Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 20 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.549.2023.2.JSZ

Miejsce świadczenia usług projektowych, a także brak obowiązku rejestracji jako podatnik VAT oraz podatnik VAT-UE.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 sierpnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 2 sierpnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy miejsca świadczenia usług projektowych, a także braku obowiązku rejestracji jako podatnik VAT oraz podatnik VAT-UE. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 7 października 2023 r. (wpływ 12 października 2023 r.).Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą i posiada stałe miejsce wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT i nie jest zarejestrowany do celów podatku VAT w Rzeczpospolitej Polskiej ani w innym kraju Unii Europejskiej. Działalność gospodarcza Wnioskodawcy obejmuje świadczenie usług projektowych, której przedmiotem jest opracowywanie projektów budowlanych dla budynków oraz konstrukcji budowlanych i budowli trwale związanych z gruntem, obejmujących przede wszystkich tworzenie planów szalunkowych i planów zbrojenia elementów konstrukcji oraz elementów prefabrykowanych żelbetowych.

Wnioskodawca aktualnie świadczy usługi wyłącznie na rzecz krajowych podmiotów, z którymi zawarł umowy o współpracy i na podstawie których wykonuje, jako podwykonawca opisane powyżej usługi projektowe, dotyczące nieruchomości położonych wyłącznie poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, ale na terenie Unii Europejskiej, w szczególności na terytorium Republiki Federalnej Niemiec. Podmioty na rzecz, których Wnioskodawca obecnie świadczy swoje usługi, działają zarówno jako świadczące usługi bezpośrednio na rzecz inwestorów zagranicznych, jak i również jako podwykonawcy innych podmiotów krajowych realizujących usługi bezpośrednio na rzecz inwestorów zagranicznych. Podmioty na rzecz, których Wnioskodawca obecnie świadczy swoje usługi, przydzielają poszczególne projekty lub ich części dalszym polskim podwykonawcom, w tym Wnioskodawcy.

Każdorazowo usługa dokonywana przez Wnioskodawcę obejmuje opisane powyżej usługi projektowe i dotyczy konkretnych i oznaczonych z miejsca położenia nieruchomości, budynków lub budowli stale związanych z gruntem. Podatnik każdorazowo oznacza na fakturze lub w załączniku do tej faktury konkretną nieruchomość, której dotyczy usługa obejmująca opracowanie konkretnego projektu budowlanego. Działalność Wnioskodawcy obejmuje wyłącznie przygotowanie i przekazanie usługobiorcy gotowego projektu budowlanego.

Wnioskodawca wystawia na rzecz opisanych wcześniej podmiotów, na rzecz których świadczy usługi, faktury niezawierające stawki ani kwoty podatku od towarów i usług, obejmujące wyłącznie kwotę netto, zaznaczając w fakturze adnotację o procedurze odwrotnego obciążenia, ze względu na fakt, iż obowiązek podatkowy na podstawie art. 28e VATU w Rzeczpospolitej Polskiej spoczywa na usługobiorcy. Opisane powyżej usługi projektowe nie są i nie były przez Wnioskodawcę dokonywane w ramach działalności gospodarczej zarejestrowanej poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej (zarejestrowanej w kraju wykonywania usługi).

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że:

1)Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od dnia 03.07.2023 r.

2)Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie wykonuje ani nie wykonywał innych czynności niż opisane w pierwotnym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

3)Wnioskodawca nie był nigdy zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

4)W związku z rozpoczęciem prowadzenia działalności gospodarczej w 2023 r. Wnioskodawca wskazał, iż przewidywana wartość sprzedaży w 2023 r., bez kwoty podatku, nie przekroczy limitu 200.000,00 zł ustalonego proporcjonalnie do okresu prowadzonej działalności w roku 2023.

5)Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej oprócz czynności opisanych we wniosku, nie wykonuje innych czynności, które mieszczą się w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług.

6)Podmioty, na rzecz których Wnioskodawca świadczy usługi projektowe są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku VAT.

