Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 16 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.190.2023.1.KK

Prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu importu towarów realizowanego na warunkach opisanych w siedmiu scenariuszach.

Interpretacja indywidualna  

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 kwietnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 18 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu importu towarów realizowanego na warunkach opisanych  w siedmiu scenariuszach. Uzupełnili go Państwo pismem z 20 kwietnia 2023 r. (wpływ  20 kwietnia 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest Spółką z siedzibą w Polsce, będącą polskim rezydentem podatkowym, zarejestrowaną jako podatnik VAT czynny oraz podatnik VAT UE w Polsce.

Jego działalność opiera się głównie na:

-produkcji podzespołów i komponentów elektronicznych, odbiorników telewizyjnych, mierników oraz modułów na potrzeby branży motoryzacyjnej, jak również

-świadczeniu różnorodnych usług o charakterze technicznym.

W ramach prowadzonej działalności mogą wystąpić przypadki, w ramach których spełnione są łącznie następujące warunki/przesłanki:

-dochodzi do importu towarów na terytorium Polski;

-Wnioskodawca jest/będzie zgodnie z przepisami celnymi – zgłaszającym/importerem;

-Wnioskodawca jest/będzie zgodnie z art. 17 ust. 1 punkty 1-2 ustawy VAT – podatnikiem z tytułu importu towarów;

-Wnioskodawca nie jest/nie będzie właścicielem importowanych towarów – z wyjątkiem przypadków opisanych w ramach scenariuszy 5 oraz 6;

-importowane towary są/będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę w Polsce w jego zakładach produkcyjnych jako przedmiot usług (np. naprawy/przetworzenia) lub część składowa wytworzonych przez Wnioskodawcę produktów/urządzeń finalnych lub urządzenie wykorzystywane w procesie produkcji lub część składowa maszyny produkcyjnej.

W przedstawionych dalej siedmiu scenariuszach Wnioskodawca opisuje związek importowanych towarów z wykonywaniem przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych podatkiem VAT ze stawką w wysokości 0% bądź 23%.

Scenariusz 1

1.Kontrahent wysyła towary (urządzenia) spoza UE do Wnioskodawcy (będącego ich producentem) w celu naprawy;

2.Towary są dostarczane do Wnioskodawcy nieodpłatnie, bez przeniesienia prawa własności – jako materiał powierzony;

3.Wnioskodawca jako importer zgłasza towary do procedury dopuszczenia do obrotu (procedura 4000) wg rodzaju transakcji 42 [Operacje w celu przetwarzania (2) w ramach umowy (bez przeniesienia prawa własności na przetwarzającego)];

4.Dla ww. odprawy stosowane jest rozliczenie podatku VAT z tytułu importu towarów w deklaracji VAT wg art. 33a ustawy VAT;

5.Po dokonaniu naprawy towary są odsyłane do kontrahenta nieodpłatnie w ramach zwrotu po naprawie, przy czym – jak wskazano w punkcie 6 możliwe są dwa warianty (nieodpłatna naprawa gwarancyjna bądź odpłatna naprawa niewchodząca w zakres ochrony gwarancyjnej tzn. z winy użytkownika);

6.Związek importowanych towarów z czynnościami dającymi prawo do odliczenia jest następujący: wartość towarów (urządzeń), które w celu ich naprawy Wnioskodawca otrzymuje nieodpłatnie, bez przeniesienia prawa własności, była już wcześniej opodatkowana podatkiem VAT przez Wnioskodawcę (jako ich producenta) w ramach następujących dostaw towarów: eksportu, wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (dalej: ,,WDT”) lub krajowej dostawy towarów, przy czym naprawa może być dwojakiego rodzaju:

a)nieodpłatna naprawa gwarancyjna – jako producent Wnioskodawca ma obowiązek dokonania nieodpłatnej naprawy uprzednio sprzedanego towaru (w pierwotnej cenie towarów jest uwzględniany/kalkulowany potencjalny koszt naprawy na podstawie historycznie szacowanego współczynnika wystąpienia wadliwych produktów),

b)odpłatna naprawa – jeżeli z analizy wykrytych nieprawidłowości/błędów/usterek wynika, że spowodował je nabywca/użytkownik towarów z własnej winy; naprawa, w zależności od statusu kontrahenta, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT ze stawką w wysokości 23%, bądź będzie stanowiła świadczenie usług poza terytorium kraju.

Scenariusz 2

1.Kontrahent wysyła spoza UE do Wnioskodawcy towary (podzespoły produkcyjne) w celu ich wykorzystania w produkcji finalnych urządzeń;

2.Towary są dostarczane do Wnioskodawcy nieodpłatnie, bez przeniesienia prawa własności – jako materiał powierzony;

3.Wnioskodawca jako importer zgłasza towary do procedury dopuszczenia do obrotu (procedura 4000) wg rodzaju transakcji 42 [Operacje w celu przetwarzania (2) w ramach umowy (bez przeniesienia prawa własności na przetwarzającego)];

4.Dla ww. odprawy stosowane jest rozliczenie podatku VAT z tytułu importu towarów w deklaracji VAT wg art. 33a ustawy VAT;

5.Po dokonaniu procesów produkcyjnych produkty finalne, zawierające wspomniane podzespoły, są wysyłane do kontrahenta z punktu 1;

6.Związek importowanych towarów z czynnościami dającymi prawo do odliczenia jest następujący: importowany towar – jako podzespół finalnego urządzenia – staje się elementem kompletnego urządzenia, w którego cenie ujęta jest m.in. wartość robocizny związana z zamontowaniem importowanego podzespołu w urządzeniu – zaś sama sprzedaż finalnego urządzenia jest/będzie opodatkowana podatkiem VAT przez Wnioskodawcę (jako producenta) w ramach następujących dostaw towarów: eksportu, WDT lub krajowej dostawy towarów [w przeważającej części przypadków importowany element stanowi znikomą część finalnego urządzenia, a sama sytuacja ma charakter incydentalny np. w przypadku trudności z pozyskaniem danego detalu przez Wnioskodawcę od swoich dostawców, podczas gdy kontrahent (nabywca finalnego urządzenia) posiada go w swoim magazynie].

Scenariusz 3

1.Kontrahent wysyła towary (urządzenia) spoza UE do Wnioskodawcy (będącego ich producentem) w celu naprawy/przetworzenia;

2.Towary są dostarczane do Wnioskodawcy nieodpłatnie, bez przeniesienia prawa własności – jako materiał powierzony;

3.Wnioskodawca jako importer zgłasza towary do procedury uszlachetniania czynnego (procedura 5100) wg rodzaju transakcji 42/41 [Operacje w celu przetwarzania (2) w ramach umowy (bez przeniesienia prawa własności na przetwarzającego)];

4.Dla ww. odprawy stosowane jest zawieszenie poboru podatku VAT z tytułu importu towarów w związku z zastosowaną gospodarczą procedurą celną;

5.Po dokonaniu naprawy/przetworzenia część towarów jest odsyłana nieodpłatnie w ramach zwrotu po naprawie/przetworzeniu z zakończeniem procedury uszlachetniania;

6.Pozostała część towarów, która okazuje się niezdatna do naprawy/przetworzenia jest za zgodą kontrahenta-zleceniodawcy objęta procedurą dopuszczenia do obrotu z zakończeniem uszlachetniania (procedura 4051) i pozostaje na terenie Polski z zamiarem utylizacji – w zgłoszeniu celnym zastosowany jest rodzaj transakcji 99 (Inne rodzaje transakcji, których nie można sklasyfikować pod innymi kodami); dla ww. odprawy stosowane jest rozliczenie podatku VAT z tytułu importu towarów w deklaracji VAT wg art. 33a ustawy VAT;

