Interpretacja indywidualna z dnia 2 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDSL1-1.4011.303.2023.2.MW

Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

-nieprawidłowe w części dotyczącejuznania wydatków na zakup młynka do kawy za koszty do obliczenia wskaźnika nexus oraz

-prawidłowe w pozostałej części.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 sierpnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 2 sierpnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 11 września 2023 r. (wpływ 11 września 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzeń przyszłych (wynikający z wniosku oraz jego uzupełnienia)

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą od marca 2023 r. jednoosobową działalność gospodarczą. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca wykonuje czynności z zakresu tworzenia oprogramowania komputerowego - mechanizmów przetwarzania danych służących do automatyzacji zadań (dalej: Oprogramowanie). Stworzone mechanizmy usprawniają wykonywanie zadań pracownikom kontrahenta, a także przyczyniają się do lepszego wykorzystania jego zasobów przy jednoczesnej minimalizacji kosztów.

Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.; dalej „ustawa o PIT"). Obecnie dochody osiągane przez Wnioskodawcę są opodatkowane podatkiem ryczałtowym, natomiast od 2024 roku Wnioskodawca zamierza opodatkowywać osiągane przez siebie dochody podatkiem liniowym albo skorzystać z zasad ogólnych. Zakładając zmianę zasad opodatkowania, Wnioskodawca w rozliczeniu za 2024 rok, jak i następne lata chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca oraz art. 30cb ustawy o PIT, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego.

Wnioskodawca posiada wiedzę oraz doświadczenie w zakresie przygotowywania rozwiązań związanych z tworzeniem Oprogramowania na rzecz swojego kontrahenta w Polsce. Tworzenie Oprogramowania przez Wnioskodawcę opiera się na indywidualnych, autorskich pomysłach opracowywanych w odpowiedzi na zgłaszane zapotrzebowanie kontrahenta i obejmuje projektowanie, implementowanie oraz testowanie Oprogramowania, a także udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych.

Wnioskodawca, w ramach prowadzonej działalności, samodzielnie tworzy, a także ulepsza oprogramowanie lub jego komponenty w sposób kompleksowy. Wytwarzane przez Wnioskodawcę Oprogramowanie nigdy nie jest efektem powtarzalnych, rutynowych prac, które wymagają dla osiągnięcia rezultatu jedynie podstawowych umiejętności programistycznych, i których rezultaty da się z góry określić i przewidzieć. Czynności podejmowane w ramach tworzenia lub rozwijania Oprogramowania zawsze mają charakter twórczy, a także wymagający opracowania niekonwencjonalnych rozwiązań.

Tworzone przez Wnioskodawcę Oprogramowanie zawsze odznacza się oryginalnym oraz autorskim charakterem. W związku z powyższym tworzone Oprogramowanie, jako utwór, każdorazowo korzysta z ochrony prawnej przewidzianej na podstawie art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 oraz art. 74 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawcy jako twórcy zawsze przysługują autorskie prawa osobiste do tworzonego oprogramowania, natomiast autorskie prawa majątkowe przysługują Wnioskodawcy do momentu przeniesienia ich na kontrahenta. Przeniesienie praw na kontrahenta następuje natomiast wraz z dostarczeniem Oprogramowania. Na gruncie umowy, na podstawie której Wnioskodawca świadczy usługi programistyczne, a która to została zawarta z zachowaniem formy wskazanej w art. 53 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, transfer autorskich praw majątkowych Wnioskodawcy na kontrahenta następuje bez ograniczeń terytorialnych i czasowych, na wszystkich znanych polach eksploatacji, w szczególności obejmuje prawo do utrwalania i reprodukowania Oprogramowania w całości lub w części przy użyciu jakichkolwiek środków, w szczególności przy pomocy pisma odręcznego, rysunku, w formie drukowanej, poprzez wprowadzenie do i przechowywanie w pamięci komputera, na magnetycznym nośniku informacji z wykorzystaniem technologii cyfrowej, na nośniku optycznym, na nośniku magnetycznym, na nośniku półprzewodnikowym (w tym na karcie pamięci lub pamięci USB); publicznego udostępniania Oprogramowania, w szczególności poprzez jego wystawienie, nadawanie, ponowne nadawanie, udostępnienie w Internecie lub udostępnienie w inny sposób tak, że każdy może mieć do niego dostęp w wybranym przez siebie czasie i miejscu. Na gruncie umowy zawartej przez Wnioskodawcę transfer autorskich praw majątkowych do oprogramowania jest automatyczny i nie wymaga od Wnioskodawcy i kontrahenta dokonywania żadnych oświadczeń lub czynności poza tymi opisanymi powyżej.

Zgodnie z zawartą umową, Wnioskodawca otrzymuje stałe wynagrodzenie miesięczne. Wynagrodzenie obejmuje wynagrodzenie za całość czynności, jakie Wnioskodawca realizuje w ramach umowy, w tym w szczególności wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych Wnioskodawcy na rzecz kontrahenta. Wnioskodawca w umowie z kontrahentem przewidział także możliwość otrzymania dodatkowego wynagrodzenia (premii) za swoją pracę.

Realizowane przez Wnioskodawcę prace w zakresie rozwoju Oprogramowania mają charakter twórczy i innowacyjny, gdyż poprzez łączenie i wykorzystanie dostępnych zasobów wiedzy i umiejętności w zakresie technologii informatycznych tworzone są zupełnie nowe, „szyte na miarę” mechanizmy przetwarzania danych, które mają sprostać wymogom rynku, kontrahenta oraz postępowi technologicznemu. Prowadzone prace nad Oprogramowaniem nie mają charakteru rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do Oprogramowania. Prace realizowane przez Wnioskodawcę nie są również projektami powtarzalnymi - każda nowa funkcjonalność, nowy projekt wymaga indywidualnego podejścia, w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii. W wyniku prac prowadzonych nad Oprogramowaniem powstaje nowy kod źródłowy stanowiący Oprogramowanie.

W związku ze stałym tworzeniem Oprogramowania Wnioskodawca pracuje nad jego wytwarzaniem w usystematyzowany sposób, podzielony na etapy takie jak:

1.zapoznanie się z wymaganiami kontrahenta, zbieranie danych oraz ich analiza, planowanie prac;

2.praca nad przygotowaniem Oprogramowania;

3.test jakości, sprawności, funkcjonalności i awaryjności Oprogramowania;

4.przyjęcie przez kontrahenta danego elementu wytworzonego Oprogramowania (wraz z przeniesieniem majątkowych praw autorskich do Oprogramowania na kontrahenta).