7)Podmioty, na rzecz których Wnioskodawca świadczy usługi projektowe są zarejestrowane w Polsce na potrzeby podatku VAT-UE, jednakże nie są zarejestrowane w innych krajach dla celów podatku od wartości dodanej.

8)Podmioty na rzecz, których Wnioskodawca świadczy usługi projektowe nie są osobami prawnymi niebędącymi podatnikami podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanymi na potrzeby podatku od wartości dodanej.

Pytania

1)Czy w opisanym stanie faktycznym, usługi wykonywane przez Wnioskodawcę należy zakwalifikować, jako usługi związane z nieruchomościami i w efekcie określając miejsce świadczenia usług przez Wnioskodawcę należy stosować art. 28e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.)?

2)Czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi na zasadach opisanych w stanie faktycznym podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej?

3)Czy Wnioskodawca wykonując usługi na zasadach opisanych w stanie faktycznym ma obowiązek dokonania zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 96 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) i tym samym rejestracji, jako podatnik podatku od towarów i usług na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej?

4)Czy w opisanym w stanie faktycznym na Wnioskodawcy ciąży obowiązek przewidziany w art. 97 ust. 1-3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zawiadomienia właściwego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej Naczelnika Urzędu Skarbowego na potrzeby rejestracji, jako podatnik VAT UE?

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1)

W ocenie Wnioskodawcy świadczone przez niego usługi na zasadach opisanych w stanie faktycznym, należy w świetle art. 28e VATU zakwalifikować, jako usługi związane z nieruchomościami.

Art. 28b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) (dalej, jako VATU) wprowadza ogólną zasadę określania miejsca świadczenia przy świadczeniu usług, zgodnie z którą miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n (art. 28b ust. 1 VATU).

Zgodnie z art. 28e VATU miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług rzeczoznawców i agentów nieruchomości, usług zakwaterowania w sektorze hotelarskim lub sektorach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, przyznawanie prawa użytkowania nieruchomości oraz usług związanych z przygotowywaniem i koordynacją prac budowlanych, takich jak usługi architektów i biur nadzoru budowlanego, jest według dyrektywy miejsce, w którym znajduje się dana nieruchomość.

W pierwszej kolejności odnosząc się do użytych w treści art. 28e VATU pojęć wskazać należy, że VATU nie zawiera definicji pojęcia „nieruchomość” oraz pojęcia „usługi związanej z nieruchomościami”. Tym samym należy odwołać się do ustawodawstwa Unii Europejskiej i rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L 77 z 23.03.2011, str. 1, ze zm.) wraz ze zmianą wprowadzoną rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) nr 1042/2013 z dnia 7 października 2013 r. (Dz.Urz. UE L Nr 284 z 26.10.2013 r., s. 1) obowiązującą od 1 stycznia 2017 r. (dalej także, rozporządzenie 282/2011), w którym to przyjęta została definicja „nieruchomości” oraz „usług związanych z nieruchomościami”.

Zgodnie z art. 13b rozporządzenia 282/2011 do celów stosowania dyrektywy 2006/112/WE za „nieruchomość” uznaje się:

a)każdą określoną część ziemi, na jej powierzchni lub pod jej powierzchnią, która może stać się przedmiotem własności i posiadania;

b)każdy budynek lub każdą konstrukcję przytwierdzone do gruntu lub w nim osadzone powyżej lub poniżej poziomu morza, których nie można w łatwy sposób zdemontować lub przenieść;

c)każdy zainstalowany element stanowiący integralną część budynku lub konstrukcji, bez którego budynek lub konstrukcja są niepełne, taki jak drzwi, okna, dachy, schody i windy;

d)każdy element, sprzęt lub maszynę zainstalowane na stałe w budynku lub konstrukcji, które nie mogą być przeniesione bez zniszczenia lub zmiany budynku lub konstrukcji.