7.Związek importowanych towarów z czynnościami dającymi prawo do odliczenia jest następujący: wartość towarów (urządzeń), które w celu ich naprawy/przetworzenia Wnioskodawca otrzymuje nieodpłatnie, bez przeniesienia prawa własności, była już wcześniej opodatkowana podatkiem VAT przez Wnioskodawcę (jako ich producenta) w ramach następujących dostaw towarów: eksportu, WDT lub krajowej dostawy towarów, przy czym naprawa/przetworzenie może być trojakiego rodzaju:

a)nieodpłatna naprawa gwarancyjna – jako producent Wnioskodawca ma obowiązek dokonania nieodpłatnej naprawy uprzednio sprzedanego towaru (w pierwotnej cenie towarów jest uwzględniany/kalkulowany potencjalny koszt naprawy na podstawie historycznie szacowanego współczynnika wystąpienia wadliwych produktów),

b)odpłatna naprawa – jeżeli z analizy wykrytych nieprawidłowości/błędów/usterek wynika, że spowodował je nabywca/użytkownik towarów z własnej winy, przy czym Wnioskodawca pobiera od kontrahenta dodatkowe wynagrodzenie z tytułu utylizacji; naprawa oraz utylizacja, w zależności od statusu kontrahenta, będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT ze stawką w wysokości 23%, bądź będą stanowiły świadczenie usług poza terytorium kraju,

c)przetworzenie uprzednio sprzedanego przez Wnioskodawcę towaru np. w celu podniesienia jego parametrów technicznych, przy czym Wnioskodawca pobiera od kontrahenta dodatkowe wynagrodzenie z tytułu utylizacji; przetworzenie oraz utylizacja, w zależności od statusu kontrahenta, będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT ze stawką w wysokości 23%, bądź będą stanowiły świadczenie usług poza terytorium kraju.

Scenariusz 4

1.Kontrahent wysyła towary (urządzenia) spoza UE do Wnioskodawcy (będącego ich producentem) w celu naprawy/przetworzenia;

2.Towary są dostarczane do Wnioskodawcy nieodpłatnie, bez przeniesienia prawa własności – jako materiał powierzony;

3.Wnioskodawca jako importer zgłasza towary do procedury uszlachetniania czynnego (procedura 5100) wg rodzaju transakcji 42/41 [Operacje w celu przetwarzania (2) w ramach umowy (bez przeniesienia prawa własności na przetwarzającego)];

4.Dla ww. odprawy stosowane jest zawieszenie poboru podatku VAT z tytułu importu towarów w związku z zastosowaną gospodarczą procedurą celną;

5.Po dokonaniu naprawy/przetworzenia towary są odsyłane nieodpłatnie w ramach zwrotu po naprawie/przetworzeniu z zakończeniem procedury uszlachetniania;

6.Pozostałe po procesie naprawy/przetworzenia elementy towarów (podzespoły), które zostały wymienione/zastąpione w naprawianym/przetwarzanym towarze/urządzeniu (np. uszkodzona obudowa, zniszczona śrubka, wyświetlacz LCD, klawiatura, przyłącza elektryczne etc.), jako niezdatne do użytku (tzw. wtórne produkty kompensacyjne), zostają objęte procedurą dopuszczenia do obrotu z zakończeniem uszlachetniania (procedura 4051) i pozostają na terenie Polski z zamiarem ich utylizacji – w zgłoszeniu celnym zastosowany jest rodzaj transakcji 99 (Inne rodzaje transakcji, których nie można sklasyfikować pod innymi kodami); dla ww. odprawy stosowane jest rozliczenie podatku VAT z tytułu importu towarów w deklaracji VAT wg art. 33a ustawy VAT;

7.Związek importowanych towarów z czynnościami dającymi prawo do odliczenia jest następujący: wartość towarów (urządzeń), które w celu ich naprawy/przetworzenia Wnioskodawca otrzymuje nieodpłatnie, bez przeniesienia prawa własności, była już wcześniej opodatkowana podatkiem VAT przez Wnioskodawcę (jako ich producenta) w ramach następujących dostaw towarów: eksportu, WDT lub krajowej dostawy towarów, przy czym naprawa/przetworzenie może być trojakiego rodzaju:

a)nieodpłatna naprawa gwarancyjna – jako producent Wnioskodawca ma obowiązek dokonania nieodpłatnej naprawy uprzednio sprzedanego towaru (w pierwotnej cenie towarów jest uwzględniany/kalkulowany potencjalny koszt naprawy na podstawie historycznie szacowanego współczynnika wystąpienia wadliwych produktów),

b)odpłatna naprawa – jeżeli z analizy wykrytych nieprawidłowości/błędów/usterek wynika, że spowodował je nabywca/użytkownik towarów z własnej winy, przy czym Wnioskodawca pobiera od kontrahenta dodatkowe wynagrodzenie z tytułu utylizacji; naprawa oraz utylizacja, w zależności od statusu kontrahenta, będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT ze stawką w wysokości 23%, bądź będą stanowiły świadczenie usług poza terytorium kraju; w tym wariancie cena naprawy dokonanej przez Wnioskodawcę zawiera wartość nowego elementu, którym Wnioskodawca zastąpił niezdatny do użytku zaimportowany element naprawianego urządzenia,

c)przetworzenie uprzednio sprzedanego przez Wnioskodawcę towaru np. w celu podniesienia jego parametrów technicznych, przy czym Wnioskodawca pobiera od kontrahenta dodatkowe wynagrodzenie z tytułu utylizacji; przetworzenie oraz utylizacja, w zależności od statusu kontrahenta, będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT ze stawką w wysokości 23%, bądź będą stanowiły świadczenie usług poza terytorium kraju.

Scenariusz 5

1.Kontrahent przysyła spoza UE do Wnioskodawcy towar – urządzenie (np. tester, piec lutowniczy, przenośnik taśmowy/rolkowy) w celu wykorzystywania jako urządzenie produkcyjne w procesie wytwarzania produktów finalnych np. tester na linii produkcyjnej bada/sprawdza parametry produkowanych wyrobów;

2.Towar jest dostarczony do Wnioskodawcy nieodpłatnie, bez przeniesienia prawa własności, jako towar czasowo wynajęty/wypożyczony, przy czym sam wynajem/wypożyczenie ma charakter odpłatnego czynszu uiszczanego przez Wnioskodawcę na podstawie faktur wystawianych przez kontrahenta;

3.Wnioskodawca jako importer zgłasza towar do procedury dopuszczenia do obrotu (procedura 4000) wg rodzaju transakcji 91 (Inne rodzaje transakcji, których nie można sklasyfikować pod innymi kodami – wynajem, wypożyczenie i leasing operacyjny dłuższy niż 24 miesiące);

4.Dla ww. odprawy stosowane jest rozliczenie podatku VAT z tytułu importu towarów w deklaracji VAT wg art. 33a ustawy VAT;

5.Związek importowanego towaru z czynnościami dającymi prawo do odliczenia jest następujący: czynsz płacony przez Wnioskodawcę za wynajem/wypożyczenie urządzenia jest uwzględniany w kalkulacji ceny produktów finalnych, przy produkcji których wykorzystywano zaimportowany towar; po zakończeniu wynajmu/wypożyczenia urządzenie może być: odesłane do kontrahenta poza terytorium Polski, zutylizowane w Polsce, bądź nabyte przez Wnioskodawcę.

Scenariusz 6

1.Kontrahent A wysyła spoza UE do Wnioskodawcy (przenosząc prawo własności na Wnioskodawcę) towary – urządzenia/części (np. siłowniki, części/komponenty mechaniczne, elektryczne, elektroniczne), które podlegają zainstalowaniu w urządzeniu finalnym montowanym/produkowanym przez Wnioskodawcę dla kontrahenta B;

2.Towary są dostarczone do Wnioskodawcy nieodpłatnie;

3.Wnioskodawca jako importer zgłasza towary do procedury dopuszczenia do obrotu (procedura 4000) wg rodzaju transakcji 99 (Inne rodzaje transakcji, których nie można sklasyfikować pod innymi kodami);

4.Dla ww. odprawy stosowane jest rozliczenie podatku VAT z tytułu importu towarów w deklaracji VAT wg art. 33a ustawy VAT;

5.Związek importowanych towarów z czynnościami dającymi prawo do odliczenia jest następujący: importowany towar jest/będzie elementem finalnego urządzenia, a co za tym idzie jego równowartość jest/będzie ujęta w kalkulacji ceny finalnego urządzenia, z kolei sama sprzedaż finalnego urządzenia jest/będzie opodatkowana podatkiem VAT przez Wnioskodawcę (jako jego producenta) w ramach następujących dostaw towarów: eksportu, WDT lub krajowej dostawy towarów.

