Interpretacja indywidualna z dnia 13 września 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.488.2023.2.ACZ

Spłata z tytułu działu spadku i zniesienie współwłasności jako cel mieszkaniowy.

Interpretacja indywidualna  – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

29 czerwca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 16 czerwca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 26 lipca 2023 r. (wpływ 28 lipca 2023 r.).

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1) Zainteresowany będący stroną postępowania: Pan (…)

2)Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:Pani (…)

Opis zdarzenia przyszłego

4 lutego 2020 r. wraz z Pana żoną, D.U., nabyliście do wspólności majątkowej małżeńskiej lokal mieszkalny położony w (…) przy ul. (…) o powierzchni 55,23 m², za kwotę 245 000 zł.

Postanowieniem Sądu R. dla (…) w (…) z dnia 23 marca 2004 r., Wydział (…), w sprawie o sygn. akt (…), nabył Pan spadek po Pana babce, K.K., w udziale wynoszącym 1/4 części. Oprócz Pana spadek nabyła również Pana mama, B.S., w udziale wynoszącym 1/2 oraz Pana brat, K.S., w udziale wynoszącym 1/4 części spadku.

Tym samym staliście się Państwo współwłaścicielami zabudowanej nieruchomości gruntowej położonej w (…) przy ul. (…), nr działki (…), obręb (…), o łącznej powierzchni 2 983 m², dla której Sąd R. dla (…) w (…), (…) Wydział Ksiąg Wieczystych, prowadzi KW nr (…). Nieruchomość została wyceniona na kwotę 657 000 zł.

Wraz z bratem i mamą doszliście Państwo do zgodnego porozumienia, jak podzielić uzyskaną w spadku nieruchomość. Tym samym przygotowaliście Państwo wniosek do Sądu R. dla (…) w (…) o dział spadku i zniesienie współwłasności nieruchomości. Zgodnie z Państwa wnioskiem cała nieruchomość przy ul. (…) w (…) ma przypaść na Pana wyłączną własność bez spłat i dopłat na rzecz Pana mamy, B.S. i ze spłatą na rzecz Pana brata, K.S., w kwocie 330 000 zł.

Ze swojej strony nie dysponuje Pan taką kwotą, aby mógł Pan spłacić brata. Wobec powyższego, Pan i Pana żona podjęliście decyzję o sprzedaży zakupionego mieszkania przy ul. (…) w (…) i z uzyskanych w ten sposób środków będzie Pan chciał spłacić brata, K.S.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że lokal mieszkalny położony w (…) przy ul. (…) nabył Pan wraz z żoną do majątku wspólnego w drodze umowy sprzedaży, w formie aktu notarialnego zawartego 4 lutego 2020 r.

Lokal mieszkalny położony w (…) przy ul. (…) stanowi Państwa własność, tj. odrębną nieruchomość.

Lokal mieszkalny położony w (…) przy ul. (…) zamierzacie Państwo sprzedać najpóźniej do 31 grudnia 2023 r.

Sprzedaż przez Pana i Pana żonę lokalu mieszkalnego położonego w (…) przy ul. (…) nie nastąpi w wykonywaniu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przewidywany termin (rok) dokonania działu spadku i zniesienia współwłasności to 2023 r.

Nieruchomość gruntowa położona w (…) przy ul. (…) jest zabudowana budynkiem mieszkalnym, ale w budynku nie zostały wyodrębnione osobne lokale mieszkalne w rozumieniu ustawy o własności lokali.

Pana żona stanie się współwłaścicielem zabudowanej nieruchomości położonej w (…) przy ul. (…)w ciągu trzech lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpi sprzedaż lokalu przy ul. (…).

Wydatkowanie przychodu ze sprzedaży lokalu mieszkalnego położonego w (…) przy ul. (…) na spłatę brata z tytułu działu spadku i zniesienia współwłasności nastąpi w ciągu trzech lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpi sprzedaż ww. lokalu.

Niecały przychód ze sprzedaży lokalu mieszkalnego położonego w (…) przy ul. (…) zostanie przeznaczony na spłatę brata z tytułu działu spadku i zniesienia współwłasności.

W zabudowanej nieruchomości położonej w (…) przy ul. (…), Pan i Pana żona będziecie realizować własne cele mieszkaniowe, tj. będziecie mieszkać w tej nieruchomości i będzie ona wykorzystywana wyłącznie w celach mieszkaniowych.

