Interpretacja indywidualna z dnia 30 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDWB.4010.77.2023.2.HK

Czy ponoszone przez Spółkę koszty Wydarzeń opisanych w treści zdarzenia przyszłego stanowią wydatki związane z działalnością gospodarczą i tym samym nie podlegają opodatkowaniu Estońskim CIT zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 3 Ustawy CIT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe w części dotyczącej wydatków związanych z serwowaniem alkoholu podczas targów branżowych i prawidłowe w pozostałej części.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 sierpnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 22 sierpnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy ponoszone przez Spółkę koszty Wydarzeń opisanych w treści zdarzenia przyszłego stanowią wydatki związane z działalnością gospodarczą i tym samym nie podlegają opodatkowaniu Estońskim CIT zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 3 Ustawy CIT.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 24 października 2023 r. (wpływ 27 października 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym prowadzącym działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Głównym przedmiotem działalności Spółki jest produkcja opakowań z tworzyw sztucznych.

W związku ze zmianą przepisów Ustawy CIT, które obowiązują od 1 stycznia 2022 r. Spółka skorzystała z możliwości opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek (dalej również: „Estoński CIT” lub „Ryczałt”). Na moment objęcia Spółki Estońskim CIT oraz w trakcie tego opodatkowania Spółka spełnia warunki do skorzystania z Ryczałtu, w tym te zawarte w art. 28j Ustawy CIT oraz nie znajdą zastosowania okoliczności wyłączające opodatkowanie Estońskim CIT sprecyzowane w art. 28k ust. 1 Ustawy CIT.

W związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą zdarza się, że dokonuje on wydatków na niżej opisane cele.

 1. Organizacja spotkań z kontrahentami organizowanymi w siedzibie Spółki lub poza nią. W przypadku spotkań poza Spółką, do odbycia spotkań oddelegowani zostaną pracownicy Spółki lub Zleceniobiorcy. Podczas tego rodzaju spotkań Spółka nabywa na rzecz kontrahentów zwyczajowe prezenty, w tym w szczególności: gadżety, słodycze, alkohol, kwiaty i okolicznościowe upominki (np. świąteczne zestawy prezentów).

Wnioskodawca będzie odpowiednio dokumentował spotkania. Poniesione wydatki będą dokumentowane fakturami VAT lub rachunkami wystawionymi na Wnioskodawcę.

 2. Uczestnictwo w targach branżowych, gdzie Wnioskodawca posiada własne stoisko wystawiennicze, w ramach którego przedstawia produkty Spółki oraz zachęca uczestników targów do nawiązania współpracy. Celem uzyskania efektu zachęty wśród uczestników targów Wnioskodawca serwuje podczas targów drobny poczęstunek w postaci słodyczy, przekąsek, napoi (w tym również alkoholowych).

Wnioskodawca będzie odpowiednio dokumentował wydarzenia. Poniesione wydatki będą dokumentowane fakturami VAT lub rachunkami wystawionymi na Wnioskodawcę.

 3. Organizacja targów branżowych w siedzibie Spółki – zdarza się, że to Spółka jest gospodarzem targów branżowych, które odbywają się w jej siedzibie i trwają 1-3 dni. Do udziału w wydarzeniu zapraszani są kontrahenci Wnioskodawcy z całego kraju i świata. Podczas targów prezentowane są produkty Spółki (np. w formie pokazów, filmów, szkoleń produktowych), odbywają się spotkania z handlowcami Wnioskodawcy oraz kontrahenci otrzymują możliwość zwiedzania fabryki/magazynów Spółki. Takie wydarzenie tworzone jest często przy współpracy z wyspecjalizowanymi podmiotami zajmującymi się organizacją imprez (agencje).

Wnioskodawca będzie odpowiednio dokumentował wydarzenia. Poniesione wydatki będą dokumentowane fakturami VAT lub rachunkami wystawionymi na Wnioskodawcę.

 4. Organizacja jubileuszy Spółki, w tym planowanego 30-lecia Spółki, które odbędzie się w połączeniu z targami branżowymi organizowanymi przez Spółkę. Jubileusze stanowią istotne wydarzenia, gdyż spełniają cele zarówno integracyjne dla pracowników i Zleceniobiorców, jak również cele reklamowe dla kontrahentów Spółki. Z uwagi na duży wymiar imprez jubileuszowych (duża liczba gości), skala tych imprez powoduje konieczność zatrudnienia wyspecjalizowanych podmiotów zajmujących się organizacją, jak również obsługą danego wydarzenia. Zdarza się, że w ramach tego rodzaju wydarzeń przewidziane są występy artystyczne (oprawa muzyczna) takich wydarzeń.

Wnioskodawca będzie odpowiednio dokumentował wydarzenia. Poniesione wydatki będą dokumentowane fakturami VAT lub rachunkami wystawionymi na Wnioskodawcę.

 5. Zaangażowanie w działalność dobroczynną – Spółka dokonuje darowizn obejmujących np.:

- darowizny produktów gotowych/towarów handlowych – na rzecz organizacji pożytku publicznego, fundacji, stowarzyszeń ale również lokalnych szkół, przedszkoli, klubów sportowych,

- darowizny pieniężne przeznaczone na realizację celów statutowych – na rzecz organizacji pożytku publicznego, fundacji, stowarzyszeń, jak zarazem dla innych organizacji niestanowiących organizacji pożytku publicznego zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 571 ze zm.), w tym Polskiego Związku Emerytów, Rencistów i Inwalidów,

- darowizny w postaci zakupów celowych, np. sprzętu szpitalnego dla okolicznych szpitali.