Zgodnie zatem z powołanym przepisem pojęcie nieruchomości obejmuje zarówno każdą określoną część ziemi, na jej powierzchni lub pod jej powierzchnią, która może stać się przedmiotem własności i posiadania jak i również każdy budynek lub każdą konstrukcję przytwierdzone do gruntu lub w nim osadzone powyżej lub poniżej poziomu morza, których nie można w łatwy sposób zdemontować lub przenieść. W efekcie powyższego przedmiot wykonywanych przez Wnioskodawcę usług polegających na przygotowywaniu projektów budowlanych dla budynków oraz konstrukcji budowlanych i budowli trwale związanych z gruntem obejmuje pojęcie „nieruchomości” w rozumieniu art. 28e VATU.

Natomiast zgodnie z art. 31a rozporządzenia 282/2011 przez „usługi związane z nieruchomością”, o których mowa w art. 47 dyrektywy 2006/112/WE, należy rozumieć te usługi, które mają wystarczająco bezpośredni związek z daną nieruchomością. Usługi uważa się za mające wystarczająco bezpośredni związek z nieruchomością w następujących przypadkach:

a)gdy wywodzą się z nieruchomości, a dana nieruchomość stanowi element składowy usługi i jest elementem centralnym oraz niezbędnym z punktu widzenia świadczonych usług;

b)gdy są świadczone w odniesieniu do nieruchomości lub dla niej przeznaczone i mają na celu zmianę prawnego lub fizycznego stanu danej nieruchomości.

W efekcie powyższego dla uznania, że usługa związana jest z nieruchomością konieczne jest, aby przedmiotem świadczenia usług była sama nieruchomość, przez co należy rozumieć sytuację, gdy wyraźnie określoną nieruchomość można uznać za konstytutywny element świadczenia usług, stanowiący centralny i nieodzowny element samego świadczenia. W przypadku usług świadczonych przez Wnioskodawcę przygotowywane projekty budowlane dotyczą bezpośrednio indywidualnie określonych nieruchomości, budynków oraz konstrukcji budowlanych i budowli trwale związanych z gruntem istniejących lub mających powstać w określonej lokalizacji, co jest wykazywane w treści samej faktury lub załącznika do faktury. Ponadto to analiza przepisów krajowych i wspólnotowych prowadzi do wniosku, że o miejscu świadczenia i opodatkowaniu usługi architektonicznej związanej z nieruchomością decyduje wyłącznie miejsce położenia takiej nieruchomości z którą taka usługa jest ściśle związana – niezależnie od tego, dla jakiego podmiotu jest wykonywana oraz gdzie znajduje się siedziba usługobiorcy.

Stanowisko takie znajduje potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych, a m.in. w Interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Izby Skarbowej z dnia 12 sierpnia 2020 r. (sygn. 0112-KDIL1-2.4012.242.2020.2.AG), który wskazał, że „W przypadku świadczenia usług związanych z nieruchomościami w rozumieniu art. 28e ustawy, bez znaczenia jest status ich nabywcy oraz okoliczność, czy jest on podatnikiem mającym siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju, czy też jest podatnikiem zagranicznym. Decydujące znaczenie dla ustalenia miejsca świadczenia takiej usługi ma miejsce położenia nieruchomości. Jeżeli zatem nabywcą usługi świadczonej przez Wnioskodawcę, związanej z konkretną nieruchomością położoną na terytorium Niemiec jest podatnik polski (podatnik z siedzibą działalności gospodarczej na terytorium Polski), to nie wpływa to na zmianę miejsca świadczenia takiej usługi dla potrzeb podatku VAT.”; w Interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 9 czerwca 2015 r. (sygn. IPPP3/443-808/13/15-5/S/ISZ), gdzie wskazano zostało, iż: „zastosowanie omawianej reguły ustalania miejsca świadczenia [wskazanej w art. 28e VATU - przypis autora] jest niezależne od statusu stron transakcji, w szczególności od tego, czy usługobiorca jest podatnikiem (przedsiębiorcą), czy konsumentem (osobą niebędącą podatnikiem). Nie ma także znaczenia to, czy usługodawca ma siedzibę (miejsce zamieszkania, stałe miejsce prowadzenia działalności) w państwie, gdzie jest położona nieruchomość. Nie jest istotne, czy usługodawca ewentualnie świadczy usługi ze swojego stałego miejsca prowadzenia działalności. Nie gra roli także to, czy jest zidentyfikowany dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych, czy też nie. Miejscem świadczenia dla usług związanych z nieruchomościami jest państwo, w którym nieruchomość jest położona. Zasada ta ma zastosowanie wówczas, gdy usługę można przyporządkować do konkretnej nieruchomości, która jest możliwa do zlokalizowania, co do miejsca jej położenia”; w Interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 30 września 2015 r. (sygn. IBPP4/44512- 205/15/LG) „(...) w świetle przepisów dotyczących miejsca świadczenia usług, aby uznać usługi za związane z nieruchomością, wynik prac musi się wiązać z konkretną nieruchomością, np. działką, budynkiem, budowlą o określonych parametrach, numerach, będącą w posiadaniu określonych osób”.

