Interpretacja indywidualna z dnia 26 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.132.2023.4.JF

W zakresie ustalenia, czy Spółce będzie przysługiwało prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w pełnej wysokości odpisów amortyzacyjnych związanych z użytkowaniem Samochodu oraz wydatków związanych z jego ubezpieczeniem i użytkowaniem, takich jak wydatki eksploatacyjne i wydatki związane z uczestnictwem w zawodach.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 marca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 6 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy Spółce będzie przysługiwało prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w pełnej wysokości odpisów amortyzacyjnych związanych z użytkowaniem Samochodu oraz wydatków związanych z jego ubezpieczeniem i użytkowaniem, takich jak wydatki eksploatacyjne i wydatki związane z uczestnictwem w zawodach.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 16 maja 2023 r. (wpływ do Organu 16 maja 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawczyni”), jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą (...). Spółka jest (...) w Polsce oraz Europie Środkowo-Wschodniej i planuje poszerzać liczbę klientów. W tym celu Spółka podejmuje różne działania promocyjne.

W ramach promowania marki, Spółka zamierza m.in. zakupić samochód rajdowy (dalej: „Samochód”), który będzie startował w zawodach zaliczanych do (...) ((...)). Są to zawody rozgrywane przy udziale publiczności, dziennikarzy motoryzacyjnych, a zdjęcia z nich są publikowane w mediach. (...) są jedną z największych i najbardziej znanych imprez motoryzacyjnych w Polsce i z uwagi na swój otwarty charakter (mogą w nich uczestniczyć zawodnicy z innych krajów) są one śledzone także w innych krajach.

Spółka planuje w tym celu zatrudnić kierowcę rajdowego, nie wyklucza jednak, że w pewnym okresie w rolę kierowcy będzie wcielał się ktoś z pracowników, udziałowców, lub członków zarządu Spółki - zależy to od wyników, gdyż Spółce zależy, aby osiągać możliwie najlepsze wyniki.

Samochód będzie posiadał modyfikacje potrzebne do startu w zawodach. Z przodu zostaną zamontowane specjalne siedzenia sportowe dla kierowcy i pilota oraz rajdowe pasy bezpieczeństwa przystosowane do rajdowych foteli (utrzymujące kierowcę i pilota w nieruchomej pozycji w fotelu). Samochód będzie wyposażony w sportowe wymienne zawieszenie, sportową skrzynię biegów, sportowy silnik (modyfikacja fabrycznego), certyfikowany sportowy zbiornik paliwa, sportowy układ wydechowy, klatkę bezpieczeństwa, oraz będzie miał usunięty tylny rząd siedzeń. Z Samochodu zostaną usunięte wszelkie elementy tapicerki i wygłuszenia. Z uwagi za zastosowane modyfikacje użytkowanie samochodu w celach innych niż sport motorowy byłoby bardzo uciążliwe - klatka bezpieczeństwa utrudnia wsiadanie i wysiadanie, i wymusza jazdę w kasku, rajdowe fotele i pasy wymuszają nieruchomą pozycję kierowcy i pilota w samochodzie; z powodu usunięcia tapicerki i wygłuszenia w samochodzie będzie występował stosunkowo duży hałas, który przy normalnych użytkowaniu byłby bardzo uciążliwy (kierowca i pilot muszą porozumiewać się ze sobą za pomocą interkomu).

Samochód będzie specjalnie oklejony (obrandowany znakami firmowymi Spółki), ponadto Samochód będzie wykorzystywany w zespole, w którego nazwie będzie się znajdowała nazwa Spółki. Samochód będzie zarejestrowany i będzie dopuszczony do ruchu (będzie spełniał wszystkie wymogi dopuszczalności do ruchu, w tym poddawany corocznym badaniom technicznym). Pomimo dopuszczenia do ruchu, Samochód na zawody będzie transportowany na lawecie, natomiast po drogach publicznych będzie się poruszał jedynie przemieszczając się pomiędzy trasami poszczególnych odcinków specjalnych. Samochód nie będzie wykorzystywany w innych celach, w szczególności nie będzie on stanowił środka transportu w potocznym tego słowa rozumieniu, tj. pojazdu służącego do transportu osób i towarów.

Samochód zostanie zaliczony do środków trwałych i zostanie zaewidencjonowany w ewidencji środków trwałych; jego okres użytkowania wyniesie więcej, niż 1 rok, zaś jego wartość początkowa przewyższy 10 tys. zł netto.

Po zakupie Samochodu Spółka zamierza złożyć do właściwego urzędu skarbowego informację VAT- 26.

Ponadto Spółka będzie prowadziła dla Samochodu ewidencję przebiegu pojazdów, w której będzie ewidencjonowała przebieg Samochodu. Ewidencja przebiegu pojazdu będzie zawierała:

1)numer rejestracyjny pojazdu samochodowego;

2)dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji;

3)stan licznika przebiegu pojazdu samochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji;

4)wpis osoby kierującej pojazdem samochodowym dotyczący każdego wykorzystania tego pojazdu, obejmujący:

a) kolejny numer wpisu,

b) datę i cel wyjazdu,

c) opis trasy (skąd - dokąd),

d) liczbę przejechanych kilometrów,

e)imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem - potwierdzony przez podatnika na koniec każdego okresu rozliczeniowego w zakresie autentyczności wpisu osoby kierującej pojazdem, jeżeli nie jest ona podatnikiem.

Spółka nie wyklucza, że na Samochodzie mogą pojawić się także reklamy innych podmiotów (przedsięwzięć, itp.) - wówczas, w przypadku pobierania z tego tytułu wynagrodzenia bądź uzyskiwania innej ekwiwalentnej korzyści za reklamę, Spółka będzie z tego tytułu wystawiać fakturę (faktury).

Samochód zostanie ujęty w ewidencji środków trwałych, a przewidywany okres jego używania będzie dłuższy niż rok. Samochód będzie pojazdem samochodowym, którego konstrukcja będzie umożliwiała poruszanie się z prędkością przekraczającą 25 km/h.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Pismem z 16 maja 2023 r. Wnioskodawca doprecyzowała opis sprawy poprzez odpowiedź na poniższe pytania:

1.Jaki będzie zachodził związek pomiędzy wykorzystaniem samochodu w celach reklamowych i udziałem w rajdach samochodowych a prowadzoną działalnością gospodarczą?