Scenariusz 7

1.Kontrahent XX przysyła spoza UE do Wnioskodawcy towary – podzespoły/części zamienne do maszyn produkcyjnych – są one montowane w maszynach wykorzystywanych przez Wnioskodawcę do produkcji wyrobów finalnych;

2.Towary są dostarczone do Wnioskodawcy nieodpłatnie, bez przeniesienia prawa własności, jako podzespoły/części zamienne do maszyn produkcyjnych, które kontrahent XX czasowo wynajmuje/wypożycza Wnioskodawcy, przy czym sam wynajem/wypożyczenie ma charakter odpłatnego czynszu uiszczanego przez Wnioskodawcę na podstawie faktur wystawianych przez kontrahenta XX;

3.Wnioskodawca jako importer zgłasza towary do procedury dopuszczenia do obrotu (procedura 4000) wg rodzaju transakcji 99 (Inne rodzaje transakcji, których nie można sklasyfikować pod innymi kodami);

4.Dla ww. odprawy stosowane jest rozliczenie podatku VAT z tytułu importu towarów w deklaracji VAT wg art. 33a ustawy VAT;

5.Związek importowanych towarów z czynnościami dającymi prawo do odliczenia jest następujący: czynsz płacony przez Wnioskodawcę za wynajem/wypożyczenie maszyn, w których są instalowane importowane podzespoły/części zamienne jest uwzględniany w kalkulacji ceny wyrobów finalnych i jednocześnie importowane towary zostają bezpośrednio wykorzystywane przy produkcji wyrobów finalnych, z kolei sama sprzedaż wyrobów finalnych jest/będzie opodatkowana podatkiem VAT przez Wnioskodawcę (jako ich producenta) w ramach następujących dostaw towarów: eksportu, WDT lub krajowej dostawy towarów.

Pytanie

Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu importu towarów realizowanego na warunkach opisanych w siedmiu scenariuszach przedstawionych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego  z tytułu importu towarów realizowanego na warunkach opisanych w siedmiu scenariuszach przedstawionych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega import towarów na terytorium kraju.

Przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej (art. 2 pkt 7 ustawy VAT).

W świetle art. 2 pkt 7 ustawy VAT, import towarów charakteryzuje się faktycznym przywozem towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium UE, gdzie nie jest konieczne występowanie elementu przeniesienia prawa własności czy prawa do rozporządzania towarem jak właściciel.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 oraz ust. 8 pkt 1 ustawy VAT:

-w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego;

-podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jeżeli importowane towary dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

W świetle art. 86 ust. 2 pkt 2 ustawy VAT, w przypadku importu towarów kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku:

a)wynikająca z otrzymanego dokumentu celnego,

b)należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a,

c)wynikająca z deklaracji importowej, w przypadku, o którym mowa w art. 33b,

d)wynikająca z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2-3 i art. 34.

Jak już wyżej nadmieniono, przepisy ustawy VAT nie wskazują, aby podatnik realizujący prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu importu towarów musiał być jednocześnie właścicielem tych towarów.

Jak wskazał TSUE w wyroku C-187/14 z 25 czerwca 2015 r., prawo do odliczenia istnieje wówczas, gdy przywiezione towary są wykorzystywane na potrzeby opodatkowanych transakcji podatnika.

W świetle ustawy VAT podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu importu towarów, o ile spełnione zostaną łącznie następujące warunki:

-podatnik jest podatnikiem z tytułu importu towarów na terytorium Polski (art. 17 ust. 1 pkt 1-2 oraz art. 26a ustawy VAT),

-zaimportowane towary są związane z czynnościami opodatkowanymi VAT (art. 86 ust. 1 ustawy VAT) lub zrównanymi z nimi czynnościami wykonywanymi poza terytorium Polski (art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy VAT),

-w stosunku do zaimportowanych towarów powstał obowiązek podatkowy (art. 86 ust. 10 ustawy VAT), tj. dług celny (art. 19a ust. 9 ustawy VAT) albo zamknięcie procedury uszlachetniania czynnego (art. 19a ust. 10a ustawy VAT) albo wymagalność opłat wyrównawczych lub opłat o podobnym charakterze (art. 19a ust. 11 ustawy VAT),

-podatnik otrzymał dokument celny, z którego wynika kwota podatku VAT naliczonego (art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy VAT) albo w stosunku do podatku VAT z importu rozliczanego na zasadach wskazanych w art. 33a ustawy VAT, podatnik wykazał podatek należny z tytułu importu.

Żaden przepis nie wskazuje warunku, aby podatnik chcący odliczyć podatek VAT z tytułu importu towarów musiał być właścicielem importowanych towarów. Podkreślenia wymaga fakt, że podatek naliczony z tytułu importu towarów można odliczyć wtedy gdy zaimportowany towar jest związany z transakcjami opodatkowanymi, których następstwem jest określenie podatku należnego (lub równoważnymi czynnościami wykonywanymi poza terytorium kraju).

W miejscu tym Wnioskodawca zaznacza, że we wszystkich spośród przedstawionych siedmiu scenariuszy, jedynym powodem dokonania importu towarów były działania gospodarcze Wnioskodawcy, u których podstaw leżą czynności opodatkowane bądź zrównane z nimi czynności poza terytorium kraju. I tak:

-w scenariuszach 1, 3, 4 – realizacja napraw gwarancyjnych lub odpłatnych napraw nieobjętych gwarancją wraz z utylizacją lub odpłatnego przetworzenia wraz z utylizacją – w odniesieniu do towarów, które były uprzednio przedmiotem eksportu, WDT bądź dostaw krajowych,

-w scenariuszu 2 – bezpośrednia realizacja dostaw towarów w ramach: eksportu, WDT bądź dostaw krajowych,

-w scenariuszach 5, 6, 7 – produkcja i sprzedaż wyrobów finalnych w ramach: eksportu, WDT bądź dostaw krajowych.

Kluczowy dla posiadania prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu importu towarów jest związek importowanych towarów z czynnościami opodatkowanymi VAT dokonywanymi w ramach działalności gospodarczej przez importera. Sam fakt posiadania prawa własności towarów przez importera pozostaje bez wpływu na jego prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W konsekwencji, należy uznać, że o ile spełnione zostaną wskazane powyżej przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu importu, Wnioskodawca będzie uprawniony do jego odliczenia. Brak posiadania przez Wnioskodawcę prawa własności towarów w momencie ich importu do Polski pozostanie bez wpływu na jego prawo do odliczenia podatku naliczonego w tym zakresie.

Niezależnie od powyższego, w miejscu tym Wnioskodawca nadmienia, że w ramach scenariusza 5, Wnioskodawca może, a w ramach scenariusza 6 Wnioskodawca staje się  – właścicielem importowanych towarów, przy czym w scenariuszu 5, jest to zależne od chęci nabycia przez Wnioskodawcę przedmiotu po zakończeniu wynajmu/wypożyczenia  (co nie zawsze następuje – alternatywą jest zwrot bądź utylizacja), natomiast w scenariuszu 6 Wnioskodawca staje się właścicielem w momencie otrzymania importowanych towarów.

Konkluzja:

Zważywszy, że Wnioskodawca jest importerem przedmiotowych towarów i on rozlicza podatek należny z tytułu importu, to równocześnie ma prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Reasumując, Wnioskodawca jako importer towarów wykorzystywanych  w sposób opisany w siedmiu scenariuszach, tj. bezpośrednio lub pośrednio – do działalności opodatkowanej podatkiem VAT (lub zrównanej z nią z miejscem świadczenia poza terytorium kraju), pomimo że nie we wszystkich przypadkach objętych wnioskiem będzie miał prawa własności do towarów – będzie mógł odliczyć podatek VAT z tytułu importu.