Łącznie ww. inicjatywy zwane będą „Wydarzeniami” w dalszej części niniejszego wniosku.

Wydatki na Wydarzenia mogą obejmować w zależności od okoliczności, w szczególności:

1) koszt usług gastronomicznych/cateringowych;

2) koszt usług hotelarskich (w tym noclegi, prowizje hoteli wynikające z organizacji w nich imprez);

3) koszt usług transportowych;

4) koszt gadżetów i materiałów reklamowych;

5) koszt specjalistycznych usług związanych z organizacją imprez/wydarzeń motywacyjnych;

6) koszt występów artystycznych (ponoszony jedynie w przypadku organizacji znaczących imprez, skierowanych do dużej rzeszy odbiorców, np. jubileuszy);

7) koszty zwyczajowych prezentów, w tym w szczególności: gadżetów, słodyczy, alkoholu, kwiatów i okolicznościowych upominków (np. świąteczne zestawy prezentów);

8) koszty wstępu na targi branżowe, koszty materiałów marketingowych oraz koszty przygotowania stoiska reklamującego Spółkę;

9) koszt produktów i pieniędzy przekazywanych na działalność dobroczynną.

Efekty, jakie Spółka spodziewa się osiągnąć w związku z Wydarzeniami są następujące.

W przypadku organizacji jubileuszy Spółki – ich organizacja będzie skutkować:

a) budowaniem trwałych i silnych relacji między Spółką, a jej kontrahentami,

b) promowaniem Spółki jako odpowiedzialnego pracodawcy, dbającego i promującego swój zespół co kreuje pozytywny wizerunek Spółki wśród kontrahentów.

Z kolei w przypadku wydatków na spotkania z kontrahentami, uczestnictwo i organizację targów branżowych Spółka spodziewa się, że osiągnie następujące efekty:

a) nawiązanie i podtrzymanie kontaktów biznesowych,

b) budowy długotrwałych i osobistych relacji z kontrahentami,

c) promowanie marki oraz wzrost zainteresowania produktami Spółki.

Uczestnictwo Wnioskodawcy w tragach branżowych oraz organizacja takich targów wpływa na zaangażowanie w działalność dobroczynną jest przejawem realizacji zasady społecznej odpowiedzialności biznesu (ang. Corporate Social Responsibility CSR, dalej: „CSR”), określonej w normie PN-ISO 26 000, zgodnie z którą jest to: „odpowiedzialność organizacji za wpływ jej decyzji i działań na społeczeństwo i środowisko, zapewniana przez przejrzyste i etyczne postępowanie, które: przyczynia się do zrównoważonego rozwoju, w tym dobrobytu i zdrowia społeczeństwa; uwzględnia oczekiwania interesariuszy; jest zgodne z obowiązującym prawem i spójne z międzynarodowymi normami postępowania; jest zintegrowane z działaniami organizacji i praktykowane w jej relacjach”.

Przykładowymi celami zaangażowania Wnioskodawcy w działalność dobroczynną jest:

a) faktyczna pomoc beneficjentom tej pomocy,

b) budowanie wizerunku Spółki jako przedsiębiorstwa społecznie odpowiedzialnego,

c) pozyskanie zaufania oraz lojalności wobec marki – zarówno pracowników, jak i kontrahentów,

d) budowanie relacji ze społecznościami lokalnymi.

Ponadto dokonanie przez Spółkę darowizn finansowych lub rzeczowych będzie każdorazowo dokumentowane w sposób pozwalający na ustalenie ich przeznaczenia oraz potencjalnego celu.

W ocenie Wnioskodawcy, skutki Wydarzeń wpłyną na zwiększenie przychodu lub zabezpieczenie jego źródła. Bezpośrednie spotkania z kontrahentami, uczestnictwo i organizacja wydarzeń branżowych i jubileuszowych oraz zaangażowanie w działalność CSR powoduje, że marka Spółki budzi zaufanie i jest powszechnie rozpoznawana. W rezultacie kontrahenci będą bardziej skłonni do wejścia z Wnioskodawcą w relacje biznesowe.

Pytanie

Czy ponoszone przez Spółkę koszty Wydarzeń opisanych szczegółowo w treści zdarzenia przyszłego stanowią wydatki związane z działalnością gospodarczą i tym samym nie podlegają opodatkowaniu Estońskim CIT zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 3 Ustawy CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy ponoszone przez Spółkę koszty Wydarzeń opisanych szczegółowo w treści zdarzenia przyszłego stanowią wydatki związane z działalnością gospodarczą i tym samym nie podlegają opodatkowaniu Estońskim CIT zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 3 Ustawy CIT.

Uzasadnienie.

Zgodnie z dyspozycją art. 28m ust. 1 pkt 3 Ustawy CIT, opodatkowaniu ryczałtem podlega dochód odpowiadający wysokości ukrytych zysków (dochód z tytułu ukrytych zysków) oraz wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą (tzw. dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą).

