Interpretacja indywidualna z dnia 21 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-2.4012.170.2023.2.MGO

Wyodrębnienie poszczególnych lokali z nieruchomości nie będzie mieć wpływu na określenie momentu powstania dla lokali pierwszego zasiedlenia i możliwości zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i udokumentowanie przez Zainteresowanych każdej transakcji sprzedaży wyodrębnionych lokali fakturą i uwzględnienie jej w rejestrze VAT i JPK.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

10 marca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie uznania, czy operacja wyodrębnienia poszczególnych lokali z nieruchomości będzie mieć wpływ na określenie momentu powstania dla lokali pierwszego zasiedlenia i możliwości zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 ustawy oraz zastosowania zwolnienia od podatku do każdej jednostkowej transakcji sprzedaży wyodrębnionych z całej nieruchomości (kamienicy i pawilonu) lokali i udokumentowania przez Zainteresowanych każdej transakcji fakturą i uwzględnienia jej w rejestrze VAT i JPK. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 9 czerwca 2023 r. (wpływ 12 czerwca 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

…

….

2) Zainteresowani niebędący stroną postępowania:

- …

…

- …

…

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawcy są współwłaścicielami w częściach ułamkowych zabudowanej nieruchomości położonej w …, na działce o powierzchni … m.kw., (KW …) usytuowanej w … w zabudowie zwartej. Kamienica jest budynkiem w kształcie podkowy (litera U), frontem skierowanym do … w … i składa się z budynku głównego i 2 oficyn. Budynek główny jest 4 kondygnacyjny, natomiast wschodnia oficyna 3-kondygnacyjna na odcinku między środkową a ostatnia klatką. Dokładna data wybudowania nie jest znana, szacuje się ją na ok. rok 1900.

Pomiędzy budynkiem frontowym a oficynami nie ma przerw (jako możliwości przejścia), ale też wewnątrz budynku nie można, nie wychodząc na zewnątrz, przedostać się z jednej oficyny do części frontowej i do drugiej oficyny. Żaden z wymienionych elementów nie ma osobnej księgi wieczystej, wypada więc tą zabudowaną nieruchomość traktować jako całość (budynek frontowy z dwiema oficynami).

Kubatura budynku to 8445 m³ natomiast oficyn 15 760 m³ Powierzchnia użytkowa budynku głównego: … m.kw, oficyn … m.kw. - zgodnie z kartą ewidencyjną zabytków architektury i budownictwa do której została wpisana nieruchomość (poz. …). Ochrona konserwatorska obejmuje budynek frontowy wraz z oficynami, dziedzińcem w granicach działki … o pow. … m.kw.

Budynek jest wyposażony w instalacje: wodociągową, kanalizacyjną elektryczną i gazową.

W nieruchomości znajdują się lokale mieszkalne, lokale użytkowe, lokale handlowe, strychy i piwnice.

W grudniu 1936 roku nieruchomość zakupili małżonkowie …, a obecnie stanowi ona własność ich 9 spadkobierców.

Na opisanej działce znajduje się ponadto, postawiony w latach 80-tych XX w. parterowy pawilon, który stanowi jedną bryłę (murowany, stale połączony z gruntem, o 3 lokalach, każdy o pow. ok. 35 m.kw) wybudowany za zgodą wszystkich 9 współwłaścicieli przez trzy osoby z ich grona, będące Wnioskodawcami. Pawilon handlowy nie łączy się z zabudową U (budynek główny z 2 oficynami) lecz stoi od niej w odległości kilkunastu metrów. Pawilon był i jest użytkowany przez najemców dla celów działalności gospodarczej. Dotychczas nie została ustanowiona wyodrębniona własność tego pawilonu, ani żadnego mieszczącego się w nim lokalu. Obiekt ten uzyskał wydane przez Urząd Miasta w … potwierdzenie zgłoszenia do użytkowania … grudnia 1982 r. jako „pawilon handlowy o 3 równorzędnych lokalach o pow. użytkowej … m.kw”.

