Interpretacja indywidualna z dnia 2 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT2.4011.356.2023.2.MM

Ustalenia daty nabycia udziałów w nieruchomościach, które przypadły wnioskodawcy na skutek spadku oraz zawarcia umowy o zniesienie współwłasności i ustanowienie odrębnej własności lokali oraz służebności gruntowej.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 lipca 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 21 lipca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, uzupełniony, na wezwanie tutejszego organu, pismem z 22 września 2023 r. (wpływ do tutejszego organu 28 września 2023 r.), który dotyczy ustalenia daty nabycia udziałów w nieruchomościach.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

28 stycznia 1999 r. zmarł A.Z., Pana ojciec.

W skład masy spadkowej wchodził udział wynoszący 1/2 w nieruchomości gruntowej, składającej się z działek o nr 111/5 i 111/4 o łącznym obszarze 1,0903 ha. Spadek po zmarłym nabyły z mocy postanowienia Sądu Rejonowego z 16 maja 2002 r. dzieci: B.Z. (Pan) oraz C.Y., po równej części każde z nich.

Podatek od spadków i darowizn z tytułu ww. dziedziczenia po A.Z. nie wystąpił, albowiem zobowiązanie wygasło w wyniku przedawnienia.

14 kwietnia 2011 r. na mocy ostatecznej decyzji nr (...) Burmistrza Miasta M., opisana wyżej nieruchomość została podzielona na działki: 111/5 o obszarze 0,4038 ha; 111/6 o obszarze 0,0624 ha; 111/7 o obszarze 0,6241 ha.

Następnie, 28 października 2021 r. – na podstawie umowy zniesienia współwłasności i ustanowienia odrębnej własności lokali oraz ustanowienia służebności gruntowej – stał się Pan współwłaścicielem w udziale wynoszącym 1/2:

•działki nr 111/5 o obszarze 0,4038 ha oraz

•samodzielnego lokalu mieszkalnego wyodrębnionego w budynku mieszkalnym o nr 11 posadowionym na działce 111/6, o powierzchni użytkowej 127,08 m² wraz z pomieszczeniami przynależnymi – dwiema piwnicami o powierzchni kolejno 17,71 m² i 14,23 m² oraz związanym z jego własnością udziałem wynoszącym 4639/10000 części w nieruchomości wspólnej, którą stanowi grunt (działka 111/6 o obszarze 0,0624 ha) oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali.

Jednocześnie wyodrębniono dwa pozostałe lokale: pierwszy, o powierzchni użytkowej 95,90 m² wraz z pomieszczeniem przynależnym o powierzchni 12,84 m² oraz związanym z jego własnością udziałem wynoszącym 3173/10000 części nieruchomości wspólnej; drugi, o powierzchni 56,61 m² wraz z pomieszczeniem przynależnym o powierzchni 0,96 m² oraz dwiema piwnicami o powierzchni kolejno 11,84 m² i 5,57 m² wraz z udziałem wynoszącym 2188/10000 części w nieruchomości wspólnej. Przedmiotowego zniesienia współwłasności dokonano bez wzajemnych spłat i dopłat.

Zniesienie współwłasności doprowadziło do tego, że ostateczny udział w nabytej przez Pana w drodze dziedziczenia nieruchomości jest niższy niż przysługujący w chwili śmierci spadkodawcy.

Wartość otrzymanych udziałów w nieruchomościach – w wyniku umowy o zniesienie współwłasności i ustanowienia odrębnej własności lokali oraz ustanowienia służebności gruntowej – mieściła się w wartości udziału (a precyzując, była mniejsza) jaki przysługiwał Panu we współwłasności działek o nr 111/5 i 111/4 przed dokonaniem tych czynności.

