Interpretacja indywidualna z dnia 28 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-2.4010.328.2023.2.AS

Brak powstania przychodu do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych z tytułu otrzymania od Klienta Detalicznego pustego cylindra w sytuacji sprzedaży samego gazu CO2 w Cylindrach Zwrotnych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 czerwca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 27 czerwca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku powstania przychodu do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych z tytułu otrzymania od Klienta Detalicznego pustego cylindra w sytuacji sprzedaży samego gazu CO2 w Cylindrach Zwrotnych. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

X Sp. z o.o. (dalej: Spółka, Odbiorca lub Wnioskodawca) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, posiadającym siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Głównym przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej jest sprzedaż detaliczna artykułów spożywczych i przemysłowych oraz zarządzanie siecią sklepów w Polsce (...).

Wnioskodawca nawiązał współpracę handlową ze spółką z o.o. z siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: Dostawca lub Kontrahent). Przedmiotem działalności Kontrahenta jest sprzedaż towarów i usług związanych z filtrowaniem, optymalizowaniem i personalizowaniem wody pitnej.

Wnioskodawca i Kontrahent nie są podmiotami powiązanymi.

Przedmiotem współpracy handlowej będzie:

• sprzedaż przez Kontrahenta na rzecz Wnioskodawcy gazu spożywczego CO₂ stosowanego do napojów gazowanych w cylindrach wymiennych (dalej: Towar) lub sprzedaż samego gazu w cylindrach zwrotnych (dalej: Cylinder Zwrotny) oraz
• wymiana Cylindrów Zwrotnych stanowiących wymienny element, który wypełniany jest gazem spożywczym.

Docelowo Wnioskodawca będzie sprzedawać Towar lub sam gaz CO₂ w cylindrach zwrotnych na rzecz klientów detalicznych (dalej: Klient Detaliczny). Wnioskodawca i Klienci Detaliczni nie będą podmiotami powiązanymi.

Zatem Dostawca zamierza dostarczać Wnioskodawcy cylindry do dwóch celów:

1)w celu sprzedaży Towaru, czyli gazu CO₂ wraz z cylindrem wymiennym oraz

2)w celu sprzedaży samego gazu CO₂, gdzie cylindry nie są Towarem a pełnią rolę Cylindra Zwrotnego dla gazu CO₂.

O ile sprzedaż Towaru od Dostawcy na rzecz Odbiorcy oraz sprzedaż samego gazu CO₂ od Dostawcy na rzecz Odbiorcy będą dokumentowane fakturą VAT, o tyle kaucjowane wydanie Cylindrów Zwrotnych, będzie dokumentowane notą księgową.

W tak przewidzianym modelu handlowo-sprzedażowym, Klient Detaliczny będzie mógł nabyć Towar, czyli gaz wraz z cylindrem wymiennym jako zestaw. Następnie zaś po zużyciu gazu w nabytym wcześniej Towarze, nabyć jedynie sam gaz CO₂ wydając Wnioskodawcy pusty cylinder. Nabycie jedynie samego gazu CO₂ będzie konsekwencją tego, że w punktach sprzedaży Wnioskodawcy nie będzie możliwości napełnienia pustych cylindrów. Wymagałoby to poniesienia dodatkowych kosztów na utworzenie zaplecza technicznego i utworzenie struktury powierzchniowej, która umożliwiałaby sterylne czyszczenie i napełnianie gazem spożywczym pustych cylindrów. Ze względu na dysponowanie takim zapleczem przez Kontrahenta, celowym i praktycznym rozwiązaniem będzie przekazywanie Kontrahentowi przez Wnioskodawcę pustych cylindrów otrzymanych od Klientów Detalicznych i sprzedawanie jedynie samego gazu CO₂ w Cylindrach Zwrotnych.

A zatem Wnioskodawca otrzymując od Klienta Detalicznego pusty cylinder i z drugiej strony wydając napełniony gazem cylinder, dokona sprzedaży samego gazu CO₂, przy czym ta forma sprzedaży będzie możliwa tylko i wyłączenie wtedy, gdy Klient Detaliczny wyda Wnioskodawcy swój pusty cylinder.

Dodatkowo należy wskazać, że w odniesieniu do sprzedaży samego gazu CO₂ w Cylindrach Zwrotnych przez Spółkę na rzecz Klientów Detalicznych nie będzie stosowany mechanizm kaucji. Spółka będzie gromadzić puste Cylindry Zwrotne, zwracane przez Klientów Detalicznych, a następnie przesyłać je do Dostawcy, tak aby docelowo otrzymać zwrot kaucji.

