Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 27 września 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-1.4011.778.2023.1.LS

Dotyczy zwolnienia z opodatkowania otrzymanych Kart przedpłaconych finansowanych z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 sierpnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 24 sierpnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia z opodatkowania otrzymanych Kart przedpłaconych finansowanych z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością [dalej: Spółka] prowadzi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalność gospodarczą, polegającą m.in. na sprzedaży detalicznej w sieci sklepów działających na terenie całego kraju. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółka zatrudnia pracowników i pełni funkcję płatnika zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu wypłacanych wynagrodzeń za pracę.

Zgodnie z ustawą z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych [Dz. U. z 2022 r. poz. 923 ze zm., dalej: ustawa o ZFŚS], Spółka utworzyła i administruje Zakładowym Funduszem Świadczeń Socjalnych [dalej: ZFŚS], z którego środków pracownikom przyznawane są świadczenia socjalne określone w obowiązującym w Spółce regulaminie zakładowego funduszu świadczeń socjalnych [dalej: Regulamin]. Regulamin określa nie tylko rodzaj świadczeń finansowanych z ZFŚS, ale również osoby uprawnione do otrzymania tych świadczeń, zasady i tryb przyznawania świadczeń. Wszelkie decyzje w zakresie przyznawania świadczeń z ZFŚS podejmuje powołana w Spółce Komisja Socjalna, w skład której wchodzą przedstawiciele Spółki (jako pracodawcy) oraz przedstawiciele działających w Spółce organizacji związkowych.

Jednym ze świadczeń socjalnych finansowanych ze środków ZFŚS, który funkcjonuje w Spółce, jest świadczenie polegające na wsparciu finansowym dla pracowników w postaci świadczeń pieniężnych lub rzeczowych, przyznawanych w okresie Świąt Bożego Narodzenia i Świąt Wielkanocnych [dalej: Świadczenie].

Kierując się wygodą pracowników w korzystaniu z przyznanego Świadczenia, Spółka rozważa udostępnienie uprawnionym pracownikom Świadczenia na nośniku tzw. kartach przedpłaconych [dalej: Karta lub Karty].

Planowane przez Spółkę zasady dotyczące przyznania Świadczenia i korzystania z Kart będą następujące:

1.Środki przekazane pracownikom na Kartach w ramach przyznanego Świadczenia będą w całości finansowane ze środków ZFŚS;

2.Karty będą przekazywane wszystkim pracownikom uprawnionym do otrzymania Świadczenia; (okoliczność kto będzie uprawniony do otrzymania Świadczenia wynika z Regulaminu a ponadto może być określana przez Komisję Socjalną, stosownie do zasad określonych w Regulaminie);

3.Wysokość środków przekazywanych na Karty będzie uzależniona od kryterium materialnego, ocenianego zgodnie z ustawą z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych [Dz.U. z 2023 r. poz. 998; dalej: ustawa o ZFŚS], wobec czego różni pracownicy otrzymają Karty zasilone różnymi kwotami. Kryterium materialne może się zmieniać w zależności od bieżących decyzji Komisji Socjalnej;

4.Karty będą przekazywane pracownikom jako wsparcie finansowe w okresie Świąt Bożego Narodzenia lub Świąt Wielkanocnych tj. zasadniczo dwa razy w roku;

5.Możliwość korzystania z Kart zostanie ograniczona wyłącznie do zakupów w sieci sklepów Spółki,

6.Pracownicy będą mogli dokonywać zakupów spośród całego asortymentu towarów i usług, dostępnego w sieciach sklepów Spółki; innymi słowy, asortyment dostępny dla pracowników w zamian za płatność Kartą nie będzie w żaden sposób ograniczony;

7.Środki przekazywane poszczególnym pracownikom na Karty nie przekroczą w ciągu roku podatkowego kwoty limitu uprawniającego do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych [Dz.U. z 2022 r. poz. 2647, ze zm.; dalej: ustawa PIT];

8.Karty nie będą mogły zostać wymienione u Spółki na gotówkę, np. na życzenie pracownika;

9.Środki przekazane na Karty będą mogły zostać wykorzystane do wyczerpania limitu, jednak nie dłużej niż do końca oznaczonego terminu ważności Karty, np. 1 roku;

10.Pracownikom nie będzie przysługiwała możliwość przekazania środków z Karty na własne konto bankowe, nawet w przypadku niewykorzystania środków znajdujących się na karcie w oznaczonym terminie ważności;

11.Karty nie będą posiadały funkcjonalności wypłaty środków z bankomatu;

12.W przypadku dokonania zakupu na kwotę przewyższającą wartość zasilenia Karty, pracownik będzie zobowiązany do dokonania dopłaty, przy pomocy innego środka płatniczego, kwoty stanowiącej różnicę między wartością kupowanych towarów, a znajdującymi się na Karcie środkami.