Wnioskodawca zwraca uwagę, iż przedstawione powyżej tezy – o prawie do odliczenia podatku naliczonego w imporcie towarów przez importera, który nie jest właścicielem importowanych towarów – znalazły potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, spośród których wskazać można następujące:

-z 15 listopada 2022 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.466.2022.2.JO,

-z 1 sierpnia 2022 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.318.2022.1.RM,

-z 13 lipca 2022 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.235.2022.2.RM,

-z 7 kwietnia 2022 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.39.2022.2.JS,

-z 13 sierpnia 2021 r., sygn. 0112-KDIL1-3.4012.189.2021.2.JK,

-z 17 lutego 2021 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.674.2020.1.PJ,

-z 5 października 2020 r., sygn. 0112-KDIL1-3.4012.304.2020.2.TK.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług  (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2) eksport towarów;

3) import towarów na terytorium kraju;

4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie, z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają określone czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 1 ustawy:

Przez terytorium kraju rozumie się przez to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,  z zastrzeżeniem art. 2a.

Na mocy art. 2 pkt 5 ustawy:

Przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Należy zauważyć, że pojęcie usługi zostało zdefiniowane bardzo szeroko w przepisie art. 8 ust. 1 ustawy. Taka konstrukcja definicji usług pozwala na objęcie zakresem przedmiotowym podatku VAT wszelkich transakcji wykonywanych w ramach działalności gospodarczej. Powyższa definicja jest niewątpliwie szersza niż zakres tego pojęcia w potocznym jego rozumieniu. Definicja ta obejmuje bowiem nie tylko transakcje polegające na wykonaniu czynności przez usługodawcę, ale również szereg transakcji niewymagających aktywnego działania usługodawcy.

Wskazać należy, że świadczenie usług podlega opodatkowaniu tylko wtedy, gdy pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą istnieje stosunek prawny, na podstawie którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych. Aby usługa podlegała obowiązkowi podatkowemu z tytułu VAT koniecznym warunkiem jest by świadczona była odpłatnie, przy czym pomiędzy czynnością podlegającą opodatkowaniu (usługą) a wynagrodzeniem otrzymanym z tytułu jej wyświadczenia musi istnieć bezpośredni, czytelny i dostrzegalny związek.

W wyroku z 29 października 2009 r. C-246/08 Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej przypomniał, że:

Jeżeli działalność usługodawcy polega wyłącznie na świadczeniu usług bez bezpośredniego świadczenia wzajemnego, brak jest podstawy opodatkowania i usługi te nie podlegają tym samym podatkowi VAT (teza 43).

Zatem czynność uznaje się za odpłatną, gdy są spełnione następujące warunki:

·istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne,

·wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy,

·istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy usługi,

·odpłatność za otrzymane świadczenie (usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem,

·istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.

Zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy:

Przez import towarów należy rozumieć przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

Powyższa definicja kładzie nacisk przede wszystkim na czynność faktyczną, czyli przywóz towaru. Dla zaistnienia importu nie ma znaczenia cel przywozu bądź stosunek prawny, w ramach którego dokonano przywozu.

Zgodnie z art. 26a ust. 1 ustawy:

Miejscem importu towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje  w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przy czym art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy stanowi, że:

Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną.

W myśl art. 5 pkt 15, 18 i 19 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z 9 października 2013 r. ustanawiającego Unijny Kodeks Celny (Dz. Urz. UE L 269 z 10 października 2013 r. str. 1 ze zm.) – zwanego dalej UKC:

„zgłaszający” oznacza osobę, która składa zgłoszenie celne, deklarację do czasowego składowania, przywozową deklarację skróconą, wywozową deklarację skróconą, zgłoszenie do powrotnego wywozu lub powiadomienie o powrotnym wywozie we własnym imieniu, albo osobę, w której imieniu takie zgłoszenie, deklaracja lub powiadomienie są składane;

„dług celny” oznacza nałożony na określoną osobę obowiązek zapłaty stosownej kwoty należności celnych przywozowych lub wywozowych, określonej dla danych towarów na mocy obowiązujących przepisów prawa celnego;

„dłużnik” oznacza każdą osobę odpowiedzialną za dług celny.

Stosownie do art. 77 UKC:

1.Dług celny w przywozie powstaje w wyniku objęcia towarów nieunijnych podlegających należnościom celnym przywozowym jedną z następujących procedur celnych.

a)dopuszczenia do obrotu, w tym na mocy przepisów o końcowym przeznaczeniu;

b)odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem z należności celnych przywozowych.

2.Dług celny powstaje w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego.

3.Dłużnikiem jest zgłaszający. W przypadku przedstawicielstwa pośredniego dłużnikiem jest również osoba, na której rzecz dokonuje się zgłoszenia celnego. (...)

Zgodnie z art. 33 ust. 1 ustawy:

Podatnicy, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 1b, są obowiązani do obliczenia  i wykazania w:

1)zgłoszeniu celnym albo

2)rozliczeniu zamknięcia, o którym mowa w art. 175 rozporządzenia 2015/2446, w przypadkach, o których mowa w art. 324 lub art. 325 rozporządzenia 2015/2447,

-kwoty podatku, z uwzględnieniem obowiązujących stawek, z zastrzeżeniem art. 33b.

Szczególne zasady wymiaru i poboru podatku w imporcie wiążą się ze specyfiką importu jako czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Przede wszystkim należy podkreślić, że obowiązek zapłaty podatku z tytułu importu towarów ciąży na osobach przywożących towary, bez względu na to, czy są one podatnikami w rozumieniu art. 15 ustawy czy też nie. W konsekwencji każdy podmiot importujący towary obowiązany jest uiścić podatek z tytułu importu towarów, ponieważ w tym przypadku podatek obciąża czynność faktyczną, jaką jest przywóz towarów.

Przepisy nie uzależniają natomiast powstania tego obowiązku od warunku posiadania przez importera prawa do dysponowania towarem jak właściciel.

Na podstawie ww. przepisów należy stwierdzić, że import towarów jest jedną z czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, a podatnikiem, czyli podmiotem zobowiązanym do opodatkowania importu, jest importer.

Przy tym, w myśl art. 33a ust. 1 ustawy:

Podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT czynny może rozliczyć kwotę podatku należnego  z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej składanej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu tych towarów.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 2 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi w przypadku importu towarów – kwota podatku:

a)wynikająca z otrzymanego dokumentu celnego,

b)należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a,

c)wynikająca z deklaracji importowej, w przypadku, o którym mowa w art. 33b,

d)wynikająca z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2-3 i art. 34.

Jednocześnie, zgodnie z art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy:

Podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Z przytoczonych przepisów wynika, że podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony jedynie w takim zakresie, w jakim nabyte towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zatem, aby podatnik miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z otrzymanych dokumentów celnych, warunkiem koniecznym jest wykorzystanie importowanego towaru do opodatkowanej działalności gospodarczej tego podatnika. Przy tym warunkiem do odliczenia podatku naliczonego związanego z czynnościami dokonywanymi poza terytorium kraju jest to, aby – hipotetycznie – w przypadku wykonywania tych samych czynności w kraju podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Ponadto, art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy wymaga, aby podatnik posiadał dokumenty, z których wynikać będzie związek odliczonego podatku z czynnościami wykonywanymi poza terytorium kraju. Powinny to być przede wszystkim dokumenty potwierdzające dokonanie określonych czynności poza terytorium kraju, które będą jednocześnie opisywać te czynności.

Stosownie do art. 168 lit. e) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1,  ze zm.), zwaną dalej „Dyrektywą 2006/112/WE Rady”:

Jeżeli towary i usługi wykorzystywane są na potrzeby opodatkowanych transakcji podatnika, podatnik jest uprawniony, w państwie członkowskim, w którym dokonuje tych transakcji, do odliczenia następujących kwot od kwoty VAT, który jest zobowiązany zapłacić – VAT należnego lub zapłaconego z tytułu importu towarów na terytorium tego państwa członkowskiego.

