak więc, przepisy regulujące prawo do preferencyjnego rozliczenia powinny być interpretowane ściśle; niedopuszczalna jest ich interpretacja rozszerzająca.

Z opisu sprawy wynika, że po rozwodzie uprawomocnionym w (…)opieka nad dziećmi została przyznana obojgu rodzicom, jednak miejsce przebywania dzieci jest przy Pani. Pani córka (…) jest małoletnia, uczy się w szkole podstawowej i mieszka z Panią w (…). Pani Syn (…) jest pełnoletni, od (…). jest studentem (…) oraz mieszka (…). Łoży Pani na jego utrzymanie, wynajmuje mu mieszkanie (…) i opłaca rachunki. Między Panią a byłym mężem nie została ustalona naprzemienna opieka w stosunku do dzieci. Nie ma wniosku o uregulowanie podziału czasu opieki nad Państwa córką, ani sądownie, ani poza sądownie. Spotkania z ojcem zazwyczaj odbywają się raz w tygodniu lub co 2 tygodnie kilka godzin. W okresie wakacyjnym ojciec zabiera dziecko na 7-10 dni i nigdzie z nim nie wyjeżdża. Państwa córka nie uczestniczy w jego podróżach z nową partnerką. Świadczenie 500 + od chwili rozwodu przyznane jest Pani, a Pani stan cywilny nie uległ zmianie. Ojciec płaci alimenty na dzieci w wysokości (…). Ojciec założył nową rodzinę i rzadko spotyka się z Państwa córką.

Wychowanie i opieka nad córką spoczywa wyłącznie na Pani. Cała opieka nad dziećmi, szczególnie nad córką jest po Pani stronie. Córka mieszka z Panią, codziennie odwozi ją Pani do szkoły, przygotowuje posiłki, załatwia bieżące sprawy, kupuje ubrania, środki higieniczne, artykuły i potrzeby szkolne, książki. Wspiera Pani hobby dzieci takie jak malarstwo, kaligrafia, edukacja muzyczna. Zawozi Pani córkę na zajęcia dodatkowe, korepetycje i do przyjaciół. Chodzi Pani do szkoły na spotkania rodziców, uczestniczy w spotkaniach poza szkolnych organizowanych przez wychowawcę. Zabiera Pani oraz finansuje dzieciom z własnych środków wizyty u stomatologa, ortodonty czy alergologa. W każde wakacje zabiera Pani dzieci na wypoczynek, a w zimie na narty. Kupuje Pani sprzęt narciarski, rolki, łyżwy czy rower córce. Pani syn już jest samodzielny, więc w coraz większym stopniu sam sobie organizuje czas wolny, a Pani mu pomaga w tym finansowo. Córkę zabiera Pani na weekendowe wyjazdy, do muzeum, na łono natury oraz z koleżankami na pizzę, czy do kina. Opłaca Pani córce wyjazdy zorganizowane wycieczki szkolne i obozy letnie oraz zimowe.

Ojciec dzieci nie pomaga Pani w żadnych bieżących sprawach dotyczących dzieci ani obowiązkach wychowawczych. Nie bierze udziału w kluczowych decyzjach dotyczących dzieci. Nie ma pewności, że ojciec dziecka przejmie opiekę w przypadkach nagłych, kiedy Pani nie mogłaby się nią zaopiekować. Ojciec nie spotyka się z córką gdy ta jest chora, nie bierze udziału w codziennym życiu dziecka. Nigdy nie był w szkole na spotkaniu z wychowawcą czy imprezach klasowych. Nie dzieli obowiązków związanych z organizacją tygodnia w roku szkolnym. Ojciec zabiera córkę 2 razy w miesiącu z zajęć na basenie, dziecko przebywa u niego wtedy 2-3 godziny. Raz na jakieś 2 miesiące zabiera córkę na obiad do babci lub do siebie. Spotkania te mają charakter wyłącznie rozrywkowy, nie ma mowy o kształtowaniu jakichkolwiek postaw czy osobowości dziecka. Państwa syn odwiedził ojca tylko dwukrotnie w jego nowym mieszkaniu.

Niezbędną przesłanką w przedmiotowej sprawie jest, jak już wcześniej zaznaczono,by osoba, która chce skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów w trakcie roku podatkowego faktycznie samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców wychowywała dziecko. Podkreślić należy, że wychowywanie dziecka nie sprowadza się jedynie do „jego utrzymania” czy też czasowego (doraźnego) przebywania z nim, lecz obejmuje ogół czynności zmierzających do należytego ukształtowania człowieka w sferze duchowej i psychicznej oraz zapewnienia mu materialnych podstaw rozwoju.

Użycie określenia „osoba samotnie wychowująca dzieci” oznacza zatem, że intencją ustawodawcy było przyznanie prawa do rozliczenia dochodów jako osoba samotnie wychowująca dziecko jednemu z rodziców lub opiekunów prawnych, który faktycznie wychowuje dziecko.