Nabycie nieruchomości przez współwłaścicieli nastąpiło przed wprowadzeniem podatku od towarów i usług na podstawie postanowień sądowych (... i ...) z 1979 roku i 1982 roku.

Pierwsze zasiedlenie (oddanie do używania) poszczególnych części budynków nastąpiło tuż po ich wybudowaniu (lata 30-te ub.w.) na własne potrzeby ówczesnych właścicieli. Budynki od chwili ich nabycia były stale użytkowane: na potrzeby właścicieli, a także (obecnie) również oddawane w najem. Tak samo przedstawia się kwestia użytkowania pawilonu. Po wybudowaniu i zgłoszeniu do użytkowania w 1982 r., lokale w nim usytuowane były użytkowane i wykorzystywane (przez troje Wnioskodawców celów prowadzonej działalności gospodarczej, a następnie oddawane w najem jako lokale użytkowe osobom trzecim. Budynki nie były i nie są wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej, gdyż najem lokali użytkowych jest opodatkowany wg stawki 23%, a jedynie lokale mieszkalne wykorzystywane do celów mieszkalnych korzystają ze zwolnienia z VAT.

W ramach nieruchomości dotychczas nie zostały wydzielone odrębne własności poszczególnych lokali. Na parterze budynku znajdują się lokale użytkowe, w oficynach głównie mieszkania lokatorskie. Nieruchomością gospodaruje Zarząd powołany spośród współwłaścicieli oraz Administrator - firma zewnętrzna posiadająca uprawnienia wymagane dla Zarządcy Nieruchomości.

Na przestrzeni lat nieruchomość była użytkowana ze zmienną w czasie strukturą, a obecnie:

Wynajęte lokale mieszkalne ok. … m.kw.

Wynajęte lokale użytkowe - ok. … m.kw.

Pustostany (lokale mieszkalne, użytkowe, strychy) - ok. … m.kw.

W ostatnim dziesięcioleciu nie zostały poczynione znaczące (tzn. przekraczające 30% wartości nieruchomości) nakłady na modernizacje/adaptacje budynku. Na bieżąco były prowadzone prace odtwarzające i konserwatorskie zgodnie z zaleceniem Konserwatora Zabytków oraz prace remontowe i konserwacyjne.

W gronie 9 współwłaścicieli nieruchomości znajdują się zarówno osoby prowadzące działalność gospodarczą, jak i osoby nieprowadzące działalności gospodarczej. Przypadające na nich przychody z najmu zarówno lokali użytkowych jak i mieszkalnych (w proporcji do posiadanych udziałów w nieruchomości) są traktowane jako przychody z ich majątku osobistego (prywatnego).

Wszyscy 3 Wnioskodawcy/współwłaściciele są zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług i rozliczają podatek wynikający z rozliczeń VAT całej nieruchomości, w proporcji do posiadanych udziałów w nieruchomości oraz z uwzględnieniem proporcji sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej.

W 2020 r. Współwłaściciele zgodnie podjęli decyzję o sprzedaży nieruchomości. Niestety, mimo starań, dotychczas, nie udaje się znaleźć nabywcy całości nieruchomości.

Z tego powodu Wnioskodawcy planują doprowadzenie do formalnego ustanowienia odrębnej własności poszczególnych lokali (mieszkalnych, użytkowych, strychów) a następnie dokonanie sprzedaży części z nich lub sukcesywnie wszystkich, zainteresowanym kupującym. Każdy z wyodrębnionych lokali będzie posiadał własną księgę wieczystą i odpowiedni udział w gruncie. Do niektórych lokali będą przynależeć powierzchnie piwnic.