Wskazali Państwo, że w założeniu Spółki udział w (...) wpłynie na wzrost rozpoznawalności jej marki, co przełoży się na wzrost przychodów/obrotów ze sprzedaży świadczonych przez Spółkę usług.

2.Jaki będzie wykorzystywany samochód rajdowy poza uczestnictwem w zawodach sportowych?

Wskazali Państwo, że poza uczestnictwem w zawodach sportowych i treningach (przygotowaniach do zawodów) Samochód może być wykorzystywany także do imprez reklamowych w celu prezentacji marki Spółki.

3.Czy pojazd będzie wykorzystywany wyłącznie do celów działalności gospodarczej i wykluczone będzie wykorzystanie go do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Prosimy jednoznacznie wskazać czy pojazd będzie wykorzystywany tylko w prowadzonej działalności gospodarczej, czy również w celach osobistych, prywatnych?

Wskazali Państwo, że samochód będzie wykorzystywany wyłącznie do udziału w zawodach sportowych (i treningach) w celu reklamowania marki Spółki i prowadzonej przez nią działalności. Nie będzie wykorzystywany do żadnych innych celów, w szczególności nie będzie wykorzystywany do celów osobistych, ani prywatnych.

4.Czy będą istniały obiektywne okoliczności potwierdzające brak wykorzystania samochodu do użytku prywatnego. Jeśli tak, to prosimy szczegółowo opisać jakie to okoliczności?

Wskazali Państwo, że w celu wykazania, że Samochód nie jest wykorzystywany w celach innych niż reklamowanie Spółki i jej działalności, Spółka będzie prowadziła ewidencję przebiegu, o której mowa w przepisach ustawy o VAT, a także ewidencję uczestnictwa w treningach, zawodach oraz imprezach reklamowych.

5.W przypadku, gdy użytkownikami pojazdu będą pracownicy, czy będą istniały obiektywne okoliczności potwierdzające brak wykorzystania pojazdu do użytku prywatnego pracowników. Jeśli tak, prosimy opisać te okoliczności.

Wskazali Państwo, że obecnie przygotowywany jest regulamin wykorzystywania Samochodu, z którego wynikać będzie, że wykorzystanie Samochodu do celów innych, niż zawody, treningi do nich oraz wskazane przez Spółkę imprezy reklamowe jest zabronione.

Każde wykorzystanie Samochodu będzie odnotowane we wskazanych wyżej ewidencjach, co wykluczy możliwość wykorzystywania go w innych celach.

6.Czy zostaną określone zasady użytkowania pojazdu, procedury, wykluczające użycie go do celów prywatnych, a jeżeli tak - w jakiej formie (np. regulaminu wewnętrznego), jakie będą jego postanowienia i jakie zostaną podjęte działania zabezpieczające w ich wykonanie?

Wskazali Państwo, regulamin określający zasady wykorzystywania Samochodu jest obecnie tworzony. Zostanie w nim wprowadzony zakaz używania samochodu do celów innych, niż wskazane powyżej.

7.Czy samochód rajdowy będzie posiadał urządzenie monitorujące i lokalizujące (...) lub inne?

Samochód nie będzie posiadał urządzeń monitorujących. Z uwagi na swój charakter z Samochodu zostaną wyeliminowane wszelkie urządzenia zbędnie zwiększające jego masę.

8.Gdzie pojazd będzie garażowany pomiędzy zawodami?

W zamierzeniu Spółki garażowanie Samochodu zostanie powierzone kierowcy, który będzie się nim opiekował. Ponieważ osoba kierowcy nie została jeszcze wyznaczona, możliwe, że Samochód będzie garażowany w miejscu wybranym przez Spółkę, jeśli kierowca nie będzie dysponował odpowiednim miejscem.

9.Czy pojazd jest dopuszczony do ruchu na drogach publicznych?

Wskazali Państwo, że Samochód jest zbudowany na bazie samochodu osobowego, który jest zarejestrowany i jest dopuszczony do ruchu na drogach publicznych na podstawie uzyskanego dla danego modelu świadectwa homologacji.

10.Jaki sposób Spółka będzie nadzorować używanie tego samochodu i w czym to się przejawia?

Wskazali Państwo, że Spółka tworzy obecnie regulamin użytkowania Samochodu, z którego będzie wynikał zakaz używania go do celów innych, niż powyżej opisane.

11.Czy samochód, o którym mowa we wniosku, stanowi w świetle art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1083) pojazd elektryczny?

Wskazali Państwo, że Samochód będzie (jest) wyposażony w silnik spalinowy, więc nie stanowi on pojazdu elektrycznego.

12.Czy samochód, o którym mowa we wniosku, stanowi samochód osobowy w świetle art. 4a pkt 9a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm.)?

Wskazali Państwo, że podobnie jak w przypadku odpowiedzi na analogiczne pytanie w zakresie podatku od towarów i usług, że odpowiedź na to pytanie jest pośrednio przedmiotem Wniosku i stanowi ona ocenę prawną, którą Spółka przedstawiła we Wniosku w ramach własnej oceny.

Wskazali Państwo, że w ramach uzupełnienia stanu opisu zdarzenia przyszłego Spółka może wskazać jedynie, że:

Samochód posiada silnik (spalinowy), a jego konstrukcja umożliwia mu poruszanie się z prędkością powyżej 25 km/h.

Samochód nie będzie jednak służył do przewożenia osób, gdyż jego zadaniem będzie wyłącznie uczestnictwo w zawodach sportowych (oraz treningach i imprezach reklamowych).

13.Jaka będzie wartość ww. samochodu, czy przewyższy ona 225 000 zł w przypadku samochodu osobowego będącego pojazdem elektrycznym lub kwotę 150 000 zł w przypadku samochodu osobowego?

Wskazali Państwo, że wartość samochodu nie jest jeszcze dokładnie znana. Jednak wiadomo, że koszt zakupu samochodu bazowego przekroczy kwotę 200 tys. zł, natomiast do tego dojdą jeszcze koszty modyfikacji, które na obecną chwilę nie są dokładnie znane.

14.Czy samochód, o którym mowa we wniosku, służy do przewozu osób?