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność jest działalnością twórczą, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Działalność Wnioskodawcy spełnia cechy działalności badawczo-rozwojowej:

1.nowatorskość i twórczość - Wnioskodawca tworzy oprogramowanie lub jego komponenty od podstaw, w zależności od potrzeb kontrahenta. Wnioskodawca odpowiedzialny jest za dostarczenie konkretnego rozwiązania, wobec czego zobowiązany jest do samodzielnego opracowania i znalezienia odpowiedniego sposobu,

2.metodyczność - Wnioskodawca prowadzi działalność systematycznie oraz uporządkowanie w sposób opisany powyżej.

Odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonane czynności ponosi Wnioskodawca. Wnioskodawca wykonuje czynności w miejscu i czasie wybranym przez siebie, zapewniającym należyte wykonanie usługi. Jako wykonujący te czynności Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.

Od rozpoczęcia prac prowadzących do wytworzenia Oprogramowania - tj. od marca 2023 Wnioskodawca wytworzył oprogramowanie służące do (…).

W celu wytworzenia wskazanego powyżej Oprogramowania Wnioskodawca:

1.dokonał analizy wcześniej istniejących rozwiązań programistycznych,

2.przeanalizował możliwe przypadki użycia oraz sytuacje brzegowe, jakim nowe rozwiązanie winno sprostać,

3.przeprowadził analizę istniejących rozwiązań (…),

4.zaprojektował architekturę rozwiązania, mając na względzie pożądane przez kontrahenta cechy oprogramowania (…),

5.wytworzył kod źródłowy, w efekcie którego powstało Oprogramowanie.

Obecnie Wnioskodawca prowadzi prace nad (…). Mechanizm z założenia będzie (…).

W dalszej kolejności Wnioskodawca ulepszy dotychczas istniejące aplikacje poprzez zaimplementowanie ich od nowa z użyciem stworzonego przez siebie generycznego mechanizmu.

Wynikiem prac Wnioskodawcy zawsze jest oprogramowanie. Jednocześnie, wyniki prac Wnioskodawcy są unikalne, ponieważ dotyczą one ściśle zindywidualizowanej potrzeby kontrahenta, co sprawia, że nie jest możliwe ich wykorzystanie w innych celach niż te postawione na początku.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca ponosi lub planuje ponosić następujące wydatki związane bezpośrednio z wytwarzaniem Oprogramowania, a tym samym powstawaniem nowych praw własności intelektualnej:

a) koszty użytkowania samochodu, transport - od marca 2023 r. Wnioskodawca dla celów prowadzonych prac poniósł takie koszty użytkowania samochodu, jak wydatki związane z zakupem paliwa oraz zakupem części. W przyszłości Wnioskodawca planuje zakup roweru w celu dojazdów na spotkania z kontrahentem. Za koszty użytkowania samochodu oraz transportu Wnioskodawca rozumie koszty zakupu paliwa, amortyzacji oraz ewentualnych napraw, w tym koszty serwisu, części zamiennych, ubezpieczenia, przeglądów;

b) wyjazdy służbowe - za wydatki związane z wyjazdami służbowymi Wnioskodawca rozumie koszty zakwaterowania oraz wyżywienia, a także ewentualne koszty transportu - pociągów, samolotów, taksówek. Dotychczas Wnioskodawca nie poniósł wskazanych kosztów, natomiast przewiduje możliwość ich wystąpienia w przyszłości;

c) sprzęt komputerowy i urządzenia peryferyjne - od marca 2023 r. Wnioskodawca dla celów prowadzonych prac poniósł takie koszty zakupu sprzętu komputerowego oraz urządzeń peryferyjnych, jak zakup kart pamięci oraz słuchawek. Za koszty sprzętu komputerowego i urządzeń peryferyjnych Wnioskodawca rozumie koszty zakupu laptopa, komputera stacjonarnego, myszki, klawiatury, monitora, mikrofonu, słuchawek, tableta, smartphona, kamery internetowej, pamięci zewnętrznej;

d) koszty zakupu bibliotek programistycznych - wydatki związane z zakupem bibliotek programistycznych Wnioskodawca rozumie jako narzędzia do pracy ze zbiorami danych. Wnioskodawca nie poniósł jeszcze omawianych wydatków.

e) usługi telekomunikacyjne i telefon komórkowy - za koszty usług telekomunikacyjnych Wnioskodawca rozumie opłaty za Internet oraz abonament telefoniczny.

f) książki branżowe i szkolenia - Wnioskodawca planuje ponosić wydatki związane z zakupem książek specjalistycznych, stanowiących źródło informacji o językach oprogramowania, narzędziach wykorzystywanych przy tworzeniu oprogramowania, technikach oprogramowania, technologiach informatycznych lub projektowaniu architektury systemów informatycznych oraz udziałem w szkoleniach branżowych, służących podniesieniu kwalifikacji lub poszerzeniu wiedzy z zakresu rozwiązań programistycznych.

g) serwery i usługi internetowe - pod tą kategorią Wnioskodawca rozumie koszty związane z zakupem przestrzeni dyskowej, serwerów, mocy obliczeniowej. Wnioskodawca może ponosić wskazane wydatki w przyszłości;

h) oprogramowanie biurowe i specjalistyczne - pod tą kategorią Wnioskodawca rozumie możliwe wydatki związane z zakupem oprogramowania systemowego (systemu operacyjnego) oraz oprogramowania specjalistycznego umożliwiającego tworzenie, modyfikacje oraz testowanie oprogramowania. Wnioskodawca nie poniósł jeszcze wydatków z omawianej kategorii;

i) urządzenia, sprzęty i materiały biurowe - Wnioskodawca poniósł koszty zakupu młynka do kawy. Za koszty urządzeń, sprzętów i materiałów biurowych Wnioskodawca rozumie także koszty zakupu mebli biurowych, przedłużaczy, drukarki, skanera, papieru, tonerów, zakupu długopisów, notatników, kartek samoprzylepnych, organizerów na biurko, segregatorów, koszulek i wkładów do segregatora, a także wszelkich innych podobnych materiałów biurowych, jakie służą lub mogą służyć przy codziennej pracy;

j) księgowość - Wnioskodawca ponosi koszty usług księgowych.