W rozpatrywanym stanie faktycznym usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz polskich przedsiębiorstw, będących podwykonawcą lub wykonawcą inwestora, które obejmują usługi projektowe i których przedmiotem jest opracowywanie projektów budowlanych dla nieruchomości, konstrukcji budowlanych, budynków i budowli trwale związanych z gruntem, należy w świetle art. 28e VATU zakwalifikować, jako usługi związane z nieruchomościami.

Ad. 2)

W ocenie Wnioskodawcy wykonywane przez niego usługi nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 VATU opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 VATU definicja „terytorium kraju” obejmuje terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Tym samym przyjmując, że Wnioskodawca jedynie świadczy usługi to rozpatrywać można jedynie możliwość spełnienia przesłanki opisanej w art. 5 ust. 1 pkt 1) VATU. Przyjmując, zgodnie z przedstawionym stanowiskiem, że do usług świadczonych przez Wnioskodawcę znajduje zastosowanie art. 28e VATU, a tym samym miejscem świadczenia usług jest miejsce położenia nieruchomości konstrukcji budowlanych, budynków i budowli trwale związanych z gruntem, które położone są poza granicami kraju, co w efekcie powoduje, że wykonywane przez Wnioskodawcę usługi nie podlegają opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Ad. 3)

W ocenie Wnioskodawcy nie jest on zobowiązany do dokonania zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 96 ust. 1 VATU.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 VATU do złożenia naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenia rejestracyjnego zobowiązane są podmioty, o których mowa w art. 15 i art. 15a VATU przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 VATU.

W przypadku uznania, że usługi projektowania projektów budowlanych dla nieruchomości, konstrukcji budowlanych, budynków i budowli trwale związanych z gruntem świadczone przez Wnioskodawcę nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, co zostało szczegółowo opisane w stanowisku Wnioskodawcy do pkt. 1) i 2), a Wnioskodawca wykonuje obecnie świadczy wyłącznie takie usługi, to tym samym Wnioskodawca nie jest zobowiązany do dokonania zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 96 ust. 1 VATU.

Ad. 4)

W ocenie Wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym nie zachodzi obowiązek dokonania zawiadomienia na podstawie Naczelnika Urzędu Skarbowego na podstawie art. 97 ust. 1 lub ust. 2 lub ust. 3 pkt 1-2 VATU celem rejestracji w VAT UE. Jak zostało to wyżej opisane, w ocenie Wnioskodawcy nie podlega on obowiązkowi rejestracji, jako podatnik VAT, a tym samym nie dochodzi do spełnienia przesłanki koniecznej do powstania obowiązku przewidzianego w art. 97 ust. 1 VATU. Wnioskodawca wyłącznie świadczy usługi na rzecz innych podmiotów, a zatem nie dokonuje wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, którego dokonanie jest przesłanką konieczną do powstania obowiązku zawiadomienia na podstawie art. 97 ust. 2 VATU, jak i również nie nabywa usług, do których stosuje się art. 28b, co stanowi przesłankę konieczną do powstania obowiązku zawiadomienia na podstawie art. 97 ust. 3 pkt 1) VATU.