Spółka nabędzie Karty przedpłacone od zewnętrznego podmiotu wyspecjalizowanego w udostępnianiu tego typu kart. Udostępniane pracownikom Karty będą kartami typu (...) lub (...). W zależności od dostawcy, na którego ofertę zdecyduje się Spółka, Karty będą miały postać:

1.kart debetowych [płatniczych] powiązanych z rachunkami bankowymi lub

2.kart zasilanych pieniądzem elektronicznym, przedstawiającym wartość pieniężną przechowywaną elektronicznie, niepowiązanych z rachunkami bankowymi [szerzej o pieniądzu elektronicznym w stanowisku Spółki w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego].

Pytania

1.Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Spółka, jako płatnik, powinien uznać Świadczenie przekazywane pracownikom na Kartach przedpłaconych, mających postać kart debetowych [płatniczych], powiązanych z rachunkami bankowymi, za świadczenie pieniężne, które będzie korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy PIT?

2.Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Spółka, jako płatnik, powinien uznać Świadczenie przekazywane pracownikom na Kartach przedpłaconych, mających postać kart zasilanych pieniądzem elektronicznym, za świadczenie pieniężne, które będzie korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy PIT?

Państwa stanowisko w sprawie

1)Zdaniem Spółki, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, jako płatnik, powinna uznać Świadczenie przekazywane pracownikom na Kartach przedpłaconych, mających postać kart debetowych [płatniczych], powiązanych z rachunkami bankowymi, za świadczenie pieniężne, które będzie korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy PIT.

2)Zdaniem Spółki, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, jako płatnik, powinna uznać Świadczenie przekazywane pracownikom na Kartach przedpłaconych, mających postać kart zasilanych pieniądzem elektronicznym, za świadczenie pieniężne, które będzie korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy PIT.

Szczegółowe uzasadnienie stanowiska Spółki

Uzasadnienie wspólne dla stanowiska 1 i 2

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy PIT, opodatkowaniu podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa [Dz.U. z 2022 r. poz. 2651; dalej: ord. pod.] zaniechano poboru podatku.

Jednym ze źródeł przychodów jest stosunek pracy [art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy PIT].

Za przychody ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych [art. 12 ust. 1 ustawy PIT].

Ustawa PIT przewiduje jednak różne zwolnienia przedmiotowe. Zgodnie z art. 21 ust 1 pkt 67 ustawy PIT, wolna od podatku dochodowego jest wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 1000 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.

Zgodnie z art. 52l pkt 3 ustawy PIT, limit zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy PIT w okresie od 2020 r. do końca roku podatkowego następującego po roku, w którym odwołano stan epidemii ogłoszony z powodu COVID-19, wynosi 2 000 zł.

Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 12 maja 2022 r. w sprawie odwołania na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu epidemii [Dz.U. z 16 maja 2022 r. poz. 1027; dalej: Rozporządzenie], odwołuje się na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stan epidemii w związku z zakażeniami wirusem SARS-CoV-2. Rozporządzenie powyższe weszło w życie z dniem ogłoszenia.

W związku z powyższym, do końca 2023 r. obowiązuje limit zwolnienia w wysokości do 2 000 zł, natomiast po 2023 r. będzie obowiązywał limit do 1 000 zł [według stanu prawnego obowiązującego na dzień złożenia wniosku].

Jak wynika z przytoczonego art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy PIT, skorzystanie ze zwolnienia dla świadczenia w postaci Kart przedpłaconych wydawanych pracownikom Spółki możliwe jest, jeżeli spełnione zostaną łącznie następujące przesłanki:

1.Świadczenie będzie miało związek z finansowaniem działalności socjalnej;

2.Źródłem finansowania Świadczenia będą w całości środki z ZFŚS;

3.Wartość Świadczenia, wraz z innymi świadczeniami rzeczowymi i pieniężnymi, otrzymanymi przez danego pracownika, korzystającymi ze zwolnienia z podatku nie przekroczy kwoty obowiązującego limitu;

4.Świadczenie będzie miało charakter świadczenia pieniężnego.

