Interpretacja indywidualna z dnia 25 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.142.2023.2.MPA

Brak opodatkowania dostawy działek z majątku prywatnego.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 marca 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 10 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowania dostawy działek nr I/1, I/2, I/3, I/5, I/6, I/7, I/8, I/9, I/10, I/11 podatkiem od towarów i usług.

W odpowiedzi na wezwanie, uzupełnił Pan wniosek 19 maja 2023 r. pismem z 18 maja 2023 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Razem z żoną w 2001 r. nabyli Państwo nieruchomość rolną, niezabudowaną składającą się z działek ewidencyjnych nr I i II o łącznej powierzchni 2,0300 ha, położonych w (…), gm. (…). Od momentu zakupu z działek tych, korzystali Państwo na cele osobiste (uprawa rolna na własne potrzeby, drzewa i krzewy owocowe). Działki nigdy nie były przedmiotem dzierżawy czy najmu, jak i nie były wykorzystywane zarobkowo.

Nie jest Pan zarejestrowany jako czynny podatnik VAT, nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest rolnikiem ryczałtowym.

Nie współpracował Pan i nie współpracuje z biurami pośrednictwa nieruchomościami. Działki nie zostały przekształcone w działki budowlane. Działki nie są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Działki nie są uzbrojone w przyłącza wodne, elektryczne czy kanalizacyjne.

Klasyfikacja gruntów przedmiotowych nieruchomości wskazuje na następujące kategorie gruntu: RIV, RV, Ls-IV, Lzr-IVb, Lzr-RV.

Obecnie ze względu na sytuację rodzinną i osobistą podjął Pan decyzję o sprzedaży działki nr I o powierzchni 1,0400 ha w całości lub jako mniejsze działki z uwagi na jej dużą powierzchnię.

Z tego względu wystąpił Pan w 2022 r. o wydanie warunków zabudowy i dokonał podziału działki nr I na 11 mniejszych o różnych powierzchniach (numery od I/1 do I/11), z których działka nr I/6 stanowi wewnętrzną drogę dojazdową z drogi publicznej do wszystkich nowo powstałych działek przeznaczonych pod zabudowę jednorodzinną zgodnie z decyzją o warunkach.

Powyższych czynności dokonał Pan osobiście, na swój koszt.

Poza podziałem działki i uzyskaniem warunków zabudowy, nie dokonał Pan żadnych dodatkowych czynności związanych czy to z uzbrojeniem działek, urządzeniem wjazdu w miejscu działki nr I/6 stanowiącej drogę wewnętrzną.

Nie wykonał Pan również żadnych prac porządkowych na nowo powstałych działkach, nie uporządkował Pan ich i nie uporządkuje, ponieważ w dalszym ciągu działka była i jest użytkowana jak dotychczas, tzn. na potrzeby własne warzyw i owoców.

Nie złożył Pan i nie złoży wniosku do dostawców mediów (prąd, woda) o wydanie zgody na przyłączenie do sieci energetycznej czy wodnej.

W grudniu 2022 r. sprzedał Pan działkę I/4.

Aktualnie zamierza Pan sprzedać pozostałe działki jednemu lub kilku kupującym.

Nie odniesie Pan korzyści majątkowych ponad zwykły wzrost cen nieruchomości na przestrzeni ostatnich 20 lat, tj. od daty zakupu do daty sprzedaży przedmiotowej nieruchomości.

Działka nigdy nie służyła do prowadzenia działalności gospodarczej, stanowi majątek prywatny i z takim przeznaczeniem została nabyta ponad 20 lat temu, nie był ogłaszany zamiar sprzedaży w sposób marketingowy (biuro pośrednictwa nieruchomości). Działka nie była przedmiotem żadnych ulepszeń i inwestycji.

Uzupełnienie i doprecyzowanie wniosku

1.Numery ewidencyjne działek które zamierza Pan sprzedać to: I/1, I/2, I/3, I/5, I/6, I/7, I/8, I/9, I/10, I/11.

2.Z przyszłym nabywcą nie będzie zawierana umowa przedwstępna, tylko umowa sprzedaży (umowa przeniesienia własności nieruchomości).