Stosownie natomiast do art. 28n ust. 1 pkt 2 Ustawy CIT, podstawę opodatkowania ryczałtem stanowi m.in. suma dochodu z tytułu ukrytych zysków i dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą ustalona w miesiącu, w którym wykonano świadczenie lub dokonano wypłaty lub wydatku.

Zgodnie natomiast z art. 28t ust. 1 pkt 4 Ustawy CIT, ryczałt od dochodu z tytułu ukrytych zysków i dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą płatny jest do 20-go dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano wypłaty, wydatku lub wykonano świadczenie.

Z przepisów Ustawy CIT nie wynika wprost jakiego rodzaju wydatki mogą być uznane za dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Ustawodawca nie zdecydował się na sformułowanie w przepisie definicji ani nawet przykładowego katalogu tego rodzaju wydatków. W związku z powyższym, aby ustalić jakie kategorie wydatków oraz kosztów mieszczą się w zakresie wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, należy odwołać się do znaczenia, jakie posiada niniejsze pojęcie w języku powszechnym. W tym aspekcie warto odnotować, że jedną z immanentnych cech działalności gospodarczej, która wyróżniają od innego rodzaju aktywności, jest jej zarobkowy charakter. Zatem za wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą możną uznać m.in. takie wydatki i koszty, które nie są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

W wydanym w dniu 23 grudnia 2021 r. przez Ministra Finansów Przewodniku do ryczałtu od dochodów spółek, dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, o którym mowa w art. 28m ust. 1 pkt 3 Ustawy CIT wskazano, że: „Sposób kwalifikacji tego dochodu uzależniony jest od indywidualnego stanu faktycznego, w jakim pozostaje spółka. W ocenie wydatków kwalifikujących się do tego rodzaju dochodów można się posiłkować kwalifikacją wydatków do kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 15 ust. 1 i art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, wynikającą z praktyki podmiotu jak również bogatego orzecznictwa sądowo-administracyjnego. Wprawdzie pojęcie wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą nie jest tożsame z pojęciem wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów. Zasady kwalifikacji wydatków mogą być różne. Jednak należy również zwrócić uwagę na podobieństwo, jakie może je cechować. Podobieństwa pomiędzy wydatkami niezwiązanymi z działalnością gospodarczą a wydatkami niestanowiącymi kosztów uzyskania przychodu, należy upatrywać przede wszystkim w celu ich poniesienia. Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Te same cele powinny realizować wydatki związane z działalnością gospodarczą. Należy bowiem zwrócić uwagę, że jedną z immanentnych cech działalności gospodarczej, która wyróżnia ją od innego rodzaju aktywności, jest jej zarobkowy charakter.”

W swoim przewodniku Minister Finansów podkreślił, że: „za wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą będą uznane publicznoprawne wydatki o charakterze sankcyjnym, np. kary, grzywny czy odsetki od nieterminowego uregulowania zobowiązania podatkowego. Takie wydatki oprócz tego, że mają charakter sankcyjny, nie są również poniesione w celu osiągnięcia, zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów. Istotny zdaje się zatem cel poniesienia wydatku, a nie fakt, że na gruncie zasad ogólnych, dany wydatek był z kosztów uzyskania przychodów wyłączony.”

W związku z powyższym koszty, które nie służą realizacji podstawowego celu prowadzonej działalności gospodarczej jakim jest osiąganie zysków, lecz są efektem ubocznym działań zmierzających do osiągnięcia, zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów, mogą być uznane za wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą.

Spółka zastrzega również, że ponoszone wydatki opisane w zdarzeniu przyszłym nie są tożsame z tzw. wydatkami na reprezentację (art. 16 ust. 1 pkt 28 Ustawy CIT) w rozumieniu klasycznego podatku dochodowego od osób prawnych, gdyż ich celem nie jest jedynie budowanie określonego wizerunku Spółki. Ponadto fakt, iż wydatek ma charakter reprezentacyjny, nie oznacza jednocześnie, że nie ma on związku z działalnością gospodarczą podatnika. Budowanie relacji z kontrahentami, mimo iż może być w niektórych przypadkach rozumiane jako kreowanie określonego wizerunku podatnika, bez wątpienia pozostaje w związku z działalnością gospodarczą podatnika, prowadząc do uzyskania przychodów przez podatnika bądź zabezpieczenia ich źródła. W ocenie Wnioskodawcy wydatki związane z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 3 Ustawy CIT powinny być interpretowane zgodnie z językowym brzmieniem tego przepisu. W konsekwencji, wykładnia ww. przepisu powinna prowadzić do wniosku, że każdy wydatek, który wykazuje związek z działalnością gospodarczą podatnika, nie może być uznany za dochód, o którym mowa w art. 28m ust. 1 pkt 3 Ustawy CIT.

Jak zostało wskazane w zdarzeniu przyszłym, Spółka ponosi wydatki na Wydarzenia, tj.:

1) organizację spotkań z kontrahentami,

2) uczestnictwo w targach branżowych,

3) organizację targów branżowych w siedzibie Spółki,

4) organizację jubileuszy Spółki,

5) zaangażowanie w działalność dobroczynną.