Po otrzymaniu pustych Cylindrów Zwrotnych CO₂ od Odbiorcy, Kontrahent będzie dokonywać zwrotu kaucji na rzecz Odbiorcy za uznane Cylindry Zwrotne CO₂, czyli takie co do których Kontrahent nie stwierdzi m. in. zniszczeń lub trudnych do usunięcia zanieczyszczeń. Zwrot kaucji będzie potwierdzany poprzez wystawienie stosownej noty księgowej.

W danym Okresie Rozliczeniowym Wnioskodawca będzie zobowiązany do okresowego potwierdzania, przynajmniej dwa razy w roku, deklarując ilość posiadanych Cylindrów Zwrotnych będących własnością Dostawcy. Wnioskodawca będzie zobowiązany do zwrotu na rzecz Dostawcy Cylindrów Zwrotnych pobranych w danym Okresie Rozliczeniowym najpóźniej w ostatnim dniu tego Okresu Rozliczeniowego. Gdyby jednak się okazało, że Dostawca nie uzna zwróconych cylindrów z powodu m. in. ich zniszczeń lub trudnych do usunięcia zanieczyszczeń czy kradzieży, to wówczas Dostawca będzie obowiązany uznać brak zwrotu kaucjowanych Cylindrów Zwrotnych za sprzedaż Cylindrów Zwrotnych, czyli czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT i wystawić stosowną fakturę VAT korygującą.

Zasady opisanej wyżej współpracy będą wynikać z umowy, która zostanie podpisana między Dostawcą a Odbiorcą.

Pytania:

1)Co będzie stanowić podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług w przypadku sprzedaży przez Wnioskodawcę samego gazu CO₂ w Cylindrze Zwrotnym na rzecz Klienta Detalicznego, który przy transakcji zakupu wyda Wnioskodawcy pusty cylinder w celu otrzymania cylindra napełnianego i zapłaci jedynie za sam gaz CO₂ w Cylindrze Zwrotnym?

2)Czy w razie sprzedaży, o której mowa w pytaniu nr 1, otrzymanie od Klienta Detalicznego pustego cylindra będzie stanowić dla Wnioskodawcy przychód, opodatkowany podatkiem dochodowym od osób prawnych?

Niniejsza interpretacja stanowi odpowiedź na pytanie Nr 2 dotyczące zagadnienia w podatku dochodowym od osób prawnych. W zakresie podatku od towarów i usług zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Państwa stanowisko w sprawie

Ad pytanie 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym w przypadku sprzedaży przez Wnioskodawcę samego gazu CO₂ w Cylindrze Zwrotnym na rzecz Klienta Detalicznego, który przy transakcji zakupu wydaje Wnioskodawcy pusty cylinder w celu otrzymania cylindra napełnionego i płatności jedynie za sam gaz CO₂ w Cylindrze Zwrotnym, otrzymanie od Klienta Detalicznego pustego cylindra nie będzie stanowić dla Wnioskodawcy przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: ustawa o CIT) przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe, jak również wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Natomiast zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o CIT za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Jak wynika z praktyki interpretacyjnej organów podatkowych oraz dorobku orzeczniczego sądów administracyjnych o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje jego definitywny charakter w takim znaczeniu, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa tej osoby prawnej. Ma to miejsce również w sytuacji, gdy skutkiem wystawienia faktury za wykonaną usługę, czy dostarczony towar powstaje roszczenie osoby prawnej wobec kontrahenta o zapłatę uzgodnionej ceny.

Przychodem są zatem wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, bezzwrotnym, definitywnym, których rzeczywiste otrzymanie powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego.

Jak wynika z opisanego zdarzenia przyszłego, otrzymanie przez Wnioskodawcę pustego cylindra od Klienta Detalicznego nie powiększy jego aktywów w sposób trwały, bezzwrotny i definitywny. Otrzymany pusty cylinder nie będzie trwałym przysporzeniem, a nadto będzie miał charakter zwrotny − w celu otrzymania zwrotu kaucji od Kontrahenta.

Definitywność przychodu powinna być oceniana przez pryzmat możliwości swobodnego dysponowania przysporzeniem, co nie będzie mieć miejsca w świetle przestawionego zdarzenia przyszłego.