W momencie dokonywania opisywanych we wniosku czynności pomiędzy Panem a Pana żoną istniała i nadal istnieje wspólność majątkowa małżeńska.

Pytanie

Czy jeśli sprzedacie Państwo lokal mieszkalny, który kupiliście 4 lutego 2020 r., przed upływem pięciu lat od nabycia (nawet doliczając czas poprzednika) i uzyskane w wyniku sprzedaży środki przeznaczycie na spłatę Pana brata w wyniku działu spadku, to czy będziecie zobowiązani zapłacić podatek dochodowy od osób fizycznych?

Państwa stanowisko w sprawie

W Państwa ocenie, z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego sprawy, uzupełnionego dodatkowo informacjami podanymi powyżej, jednoznacznie wynika, że jeżeli przeznaczy Pan wraz z żoną część przychodu ze sprzedaży lokalu mieszkalnego położonego w (…) przy ul. (…), na spłatę brata dokonaną w wyniku zakończenia sprawy o dział spadku i zniesienie współwłasności nieruchomości i stanie się Pan właścicielem nieruchomości położonej w (…) przy ul. (…), w której to nieruchomości będziecie Państwo realizować wyłącznie cele mieszkaniowe – to od tej części, którą przeznaczy Pan na spłatę, nie powinien Pan ze sprzedaży mieszkania położonego w (…) przy ul. (…) zapłacić podatku dochodowego od osób fizycznych, należnego w oparciu o przepis art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W tym miejscu nadmieniacie Państwo, że zamierzacie się wprowadzić na ul. (…) w (…) po sprzedaży Państwa mieszkania. W istocie, w tym dziale spadku nabywacie Państwo nieruchomość w celach mieszkaniowych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Z kolei, jak stanowi art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, jeżeli nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej, skutkuje powstaniem przychodu. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym, kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Biorąc pod uwagę powyższe, nienastępująca w ramach działalności gospodarczej planowana sprzedaż w 2023 r. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, nabytego przez Państwa w 2020 r., w drodze umowy sprzedaży do wspólności majątkowej małżeńskiej, będzie stanowiła źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ zostanie dokonana przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tego lokalu.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z uregulowaniami zawartymi w art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z powyższym, przychodem z odpłatnego zbycia jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, o ile odpowiada wartości rynkowej, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć np.: koszty wyceny sprzedawanej nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, koszty pośrednictwa w sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, koszty i opłaty sądowe, o ile były ponoszone przez zbywcę. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy.

Ustalenie kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia odbywa się natomiast zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zależności od tego, czy zbywaną nieruchomość lub prawo nabyto odpłatnie, czy nieodpłatnie.

W myśl art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Koszt nabycia, co do zasady, określa notarialna umowa sprzedaży, na podstawie której podatnik staje się właścicielem nieruchomości. Kosztem nabycia bez wątpienia jest cena, jaką zapłacił nabywca zbywcy za nieruchomość, niezależnie od tego, czy zakup ten był sfinansowany kredytem bankowym, czy też środki na jej zakup pochodzą z oszczędności nabywcy, koszty wytworzenia i koszty nakładów. Koszty nabycia nieruchomości obejmują nie tylko cenę zakupu, ale również inne wydatki związane z tym nabyciem, np. wynagrodzenie notariusza, podatek od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do treści art. 30e ust. 4 ww. ustawy:

Z kolei, jak stanowi art. 30e ust. 5 ww. ustawy:

W myśl natomiast art. 30e ust. 7 ww. ustawy:

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:

Dochód zwolniony należy obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D × W/P

gdzie:

D – dochód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa,

W – wydatki poniesione na cele mieszkaniowe wymienione w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

P – przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa.

Należy wyjaśnić, że powyższe zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia. W sytuacji, gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób  fizycznych.

Stosownie do treści art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 21 ust. 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Natomiast stosownie do art. 21 ust. 28 ww. ustawy:

Wskazać w tym miejscu należy, że ulgi i zwolnienia są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania wynikającej z art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1997 r. Nr 78 poz. 483 ze zm.) stanowiącego, że:

Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Tym samym podkreślenia wymaga fakt, że tylko określone zdarzenia prawne, bądź spełnienie określonych przesłanek, od których ustawodawca uzależnia prawo do zwolnienia z opodatkowania, skutkuje zwolnieniem dochodu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że w prawie podatkowym w stosunku do wszelkich ulg i zwolnień zabronione jest stosowanie rozszerzającej wykładni przepisów.