Oznacza to, że podatnik jest uprawniony do odliczenia podatku VAT należnego lub zapłaconego w związku z importem towarów do państwa członkowskiego, w którym przeprowadza on transakcje podlegające opodatkowaniu w zakresie, w jakim  te (importowane) towary są wykorzystywane do celów tych opodatkowanych transakcji.

Trzeba też wskazać, że zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, zwanym dalej „TSUE”, prawo do odliczenia VAT obciążającego nabycie towarów lub usług zakłada, że wydatki poczynione w celu ich nabycia stanowią elementy cenotwórcze transakcji objętych podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia (np. wyroki: w sprawie C-16/00 Cibo Participations SA, pkt 31, a także w sprawie C-465/03 Kretztechnik, pkt 35; w sprawie C-435/05 Inverstrand BV, pkt 23; w sprawie C-437/06 Securenta, pkt 27; w sprawie C-29/08 AB SKF pkt 57).

W rozpatrywanej sprawie wskazać należy na powołany przez Państwa wyrok TSUE z 25 czerwca 2015 r. w sprawie C-187/14 DSV Road. W wyroku tym TSUE rozpatrywał m.in. prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu importu towarów przez przewoźnika. Z ww. orzeczenia wynika, że zgodnie z art. 168 lit. e) dyrektywy 2006/112/WE prawo do odliczenia istnieje wówczas, gdy przywiezione towary są wykorzystywane na potrzeby opodatkowanych transakcji podatnika. Jednocześnie Trybunał przypomniał, że przesłanka ta jest spełniona jedynie wtedy, gdy koszt świadczeń powodujących naliczenie podatku jest włączony w cenę poszczególnych transakcji objętych podatkiem należnym lub w cenę towarów lub usług świadczonych przez podatnika w ramach jego działalności gospodarczej. Ponieważ w sprawie badanej przez TSUE wartość przewożonych towarów nie stanowi części kosztów składających się na cenę zafakturowaną przez przewoźnika, którego działalność ogranicza się do przewozu tych towarów za wynagrodzeniem, przesłanki zastosowania art. 168 lit. e) dyrektywy VAT nie zostały spełnione.

Zatem jeżeli zgłoszenie towarów do odprawy celnej dokonywane jest przez przewoźnika, który na podstawie przepisów celnych może zostać zobowiązany do uiszczenia zobowiązania wynikającego z cła oraz podatku VAT z tytułu importu towarów, uiszczony przez tego przewoźnika należny podatek z tytułu importu towarów nie będzie stanowił u niego podatku naliczonego i nie będzie podlegał odliczeniu. Te same zasady w kwestii odliczania podatku naliczonego będą dotyczyły wszystkich podmiotów, które w rozumieniu przepisów Wspólnotowego Kodeksu Celnego mogą być uznane za dłużników i zobowiązane do uiszczenia należnego podatku VAT z tytułu importu towarów (np. przedstawiciele pośredni, agencje celne, osoby usuwające towar spod dozoru celnego, przewoźnicy, podmioty dokonujące importu towarów na rzecz innych podmiotów itd.). Katalog tych podmiotów pokrywa się co do zasady z katalogiem dłużników (art. 201-216 WKC). W każdym przypadku należy zatem badać, czy koszt towarów powodujących naliczenie podatku z tytułu importu jest włączony w cenę transakcji objętych podatkiem należnym (w cenę towarów lub usług), świadczonych przez tego konkretnego podatnika w ramach jego działalności gospodarczej.

Jak wcześniej wskazano kwestia prawa do odliczenia VAT z tytułu importu towarów uregulowana została w art. 86 ustawy, zgodnie z którym podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Przy czym kwotę podatku naliczonego stanowi w przypadku importu kwota podatku wynikająca z otrzymanego dokumentu celnego (bądź kwota podatku należnego – w przypadku, o którym mowa w art. 33a ustawy). Zatem, aby podatnik miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z otrzymanych dokumentów celnych, warunkiem koniecznym jest wykorzystanie importowanego towaru do działalności opodatkowanej tego podatnika. Przy czym, jak wskazał TSUE, koszt świadczeń powodujących naliczenie podatku powinien być włączony w cenę poszczególnych transakcji objętych podatkiem należnym lub w cenę towarów lub usług świadczonych przez podatnika w ramach jego działalności gospodarczej.

Ponadto należy zaznaczyć, że ustawodawca nie precyzuje, w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek ten może być bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa – mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest Spółką z siedzibą w Polsce, polskim rezydentem podatkowym, zarejestrowaną jako podatnik VAT czynny oraz podatnik VAT UE w Polsce. Jego działalność opiera się głównie na:

-produkcji podzespołów i komponentów elektronicznych, odbiorników telewizyjnych, mierników oraz modułów na potrzeby branży motoryzacyjnej, jak również

-świadczeniu różnorodnych usług o charakterze technicznym.

W ramach prowadzonej działalności mogą wystąpić przypadki, w ramach których spełnione są łącznie następujące warunki/przesłanki:

-dochodzi do importu towarów na terytorium Polski;

-Wnioskodawca jest/będzie zgodnie z przepisami celnymi – zgłaszającym/importerem;

-Wnioskodawca jest/będzie zgodnie z art. 17 ust. 1 punkty 1-2 ustawy VAT – podatnikiem z tytułu importu towarów;

-Wnioskodawca nie jest/nie będzie właścicielem importowanych towarów – z wyjątkiem przypadków opisanych w ramach scenariuszy 5 oraz 6;

-importowane towary są/będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę w Polsce w jego zakładach produkcyjnych jako przedmiot usług (np. naprawy/przetworzenia) lub część składowa wytworzonych przez Wnioskodawcę produktów/urządzeń finalnych lub urządzenie wykorzystywane w procesie produkcji lub część składowa maszyny produkcyjnej.

W przedstawionych dalej siedmiu scenariuszach Wnioskodawca opisuje związek importowanych towarów z wykonywaniem przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych podatkiem VAT ze stawką w wysokości 0% bądź 23%.

Scenariusz 1

1.Kontrahent wysyła towary (urządzenia) spoza UE do Wnioskodawcy (będącego ich producentem) w celu naprawy;

2.Towary są dostarczane do Wnioskodawcy nieodpłatnie, bez przeniesienia prawa własności – jako materiał powierzony;

3.Wnioskodawca jako importer zgłasza towary do procedury dopuszczenia do obrotu (procedura 4000) wg rodzaju transakcji 42 [Operacje w celu przetwarzania (2) w ramach umowy (bez przeniesienia prawa własności na przetwarzającego)];

4.Dla ww. odprawy stosowane jest rozliczenie podatku VAT z tytułu importu towarów w deklaracji VAT wg art. 33a ustawy VAT;

5.Po dokonaniu naprawy towary są odsyłane do kontrahenta nieodpłatnie w ramach zwrotu po naprawie, przy czym – jak wskazano w punkcie 6 możliwe są dwa warianty (nieodpłatna naprawa gwarancyjna bądź odpłatna naprawa niewchodząca w zakres ochrony gwarancyjnej tzn. z winy użytkownika);

6.Związek importowanych towarów z czynnościami dającymi prawo do odliczenia jest następujący: wartość towarów (urządzeń), które w celu ich naprawy Wnioskodawca otrzymuje nieodpłatnie, bez przeniesienia prawa własności, była już wcześniej opodatkowana podatkiem VAT przez Wnioskodawcę (jako ich producenta) w ramach następujących dostaw towarów: eksportu, wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (dalej: ,,WDT”) lub krajowej dostawy towarów, przy czym naprawa może być dwojakiego rodzaju:

a)nieodpłatna naprawa gwarancyjna – jako producent Wnioskodawca ma obowiązek dokonania nieodpłatnej naprawy uprzednio sprzedanego towaru (w pierwotnej cenie towarów jest uwzględniany/kalkulowany potencjalny koszt naprawy na podstawie historycznie szacowanego współczynnika wystąpienia wadliwych produktów),

b)odpłatna naprawa – jeżeli z analizy wykrytych nieprawidłowości/błędów/usterek wynika, że spowodował je nabywca/użytkownik towarów z własnej winy; naprawa, w zależności od statusu kontrahenta, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT ze stawką w wysokości 23%, bądź będzie stanowiła świadczenie usług poza terytorium kraju.