Odnosząc się natomiast do ewentualnego powstania obowiązku dokonania zawiadomienia właściwego Naczelnika Urzędu Skarbowego na podstawie art. 97 ust. 3 pkt 2) VATU, który wprowadza taki obowiązek w stosunku dla podatników świadczących usługi, do których stosuje się art. 100 ust. 1 pkt 4, dla podatników podatku VAT lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby VAT, Wnioskodawca wskazuje, że art. 100 ust. 1 pkt 4 VATU dotyczy świadczenia usług, do których stosuje się art. 28b VATU. Tymczasem, jak zostało to wyjaśnione powyżej, w ocenie Wnioskodawcy do świadczonych przez niego usług nie stosuje się art. 28b VATU tylko art. 28e VATU regulujący miejsce świadczenia usług związanych z nieruchomościami.

W efekcie powyższego w ocenie Wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym nie zachodzą w stosunku do niego przesłanki określone w art. 97 ust. 1 lub ust. 2 lub ust. 3 pkt 1-2 VATU, a tym samym nie ciąży na nim obowiązek dokonania zgłoszenia rejestracyjnego do VAT UE.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z powołanego przepisu art. 5 ust. 1 ustawy wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.

W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium kraju – rozumie się przez to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Natomiast jak stanowiart. 2 pkt 4 ustawy:

Ilekroć jest mowa o terytorium państwa członkowskiego – rozumie się przez to terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy.

Stosownie do art. 28a ustawy:

Na potrzeby stosowania ww. rozdziału:

1)ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

a)podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6;

b)osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2)podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Wskazany art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy:

Miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Jak stanowi art. 28b ust. 2 ustawy:

W przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Z powyższych przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.

Natomiast w myśl art. 28e ustawy:

Miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

Przepis art. 28e ustawy – jak wynika z jego brzmienia – stanowi wyjątek od zasady, przyjmując jako kryterium nie usytuowanie podmiotu, lecz przedmiotu, którym jest nieruchomość. Usługi które jej wprost dotyczą, mają być opodatkowane według jej miejsca położenia. Kryterium położenia nieruchomości jest tu zatem decydujące – determinuje ono docelowo miejsce opodatkowania usługi związanej z daną nieruchomością. Co istotne, zasada wyrażona w art. 28e ustawy obejmuje wyłącznie usługi, które dotyczą konkretnej nieruchomości – jedynie wówczas można w praktyce zastosować opodatkowanie w miejscu położenia nieruchomości.

Także Dyrektywa Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, ze zm.) w art. 47 przewiduje, że miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomością, w tym usług rzeczoznawców i agentów nieruchomości, usług zakwaterowania w sektorze hotelarskim lub sektorach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub w miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, przyznawanie prawa użytkowania nieruchomości oraz usług związanych z przygotowywaniem i koordynacją prac budowlanych, takich jak usługi architektów i biur nadzoru budowlanego, jest miejsce, w którym znajduje się dana nieruchomość.

Ustawa nie zawiera definicji pojęcia „nieruchomość” oraz pojęcia „usługi związanej z nieruchomościami”. Niemniej jednak ustawodawca unijny wychodząc naprzeciw oczekiwaniom państw członkowskich wprowadził rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) nr 1042/2013 z dnia 7 października 2013 r. (Dz. Urz. UE L Nr 284 z 26.10.2013 r., s. 1) zmianę do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 z 23.03.2011, str. 1 ze zm.) – zwanego dalej rozporządzeniem 282/2011 – pojęcie „nieruchomość”, jak również wyjaśnił, na czym polegają „usługi związane z nieruchomościami”.

