Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 3 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-2.4011.332.2023.2.MBN

Wydatki poniesione przez Państwa celem opłacenia studiów lekarskich pracownika zatrudnionego na stanowisku asystentki medycznej nie będą mogły stanowić kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Dnia 19 kwietnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 19 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 9 czerwca 2023 r. (wpływ 9 czerwca 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowana będąca stroną postępowania:

A;

2)Zainteresowani niebędący stroną postępowania:

·B;

·C;

·D;

·E;

Opis zdarzenia przyszłego

W niniejszym wniosku wskazani wyżej Zainteresowani działają jako wspólnicy Niepublicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej (…) S.C.. Wnioskodawcami w niniejszym wniosku są:

§A występująca jako Zainteresowana będąca stroną postępowania (dalej jako: Wspólnik 1),

§B występujący jako Zainteresowany niebędący stroną postępowania (dalej jako: Wspólnik 2),

§C występująca jako Zainteresowana niebędąca stroną postępowania (dalej jako: Wspólnik 3),

§D występująca jako Zainteresowana niebędąca stroną postępowania (dalej jako: Wspólnik 4),

§E występująca jako Zainteresowana niebędąca stroną postępowania (dalej jako: Wspólnik 5)

− dalej zwani jako Wspólnicy, Wnioskodawcy lub Zainteresowani.

Wspólnicy prowadzą Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej (…) s.c. (dalej: Spółka), który skupia się na świadczeniu usług medycznych. Przedmiot działalności Wspólników w ramach Spółki został sklasyfikowany pod kodem PKD 86.21.Z Praktyka lekarska ogólna. Wnioskodawcy osiągają przychody z działalności medycznej, poprzez świadczenie usług wykonywanych przez lekarzy czy pielęgniarki.

Ponadto celem zapewnienia prawidłowego funkcjonowania obiektu, konieczne jest zatrudnienie pracowników wspomagających zespół medyczny oraz dbających o organizację pracy całego zespołu, np. asystentki medycznej. Dodatkowo Wnioskodawcy w ramach funkcjonowania Spółki zatrudniają jednego ze Wspólników (Wspólnika 5) na stanowisku asystentki medycznej, po uprzednim ukończeniu kursu asystentki medycznej.

Wspólnik z tytułu wykonywania pracy na stanowisku asystentki medycznej otrzymuje wynagrodzenie na tym samym poziomie co inni pracownicy o podobnym zakresie zadań. Do zakresu obowiązków asystentki medycznej należy m.in.:

·przekazywanie informacji o procedurach medycznych pacjentom Spółki,

·prowadzenie dokumentacji medycznej oraz rejestracji kolejnych wizyt pacjentów oraz

·towarzyszenie lekarzom przy badaniach oraz zabiegach.

Dodatkowo Wnioskodawcy, mając na uwadze rozwój placówki oraz problem z pozyskaniem nowej kadry lekarskiej, zdecydowali się na sfinansowanie studiów medycznych pracownicy zatrudnionej na stanowisku asystentki medycznej (będącej jednocześnie Wspólnikiem Spółki).

Wspólnicy planują podpisać umowę lojalnościową z pracownikiem, w której zostaną wskazane prawa i obowiązku obu stron. W ramach umowy Wnioskodawcy zobowiążą się do dokonywania opłat za czesne studiów lekarskich pracownika, a ten w zamian za to zobowiąże się do wykonywania pracy na rzecz Spółki przez określony czas po zakończeniu studiów i uzyskania prawa do wykonywania zawodu lekarza. Wspólnicy podjęli decyzję o sfinansowaniu studiów lekarskich pracownikowi z uwzględnieniem aktualnej sytuacji Spółki, która ze względu na ograniczoną kadrę lekarską nie jest w stanie świadczyć usług medycznych na skalę odpowiadającą popytowi na te usługi.

Zapewnienie dodatkowego lekarza w zespole pozwoli na przyjmowanie większej liczby pacjentów, co znajdzie odzwierciedlenie w przychodach Wspólników. Ponadto nie bez znaczenia pozostaje dostępność lekarzy na rynku pracy. Ze względu na ograniczoną ilość medyków niezwykle ciężko jest pozyskać lekarza z rynku. Dlatego też Wspólnicy Spółki, uwzględniając długi okres edukacji lekarskiej, podjęli decyzję o sfinansowaniu studiów już teraz, licząc na pozyskanie lekarza do zespołu na przestrzeni kilku najbliższych lat.