Scenariusz 2

1.Kontrahent wysyła spoza UE do Wnioskodawcy towary (podzespoły produkcyjne) w celu ich wykorzystania w produkcji finalnych urządzeń;

2.Towary są dostarczane do Wnioskodawcy nieodpłatnie, bez przeniesienia prawa własności – jako materiał powierzony;

3.Wnioskodawca jako importer zgłasza towary do procedury dopuszczenia do obrotu (procedura 4000) wg rodzaju transakcji 42 [Operacje w celu przetwarzania (2) w ramach umowy (bez przeniesienia prawa własności na przetwarzającego)];

4.Dla ww. odprawy stosowane jest rozliczenie podatku VAT z tytułu importu towarów w deklaracji VAT wg art. 33a ustawy VAT;

5.Po dokonaniu procesów produkcyjnych produkty finalne, zawierające wspomniane podzespoły, są wysyłane do kontrahenta z punktu 1;

6.Związek importowanych towarów z czynnościami dającymi prawo do odliczenia jest następujący: importowany towar – jako podzespół finalnego urządzenia – staje się elementem kompletnego urządzenia, w którego cenie ujęta jest m.in. wartość robocizny związana z zamontowaniem importowanego podzespołu w urządzeniu – zaś sama sprzedaż finalnego urządzenia jest/będzie opodatkowana podatkiem VAT przez Wnioskodawcę (jako producenta) w ramach następujących dostaw towarów: eksportu, WDT lub krajowej dostawy towarów [w przeważającej części przypadków importowany element stanowi znikomą część finalnego urządzenia, a sama sytuacja ma charakter incydentalny np. w przypadku trudności z pozyskaniem danego detalu przez Wnioskodawcę od swoich dostawców, podczas gdy kontrahent (nabywca finalnego urządzenia) posiada go w swoim magazynie].

Scenariusz 3

1.Kontrahent wysyła towary (urządzenia) spoza UE do Wnioskodawcy (będącego ich producentem) w celu naprawy/przetworzenia;

2.Towary są dostarczane do Wnioskodawcy nieodpłatnie, bez przeniesienia prawa własności – jako materiał powierzony;

3.Wnioskodawca jako importer zgłasza towary do procedury uszlachetniania czynnego (procedura 5100) wg rodzaju transakcji 42/41 [Operacje w celu przetwarzania (2) w ramach umowy (bez przeniesienia prawa własności na przetwarzającego)];

4.Dla ww. odprawy stosowane jest zawieszenie poboru podatku VAT z tytułu importu towarów w związku z zastosowaną gospodarczą procedurą celną;

5.Po dokonaniu naprawy/przetworzenia część towarów jest odsyłana nieodpłatnie w ramach zwrotu po naprawie/przetworzeniu z zakończeniem procedury uszlachetniania;

6.Pozostała część towarów, która okazuje się niezdatna do naprawy/przetworzenia jest za zgodą kontrahenta-zleceniodawcy objęta procedurą dopuszczenia do obrotu z zakończeniem uszlachetniania (procedura 4051) i pozostaje na terenie Polski z zamiarem utylizacji – w zgłoszeniu celnym zastosowany jest rodzaj transakcji 99 (Inne rodzaje transakcji, których nie można sklasyfikować pod innymi kodami); dla ww. odprawy stosowane jest rozliczenie podatku VAT z tytułu importu towarów w deklaracji VAT wg art. 33a ustawy VAT;

7.Związek importowanych towarów z czynnościami dającymi prawo do odliczenia jest następujący: wartość towarów (urządzeń), które w celu ich naprawy/przetworzenia Wnioskodawca otrzymuje nieodpłatnie, bez przeniesienia prawa własności, była już wcześniej opodatkowana podatkiem VAT przez Wnioskodawcę (jako ich producenta) w ramach następujących dostaw towarów: eksportu, WDT lub krajowej dostawy towarów, przy czym naprawa/przetworzenie może być trojakiego rodzaju:

a)nieodpłatna naprawa gwarancyjna – jako producent Wnioskodawca ma obowiązek dokonania nieodpłatnej naprawy uprzednio sprzedanego towaru (w pierwotnej cenie towarów jest uwzględniany/kalkulowany potencjalny koszt naprawy na podstawie historycznie szacowanego współczynnika wystąpienia wadliwych produktów),

b)odpłatna naprawa – jeżeli z analizy wykrytych nieprawidłowości/błędów/usterek wynika, że spowodował je nabywca/użytkownik towarów z własnej winy, przy czym Wnioskodawca pobiera od kontrahenta dodatkowe wynagrodzenie z tytułu utylizacji; naprawa oraz utylizacja, w zależności od statusu kontrahenta, będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT ze stawką w wysokości 23%, bądź będą stanowiły świadczenie usług poza terytorium kraju,

c)przetworzenie uprzednio sprzedanego przez Wnioskodawcę towaru np. w celu podniesienia jego parametrów technicznych, przy czym Wnioskodawca pobiera od kontrahenta dodatkowe wynagrodzenie z tytułu utylizacji; przetworzenie oraz utylizacja, w zależności od statusu kontrahenta, będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT ze stawką w wysokości 23%, bądź będą stanowiły świadczenie usług poza terytorium kraju.

Scenariusz 4

1.Kontrahent wysyła towary (urządzenia) spoza UE do Wnioskodawcy (będącego ich producentem) w celu naprawy/przetworzenia;

2.Towary są dostarczane do Wnioskodawcy nieodpłatnie, bez przeniesienia prawa własności – jako materiał powierzony;

3.Wnioskodawca jako importer zgłasza towary do procedury uszlachetniania czynnego (procedura 5100) wg rodzaju transakcji 42/41 [Operacje w celu przetwarzania (2) w ramach umowy (bez przeniesienia prawa własności na przetwarzającego)];

4.Dla ww. odprawy stosowane jest zawieszenie poboru podatku VAT z tytułu importu towarów w związku z zastosowaną gospodarczą procedurą celną;

5.Po dokonaniu naprawy/przetworzenia towary są odsyłane nieodpłatnie w ramach zwrotu po naprawie/przetworzeniu z zakończeniem procedury uszlachetniania;

6.Pozostałe po procesie naprawy/przetworzenia elementy towarów (podzespoły), które zostały wymienione/zastąpione w naprawianym/przetwarzanym towarze/urządzeniu (np. uszkodzona obudowa, zniszczona śrubka, wyświetlacz LCD, klawiatura, przyłącza elektryczne etc.), jako niezdatne do użytku (tzw. wtórne produkty kompensacyjne), zostają objęte procedurą dopuszczenia do obrotu z zakończeniem uszlachetniania (procedura 4051) i pozostają na terenie Polski z zamiarem ich utylizacji – w zgłoszeniu celnym zastosowany jest rodzaj transakcji 99 (Inne rodzaje transakcji, których nie można sklasyfikować pod innymi kodami); dla ww. odprawy stosowane jest rozliczenie podatku VAT z tytułu importu towarów w deklaracji VAT wg art. 33a ustawy VAT;