W uzupełnieniu wskazali Państwo, że:

a) Każdej jednostkowej transakcji sprzedaży wyodrębnionych z nieruchomości lokali będzie dokonywało łącznie 9 współwłaścicieli na zasadzie zbycia przysługujących im udziałów w danej nieruchomości (lokalu). Wyodrębnienie poszczególnych lokali pozostaje bez wpływu na wielkość ich dotychczasowych udziałów w nieruchomości (nie powoduje zmian wielkości udziałów).

b) Do momentu sprzedaży wyodrębnionych z całej nieruchomości lokali nie będą ponoszone żadne nakłady na ulepszenie całej nieruchomości, a jeśli jakiekolwiek (co jest trudne do przewidzenia) z pewnością nie w wysokości przekraczającej 30% jej wartości początkowej. Współwłaściciele zakładają, że ewentualne nakłady na modernizacje, adaptacje, remonty już wyodrębnionych lokali realizować będą (bez ich finansowego udziału), nowi/kolejni właściciele.

c) Nieruchomość (kamienica i pawilon) nie figurują w ewidencji środków trwałych Wnioskodawców i należą do ich majątku osobistego.

d) Wyodrębnione lokale docelowo będą przeznaczone na sprzedaż, w związku z tym można je uznać za należące do majątku osobistego Wnioskodawców środek trwały niezwiązany z działalnością gospodarczą.

Pytania

1. Czy operacja wyodrębnienia poszczególnych lokali (z założeniem odrębnych KW) z opisanej nieruchomości będzie mieć wpływ na określenie momentu powstania dla tych lokali tzw. pierwszego zasiedlenia i możliwości zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 ustawy z podatku VAT? (pytanie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 9 czerwca 2023 r.)

2. Czy prawidłowe będzie zastosowanie zwolnienia z VAT w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10, do każdej jednostkowej transakcji sprzedaży wyodrębnionych z całej nieruchomości lokali?

3. Czy oprócz aktu notarialnego do którego stanie łącznie 9 współwłaścicieli jako sprzedający (w tym 3 Wnioskodawców) i kupujący właściwe będzie dla każdego zbywanego wyodrębnionego lokalu dodatkowe udokumentowanie przez Wnioskodawców każdej transakcji FV i uwzględnienie jej w rejestrze VAT i jpk sprzedawców?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1 (przedstawione w uzupełnieniu wniosku z 9 czerwca 2013 r.)

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

- dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

- pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis sprawy należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynku i budowli przez Wnioskodawców już w odległej przeszłości (w odniesieniu do Kamienicy i jej oficyn, a od lat 80 tych XX w w odniesieniu do budowli (pawilon)), co wynika z przedstawionych w stanie faktycznym informacji, gdyż budowa przedmiotowego budynku została ukończona około roku 1900, a budowli w latach 80 tych poprzedniego wieku.

Wnioskodawcy uważają, że wyodrębnienie cywilistyczne (tj. ustanowienie odrębnej własności i założenie odrębnych dla każdego z lokali ksiąg wieczystych) przed ich planowaną sprzedażą/dostawą nie będzie zdarzeniem uznawanym przez ustawodawcę za kolejne pierwsze zasiedlenie, dlatego nie będzie istotne po jakim czasie od momentu wyodrębnienia lokali nastąpi ich sprzedaż, gdyż warunki zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 ustawy z podatku VAT zostały spełnione wiele lat wcześniej.

Ad. 2

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest - co do zasady - zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem, dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie - według art. 2 pkt 14 ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 września 2019 r.- rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a. wybudowaniu lub

b. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W celu ustalenia, czy w analizowanej sprawie dla dostawy przedmiotowej nieruchomości zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku od towarów i usług należy przede wszystkim rozstrzygnąć, czy w odniesieniu do wskazanej nieruchomości miało miejsce pierwsze zasiedlenie.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis sprawy należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynku i budowli przez Wnioskodawców już w odległej przeszłości (w odniesieniu do Kamienicy i jej oficyn, a od lat 80-tych XX w. w odniesieniu do budowli (pawilon), co wynika z przedstawionych w stanie faktycznym informacji; budowa przedmiotowego budynku została ukończona około roku 1900, a budowli w latach 80-tych poprzedniego wieku.