Ponadto pracownik w trakcie studiów będzie wykonywać pracę na stanowisku asystentki medycznej, gdzie również będzie możliwość wykorzystania wiedzy zdobytej w trakcie studiów, np. z uwzględnieniem opisanych objawów asystentka medyczna będzie w stanie przypisać wizytę do odpowiedniego lekarza specjalisty oraz udzielić wstępnych wskazówek co do prawidłowego działania. Ponadto należy zauważyć, że codzienne obowiązki wynikające z zawartej umowy o pracę wymagają posiadania specjalistycznej wiedzy uzyskanej na kursie. Jednakże studia medyczne umożliwią usystematyzowanie oraz pogłębienie wiedzy, którą asystentka już dysponuje.

W związku z powyższym Wnioskodawcy powzięli wątpliwość, czy wydatki poniesione na sfinansowanie studiów lekarskich pracownika będą dla Wspólników Spółki kosztami uzyskania przychodu.

Pytanie

Czy w opisanym stanie faktycznym wydatki poniesione przez Wspólników Spółki celem opłacenia studiów lekarskich pracownika zatrudnionego na stanowisku asystentki medycznej będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodu, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o PIT?

Państawa stanowisko w sprawie

Wnioskodawcy stoją na stanowisku, iż wydatki poniesione na czesne jednego z pracowników (który jednocześnie jest Wspólnikiem Spółki) mogą zostać zaliczone na poczet kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o PIT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawców

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Koszty na czesne za studia, które poniosą Wspólnicy, nie zostały wymienione w art. 23 ustawy o PIT, a co za tym idzie, nie zostały wyłączone z katalogu wydatków stanowiących koszty uzyskania przychodów.

W związku z tym warunkiem pozwalającym na uwzględnienie wydatków w kosztach uzyskania przychodów jest udowodnienie, iż celem ich poniesienia było osiągnięcie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów.

W ocenie Zainteresowanych, wydatki poniesione na studia lekarskie pracownika zatrudnionego na stanowisku asystentki medycznej mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, bowiem finansowane studia są powiązane z dotychczasowym profilem działalności prowadzonej przez Wspólników Spółki, którzy świadczą usługi medyczne.

Wnioskodawcy, finansując studia lekarskie pracownikowi w ramach podpisanej umowy lojalnościowej, zobowiążą go do wykonywania pracy na rzecz Spółki przez określony czas po zakończeniu studiów i zdobyciu uprawnień do wykonywania zawodu.

Jak wskazuje definicja wskazana w art. 22 ust. 1 ustawy o PIT kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, należy uznać, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie bądź zachowanie źródła przychodów.

Koszty poniesione przez podatnika na zachowanie źródła przychodu, to koszty poniesione w celu podtrzymania aktualnie istniejącego źródła przychodów. Zaś koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty, które mają zabezpieczyć istniejące źródło przychodów, tak by zapewnić bezpieczne funkcjonowanie tegoż źródła. Definicja przyjęta przez ustawodawcę ma charakter ogólny, dlatego też każdy wydatek należy rozpatrywać indywidualnie, w celu dokonania prawidłowej klasyfikacji prawnej. Oczywiście wyjątkiem od tej zasady jest katalog wyłączeń z kosztów uzyskania przychodów wskazany w art. 23 ustawy o PIT.

W związku z tym należy uznać, że dla uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu koniecznym jest wykazanie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem wydatku, a powstaniem, zwiększeniem lub też możliwością powstania przychodu. Warunkiem uznania poniesionego wydatku za koszt uzyskania przychodu jest łączne spełnienie poniższych przesłanek:

1.Wydatek musi być poniesiony przez podatnika, tzn. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie są kosztami uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez podmioty trzecie). Zainteresowani spełniają powyższy warunek, bowiem to oni jako Wspólnicy Spółki będą opłacać czesne za studia lekarskie pracownika.

2.Wydatek jest definitywny (rzeczywisty), tzn. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona. Wydatek poniesiony przez Wspólników Spółki nie będzie zwracany w żaden sposób przez pracownika czy uczelnię, na której będzie studiować pracownik.