Wskazali Państwo, że Samochód nie będzie służył do przewozu osób - będzie wykorzystywany wyłącznie do działalności reklamowej poprzez uczestnictwo w zawodach oraz ewentualnych imprezach reklamowych.

Pytania

1.Czy Wnioskodawczyni będzie przysługiwało odliczenie całości naliczonego podatku od towarów i usług związanego z zakupem i eksploatacją Samochodu (paliwo, naprawy i serwis, oleje i inne płyny, części zamienne, etc.) oraz wydatków związanych z uczestnictwem w zawodach (opłaty startowe, wpisowe, koszty licencji wymaganych dla zawodników, etc), których nabycie zostanie udokumentowane fakturami?

2.Czy Wnioskodawczyni będzie przysługiwało prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w pełnej wysokości odpisów amortyzacyjnych związanych z użytkowaniem Samochodu oraz wydatków związanych z jego ubezpieczeniem i użytkowaniem, takich jak wydatki eksploatacyjne i wydatki związane z uczestnictwem w zawodach?

Niniejsza interpretacja dotyczy rozstrzygnięcia w zakresie pytania nr 2, tj. w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, natomiast w zakresie pytania nr 1, tj. dotyczącego podatku od towarów i usług zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawczyni:

1.Spółce będzie przysługiwało odliczenie całości naliczonego podatku od towarów i usług związanego z zakupem i eksploatacją Samochodu (paliwo, naprawy i serwis, oleje i inne płyny, części zamienne, etc.) oraz wydatków związanych z uczestnictwem w zawodach (opłaty startowe, wpisowe, koszty licencji wymaganych dla zawodników, etc.), których nabycie zostanie udokumentowane fakturami.

2.Spółce będzie przysługiwało prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych pełnej wysokości niezależnie od wartości początkowej pojazdu oraz wydatków związanych z jego ubezpieczeniem i użytkowaniem, takich jak wydatki eksploatacyjne i wydatki związane z uczestnictwem w zawodach.

UZASADNIENIE

Ad. 1

Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie zaś z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a Ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 Ustawy o VAT W przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

1)wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;

2)należnego z tytułu:

a)świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,

b)dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca, c) wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;

3)należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;

4)wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.

Zgodnie z ust. 2 tego artykułu, Do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1)nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2)używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3)nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Ponadto ust. 3 pkt 1 lit a tego artykułu stanowi, że Przepis ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku gdy pojazdy samochodowe są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Zgodnie z ust. 4 tego artykułu:

1)Pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

2)konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Ponadto, zgodnie z art. 86a ust. 12 ustawy o VAT Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami, nie później jednak niż w dniu przesłania ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3. Ust. 13 tego artykułu stanowi natomiast, że w przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od pierwszego dnia miesiąca, w którym podatnik złoży tę informację.

Zaś ust. 15 tego artykułu stanowi, że Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór informacji, o której mowa w ust. 12, uwzględniając potrzebę zawarcia w niej danych pozwalających na identyfikację pojazdu samochodowego, w szczególności marki, modelu pojazdu i jego numeru rejestracyjnego, jak również daty poniesienia pierwszego wydatku związanego z danym pojazdem, oraz uwzględniając potrzebę umożliwienia prawidłowej aktualizacji złożonej informacji.

Zgodnie z powyższymi regulacjami, w przypadku gdy nabycie towarów i usług jest związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego związanego z tymi nabyciami.

Z uwagi na częste wykorzystywanie samochodów osobowych do celów mieszanych (działalności gospodarczej i celów prywatnych) Ustawodawca wprowadził szczególne regulacje związane z odliczeniem podatku naliczonego związanego z użytkowaniem tych samochodów pojazdów.

Zasadą jest prawo do odliczenie podatku naliczonego związanego z użytkowaniem samochodów osobowych w wysokości 50% tego podatku. Zasady tej nie stosuje się jednak (podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości) w przypadku samochodów wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej.

Warunkiem uznania, że samochód jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej jest ustalenie przez podatnika zasad wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do działalności gospodarczej, prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdów spełniającej określone wymogi oraz zgłoszenie zamiaru wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do działalności gospodarczej poprzez złożenie do właściwego naczelnika urzędu skarbowego stosownej informacji.

Zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 września 2021 r. w sprawie wzoru informacji o pojazdach samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej (Dz. U., poz. 1790) wydanego na podstawie art. 86a ust. 15 ustalony został wzór informacji o pojazdach samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej, stanowiący załącznik do rozporządzenia. Załącznik ten nosi oznaczenie VAT-26.

Zgodnie z opisanym stanem faktycznym Spółka planuje zakup pojazdu, który zgodnie z jego konstrukcją będzie zaliczany do samochodów osobowych. Spółka planuje użytkować ten Samochód wyłącznie do reklamowania swojej działalności w ten sposób, że Samochód będzie uczestniczył, jako nośnik reklamy Spółki, w (...) - zawodach o bardzo szerokim zasięgu. Jakkolwiek zawody rozgrywane są głównie na terenie Polski (zależy to od kalendarza danej rundy), udział w nich mogą brać także zawodnicy spoza Polski. Ponadto (…) rozgrywany w ramach (...) jest również zaliczany m.in. do (…). Stąd materiały - artykuły, zdjęcia oraz filmy z (...) docierają do odbiorów zarówno w kraju, jak i za granicą. Ponieważ Samochód będzie oklejony oznaczeniami Spółki, zaś nazwa Spółki znajdzie się w nazwie Zespołu, Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że jej nazwa będzie pojawiała się komunikatach ogłaszanych podczas zawodów, jak również w materiałach z zawodów - artykułach, zdjęciach oraz filmach. Jednocześnie z uwagi na rangę zawodów, Spółka liczy na szeroki odbiór i rozpowszechnienie swojej nazwy w świadomości osób interesujących się motorsportem w Polsce oraz za granicą.

Pojawienie się nazwy Spółki w powszechnej świadomości spowoduje, że jej nazwa stanie się bardziej rozpoznawalna, co z kolei przełoży się na zwiększenie liczebności klientów korzystających ze świadczonych przez nią usług w zakresie (...).

W tym miejscu należy zaznaczyć, że w praktyce stosowania prawa podatkowego nie budzi wątpliwości, że nabywanie usług reklamowych związanych działalnością gospodarczą polegającą na wykonywaniu czynności opodatkowanych uprawnia ich nabywców do odliczenia związanego z nimi podatku naliczonego.

Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że nie ma różnicy w pomiędzy podmiotami nabywającymi usługi reklamowe oraz podmiotami, które działalność reklamową wykonują we własnym zakresie.

Ponadto zamieszczenie na Samochodzie reklam innych niż reklamy Spółki za wynagrodzeniem lub w zamian za inną korzyść, będzie to stanowiło czynność opodatkowaną, Wnioskodawczyni wystawi z tego tytułu fakturę zawierającą podatek VAT.

Z tego względu, w ocenie Wnioskodawczyni pomiędzy nabyciami polegającymi na zakupie Samochodu wykorzystywanego do działalności reklamowej oraz usług związanych z jego uczestnictwem w rajdach, a działalnością gospodarczą wykonywaną przez Spółkę istnieje związek, o którym mowa w art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT i z tego tytułu Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z tymi nabyciami.

Ponieważ wszystkie pozostałe opłaty (opłaty startowe, wpisowe, koszty licencji wymaganych dla zawodników, etc.) będą bezpośrednio związane z uczestnictwem rajdach, związane z nimi prawo do odliczenia będzie przysługiwało Spółce na tych samych zasadach, jak koszty zakupu i użytkowania Samochodu.

Wnioskodawczyni będzie wykorzystywała Samochód wyłącznie do działalności reklamowej polegającej na uczestnictwie w (...). Konstrukcja Samochodu wyklucza jego użytkowanie w celach tzw. cywilnych (poza rajdami): zmodyfikowana sportowa skrzynia biegów jest przystosowana do jazdy z dużymi prędkościami, które w praktyce uniemożliwiają sprawne poruszanie się w ruchu drogowym, np. w korku, bądź pomiędzy skrzyżowaniami. Podobnie zmodyfikowany układ wydechowy oraz brak jakichkolwiek wytłumień powodują, że hałas wewnątrz pojazdu w normalnym ruchu ulicznym byłby bardzo uciążliwy - w czasie zawodów zawodnicy korzystają z ochrony słuchu zatyczek do uszu i słuchawek do porozumiewania się między sobą i nie muszą słyszeć odgłosów z zewnątrz - w ruchu ulicznym takie odcięcie się od zewnętrznych odgłosów jest niedopuszczalne, gdyż kierowca musi słyszeć zarówno inne pojazdy, jak i wydawane przez nie sygnały dźwiękowe.

Ponadto w pojazdach wyposażonych w klatkę bezpieczeństwa zaleca się stosowanie sportowych pasów bezpieczeństwa i kasków w celu ochrony zawodników przed urazami głowy, do których mogłoby dojść w przypadku swobodnego przemieszczania się osoby znajdującej się w pojeździe bez wspomnianych środków ochronnych. Poruszanie się w ruchu ulicznym w kasku oraz w stanie unieruchomienia, byłoby dla kierowcy oraz pasażera bardzo uciążliwe i w konsekwencji, w dłuższym użytkowaniu - niemożliwe.

Jednocześnie Wnioskodawczyni przed rozpoczęciem użytkowania Samochodu planuje złożyć do właściwego naczelnika urzędu skarbowego informację VAT-26 oraz zamierza prowadzić wymaganą przez przepisy prawa ewidencję przebiegu pojazdów, zawierającą wszystkie elementy wymienione w art. 86a ust. 7 Ustawy o VAT.

W tych okolicznościach Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że konstrukcja Samochodu wyłącza możliwość jego wykorzystywania do celów innych niż działalność gospodarcza, a jednocześnie Wnioskodawczyni spełni wymogi formalne do uznania, że Samochód będzie wykorzystywany wyłącznie do celów związanych z działalnością gospodarczą. To zaś oznacza, że wobec Wnioskodawczyni nie będzie miało zastosowania ograniczenie wynikające z art. 86a ust. Ustawy o VAT i na podstawie art. 86 ust. 1 i 2 w zw. z art. 86a ust. 1 w zw. z art. 86a ust. 3 pkt 1 lit a, ust. 4 pkt. 1 i 2 oraz w zw. z ust. 6, ust. 7, ust. 12 i ust. 15 Ustawy o VAT Wnioskodawczyni będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem i użytkowaniem Samochodu oraz uczestnictwem w rajdach w pełnej wysokości.

W piśmie z 16 maja 2023 r. Wnioskodawca uzupełnił swoje stanowisko w związku ze swoim opisem zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy o VAT W przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

1)wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;

2)należnego z tytułu:

a) świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,

b)dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,

c)wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;

3)należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;

4)wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2-3 oraz art. 34.

Zgodnie zaś z ust. 3 pkt 1 lit. a tego artykułu Przepis ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku gdy pojazdy samochodowe są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Należy zatem stwierdzić, że co do zasady podatnikom przysługuje prawo do odliczenia w całości podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług związanych z czynnościami opodatkowanymi. W odniesieniu do samochodów osobowych prawo to przysługuje w odniesieniu 50% podatku naliczonego, o ile nie jest to samochód wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej.

Stwierdzenie, czy w odniesieniu do danego pojazdu znajduje ograniczenie dotyczące samochodów osobowych wykorzystywanych także do działalności innej, niż gospodarcza, konieczne jest stwierdzenie, czy mamy do czynienia z samochodem osobowym, którego definicja została zamieszczona w art. 2 pkt 34 ustawy o VAT.

Zgodnie z ta definicją samochodami osobowymi są pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Aby zatem stwierdzić, czy w opisywanym przypadku mamy do czynienia z samochodem osobowym w świetle przepisów ustawy o VAT, należy się odwołać do przepisów ustawy z dnia z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (dz. U. z 2022 r., poz. 988, z późn. zm.) - dalej: „PRD”.

Zgodnie z art. pkt 33 PRD pojazd samochodowy to pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

Zgodnie z pkt. 32 tego artykułu pojazd silnikowy to pojazd wyposażony w silnik, z wyjątkiem motoroweru, pojazdu szynowego, roweru, wózka rowerowego, hulajnogi elektrycznej, urządzenia transportu osobistego i wózka inwalidzkiego;

Zgodnie zaś z pkt 31 tego artykułu pojazd to środek transportu przeznaczony do poruszania się po drodze oraz maszynę lub urządzenie do tego przystosowane, z wyjątkiem urządzenia wspomagającego ruch.