W przypadku nieponoszenia wskazanych powyżej kosztów Wnioskodawca nie mógłby realizować prac, których realizacja skutkuje powstaniem nowego prawa własności intelektualnej. Koszty związane z utrzymaniem oraz eksploatacją samochodu oraz możliwymi podróżami służbowymi umożliwiają Wnioskodawcy bezpośrednie spotkania z kontrahentem celem poznania jego wymagań oraz oczekiwań związanych z tworzonym Oprogramowaniem. Osobiste zapoznanie się z indywidualnymi potrzebami klienta wpływa zaś pozytywnie na efektywność oraz jakość świadczonych przez Wnioskodawcę usług programistycznych. Korzystanie przez Wnioskodawcę ze środków transportu, jak i usług telekomunikacyjnych oraz telefonu komórkowego jest niezbędne dla sprawnego tworzenia Oprogramowania. Wydatki na usługi księgowe pozwalają na wyszczególnienie oraz prowadzenie koniecznej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej w ramach ulgi IP BOX. Wnioskodawca dzięki prowadzeniu księgowości przez specjalistów ma więcej czasu na wykonywanie prac programistycznych, co przekłada się na jakość tworzonego Oprogramowania. Bez zakupu odpowiedniego sprzętu komputerowego, serwerów, usług internetowych, bibliotek programistycznych i urządzeń peryferyjnych oraz programów komputerowych, wytwarzanie Oprogramowania nie byłoby możliwe. Sprzęt komputerowy oraz programy komputerowe stanowią podstawowe narzędzie pracy Wnioskodawcy. Oprogramowanie wytwarzane jest przede wszystkim na podstawie wiedzy i doświadczenia Wnioskodawcy. Dla jego finalnego kształtu decydujące znaczenie mają przede wszystkim posiadane przez Wnioskodawcę informacje specjalne i wiedza specjalistyczna. W tym celu Wnioskodawca nieustannie pogłębia swój zasób wiedzy, poprzez szkolenia oraz materiały edukacyjne. Jednocześnie, Wnioskodawca wskazuje, że pozyskanie tego rodzaju informacji nie zawsze jest możliwe za pomocą źródeł bezpłatnych (biblioteki, źródła internetowe), gdyż poziom specjalizacji wymagany przez literaturę przedmiotu i tempo jej zmian sprawia, że zasadne jest korzystanie z najnowszych, profesjonalnych publikacji i szkoleń. Wydatki związane z zakupem materiałów i sprzętów biurowych są Wnioskodawcy niezbędne dla tworzenia Oprogramowania. Aby móc wykonywać swoje obowiązki, Wnioskodawca musi posiadać, rozwijać oraz utrzymywać odpowiednie zaplecze techniczne i biurowe.

W piśmie z 11 września 2023 r. uzupełnił Pan opis okoliczności sprawy o następujące informacje:

Kontrahentem Wnioskodawcy jest (...). W związku ze stałym rozwojem kontrahent (…). W rezultacie kontrahent w swojej strukturze posiada liczne systemy informatyczne, które nie są ze sobą w żadnym stopniu zintegrowane. Zadaniem Wnioskodawcy jest (…). 

Celem Wnioskodawcy jest stworzenie (...). (…).

Innowacyjność Oprogramowania objawia się przede wszystkim jego zdolnością do równoczesnej obsługi wielu baz danych oraz strumieni danych w czasie rzeczywistym (…). Dodatkowo, Oprogramowanie ma również zdolność do odczytywania danych z plików umieszczanych na zewnętrznych dyskach sieciowych. Ponadto, na rynku nie istnieje żaden (…) produkt, który byłby w stanie zautomatyzować przytoczony powyżej proces, tym samym tworzone przez Wnioskodawcę Oprogramowanie jest również unikalne.

Twórczy charakter działalności wytwarzania Oprogramowania wynika z faktu, że Wnioskodawca osobiście je pisze. Jednocześnie z uwagi na swój charakter, o którym szerzej w pkt 1 powyżej, Oprogramowanie jest innowacyjne i unikalne.

Dotychczas rozwinięte przez Wnioskodawcę Oprogramowanie to m.in. (…). Z kolei w ostatnim czasie Wnioskodawca od podstaw wytworzył (…).

Tworzone przez Wnioskodawcę Oprogramowanie różni się od rozwiązań już funkcjonujących, m.in. dzięki innemu podejściu koncepcyjnemu, ukierunkowanemu na generyczność, skalowalność, uniwersalność oraz automatyzację Oprogramowania.

Wnioskodawca na wstępie postawił sobie cel, aby stworzyć (...). (...).

Do tej pory z postawionych celów Wnioskodawcy udało się osiągnąć (...). (...).

Wszystkie realizowane przez Wnioskodawcę prace podejmowane są samodzielnie, przy użyciu potrzebnego sprzętu komputerowego, biurowego, a także ponoszeniu wydatków przedstawionych przez Wnioskodawcę we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Jednym z harmonogramów, który Wnioskodawcy udało się zrealizować, jest (…). Realizację tego harmonogramu umożliwił (…).

Wnioskodawca posiada wiedzę m.in. z dziedzin informatyki, matematyki, programowania dzięki ukończeniu studiów wyższych na jednym z najlepszych kierunków informatycznych w Polsce (…). Przed rozpoczęciem pracy nad Oprogramowaniem — konkretniej (…) Wnioskodawca posiadał wiedzę o dotychczasowym oprogramowaniu, a także dokonał analizy potrzeb kontrahenta oraz przypadków użycia oprogramowania, które miał ulepszyć.

Różnica między tworzonym przez Wnioskodawcę Oprogramowaniem, a tym już istniejącym, polega na tym, że stare oprogramowanie było pisane w sposób odtwórczy (częste powtórzenia, kopiowanie i wklejanie). Nowe, tworzone przez Wnioskodawcę Oprogramowanie zastępuje w całości te stare, eliminując skopiowane wcześniej fragmenty.

Tworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę Oprogramowanie każdorazowo powstaje dzięki wiedzy i technologiom, które Wnioskodawca poznał do tej pory. Jest to np. znajomość języków programowania, wiedza o protokołach komunikacyjnych, programowaniu współbieżnym, teorii kompilacji, kompilatorów i języków formalnych, sieciach komputerowych.

Wnioskodawca zaplanowane przedsięwzięcia realizował zgodnie z założonym przez siebie planem/harmonogramem prac, gdzie duże zadania są rozbijane na mniejsze. Te mniejsze zadania na jeszcze mniejsze aż do osiągnięcia rozmiaru pozwalającego zrobić dane mini- (…).

Nowe zastosowanie, jakie powstało przy realizacji Oprogramowania to np. (...). (...).

Efekty pracy Wnioskodawcy zawsze są oryginalne, twórcze i nowatorskie. Celem Oprogramowania, które Wnioskodawca tworzy/rozwija, jest wyeliminowanie (lub ograniczenie do minimum) odtwórczych i powtarzalnych czynności, które trzeba wykonać, by spełnić potrzeby kontrahenta.

Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie, niezależnie od tego czy jest ono efektem rozwijania lub ulepszania, zawsze podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawcy jako twórcy zawsze przysługują autorskie prawa osobiste do tworzonego oprogramowania, natomiast autorskie prawa majątkowe przysługują Wnioskodawcy do momentu przeniesienia ich na kontrahenta.

Jednocześnie efekty prac Wnioskodawcy zawsze odznaczają się, jak i przy dalszym prowadzeniu przedstawionych we wniosku prac zawsze będą odznaczać się oryginalnym, twórczym charakterem.

Faktury, które Wnioskodawca wystawia na rzecz kontrahenta nie wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów prac, gdyż nie jest to przyjęte w stosunkach gospodarczych. Wnioskodawca natomiast prowadzi ewidencję czasu pracy, na podstawie której jest w stanie wskazać ile czasu zajęło mu stworzenie lub ulepszenie danego Oprogramowania.

Wnioskodawca zamierza objąć preferencyjnym opodatkowaniem jedynie wynagrodzenie z tytułu przeniesienia kwalifikowanych praw własności intelektualnej — autorskich praw do Oprogramowania.

W przypadku rozwoju/ulepszania już wcześniej stworzonego Oprogramowania, prace zawsze polegają na stworzeniu całkowicie nowych, ulepszonych i innowacyjnych rozwiązań, mających na celu zastąpienie poprzedniej wersji Oprogramowania.

Wskazane koszty są bezpośrednio związane z wytworzeniem oprogramowania, gdyż stanowią one koszty działalności Wnioskodawcy w zakresie jego tworzenia. W przypadku nieponoszenia wskazanych powyżej kosztów Wnioskodawca nie mógłby realizować prac, których realizacja skutkuje powstaniem nowego prawa własności intelektualnej. Koszty związane z utrzymaniem oraz eksploatacją samochodu oraz możliwymi podróżami służbowymi umożliwiają Wnioskodawcy bezpośrednie spotkania z kontrahentem celem poznania jego wymagań oraz oczekiwań związanych z tworzonym Oprogramowaniem. Osobiste zapoznanie się z indywidualnymi potrzebami klienta wpływa zaś pozytywnie na efektywność oraz jakość świadczonych przez Wnioskodawcę usług programistycznych. Korzystanie przez Wnioskodawcę ze środków transportu, jak i usług telekomunikacyjnych oraz telefonu komórkowego jest niezbędne dla sprawnego tworzenia Oprogramowania. Wydatki na usługi księgowe pozwalają na wyszczególnienie oraz prowadzenie koniecznej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej w ramach ulgi IP BOX. Wnioskodawca dzięki prowadzeniu księgowości przez specjalistów ma więcej czasu na wykonywanie prac programistycznych, co przekłada się na jakość tworzonego Oprogramowania. Bez zakupu odpowiedniego sprzętu komputerowego, serwerów, usług internetowych, bibliotek programistycznych i urządzeń peryferyjnych oraz programów komputerowych, wytwarzanie Oprogramowania nie byłoby możliwe. Sprzęt komputerowy oraz programy komputerowe stanowią podstawowe narzędzie pracy Wnioskodawcy. Oprogramowanie wytwarzane jest przede wszystkim na podstawie wiedzy i doświadczenia Wnioskodawcy. Dla jego finalnego kształtu decydujące znaczenie mają przede wszystkim posiadane przez Wnioskodawcę informacje specjalne i wiedza specjalistyczna. W tym celu Wnioskodawca nieustannie pogłębia swój zasób wiedzy, poprzez szkolenia oraz materiały edukacyjne. Jednocześnie, Wnioskodawca wskazuje, że pozyskanie tego rodzaju informacji nie zawsze jest możliwe za pomocą źródeł bezpłatnych (biblioteki, źródła internetowe), gdyż poziom specjalizacji wymagany przez literaturę przedmiotu i tempo jej zmian sprawia, że zasadne jest korzystanie z najnowszych, profesjonalnych publikacji i szkoleń. Wydatki związane z zakupem materiałów i sprzętów biurowych są Wnioskodawcy niezbędne dla tworzenia Oprogramowania. Aby móc wykonywać swoje obowiązki, Wnioskodawca musi posiadać, rozwijać oraz utrzymywać odpowiednie zaplecze techniczne i biurowe.

Wnioskodawca przyporządkowuje poszczególne wydatki, do działań, które traktuje jako działalność badawczo-rozwojową w następujący sposób. Najpierw określa, czy dany wydatek stanowi koszt bezpośrednio czy pośrednio związany z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, w tym celu Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencje i ujmuje w niej koszty związane z IP BOX. Przychód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej Wnioskodawca obniża zarówno o koszty bezpośrednie i pośrednie. Do wskaźnika nexus Wnioskodawca zalicza jedynie koszty bezpośrednio związane z kwalifikowanym IP, tym samym nie wszystkie wydatki jakie przypisane są do kosztów uzyskania przychodu z konkretnego "programu komputerowego" są uwzględnione w wskaźniku nexus. Wydatki nieuwzględniane we wskaźniku nexus Wnioskodawca ujmuje w kosztach pośrednich. W takim przypadku w zależności od stopnia, w jakim przychód ze sprzedaży kwalifikowanego IP pozostaje w przychodzie ogółem, w takiej wysokości dany wydatek-koszt pośredni (którego przypisanie wprost do danego rodzaju przychodu nie jest możliwe) będzie stanowił koszt podlegający odliczeniu od przychodu ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencje od dnia rozpoczęcia działalności zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP, tj. od marca 2023 r. Wnioskodawca w prowadzonej ewidencji na bieżąco wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Wnioskodawca ewidencję prowadzi w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a także kosztów przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Pytania

1.Czy prace wykonywane przez Wnioskodawcę, rozumiane jako całość działalności realizowanej w ramach zawartej umowy z kontrahentem, polegające na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w przepisach ustawy o PIT?

2.Czy odpłatne przeniesienie przez Wnioskodawcę prawa autorskiego do Oprogramowania w ramach wykonywanych usług programistycznych stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT?

3.Czy wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w przedstawionym we wniosku opisie, w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 ustawy o PIT, należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ww ustawy, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?

4.Czy możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% do osiągniętego kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT w przedstawionym przez Wnioskodawcę opisie?

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1.

W ocenie Wnioskodawcy, prowadzone przez niego prace, rozumiane jako całość działalności realizowanej w ramach umowy z kontrahentem, polegające na tworzeniu i rozwijaniu Oprogramowania, spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w przepisach ustawy o PIT.