Z istoty rozwiązania zawartego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że podstawową okolicznością decydującą o możliwości skorzystania z przedmiotowego zwolnienia jest przeznaczenie środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości i określonych praw majątkowych w terminie nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym została ona dokonana, na wskazane w art. 21 ust. 25 ww. ustawy własne cele mieszkaniowe. Zawarte w tym przepisie wyliczenie tzw. wydatków mieszkaniowych, których realizacja uprawnia do zastosowania ww. zwolnienia ma charakter enumeratywny (wyczerpujący).

Przy czym podkreślić należy, że w ww. przepisie ustawodawca wskazał, że przychód ze sprzedaży ma zostać wydatkowany na „własne cele mieszkaniowe”. Poprzedzenie wyrażenia „cele mieszkaniowe” przymiotnikiem „własne” świadczy o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania ww. zwolnienia i dopisując ten przymiotnik, przesądził, że celem nadrzędnym jest możliwość uwzględnienia przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania tylko takich wydatków, które poniesione zostały na zaspokojenie „własnych” potrzeb mieszkaniowych podatnika.

Istota odpowiedzi na postawione we wniosku pytanie sprowadza się zatem do interpretacji ustawowego terminu „własne cele mieszkaniowe”. Należy wyjaśnić, że samo poniesienie wydatku na nabycie budynku mieszkalnego, nie świadczy jeszcze o tym, że została spełniona przesłanka skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania. Warunkiem zwolnienia podatkowego jest wykazanie przez podatnika, że wydatek poniesiony został na zrealizowanie jego własnych celów mieszkaniowych. Wydatkowanie przychodu na własne cele mieszkaniowe oznacza, według stanowiska prezentowanego w orzecznictwie i doktrynie, że celem podatnika jest realizacja potrzeby zapewnienia sobie tzw. „dachu nad głową”, czyli dążenie aby w tym nabytym budynku mieszkalnym zamieszkać. Zatem, warunkiem skorzystania z omawianej ulgi jest nie tylko nabycie w ustawowym terminie budynku mieszkalnego, ale przede wszystkim zamieszkanie w nim przez podatnika. Nie wystarczy poczynienie wydatków na nabycie, lecz konieczne jest, aby nastąpiło to jednocześnie w celu realizacji własnych potrzeb mieszkaniowych.

W orzecznictwie przyjmuje się, że cel mieszkaniowy wiąże się z zaspokojeniem potrzeb mieszkaniowych, przy czym chodzi tu o potrzeby mieszkaniowe w sensie obiektywnym, a zatem potrzeby przeciętnego podatnika, który o ulgę się ubiega. Zawsze bowiem centrum życiowe koncentruje się w konkretnym budynku mieszkalnym czy lokalu mieszkalnym i ten właśnie budynek (lokal) służy zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych.

W świetle takiego wyjaśnienia nie zaspokaja swoich własnych celów mieszkaniowych osoba, która posiadając własne miejsce zamieszkania nabywa kolejne nieruchomości w celach uniknięcia opodatkowania, lokaty kapitału, prowadzenia inwestycji w postaci najmu, celem późniejszej ich odsprzedaży z zyskiem, w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych innych osób lub na potrzeby inne niż mieszkaniowe. Same subiektywne deklaracje podatników o nabyciu nieruchomości w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych nie są wystarczające do uzyskania zwolnienia podatkowego. Organy podatkowe mają prawo do własnej oceny artykułowanych przez podatników subiektywnych motywów zakupu nieruchomości i późniejszych decyzji co do dalszych losów tych nieruchomości. Weryfikacji takiej dokonuje się poprzez porównanie obiektywnych faktów związanych z zakupem i późniejszym losem nieruchomości do deklarowanych motywów działania podatnika. Przy czym motywy te muszą być potwierdzone obiektywnymi faktami.

Zatem, w przypadku nabycia budynku mieszkalnego ze środków ze sprzedaży innej nieruchomości podatnik faktycznie winien w nowo nabytej nieruchomości własne cele mieszkaniowe realizować, a więc mieszkać. Nie wystarczy być zatem, właścicielem lub współwłaścicielem nieruchomości – w nieruchomości tej trzeba jeszcze faktycznie zamieszkać. Innymi słowy podatnik, który nabywa budynek mieszkalny dla własnych potrzeb ma w tym budynku faktycznie mieszkać. Budynek, który nie jest zamieszkały przez podatnika, jest niewykorzystywany przez niego do zamieszkania lub jest wykorzystywany do innych celów niż zaspokojenie własnych potrzeb podatnika nie jest budynkiem, którego zakup mógłby zostać uznany za realizację własnego celu mieszkaniowego.

