Interpretacja indywidualna z dnia 2 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.263.2023.2.EC

Możliwość rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dzieci.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 marca 2023 r. złożył Pan wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dzieci, uzupełniony pismem złożonym 27 marca 2023 r. Następnie uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem złożonym 18 maja 2023 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest rozwiedziony, posiada dwójkę dzieci, córka w wieku 16 lat, syn w wieku  7 lat. Wnioskodawca nie jest pozbawiony praw rodzicielskich. Córka mieszka u Niego  w okresie świąt oraz podczas wakacji letnich, w tym czasie jej matka przebywa za granicą. Odnośnie syna, Wnioskodawca ma określone kontakty: każdy 1, 3, 5 weekend miesiąca  od piątku do niedzieli; w latach parzystych Święta Wielkanocne od Wielkiego Piątku do pierwszego dnia tych świąt, oraz Boże Narodzenie od Wigilii do pierwszego dnia tych świąt. Również w każdym roku od 24 lipca do 31 lipca i od 23 sierpnia do 30 sierpnia oraz  w każdy wtorek od godziny 17:00 do środy do godziny 7:00. Od 2023 r. syn będzie przebywał z Wnioskodawcą podobnie jak córka, w tym czasie również jego matka będzie przebywała  za granicą. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 8 lipca 2020 r., sygn. akt II FSK 383/20, w sprawie Wnioskodawcy przychylił się do stanowiska, że jest On osobą samotnie wychowującą „rodzic samotnie wychowujący dzieci” - jako rodzica wychowującego dzieci (dziecko) w odosobnieniu od drugiego rodzica dzieci (dziecka) i bez jego udziału, przebywającego z dziećmi (dzieckiem) w innym miejscu niż drugi rodzic, jest rodzicem samotnie wychowującym dziecko i może się w ten sposób rozliczyć. Niewątpliwie taka sytuacja ma miejsce w przypadku Wnioskodawcy.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca prosi o interpretację za 2022 r. Orzeczenie sądu  o rozwodzie uprawomocniło się we wrześniu 2011 r. Po rozwodzie stan cywilny Wnioskodawcy nie zmienił się, cały czas jest rozwodnikiem, dzieci pochodzą z innych związków, mają różne matki. Zarówno matki, jak i Wnioskodawca, posiadają pełnię władzy rodzicielskiej, sąd nie zawiesił, ograniczył, pozbawił władzy rodzicielskiej ani Wnioskodawcy ani matkom dzieci. Odnośnie córki sąd nie orzekł o osobistych kontaktach córki  z Wnioskodawcą. Odnośnie syna sąd orzekł kontakty: 1, 3, 5 weekend miesiąca od godziny 16:00 od piątku do godziny 18:00 do niedzieli, każdy wtorek od godziny 17:00 do środy  do godziny 7:00, wakacje od 24 lipca do 31 lipca oraz od 23 sierpnia do 30 sierpnia  od godziny 9:00 do godziny 18:00, w Święta Wielkanocne w latach parzystych od godziny 16:00 Wielkiego Piątku do godziny 18:00 w pierwszy dzień tych świąt, święta Bożego Narodzenia w latach parzystych od 24 grudnia godziny 16:00 do pierwszego dnia tych świąt do godziny 18:00. Miejsce pobytu dzieci sąd określił przy matkach. W 2022 r. kiedy dzieci przebywały z Wnioskodawcą wyłącznie Wnioskodawca wykonywał władzę rodzicielską  w stosunku do dzieci, w tym czasie matki przebywały w innym osobnym miejscu. Tylko Wnioskodawca zaspokajał wszystkie potrzeby dzieci zarówno materialne, obejmujące zakwaterowanie, wyżywienie, ubrania i wszelkie niezbędne rzeczy do funkcjonowania dzieci, jak i emocjonalne, wspierając ich zainteresowania, chociażby pogłębiając zainteresowania syna odnośnie okresu prehistorycznego, czy zamiłowania do piłki nożnej, a córki zamiłowanie do jazdy konnej, poprzez wspólne przejażdżki, czy też gry na saksofonie uczestnicząc również w jej koncertach. Wnioskodawca z dziećmi spędza również czas na wspólnych wyjazdach.  W wakacje 2022 r. odwiedzili we trójkę Grecję. W 2022 r. spotkania z córką, która mieszka  w Niemczech odbyły się w Święta Wielkanocne, ferie zimowe oraz miesiąc w czasie wakacji szkolnych, podczas których byli na wspólnym wyjeździe. Kontakty z synem odbywały się  w wyznaczonych terminach do września 2022 r. (oprócz kilku, w których matka nie wydała syna na kontakt). Od września 2022 r. syn mieszka w Norwegii i w okresie od września  do grudnia 2022 r. odbyły się cztery spotkania z synem w …., podczas czterech weekendów od piątku od godziny 16:00 do niedzieli do godziny 17:00, podczas których Wnioskodawca wynajął mieszkanie w Norwegii na ten okres i był jedyną osobą mającą pieczę nad synem, zaspokajając jego materialne i emocjonalne potrzeby w 100%, jego matka przebywała w tym czasie w innym miejscu. W 2022 r. córka Wnioskodawcy uczęszczała do gimnazjum w …. w ………….., a syn od września 2022 r. uczęszcza do szkoły podstawowej w …….. w ………... W 2022 r. przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (opodatkowanie dochodów z działalności gospodarczej, działów specjalnych produkcji rolnej podatkiem liniowym), ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym z wyjątkiem najmu prywatnego – w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych nie miały zastosowania w stosunku do Wnioskodawcy i Jego dzieci. W roku podatkowym objętym wnioskiem Wnioskodawca osiągnął dochody opodatkowane według skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ustawy  o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy w 2022 r. Wnioskodawcy przysługuje prawo do rozliczenia dochodu jako osoba samotnie wychowująca dziecko?