Zgodnie z art. 13b rozporządzenia 282/2011:

Do celów stosowania dyrektywy 2006/112/WE za „nieruchomość” uznaje się:

a)każdą określoną część ziemi, na jej powierzchni lub pod jej powierzchnią, która może stać się przedmiotem własności i posiadania;

b)każdy budynek lub każdą konstrukcję przytwierdzone do gruntu lub w nim osadzone powyżej lub poniżej poziomu morza, których nie można w łatwy sposób zdemontować lub przenieść;

c)każdy zainstalowany element stanowiący integralną część budynku lub konstrukcji, bez którego budynek lub konstrukcja są niepełne, taki jak drzwi, okna, dachy, schody i windy;

d)każdy element, sprzęt lub maszynę zainstalowane na stałe w budynku lub konstrukcji, które nie mogą być przeniesione bez zniszczenia lub zmiany budynku lub konstrukcji.

W myśl art. 31a ust. 1 rozporządzenia 282/2011:

Usługi związane z nieruchomościami, o których mowa w art. 47 dyrektywy 2006/112/WE, obejmują jedynie te usługi, które mają wystarczająco bezpośredni związek z daną nieruchomością. Usługi uważa się za mające wystarczająco bezpośredni związek z nieruchomością w następujących przypadkach:

a)gdy wywodzą się z nieruchomości, a dana nieruchomość stanowi element składowy usługi i jest elementem centralnym oraz niezbędnym z punktu widzenia świadczonych usług;

b)gdy są świadczone w odniesieniu do nieruchomości lub dla niej przeznaczone i mają na celu zmianę prawnego lub fizycznego stanu danej nieruchomości.

Jednocześnie w art. 31a ust. 2 rozporządzenia 282/2011 zawarto wykaz przykładowych usług, które należy uznać za związane z nieruchomościami, czyli usług objętych zakresem stosowania art. 47 dyrektywy 2006/112/WE. Co więcej w art. 31a ust. 3 rozporządzenia 282/2011 zawarto wykaz przykładowych usług, których nie należy traktować jako usług związanych z nieruchomościami, czyli usług nieobjętych zakresem stosowania art. 47 dyrektywy 2006/112/WE.

Jak stanowi art. 31a ust. 2 lit. a rozporządzenia 282/2011, ustęp 1 obejmuje w szczególności:

Opracowanie planów budynku lub jego części przeznaczonych na określoną działkę, bez względu na to, czy budynek został wzniesiony.

Natomiast zgodnie z art. 31a ust. 3 lit. a rozporządzenia 282/2011 ustęp 1 nie ma zastosowania do:

Opracowania planów budynku lub jego części, jeżeli nie są one przeznaczone na określoną działkę.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą od dnia 03.07.2023 r. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie wykonuje ani nie wykonywał innych czynności niż opisane w pierwotnym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Nie był Pan nigdy zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Nie jest Pan również zarejestrowany do celów podatku VAT w Rzeczpospolitej Polskiej ani w innym kraju Unii Europejskiej. Pana działalność gospodarcza obejmuje świadczenie usług projektowych, której przedmiotem jest opracowywanie projektów budowlanych dla budynków oraz konstrukcji budowlanych i budowli trwale związanych z gruntem, obejmujących przede wszystkich tworzenie planów szalunkowych i planów zbrojenia elementów konstrukcji oraz elementów prefabrykowanych żelbetowych. Aktualnie świadczy Pan usługi wyłącznie na rzecz krajowych podmiotów, z którymi zawarł umowy o współpracy i na podstawie których wykonuje, jako podwykonawca opisane powyżej usługi projektowe, dotyczące nieruchomości położonych wyłącznie poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, ale na terenie Unii Europejskiej, w szczególności na terytorium Republiki Federalnej Niemiec. Podmioty na rzecz, których obecnie świadczy Pan swoje usługi, działają zarówno jako świadczące usługi bezpośrednio na rzecz inwestorów zagranicznych, jak i również jako podwykonawcy innych podmiotów krajowych realizujących usługi bezpośrednio na rzecz inwestorów zagranicznych. Podmioty na rzecz, których obecnie świadczy Pan swoje usługi, przydzielają poszczególne projekty lub ich części dalszym polskim podwykonawcom, w tym Panu.