W drodze dziedziczenia w 1999 r. otrzymał Pan udział w wysokości 1/4 w ww. nieruchomości o łącznym obszarze wynoszącym 1,0903 ha (tj. 0,2726 ha). W wyniku zniesienia współwłasności w 2021 r. stał się Pan współwłaścicielem w udziale wynoszącym 1/2 działki o nr 111/5 o powierzchni 0,4038 ha, zatem obszar przypadający na każdego współwłaściciela wynosi 0,2019 ha oraz współwłaścicielem wyodrębnionego lokalu z budynku o nr 11 znajdującego się na działce 111/6, przy czym powierzchnia wyodrębnionego lokalu (jednego z trzech) wynosi wraz z powierzchniami pomieszczeń przynależnych 159,02 m², co stanowi 46,39% powierzchni całego budynku i jest to również odzwierciedlone w udziale wynoszącym 4639/10000 w części wspólnej nieruchomości. Pana udział we własności lokalu mieszkalnego i części wspólnej nieruchomości wynosi zatem 1/2 z 4639/10000, tj. 23,19% Łączny obszar działki na której znajduje się budynek 11, z którego wyodrębniono lokal mieszkalny wynosi 0,0624 ha. Określając zatem wielkość udziału przypadającego Panu obecnie należy wziąć pod uwagę: udział przypadający Panu po zniesieniu współwłasności we współwłasności działki o nr 111/5, tj. 0,2019 ha oraz udział we współwłasności lokalu wyodrębnionego w budynku na działce o nr 111/6, tj. 79,51 m² wraz z udziałem w części wspólnej nieruchomości, tj. 0,0145 ha. Łącznie, w wyniku zniesienia pierwotnej współwłasności powstałej w drodze dziedziczenia po A.Z. stał się Pan współwłaścicielem udziału wynoszącego 0,2243 ha (co stanowi sumę powierzchni 1/2 działki o nr 111/5 oraz lokalu wyodrębnionego w budynku 11 na działce 111/6 wraz z udziałem w części wspólnej nieruchomości). Ostateczny otrzymany przez Pana udział (a zatem również wartość udziału) we własności jest niższy niż przysługujący w chwili nabycia spadku.

W okresie od wejścia w posiadanie nieruchomości w drodze dziedziczenia, tj. w 1999 r. do chwili obecnej nieruchomość nie była przez Pana wykorzystywana w żaden konkretny sposób, tj. do działalności gospodarczej, rolniczej, najmu/dzierżawy.

Zamierza Pan sprzedać posiadany udział wynoszący 1/2 w nieruchomości stanowiącej działkę 111/5 o obszarze 0,4038 ha oraz udział wynoszący 1/2 w nieruchomości stanowiącej samodzielny lokal mieszkalny w budynku mieszkalnym o nr 11 posadowionym na działce o nr 111/6 wraz z związanym z jego własnością udziałem w części wspólnej nieruchomości (działki 111/6) wynoszącym 4639/10000.

Planowane odpłatne zbycie ww. udziałów w nieruchomości nie nastąpi w wykonywaniu działalności gospodarczej w rozumieniu przepisu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pytanie:

Kiedy (w którym roku) nastąpiło nabycie – w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – przez Pana udziału we własności wskazanej wyżej nieruchomości – w dniu otwarcia spadku po Pana zmarłym ojcu, czy w dniu zniesienia prawa współwłasności do przedmiotowej nieruchomości?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, przy odpowiedzi na sformułowane pytanie należy poddać analizie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podaniu o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z jego brzmieniem źródłem przychodów jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane – w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomość i praw majątkowych wymienionych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zatem podstawą odpowiedzi na zadane pytanie powinno być prawidłowe rozumienie terminu nabycie z art. 10 ust. pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ustawa ta nie zawiera przepisów wskazujących jak ustalić datę nabycia. W tym celu należy odnieść się do przepisów Kodeksu cywilnego.

W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Istotny dla podatku dochodowego jest zatem dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy.

Zarysowane zagadnienie daty nabycia nieruchomości uzyskanej w drodze spadkobrania w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest jednolicie postrzegane w orzecznictwie NSA (por. wyroki z 18 grudnia 2014 r. sygn. akt II FSK 2836/12, z 29 stycznia 2015 r. sygn. akt II FSK 3246/12, z 26 marca 2015 r. sygn. akt II FSK 8/13, z 13 czerwca 2017 r. sygn. akt II FSK 1312/15, z 28 lipca 2017 r. sygn. akt II FSK 1432/16 oraz z 8 listopada 2017 r. sygn. akt II FSK 2765/15).

Istotne z punktu widzenia określenia daty nabycia – o jakim mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w przypadku zniesienia współwłasności jest porównanie wartości udziału przysługującego z dnia pierwotnego nabycia (dnia otwarcia spadku) oraz dnia zniesienia współwłasności. Jeżeli wartość otrzymanego w wyniku zniesienia współwłasności udziału przekracza udział przypadający we współwłasności, to wówczas za dzień nabycia należy przyjąć dzień, w którym dokonano zniesienia współwłasności (co w przedmiotowej sprawie nie znajduje zastosowania).