3.Wydatek pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą. Podjęte przez pracownika studia będą przygotowywać do podjęcia pracy na rzecz Wspólników Spółki na stanowisku lekarza medycyny. Program studiów lekarskich będzie obejmować zakres usług świadczonych w ramach Spółki, dzięki czemu pracownik pozyska wiedzę, którą będzie mógł wykorzystać, świadcząc pracę na rzez Wnioskodawców. W związku z tym należy wskazać, że wydatek jest poniesiony w związku z prowadzoną przez podatników działalnością gospodarczą.

4.Wydatek został poniesiony w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów. Wnioskodawcy, finansując studia lekarskie jednemu z pracowników (który jednocześnie jest Wspólnikiem Spółki), mają na celu zapewnienie dodatkowej kadry lekarskiej, której zwiększenie umożliwi przyjmowanie większej liczby pacjentów, co z kolei znajdzie odzwierciedlenie w przychodach Wspólników. Ponadto należy wskazać, że tego typu wydatek stanowi również niejako zabezpieczenie źródła przychodów, bowiem uwzględniając niewystarczającą liczbę lekarzy w odniesieniu do zapotrzebowania na ich usługi, które stale rośne, Wspólnicy Spółki, w celu zapewnienia ciągłości swojej działalności, muszą podejmować działania odpowiednio szybko, uwzględniając długi okres edukacji lekarza.

5.Wydatek został właściwie udokumentowany. Zainteresowani, opłacając czesne za studia pracownika, wpłat będą dokonywać na podstawie otrzymanych z uczelni dokumentów księgowych.

6.Wydatek nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy o PIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów. Wydatki na kształcenie pracowników nie zostały wymienione w art. 23 ustawy o PIT.

Dodatkowo należy wskazać, że zdobycie uprawnień do wykonywania zawodu lekarza wymaga ukończenia studiów, zdobycie takich uprawnień nie zostało przewidziane w trybie ukończenia kursów doszkalających. Jednocześnie należy wskazać, że student medycyny w zależności od stopnia zawansowania studiów może asystować przy wykonywaniu świadczeń medycznych przez lekarzy z pełnymi uprawnieniami.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie bądź zachowanie źródła przychodów, które nie zostały wymienione w art. 23 ustawy o PIT.

Ponadto koniecznym jest ustalenie:

czy wydatek na czesne jest związany z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne do prowadzenia działalności gospodarczej i które mają z nią związek oraz

czy wydatek na czesne służy tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia niezwiązanego z działalnością, a więc co do zasady ma charakter osobisty.

W świetle powyższego bez wątpienia należy wskazać, że wydatek na opłatę studiów lekarskich jest wydatkiem związanym z działalnością Wspólników wykonywaną w ramach Spółki świadczącej usługi medyczne. Ponadto pozyskana w trakcie studiów wiedza będzie wykorzystywana na bieżąco przez pracownika w ramach wykonywania pracy asystentki medycznej oraz na późniejszym etapie, kiedy osiągnie już na tyle zaawansowaną wiedzę, że będzie mogła stanowić pomoc dla lekarzy z pełnymi uprawnieniami.

Zdaniem Zainteresowanych poniesione wydatki nie będą miały charakteru osobistego, bowiem na podstawie podpisanej umowy lojalnościowej pracownik po ukończeniu studiów będzie zobowiązany świadczyć pracę na rzecz Wspólników Spółki, z czego ta osiągnie przychody.

Wnioskodawcy podkreślają, że do dokonania prawidłowej oceny wydatku należy uwzględniać cel jego poniesienia oraz racjonalność. W związku z tym Wspólnicy stoją na stanowisku, iż wydatki na studia lekarskie pracownika spełniają zarówno kryterium celowościowe, jak kryterium racjonalności. Poniesienie wydatku przyczyni się do osiągnięcia przychodów z działalności gospodarczej, bowiem do wykonywania pracy lekarza koniecznym jest ukończenie studiów lekarskich. Ponadto sytuacja na rynku pracy lekarza zmusza podatników prowadzących ośrodki lecznicze do takich działań, celem zabezpieczenia kadry lekarskiej na przyszłe lata.