Zdaniem Spółki, Świadczenie udostępniane pracownikom w formie Kart spełni warunki niezbędne do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa powyżej. Przede wszystkim, Świadczenie będzie miało związek z finansowaniem działalności socjalnej, ponieważ ma na celu udzielanie pracownikom pomocy materialnej. Jak wskazano w zdarzeniu przyszłym, wysokość środków przekazywanych na Karty będzie uzależniona od kryterium materialnego, wobec czego różni pracownicy otrzymają Karty zasilone różnymi kwotami. Kryterium materialne może się zmieniać w zależności od bieżących decyzji Komisji Socjalnej;

Ponadto, źródłem finansowania Świadczenia będą w całości środki zgromadzone w ZFŚS, a wartość Świadczenia nie przekroczy limitu obowiązującego w danym roku podatkowym.

W ocenie Spółki, spełniony zostanie również warunek charakteru pieniężnego Świadczenia. Jak wskazano w zdarzeniu przyszłym, Spółka nabędzie Karty od zewnętrznego podmiotu wyspecjalizowanego w udostępnianiu kart przedpłaconych. Udostępniane pracownikom Karty będą kartami typu (...) lub (...). W zależności od dostawcy, na którego ofertę zdecyduje się Spółka, Karty będą miały postać:

1. kart debetowych [płatniczych] powiązanych z rachunkami bankowymi lub

2. kart zasilanych pieniądzem elektronicznym.

Ad. 1.

Karty przedpłacone mogą mieć postać kart debetowych [płatniczych] powiązanych z rachunkami bankowymi.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe [Dz.U. z 2022 r. poz. 2324 ze zm.; dalej: Prawo bankowe], kartą płatniczą jest karta płatnicza w rozumieniu ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych [Dz.U. z 2022 r. poz. 2360 ze zm., dalej: u.u.p.].

W rozumieniu art. 2 pkt 15a u.u.p., za kartę płatniczą należy uznać kartę uprawniającą do wypłaty gotówki lub umożliwiającą złożenie zlecenia płatniczego za pośrednictwem akceptanta lub agenta rozliczeniowego, akceptowaną przez akceptanta w celu otrzymania przez niego należnych mu środków, w tym kartę płatniczą w rozumieniu art. 2 pkt 15 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/751 z dnia 29 kwietnia 2015 r. w sprawie opłat interchange w odniesieniu do transakcji płatniczych realizowanych w oparciu o kartę [dalej: Rozporządzenie UE].

Natomiast art. 2 pkt 15 Rozporządzenia UE stanowi, że "karta płatnicza" oznacza instrument płatniczy, który umożliwia płatnikowi zainicjowanie transakcji kartą debetową lub kredytową.

Zgodnie z art. 63 ust. 1 Prawa bankowego, rozliczenia pieniężne mogą być przeprowadzane za pośrednictwem banków, jeżeli przynajmniej jedna ze stron rozliczenia (dłużnik lub wierzyciel) posiada rachunek bankowy. Rozliczenia pieniężne przeprowadza się gotówkowo lub bezgotówkowo za pomocą papierowych lub informatycznych nośników danych.

Rozliczenia bezgotówkowe przeprowadza się w szczególności poleceniem przelewu, poleceniem zapłaty, czekiem rozrachunkowym, kartą płatniczą [art. 63 ust. 3 pkt 1-4 Prawa bankowego].

Karta przedpłacona w postaci karty debetowej będzie więc kartą płatniczą, za pomocą której pracownicy będą mogli dokonywać rozliczeń pieniężnych bezgotówkowych. Wobec powyższego, Karty w postaci kart debetowych będą formą świadczenia pieniężnego, natomiast nie mogą być uznane za bony, talony i inne znaki uprawniające do wymiany na towary i usługi, ponieważ nie uprawniają pracownika do wymiany Kart na z góry określone towary lub usługi bez względu na ich cenę, lecz umożliwiają dokonanie za pomocą Kart rozliczenia pieniężnego w formie bezgotówkowej.