3.W związku ze sprzedażą nieruchomości wskazanych w pkt. 1 powyżej i opisanych w zapytaniu, nikomu nie będzie udzielane jakiekolwiek pełnomocnictwo jak również nie będzie udzielana zgoda na dysponowanie nieruchomością do celów budowlanych.

Wskazane działki będą sprzedane w takim stanie jak są obecnie bez jakichkolwiek dodatkowych działań z Pana strony, poza już dokonanymi i opisanymi w zapytaniu.

Pytanie

Czy opisana, planowana transakcja sprzedaży pozostałych działek jednemu lub kilku nabywcom podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, z tytułu sprzedaży działek jednemu lub kilku nabywcom nie będzie on zobowiązany do naliczenia podatku od towarów i usług.

Dokonał Pan tylko podziału nieruchomości bez poniesienia jakichkolwiek kosztów na ulepszenie przedmiotowej działki. Występował Pan będzie przy sprzedaży jako osoba prywatna, sprzedaż nastąpi z majątku osobistego, samodzielnie bez pośredników czy biura nieruchomości. Nie podejmował Pan również żadnych czynności handlowych i marketingowych, jak przedsiębiorcy zajmujący się obrotem nieruchomościami.

Podejmował Pan tylko i wyłącznie dzłałania, które nie wykraczają poza zwyczajowo wykonywane prawa własności przy rozporządzaniu majątkiem prywatnym.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w wyrokach:

1.Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 14 listopada 2017r. sygn. akt III SA/GI 704/17, zgodnie z którym o tym, że dokonujący sprzedaży gruntu budowlanego działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, a nie w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykonując prawo własności, decyduje stopień jego aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, który wskazuje, że angażuje on środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w ramach prowadzenia działalności gospodarczej.

2.Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 7 marca 2018 r. sygnatura akt III SAGI 1016/17.

Takie też stanowisko zajęli również:

1.Dyrektor IS w Poznaniu w interpretacji z 23 kwietnia 2010 r. (nr ILPP1/443-36/07/10-S/IM) stwierdzając, że skoro nabyte nieruchomości stanowią majątek osobisty podatnika, to sprzedaż przedmiotowych działek nie nosi znamion działalności gospodarczej. Sprzedając działki podatnik będzie występował jako osoba prywatna, zatem czynność ta pozostanie poza zakresem regulacji ustawy o podatku od towarów i usług.

2.Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej z 14 lipca 2021 r. (nr 0114-KDIP4 -2.4012.296.2021.1.MMA). Sprzedaż ma charakter typowy dla rozporządzania majątkiem osobistym, dokonywana jest z przyczyn zmierzających do zaspokojenia celów osobistych i rodzinnych, bez udziału pośredników, bez ogłaszania zamiaru sprzedaży, a sama działka nie służyła działalności gospodarczej, ani nie była przedmiotem ulepszeń czy inwestycji (jak np. uzbrojenie, ogrodzenia).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Pan przedstawił we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.) zwanej dalej ustawą:

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych (działek), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ, aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów, status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Ze wskazanych regulacji wynika, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy o VAT, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą zbycie majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Dla uznania danego majątku za prywatny istotny jest sposób jego wykorzystania i charakter działań podejmowanych w odniesieniu do niego w całym okresie posiadania przez dany podmiot.

W tym miejscu należy podkreślić, że wprawdzie pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o VAT, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego powyżej orzeczenia C-291/92 wynika bowiem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania nieruchomości (lub jej części) wyłącznie do celów osobistych.

W niniejszej sprawie należy przywołać orzeczenie z 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10, w którym TSUE wskazał, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Należy dodać, że sama liczba i zakres transakcji sprzedaży dokonanych w niniejszej sprawie nie ma charakteru decydującego. Jak orzekł Trybunał, zakres transakcji sprzedaży nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych. Podobnie okoliczność, iż przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał - w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy VAT. Takie aktywne działania mogą polegać na przykład na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, w związku z czym w takiej sytuacji dostawy terenu budowlanego nie można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Zatem przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z opisu sprawy wynika, że nie prowadzi Pan działalności gospodarczej. Nie jest Pan zarejestrowanym jako czynny podatnik VAT. Nie jest Pan rolnikiem ryczałtowym.