Ustawa nie zawiera definicji środka transportu, jednak w rozumieniu potocznym jest to pojęcie określające środek przewożenia towarów lub osób.

Samochód rajdowy jest w swojej istocie urządzeniem do wykonywania działalności sportowej, natomiast nie służy on do przewozu osób i z tego względu nie stanowi on środka transportu, a w konsekwencji nie spełnia także warunku do uznania do za pojazd w świetle tych przepisów i trym samym nie stanowi on samochodu osobowego w rozumieniu art. 2 pkt 34 ustawy o VAT,

Powyższe oznacza, że zakupu związane z nabyciem Samochodu i jego użytkowaniem nie podlegają ograniczeniom, o których mowa w art. 86a ust. 1 ustawy o VAT.

Należy jednak wskazać, że z powodu ostrożności, gdyby organy podatkowe nie podzieliły powyższego stanowiska i uznały Samochód za samochód osobowy w rozumieniu art. 2 pkt 34 ustawy o VAT, Spółka, co wykazano we wniosku, Spełnia także wszystkie warunku uprawniające ja do pełnego odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem i użytkowaniem Samochody, gdyż będzie on wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej.

Ad. 2

Zgodnie z art. 15 ust. 1 zd. pierwsze Ustawy o CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zgodnie z zaś z ust. 6 tego artykułu kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 16a-16m, przy czym w przypadku spółek nieruchomościowych odpisy dotyczące środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji nie mogą być w roku podatkowym wyższe niż dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe z tytułu zużycia środków trwałych, obciążające w tym roku podatkowym wynik finansowy jednostki.

Ponadto zgodnie z art. 16 ust. 1 Ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów:

-pkt 4) lit. b) odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego, dokonywanych według zasad określonych w art. 16a-16m, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej kwotę 150 000 zł - w przypadku pozostałych samochodów osobowych;

-pkt 49) składek na ubezpieczenie samochodu osobowego w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej kwota 150 000 zł pozostaje do wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia;

-pkt 51) 25% poniesionych wydatków, z zastrzeżeniem pkt 30, z tytułu kosztów używania samochodu osobowego na potrzeby działalności gospodarczej – jeżeli samochód osobowy jest wykorzystywany również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika.

Zgodnie z art. 4a pkt 9a Ustawy o CIT przez samochód osobowy należy rozumieć pojazd samochodowy w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, konstrukcyjnie przeznaczony do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą, z wyjątkiem:

a)pojazdu samochodowego mającego jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:

‒klasyfikowanego na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub

‒z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków,

b)pojazdu samochodowego, który posiada kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu,

c)pojazdu specjalnego, jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym, i jeżeli spełnione są również warunki zawarte w odrębnych przepisach, określone dla następujących przeznaczeń:

- agregat elektryczny/spawalniczy,

-do prac wiertniczych,

-koparka, koparkospycharka,

-ładowarka,

-podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych,

-żuraw samochodowy,

d)pojazdu samochodowego określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 86a ust. 16 ustawy o podatku od towarów i usług [niektóre bankowozy i samochody pogrzebowe - przyp. Wnioskodawczyni].

Z powyższego wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wydatki ponoszone w bezpośrednim lub pośrednim związku z uzyskiwanym przychodem, w tym odpisy amortyzacyjne, jednakże w odniesieniu do samochodów osobowych ustawodawca wprowadził ograniczenia dopuszczające na zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów wyłącznie odpisów amortyzacyjnych w części odpowiadającej proporcji, w jakiej pozostaje wartość samochodu do kwoty 150 000 zł oraz w wysokości 75% wydatków związanych z użytkowaniem tych pojazdów, jeśli są one użytkowane w tzw. celach mieszanych, a więc są wykorzystywane zarówno do działalności gospodarczej, jak również do innych celów (np. osobistych).

W pierwszej kolejności należy zatem ustalić, czy pomiędzy użytkowaniem Samochodu jako środka trwałego oraz wydatkami związanymi z jego użytkowaniem istnieje związek, o którym mowa w art. 15 ust. 1 Ustawy o CIT.

Jak wykazano w części uzasadnienia dotyczącej stanowiska w zakresie pytania pierwszego użytkowanie Samochodu będzie dla Wnioskodawczyni korzyść w postaci reklamy.

Podobnie zatem, jak zakup usług reklamowych jest zaliczany do kosztów uzyskania przychodu jako usługi mającej wpływ na podnoszenie poziomu przychodów, tak samo ma na to wpływ organizacja tej reklamy we własnym zakresie poprzez zakup i wydatki na użytkowanie narzędzia reklamy, jakim będzie Samochód.

W orzecznictwie zauważa się, że koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić przez pryzmat ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów.

Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu (por. wyrok WSA w Krakowie z dnia 28.11.2019 r., sygn. akt I SA/Kr 731/19).

W świetle powyższego Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że użytkowanie Samochodu będzie miało przełożenie na rozpoznawalność marki Wnioskodawczyni, jej wizerunek, a w konsekwencji przełoży się ono także na wzrost przychodów Spółki.

Tym samym, zdaniem Wnioskodawczyni, wydatki na użytkowanie Samochodu oraz odpisy nim amortyzacyjne będą zaliczane do kosztów uzyskania przychodów.

W dalszej kolejności należy odnieść się do prawa Spółki do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów określonej części odpisów amortyzacyjnych i wydatków związanych z użytkowaniem Samochodu, gdyż, na co zwrócono uwagę wyżej, w art. 16 ust. 1 pkt 4 lit b, pkt 49 i pkt 51 Ustawy o CIT zostały na nie nałożone pewne ograniczenia w odniesieniu do samochodów osobowych.

Aby zatem ustalić, czy ograniczenia te mają zastosowanie w odniesieniu do ubytkowania Samochodu, należy ustalić, czy w świetle definicji zawartej w powołanym art. 4a pkt 9a Ustawy o CIT Samochód jest samochodem osobowym.

Zgodnie z tym przepisem samochodem osobowym jest:

-pojazd samochodowy w rozumieniu przepisów ustawy Prawo o ruchu drogowym,

-o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t - konstrukcyjnie przeznaczony do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą - za wyjątkiem pojazdów wymienionych enumeratywnie w dalszej części ww. przepisu.

Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym pojazd samochodowy to pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

Zgodnie z pkt 32 tego artykułu pojazd silnikowy to pojazd wyposażony w silnik, z wyjątkiem motoroweru, pojazdu szynowego, roweru, wózka rowerowego, hulajnogi elektrycznej, urządzenia transportu osobistego i wózka inwalidzkiego;

Zgodnie zaś z pkt 31 tego artykułu pojazd to środek transportu przeznaczony do poruszania się po drodze oraz maszynę lub urządzenie do tego przystosowane, z wyjątkiem urządzenia wspomagającego ruch Samochód posiada silnik jego konstrukcja umożliwia mu poruszanie się z prędkością powyżej 25 km/h, jednak nie stanowi on środka transportu, gdyż nie służy on stricte do przewożenia osób.

Tym samym nie stanowi on pojazdu w rozumieniu art. 2 pkt 31, pojazdu silnikowego w rozumieniu pkt 32 i w efekcie - pojazdu samochodowego.

Tym samym nie może on zostać uznany również za samochód osobowy w rozumieniu art. 4a pkt 9a Ustawy o CIT.

Należy w tym miejscu zaznaczyć, że również w definicji zawartej w tym przepisie przesłanką do uznania pojazdu (w rozumieniu potocznym) za samochód osobowy jest jego przeznaczenie do przewozu osób. Tymczasem samochód rajdowy nie służy do przewozu osób, a jedynie do uczestnictwa przy jego wykorzystaniu w zawodach sportowych. W tym kontekście, w ocenie Wnioskodawczyni, Samochód nie stanowi samochodu osobowego w rozumieniu przepisów Ustawy o CIT.

W konsekwencji w odniesieniu do Samochodu nie mają zastosowania ograniczenia, o których jest mowa w art. 16 ust. 1 pkt 4 lit. b, pkt 49 i pkt 51 Ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 oraz 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm.; dalej: „ustawa o CIT”).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT:

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

- wydatek został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

-jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

-pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

-poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

-został właściwie udokumentowany,

- nie może znajdować się w grupie wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ww. ustawy, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Należy przy tym zauważyć, że definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach, należy zaś zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Podatnik oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodów. Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik uznając wydatek za koszt uzyskania przychodów odnosi ewidentne korzyści albowiem o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodów.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Podatnik zobowiązany jest więc wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność. Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, nie można uznać za koszt wydatków, których charakter budzi wątpliwości.

W tym miejscu należy zauważyć, że ustawodawca nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciami: „w celu” osiągnięcia przychodu, jak i „zachowanie” lub „zabezpieczenie” źródła przychodów.

Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku języka polskiego PWN, pojęcie:

a)„celowość” oznacza: „przydatność do jakichś potrzeb”, „świadome zmierzanie do celu”, „taki przebieg zjawisk, zdarzeń, działań ludzkich, jakby w swym rozwoju zmierzały one do określonego celu”,

b)„zabezpieczyć” oznacza: „zapewnienie ochrony przed czymś niebezpiecznym lub szkodliwym”, „uczynienie bezpiecznym”, „zapewnienie utrzymania czegoś w dotychczasowym stanie”, „zapewnienie komuś środków do życia”, „zapewnienie zaspokojenia roszczenia lub wykonanie kary”, natomiast

c)„zachować” oznacza: „pozostać w posiadaniu czegoś”, „dochować coś w niezmienionym stanie mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności”, „uchronić przed zapomnieniem”.

Można więc przyjąć, że koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów to takie koszty, które są poniesione w trakcie dążenia do uzyskania przychodów. Określony cel musi być widoczny w momencie ponoszenia kosztu. Ponadto poniesione koszty winny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać jego realność. Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronienie istniejącego źródła przychodów, w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób.

Podsumowując, wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu zaistnieje związek przyczynowy i koszt nie będzie objęty dyspozycją art. 16 ust. 1.

Tym samym powyższe jest uzależnione od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien wiedzieć, że wydatek ten przyczyni się do powstania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia ich źródła.

W zakresie obowiązków podatnika, jako odnoszącego korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu, a uzyskaniem przychodu, zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy. Przy czym, jak zostało wcześniej wskazane, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła, należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Co istotne, konieczność poniesienia danego wydatku nie może wynikać z zaniedbań lub sprzecznych z prawem działań podatnika.

Zgodnie z art. 4a pkt 9a ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 988 ze zm.):

Stosownie do art. 2 pkt 31 tej ustawy Prawo o ruchu drogowym:

Zgodnie z art. 2 pkt 32 ustawy Prawo o ruchu drogowym:

Z kolei w świetle regulacji art. 2 pkt 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym:

Art. 2 pkt 16a ww. ustawy stanowi, że:

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o CIT:

Jak wynika z art. 16a ust. 1 ustawy o CIT:

Ustawa z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2018 poz. 2159, dalej: „ustawa nowelizująca”) wprowadziła limit zaliczania do kosztów uzyskania przychodów dotyczących samochodu osobowego opłat wynikających z umowy leasingu, umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, zgodnie z art. 16 ust. 5d ustawy o CIT.

Na gruncie art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT:

Jak wynika z art. 16 ust. 1 pkt 49 ustawy o CIT:

A także w myśl art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 16 ust. 5f ustawy o CIT:

Jak wskazuje art. 16 ust. 5g ustawy o CIT:

W myśl art. 86a ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz.U. z 2022 r., poz. 931 ze zm., dalej: „ustawa VAT”),:

Podsumowując, dotychczasowo przywołane przepisy należy wskazać, iż zawierają szereg unormowań, które w określony sposób limitują możliwość zaliczania przez podatnika do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z używaniem samochodu osobowego.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynikam, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą (...). W ramach promowania marki, Spółka zamierza m.in. zakupić samochód rajdowy, który będzie startował w zawodach zaliczanych do (...) ((...)). Samochód będzie posiadał modyfikacje potrzebne do startu w zawodach. Z przodu zostaną zamontowane specjalne siedzenia sportowe dla kierowcy i pilota oraz rajdowe pasy bezpieczeństwa przystosowane do rajdowych foteli (utrzymujące kierowcę i pilota w nieruchomej pozycji w fotelu). Samochód będzie wyposażony w sportowe wymienne zawieszenie, sportową skrzynię biegów, sportowy silnik (modyfikacja fabrycznego), certyfikowany sportowy zbiornik paliwa, sportowy układ wydechowy, klatkę bezpieczeństwa, oraz będzie miał usunięty tylny rząd siedzeń. Z Samochodu zostaną usunięte wszelkie elementy tapicerki i wygłuszenia. Samochód będzie zarejestrowany i będzie dopuszczony do ruchu (będzie spełniał wszystkie wymogi dopuszczalności do ruchu, w tym poddawany corocznym badaniom technicznym). Samochód będzie pojazdem zbudowanym na bazie pojazdu samochodowego w rozumieniu przepisów ustawy Prawo o ruchu drogowym, będzie zarejestrowany i formalnie dopuszczony do ruchu na podstawie posiadanego świadectwa homologacyjnego, jednak w związku z licznymi przeróbkami nie będzie się nadawał do wykorzystywania go w normalnym ruchu drogowym - będzie on wykorzystywany wyłącznie do uprawiania sportu rajdowego i nie będzie wykorzystywany do przewozu osób.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że w założeniu Spółki udział w (...) wpłynie na wzrost rozpoznawalności jej marki, co przełoży się na wzrost przychodów/obrotów ze sprzedaży świadczonych przez Spółkę usług. Poza uczestnictwem w zawodach sportowych i treningach (przygotowaniach do zawodów) Samochód może być wykorzystywany także do imprez reklamowych w celu prezentacji marki Spółki. Samochód będzie wykorzystywany wyłącznie do udziału w zawodach sportowych (i treningach) w celu reklamowania marki Spółki i prowadzonej przez nią działalności. Nie będzie wykorzystywany do żadnych innych celów, w szczególności nie będzie wykorzystywany do celów osobistych, ani prywatnych. Spółka nie wyklucza, że na Samochodzie mogą pojawić się także reklamy innych podmiotów (przedsięwzięć, itp.) - wówczas, w przypadku pobierania z tego tytułu wynagrodzenia bądź uzyskiwania innej ekwiwalentnej korzyści za reklamę, Spółka będzie z tego tytułu wystawiać fakturę (faktury). W celu wykazania, że Samochód nie jest wykorzystywany w celach innych niż reklamowanie Spółki i jej działalności, Spółka będzie prowadziła ewidencję przebiegu, o której mowa w przepisach ustawy o VAT, a także ewidencję uczestnictwa w treningach, zawodach oraz imprezach reklamowych. Obecnie przygotowywany jest regulamin wykorzystywania Samochodu, z którego wynikać będzie, że wykorzystanie Samochodu do celów innych, niż zawody, treningi do nich oraz wskazane przez Spółkę imprezy reklamowe jest zabronione. Każde wykorzystanie Samochodu będzie odnotowane we wskazanych wyżej ewidencjach, co wykluczy możliwość wykorzystywania go w innych celach. Samochód nie będzie posiadał urządzeń monitorujących. Z uwagi na swój charakter z Samochodu zostaną wyeliminowane wszelkie urządzenia zbędnie zwiększające jego masę.

Państwa wątpliwości w sprawie, dotyczą ustalenia, czy będzie przysługiwało Państwu prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w pełnej wysokości odpisów amortyzacyjnych związanych z użytkowaniem Samochodu oraz wydatków związanych z jego ubezpieczeniem i użytkowaniem, takich jak wydatki eksploatacyjne i wydatki związane z uczestnictwem w zawodach.

Zgodnie z ugruntowanym poglądem przez reklamę rozumie się działania podmiotu gospodarczego, mające na celu kształtowanie popytu na dane towary, usługi lub markę, poprzez zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do nabywania towarów i usług tego podmiotu gospodarczego. Może być ona realizowana za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez prezentowanie danego towaru lub usługi, jego cech jakościowych, użytkowych, zalet technicznych, a także poprzez rozpowszechnianie logo firmy. Każda z tych form, jeżeli jest stosowana w określonych okolicznościach, spełnia funkcje reklamowe. Identyfikowana bowiem jest z daną firmą i oferowanymi przez nią towarami lub usługami, zwiększając ich rozpoznawalność oraz pośrednio zachęcając do ich nabycia. Jednocześnie zauważyć należy, że można rozróżnić reklamę towaru, usługi, reklamę marki, a także reklamę samej firmy (przedsiębiorcy).

Dokonując zatem oceny zakresu pojęciowego „reklamy” wywieść z powyższego należy, że reklama dotyczy działań zmierzających do kształtowania, rozpowszechniania wizerunku nie samego podatnika, lecz jego produktów (towarów i usług). Podnosi się także, że reklama polega na przedstawianiu towarów i usług oraz nakłanianiu do ich nabycia w sposób bezpośredni.

Mając na względzie powyższe należy uznać, iż analizowane wydatki będą dla Spółki stanowiły koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

W tym zakresie Państwa stanowisko należy uznać za prawidłowe.

Jednocześnie należy przeanalizować, czy do ww. wydatków będzie miało zastosowanie ograniczenie w zaliczaniu do kosztów podatkowych wynikające z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – w szczególności określone w pkt 4 lit. b, pkt 49 i pkt 51 tego artykułu.

W związku z powyższym należy wskazać, iż punktem wyjścia do zastosowania powyższych ograniczeń jest kwalifikacja Samochodu (samochodu rajdowego), jako samochodu osobowego w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jednakże, w świetle powołanych wcześniej definicji - warunkiem uznania ww. Samochodu za pojazd samochodowy, a przez to za samochód osobowy jest uznanie go za pojazd w świetle przepisów ustawy - Prawo o ruchu drogowym. Zgodnie z przepisami tej ustawy, aby Pojazd (samochód rajdowy) był uznany za pojazd, musi spełniać dwie cechy:

-być środkiem transportu,

-być przeznaczonym do poruszania się po drodze w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym lub strefie ruchu w rozumieniu art. 2 pkt 16a ww. ustawy.

Z uwagi na powołane przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że skoro opisany samochód rajdowy będzie zarejestrowany zgodnie z przepisami ustawy Prawo o ruchu drogowym i dopuszczony do ruchu na drogach publicznych na podstawie świadectwa homologacyjnego oraz będzie przechodził okresowe badania techniczne, spełnia kryteria do uznania go za pojazd samochodowy w rozumieniu art. 4a pkt 9a ustawy o CIT.