Oznacza to, że podatnik, który dokona odpłatnego zbycia nieruchomości i uzyska z tego tytułu dochód może skorzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych przeznaczając uzyskane środki nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym zostało ono dokonane, na nabycie gruntu wraz z wybudowanym na gruncie budynkiem mieszkalnym w celu realizacji własnych potrzeb mieszkaniowych.

Przy czym, w okresie jaki został przewidziany przez ustawodawcę na wydatkowanie środków ze sprzedaży, grunt wraz z wybudowanym na gruncie budynkiem mieszkalnym musi stanowić własność lub współwłasność podatnika (a więc podatnikowi musi przysługiwać tytuł własności lub współwłasności do tego gruntu i budynku mieszkalnego). W przeciwnym razie, w sytuacji gdy środki zostaną wydatkowane na nieruchomość, do której podatnik nie dysponuje i nie będzie dysponował w okresie trzech lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, tytułem własności (współwłasności), zwolnienie określone w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie będzie przysługiwało, ponieważ podatnik nie nabył własnego budynku mieszkalnego, a jedynie poniósł wydatki na cudzą nieruchomość.

Jak wskazali Państwo we wniosku i jego uzupełnieniu, podjęliście Państwo decyzję o sprzedaży do końca grudnia 2023 r., zakupionego w 2020 r. do wspólności majątkowej małżeńskiej lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość i wydatkowaniu części przychodu ze sprzedaży tego lokalu mieszkalnego, w ciągu trzech licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpi sprzedaż tego lokalu na spłatę Pana brata z tytułu działu spadku i zniesienia współwłasności, w związku z czym stanie się Pan wyłącznym właścicielem zabudowanej budynkiem mieszkalnym nieruchomości. Pana żona stanie się współwłaścicielem zabudowanej nieruchomości w ciągu trzech lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpi sprzedaż lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość. W zabudowanej nieruchomości będziecie Państwo realizować własne cele mieszkaniowe, tj. będziecie mieszkać w tej nieruchomości (budynku mieszkalnym) i będzie ona wykorzystywana wyłącznie w celach mieszkaniowych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że nienastępujące w wykonaniu działalności gospodarczej planowane odpłatne zbycie przez Państwa w 2023 r. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie (2020 r.), będzie stanowić źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym na zasadach określonych w art. 30e ww. ustawy.

Jednakże, wydatkowanie tego przychodu, począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpi odpłatne zbycie lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, na spłatę udziału należącego do Pana brata w zabudowanej nieruchomości, do której nabędzie Pan w tym terminie (tj. do końca 2026 r.) prawo własności w związku z działem spadku i zniesieniem współwłasności oraz której to nieruchomości Pana żona stanie się do końca 2026 r. współwłaścicielem i w której Pan i Pana żona, będziecie realizować własne potrzeby mieszkaniowe (będziecie mieszkać w nabytym budynku mieszkalnym) – uprawniać będzie Państwa do zwolnienia od podatku dochodu z odpłatnego zbycia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131  w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a) i ust. 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym, ponieważ jak wskazaliście Państwo w opisie sprawy – niecały przychód ze sprzedaży lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość zostanie przeznaczony na spłatę brata z tytułu działu spadku i zniesienia współwłasności – powyższe zwolnienie obejmować będzie taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość jaka proporcjonalnie odpowiadać będzie udziałowi poniesionych wydatków na nabycie należącego do Pana brata udziału w nieruchomości (budynku mieszkalnym wraz ze związanym z nim gruntem), w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia. Zatem, od przychodu z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, w części w jakiej zostanie wydatkowany na spłatę Pana brata w związku z działem spadku i zniesieniem współwłasności,  nie będziecie Państwo zobowiązani do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast, pozostała część przychodu jaki uzyskają Państwo ze sprzedaży lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, niewydatkowana przez Państwa na własne cele mieszkaniowe w terminie trzech lat licząc od końca roku podatkowego, w którym nastąpi ww. odpłatne zbycie, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym na zasadach określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Państwa chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pan ... (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).