W ocenie Wnioskodawcy wydatki przeznaczone na Wydarzenia nie będą stanowiły wydatków niezwiązanych z jego działalnością gospodarczą. Są one bowiem niewątpliwie przejawem i wyrazem dążenia Spółki do budowania zaufania oraz nawiązywania trwałych relacji wśród obecnych i potencjalnych kontrahentów. Dzięki ugruntowanym relacjom z odbiorcami swoich produktów Spółka zapewnia sobie pewność zbytu, a tym samym zabezpiecza źródła swoich przychodów. Z kolei dbałość o wizerunek Spółki zarówno dzięki jej stałej widoczności na wydarzeniach branżowych, ale również jej zaangażowaniu w sprawy lokalnych społeczności dąży do pozyskiwania nowych, dotychczas niezwiązanych z Wnioskodawcą kontrahentów.

Powyższe inicjatywy wiążą się z szeregiem kosztów, w tym:

1) koszt usług gastronomicznych/cateringowych;

2) koszt usług hotelarskich (w tym noclegi, prowizje hoteli wynikające z organizacji w nich imprez);

3) koszt usług transportowych;

4) koszt gadżetów i materiałów reklamowych;

5) koszt specjalistycznych usług związanych z organizacją imprez/wydarzeń motywacyjnych;

6) koszt występów artystycznych (ponoszony jedynie w przypadku organizacji znaczących imprez, skierowanych do dużej rzeszy odbiorców, np. jubileuszy);

7) koszty zwyczajowych prezentów, w tym w szczególności: gadżetów, słodyczy, alkoholu, kwiatów i okolicznościowych upominków (np. świąteczne zestawy prezentów);

8) koszty wstępu na targi branżowe, koszty materiałów marketingowych oraz koszty przygotowania stoiska reklamującego Spółkę;

9) koszt produktów i pieniędzy przekazywanych na działalność dobroczynną.

Jak wskazano w zdarzeniu przyszłym – koszty te są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, gdyż następstwem ich poniesienia jest m.in. zacieśnianie więzi z kontrahentami.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, ponoszone przez niego wydatki mają związek z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, gdyż ich dokonanie skutkuje osiągnięciem wymiernych celów biznesowych przekładających się na generowany przez Spółkę wynik finansowy. Tym samym nie stanowią wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 28m ust. 1 pkt 3 Ustawy CIT.

Wnioskodawca podkreślił, że przedstawione przez niego stanowisko stanowi odzwierciedlenie utrwalonej praktyki interpretacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „DKIS”), o czym świadczą przykładowo następujące interpretacje indywidualne:

- interpretacja indywidualna DKIS z 10 maja 2023 r., znak: 0111-KDIB1-1.4010.139.2023.2.BS;

- interpretacja indywidualna DKIS z 8 grudnia 2022 r., znak: 0111-KDIB1-2.4010.447.2022.1.DP;

- interpretacja indywidualna DKIS z 31 stycznia 2023 r., znak: 0114-KDIP2-2.4010.231.2022.1.AP;

- interpretacja indywidualna DKIS z 18 stycznia 2023 r., znak: 0111-KDIB1-1.4010.597.2022.1.BS.

Na podstawie powyższej analizy przepisów prawa podatkowego oraz rozstrzygnięć organów podatkowych, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że ponoszone przez niego wydatki mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a tym samym nie podlegają opodatkowaniu Estońskim CIT na podstawie art. 28m ust. 1 pkt 3 Ustawy CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytanie przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytania). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniem, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Ustawą z 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r. poz. 2122) wprowadzone zostały do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przepisy regulujące nowe zasady opodatkowania, tj. ryczałt od dochodów spółek kapitałowych – stanowiący alternatywny w stosunku do dotychczasowego sposób opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Przepisy weszły w życie 1 stycznia 2021 r. Następnie, ustawą z 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.), wprowadzono zmiany w ryczałcie od dochodów spółek, obowiązujące od 1 stycznia 2022 r.

Ten nowy sposób opodatkowania będący odejściem od dotychczasowych zasad podatkowych, ze względu na swoją specyfikę i odrębność został uregulowany w nowym rozdziale 6b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zatytułowanym od 1 stycznia 2022 r. „Ryczałt od dochodów spółek”, a także w przepisach ogólnych, ale związanych z rozliczeniami dokonywanymi w ryczałcie.

Na podstawie bowiem art. 28j ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587, dalej: „ustawa o CIT”), opodatkowaniu ryczałtem może podlegać podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o CIT, tj. podatnik, który ma siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, jeżeli spełnia łącznie w każdym okresie opodatkowania ryczałtem pozostałe warunki określone w przepisie art. 28j ustawy o CIT.

Opodatkowanie ryczałtem oznacza dla podatnika zmianę zasad w zakresie przedmiotu opodatkowania. Ustawa o CIT wprowadza w zakresie ryczałtu nowe kategorie dochodów (przedmiotu opodatkowania) nie podlegających reżimowi dotychczasowych przepisów ustawy. Dochodów tych nie łączy się z dochodami opodatkowanymi według ogólnych zasad CIT (art. 7 ustawy o CIT) dla celów ustalenia podstawy opodatkowania.