Stosownie do treści art. 5a ust. 38 ustawy o PIT przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Ustawodawca definiując w art. 5a ust. 39 ustawy o PIT termin badania naukowe oraz definiując pojęcie prace rozwojowe odwołuje się wprost do definicji zawartych w ustawie z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (dalej: UPSWN). Tym samym, przez badania naukowe zgodnie z art. 5a ust. 39 w zw. z art. 4 ust. 2 UPSWN, rozumie się:

badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast przez prace rozwojowe, stosownie do treści art. 5a ust. 38 w zw. z art. 4 ust. 3 UPSWN, należy rozumieć działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na zlecenie kontrahenta w sposób ciągły i systematyczny samodzielnie tworzy, a także ulepsza Oprogramowanie lub jego komponenty. Wytwarzane przez Wnioskodawcę Oprogramowanie nigdy nie jest efektem powtarzalnych, rutynowych prac, które dla osiągnięcia rezultatu wymagają jedynie podstawowych umiejętności programistycznych. Czynności podejmowane w ramach tworzenia lub rozwijania Oprogramowania zawsze mają charakter twórczy, a także wymagają niekonwencjonalnych rozwiązań. Realizowane przez Wnioskodawcę prace w zakresie rozwoju Oprogramowania mają charakter twórczy i innowacyjny, gdyż poprzez łączenie i wykorzystanie dostępnych zasobów wiedzy i umiejętności w zakresie technologii informatycznych tworzone są zupełnie nowe komponenty Oprogramowania, które mają sprostać wymogom rynku, kontrahenta oraz postępowi technologicznemu. Prowadzone prace nad Oprogramowaniem nie mają charakteru rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do Oprogramowania. Prace realizowane przez Wnioskodawcę nie są również projektami powtarzalnymi - każda nowa funkcjonalność, nowy projekt lub oprogramowanie wymaga indywidualnego podejścia, w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii. W wyniku prac prowadzonych nad Oprogramowaniem powstaje nowy kod źródłowy stanowiący Oprogramowanie.

Ad. 2.

W ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym we wniosku opisie, odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do Oprogramowania w ramach wykonywanych usług programistycznych stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Dochodem z kwalifikowanego IP, zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, jest osiągnięty przez podatnika w ciągu roku podatkowego dochód:

1.z opłat lub należności wynikających z umów licencyjnych, dotyczących kwalifikowanego IP;

2.ze sprzedaży kwalifikowanego IP;

3.z kwalifikowanego IP uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4.z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego IP, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym w postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Wnioskodawca uzyskuje przychody z działalności, której założeniem jest stworzenie oprogramowania o określonych parametrach i przeniesienie praw autorskich do programu komputerowego na kontrahenta. Umowa zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a Kontrahentem wskazuje, że w zakresie związanym z wytwarzaniem oprogramowania lub jego części przenoszone są wszelkie prawa autorskie do nich.

Wynagrodzenie za świadczenie usług jest określone w umowie - zgodnie z którą Wnioskodawcy przysługuje wynagrodzenie. Wynagrodzenie jest płatne na podstawie wystawionej faktury. Treść wiążącej Wnioskodawcę z Kontrahentem Umowy stanowi, że kwalifikowane prawa własności intelektualnej (prawa autorskie do autorskiego oprogramowania), jakie Wnioskodawca wytworzy w ramach zleconej usługi należą w całości do Kontrahenta za co nie przewiduje się dodatkowego wynagrodzenia poza tym wskazanym w umowie. Wobec tego otrzymywane przez Wnioskodawcę należności będą przychodem z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego i należy je zakwalifikować jako kategorię sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

Ad. 3.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym we wniosku opisie, ponoszone wydatki, w zakresie w jakim przeznaczane są na wytworzenie danego programu komputerowego, należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Ustawodawca wskazuje, że podatnik chcący skorzystać z preferencyjnej stawki podatkowej, zobowiązany jest obliczyć tzw. wskaźnik Nexus.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 i ust. 5 ustawy o PIT, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru: ((a+b) x 1,3]/ (a+b+c+d), w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

1.prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (lit. a),

2.nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3 (lit. b),

3.nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 (lit. c),

4.nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (lit. d). Przepisy ustawy o PIT nie zawierają jakiegokolwiek katalogu kosztów kwalifikowanych.

Natomiast zawierają odniesienie, że do kosztów kwalifikowanych nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym IP (art. 24d ust. 5 ustawy o PIT). Za koszty niezwiązane bezpośrednio z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej są w szczególności: odsetki, opłaty finansowe oraz koszty związane z nieruchomościami. Ustawodawca posłużył się tu katalogiem otwartym takich kosztów.

Na mocy art. 30ca ust. 6 ustawy o PIT, w przypadku, gdy wartość wskaźnika, o którym mowa powyżej, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1. Wnioskodawca uzyskuje przychody z działalności, której założeniem jest przeniesienie praw autorskich do programu komputerowego na kontrahenta. Za wykonane usługi Wnioskodawca otrzymuje ustalone wynagrodzenie obejmujące należność za sprzedaż autorskich praw majątkowych do programów komputerowych.

W związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej Wnioskodawca ponosi, planuje ponieść lub może ponieść wydatki na: koszty sprzętu komputerowego, oprogramowania, domen i serwerów, telefonu komórkowego, literaturę fachową i szkolenia, koszty transportu, zakup urządzeń i materiałów biurowych, usługi księgowe, które są również kosztami w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 ustawy o PIT i mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej.

Koszty wskazane we wniosku są bezpośrednio związane z wytworzeniem programu komputerowego. W przypadku nieponoszenia wskazanych we wniosku kosztów Wnioskodawca nie mógłby prowadzić prac, których realizacja skutkuje powstaniem nowego prawa własności intelektualnej. Tworzenie Oprogramowania wymaga zarówno ponoszenia kosztów podzespołów komputerowych oraz innych kosztów umożliwiających realizację prac nad tworzeniem programu komputerowego. Zatem wskazane wydatki jako bezpośrednio powiązane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością rozumianą jako samodzielne tworzenie Oprogramowania, winny być uznane za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym we wniosku opisie, ponoszone wydatki, w zakresie w jakim przeznaczane są lub mogą być przeznaczane na wytworzenie danego programu komputerowego należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ad. 4.

W ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym we wniosku opisie, sprzedaż autorskich praw do programu komputerowego w ramach prowadzonej działalności pozwala na opodatkowanie preferencyjną 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych z tej sprzedaży, gdyż:

1.zalicza się do kwalifikowanych praw własności intelektualnej, które podlegają ochronie prawnej,

2.spełnia kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność badawczo- rozwojową, tj.:

-działalnością twórczą (innowacyjność wewnętrzna),

-obejmującą prace rozwojowe,

-podejmowaną w sposób systematyczny,

-w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań,

3.ponoszone wydatki, w zakresie w jakim przeznaczane są na wytworzenie danego programu komputerowego, należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Artykuł 30ca ust. 1 i następne ustawy o PIT wskazują, że dla zastosowania 5% stawki podatku dochodowego konieczne jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

-wytwarzanie, rozwijanie lub ulepszanie w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, spełniającej kryteria działalności badawczo-rozwojowej kwalifikowanych praw własności intelektualnej;

-uzyskiwanie dochodu z kwalifikowanych prawa własności intelektualnej, które podlegają ochronie prawnej,

-określenie wysokości dochodu jaki może być objęty preferencyjną stawką podatku za pomocą wskaźnika Nexus dla każdego kwalifikowanego IP odrębnie;

-prowadzenie odrębnej ewidencji związanej z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej.

Spełnienie powyższych przesłanek powoduje, że po zakończeniu roku podatkowego podatnik ma prawo do skorzystania z 5% stawki podatku dochodowego w stosunku do dochodów związanych ze sprzedażą kwalifikowanego IP.

W ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym we wniosku opisie, zostały spełnione wszystkie ww. przesłanki, aby sprzedaż prawa autorskiego do programów komputerowych tworzonych samodzielnie w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej pozwalała na opodatkowanie preferencyjną 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych z tej sprzedaży.

Zdaniem Wnioskodawcy przyjęta przez niego wykładnia wskazanych na wstępie przepisów prawa pozwala na opodatkowanie preferencyjną 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych ze sprzedaży autorskich praw do programu komputerowego, które podlegają ochronie prawnej, w przypadku uznania działalności za działalność badawczo-rozwojową.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy:

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy:

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

W związku z tym, że przepisy dotyczące IP Box odnoszą się do działalności badawczo-rozwojowej, należy także przytoczyć definicje, które wynikają w tym zakresie z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 742 ze zm.).

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Na podstawie art. 4 ust. 2 tej ustawy:

Natomiast zgodnie art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że w ramach prowadzonej działalności, samodzielnie tworzy Pan a także ulepsza oprogramowanie lub jego komponenty w sposób kompleksowy. W przypadku rozwoju/ulepszania już wcześniej stworzonego przez Pana Oprogramowania, prace zawsze polegają na stworzeniu całkowicie nowych, ulepszonych i innowacyjnych rozwiązań, mających na celu zastąpienie poprzedniej wersji Oprogramowania. Tworzenie przez Pana Oprogramowania opiera się na indywidualnych, autorskich pomysłach opracowywanych w odpowiedzi na zgłaszane zapotrzebowanie kontrahenta i obejmuje projektowanie, implementowanie oraz testowanie Oprogramowania, a także udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych.

Od rozpoczęcia prac prowadzących do wytworzenia Oprogramowania - tj. od marca 2023 r. wytworzył Pan oprogramowanie (…). (…). Obecnie prowadzi Pan prace nad (...).

Sprzęt komputerowy oraz programy komputerowe stanowią podstawowe narzędzie Pana pracy. Oprogramowanie wytwarzane jest przede wszystkim na podstawie Pana wiedzy i doświadczenia. Dla jego finalnego kształtu decydujące znaczenie mają przede wszystkim posiadane przez Pana informacje specjalne i wiedza specjalistyczna. Wszystkie realizowane przez Pana prace podejmowane są samodzielnie, przy użyciu potrzebnego sprzętu komputerowego, biurowego a także ponoszeniu wydatków przedstawionych przez Pana we wniosku.

Tworzone przez Pana oprogramowanie, niezależnie od tego czy jest ono efektem rozwijania lub ulepszania, zawsze podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Panu, jako twórcy zawsze przysługują autorskie prawa osobiste do tworzonego oprogramowania, natomiast autorskie prawa majątkowe przysługują Panu do momentu przeniesienia ich na kontrahenta.

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W opisie sprawy wskazał Pan, że w ramach prowadzonej działalności wykonuje czynności z zakresu tworzenia oprogramowania komputerowego - mechanizmów przetwarzania danych służących do automatyzacji zadań (dalej: Oprogramowanie). Wytwarzane przez Pana Oprogramowanie nigdy nie jest efektem powtarzalnych, rutynowych prac, które wymagają dla osiągnięcia rezultatu jedynie podstawowych umiejętności programistycznych, i których rezultaty da się z góry określić i przewidzieć. Czynności podejmowane w ramach tworzenia lub rozwijania Oprogramowania zawsze mają charakter twórczy, a także wymagający opracowania niekonwencjonalnych rozwiązań. Tworzone przez Pana Oprogramowanie zawsze odznacza się oryginalnym oraz autorskim charakterem. Realizowane przez Pana prace w zakresie rozwoju Oprogramowania mają charakter twórczy i innowacyjny, gdyż poprzez łączenie i wykorzystanie dostępnych zasobów wiedzy i umiejętności w zakresie technologii informatycznych tworzone są zupełnie nowe, „szyte na miarę”, mechanizmy przetwarzania danych, które mają sprostać wymogom rynku, kontrahenta oraz postępowi technologicznemu. Prowadzone prace nad Oprogramowaniem nie mają charakteru rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do Oprogramowania. Prace realizowane przez Pana nie są również projektami powtarzalnymi - każda nowa funkcjonalność, nowy projekt lub oprogramowanie wymaga indywidualnego podejścia, w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii. W wyniku prac prowadzonych nad Oprogramowaniem powstaje nowy kod źródłowy stanowiący Oprogramowanie. Tworzy Pan oprogramowanie lub jego komponenty od podstaw, w zależności od potrzeb kontrahenta. Odpowiedzialny jest Pan za dostarczenie konkretnego rozwiązania, wobec czego zobowiązany jest do samodzielnego opracowania i znalezienia odpowiedniego sposobu. Prowadzi Pan działalność systematycznie oraz uporządkowanie w sposób opisany powyżej.

Ponadto, jak wynika z uzupełnienia wniosku, efekty Pana pracy zawsze są oryginalne, twórcze i nowatorskie. Celem Oprogramowania, które Pan tworzy/rozwija, jest wyeliminowanie (lub ograniczenie do minimum) odtwórczych i powtarzalnych czynności, które trzeba wykonać, by spełnić potrzeby kontrahenta. Efekty Pana prac zawsze odznaczają się, jak i przy dalszym prowadzeniu przedstawionych we wniosku prac zawsze będą odznaczać się oryginalnym, twórczym charakterem. Twórczy charakter działalności wytwarzania Oprogramowania wynika z faktu, że osobiście je Pan pisze. Jednocześnie z uwagi na swój charakter, Oprogramowanie jest innowacyjne i unikalne.