Podsumowując, przez pojęcie „nabycia” użyte w art. 10 ust. pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

W świetle powyższego – w Pana ocenie – nie budzi wątpliwości, że nabycie w drodze zniesienia współwłasności poniżej przysługującej Panu wartości nie stanowi nabycia, o jakim mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W drodze dziedziczenia w 1999 r. otrzymał Pan udział w wysokości 1/4 ww. nieruchomości, o łącznym obszarze wynoszącym 1,0903 ha (tj. 0,2726 ha). W wyniku zniesienia współwłasności w 2021 r. stał się Pan współwłaścicielem w udziale wynoszącym 1/2 działki o nr 111/5 o powierzchni 0,4038 ha, zatem obszar przypadający na każdego współwłaściciela wynosi 0,2019 ha oraz współwłaścicielem wyodrębnionego lokalu z budynku o nr 11 znajdującego się na działce 111/6, przy czym powierzchnia wyodrębnionego lokalu (jednego z trzech) wynosi – wraz z powierzchniami pomieszczeń przynależnych 159,02 m², co stanowi 46,39% powierzchni całego budynku i jest to również odzwierciedlone w udziale wynoszącym 4639/10000 w części wspólnej nieruchomości.

Pana udział we własności lokalu mieszkalnego i części wspólnej nieruchomości wynosi zatem 1/2 z 4639/10000, tj. 23,19%. Łączny obszar działki, na której znajduje się budynek 11, z którego wyodrębniono lokal mieszkalny – wynosi 0,0624 ha. Określając zatem wielkość udziału przypadającego obecnie Panu należy wziąć pod uwagę: przypadający Panu udział po zniesieniu współwłasności we współwłasności działki o nr 111/5, tj. 0,2019 ha oraz udział we współwłasności lokalu wyodrębnionego z budynku na działce o nr 111/6, tj. 79,51 m² wraz z udziałem w części wspólnej nieruchomości, tj. 0,0145 ha.

Łącznie w wyniku zniesienia pierwotnej współwłasności powstałej w drodze dziedziczenia po A.Z. stał się Pan współwłaścicielem udziału wynoszącego 0,2243 ha (co stanowi sumę powierzchni 1/2 działki o nr 111/5 oraz lokalu wyodrębnionego z budynku 11 na działce 111/6) wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej.

Skoro ostateczny otrzymany przez Pana udział we własności jest niższy niż przysługujący w chwili nabycia spadku, to w Pana ocenie nie nastąpiło przysporzenie majątkowe, w stosunku do udziału w masie spadkowej.

Samo zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli mieści się w ramach udziału, jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat. W takim wypadku za datę nabycia nieruchomości lub prawa należy przyjąć datę ich pierwotnego nabycia.

Zniesienie współwłasności jest więc formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału, jaki pierwotnie mu przysługiwał.

W Pana ocenie nabycie przedmiotowego udziału w nieruchomości nastąpiło z dniem otwarcia spadku, tj. 28 stycznia 1999 r. Zatem obecnie upłynął już 5-letni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego uważa Pan, że sprzedaż udziału w ww. nieruchomości nie będzie podstawą do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d)innych rzeczy,

–jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonywaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 10 ust. 5 ww. ustawy:

W przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Jak wynika z opisu zdarzenia 28 stycznia 1999 r. zmarł A.Z., Pana ojciec. W skład masy spadkowej wchodził udział wynoszący 1/2 w nieruchomości gruntowej, składającej się z działek o nr 111/5 i 111/4 o łącznym obszarze 1,0903 ha. Spadek po zmarłym nabyły z mocy postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 16 maja 2002 r. dzieci: B.Z. (Pan) oraz C.Y., po równej części każde z nich. Podatek od spadków i darowizn z tytułu ww. dziedziczenia po A.Z. nie wystąpił, albowiem zobowiązanie wygasło w wyniku przedawnienia.

14 kwietnia 2011 r. na mocy ostatecznej decyzji nr (...) Burmistrza Miasta M., opisana wyżej nieruchomość została podzielona na działki: 111/5 o obszarze 0,4038 ha; 111/6 o obszarze 0,0624 ha; 111/7 o obszarze 0,6241 ha.