Tym samym w tym zakresie nie można się zgodzić z Państwa stanowiskiem.

W związku z powyższym poniesione przez Państwa wydatki na zakup samochodu wyścigowego w postaci odpisów amortyzacyjnych oraz wydatki eksploatacyjne związane z użytkowaniem Samochodu oraz wydatki związane z jego ubezpieczeniem i użytkowaniem, takie jak wydatki eksploatacyjne i wydatki związane z uczestnictwem w zawodach, pod warunkiem ich prawidłowego udokumentowania, Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu jednakże z uwzględnieniem przepisów art. 16 ust. 1 ustawy o CIT – w szczególności określonych w pkt 4 lit. b, pkt 49 i pkt 51 tego artykułu. Tym samym w omawianej sprawie do ww. wydatków będzie miało zastosowanie ograniczenie w zaliczaniu do kosztów podatkowych wynikające z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Skoro Samochód rajdowy o którym mowa we wniosku jest samochodem osobowym w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, to mają zastosowania ograniczenia wynikające z ww. przepisów ustawy o CIT, gdyż regulacje te odnoszą się do kosztów związanych z używaniem w działalności gospodarczej samochodu osobowego.

Raz jeszcze powtórzyć należy, że zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT:

Jak wskazali Państwo w uzupełnieniu wniosku wartość Samochodu o którym mowa we wniosku nie jest jeszcze dokładnie znana. Jednak wiadomo, że koszt zakupu samochodu bazowego przekroczy kwotę 200 tys. zł.

W związku z czym w omawianej sprawie wbrew twierdzeniom Państwa znajdą zastosowanie ograniczenia wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 4 lit. b. Tym samym mogą Państwo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne z tytułu zużycia Samochodu osobowego z uwzględnieniem ograniczenia wynikającego z art. 16 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy o CIT.

Tym samym Państwa stanowisko w tej kwestii też jest nieprawidłowe.

Przechodząc do kwestii możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z ubezpieczeniem Samochodu rajdowego, wskazać należy że ustawa o CIT nie definiuje pojęcia ubezpieczenia.

Jak wskazano powyżej Samochód rajdowy o którym mowa we wniosku stanowi samochód osobowy w rozumieniu art. 4a pkt 9a ustawy o CIT oraz jego wartość przewyższy kwotę 200 tys. zł.

Z uwagi na treść art. 16 ust. 1 pkt 49 ustawy o CIT, który stanowi, że do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się, składek na ubezpieczenie samochodu osobowego w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej kwota 150.000 zł pozostaje do wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia, stwierdzić należy, że tylko w przypadku ubezpieczeń których wysokość jest uzależniona od wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia ograniczenie to znajdzie zastosowanie (np. AC). Dla ubezpieczenia OC i NW wartość samochodu nie jest istotna, w związku z czym przedmiotowy przepis nie znajdzie dla nich zastosowania.

Składki OC odprowadzane od samochodów osobowych oraz ubezpieczenie NW nie są limitowane i stanowią koszt uzyskania przychodu w całości. Natomiast art. 16 ust. 1 pkt 49 ustawy o CIT limituje składki na ubezpieczenie, których wysokość jest uzależniona od wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia (np. AC).

Tym samym nie wszystkie ww. wydatki nie mogą zostać zaliczone do kosztów podatkowych w pełnej wysokości, ponieważ zauważyć należy, że jak już wskazano powyżej, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 49 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów dotyczących samochodu osobowego składek na ubezpieczenie samochodu osobowego w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej kwota 150.000 zł pozostaje do wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia.

Z powyższego przepisu jednoznacznie wynika, że tylko w przypadku, gdy wartość samochodu osobowego, nie przekroczy 150.000 zł, to nie ma zastosowania ograniczenie, wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 49 ustawy CIT. Jeśli natomiast limit ten zostanie przekroczony, to należy bezwzględnie zastosować ograniczenie wynikające z tego przepisu.

Tym samym, nie można zgodzić się z Państwa stanowiskiem, zgodnie z którym w omawianej sprawie nie znajdzie zastosowanie ograniczenie wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 49 ustawy o CIT.

Przechodząc do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z eksploatacją samochodu bez limitów wskazanych w art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT należy mieć na uwadze, że w opisie sprawy wskazali Państwo m.in., że Samochód nie jest wykorzystywany w celach innych niż reklamowanie Spółki i jej działalności, Spółka będzie prowadziła ewidencję przebiegu, o której mowa w przepisach ustawy o VAT, a także ewidencję uczestnictwa w treningach, zawodach oraz imprezach reklamowych. Każde wykorzystanie Samochodu będzie odnotowane we wskazanych wyżej ewidencjach, co wykluczy możliwość wykorzystywania go w innych celach.

Mając na uwadze wcześniej powołane przepisy art. 16 ust. 1 pkt 51 oraz art. 16 ust. 5f oraz art. 16 ust. 5g ustawy o CIT, stwierdzić należy, że w przypadku prowadzenia przez podatnika ewidencji, o której mowa w art. 86a ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, oraz w sytuacji gdy samochód będzie wykorzystywany wyłącznie do celów związanych z działalnością gospodarczą podatnika, wówczas podatnik może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów 100% wydatków z tytułu używania samochodu osobowego na potrzeby działalności gospodarczej. Przepisy ustawy o podatku dochodowym nie regulują sposobu dokumentowania wydatków związanych z wykorzystywaniem samochodów osobowych. Wykorzystywanie samochodów wyłącznie w prowadzonej działalności może być poddane kontroli przez organy podatkowe na podstawie wszelkich dowodów, będących w posiadaniu podatnika.

Tym samym prawidłowo Państwo wskazali, że ograniczenie w zaliczaniu wydatków związanych z używaniem tego samochodu do kosztów podatkowych, wynikające z powołanego wyżej art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT, nie znajdzie w niniejszej sprawie zastosowania.

W związku z powyższym Państwa stanowisko w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych odnośnie pytania nr 2 jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Niniejsza interpretacja dotyczy rozstrzygnięcia w zakresie pytania nr 2, tj. w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, natomiast w zakresie pytania nr 1, tj. dotyczącego podatku od towarów i usług zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).