Dotychczas rozwinięte przez Pana Oprogramowanie to m.in. (…).

Tworzone przez Pana Oprogramowanie różni się od rozwiązań już funkcjonujących, m.in. dzięki innemu podejściu koncepcyjnemu, ukierunkowanemu na generyczność, skalowalność, uniwersalność oraz automatyzację Oprogramowania.

Wyniki Pana prac są unikalne, ponieważ dotyczą one ściśle zindywidualizowanej potrzeby kontrahenta, co sprawia, że nie jest możliwe ich wykorzystanie w innych celach niż te postawione na początku.

Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia i rozwijania oprogramowania ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny.

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wskazał Pan, że Pana działalność jest podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że na wstępie postawił sobie cel, aby stworzyć (...). (...).

(…).

Wszystkie realizowane przez Pana prace podejmowane są samodzielnie, przy użyciu potrzebnego sprzętu komputerowego, biurowego, a także ponoszeniu wydatków przedstawionych przez Pana we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Jednym z harmonogramów, który Panu udało się zrealizować, jest (…). Realizację tego harmonogramu umożliwił (…).

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, w odniesieniu do wskazanego przez Pana oprogramowania jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, że realizowane przez Pana prace w zakresie rozwoju Oprogramowania mają charakter twórczy i innowacyjny, gdyż poprzez łączenie i wykorzystanie dostępnych zasobów wiedzy i umiejętności w zakresie technologii informatycznych tworzone są zupełnie nowe, „szyte na miarę” mechanizmy przetwarzania danych, które mają sprostać wymogom rynku, kontrahenta oraz postępowi technologicznemu. Prowadzona przez Pana działalność jest działalnością twórczą, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że posiada wiedzę m.in. z dziedzin informatyki, matematyki, programowania dzięki ukończeniu studiów wyższych na jednym z najlepszych kierunków informatycznych w Polsce (…). Przed rozpoczęciem pracy nad Oprogramowaniem — konkretniej (…) posiadał Pan wiedzę o dotychczasowym oprogramowaniu, a także dokonał analizy potrzeb kontrahenta oraz przypadków użycia oprogramowania, które miał ulepszyć. Tworzone i rozwijane przez Pana Oprogramowanie każdorazowo powstaje dzięki wiedzy i technologiom, które Pan poznał do tej pory. Jest to np. znajomość języków programowania, wiedza o protokołach komunikacyjnych, programowaniu współbieżnym, teorii kompilacji, kompilatorów i języków formalnych, sieciach komputerowych.

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

-badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

-prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje również prace rozwojowe w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

·nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

·nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

·łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badań rozwojowych;

·kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

·wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

·planowaniu produkcji oraz

·projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak wskazuje Pan we wniosku, prowadzona przez Pana działalność jest działalnością twórczą. Realizowane przez Pana prace w zakresie rozwoju Oprogramowania mają charakter twórczy i innowacyjny, gdyż poprzez łączenie i wykorzystanie dostępnych zasobów wiedzy i umiejętności w zakresie technologii informatycznych tworzone są zupełnie nowe, „szyte na miarę”, mechanizmy przetwarzania danych, które mają sprostać wymogom rynku, kontrahenta oraz postępowi technologicznemu. Prowadzone prace nad Oprogramowaniem nie mają charakteru rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do Oprogramowania. Prace realizowane przez Pana nie są również projektami powtarzalnymi - każda nowa funkcjonalność, nowy projekt wymaga indywidualnego podejścia, w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii. W wyniku prac prowadzonych nad Oprogramowaniem powstaje nowy kod źródłowy stanowiący Oprogramowanie. Wszystkie realizowane przez Pana prace podejmowane są samodzielnie. Wyniki Pana prac są unikalne, ponieważ dotyczą one ściśle zindywidualizowanej potrzeby kontrahenta, co sprawia, że nie jest możliwe ich wykorzystanie w innych celach niż te postawione na początku. Prowadzi Pan działalność w sposób systematyczny oraz uporządkowany.  Zaplanowane przedsięwzięcia realizował Pan zgodnie z założonym przez siebie planem/harmonogramem prac, gdzie duże zadania są rozbijane na mniejsze. Te mniejsze zadania na jeszcze mniejsze aż do osiągnięcia rozmiaru pozwalającego zrobić dane mini-(…). Wyniki Pana prac są unikalne, ponieważ dotyczą one ściśle zindywidualizowanej potrzeby kontrahenta. Pan działalność jest działalnością twórczą, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Pana działania zmierzają do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Efekty Pana pracy zawsze są oryginalne, twórcze i nowatorskie. Celem Oprogramowania, które Pan tworzy/rozwija, jest wyeliminowanie (lub ograniczenie do minimum) odtwórczych i powtarzalnych czynności, które trzeba wykonać, by spełnić potrzeby kontrahenta. Jednocześnie efekty Pana prac zawsze odznaczają się, jak i przy dalszym prowadzeniu przedstawionych we wniosku prac zawsze będą odznaczać się oryginalnym, twórczym charakterem.

Tworzone i rozwijane przez Pana Oprogramowanie każdorazowo powstaje dzięki wiedzy i technologiom, które Pan poznał do tej pory. Jest to np. znajomość języków programowania, wiedza o protokołach komunikacyjnych, programowaniu współbieżnym, teorii kompilacji, kompilatorów i języków formalnych, sieciach komputerowych. Realizowane przez Pana prace w zakresie rozwoju Oprogramowania mają charakter twórczy i innowacyjny, gdyż poprzez łączenie i wykorzystanie dostępnych zasobów wiedzy i umiejętności w zakresie technologii informatycznych tworzone są zupełnie nowe, „szyte na miarę”, mechanizmy przetwarzania danych, które mają sprostać wymogom rynku, kontrahenta oraz postępowi technologicznemu. Prace realizowane przez Pana nie są również projektami powtarzalnymi - każda nowa funkcjonalność, nowy projekt wymaga indywidualnego podejścia, w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia i rozwijania wymienionego oprogramowania spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu i w warunkach działalności wynikających z wniosku i jego uzupełnienia.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, należy stwierdzić, że działalność prowadzona przez Pana polegająca na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Zgodnie natomiast z ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Stosownie do treści art. 30ca ust. 7 przywołanej ustawy:

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

-na podstawie umowy o świadczenie usług programistycznych z kontrahentem, tworzy Pan oraz rozwija oprogramowanie w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