Identyfikacja przychodu podatkowego z trwałym i definitywnym przysporzeniem majątkowym zwiększającym wartość aktywów, znajduje potwierdzenie w utrwalonym orzecznictwie NSA. Przykładowo można wskazać na następujące orzeczenia:

• wyrok NSA z dnia 16 lipca 2016 r., sygn. II FSK 2113/11, w którym wskazano, że:

„przychód jest przysporzeniem majątkowym o charakterze trwałym, który definitywnie powiększa aktywa osoby prawnej”;

• wyrok NSA z dnia 21 marca 2014 r., sygn. II FSK 929/12, w którym Sąd stwierdził, że:

„Wykładnia językowa ww. przepisów prowadzi do konkluzji, że do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są trwałe, definitywne i bezwarunkowe; do przychodów podatkowych podatnik winien zaliczyć tylko takie przychody, które są mu należne. Nie będą to zatem jakiekolwiek przychody, lecz przychody, w stosunku do których podatnikowi przysługiwać będzie prawo do ich otrzymania i które stanowić będą jego trwałe przysporzenie majątkowe. O zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje co do zasady definitywny charakter tego przysporzenia w tym rozumieniu, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika, a więc takie, którymi Spółka może rozporządzać jak właściciel”.

Do zbieżnych wniosków prowadzą również interpretacje podatkowe, co potwierdza chociażby:

• interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 1 sierpnia 2022 r. o nr 0114-KDIP2-2.4011.492.2022.2.IN, w której organ stwierdził, że:

„Przychód podatkowy jest w istocie określonym przyrostem majątkowym i jego otrzymanie musi mieć charakter definitywny. O zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika, którymi może on rozporządzać. Za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które nie mają charakteru zwrotnego”.

• czy też interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 27 grudnia 2022 r. o nr 0111-KDIB2-1.4010.436.2022.1.BJ, w której organ zgodził się z wnioskodawcą, że:

„Z uwagi na fakt, że (...) Państwo uznajecie, że będziecie zobowiązani do zwrotu Kwoty Nienależnej lub jej równowartości na rzecz Kontrahenta (w momencie umożliwienia przez Kontrahenta dokonania takiego zwrotu, co do dnia dzisiejszego nie nastąpiło), toteż nie może ona zostać uznana za definitywne przysporzenie majątkowe po stronie Spółki. Konsekwentnie otrzymana Kwota Nienależna nie może również zostać uznana za przychód podatkowy na gruncie art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT”.

Wobec powyższego, obowiązek przekazania Kontrahentowi otrzymanych pustych cylindrów powoduje, że przysporzenie nie będzie mieć dla Wnioskodawcy charakteru definitywnego i trwałego.

W konsekwencji prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym w przypadku sprzedaży przez Wnioskodawcę samego gazu CO₂ w Cylindrze Zwrotnym na rzecz Klienta Detalicznego, który przy transakcji zakupu wydaje Wnioskodawcy pusty cylinder w celu otrzymania cylindra napełnionego i płatności jedynie za sam gaz CO₂ w Cylindrze Zwrotnym, otrzymanie od Klienta Detalicznego pustego cylindra nie będzie stanowić dla Wnioskodawcy przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej „ustawa o CIT”):

W myśl art. 12 ust. 3 ustawy o CIT:

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje ściśle pojęcia przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 ustawy o CIT przykładowych przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii. Jednakże z treści art. 12 ustawy o CIT wynika, że pojęcie „przychodu” jest bardzo szerokie i obejmuje m.in. wszystkie otrzymane pieniądze z zastrzeżeniem wyjątków wskazanych w przepisach.

O przychodzie z działalności gospodarczej można zatem mówić już w momencie powstania uprawnienia podatnika do uzyskania przysporzenia, niezależnie od jego faktycznego otrzymania. Przychodami należnymi w rozumieniu powołanego przepisu są bowiem te przychody, które wynikają ze źródła przychodów i stanowią kwoty, których wydania może żądać podatnik. Przychody należne to wszelkiego rodzaju przychody, co do których przysługuje podatnikowi uprawnienie do ich dochodzenia, czyli takie, które wynikają z konkretnego stosunku prawnego.

Jednocześnie wskazać należy, że za przychód podatkowy w rozumieniu przepisów prawa podatkowego mogą zostać uznane tylko takie przysporzenia podatnika, które mają charakter definitywny, tj. w sposób bezzwrotny i trwały powiększają jego majątek. Przychody należne to bowiem wszelkiego rodzaju przychody, co do których przysługuje podatnikowi uprawnienie do ich dochodzenia, czyli takie, które wynikają z konkretnego stosunku prawnego. „Należność” odnosi się zarówno do możliwości dochodzenia konkretnego świadczenia oraz do powinności jego spełnienia.