W związku z powyższym Zainteresowani stoją na stanowisku, iż sfinansowanie czesnego studiów lekarskich dla pracownika może stanowić dla Wspólników Spółki koszt uzyskania przychodu. Wydatek ten będzie ściśle związany z prowadzoną działalnością gospodarczą prowadzoną w ramach Spółki, a dodatkowo jego celem będzie zwiększenie i niejako zabezpieczenie przychodów Wspólników w przyszłości.

Ponadto wydatek ten należy uznać za racjonalny z tego względu, iż na rynku brakuje lekarzy, a popyt na usługi medyczne nieustannie rośnie. W związku z tym podjęcie działań, które mają zabezpieczyć Spółkę na przyszłość poprzez zapewnienie jej kadry lekarskiej, jest działaniem uzasadnionym. Ponadto na podkreślenie zasługuje fakt, iż zdobycie uprawnień lekarza wymaga ukończenia studiów lekarskich. System edukacji w Polsce nie przewiduje nadania uprawnień lekarskich osobom w trybie „dokształcania”. Dodatkowo Wnioskodawcy podkreślają, iż pracownik w trakcie studiów będzie świadczyć pracę na stanowisku asystentki medycznej, w związku z czym będzie miał możliwość wykorzystania zdobytej wiedzy, asystując lekarzom w trakcie świadczonych usług.

Wspólnicy Spółki wnoszą o potwierdzenie przedstawionego powyżej stanowiska.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Wyrażenie „w celu osiągnięcia przychodów” zawarte we wskazanym przepisie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z osiąganiem przychodów z tytułu działalności gospodarczej podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Zaznaczam, że przez sformułowanie „w celu” należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot „celowości”, jeżeli na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo-skutkowych można zasadnie uznać, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo (przychód).

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu niedopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

W związku z powyższym kosztem uzyskania przychodu są wszelkie wydatki, których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z tego źródła bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodu i nie są wymienione w art. 23 ww. ustawy.

W odniesieniu do działalności gospodarczej kosztami uzyskania przychodów są racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia (zwiększenia) przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien − w myśl powołanego przepisu − spełniać łącznie następujące warunki:

§pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

§nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

§być właściwie udokumentowany.

W takim ujęciu kosztami uzyskania przychodów będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim, ale także pośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas, gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty. Jednak, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Ustawodawca wiąże bowiem koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodów, ewentualnie zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Podkreślam, że o tym co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa zatem obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą, w tym okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów.

Przepisy art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewidują wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracownika. Celowość ponoszenia tego rodzaju kosztów przez pracodawcę jest uzasadniona wynikającym z przepisów prawa pracy nakazem ułatwiania pracownikom podnoszenia kwalifikacji zawodowych. Zakres wiedzy, jaki pracownicy mogą zdobywać na koszt pracodawcy w ramach wyżej wymienionego obowiązku podnoszenia kwalifikacji, nie jest jednak nieograniczony. Wydatki na podnoszenie kwalifikacji pracowniczych − aby mogły stanowić koszt uzyskania przychodu dla pracodawcy − muszą mieć ścisły związek z zakresem obowiązków pracownika wynikającym ze stosunku pracy oraz charakterem działalności pracodawcy. Wówczas bowiem wiedza zdobyta na koszt pracodawcy pozwala przynieść wymierne efekty. Jeżeli zatem wydatek poniesiony na kształcenie pracownika jest racjonalny i uzasadniony z punktu widzenia przewidywanych korzyści, jakie może osiągnąć z tego tytułu pracodawca, wydatek taki może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów.

Do stwierdzenia, czy ww. opłaty mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, istotnym jest zatem ustalenie:

§czy takie wydatki związane ze zdobywaniem wiedzy i umiejętności są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i mają związek z tą działalnością,