Pana stanowisko w sprawie (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku)

Wnioskodawca uważa, że w 2022 r. może rozliczyć się jako osoba samotnie wychowująca dziecko, co potwierdza Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 8 lipca 2020 r.,  sygn. akt …, wypowiadając się w sprawie Wnioskodawcy. Od tamtej pory sytuacja się nie zmieniła.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 6 ust. 4c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Stosownie do art. 6 ust. 4d ww. ustawy:

Na podstawie art. 6 ust. 4e ww. ustawy:

Art. 6 ust. 4f ww. ustawy stanowi:

W myśl art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z powyższego wynika, że ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad obliczania podatku dochodowego dla osób samotnie wychowujących dzieci od spełnienia łącznie następujących warunków:

·posiadania przez rodzica statusu osoby samotnie wychowującej dzieci (dziecko),

·wychowywania przez rodzica samotnie w roku podatkowym dzieci (dziecko),

·nieuzyskiwania przez rodzica i dzieci (dziecko) przychodów/dochodów, do których zastosowanie mają przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym z wyjątkiem najmu prywatnego – w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń,

·nie podlegania przez rodzica i dzieci (dziecko) opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Przepis art. 6 ust. 4c w związku z art. 6 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie może być odczytywany w ten sposób, że każda osoba mająca dzieci i znajdująca się w stanie wolnym określonym w tym przepisie jest osobą samotnie wychowującą dziecko.

Z istoty pojęcia „osoby samotnie wychowującej dziecko” wynika, że jest to osoba, która w określonej sytuacji, w określonym czasie, tj. w roku podatkowym, zupełnie sama (bez udziału drugiej osoby), zajmuje się wychowywaniem dziecka. Jak wynika z powyższego, ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych od spełnienia m.in. warunku samotnego wychowywania w roku podatkowym dzieci (dziecka) wymienionych w art. 6 ust. 4c ww. ustawy. Przepis ten wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do statusu cywilnoprawnego osoby wychowującej dzieci, jak również do tego, że osoba ta w roku podatkowym musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców.

Natomiast, kiedy każdy rodzic jest zaangażowany w proces wychowawczy dziecka oznacza to, że w roku podatkowym dziecko wychowywane jest wspólnie przez oboje rodziców, a nie samotnie przez któregokolwiek z nich.