Od ukończenia budowy i oddania do użytkowania, budynek i budowle były użytkowane - początkowo przez poprzednich właścicieli a odziedziczeniu przez Wnioskodawców - albo do celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarcza, bądź w ramach umów najmu majątku osobistego.

Można uważać, że wyodrębnienie cywilistyczne (tj. ustanowienie odrębnej własności, założenie odrębnych dla każdego z lokali ksiąg wieczystych) przed ich planowaną sprzedażą/dostawą nie będzie zdarzeniem uznawanym przez ustawodawcę za kolejne pierwsze zasiedlenie.

Ustawowa definicja pierwszego zasiedlenia odnosi się do czysto fizycznego powstania danej nieruchomości lub jej modernizacji wpływającej w znacznym stopniu na jej rzeczywistą funkcjonalność, a nie zmiany jej statusu cywilnoprawnego. Nie ulega wątpliwości, że ustanowienie odrębnej własności lokalu nie stanowi wybudowania budynków, budowli ani ich części lub ulepszenia w rozumieniu art 2 pkt 14 ustawy. Dlatego też, przy braku odmiennego unormowania, częścią budynku jest pewien fizycznie określony fragment struktury, bez względu na to czy stanowi osobną nieruchomość lokalową, czy część składową nieruchomości budynkowej. Ustanowienie odrębnej własności lokali będzie dotyczyło tych samych części budynku (istniejącej powierzchni budynku) w stosunku do których wiele lat wcześniej miało miejsce pierwsze zasiedlenie. Skoro zatem określone części budynku (w efekcie cały budynek) oraz pawilon już były przedmiotem pierwszego zasiedlenia, to żadna okoliczność (z wyjątkiem znaczącego ulepszenia budynku) nie może powodować, że do ich pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, dojdzie po raz kolejny.

Reasumując, jeżeli już miało miejsce „pierwsze zasiedlenie całego budynku oraz pawilonu, to automatycznie miało też miejsce „pierwsze zasiedlenie” wszystkich jego części (całej powierzchni) a zatem również lokali dla których w przyszłości będzie ustanowiona odrębna własność.

Takie stanowisko potwierdzają np. interpretacje:

Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14 marca 2018

Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 20 stycznia 2016- IPPPI/4512-1171/15-2/KR

Tym samym dostawa lokali których własność zostanie wyodrębniona z budynku, w stosunku do którego miało miejsce pierwsze zasiedlenie, będzie zwolniona z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawców, dla przyszłej dostawy wyodrębnionych lokali o różnym przeznaczeniu, dokonanej przez 3 (z grona 9) współwłaścicieli będących czynnymi zarejestrowanymi podatnikami VAT, należących zarówno do budynku głównego kamienicy wraz z 2 oficynami, strychem i pawilonem handlowym jak i gruntu na którym są one posadowione, właściwe będzie zastosowanie stawki „zwolnionej” z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, a dalsze badanie przesłanek do zastosowania zwolnienia od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a oraz pkt 2 ustawy jest nieuzasadnione.

Wnioskodawcy są zdania, że obowiązek wystawienia faktury VAT, albo brak takiego obowiązku będzie zależał od tego czy dana sprzedaż nieruchomości była opodatkowana albo zwolniona w VAT.

W przypadku, gdy podatnicy VAT czynni nie wyłączyli zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, dla takiej sprzedaży nieruchomości (zwolnionej z VAT) sprzedający nie musi wystawiać faktury VAT, zgodnie z art. 106b ust. 2 ustawy o VAT.