Zdaniem Spółki, na kwalifikację Kart do świadczeń pieniężnych nie będzie miało wpływu ograniczenie płatności Kartami do sieci sklepów Spółki. Pracownicy będą mogli bowiem bez ograniczeń co do konkretnych towarów i usług płacić za zakupy zrobione w sieci sklepów Spółki. Pracownicy będą mogli dokonywać płatności przy użyciu Kart wielokrotnie, aż do wyczerpania limitu środków przekazanego na Karcie. W przypadku dokonania zakupów za kwotę przekraczającą środki dostępne na Karcie, pracownicy będą zobowiązani do dopłaty różnicy gotówką bądź innym środkiem płatniczym.

Wobec powyższego, zdaniem Spółki, Karty mające postać kart debetowych powinny być zaliczone do świadczeń pieniężnych, a w konsekwencji Świadczenie przekazane pracownikom w takiej formie powinno korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy PIT.

Ad. 2.

W zależności od wyboru Spółki, Karty przedpłacone mogą mieć również postać kart zasilanych pieniądzem elektronicznym.

Zgodnie z art. 2 pkt 21a u.u.p., pieniądzem elektronicznym jest wartość pieniężna przechowywana elektronicznie, w tym magnetycznie, wydawana, z obowiązkiem jej wykupu, w celu dokonywania transakcji płatniczych, akceptowana przez podmioty inne niż wyłącznie wydawca pieniądza elektronicznego.

Pieniądz elektroniczny to „wartość pieniężna”, która jest wydawana w zamian za znaki pieniężne lub pieniądz bankowy. Jej wydanie powoduje powstanie obowiązku wykupu przez wystawcę pieniądza elektronicznego. Pieniądz elektroniczny jest wydawany w celu dokonywania transakcji płatniczych.

Akceptacja pieniądza elektronicznego zależy od woli i możliwości technicznych odbiorcy płatności.

Dokonanie płatności wiąże się z przeniesieniem władztwa nad pieniądzem elektronicznym na odbiorcę płatności oraz przeniesieniem na niego roszczenia o wykup pieniądza elektronicznego od wydawcy.

Wykup następuje w wyniku zapłaty znakami pieniężnymi lub pieniądzem bankowym, odpowiadającymi wartością wydanemu pieniądzowi elektronicznemu w zamian za jego zwrot.

W praktyce, w realiach przedstawionego stanu przyszłego, Spółka nabędzie Karty zasilone pieniądzem elektronicznym od wyspecjalizowanego podmiotu, a następie przekaże je pracownikom w ramach Świadczenia. Pracownicy będą mogli dokonywać rozliczeń bezgotówkowych (tj. płacić kartami analogicznie jak w przypadku kart płatniczych) w sieci sklepów Spółki. W wyniku zapłaty za towary lub usługi, pieniądz elektroniczny stanie się własnością odbiorcy płatności (czyli, w tym przypadku, Spółki). Następnie Spółka będzie mogła wykupić pieniądz elektroniczny od wydawcy w zamian za jego zwrot.

Zdaniem Spółki, Karty w postaci kart przedpłaconych zasilanych pieniądzem elektronicznym nie mogą być uznane za bony, talony i inne znaki uprawniające do ich wymiany na towary i usługi, ponieważ nie uprawniają pracownika do wymiany na towar lub usługę bez względu na ich cenę, lecz umożliwiają dokonanie za pomocą Karty rozliczenia pieniężnego w formie bezgotówkowej.

Wpływu na powyższą ocenę nie będzie miał także fakt, że płatność Kartami zasilanymi pieniądzem elektronicznym może być ograniczona do sieci sklepów Spółki. Pracownicy będą mogli dokonywać płatności przy użyciu Kart wielokrotnie, aż do wyczerpania środków dostępnych na Karcie. W przypadku dokonania zakupów za kwotę przekraczającą środki dostępne na Karcie, pracownicy będą zobowiązani do dopłaty różnicy gotówką bądź innym środkiem płatniczym.

Wobec powyższego, zdaniem Spółki, Karty przedpłacone zasilane pieniądzem elektronicznym powinny być uznane za świadczenie pieniężne, a w konsekwencji, Świadczenie przekazane pracownikom w takiej postaci powinno korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy PIT.