Przepisy ustaw podatkowych nie definiują pojęcia przychód należny, w związku z tym wyjaśnienia powyższego pojęcia należy szukać na gruncie tej gałęzi prawa, która zajmuje się problematyką zobowiązań między podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą. Regulację prawną w tym zakresie zawierają przepisy prawa cywilnego, zgodnie z którymi świadczenie staje się wymagalne, a tym samym należne, w momencie, który przewiduje umowa zawarta pomiędzy stronami. Zatem zgodnie z zasadami wykładni systemowej, powyższa interpretacja pojęcia świadczenia należnego będzie miała zastosowanie na gruncie przepisów ustawy o CIT. Oznacza to, że przychodem należnym jest przychód, którego na podstawie umowy podatnik może żądać od swojego dłużnika.

Oznacza to, że powstanie przychodów należnych związane jest z powstaniem wierzytelności. Ponieważ wierzytelność to termin wywodzący się z prawa cywilnego, to przychodami należnymi są przychody wymagalne w rozumieniu prawa cywilnego, tj. możliwe do prawnie skutecznego ich dochodzenia. Stanowisko to potwierdzają także przedstawiciele doktryny, w ocenie których „przychodem podatkowym są wyłącznie tylko takie wartości, które definitywnie powiększają aktywa osoby prawnej” (tak: P. Małecki, M. Mazurkiewicz, Komentarz do art. 12 u.p.d.o.p., CIT. Komentarz, Lex, 2012).

Z opisu sprawy wynika, że prowadzą Państwo działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej artykułów spożywczych i przemysłowych oraz zarządzania siecią sklepów w Polsce (...).

Nawiązali Państwo współpracę handlową ze spółką z o.o. z siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (Dostawca lub Kontrahent). Przedmiotem działalności Kontrahenta jest sprzedaż towarów i usług związanych z filtrowaniem, optymalizowaniem i personalizowaniem wody pitnej. Państwo i Kontrahent nie są podmiotami powiązanymi.

Przedmiotem współpracy handlowej będzie:

• sprzedaż przez Kontrahenta na Państwa rzecz gazu spożywczego CO₂ stosowanego do napojów gazowanych w cylindrach wymiennych (Towar) lub sprzedaż samego gazu w cylindrach zwrotnych (Cylinder Zwrotny) oraz
• wymiana Cylindrów Zwrotnych stanowiących wymienny element, który wypełniany jest gazem spożywczym.

Docelowo będą Państwo sprzedawać Towar lub sam gaz CO₂ w cylindrach zwrotnych na rzecz klientów detalicznych (Klient Detaliczny). Wnioskodawca i Klienci Detaliczni nie będą podmiotami powiązanymi.

Zatem Dostawca zamierza dostarczać Państwu cylindry do dwóch celów:

1)w celu sprzedaży Towaru, czyli gazu CO₂ wraz z cylindrem wymiennym oraz

2)w celu sprzedaży samego gazu CO₂, gdzie cylindry nie są Towarem a pełnią rolę Cylindra Zwrotnego dla gazu CO₂.

W tym drugim przypadku, w okresie rozliczeniowym, którym co do zasady jest okres 12 miesięcy (Okres Rozliczeniowy) - Cylindry Zwrotne stanowią własność Dostawcy. W tym celu będą Państwo zobowiązani przy każdorazowej dostawie na jego rzecz Towarów w Cylindrach Zwrotnych do zapłaty kaucji za Cylindry Zwrotne.

W tak przewidzianym modelu handlowo-sprzedażowym, Klient Detaliczny będzie mógł nabyć Towar, czyli gaz wraz z cylindrem wymiennym jako zestaw. Następnie zaś po zużyciu gazu w nabytym wcześniej Towarze, nabyć jedynie sam gaz CO₂ wydając Państwu pusty cylinder. Nabycie jedynie samego gazu CO₂ będzie konsekwencją tego, że w Państwa punktach sprzedaży nie będzie możliwości napełnienia pustych cylindrów. Wymagałoby to poniesienia dodatkowych kosztów na utworzenie zaplecza technicznego i utworzenie struktury powierzchniowej, która umożliwiałaby sterylne czyszczenie i napełnianie gazem spożywczym pustych cylindrów. Ze względu na dysponowanie takim zapleczem przez Kontrahenta, celowym i praktycznym rozwiązaniem będzie przekazywanie przez Państwa Kontrahentowi pustych cylindrów otrzymanych od Klientów Detalicznych i sprzedawanie jedynie samego gazu CO₂ w Cylindrach Zwrotnych.