§czy też wydatki te służą tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia niezwiązanego z działalnością gospodarczą, a więc które co do zasady mają charakter osobisty.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzą Państwo Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej w formie spółki cywilnej. W ramach funkcjonowania Spółki zatrudniają Państwo jednego ze Wspólników (Wspólnika 5) na stanowisku asystentki medycznej, po uprzednim ukończeniu kursu asystentki medycznej. Mając na uwadze rozwój placówki oraz problem z pozyskaniem nowej kadry lekarskiej, zdecydowali się Państwo na sfinansowanie studiów medycznych pracownicy zatrudnionej na stanowisku asystentki medycznej, będącej jednocześnie Wspólnikiem Spółki (Wspólnika 5). W tym celu planują Państwo podpisać z nią umowę lojalnościową. W ramach umowy zobowiążą się Państwo do dokonywania opłat za czesne studiów lekarskich tej osoby, a ta w zamian zobowiąże się do wykonywania pracy na rzecz Spółki przez określony czas po zakończeniu studiów i uzyskania prawa do wykonywania zawodu lekarza. Podjęli Państwo decyzję o sfinansowaniu studiów lekarskich pracownikowi z uwzględnieniem aktualnej sytuacji Spółki, która ze względu na ograniczoną kadrę lekarską nie jest w stanie świadczyć usług medycznych na skalę odpowiadającą popytowi na te usługi. Zapewnienie dodatkowego lekarza w zespole pozwoli na przyjmowanie większej liczby pacjentów, co znajdzie odzwierciedlenie w przychodach Wspólników. Ponadto nie bez znaczenia pozostaje dostępność lekarzy na rynku pracy. Ze względu na ograniczoną ilość medyków niezwykle ciężko jest pozyskać lekarza z rynku. Dlatego też, uwzględniając długi okres edukacji lekarskiej, podjęli Państwo decyzję o sfinansowaniu studiów już teraz, licząc na pozyskanie lekarza do zespołu na przestrzeni kilku najbliższych lat.

Na podstawie opisu sprawy oraz powołanych przepisów prawnych wskazuję, że nie jest możliwe zakwalifikowanie wydatków związanych z opłaceniem studiów lekarskich pracownika zatrudnionego przez Spółkę na stanowisku asystentki medycznej jako wydatków stanowiących koszt uzyskania przychodu prowadzonej przez Państwa działalności gospodarczej, ponieważ nie jest spełniony warunek celowości ponoszenia kosztów na podnoszenie kwalifikacji zawodowych pracownika.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że do wykonywania pracy na stanowisku asystentki medycznej niezbędna jest wiedza specjalistyczna uzyskana na kursie. Jak Państwo wskazali, zatrudniona Wspólniczka 5 taki kurs ukończyła. Posiada zatem niezbędną wiedzę do realizacji codziennych obowiązków wykonywanych w ramach umowy o pracę na tym stanowisku.

Natomiast do wykonywania zawodu lekarza i świadczenia usług w tym zakresie niezbędne jest ukończenie studiów lekarskich. Jak Państwo wskazali, zamierzają Państwo sfinansować Wspólniczce 5 studia lekarskie, aby na przestrzeni kilku lat pozyskać do zespołu nowego lekarza.

Zgodnie z definicją zawartą w słowniku języka polskiego (Słownik Języka Polskiego, PWN, www.sjp.pwn.pl) „dokształcanie” to „uzupełnianie lub poszerzanie wykształcenia”. Zakres wiedzy posiadany przez zatrudnioną Wspólniczkę 5 nie pozwala uznać jej za wykwalifikowanego pracownika − lekarza. Nauka podjęta przez zatrudnioną przez Państwa Wspólniczkę 5 dopiero umożliwi zdobycie kwalifikacji lekarza potwierdzonych uzyskaniem tytułu lekarza. W konsekwencji pokrycia kosztów czesnego za studia medyczne Wspólniczki 5 nie można uznać za koszty związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych tej Wspólniczki.

Podkreślam, że wydatki związane z procesem uzyskiwania uprawnień do wykonywania zawodu lekarza przez zatrudnioną Wspólniczkę 5 ponoszone będą przez Państwa przed uzyskaniem przez Nią tytułu lekarza. Przedmiotowe wydatki będą miały na celu zdobycie wiedzy oraz umiejętności, a także należytego przygotowania do zawodu lekarza zatrudnionej Wspólniczki 5, nie zaś osiągnięcia przychodów ze źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza prowadzona przez Państwa. Wydatki te mają charakter wydatków osobistych, związanych z uzyskaniem wykształcenia przez zatrudnioną Wspólniczkę 5 i w konsekwencji nie można ich uznać za związane z Państwa działalnością gospodarczą.

Reasumując – wydatki poniesione przez Państwa celem opłacenia studiów lekarskich pracownika zatrudnionego na stanowisku asystentki medycznej nie będą mogły stanowić kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Zainteresowana będąca stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00