Zgodnie z art. 28m ust. 1 ustawy o CIT:

Opodatkowaniu ryczałtem podlega dochód odpowiadający:

 1)wysokości zysku netto wypracowanego w okresie opodatkowania ryczałtem w części, w jakiej zysk ten został uchwałą o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto przeznaczony:

a) do wypłaty udziałowcom, akcjonariuszom albo wspólnikom (dochód z tytułu podzielonego zysku) lub

b) na pokrycie strat powstałych w okresie poprzedzającym okres opodatkowania ryczałtem (dochód z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat);

 2) wysokości ukrytych zysków (dochód z tytułu ukrytych zysków);

 3) wysokości wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą (dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą);

 4) nadwyżce wartości rynkowej składników przejmowanego majątku lub wniesionego w drodze wkładu niepieniężnego ponad wartość podatkową tych składników (dochód z tytułu zmiany wartości składników majątku) - w przypadku łączenia, podziału, przekształcenia podmiotów lub wniesienia w drodze wkładu niepieniężnego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części;

 5) sumie zysków netto osiągniętych w każdym roku podatkowym stosowania opodatkowania ryczałtem w części, w jakiej te zyski nie były zyskami podzielonymi lub nie zostały przeznaczone na pokrycie straty (dochód z tytułu zysku netto) - w przypadku podatnika, który zakończył opodatkowanie ryczałtem;

 6) wartości przychodów i kosztów podlegających zgodnie z przepisami o rachunkowości zarachowaniu w roku podatkowym i uwzględnieniu w zysku (stracie) netto, które nie zostały uwzględnione w tym zysku (stracie) netto (dochód z tytułu nieujawnionych operacji gospodarczych).

W katalogu dochodów do opodatkowania w systemie ryczałtu ustawodawca w art. 28m ust. 1 pkt 3 wymienił m.in. dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika odpowiada wysokości takich wydatków.

Z przepisów ustawy o CIT nie wynika wprost jakiego rodzaju wydatki mogą być uznane za dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Ustawodawca nie zdecydował się na sformułowanie w przepisie definicji ani nawet przykładowego katalogu tego rodzaju wydatków.

W związku z powyższym, aby ustalić jakie kategorie wydatków oraz kosztów mieszczą się w zakresie wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, należy odwołać się do znaczenia, jakie posiada niniejsze pojęcie w języku powszechnym. W tym aspekcie warto odnotować, że jedną z nieodłącznych cech działalności gospodarczej, która wyróżnia ją od innego rodzaju aktywności, jest jej zarobkowy charakter. Zatem za wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą można uznać m.in. takie wydatki i koszty, które nie są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Ryczałt od dochodów spółek będący alternatywną formą opodatkowania dedykowaną podatnikom podatku CIT, nie posługuje się takimi pojęciami jak koszty uzyskania przychodów czy koszty niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Podatnik opodatkowany ryczałtem od dochodów spółek dokonuje wyliczenia oraz zapłaty podatku w oparciu o przepisy Rozdziału 6b ustawy CIT.

Zgodnie z art. 28n ust. 1 pkt 2 ustawy CIT:

Podstawę opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek stanowi suma dochodu z tytułu ukrytych zysków i dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą ustalona w miesiącu, w którym wykonano świadczenie lub dokonano wypłaty lub wydatku.

Ponadto zgodnie z art. 28t ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT:

Podatnik jest obowiązany do zapłaty ryczałtu od dochodu z tytułu ukrytych zysków i dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą – do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano wypłaty, wydatku lub wykonania świadczenia.

Sposób kwalifikacji dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą uzależniony jest od indywidualnego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, w jakim pozostaje spółka. W ocenie wydatków kwalifikujących się do tego rodzaju dochodów można się posiłkować kwalifikacją wydatków do kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, wynikającą z praktyki podmiotu jak również bogatego orzecznictwa sądowo-administracyjnego. Wprawdzie pojęcie „wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą” nie jest tożsame z pojęciem „wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów”, jednak należy zwrócić uwagę na podobieństwo, jakie może je cechować. Podobieństwa pomiędzy wydatkami niezwiązanymi z działalnością gospodarczą a wydatkami niestanowiącymi kosztów uzyskania przychodu, należy upatrywać przede wszystkim w celu ich poniesienia. Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Te same cele powinny realizować wydatki związane z działalnością gospodarczą.

Dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą rozpoznawany jest dla celów opodatkowania ryczałtem niezależnie od tego, czy podatnik dokona już zapłaty za usługę czy towar. Wszystkie dochody wymienione w art. 28m ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy CIT związane są bezpośrednio z zasadami sporządzania wyniku finansowego. W związku z powyższym, nawet jeśli podatnik nie dokona zapłaty za towar czy usługę, ale zaksięguje daną operację gospodarczą obciążającą wynik finansowy netto (m.in. zapisy księgowe na kontach zespołu 4, 5 i 7), to w takiej sytuacji dojdzie do powstania dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika. Dochód z tego tytułu, zgodnie z art. 28n ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT ustala się w miesiącu wykonania danego świadczenia lub dokonania wypłaty lub wydatku. Indywidualny stan faktyczny/zdarzenie przyszłe, cechy określonego świadczenia i zachowania podatnika przesądzać będą o terminie powstania dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Jak wynika z opisu sprawy, w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą zdarza się, że dokonuje on wydatków na niżej opisane cele:

1) organizację spotkań z kontrahentami,

2) uczestnictwo w targach branżowych,

3) organizację targów branżowych w siedzibie Spółki,

4) organizację jubileuszy Spółki,

5) zaangażowanie w działalność dobroczynną.