W przypadku, gdy żadne z rodziców nie jest pozbawione władzy rodzicielskiej, rodzic który faktycznie w roku podatkowym dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim ciągłą opiekę, stale troszczy się o byt materialny i rozwój emocjonalny dziecka, ma prawo do przedmiotowej preferencji podatkowej. Nie jest przy tym konieczne, aby drugi z rodziców był całkowicie wyeliminowany z opieki i wychowania dziecka. W sytuacji, gdy dziecko zamieszkując wraz z jednym rodzicem, pozostaje pod jego stałą, codzienną opieką, a drugi rodzic jest zobowiązany do płacenia alimentów oraz zajmowania się dzieckiem doraźnie (w określonych, ustalonych przez sąd przedziałach czasowych, np. niektóre święta, tydzień ferii, miesiąc wakacji, co drugi weekend każdego miesiąca oraz ściśle określone dni powszednie), status samotnego rodzica ma ten, przy którym dziecko zamieszkuje i który wykonuje wszystkie obowiązki, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój. Fakt utrzymywania kontaktów pomiędzy dzieckiem i drugim rodzicem, nie pozbawia pierwszego rodzica (przy którym dziecko mieszka) prawa do opodatkowania swoich dochodów na zasadach określonych w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pojęcie wychowywania dziecka uszczegółowił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 3 lutego 2022 r. sygn. akt II FSK 1513/19, w uzasadnieniu którego znalazło się następujące stwierdzenie: „(…) przez wychowywanie dziecka rozumie się kształtowanie osobowości dziecka poprzez kształtowanie jego samodzielności, obowiązkowości, rozwijanie predyspozycji intelektualnych i umiejętności praktycznych, kształtowanie światopoglądu oraz systemu wartości oraz postaw emocjonalnych”.

Podstawową kwestią jest zatem ustalenie, który z rodziców faktycznie wychowuje dziecko, gdy rodzice nie pozostają w związku małżeńskim i żadnemu z rodziców sąd nie ograniczył władzy rodzicielskiej, a jednocześnie ojciec (matka) dziecka częściowo wypełnia postanowienia wyroku sądowego w zakresie realizacji kontaktów z dzieckiem/świadczeń alimentacyjnych. Jednakże wychowywanie dziecka nie sprowadza się jedynie do łożenia na jego utrzymanie oraz do czasowego (doraźnego) z nim przebywania. Wychowywanie dziecka obejmuje bowiem ogół czynności zmierzających do należytego ukształtowania człowieka w sferze duchowej, emocjonalnej i psychicznej wraz z materialną podstawą rozwoju. Oznacza to, że wykonywanie władzy rodzicielskiej polega na tym, że rodzic osobiście zajmuje się sprawami małoletniego dziecka, czyli podejmuje trud wykonywania wszystkich obowiązków, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój.

Zatem prawo do omawianej preferencji podatkowej będzie przysługiwało jedynie temu z rodziców, czy opiekunów prawnych, który będąc osobą stanu wolnego (za wyjątkami ściśle określonymi w ustawie) faktycznie w roku podatkowym samotnie dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim samodzielnie ciągłą opiekę, bez udziału drugiego rodzica w procesie wychowawczym.

Jednocześnie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają prawa podatnika do preferencyjnego opodatkowania jego dochodów od tego, czy przez cały rok był osobą samotnie wychowującą dziecko. Wystarczające jest zatem, aby taki stan zaistniał w ciągu roku, a nie trwał przez cały rok.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny i zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że skoro w 2022 r. to Pani faktycznie wykonywała władzę rodzicielską w stosunku do swoich dzieci, tj. dostarczała im niezbędnych dóbr materialnych, organizowała ferie i wakacje, wspierała w realizacji hobby, zabezpieczała ich potrzeby bytowe, zdrowotne i edukacyjne, opłacała Pani wynajem mieszkania oraz rachunki studiującemu synowi a w stosunku do małoletniej córki uczestniczyła Pani w jej wychowaniu oraz troszczyła się o jej rozwój fizyczny i duchowy, natomiast ojciec poza płaconymi alimentami oraz sporadycznymi spotkaniami, nie zabezpieczał potrzeb bytowych, zdrowotnych i edukacyjnych dzieci, nie brał czynnego udziału w sprawach związanych z kształceniem oraz zajęciami dzieci, to spełnia Pani warunki określone art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym przysługuje Pani prawo do skorzystania z preferencyjnego rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dzieci za 2022 rok oraz lata kolejne na zasadach określonych w art. 6 ust. 4c ww. ustawy, jeżeli nie zmieni się stan faktyczny lub nie ulegną zmianie przepisy prawa podatkowego w tym zakresie.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

- stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia;

- zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ponadto wskazać należy, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – niniejsza interpretacja dotyczy tylko Pani sytuacji prawnopodatkowej. Nie wywołuje skutków prawnych dla Pani byłego męża, który chcąc uzyskać interpretację indywidualną w swojej sprawie może indywidualnie wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej wydanie, spełniającym wymogi, o których mowa w przepisach Ordynacji podatkowej

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do (…) Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00