7.Związek importowanych towarów z czynnościami dającymi prawo do odliczenia jest następujący: wartość towarów (urządzeń), które w celu ich naprawy/przetworzenia Wnioskodawca otrzymuje nieodpłatnie, bez przeniesienia prawa własności, była już wcześniej opodatkowana podatkiem VAT przez Wnioskodawcę (jako ich producenta) w ramach następujących dostaw towarów: eksportu, WDT lub krajowej dostawy towarów, przy czym naprawa/przetworzenie może być trojakiego rodzaju:

a)nieodpłatna naprawa gwarancyjna – jako producent Wnioskodawca ma obowiązek dokonania nieodpłatnej naprawy uprzednio sprzedanego towaru (w pierwotnej cenie towarów jest uwzględniany/kalkulowany potencjalny koszt naprawy na podstawie historycznie szacowanego współczynnika wystąpienia wadliwych produktów),

b)odpłatna naprawa – jeżeli z analizy wykrytych nieprawidłowości/błędów/usterek wynika, że spowodował je nabywca/użytkownik towarów z własnej winy, przy czym Wnioskodawca pobiera od kontrahenta dodatkowe wynagrodzenie z tytułu utylizacji; naprawa oraz utylizacja, w zależności od statusu kontrahenta, będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT ze stawką w wysokości 23%, bądź będą stanowiły świadczenie usług poza terytorium kraju; w tym wariancie cena naprawy dokonanej przez Wnioskodawcę zawiera wartość nowego elementu, którym Wnioskodawca zastąpił niezdatny do użytku zaimportowany element naprawianego urządzenia,

c)przetworzenie uprzednio sprzedanego przez Wnioskodawcę towaru np. w celu podniesienia jego parametrów technicznych, przy czym Wnioskodawca pobiera od kontrahenta dodatkowe wynagrodzenie z tytułu utylizacji; przetworzenie oraz utylizacja, w zależności od statusu kontrahenta, będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT ze stawką w wysokości 23%, bądź będą stanowiły świadczenie usług poza terytorium kraju.

Scenariusz 5

1.Kontrahent przysyła spoza UE do Wnioskodawcy towar – urządzenie (np. tester, piec lutowniczy, przenośnik taśmowy/rolkowy) w celu wykorzystywania jako urządzenie produkcyjne w procesie wytwarzania produktów finalnych np. tester na linii produkcyjnej bada/sprawdza parametry produkowanych wyrobów;

2.Towar jest dostarczony do Wnioskodawcy nieodpłatnie, bez przeniesienia prawa własności, jako towar czasowo wynajęty/wypożyczony, przy czym sam wynajem/wypożyczenie ma charakter odpłatnego czynszu uiszczanego przez Wnioskodawcę na podstawie faktur wystawianych przez kontrahenta;

3.Wnioskodawca jako importer zgłasza towar do procedury dopuszczenia do obrotu (procedura 4000) wg rodzaju transakcji 91 (Inne rodzaje transakcji, których nie można sklasyfikować pod innymi kodami – wynajem, wypożyczenie i leasing operacyjny dłuższy niż 24 miesiące);

4.Dla ww. odprawy stosowane jest rozliczenie podatku VAT z tytułu importu towarów w deklaracji VAT wg art. 33a ustawy VAT;

5.Związek importowanego towaru z czynnościami dającymi prawo do odliczenia jest następujący: czynsz płacony przez Wnioskodawcę za wynajem/wypożyczenie urządzenia jest uwzględniany w kalkulacji ceny produktów finalnych, przy produkcji których wykorzystywano zaimportowany towar; po zakończeniu wynajmu/wypożyczenia urządzenie może być: odesłane do kontrahenta poza terytorium Polski, zutylizowane w Polsce, bądź nabyte przez Wnioskodawcę.

Scenariusz 6

1.Kontrahent A wysyła spoza UE do Wnioskodawcy (przenosząc prawo własności na Wnioskodawcę) towary – urządzenia/części (np. siłowniki, części/komponenty mechaniczne, elektryczne, elektroniczne), które podlegają zainstalowaniu w urządzeniu finalnym montowanym/produkowanym przez Wnioskodawcę dla kontrahenta B;

2.Towary są dostarczone do Wnioskodawcy nieodpłatnie;

3.Wnioskodawca jako importer zgłasza towary do procedury dopuszczenia do obrotu (procedura 4000) wg rodzaju transakcji 99 (Inne rodzaje transakcji, których nie można sklasyfikować pod innymi kodami);

4.Dla ww. odprawy stosowane jest rozliczenie podatku VAT z tytułu importu towarów w deklaracji VAT wg art. 33a ustawy VAT;

5.Związek importowanych towarów z czynnościami dającymi prawo do odliczenia jest następujący: importowany towar jest/będzie elementem finalnego urządzenia, a co za tym idzie jego równowartość jest/będzie ujęta w kalkulacji ceny finalnego urządzenia, z kolei sama sprzedaż finalnego urządzenia jest/będzie opodatkowana podatkiem VAT przez Wnioskodawcę (jako jego producenta) w ramach następujących dostaw towarów: eksportu, WDT lub krajowej dostawy towarów.

Scenariusz 7

1.Kontrahent XX przysyła spoza UE do Wnioskodawcy towary – podzespoły/części zamienne do maszyn produkcyjnych – są one montowane w maszynach wykorzystywanych przez Wnioskodawcę do produkcji wyrobów finalnych;

2.Towary są dostarczone do Wnioskodawcy nieodpłatnie, bez przeniesienia prawa własności, jako podzespoły/części zamienne do maszyn produkcyjnych, które kontrahent XX czasowo wynajmuje/wypożycza Wnioskodawcy, przy czym sam wynajem/wypożyczenie ma charakter odpłatnego czynszu uiszczanego przez Wnioskodawcę na podstawie faktur wystawianych przez kontrahenta XX;

3.Wnioskodawca jako importer zgłasza towary do procedury dopuszczenia do obrotu (procedura 4000) wg rodzaju transakcji 99 (Inne rodzaje transakcji, których nie można sklasyfikować pod innymi kodami);

4.Dla ww. odprawy stosowane jest rozliczenie podatku VAT z tytułu importu towarów w deklaracji VAT wg art. 33a ustawy VAT;

5.Związek importowanych towarów z czynnościami dającymi prawo do odliczenia jest następujący: czynsz płacony przez Wnioskodawcę za wynajem/wypożyczenie maszyn, w których są instalowane importowane podzespoły/części zamienne jest uwzględniany w kalkulacji ceny wyrobów finalnych i jednocześnie importowane towary zostają bezpośrednio wykorzystywane przy produkcji wyrobów finalnych, z kolei sama sprzedaż wyrobów finalnych jest/będzie opodatkowana podatkiem VAT przez Wnioskodawcę (jako ich producenta) w ramach następujących dostaw towarów: eksportu, WDT lub krajowej dostawy towarów.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą ustalenia, czy przysługuje /będzie mu przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu importu towarów realizowanego na warunkach opisanych w siedmiu scenariuszach.

Jak wskazano, kwestia prawa do odliczenia VAT z tytułu importu towarów uregulowana została w art. 86 ustawy, zgodnie z którym podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Przy czym, kwotę podatku naliczonego stanowi w przypadku importu towarów kwota podatku wynikająca z otrzymanego dokumentu celnego (bądź kwota podatku należnego – w przypadku, o którym mowa w art. 33a ustawy). Zatem, aby podatnik miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z otrzymanych dokumentów celnych, warunkiem koniecznym jest wykorzystanie importowanego towaru do działalności opodatkowanej tego podatnika. Przy czym, jak wskazał TSUE w wyroku  z 25 czerwca 2015 r. w sprawie C-187/14 DSV Road, koszt świadczeń powodujących naliczenie podatku powinien być włączony w cenę poszczególnych transakcji objętych podatkiem należnym lub w cenę towarów lub usług świadczonych przez podatnika w ramach jego działalności gospodarczej.

Jak wynika z opisu sprawy:

-Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny,

-dochodzi do importu towarów na terytorium Polski,

-Wnioskodawca jest/będzie zgodnie z przepisami celnymi – zgłaszającym /importerem;

-Wnioskodawca jest/będzie zgodnie z art. 17 ust. 1 punkty 1-2 ustawy VAT – podatnikiem z tytułu importu towarów;

-Wnioskodawca nie jest/nie będzie właścicielem importowanych towarów – z wyjątkiem przypadków opisanych w ramach scenariuszy 5 oraz 6;

-importowane towary są/będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę w Polsce w jego zakładach produkcyjnych jako przedmiot usług (np. naprawy/przetworzenia) lub część składowa wytworzonych przez Wnioskodawcę produktów/urządzeń finalnych lub urządzenie wykorzystywane w procesie produkcji lub część składowa maszyny produkcyjnej.