Wydatki na Wydarzenia mogą obejmować w zależności od okoliczności, w szczególności:

- koszt usług gastronomicznych/cateringowych;

- koszt usług hotelarskich (w tym noclegi, prowizje hoteli wynikające z organizacji w nich imprez);

- koszt usług transportowych;

- koszt gadżetów i materiałów reklamowych;

- koszt specjalistycznych usług związanych z organizacją imprez/wydarzeń motywacyjnych;

- koszt występów artystycznych (ponoszony jedynie w przypadku organizacji znaczących imprez, skierowanych do dużej rzeszy odbiorców, np. jubileuszy);

- koszty zwyczajowych prezentów, w tym w szczególności: gadżetów, słodyczy, alkoholu, kwiatów i okolicznościowych upominków (np. świąteczne zestawy prezentów);

- koszty wstępu na targi branżowe, koszty materiałów marketingowych oraz koszty przygotowania stoiska reklamującego Spółkę;

- koszt produktów i pieniędzy przekazywanych na działalność dobroczynną.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest kwestia ustalenia, czy ponoszone przez Spółkę koszty Wydarzeń opisanych szczegółowo w treści zdarzenia przyszłego stanowią wydatki związane z działalnością gospodarczą i tym samym nie podlegają opodatkowaniu Estońskim CIT zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 3 Ustawy CIT.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym mamy do czynienia z organizacją spotkań z kontrahentami organizowanymi w siedzibie Spółki lub poza nią.

W przypadku spotkań poza Spółką, do odbycia spotkań oddelegowani zostaną pracownicy Spółki lub Zleceniobiorcy. Podczas tego rodzaju spotkań Spółka nabywa na rzecz kontrahentów zwyczajowe prezenty, w tym w szczególności: gadżety, słodycze, alkohol, kwiaty i okolicznościowe upominki (np. świąteczne zestawy prezentów).

W przypadku wydatków na spotkania z kontrahentami Spółka spodziewa się, że osiągnie następujące efekty:

a) nawiązanie i podtrzymanie kontaktów biznesowych,

b) budowy długotrwałych i osobistych relacji z kontrahentami,

c) promowanie marki oraz wzrost zainteresowania produktami Spółki.

Wskazać należy, że poniesione przez Państwo wydatki na spotkania z kontrahentami, w tym wydatki na nabycie zwyczajowych prezentów, takich jak: gadżety, słodycze, alkohol, kwiaty i okolicznościowe upominki (np. świąteczne zestawy prezentów) kwalifikowane są do kosztów reprezentacji. Nie mniej jednak koszty reprezentacji mają co do zasady związek z działalnością gospodarczą. Ponoszone w celu podtrzymania i umocnienia kontaktów z kontrahentami mają związek z uzyskiwaniem przychodów.

Mogą być zatem uznane za związane z działalnością gospodarczą wydatki poniesione na spotkania z kontrahentami, w tym wydatki na upominki przekazywane kontrahentom (także w postaci alkoholu), jeżeli ich przekazanie miało na celu stworzenie dobrych relacji z kontrahentem. Jak bowiem wskazali Państwo w opisie sprawy, wydatki te przyczyniają się do nawiązania i podtrzymania kontaktów biznesowych, budowania długotrwałych i osobistych relacji z kontrahentami oraz promowania marki oraz wzrostu zainteresowania produktami Spółki, co wpływa na zwiększenie przychodu lub zabezpieczenie jego źródła.

W związku z powyższym, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy ponoszone przez Spółkę koszty organizacji spotkań z kontrahentami, w tym koszty prezentów przekazywanych kontrahentom, stanowią wydatki związane z działalnością gospodarczą i tym samym nie podlegają opodatkowaniu Estońskim CIT zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 3 Ustawy CIT – jest prawidłowe.

Podkreślić jednakże w tym miejscu należy, że pełna weryfikacja okoliczności ponoszenia, zasadności i związku z prowadzoną działalnością wymienionych we wniosku wydatków na prezenty wręczane kontrahentom (w tym w postaci alkoholu) możliwa będzie w postępowaniu dowodowym, które zastrzeżone jest dla innych trybów postępowania. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie jest bowiem uprawniony do przeprowadzania postępowania dowodnego.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka będzie uczestniczyć w targach branżowych, gdzie Wnioskodawca posiada własne stoisko wystawiennicze, w ramach którego przedstawia produkty Spółki oraz zachęca uczestników targów do nawiązania współpracy. Celem uzyskania efektu zachęty wśród uczestników targów Wnioskodawca serwuje podczas targów drobny poczęstunek w postaci słodyczy, przekąsek, napoi (w tym również alkoholowych).

Jednocześnie zdarza się, że to Spółka jest gospodarzem targów branżowych, które odbywają się w jej siedzibie i trwają 1-3 dni. Do udziału w wydarzeniu zapraszani są kontrahenci Wnioskodawcy z całego kraju i świata. Podczas targów prezentowane są produkty Spółki (np. w formie pokazów, filmów, szkoleń produktowych), odbywają się spotkania z handlowcami Wnioskodawcy oraz kontrahenci otrzymują możliwość zwiedzania fabryki/magazynów Spółki. Takie wydarzenie tworzone jest często przy współpracy z wyspecjalizowanymi podmiotami zajmującymi się organizacją imprez (agencje).