Następnie, 28 października 2021 r. na podstawie umowy zniesienia współwłasności i ustanowienia odrębnej własności lokali oraz ustanowienia służebności gruntowej stał się Pan współwłaścicielem w udziale wynoszącym 1/2:

•działki nr 111/5 o obszarze 0,4038 ha oraz

•samodzielnego lokalu mieszkalnego wyodrębnionego w budynku mieszkalnym o nr 11 posadowionym na działce 111/6, o powierzchni użytkowej 127,08 m² wraz z pomieszczeniami przynależnymi - dwiema piwnicami o powierzchni kolejno 17,71 m² i 14,23 m² oraz związanym z jego własnością udziałem wynoszącym 4639/10000 części w nieruchomości wspólnej, którą stanowi grunt (działka 111/6 o obszarze 0,0624 ha) oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali.

Jednocześnie wyodrębniono również dwa pozostałe lokale: pierwszy, o powierzchni użytkowej 95,90 m² wraz z pomieszczeniem przynależnym o powierzchni 12,84 m² oraz związanym z jego własnością udziałem wynoszącym 3173/10000 części nieruchomości wspólnej; drugi, o powierzchni 56,61 m² wraz z pomieszczeniem przynależnym o powierzchni 0,96 m² oraz dwiema piwnicami o powierzchni kolejno 11,84 m² i 5,57 m² wraz z udziałem wynoszącym 2188/10000 części w nieruchomości wspólnej. Przedmiotowego zniesienia współwłasności dokonano bez wzajemnych spłat i dopłat.

Zniesienie współwłasności doprowadziło do tego, że ostateczny udział w nabytej przez Pana w drodze dziedziczenia nieruchomości jest niższy niż przysługujący w chwili śmierci spadkodawcy.

Wartość otrzymanych udziałów w nieruchomościach – w wyniku umowy o zniesienie współwłasności i ustanowienia odrębnej własności lokali oraz ustanowienia służebności gruntowej – mieściła się w wartości udziału (a precyzując, była mniejsza) jaki przysługiwał Panu we współwłasności działek o nr 111/5 i 111/4 przed dokonaniem tych czynności.

Mając na uwadze opisane zdarzenie przyszłe wskazać należy, że przepisy odnoszące się do spadkobrania oraz do współwłasności rzeczy i zniesienia współwłasności zostały zamieszczone w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.).

Zgodnie z art. 922 § 1 tej ustawy:

Prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.

Z kolei, art. 924 ustawy Kodeks cywilny stanowi, że:

Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy.

Stosownie do art. 925 powołanej ustawy Kodeks cywilny:

Spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.

Natomiast z art. 195 tego Kodeksu wynika, że:

Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

W świetle art. 196 § 1 i § 2:

§ 1. Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

§ 2. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu.

Art. 210 § 1 ww. Kodeksu stanowi, że:

Każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Uprawnienie to może być wyłączone przez czynność prawną na czas nie dłuższy niż lat pięć. Jednakże w ostatnim roku przed upływem zastrzeżonego terminu dopuszczalne jest jego przedłużenie na dalsze lat pięć; przedłużenie można ponowić.

W myśl art. 211 Kodeksu cywilnego:

Każdy ze współwłaścicieli może żądać, ażeby zniesienie współwłasności nastąpiło przez podział rzeczy wspólnej, chyba że podział byłby sprzeczny z przepisami ustawy lub ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem rzeczy albo że pociągałby za sobą istotną zmianę rzeczy lub znaczne zmniejszenie jej wartości.

Co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy – w wyniku tego zniesienia – podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału, jaki pierwotnie mu przysługiwał.

Podobne wnioski wynikają z ukształtowanej już linii orzeczniczej Naczelnego Sądu Administracyjnego, który twierdzi, że nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku zniesienia współwłasności, jeśli:

a)podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty, lub

b)wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku dokonanego podziału mieści się w wartości udziału, jaki przysługiwał tej osobie.

Natomiast kwestie ustanowienia odrębnej własności lokalu reguluje ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1048 ze zm.).

Na mocy art. 2 ust. 1 wskazanej ustawy:

Samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, zwane dalej „lokalami”, mogą stanowić odrębne nieruchomości.

W świetle art. 2 ust. 2 przytoczonej ustawy:

Samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu ustawy, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne.

Z art. 3 ust. 1 ustawy o własności lokali wynika, że:

W razie wyodrębnienia własności lokali właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali. Nie można żądać zniesienia współwłasności nieruchomości wspólnej, dopóki trwa odrębna własność lokali.

Wedle art. 3 ust. 2 wskazanej ustawy:

Nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali.