Jeżeli nabywca zażąda wystawienia faktury VAT dokumentującej sprzedaż nieruchomości, która była zwolniona z VAT (art. 106b ust. 3 pkt 2 ustawy o VAT), podatnik przy wystawianiu takiej faktury VAT powinien uwzględnić, że nie powinna ona zawierać następujących elementów (art. 106e ust. 4 pkt 3 ustawy o VAT):

1. stawki podatku (art. 106e ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT),

2. sumy wartości sprzedaży netto (art. 106e ust. 1 pkt 13 ustawy o VAT),

3. kwoty podatku od sumy wartości sprzedaży netto (art. 106e ust. 1 pkt 14 ustawy o VAT).

Jeżeli zwolnienie przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT nie zostało przez podatników VAT wyłączone, a nabywca nieruchomości zażąda wystawienia faktury VAT dokumentującej taką sprzedaż, to faktura taka powinna wskazywać przepis ustawy, na podstawie którego podatnik zastosował zwolnienie od podatku VAT (art. 106e pkt 19 lit. a ustawy o VAT).

Natomiast, jeżeli zwolnienie przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zostało przez podatników VAT czynnych wyłączone, to taka sprzedaż nieruchomości powinna być udokumentowana fakturą VAT, która zawierać powinna m.in. stawkę podatku, sumę sprzedaży netto oraz kwotę podatku od wartości netto.

W uzupełnieniu podali Państwo:

Ad. 2

Jeżeli już miało miejsce „pierwsze zasiedlenie całego budynku i upłynęły od tego momentu 2 lata, to automatycznie miało też miejsce „pierwsze zasiedlenie” wszystkich jego części (całej powierzchni) a zatem również poszczególnych lokali, dla których w przyszłości będzie ustanowiona odrębna własność.

Skoro zatem określone części budynku (w efekcie cały budynek) już były przedmiotem pierwszego zasiedlenia, to żadna okoliczność (z wyjątkiem znaczącego ulepszenia budynku, lub wyodrębnionego lokalu - które nie są planowane i nie będą realizowane) nie może powodować, że do ich pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, dojdzie po raz kolejny.

Fakt ustanowienia odrębnej własności lokali znajdujących się w budynku, w stosunku do którego miało miejsce pierwsze zasiedlenie, w żaden sposób nie „kasuje” pierwszego zasiedlenia wyodrębnionych cywilistycznie w budynku lokali (pierwsze zasiedlenie budynków obejmuje swoim zakresem także i lokale których własność została cywilistycznie wyodrębniona), zatem kolejne dostawy takich lokali podlegać będą zwolnieniu od opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Ad. 3

Wnioskodawcy, są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami VAT i prowadzą dla potrzeb tego podatku ewidencje VAT i sporządzają jpk, tak więc wszystkie transakcje sprzedaży Wnioskodawców (niezależnie od przypisanej im stawki VAT) muszą być ujęte w ich ewidencjach sprzedaży, a tym samym w jpk.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwaną dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, zarówno grunty, jak i budynki spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, która to czynność, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy:

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawcy są współwłaścicielami w częściach ułamkowych zabudowanej nieruchomości położonej na działce o powierzchni … m.kw. Kamienica jest budynkiem i składa się z budynku głównego i 2 oficyn. Budynek jest wyposażony w instalacje: wodociągową, kanalizacyjną elektryczną i gazową. W nieruchomości znajdują się lokale mieszkalne, lokale użytkowe, lokale handlowe, strychy i piwnice. Pierwsze zasiedlenie (oddanie do używania) poszczególnych części budynków nastąpiło tuż po ich wybudowaniu (lata 30-te ub.w.) na własne potrzeby ówczesnych właścicieli. Budynki od chwili ich nabycia były stale użytkowane: na potrzeby właścicieli, a także (obecnie) również oddawane w najem.