W przypadku wydatków na uczestnictwo i organizację targów branżowych Spółka spodziewa się, że osiągnie następujące efekty:

a) nawiązanie i podtrzymanie kontaktów biznesowych,

b) budowy długotrwałych i osobistych relacji z kontrahentami,

c) promowanie marki oraz wzrost zainteresowania produktami Spółki.

Ponadto jak wynika z opisu sprawy będzie miała miejsce organizacja jubileuszy Spółki, w tym planowanego 30-lecia Spółki, które odbędzie się w połączeniu z targami branżowymi organizowanymi przez Spółkę. Jubileusze stanowią istotne wydarzenia, gdyż spełniają cele zarówno integracyjne dla pracowników i Zleceniobiorców, jak również cele reklamowe dla kontrahentów Spółki. Z uwagi na duży wymiar imprez jubileuszowych (duża liczba gości), skala tych imprez powoduje konieczność zatrudnienia wyspecjalizowanych podmiotów zajmujących się organizacją, jak również obsługą danego wydarzenia. Zdarza się, że w ramach tego rodzaju wydarzeń przewidziane są występy artystyczne (oprawa muzyczna) takich wydarzeń.

W przypadku organizacji jubileuszy Spółki – ich organizacja będzie skutkować:

a) budowaniem trwałych i silnych relacji między Spółką, a jej kontrahentami,

b) promowaniem Spółki jako odpowiedzialnego pracodawcy, dbającego i promującego swój zespół, co kreuje pozytywny wizerunek Spółki wśród kontrahentów.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, a także dokonaną wykładnię przepisów prawa podatkowego stwierdzić należy, że wydatki poniesione przez Państwa w związku z uczestnictwem w targach branżowych, wydatki związane z organizowaniem takich targów oraz wydatki poniesione w związku z organizacją jubileuszy Spółki, w tym planowanego 30-lecia Spółki, które odbędzie się w połączeniu z targami branżowymi organizowanymi przez Spółkę (poza wydatkami na zakup alkoholu, który jest serwowany podczas targów branżowych) niewątpliwie mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. Ponoszone w celu nawiązywania i podtrzymywana kontaktów biznesowych, budowy długotrwałych i osobistych relacji z kontrahentami, czy też promowania marki oraz wzrostu zainteresowania produktami Spółki, a także w celu budowania trwałych i silnych relacji między Spółką, a jej kontrahentami i w celu promowania Spółki jako odpowiedzialnego pracodawcy, dbającego i promującego swój zespół, mają związek z uzyskiwaniem przychodów.

Podkreślić jednakże w tym miejscu należy, że inaczej należy ocenić kwestię alkoholu, który jest podawany podczas targów branżowych. Taki wydatek nie może zostać uznany za związany z prowadzoną działalnością. Alkohol nie jest konieczny, czy też niezbędny podczas takich spotkań, trudno jest doszukać się w tym przypadku związku alkoholu z osiąganiem przychodów. Trudno powiązać wydatek na alkohol z zakładanymi celami targów branżowych, które mają na celu nawiązanie i podtrzymanie kontaktów biznesowych, budowę długotrwałych i osobistych relacji z kontrahentami i promowanie marki oraz wzrost zainteresowania produktami Spółki, a także budowanie trwałych i silnych relacji między Spółką, a jej kontrahentami i promowanie Spółki jako odpowiedzialnego pracodawcy, dbającego i promującego swój zespół. Uzyskiwanie powyższych efektów poprzez zakup napojów alkoholowych należy uznać za pozostające poza związkiem przyczynowo-skutkowym zakładającym dążenie do osiągnięcia przychodu.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy ponoszone przez Spółkę koszty uczestnictwa w targach branżowych, koszty organizacji targów branżowych w siedzibie Spółki i koszty związane z organizacją jubileuszy Spółki stanowią wydatki związane z działalnością gospodarczą i tym samym nie podlegają opodatkowaniu Estońskim CIT zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 3 Ustawy CIT jest nieprawidłowe w części dotyczącej wydatków związanych z serwowaniem alkoholu podczas targów branżowych i prawidłowe w pozostałej części.

Z opisu sprawy wynika również, że jesteście Państwo zaangażowani w działalność dobroczynną w ramach społecznej odpowiedzialności biznesu – Spółka dokonuje darowizn obejmujących np.:

- darowizny produktów gotowych/towarów handlowych – na rzecz organizacji pożytku publicznego, fundacji, stowarzyszeń ale również lokalnych szkół, przedszkoli, klubów sportowych,

- darowizny pieniężne przeznaczone na realizację celów statutowych – na rzecz organizacji pożytku publicznego, fundacji, stowarzyszeń, jak zarazem dla innych organizacji niestanowiących organizacji pożytku publicznego zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 571 ze zm.), w tym Polskiego Związku Emerytów, Rencistów i Inwalidów,

- darowizny w postaci zakupów celowych, np. sprzętu szpitalnego dla okolicznych szpitali.

Zauważyć należy, że nie istnieje uniwersalna definicja zjawiska społecznej odpowiedzialności biznesu, dlatego można odwołać się do działań wskazanych w Komunikacie Komisji Europejskiej z 25 października 2011 r. skierowanej do Parlamentu Europejskiego, Rady Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów – „Odnowiona strategia UE na lata 2011-2014 dotycząca społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw”.

