Interpretacja indywidualna z dnia 13 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-2.4010.471.2023.2.SP

Ustalenie czy odsetki od pożyczki przeznaczonej na zakup Oddziału nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 września 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 1 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy odsetki od pożyczki przeznaczonej na zakup od podmiotu niepowiązanego prowadzonego w Polsce przez niego poprzez założony oddział przedsiębiorstwa nie będą podlegały wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów. Uzupełnili Państwo wniosek pismem z 7 listopada 2023 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

A. Spółka z o.o. (dalej jako „Wnioskodawca”) jest spółką celową, która została zakupiona od firmy B. Spółka komandytowa (która ją założyła) przez C. Sp. z o.o. W chwili zakupu udziałów Wnioskodawcy funkcjonował on pod nazwą D. Sp. z o.o. C. Sp. z o.o. dokonało zakupu udziałów Wnioskodawcy w celu realizacji transakcji zakupu przedsiębiorstwa prowadzonego przez E. B.V. poprzez jej oddział w Polsce o nazwie E. B.V. (spółka z ograniczoną odpowiedzialnością) oddział w Polsce. Transakcja ta była częścią większej, globalnej transakcji, którą Wnioskodawca pokrótce przedstawi poniżej.

Dnia (…) 2023 r. doszło do zawarcia umowy sprzedaży udziałów pomiędzy F., G., H. i E. B.V. (łącznie „Sprzedający”) a I., J., K., L. i M. (łącznie „Kupujący”) oraz N. Umowa ta została zmieniona (…) 2023 r. i dotyczyła przejęcia światowej działalności grupy kapitałowej O., a w szczególności działalności Sprzedających prowadzonej w (...), w (...), S., T, w U oraz w Polsce. Koncern V. jest (...) domem produkcyjnym i mediowym,(...) producentem reklam i innych treści marketingowych, którego działalność skupia się wokół 3 obszarów: produkcja kreatywna (...), technologia (...) oraz kanał (...).

Polska część transakcji dotyczyła nabycia przedsiębiorstwa stanowiącego zespół składników materialnych i niematerialnych w tym zobowiązań, praw i innych składników zorganizowanych i przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu kompleksowych usług promocji i marketingu, a w szczególności kreacji i produkcji treści reklamowych/marketingowych, transkreacji, planowania produkcji, opracowywania strategii przekazu reklamowego, zarządzania aktywami cyfrowymi i promocją w Internecie, doradzania w zakresie opracowania strategii ustalania źródeł dostawców treści reklamowych i marketingowych. Nabywcą przedsiębiorstwa był Wnioskodawca, który 29 czerwca 2023 r. przystąpił w roli strony do umowy z (…) 2023 r. W celu realizacji zakupu przedsiębiorstwa Wnioskodawca, (…) 2023 r. zawarł umowę pożyczki (dalej „Umowa pożyczki”) ze spółką X. z siedzibą w (...) (dalej jako „X.” albo „Pożyczkodawca”) i otrzymał pożyczkę, której wartość pokryła zobowiązanie Wnioskodawcy z tytułu ceny jaką Wnioskodawca miał zapłacić za nabywane przedsiębiorstwo. Zgodnie z postanowieniami umowy sprzedaży przedsiębiorstwa wynagrodzenie było płatne w całości po podpisaniu umowy, przelewem dokonanym przez Pożyczkodawcę, w gotówce z bezpośrednio dostępnych środków za pośrednictwem (…) banku rozliczeniowego na rachunek przedstawiciela Sprzedawców. W związku z powyższym udzielone Wnioskodawcy w ramach Umowy pożyczki finansowanie nie zostało przekazane na jego rachunek bankowy, ale Pożyczkodawca dokonał przelewu tych środków na rachunek bankowy wskazany przez Sprzedających, a sama Umowa pożyczki zawierała element przekazu.

Umowa pożyczki została zawarta na czas określony oraz przewiduje wynagrodzenie dla X. w postaci odsetek.

X i Wnioskodawca są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2587, z późn. zm., dalej: ustawa o CIT).

Wnioskodawca nabył przedsiębiorstwo od E. prowadzone w Polsce poprzez oddział o nazwie E. (spółka z ograniczoną odpowiedzialnością) oddział w Polsce w celu dalszego prowadzenia jego działalności w oparciu o przejęty know-how, a tym samym wzmocnienia portfolio usług oferowanych przez Grupę kapitałową Y. w Polsce w zakresie kompleksowych usług promocji i marketingu.