Ponadto, związek importowanych towarów z czynnościami dającymi prawo do odliczenia w opisanych powyżej siedmiu scenariuszach jest następujący:

·W scenariuszu 1, wartość towarów (urządzeń), które w celu ich naprawy Wnioskodawca otrzymuje nieodpłatnie, bez przeniesienia prawa własności, była już wcześniej opodatkowana podatkiem VAT przez Wnioskodawcę (jako ich producenta) w ramach następujących dostaw towarów: eksportu, wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub krajowej dostawy towarów, przy czym naprawa może być dwojakiego rodzaju:

a)nieodpłatna naprawa gwarancyjna – jako producent Wnioskodawca ma obowiązek dokonania nieodpłatnej naprawy uprzednio sprzedanego towaru (w pierwotnej cenie towarów jest uwzględniany/kalkulowany potencjalny koszt naprawy na podstawie historycznie szacowanego współczynnika wystąpienia wadliwych produktów),

b)odpłatna naprawa – jeżeli z analizy wykrytych nieprawidłowości/błędów/usterek wynika, że spowodował je nabywca/użytkownik towarów z własnej winy; naprawa, w zależności od statusu kontrahenta, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT ze stawką w wysokości 23%, bądź będzie stanowiła świadczenie usług poza terytorium kraju.

·W scenariuszu 2, importowany towar – jako podzespół finalnego urządzenia – staje się elementem kompletnego urządzenia, w którego cenie ujęta jest m.in. wartość robocizny związana z zamontowaniem importowanego podzespołu w urządzeniu – zaś sama sprzedaż finalnego urządzenia jest/będzie opodatkowana podatkiem VAT przez Wnioskodawcę (jako producenta) w ramach następujących dostaw towarów: eksportu, WDT lub krajowej dostawy towarów [w przeważającej części przypadków importowany element stanowi znikomą część finalnego urządzenia, a sama sytuacja ma charakter incydentalny np. w przypadku trudności z pozyskaniem danego detalu przez Wnioskodawcę od swoich dostawców, podczas gdy kontrahent (nabywca finalnego urządzenia) posiada go w swoim magazynie].

·W scenariuszu 3, wartość towarów (urządzeń), które w celu ich naprawy /przetworzenia Wnioskodawca otrzymuje nieodpłatnie, bez przeniesienia prawa własności, była już wcześniej opodatkowana podatkiem VAT przez Wnioskodawcę (jako ich producenta) w ramach następujących dostaw towarów: eksportu, WDT lub krajowej dostawy towarów, przy czym naprawa/przetworzenie może być trojakiego rodzaju:

a)nieodpłatna naprawa gwarancyjna – jako producent Wnioskodawca ma obowiązek dokonania nieodpłatnej naprawy uprzednio sprzedanego towaru (w pierwotnej cenie towarów jest uwzględniany/kalkulowany potencjalny koszt naprawy na podstawie historycznie szacowanego współczynnika wystąpienia wadliwych produktów),

b)odpłatna naprawa – jeżeli z analizy wykrytych nieprawidłowości/błędów/usterek wynika, że spowodował je nabywca/użytkownik towarów z własnej winy, przy czym Wnioskodawca pobiera od kontrahenta dodatkowe wynagrodzenie z tytułu utylizacji; naprawa oraz utylizacja, w zależności od statusu kontrahenta, będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT ze stawką w wysokości 23%, bądź będą stanowiły świadczenie usług poza terytorium kraju,

c)przetworzenie uprzednio sprzedanego przez Wnioskodawcę towaru np. w celu podniesienia jego parametrów technicznych, przy czym Wnioskodawca pobiera od kontrahenta dodatkowe wynagrodzenie z tytułu utylizacji; przetworzenie oraz utylizacja, w zależności od statusu kontrahenta, będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT ze stawką w wysokości 23%, bądź będą stanowiły świadczenie usług poza terytorium kraju.

·W scenariuszu 4, wartość towarów (urządzeń), które w celu ich naprawy /przetworzenia Wnioskodawca otrzymuje nieodpłatnie, bez przeniesienia prawa własności, była już wcześniej opodatkowana podatkiem VAT przez Wnioskodawcę (jako ich producenta) w ramach następujących dostaw towarów: eksportu, WDT lub krajowej dostawy towarów, przy czym naprawa/przetworzenie może być trojakiego rodzaju:

a)nieodpłatna naprawa gwarancyjna – jako producent Wnioskodawca ma obowiązek dokonania nieodpłatnej naprawy uprzednio sprzedanego towaru (w pierwotnej cenie towarów jest uwzględniany/kalkulowany potencjalny koszt naprawy na podstawie historycznie szacowanego współczynnika wystąpienia wadliwych produktów),

b)odpłatna naprawa – jeżeli z analizy wykrytych nieprawidłowości/błędów/usterek wynika, że spowodował je nabywca/użytkownik towarów z własnej winy, przy czym Wnioskodawca pobiera od kontrahenta dodatkowe wynagrodzenie z tytułu utylizacji; naprawa oraz utylizacja, w zależności od statusu kontrahenta, będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT ze stawką w wysokości 23%, bądź będą stanowiły świadczenie usług poza terytorium kraju; w tym wariancie cena naprawy dokonanej przez Wnioskodawcę zawiera wartość nowego elementu, którym Wnioskodawca zastąpił niezdatny do użytku zaimportowany element naprawianego urządzenia,

c)przetworzenie uprzednio sprzedanego przez Wnioskodawcę towaru np. w celu podniesienia jego parametrów technicznych, przy czym Wnioskodawca pobiera od kontrahenta dodatkowe wynagrodzenie z tytułu utylizacji; przetworzenie oraz utylizacja, w zależności od statusu kontrahenta, będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT ze stawką w wysokości 23%, bądź będą stanowiły świadczenie usług poza terytorium kraju.

·W scenariuszu 5, czynsz płacony przez Wnioskodawcę za wynajem/wypożyczenie urządzenia jest uwzględniany w kalkulacji ceny produktów finalnych, przy produkcji których wykorzystywano zaimportowany towar; po zakończeniu wynajmu /wypożyczenia urządzenie może być: odesłane do kontrahenta poza terytorium Polski, zutylizowane w Polsce, bądź nabyte przez Wnioskodawcę.

·W scenariuszu 6, importowany towar jest/będzie elementem finalnego urządzenia, a co za tym idzie jego równowartość jest/będzie ujęta w kalkulacji ceny finalnego urządzenia, z kolei sama sprzedaż finalnego urządzenia jest/będzie opodatkowana podatkiem VAT przez Wnioskodawcę (jako jego producenta) w ramach następujących dostaw towarów: eksportu, WDT lub krajowej dostawy towarów.

·Z kolei w scenariuszu 7, czynsz płacony przez Wnioskodawcę za wynajem /wypożyczenie maszyn, w których są instalowane importowane podzespoły/części zamienne jest uwzględniany w kalkulacji ceny wyrobów finalnych i jednocześnie importowane towary zostają bezpośrednio wykorzystywane przy produkcji wyrobów finalnych, z kolei sama sprzedaż wyrobów finalnych jest/będzie opodatkowana podatkiem VAT przez Wnioskodawcę (jako ich producenta) w ramach następujących dostaw towarów: eksportu, WDT lub krajowej dostawy towarów.

Zatem, skoro importowane towary są/będą przez Wnioskodawcę wykorzystywane do czynności opodatkowanych (lub z nimi zrównanych czynności poza terytorium kraju) i jednocześnie koszt importowanych towarów jest/będzie wliczony w cenę sprzedawanych przez Wnioskodawcę towarów oraz świadczonych usług, należy uznać, że Wnioskodawcy jako importerowi przysługuje/będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu importu towarów realizowanego w siedmiu opisanych scenariuszach, pomimo, że część z tych towarów nie stanowi/nie będzie stanowić własności Wnioskodawcy.

Podsumowując, Wnioskodawcy przysługuje/będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu importu towarów realizowanego na warunkach opisanych w siedmiu scenariuszach przedstawionych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia,

-zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek  o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo  o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00