Na opisanej działce znajduje się ponadto, postawiony w latach 80-tych XX w. parterowy pawilon (budowla), który stanowi jedną bryłę (murowany, stale połączony z gruntem, o 3 lokalach, każdy o pow. ok. … m.kw) wybudowany za zgodą wszystkich 9 współwłaścicieli przez trzy osoby z ich grona, będące Wnioskodawcami. Po wybudowaniu i zgłoszeniu do użytkowania w 1982 r., lokale w nim usytuowane były użytkowane i wykorzystywane (przez troje Wnioskodawców do celów prowadzonej działalności gospodarczej, a następnie oddawane w najem jako lokale użytkowe osobom trzecim. Pawilon był i jest użytkowany przez najemców dla celów działalności gospodarczej. Dotychczas nie została ustanowiona wyodrębniona własność tego pawilonu, ani żadnego mieszczącego się w nim lokalu.

Wnioskodawcy/współwłaściciele są zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług i rozliczają podatek wynikający z rozliczeń VAT całej nieruchomości, w proporcji do posiadanych udziałów w nieruchomości oraz z uwzględnieniem proporcji sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej.

Wnioskodawcy planują doprowadzenie do formalnego ustanowienia odrębnej własności poszczególnych lokali (mieszkalnych, użytkowych, strychów) a następnie dokonanie sprzedaży części z nich lub sukcesywnie wszystkich, zainteresowanym kupującym. Każdy z wyodrębnionych lokali będzie posiadał własną księgę wieczystą i odpowiedni udział w gruncie. Do niektórych lokali będą przynależeć powierzchnie piwnic.

Każdej jednostkowej transakcji sprzedaży wyodrębnionych z nieruchomości lokali będzie dokonywało łącznie 9 współwłaścicieli na zasadzie zbycia przysługujących im udziałów w danej nieruchomości (lokalu). Wyodrębnienie poszczególnych lokali pozostaje bez wpływu na wielkość ich dotychczasowych udziałów w nieruchomości (nie powoduje zmian wielkości udziałów).

W tym miejscu należy zauważyć, że problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.).

Na podstawie art. 195 Kodeksu cywilnego:

Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

Stosownie do art. 196 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego:

1. Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

2. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu.

Jak stanowi art. 197 Kodeksu cywilnego:

W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela.

Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 Kodeksu cywilnego).

Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Na gruncie powołanych powyżej przepisów prawa należy stwierdzić, że zarówno sprzedaż udziału we współwłasności rzeczy jak i sprzedaż wspólnej rzeczy za zgodą wszystkich współwłaścicieli, stanowi odpłatną dostawę towarów.

Biorąc pod uwagę przedstawione w sprawie okoliczności, należy w pierwszej kolejności zaznaczyć, że sprzedaż majątku służącego do prowadzonej działalności gospodarczej przez Zainteresowanych będących podatnikami podatku VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Państwa wątpliwości w sprawie w pierwszej kolejności dotyczą operacji wyodrębnienia poszczególnych lokali (z założeniem odrębnych KW) z opisanej nieruchomości i jej wpływu na określenie momentu powstania dla tych lokali tzw. pierwszego zasiedlenia i możliwości zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z podatku VAT.

Na wstępie należy zauważyć, że wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może być opodatkowana podatkiem VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Ustawodawca zwalnia od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, zgodnie z którym:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Zgodnie z treścią art. 2 pkt 14 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:

Pierwszym zasiedleniu - rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a) wybudowaniu lub

b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. Pierwsze zasiedlenie budynku lub jego części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku oddano go w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika, bowiem w obydwu przypadkach doszło do korzystania z budynku.

Natomiast, zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich nastąpiło pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Artykuł 43 ust. 1 pkt 10a ustawy stanowi:

Zwalnia się od podatku: dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

 a) w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

 b) dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów;

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT:

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu.

Dodatkowo wskazać należy, że art. 29a ust. 8 ustawy stanowi, że:

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż gruntu będzie korzystała ze zwolnienia od podatku.