Otrzymując od Klienta Detalicznego pusty cylinder i z drugiej strony wydając napełniony gazem cylinder, dokonają Państwo sprzedaży samego gazu CO₂, przy czym ta forma sprzedaży będzie możliwa tylko i wyłącznie wtedy, gdy Klient Detaliczny wyda Państwu swój pusty cylinder. Zaznaczyli Państwo przy tym, że w odniesieniu do sprzedaży przez Państwa samego gazu CO₂ w Cylindrach Zwrotnych na rzecz Klientów Detalicznych nie będzie stosowany mechanizm kaucji. Będą Państwo gromadzić puste Cylindry Zwrotne, zwracane przez Klientów Detalicznych, a następnie przesyłać je do Dostawcy, tak aby docelowo otrzymać zwrot kaucji. Po otrzymaniu pustych Cylindrów Zwrotnych CO₂ od Odbiorcy, Dostawca będzie dokonywać zwrotu kaucji na rzecz Odbiorcy za uznane Cylindry Zwrotne CO₂, czyli takie co do których Kontrahent nie stwierdzi m.in. zniszczeń lub trudnych do usunięcia zanieczyszczeń. Zwrot kaucji będzie potwierdzany poprzez wystawienie stosownej noty księgowej.

Zasady opisanej współpracy będą wynikać z umowy, która zostanie podpisana między Dostawcą a Państwem.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest ustalenie, czy w sytuacji sprzedaży samego gazu CO₂ w Cylindrach Zwrotnych na rzecz Klientów Detalicznych, otrzymanie od Klienta Detalicznego pustego cylindra będzie stanowić dla Państwa przychód do opodatkowania podatkiem CIT.

Jak wynika z opisanej przez Państwa sprawy, Cylindry Zwrotne stanowią własność Dostawcy i będą Państwo zobowiązani do zapłaty kaucji za Cylindry Zwrotne przy każdorazowej dostawie na jego rzecz gazu w Cylindrach Zwrotnych. W celu sprzedaży samego gazu CO₂, gdzie cylindry pełnią rolę Cylindra Zwrotnego dla gazu CO₂, oddanie pustego cylindra przez Klienta Detalicznego będzie warunkiem wydania przez Państwa cylindra napełnionego gazem. Sprzedaż Klientowi Detalicznemu samego gazu będzie zatem możliwa jedynie w sytuacji, gdy Klient Detaliczny wyda Państwu swój pusty cylinder. W takim przypadku pusty cylinder będzie pełnił rolę opakowania zwrotnego. Przy czym, w odniesieniu do sprzedaży samego gazu CO₂ w Cylindrach Zwrotnych przez Państwa na rzecz Klientów Detalicznych, nie będzie stosowany mechanizm kaucji.

Taki model sprzedażowo-handlowy powoduje, że w odniesieniu do pustych cylindrów przekazywanych przez Klientów Detalicznych w celu ich ponownego napełnienia, nie pełnią Państwo wobec Klientów Detalicznych żadnych usług, przez co nie osiągają z tego tytułu żadnych przychodów do opodatkowania na gruncie CIT. Przekazanie przez Klienta Detalicznego Państwu pustego cylindra na wymianę jest warunkiem ponownego napełnienia cylindra gazem. Klient Detaliczny płaci w takim przypadku tylko za sprzedawany przez Państwa gaz. Nie uzyskują Państwo przysporzenia majątkowego z tytułu otrzymanego od Klienta Detalicznego pustego cylindra. Puste cylindry gromadzone w okresie rozliczeniowym będą gromadzone przez Państwa i będą się Państwo z nich rozliczać z Dostawcą. Dostawca pobierał będzie od Państwa kaucję zwrotną za cylindry.

Podsumowując, w oparciu o opisane przez Państwa zdarzenie przyszłe i przywołane przepisy prawa w rozpatrywanej sprawie należy stwierdzić, że otrzymanie przez Państwa pustego cylindra od Klienta Detalicznego nie powiększy Państwa aktywów w sposób trwały, bezzwrotny i definitywny. Otrzymany pusty cylinder nie będzie trwałym przysporzeniem, a ponadto będzie miał charakter zwrotny − w celu otrzymania zwrotu kaucji od Dostawcy.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie braku powstania przychodu do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych z tytułu otrzymania od Klienta Detalicznego pustego cylindra w sytuacji sprzedaży samego gazu CO₂ w Cylindrach Zwrotnych, należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).