Uzupełnienie wniosku pismem z 7 listopada 2023 r.

Dane podmiotu zagranicznego, z którym zawarli Państwo umowę pożyczki, której wartość pokryła zobowiązanie z tytułu ceny jaką mieli Państwo zapłacić za nabywane przedsiębiorstwo.

•Nazwa: X

(…)

Dane podmiotu zagranicznego, z którym zawarli Państwo kupna przedsiębiorstwa, prowadzonego w Polsce poprzez oddział.

•Nazwa: E.

(…)

Nabyte przedsiębiorstwo było oddziałem spółki E. o nazwie E. (spółka z ograniczoną odpowiedzialnością) oddział w Polsce. Oddział obejmował wyodrębniony organizacyjnie i finansowo zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Po realizacji transakcji przejęty oddział stał się przedsiębiorstwem Wnioskodawcy.

E. B.V., od którego nabyte zostało wskazane we wniosku przedsiębiorstwo (oddział), nie spełnia wymogów koniecznych do uznania go za podmiot powiązany z Wnioskodawcą, zgodnie z definicją zawartą w art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wobec tego jest to podmiot niepowiązany.

Pytanie

Czy w świetle opisanego stanu faktycznego odsetki od pożyczki udzielonej Wnioskodawcy przez podmiot powiązany przeznaczonej na zakup od podmiotu niepowiązanego tj. od E. jego prowadzonego w Polsce poprzez założony tu oddział przedsiębiorstwa, będą podległy wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodu na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 13f ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, odsetki od udzielonej mu pożyczki przeznaczonej na zakup od podmiotu niepowiązanego prowadzonego przez ten podmiot w Polsce przedsiębiorstwa, nie będą podległy wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodu na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 13f ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Uzasadniając własne stanowisko Wnioskodawca, w pierwszej kolejności pragnie stwierdzić, że odsetki od zaciągniętej na zakup przedsiębiorstwa pożyczki, będą jego zdaniem spełniały ogólną definicję kosztu uzyskania przychodów z ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych („Ustawa o CIT”). Zgodnie bowiem z art. 15 ust. 1 Ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Niewątpliwie, biorąc pod uwagę, że Wnioskodawca prowadzi zarobkowo nabyte od Sprzedających, a w szczególności od E. przedsiębiorstwo (w celu nabycia którego zaciągnął oprocentowaną pożyczkę) i osiąga z tego tytułu podlegające opodatkowaniu CIT przychody, zawarty w art. 15 ust. 1 Ustawy o CIT warunek związku kosztu z przychodem należy uznać za spełniony.

Jednocześnie art. 16 ust. 1 ustawy o CIT zawiera katalog wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą. W art. 16 ust. 1 pkt 13f ustawy o CIT ustawodawca zawarł ograniczenie w zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu kosztów finansowania dłużnego ponoszonych na rzecz podmiotów powiązanych. Zgodnie z tym przepisem nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów finansowania dłużnego w rozumieniu art. 15c ust. 12 uzyskanego przez spółkę albo spółkę niebędącą osobą prawną od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4, w części, w jakiej zostało ono przeznaczone na transakcje kapitałowe, w szczególności na:

• nabycie lub objęcie udziałów (akcji),
• nabycie ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną,
• wniesienie dopłat,
• podwyższenie kapitału zakładowego lub wykup udziałów własnych w celu ich umorzenia, z wyjątkiem kosztów finansowania dłużnego udzielonego:

(a)na nabycie lub objęcie udziałów (akcji) lub ogółu praw i obowiązków w podmiotach niepowiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 z podatnikiem, w tym na nabycie lub objęcie kolejnych udziałów (akcji) w tych podmiotach niepowiązanych, w których podatnik uprzednio nabył lub objął część udziałów (akcji), w przypadku, gdy kolejne nabycie lub objęcie nastąpi w terminie 12 miesięcy, licząc od dnia nabycia lub objęcia pierwszych udziałów (akcji),

(b)przez bank lub spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową, mające siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego;

W świetle przedstawionego powyżej brzmienia przepisu art. 16 ust. 1 pkt 13f ustawy o CIT w pierwszej kolejności należy odnieść się do tego jakie podmioty w świetle art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT należy uznać za pomioty powiązane, jakich kosztów finansowania dotyczy ten przepis oraz jak należy rozumieć pojęcie transakcji kapitałowych.