Odnosząc się do kwestii objętych zakresem zadanych pytań należy podkreślić, że szczególne miejsce świadczenia określone w art. 28e ustawy dotyczy wyłącznie usług, które ściśle odnoszą się do konkretnej określonej co do miejsca położenia nieruchomości. W konsekwencji usługą związaną z nieruchomością nie jest każda dowolna usługa wykazująca chociażby najmniejszy związek z daną nieruchomością, lecz jedynie usługa która wprost odnosi się do konkretnej (określonej co do położenia) nieruchomości będącej też centralnym punktem usługi bądź też, ma na celu zmianę prawnego lub fizycznego stanu konkretnej (określonej co do położenia) nieruchomości.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że wykonane przez Pana usługi projektowe dotyczące nieruchomości położonych wyłącznie poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, mają charakter usług związanych z nieruchomością. Jak wynika z okoliczności sprawy każdorazowo usługa dokonywana przez Pana dotyczy konkretnych i oznaczonych z miejsca położenia nieruchomości, budynków lub budowli trwale związanych z gruntem. Tym samym miejsce świadczenia ww. usług ustalane jest na podstawie art. 28e ustawy, zgodnie z którym miejscem świadczenia usługi związanej z nieruchomością jest miejsce położenia tej nieruchomości. W niniejszej sprawie jest to terytorium Niemiec lub innych krajów Unii Europejskiej.

W związku z powyższym, ww. usługi świadczone na nieruchomościach położonych na terytorium Niemiec lub w innych krajach Unii Europejskiej nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski.

Zatem Pana stanowisko w zakresie pytań nr 1 i 2 wniosku należy uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do Pana obowiązków rejestracyjnych z tytułu wykonywanych czynności należy zauważyć, że stosownie do art. 96 ust. 1 ustawy:

Podmioty, o których mowa w art. 15 i art. 15a, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Przy czym, w myśl ust. 3 ww. artykułu:

Podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Jak wynika z art. 96 ust. 4 ustawy:

Naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako "podatnika VAT czynnego", a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako "podatnika VAT zwolnionego", i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.

Ustawodawca przewiduje zwolnienie od podatku VAT dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

W myśl art. 113 ust. 1 ustawy:

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Jak stanowi art. 113 ust. 2 ustawy:

Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1)wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

1a)sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

2)odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

a)transakcji związanych z nieruchomościami,

b)usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

c)usług ubezpieczeniowych

jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3)odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Z przepisu art. 113 ust. 5 ustawy wynika, że:

Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Jak stanowi art. 113 ust. 9 ustawy:

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy:

Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

W świetle art. 113 ust. 13 ustawy:

Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1)dokonujących dostaw:

a)towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,

b)towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:

energii elektrycznej (CN 2716 00 00),

wyrobów tytoniowych,

samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,

c)budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,

d)terenów budowlanych,

e)nowych środków transportu,

f)następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:

preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),

komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),

urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),

maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),

g)hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:

pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),

motocykli (PKWiU ex 45.4);

2)świadczących usługi:

a)prawnicze,

b)w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

c)jubilerskie,

d)ściągania długów, w tym factoringu;

3)nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Z okoliczności sprawy wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie wykonuje ani nie wykonywał Pan innych czynności niż opisane w pierwotnym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Nie był Pan nigdy zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W związku z rozpoczęciem prowadzenia działalności gospodarczej w 2023 r. wskazał Pan, iż przewidywana wartość sprzedaży w 2023 r., bez kwoty podatku, nie przekroczy limitu 200.000,00 zł ustalonego proporcjonalnie do okresu prowadzonej działalności w roku 2023. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej oprócz czynności opisanych we wniosku, nie wykonuje Pan innych czynności, które mieszczą się w art. 113 ust. 13 ustawy.

Jednocześnie jak wyżej wskazano usługi projektowe świadczone przez Pana na nieruchomości położonej na terytorium Niemiec lub innych krajach Unii Europejskiej nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski.