Odnosząc się zatem do Państwa wątpliwości w zakresie wpływu wyodrębnienia poszczególnych lokali z nieruchomości na określenie momentu powstania dla tych lokali pierwszego zasiedlenia a także możliwości zastosowania zwolnienia od podatku do każdej jednostkowej transakcji sprzedaży należy w pierwszej kolejności stwierdzić, że przedmiotem Państwa sprzedaży jak wynika z opisu sprawy jest udział w wyodrębnionych lokalach. Dostawa przez Państwa udziałów w wyodrębnionych lokalach nie będzie jednak dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia. Czynność wyodrębnienia lokali w budynku kamienicy oraz pawilonie nie spełnia definicji wybudowania, ani ulepszenia, o których mowa w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Wskazali Państwo bowiem, że pierwsze zasiedlenie (oddanie do używania) poszczególnych części budynków (budynek główny i 2 oficyny) nastąpiło tuż po ich wybudowaniu (lata 30-te ub.w.) na własne potrzeby ówczesnych właścicieli. Budynki od chwili ich nabycia były stale użytkowane: na potrzeby właścicieli, a także (obecnie) również oddawane w najem. Tak samo przedstawia się kwestia użytkowania pawilonu. Po wybudowaniu i zgłoszeniu do użytkowania w 1982 r., lokale w nim usytuowane były użytkowane i wykorzystywane (przez troje Wnioskodawców do celów prowadzonej działalności gospodarczej, a następnie oddawane w najem jako lokale użytkowe osobom trzecim.

Należy zauważyć, że na mocy art. 659 § 1 Kodeksu cywilnego:

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie lokalu przez jego najemcę.

Najem nieruchomości stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i świadczony jest w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy a tym samym podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Wskazali Państwo ponadto, że w ostatnim dziesięcioleciu nie zostały poczynione znaczące (tzn. przekraczające 30% wartości nieruchomości) nakłady na modernizacje/adaptacje budynku. Na bieżąco były prowadzone prace odtwarzające i konserwatorskie zgodnie z zaleceniem Konserwatora Zabytków oraz prace remontowe i konserwacyjne. Do momentu sprzedaży wyodrębnionych z całej nieruchomości lokali nie będą ponoszone żadne nakłady na ulepszenie przekraczające 30% wartości początkowej. Nakłady na modernizacje, adaptacje, remonty już wyodrębnionych lokali realizować będą nowi/kolejni właściciele.

Odnosząc się zatem do powyższego stwierdzić należy, że sprzedaż udziałów w lokalach wyodrębnionych z kamienicy i pawilonu będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W związku z powyższym dla dostawy udziałów w wyodrębnionych lokalach jest bezzasadna analiza zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a oraz pkt 2 ustawy o VAT.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 i 2 jest prawidłowe.

Dalsze Państwa wątpliwości w sprawie dotyczą udokumentowania fakturą każdej transakcji sprzedaży przez 3 współwłaścicieli wyodrębnionego lokalu i uwzględnienia jej w rejestrze VAT i JPK sprzedawców.

Odnosząc się do sposobu dokumentowania transakcji sprzedaży, należy wskazać, że zasady dokumentowania czynności podlegających opodatkowaniu regulują przepisy art. 106a-106q ustawy.

Na podstawie art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

 1) sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

 2) wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a;

 3) wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

 4) otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:

a) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

b) czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4,

c) dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b.