Art. 3 ust. 3 przywołanej ustawy stanowi, że:

Udział właściciela lokalu wyodrębnionego w nieruchomości wspólnej odpowiada stosunkowi powierzchni użytkowej lokalu wraz z powierzchnią pomieszczeń przynależnych do łącznej powierzchni użytkowej wszystkich lokali wraz z pomieszczeniami do nich przynależnymi. Udział właściciela samodzielnych lokali niewyodrębnionych w nieruchomości wspólnej odpowiada stosunkowi powierzchni użytkowej tych lokali wraz z powierzchnią pomieszczeń przynależnych do łącznej powierzchni użytkowej wszystkich lokali wraz z pomieszczeniami do nich przynależnymi.

Na gruncie art. 7 ust. 1 powołanej ustawy:

Odrębną własność lokalu można ustanowić w drodze umowy, a także jednostronnej czynności prawnej właściciela nieruchomości albo orzeczenia sądu znoszącego współwłasność.

Stosownie do art. 7 ust. 2 wskazanej ustawy:

Umowa o ustanowieniu odrębnej własności lokalu powinna być dokonana w formie aktu notarialnego; do powstania tej własności niezbędny jest wpis do księgi wieczystej.

Z art. 8 ust. 1 powołanej ustawy wynika, że:

Umowa o ustanowieniu odrębnej własności lokalu powinna określać w szczególności:

1)rodzaj, położenie i powierzchnię lokalu oraz pomieszczeń do niego przynależnych;

2)wielkość udziałów przypadających właścicielom poszczególnych lokali w nieruchomości wspólnej.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że prawne wyodrębnienie lokalu nie powoduje, że momentem jego nabycia jest chwila ustanowienia odrębnej własności lokalu, o ile w wyniku ustanowienia odrębnej własności nie nastąpiło zwiększenie dotychczasowego stanu posiadania.

Przyjmując zatem, że – jak Pan wskazał – wartość otrzymanych udziałów w nieruchomościach – w wyniku umowy o zniesienie współwłasności i ustanowienia odrębnej własności lokali oraz ustanowienia służebności gruntowej – mieściła się w wartości udziału (a precyzując, była mniejsza) jaki przysługiwał Panu we współwłasności działek o nr 111/5 i 111/4 przed dokonaniem tych czynności oraz, że ww. zniesienia współwłasności dokonano bez wzajemnych spłat i dopłat, to uznać należy, że w wyniku dokonania tych czynności nie doszło do nabycia przez Pana udziału w działce nr 111/5 oraz udziału w lokalu mieszkalnym wraz z pomieszczeniami przynależnymi oraz związanym z jego własnością udziałem w nieruchomości wspólnej.

Wobec powyższego – w opisanym zdarzeniu jako datę nabycia – 1/2 udziału w działce nr 111/5 oraz 1/2 udziału w lokalu mieszkalnym wraz z pomieszczeniami przynależnymi – dwiema piwnicami oraz związanym z jego własnością udziałem w nieruchomości wspólnej, którą stanowi grunt (działka 111/6 o obszarze 0,0624 ha) oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali, które otrzymał Pan na skutek zawarcia ww. umowy, przyjąć należy dzień śmierci ojca, czyli 28 stycznia 1999 r.

Natomiast mając na uwadze treść art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 tej ustawy należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości – wchodzącej w skład masy spadkowej – przez Pana ojca.

Wobec powyższego planowana sprzedaż udziału w nieruchomościach, które przypadły Panu na skutek zawarcia umowy o zniesienie współwłasności i ustanowienie odrębnej własności lokali oraz ustanowienie służebności gruntowej nie będzie stanowiła źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji dochód, jaki uzyska Pan z tej sprzedaży nie będzie podstawą do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie wskazać należy, że w postępowaniu o wydanie interpretacji organ nie prowadzi postępowania dowodowego, nie dokonuje ustaleń okoliczności faktycznych sprawy, w tym również zmierzających do ustalenia, czy wartość otrzymanych udziałów w nieruchomościach – w wyniku umowy o zniesienie współwłasności i ustanowienia odrębnej własności lokali oraz ustanowienia służebności gruntowej – rzeczywiście mieściła się w wartości udziału, jaki przysługiwał Panu we współwłasności ww. nieruchomości przed dokonaniem tych czynności lecz organ ten ogranicza się do oceny problemu subsumcji („podciągnięcia”) przedstawionych przez stronę okoliczności faktycznych pod określony przepis prawa podatkowego i wyjaśnienia przyczyn, dla których w określonym stanie faktycznym dany przepis ma zastosowanie albo nie znajduje zastosowania.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).