Definicja podmiotów powiązanych

W myśl art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT od którego odwołuje się art. 16 ust. 1 pkt 13f ustawy o CIT, ilekroć w Ustawie o CIT jest mowa o podmiotach powiązanych - oznacza to:

(a)podmioty, z których jeden podmiot wywiera znaczący wpływ na co najmniej jeden inny podmiot, lub

(b)podmioty, na które wywiera znaczący wpływ: - ten sam inny podmiot lub - małżonek, krewny lub powinowaty do drugiego stopnia osoby fizycznej wywierającej znaczący wpływ na co najmniej jeden podmiot, lub

(c)spółkę niebędącą osobą prawną i jej wspólnika, lub

(i) spółkę, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1, i jej komplementariusza, lub

(ii) spółkę, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1a, i jej wspólnika, lub

(d) podatnika i jego zagraniczny zakład, a w przypadku podatkowej grupy kapitałowej – spółkę kapitałową wchodzącą w jej skład i jej zagraniczny zakład

W świetle powyższej definicji Wnioskodawca i X. są podmiotami powiązanymi.

Definicja kosztów finansowania dłużnego

Zgodnie z art. 15c ust. 12 ustawy o CIT, przez koszty finansowania dłużnego rozumie się wszelkiego rodzaju koszty związane z uzyskaniem o d innych podmiotów, w tym od podmiotów niepowiązanych, środków finansowych i z korzystaniem z tych środków, w szczególności odsetki, w tym skapitalizowane lub ujęte w wartości początkowej środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, opłaty, prowizje, premie, część odsetkową raty leasingowej, kary i opłaty za opóźnienie w zapłacie zobowiązań oraz koszty zabezpieczenia zobowiązań, w tym koszty pochodnych instrumentów finansowych, niezależnie na rzecz kogo zostały one poniesione.

W świetle powyżej przedstawionej definicji odsetki jakie Wnioskodawca będzie płacił do Pożyczkodawcy w związku z udzielonym mu finansowaniem należy uznać za koszt finansowania dłużnego.

Pojęcie transakcji kapitałowych

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 13f ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów

• kosztów finansowania dłużnego (w przedstawionym powyżej rozumieniu),
• uzyskanych od podmiotu powiązanego (w przedstawionym powyżej rozumieniu – art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT),
• w części, w jakiej zostały one przeznaczone na transakcje kapitałowe.

Art. 16 ust. 1 pkt 13f ustawy o CIT nie zawiera definicji transakcje kapitałowe, jednak w szczególności odnosi się do:

• nabycia lub objęcia udziałów (akcji),
• nabycia ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną,
• wniesienia dopłat,
• podwyższenia kapitału zakładowego lub
• wykupu udziałów własnych w celu ich umorzenia.

Powyższe wyliczenie jest katalogiem otwartym, co oznacza, że zakresem pojęcia transakcje kapitałowe mogą być objęte również inne transakcje kapitałowe niewymienione w tym przepisie.

Wykładni językowej pojęcia „transakcji kapitałowych” wymaga odwołania się do słownikowej definicji tego pojęcia. Zgodnie z internetowym Słownikiem języka polskiego pojęcie „transakcji” oznacza:

• operację handlową dotyczącą kupna lub sprzedaży towarów lub usług,
• umowę handlową na kupno lub sprzedaż towarów lub usług, czy też
• zawarcie takiej umowy (https://sjp.pwn.pl/slowniki/transakcja.html).

Mając zatem na uwadze powyższe, przez pojęcie transakcji należy rozumieć wszelkiego rodzaju czynności prawne powodujące przeniesienie własności dóbr.

Z kolei przez „kapitał” należy rozumieć środki trwałe oraz aktywa finansowe zainwestowane w produkcję i mające przynosić dochód (Słownik Języka Polskiego, https://sjp.pwn.pl/szukaj/kapita%C5%82.html).

Przez transakcje kapitałowe należy więc rozumieć operacje, transakcje lub umowy handlowe związane z kapitałem zakładowym lub zapasowym spółki (w tym np. podwyższenie lub obniżenie kapitału zakładowego, umorzenia udziałów, dopłaty do kapitału), które jednocześnie bezpośrednio wpływają na prawa udziałowe poszczególnych wspólników w związku ze zwiększeniem bądź zmniejszeniem liczby lub wartości nominalnej posiadanych udziałów.