Przy wychowywaniu dziecka należy wziąć pod uwagę całokształt działań i czynności wykonywanych przez każdego z rodziców, w tym także tych o charakterze niewymiernym jak kształtowanie osobowości, światopoglądu, systemu wartości, postaw emocjonalnych. W sytuacji, gdy każdy z rodziców aktywnie oraz w porównywalnym stopniu uczestniczy w wychowywaniu dziecka – co przejawia się między innymi dzieleniem się wszelkimi obowiązkami związanymi z procesem wychowawczym dziecka – nie można mówić o samotnym wychowywaniu dziecka przez któregokolwiek z rodziców.

Przyjęcie odmiennej wykładni stałoby w sprzeczności z uzasadnieniem wprowadzenia tej ulgi, z którego jednoznacznie wynika, że ustawodawca kierował ją tylko do osób, które samotnie troszczą się o codzienne zaspokojenie potrzeb dzieci, posiadając ściśle określony status cywilny.

Ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawarł definicji pojęcia „wychowywać”, należy odwołać się zatem do jego definicji słownikowych. „Wychowywać” w słownikowym rozumieniu oznacza: zapewniając byt doprowadzić  do osiągnięcia pełnego rozwoju psychicznego i fizycznego. Wychowywanie polega  na stałym troszczeniu się o byt materialny dziecka oraz o jego rozwój emocjonalny. Wychowanie dziecka można określić jako kształtowanie osobowości dziecka poprzez kształtowanie jego samodzielności, obowiązkowości, rozwijanie predyspozycji intelektualnych i umiejętności praktycznych, kształtowanie światopoglądu, systemu wartości oraz postaw emocjonalnych.

Zatem prawo do omawianej preferencji podatkowej będzie przysługiwało jedynie temu z rodziców, czy opiekunów prawnych, który będąc osobą stanu wolnego (za wyjątkiem ściśle w ustawie określonym) faktycznie w roku podatkowym samotnie dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim samodzielnie ciągłą opiekę, bez udziału drugiego rodzica w procesie wychowawczym.

Dodatkowo zauważyć należy, że celem art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym  od fizycznych jest wspieranie rodzin niepełnych, w których rodzic lub opiekun dziecka sprawuje nad nim ciągłą opiekę, samotnie. W ten sposób ustawodawca zrównał opodatkowanie dochodów małżonków z opodatkowaniem dochodów rodziców, którzy posiadając dzieci wychowują je w pojedynkę.

Pogląd ten potwierdza również wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 12 kwietnia 2011 r., sygn. akt SK 62/08, w którym Trybunał zauważył, że wprowadzając omawianą preferencję, ustawodawca nie kierował jej do każdego rodzica, który ma władzę rodzicielską i jednocześnie jest stanu wolnego, ale tylko do tych osób spełniających powyższe kryteria, które samotnie i osobiście troszczą się o zaspokajanie codziennych potrzeb dziecka (wyrok WSA we Wrocławiu z 9 października 2014 r., sygn. akt. I SA/Wr 1917/14).

Również taki pogląd wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z 11 października 2010 r., sygn. akt II FPS 3/10: „(…) aby skorzystać z ulgi, o której mowa w art. 6 ust. 4 ww. ustawy, podatnik musi mieć nie tylko określony stan cywilny, ale też wychowywać samotnie dziecko”. Powyższe potwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 4 sierpnia 2011 r., sygn. akt III SA/WA 2487/10, w którym stwierdził: „Przepis art. 6 ust. 4 ww. ustawy określa krąg osób, które ze względu na swój stan cywilny mogą być uznane za samotnie wychowujące dzieci, jednakże przepis ten nie może być odczytywany w ten sposób, że każda osoba mająca dzieci i znajdująca się w stanie wolnym określonym w tym przepisie jest osobą samotnie wychowującą dziecko w rozumieniu przepisu ustawy”. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z 7 lipca 2015 r., sygn. akt I SA/Gd 711/15, wskazał, „że pod pojęciem osoby, która samotnie wychowuje dziecko należy rozumieć osobę, która nie pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z osobą, którą można by określić jako jej partnera życiowego”. Podobny pogląd wyraził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 20 października 2006 r., II FSK 1266/05, stwierdzając, że „osoba samotnie wychowująca dzieci, to osoba z którą nie zamieszkuje i nie gospodaruje inna osoba zobowiązana  do opieki i utrzymania dzieci”.