Przedstawione powyżej stanowisko Spółki zostało potwierdzone m.in. w następujących interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej [dalej: DKIS], dotyczących świadczeń finansowanych z ZFŚS, przekazywanych pracownikom w postaci kart przedpłaconych:

  • interpretacja indywidualna DKIS z dnia 1 kwietnia 2022 r. sygn. 0115-KDIT2.4011.96.2022.1.RS: „Zatem świadczenie w postaci Karty podarunkowej zasilanej środkami pieniężnymi, którą można dokonywać płatności w sklepach honorujących dany rodzaj kart, posiadających terminale płatnicze stanowi świadczenie pieniężne, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy. (…) w przypadku przekazania pracownikom wskazanych we wniosku Kart podarunkowych, finansowanych z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, powstaje u pracownika przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten będzie korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych do kwoty obowiązującego w roku podatkowym limitu, zgodnie z brzmieniem art. 21 ust. 1 pkt 67 oraz art. 52I pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.”
  • interpretacja indywidualna DKIS z dnia 7 kwietnia 2021 r. sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.225.2021.1.AK: „Z technicznego punktu widzenia karta przedpłacona jest bardzo zbliżona do karty debetowej. Zatem kartę taką należy, co do zasady, uznać za świadczenie pieniężne z uwagi na jej zaklasyfikowanie jako instrumentu dostępu do określonych wartości pieniężnych, co finalnie umożliwia regulowanie zobowiązań pieniężnych. W konsekwencji świadczenie w postaci karty podarunkowej, zasilanej środkami pieniężnymi, którą można dokonywać płatności w sklepach honorujących dany rodzaj kart, posiadających terminale płatnicze stanowi świadczenie pieniężne, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy.”
  • interpretacja indywidualna DKIS z dnia 30 sierpnia 2019 r. sygn. 0112-KDIL3-1.4011.186.2019.1.AMN: „Z technicznego punktu widzenia karta przedpłacona jest bardzo zbliżona do karty debetowej. Zatem kartę tę należy co do zasady uznać za świadczenie pieniężne z uwagi na jej zaklasyfikowanie jako instrumentu dostępu do określonych wartości pieniężnych, co finalnie umożliwia regulowanie zobowiązań pieniężnych. Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że w przypadku otrzymania przez pracownika karty przedpłaconej, zasilonej środkami pochodzącymi z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, przychód pracownika z tego tytułu będzie korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych do kwoty 1000 zł w roku podatkowym, zgodnie z brzmieniem art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o PIT, jako świadczenie pieniężne i w rezultacie, po stronie Spółki nie powstaną obowiązki płatnika z tego tytułu, w tym obowiązek doliczenia wartości świadczenia do przychodu podatkowego danego pracownika oraz pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.”

Mając na uwadze powyższe argumenty oraz przykładowe interpretacje DKIS, Spółka wnosi o potwierdzenie swojego stanowiska w zakresie przedstawionych powyżej pytań.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm. ):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Źródłem przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

W myśl art. 11 ust. 1 tej ustawy:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 11 ust. 2 ww. ustawy:

Wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem ust. 2c oraz art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

W myśl art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1) jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;

2) jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;

3) jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;

4) w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 cytowanej ustawy:

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W myśl art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy.

Biorąc powyższe pod uwagę należy wskazać, że do przychodów ze stosunku pracy zalicza się każde świadczenie, które zostało wypłacone w związku z faktem pozostawania w stosunku pracy z pracodawcą. Do przychodów ze stosunku pracy zalicza się zarówno otrzymane przez pracownika pieniądze, jak i wartość pieniężną świadczeń w naturze, świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Należy jednak zauważyć, że zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 67 cytowanej ustawy:

Wolna od podatku dochodowego jest wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 1 000 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.

Jak wynika ze wskazanego przepisu, skorzystanie ze zwolnienia możliwe jest, jeżeli są spełnione łącznie następujące przesłanki:

  • świadczenie otrzymuje pracownik,
  • świadczenie ma związek z finansowaniem działalności socjalnej określonej w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych,
  • świadczenie ma charakter świadczenia rzeczowego lub świadczenia pieniężnego,
  • źródłem finansowania są w całości środki z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych.

W myśl art. 52l pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dodanego ustawą z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 568 ze zm.):

Limit zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67 – w okresie od 2020 r. do końca roku podatkowego następującego po roku, w którym odwołano stan epidemii ogłoszony z powodu COVID-19, wynosi 2 000 zł.