Przepis art. 106b ust. 2 ustawy stanowi, że:

Podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

W świetle art. 106b ust. 3 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1) czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:

a) czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4,

b) czynności, o których mowa w art. 106a pkt 3 i 4,

1a) otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:

a) przypadku, gdy zapłata dotyczy czynności, o których mowa w art. 19a ust. 1b i ust. 5 pkt 4 oraz art. 106a pkt 3 i 4,

b) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

 2) sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

-jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów - co do zasady - podatnik VAT jest zobowiązany wystawiać fakturę dokumentującą sprzedaż towarów i usług na rzecz innego podatnika. Generalnie jednak ustawodawca nie nakłada na podatników obowiązku wystawiania na rzecz nabywców zarówno podmiotów prowadzących działalność gospodarczą jak i osób nieprowadzących działalności faktur dokumentujących sprzedaż zwolnioną od podatku na podstawie przepisów ustawy lub rozporządzeń wykonawczych do niej. Podatnik w powyższych sytuacjach może fakturę wystawić. Jednakże w przypadku, gdy nabywca wystąpi z żądaniem wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż zwolnioną to obowiązkiem podatnika jest udokumentowanie tej czynności fakturą.

Należy zauważyć, że ustawodawca podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części, dla której zastosowanie ma zwolnienie od podatku wskazane w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy – po spełnieniu określonych warunków – daje możliwość rezygnacji z tego zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

W świetle art. 43 ust. 10 ustawy:

Podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;

2. złożą:

a. przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego lub

b. w akcie notarialnym, do zawarcia którego dochodzi w związku z dostawą tych obiektów

- zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

W myśl art. 43 ust. 11 ustawy:

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;

2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części - w przypadku, o którym mowa w ust. 10 pkt 2 lit. a;

3. adres budynku, budowli lub ich części.

Z treści wniosku nie wynika jednak, że Państwo zrezygnują ze zwolnienia i wybiorą opodatkowanie sprzedaży udziałów w wyodrębnionych lokalach.

W konsekwencji Zainteresowani z uwagi na możliwość zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, nie będą zobowiązani udokumentować dostawy udziałów w wyodrębnionych lokalach wystawiając fakturę. Jednak, gdy nabywca wystąpi z żądaniem wystawienia faktury dokumentującej taką sprzedaż będą Państwo zobowiązani dokument ten wystawić.

Odnośnie obowiązku uwzględnienia wartości sprzedaży udziałów w wyodrębnionych lokalach w rejestrze VAT i JPK sprzedawców należy zauważyć, że:

W myśl art. 109 ust. 3 ustawy:

Podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej, w szczególności dane dotyczące:

1)rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku;

2)kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego;

3)kontrahentów;.

4)dowodów sprzedaży i zakupów.

Zgodnie z art. 109 ust. 3b ustawy:

Stosownie do art. 109 ust. 3c ustawy:

Podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 2 i 3, są obowiązani przesyłać do urzędu skarbowego, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, ewidencję, o której mowa w ust. 3, na zasadach określonych w art. 99 ust. 11c:

1)za pierwszy i drugi miesiąc danego kwartału - w terminie do 25. dnia miesiąca następującego odpowiednio po każdym z tych miesięcy;

2)za ostatni miesiąc danego kwartału, łącznie z deklaracją - w terminie do złożenia tej deklaracji.

Z opisu sprawy wynika, że wszyscy 3 Wnioskodawcy/współwłaściciele są zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług i rozliczają podatek z tytułu wykorzystywania w ramach prowadzonej działalności lokali, w których Zainteresowani posiadają udziały według ustalonej do nich proporcji.

Zatem sprzedaż udziałów w wyodrębnionych lokalach, powinni Państwo wykazywać w ewidencjach sprzedaży zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług oraz w JPK_VAT z deklaracją.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 3 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Zainteresowanych wskazanych we wniosku i nie odnosi się w żadnym zakresie do pozostałych współwłaścicieli, którzy będą dokonywać każdej transakcji sprzedaży udziałów w wyodrębnionych z nieruchomości lokalach.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanych. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Zaznaczenia wymaga, że tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Zainteresowanych. Z powyższych przepisów wynika, że organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), tj. nie przeprowadza dowodów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. W tym miejscu organ interpretacyjny zastrzega jednak, że gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny interpretacja nie wywoła skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

… (Zainteresowany będący stroną postępowania) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.