-tworzone przez Pana oprogramowanie, niezależnie od tego czy jest ono efektem rozwijania lub ulepszania, zawsze podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Jako twórcy zawsze przysługują Panu autorskie prawa osobiste do tworzonego oprogramowania, natomiast autorskie prawa majątkowe przysługują Panu do momentu przeniesienia ich na kontrahenta;

-na gruncie umowy, na podstawie której świadczy Pan usługi programistyczne, a która to została zawarta z zachowaniem formy wskazanej w art. 53 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, transfer autorskich praw majątkowych Pana na kontrahenta następuje bez ograniczeń terytorialnych i czasowych, na wszystkich znanych polach eksploatacji, w szczególności obejmuje prawo do: utrwalania i reprodukowania Oprogramowania w całości lub w części przy użyciu jakichkolwiek środków, w szczególności przy pomocy pisma odręcznego, rysunku, w formie drukowanej, poprzez wprowadzenie do i przechowywanie w pamięci komputera, na magnetycznym nośniku informacji z wykorzystaniem technologii cyfrowej, na nośniku optycznym, na nośniku magnetycznym, na nośniku półprzewodnikowym (w tym na karcie pamięci lub pamięci USB); publicznego udostępniania Oprogramowania, w szczególności poprzez jego wystawienie, nadawanie, ponowne nadawanie, udostępnienie w Internecie lub udostępnienie w inny sposób tak, że każdy może mieć do niego dostęp w wybranym przez siebie czasie i miejscu;

-w prowadzonej ewidencji na bieżąco wyodrębnia Pan każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

-prowadzi Pan na bieżąco od marca 2023 r. odrębną ewidencję w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a także kosztów przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2509 ze zm.).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:

Mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do Oprogramowania, tworzone przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do Oprogramowania stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, na podstawie przepisów art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych począwszy od rozliczenia za rok 2024 oraz za lata kolejne, o ile zmianie nie ulegnie przedstawiony stan faktyczny.

Przechodząc do kwestii, czy wydatki poniesione bezpośrednio przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 w związku z art. 23 ust. 1 ustawy o PIT należy uznać za koszty kwalifikujące się do obliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wyjaśniam, co następuje.

Należy wspomnieć, że wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)”.

Stosownie do art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193, dalej „ustawa zmieniająca”):

Zgodnie z art. 24 ust. 2 ustawy zmieniającej:

Zatem do wyliczenia wskaźnika nexus mogą być użyte w niektórych przypadkach także koszty poniesione w przeszłości.

Należy przede wszystkim podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

-wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

-wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Z objaśnień podatkowych z 15 lipca 2019 r. wynika bowiem, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Objaśnienia podatkowe wskazują zatem na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) również kosztów pośrednich. Nie wskazują natomiast, w jaki sposób koszty pośrednie należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.

W celu alokowania kosztów pośrednich do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 22 ust. 3 i 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 lit. c, pkt 153 lit. c i pkt 154 w zakresie przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zatem w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez podatnika w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia oprogramowania, można przyporządkować wydatki do przychodów ze zbycia oprogramowania według proporcji ustalonej jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Przechodząc do Pana wątpliwości dotyczących uznania ponoszonych przez Pana wydatków za koszty konieczne do wyliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

‒wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

‒kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

‒dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Przyjąć należy zatem, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także zauważyć, że w przypadku poniesienia wydatku na zakup środka trwałego, który podlega amortyzacji podatkowej oraz ma związek z wytworzeniem, rozwojem, ulepszeniem kwalifikowanego IP, cały wydatek nie może zostać uwzględniony we wskaźniku nexus. Uwzględnić można jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane przez podatnika w roku podatkowym, w którym będzie korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej.

Zatem wydatki, które Pan ponosi na:

1.użytkowanie samochodu, transport - koszty zakupu paliwa, amortyzacji oraz ewentualnych napraw, w tym koszty serwisu, części zamiennych, ubezpieczenia, przeglądów. W przyszłości planuje Pan zakup roweru w celu dojazdów na spotkania z kontrahentem;

2.wyjazdy służbowe - koszty zakwaterowania oraz wyżywienia, a także ewentualne koszty transportu - pociągów, samolotów, taksówek;

3.sprzęt komputerowy i urządzenia peryferyjne - zakup kart pamięci, słuchawek, laptopa, komputera stacjonarnego, myszki, klawiatury, monitora, mikrofonu, tableta, smartphona, kamery internetowej, pamięci zewnętrznej;

4.zakup bibliotek programistycznych - narzędzia do pracy ze zbiorami danych;

5.usługi telekomunikacyjne i telefon komórkowy - opłaty za Internet oraz abonament telefoniczny;

6.książki branżowe i szkolenia - zakup książek specjalistycznych, stanowiących źródło informacji o językach oprogramowania, narzędziach wykorzystywanych przy tworzeniu oprogramowania, technikach oprogramowania, technologiach informatycznych lub projektowaniu architektury systemów informatycznych oraz udział w szkoleniach branżowych, służących podniesieniu kwalifikacji lub poszerzeniu wiedzy z zakresu rozwiązań programistycznych;

7.serwery i usługi internetowe - koszty związane z zakupem przestrzeni dyskowej, serwerów, mocy obliczeniowej;

8.oprogramowanie biurowe i specjalistyczne - zakup oprogramowania systemowego (systemu operacyjnego) oraz oprogramowania specjalistycznego umożliwiającego tworzenie, modyfikacje oraz testowanie oprogramowania;

9.urządzenia, sprzęty i materiały biurowe - zakup mebli biurowych, przedłużaczy, drukarki, skanera, papieru, tonerów, długopisów, notatników, kartek samoprzylepnych, organizerów na biurko, segregatorów, koszulek i wkładów do segregatora, a także wszelkich innych podobnych materiałów biurowych, jakie służą lub mogą służyć przy codziennej pracy;

10.księgowość - Wnioskodawca ponosi koszty usług księgowych

przy zachowaniu właściwej proporcji, należy uznać za koszty, o których mowa w lit. a wzoru do obliczenia wskaźnika nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Natomiast wydatki poniesione na młynek do kawy nie są kosztem prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Trudno bowiem zgodzić się, że ww. wymieniony wydatek jest wprost związany z wytworzeniem konkretnego oprogramowania. Kierując się powyższym, wydatek poniesiony na młynek do kawy nie może zostać uznany za koszt, o których mowa w lit. a wzoru do obliczenia wskaźnika nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Ponadto zaznaczam, że okoliczność wykazania wartości wynagrodzenia za przeniesienie prawa własności intelektualnej w umowie lub fakturze nie podlega ocenie w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez Wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).