Wobec powyższego, w związku ze świadczeniem przez Pana wyłącznie usług projektowych, o których mowa we wniosku, niepodlegających opodatkowaniu na terytorium Polski, nie ma Pan obowiązku dokonania zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 96 ust. 1 ustawy i tym samym rejestracji, jako podatnik podatku od towarów i usług na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

Należy wskazać, że mając na uwadze terytorialny zakres podatku od towarów i usług, kwota osiągana z tytułu świadczenia ww. usług nie jest uwzględniana przy obliczaniu limitu wartości sprzedaży określonego w art. 113 ust. 1 ustawy. Przy czym jeżeli, w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej opisanej w stanie faktycznym, będzie Pan również wykonywał czynności opodatkowane na terytorium Polski i wartość sprzedaży opodatkowanej na terytorium Polski w 2023 r. przekroczy kwotę 200.000 zł w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, to utraci Pan prawo do korzystania ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy i będzie Pan wówczas zobowiązany do rejestracji jako podatnik VAT czynny. Zwolnienie to utraci moc począwszy od czynności, którą zostanie przekroczona ww. kwota limitu, stosownie do art. 113 ust. 10 ustawy. Wskazania wymaga również, że utraci Pan prawo do zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, w przypadku wykonania jakiejkolwiek czynności wymienionej w art. 113 ust. 13 ustawy.

Tym samym Pana stanowisko w zakresie pytania nr 3 wniosku należało uznać za prawidłowe.

Przechodząc do kwestii objętej zakresem pytania nr 4 wniosku należy wskazać, że z art. 97 ust. 1 ustawy wynika, że:

Podatnicy, o których mowa w art. 15 i art. 15a, podlegający obowiązkowi zarejestrowania jako podatnicy VAT czynni, są obowiązani przed dniem dokonania pierwszej wewnątrzwspólnotowej dostawy lub pierwszego wewnątrzwspólnotowego nabycia zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu rejestracyjnym, o którym mowa w art. 96, o zamiarze rozpoczęcia wykonywania tych czynności.

Według art. 97 ust. 2 ustawy:

Przepis ust. 1 stosuje się również do podatników w rozumieniu art. 15 innych niż wymienieni w ust. 1 i osób prawnych niebędących podatnikami w rozumieniu art. 15, u których wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów przekroczyła kwotę, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, oraz tych, którzy zamierzają skorzystać z możliwości określonej w art. 10 ust. 6.

Zgodnie z art. 97 ust. 3 ustawy:

Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio również do podatników, o których mowa w art. 15, innych niż wymienieni w ust. 1 i 2, którzy:

1)nabywają usługi, do których stosuje się art. 28b, jeżeli usługi te stanowiłyby u nich import usług;

2)świadczą usługi, do których stosuje się art. 100 ust. 1 pkt 4, dla podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej.

W myśl ww. art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy:

Podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych usługach, do których stosuje się art. 28b, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, świadczonych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, innych niż zwolnionych od podatku od wartości dodanej lub opodatkowanych stawką 0%, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca – zwane dalej „informacjami podsumowującymi”.

Mając na uwadze ww. przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że w związku ze świadczonymi usługami projektowymi, o których mowa we wniosku, nie ma Pan obowiązku zarejestrować się jako podatnik VAT-UE. Wskazano bowiem wyżej, że miejsce świadczenia ww. usług ustalane jest na podstawie art. 28e ustawy, zgodnie z którym miejscem świadczenia usługi związanej z nieruchomością jest miejsce położenia tej nieruchomości, czyli w niniejszej sprawie terytorium Niemiec lub innych krajów Unii Europejskiej.

Zatem skoro nie świadczy Pan usług, do których stosuje się art. 28b ustawy, a ponadto z okoliczności sprawy nie wynika, że dokuje Pan wewnątrzwspólnotowej dostawy, wewnątrzwspólnotowego nabycia oraz nie wynika, że nabywa Pan usługi, do których stosuje się art. 28b ustawy, to nie ma Pan obowiązku zarejestrować się jako podatnik VAT-UE.

Tym samym Pana stanowisko w zakresie pytania nr 4 wniosku należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Podkreślić należy, iż Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach przedstawionego przez Pana opisu sprawy. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem sprawy. Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm., dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00