W 2001 r. nabył Pan niezabudowaną nieruchomość rolną, składającą się z działek ewidencyjnych nr I i II. Od momentu ich zakupu wykorzystywał Pan je na cele osobiste (uprawa rolna na własne potrzeby, drzewa i krzewy owocowe). Nieruchomość nie była przedmiotem żadnych ulepszeń i inwestycji. Została nabyta ponad 20 lat temu. Obecnie ze względu na sytuację rodzinną i osobistą podjął Pan decyzję o sprzedaży działki nr I. W 2022 r. wystąpił Pan o wydanie warunków zabudowy i dokonał podziału na 11 mniejszych o różnych powierzchniach. Powyższych czynności dokonał Pan osobiście, na swój koszt. Zamierza Pan sprzedać działki nr I/1, I/2, I/3, I/5, I/6, I/7, I/8, I/9, I/10, I/11, z czego działka I/6 stanowi wewnętrzną drogę dojazdową z drogi publicznej do wszystkich nowo powstałych działek przeznaczonych pod zabudowę jednorodzinną zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy. Działkę I/4 sprzedał Pan w grudniu 2022 r.

Działki nigdy nie były przedmiotem dzierżawy, czy najmu. Nie były wykorzystywane zarobkowo. Działki nigdy nie służyły do prowadzenia działalności gospodarczej, stanowiły majątek prywatny. Z przyszłym nabywcą nie będzie zawierana umowa przedwstępna, tylko umowa sprzedaży (umowa przeniesienia własności nieruchomości). Nikomu nie będzie udzielane pełnomocnictwo jak również nie będzie udzielana zgoda na dysponowanie nieruchomością do celów budowlanych.

Poza podziałem działki i uzyskaniem warunków zabudowy, nie dokonał Pan żadnych dodatkowych czynności związanych z uzbrojeniem działek, urządzeniem wjazdu w miejscu działki nr I/6 stanowiącej drogę wewnętrzną.

Z opisu Pana sprawy wynika, że nie wykonał Pan żadnych prac porządkowych na nowo powstałych działkach. Nie uporządkował Pan ich i nie uporządkuje, ponieważ w dalszym ciągu działka była i jest użytkowana jak dotychczas, tzn. na potrzeby własne warzyw i owoców. Nie złoży Pan wniosku do dostawców mediów (prąd, media) o wydanie zgody na przyłączenie do sieci energetycznej czy wodnej.

Zgodnie z tym co Pan wskazał, działki będą sprzedawane w takim stanie jak są obecnie, bez jakichkolwiek dodatkowych działań z Pana strony, poza już dokonanymi. Przy sprzedaży nie zamierzał Pan w sposób marketingowy korzystać z biura pośrednictwa nieruchomości.

W świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy, istotne jest czy w celu dokonania sprzedaży przedmiotowych działek, podejmował Pan aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego.

Analiza przedstawionego opisu sprawy w świetle powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że sprzedaż przez Pana ww. działek nie będzie stanowiła działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej Pana aktywności, która to aktywność byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). W tej sprawie nie wystąpi ciąg zdarzeń, które przesądzają, że sprzedaż działek będzie wypełniała przesłanki działalności gospodarczej.

Poza podziałem działki, uzyskaniem warunków zabudowy, nie dokonał Pan i nie dokona żadnych dodatkowych czynności, związanych z uzbrojeniem, uporządkowaniem działek. Nieruchomość w dalszym ciągu była i jest użytkowana na własne potrzeby. Działki stanowiły Pana majątek prywatny, nie służyły i nie będą służyć działalności gospodarczej. W związku ze sprzedażą działek nie będzie wykonywał Pan żadnych działań marketingowych, jak również zwiększających wartość działek.

Tym samym sprzedaż działek uznać należy za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Sprzedając działki korzysta Pan z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie będą miały zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem brak jest przesłanek pozwalających uznać, że w związku ze sprzedażą działek, wystąpi Pan w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. W związku z tym, transakcja sprzedaży działek o nr I/1, I/2, I/3, I/5, I/6, I/7, I/8, I/9, I/10, I/11 nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Dodatkowe informacje

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm. dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).