W tym miejscu należy jednoznacznie podkreślić, że wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, wynikającej z art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78 poz. 483 ze zm.), stanowiącego, że:

Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Co więcej, zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Stąd też, korzystanie z każdej preferencji podatkowej, wymaga spełnienia warunków określonych w przepisach je konstytuujących. Tak więc, przepisy regulujące prawo do preferencyjnego rozliczenia powinny być interpretowane ściśle; niedopuszczalna jest ich interpretacja rozszerzająca.

Korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym przewidzianej w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Niezbędną przesłanką w przedmiotowej sprawie jest, jak już wcześniej zaznaczono, aby osoba, która chce skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów w trakcie roku podatkowego - faktycznie samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców wychowywała dzieci.

Użycie określenia „osoba samotnie wychowująca dzieci” oznacza zatem, że intencją ustawodawcy było przyznanie prawa do rozliczenia dochodów jako osoba samotnie wychowująca dzieci jednemu z rodziców lub opiekunów prawnych, który faktycznie wychowuje dzieci.

Z opisu sprawy wynika, że jest Wnioskodawca jest rozwiedziony. Orzeczenie sądu o rozwodzie uprawomocniło się we wrześniu 2011 r. Po rozwodzie stan cywilny Wnioskodawcy nie zmienił się, cały czas jest rozwodnikiem. Wnioskodawca posiada dwójkę dzieci, córkę w wieku 16 lat i syna w wieku 7 lat. Dzieci pochodzą z innych związków, mają różne matki. Zarówno matki, jak i Wnioskodawca, posiadają pełnię władzy rodzicielskiej, sąd nie zawiesił, ograniczył, pozbawił władzy rodzicielskiej ani Wnioskodawcy ani matkom dzieci. Miejsce pobytu dzieci sąd określił przy matkach. Córka mieszka u Wnioskodawcy w okresie świąt oraz podczas wakacji letnich, w tym czasie jej matka przebywa za granicą. Odnośnie syna, Wnioskodawca ma określone kontakty: każdy 1, 3, 5 weekend miesiąca od piątku do niedzieli; w latach parzystych Święta Wielkanocne od Wielkiego Piątku do pierwszego dnia tych świąt, oraz Boże Narodzenie od Wigilii do pierwszego dnia tych świąt. Również w każdym roku od 24 lipca do 31 lipca i od 23 sierpnia do 30 sierpnia oraz w każdy wtorek od godziny 17:00 do środy do godziny 7:00. Od 2023 r. syn będzie przebywał z Wnioskodawcą podobnie jak córka, w tym czasie również jego matka będzie przebywała za granicą. W 2022 r. kiedy dzieci przebywały z Wnioskodawcą wyłącznie Wnioskodawca wykonywał władzę rodzicielską w stosunku do dzieci, w tym czasie matki przebywały w innym osobnym miejscu. Tylko Wnioskodawca zaspokajał wszystkie potrzeby dzieci zarówno materialne, obejmujące zakwaterowanie, wyżywienie, ubrania i wszelkie niezbędne rzeczy do funkcjonowania dzieci, jak i emocjonalne, wspierając ich zainteresowania, chociażby pogłębiając zainteresowania syna odnośnie okresu prehistorycznego, czy zamiłowania do piłki nożnej, a córki zamiłowanie do jazdy konnej, poprzez wspólne przejażdżki, czy też gry na saksofonie uczestnicząc również w jej koncertach. Wnioskodawca z dziećmi spędza również czas na wspólnych wyjazdach. W wakacje 2022 r. odwiedzili we trójkę Grecji. W 2022 r. spotkania z córką, która mieszka w Niemczech odbyły się w Niemczech, ferie zimowe oraz miesiąc w czasie wakacji szkolnych, podczas których byli na wspólnym wyjeździe. Kontakty z synem odbywały się w wyznaczonych terminach do września 2022 r. (oprócz kilku, w których matka nie wydała syna na kontakt). Od września 2022 r. syn mieszka w Norwegii i w okresie od września do grudnia 2022 r. odbyły się cztery spotkania z synem w Norwegii, podczas czterech weekendów od piątku od godziny 16:00 do niedzieli do godziny 17:00, podczas których Wnioskodawca wynajął mieszkanie w Norwegii, na ten okres i był jedyną osobą mającą pieczę nad synem, zaspokajając jego materialne i emocjonalne potrzeby w 100%, jego matka przebywała w tym czasie w innym miejscu. W 2022 r. córka Wnioskodawcy uczęszczała do gimnazjum w …., a syn od września 2022 r. uczęszcza do szkoły podstawowej w ………. W 2022 r. przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (opodatkowanie dochodów z działalności gospodarczej, działów specjalnych produkcji rolnej podatkiem liniowym), ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym z wyjątkiem najmu prywatnego – w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych nie miały zastosowania w stosunku do Wnioskodawcy i Jego dzieci. W roku podatkowym objętym wnioskiem Wnioskodawca osiągnął dochody opodatkowane według skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego bezsprzeczny pozostaje fakt, że w roku podatkowym  2022 nie wychowywał Pan dzieci samotnie, tzn. bez udziału drugiego z rodziców. Okoliczność, że dwie osoby wychowują te same dzieci wyklucza możliwość uznania,  że którakolwiek z tych osób wychowuje dzieci samotnie. W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym dzieci są wychowywane przez oboje rodziców wspólnie.  