We wskazanym dokumencie zostało wprost stwierdzone, że: „Strategiczne podejście do CSR ma coraz większe znaczenie dla konkurencyjności przedsiębiorstw. Może przynieść korzyści w zakresie zarządzania ryzykiem, oszczędności kosztów, dostępu do kapitału, relacji z klientami, zarządzania zasobami ludzkimi i potencjału innowacyjnego. Ponieważ CSR wymaga zaangażowania zainteresowanych stron wewnątrz przedsiębiorstwa i poza nim, umożliwia to przedsiębiorstwom lepsze prognozowanie i wykorzystanie szybko zmieniających się oczekiwań ze strony społeczeństwa i warunków prowadzenia działalności, CSR może zatem stymulować rozwój nowych rynków i sprzyja tworzeniu nowych możliwości wzrostu gospodarczego. Zajmując się kwestiami odpowiedzialności społecznej, przedsiębiorstwa mogą budować długoterminowe zaufanie pracowników, konsumentów i obywateli, tworząc podstawę pod zrównoważone modele biznesowe. Większe zaufanie z kolei przyczynia się do tworzenia otoczenia, w którym przedsiębiorstwa mogą podejmować inicjatywy innowacyjne i rozwijać się”.

Aktualną definicją społecznej odpowiedzialności biznesu (ang. Corporate Social Responsibility CSR) jest wskazana przez Państwo definicja zawarta w normie PN-ISO 26 000 odpowiedzialność organizacji za wpływ jej decyzji i działań (produkty, serwis, procesy) na społeczeństwo i środowisko, poprzez przejrzyste i etyczne zachowanie, które:

- przyczynia się do zrównoważonego rozwoju, zdrowia i dobrobytu społeczeństwa;

- bierze pod uwagę oczekiwania interesariuszy;

- jest zgodne z obowiązującym prawem i spójne z międzynarodowymi normami zachowania;

- jest spójne z organizacją i praktykowane w jej relacjach.

Społeczna odpowiedzialność biznesu to strategia zarządzania, zgodnie z którą przedsiębiorstwa w swoich działaniach dobrowolnie uwzględniają interesy społeczne, aspekty środowiskowe, czy relacje z różnymi grupami interesariuszy, w szczególności z pracownikami. Bycie społecznie odpowiedzialnym oznacza inwestowanie w zasoby ludzkie, w ochronę środowiska, relacje z otoczeniem firmy i informowanie o tych działaniach, co przyczynia się do wzrostu konkurencyjności przedsiębiorstwa i kształtowania warunków dla zrównoważonego rozwoju społecznego i ekonomicznego.

Należy zwrócić uwagę na aspekt świadomości działań podatnika oraz przyjętą przez niego strategię ich realizacji. CSR ma na celu budowanie pozytywnego odbioru danego podmiotu w społeczeństwie. Zaufanie konsumentów, obywateli ma w przyszłości przełożyć się na osiągnięcie celów finansowych, a więc powiększenie przychodów.

Realizacja celów CSR nie następuje zatem przez sam wydatek ale przez zbudowanie wizerunku podmiotu, który przełoży się na skutki finansowe. Świadome inwestowanie w ramach społecznej odpowiedzialności biznesu wymaga informowania o tych działaniach. Takie działania powinny wynikać z wcześniejszej strategii i planu działania, na które podatnik może powołać się w przypadku wątpliwości kategoryzacji wydatku.

Zatem, uznać należy, że czynniki te przemawiają za tym, że ponoszone wydatki na realizację tego procesu mogą służyć realizacji podstawowego celu prowadzonej działalności gospodarczej jakim jest osiąganie zysków.

Z opisu sprawy wynika, że Państwa uczestnictwo w tragach branżowych oraz organizacja takich targów wpływa na zaangażowanie w działalność dobroczynną i jest przejawem realizacji zasady społecznej odpowiedzialności biznesu, określonej w normie PN-ISO 26 000, zgodnie z którą jest to: „odpowiedzialność organizacji za wpływ jej decyzji i działań na społeczeństwo i środowisko, zapewniana przez przejrzyste i etyczne postępowanie, które: przyczynia się do zrównoważonego rozwoju, w tym dobrobytu i zdrowia społeczeństwa; uwzględnia oczekiwania interesariuszy; jest zgodne z obowiązującym prawem i spójne z międzynarodowymi normami postępowania; jest zintegrowane z działaniami organizacji i praktykowane w jej relacjach”.

Przykładowymi celami Państwa zaangażowania w działalność dobroczynną jest:

a) faktyczna pomoc beneficjentom tej pomocy,

b) budowanie wizerunku Spółki jako przedsiębiorstwa społecznie odpowiedzialnego,

c) pozyskanie zaufania oraz lojalności wobec marki – zarówno pracowników, jak i kontrahentów,

d) budowanie relacji ze społecznościami lokalnymi.

Zatem, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy ponoszone przez Spółkę koszty związane z zaangażowaniem w działalność dobroczynną stanowią wydatki związane z działalnością gospodarczą i tym samym nie podlegają opodatkowaniu Estońskim CIT zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 3 Ustawy CIT – jest prawidłowe.

Podsumowując, w świetle powyższego, Państwa stanowisko jest nieprawidłowe w części dotyczącej wydatków związanych z serwowaniem alkoholu podczas targów branżowych i prawidłowe w pozostałej części.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...).

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).