Limit zwolnienia ustalony przez ustawodawcę jest jeden i dotyczy wszystkich świadczeń wypłacanych w danym roku z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych i funduszy związków zawodowych, niezależnie od tego, w ilu zakładach dany pracownik jest zatrudniony i od ilu podmiotów uprawnionych (pracodawców i związków zawodowych) otrzymuje świadczenia z ww. funduszy. Innymi słowy, jeśli ze wszystkich zakładów pracy, łącznie pracownik otrzyma więcej niż określony przez ustawodawcę limit kwotowy, to nadwyżka ponad tę kwotę podlega u niego opodatkowaniu. Przy czym ustawodawca nie nałożył na podmiot (pracodawcę lub związek zawodowy) wypłacający świadczenia z funduszy wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązku monitorowania, czy pracownik uzyskał już w roku podatkowym ww. świadczenia od innego świadczeniodawcy.

Przy czym, zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 746):

Działalność socjalna to usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, opieki nad dziećmi w żłobkach, klubach dziecięcych, sprawowanej przez dziennego opiekuna lub nianię, w przedszkolach oraz innych formach wychowania przedszkolnego, udzielanie pomocy materialnej - rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy:

Przyznawanie ulgowych usług i świadczeń oraz wysokość dopłat z Funduszu uzależnia się od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej osoby uprawnionej do korzystania z Funduszu.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych:

Zasady i warunki korzystania z usług i świadczeń finansowanych z Funduszu, z uwzględnieniem ust. 1-1b, oraz zasady przeznaczania środków Funduszu na poszczególne cele i rodzaje działalnościsocjalnej określa pracodawca w regulaminie ustalanym zgodnie z art. 27 ust. 1 albo art. 30 ust. 6 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz.U. z 2019 r. poz. 263). Pracodawca, u którego nie działa zakładowa organizacja związkowa, uzgadnia regulamin z pracownikiem wybranym przez załogę do reprezentowania jej interesów.

Jak wynika z art. 2 pkt 15a ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych (Dz. U. z 2020 r., poz. 794, ze zm.), w zw. z art. 4 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (Dz. U. z 2020 r., poz. 1896, ze zm.):

Karta płatnicza – to karta uprawniająca do wypłaty gotówki lub umożliwiająca złożenie zlecenia płatniczego za pośrednictwem akceptanta lub agenta rozliczeniowego, akceptowana przez akceptanta w celu otrzymania przez niego należnych mu środków, w tym karta płatnicza w rozumieniu art. 2 pkt 15 rozporządzenia (UE) 2015/751.

Stosownie do art. 63 ust. 1 ww. ustawy Prawo bankowe:

Rozliczenia pieniężne mogą być przeprowadzane za pośrednictwem banków, jeżeli przynajmniej jedna ze stron rozliczenia (dłużnik lub wierzyciel) posiada rachunek bankowy. Rozliczenia pieniężne przeprowadza się gotówkowo lub bezgotówkowo za pomocą papierowych lub informatycznych nośników danych.

Na podstawie art. 63 ust. 3 pkt 4 Prawa bankowego:

Rozliczenia bezgotówkowe przeprowadza się w szczególności kartą płatniczą.

Karta przedpłacona to swoisty rodzaj karty płatniczej. Wydawana jest bez konieczności posiadania rachunku osobistego w banku, nie jest też przyznawany jej użytkownikowi kredyt. Rolą tych kart jest zapewnienie użytkownikowi karty (np. pracownikom) środków pieniężnych, bez konieczności wydawania (posiadających formę materialną) znaków pieniężnych (np. banknotów) lub znaków legitymacyjnych. Z technicznego punktu widzenia karta przedpłacona jest bardzo zbliżona do karty debetowej. Zatem kartę taką należy, co do zasady, uznać za świadczenie pieniężne z uwagi na jej zaklasyfikowanie jako instrumentu dostępu do określonych wartości pieniężnych, co finalnie umożliwia regulowanie zobowiązań pieniężnych.

W konsekwencji mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powyższe przepisy prawa podatkowego uznać należy, że świadczenie w postaci Kart przedpłaconych mających postać kart debetowych [płatniczych] oraz Kart przedpłaconych mających postać kart zasilanych pieniądzem elektronicznym, stanowi dla pracowników przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie wartość świadczenia w postaci Kart przedpłaconych - przekazanych pracownikom - których źródłem finansowania będą środki zakładowego funduszu świadczeń socjalnych korzysta ze zwolnienia z podatku określonego w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do wysokości kwoty obowiązującego w roku podatkowym limitu.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00