Nie można się zgodzić z twierdzeniem Pana, że zajmowanie się w ciągu roku dziećmi w sposób samodzielny daje Panu prawo do rozliczenia dochodu jako osoba samotnie wychowująca dzieci. Należy podkreślić, że samodzielna opieka nad dziećmi nie jest równoznaczna z samotną opieką. Fakt, że w przedstawionej sytuacji każdy z rodziców zajmuje się dziećmi w ustalonym czasie, czyli samodzielne, i w tym czasie drugi rodzic nie uczestniczy w ich wychowaniu, nie oznacza, że mamy do czynienia z samotnym wychowaniem dziecka. W przedstawionym stanie faktycznym należy zatem stwierdzić,  że nie jest Pan zdany tylko na siebie podczas wychowania dzieci, gdyż ich matka  w porównywalnym stopniu uczestniczy w tym procesie.

Nie sposób bowiem uznać, że w przedstawionym przez Pana stanie faktycznym, w tak zorganizowanym trybie wykonywania władzy rodzicielskiej, zachodzą dwa odrębne procesy wychowania, tj. osobny samotny proces przeprowadzają matki, gdy przebywają z dziećmi, a zupełnie inny proces wychowywania zachodzi podczas, gdy dzieci są z Panem. Wychowania dziecka nie da się „podzielić”, bowiem jest to ciągły i długotrwały rozwój, na który w tym przypadku składa się wspólna praca obojga rodziców dzieci.

Wskazać także należy, że w rodzinach pełnych, złożonych z małżonków z dziećmi również zdarzają się sytuacje, w których rodzice nie wychowują dzieci równocześnie. Nie zawsze bowiem opiekują się dzieckiem w tym samym miejscu i czasie. Podczas sprawowania opieki przez rodziców pozostających w związku małżeńskim (podobnie jak rodziców stanu wolnego) może zachodzić taka sytuacja, że w pewnym momencie dnia (a w szczególnych sytuacjach nawet w określonych dniach) dzieckiem zajmuje się tylko matka, innym razem tylko ojciec, jednakże w takiej sytuacji nie ma mowy o samotnym wychowywaniu dziecka przez któregokolwiek z rodziców.

Mając na uwadze powyższe, nie spełnia Pan warunków określonych w art. 6 ust. 4c w związku z art. 6 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zatem nie może Pan zostać uznany za osobę samotnie wychowującą dzieci i nie przysługuje Panu prawo do skorzystania z preferencyjnego rozliczenia, o którym mowa w tym przepisie jako osobie samotnie wychowująca dzieci za rok 2022.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.), opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Należy wskazać, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

W odniesieniu do powołanego przez Pana wyroku sądu administracyjnego wskazać należy, że niewątpliwie wyroki sądów kształtują pewną linię wykładni obowiązującego prawa, jednak dotyczą wyłącznie konkretnych spraw, w danym stanie prawnym. Należy stwierdzić, że rozstrzygnięcie to zapadło w indywidualnej sprawie w odmiennym stanie prawnym, a w świetle art. 87 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej nie jest źródłem powszechnie obowiązującego prawa i tym samym nie może być wiążące dla Organu wydającego przedmiotową interpretację.

Natomiast organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w ........, ul. ………., …………... Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).