Transakcja kapitałowa a nabycie przedsiębiorstwa

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle przedstawionej powyżej definicji transakcji kapitałowej, należy uznać, że nabycie przedsiębiorstwa nie stanowi transakcji kapitałowej, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 13f ustawy o CIT. Uznanie, iż transakcją kapitałową jest nabycie przedsiębiorstwa stało by w sprzeczności z uzasadnieniem ustawy wprowadzającej art. 16 ust. 1 pkt 13f ustawy o CIT, gdzie wskazano, że:

„(...) projektowany przepis ma przeciwdziałać sytuacjom obniżenia dochodu podatkowego w ramach grupy podmiotów powiązanych na skutek przekształcenia finansowania dłużnego w finansowanie własne. Działanie to polega na zaciągnięciu przez podatnika pożyczki od podmiotu powiązanego, która następnie jest zmieniana na transakcję kapitałową (np. wkład pieniężny do innej spółki). W ten sposób dochodzi do erozji podstawy opodatkowania w ramach grupy kapitałowej na poziomie podatnika uzyskującego finansowanie długiem, który dokonuje jego konwersji na kapitał. Odsetki od finansowania długiem pomniejszają jego dochód i jednocześnie podatnik nie wykazuje z tego tytułu przychodu na skutek przekwalifikowania na finansowanie kapitałem. W skali grupy kapitałowej w wyniku takich transakcji wartość zadłużenia względem podmiotów niepowiązanych (zewnętrznych) nie wzrasta, ponieważ zmianie ulega wyłącznie wewnątrzgrupowy stosunek proporcji długu do kapitału.”

Jak wynika z uzasadnienia do projektu ustawy (Druk sejmowy 1532) zastosowanie ograniczenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 13f ustawy o CIT ma miejsce w sytuacji przekwalifikowania finansowania długiem (czyli finansowania zwrotnego) na finansowanie kapitałem. Art. 16 ust. 1 pkt 13f Ustawy o CIT jest przepisem wymierzonym w ściśle określony schemat optymalizacyjny i celem wprowadzenia tego przepisu nie było całkowite wykluczenie możliwości finansowania grupowego, przeznaczonego na szeroko pojęte „transakcje kapitałowe”, Celem ustawodawcy było raczej przeciwdziałanie powstawaniu kosztów w związku z wewnątrzgrupowymi transakcjami restrukturyzacyjnymi, polegającymi na dokonywanym na różne sposoby konwertowaniu długu na kapitał. Z taką sytuacją nie mamy jednak do czynienia w przypadku zakupu przedsiębiorstwa, a więc transakcji, która nie angażuje operacji na udziałach czy kapitale.

Potwierdzeniem powyższego rozumienia przepisu, a zarazem prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy są wydawane interpretacje indywidualne.

Przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 22 września 2022 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.197.2022.1.BD Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził prawidłowość stanowiska wnioskodawcy co do braku objęcia przepisem art. 16f ust. 1 pkt 13f ustawy o CIT kosztów przeznaczonych na nabycie ZCP i wskazał, że, cyt.:

„Jak wynika z uzasadnienia do projektu ustawy (Druk sejmowy 1532), zastosowanie ograniczenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 13f ustawy o CIT ma miejsce w sytuacji przekwalifikowania finansowania długiem (czyli finansowania zwrotnego) na finansowanie kapitałem.

W analizowanej sprawie w przypadku pożyczki z 27 czerwca 2008 r., która została przeznaczona na zakup ZCP, trudno jest uznać, że miała miejsce transakcja kapitałowa. Wnioskodawca zakupił określony zespół składników majątkowych, które mogły być przez niego wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej. Z opisu stanu faktycznego nie wynika, że ww. zakup wiązał się dodatkowo z uzyskaniem przez Wnioskodawcę określonych praw kapitałowych. W związku z powyższym do ww. pożyczki nie znajdzie zastosowania przepis art. 16 ust. 1 pkt 13f ustawy o CIT.”

Podobnie, wydając interpretację indywidualną z dnia 5 grudnia 2022 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.754.2022.1.DP Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził prawidłowość argumentacji wnioskodawcy, który to wskazał, że cyt.:

„W sytuacji, gdy dojdzie do udzielenia pożyczki i za jej pomocą zostanie nabyta zorganizowana część przedsiębiorstwa, zakup praw i obowiązków od innej Spółki to ww. przepis nie znajdzie zastosowania, ponieważ pożyczka podlega zwrotowi.”

Na takie rozumienie art. 16 ust. 1 pkt 13f Ustawy o CIT wskazuje również interpretacja wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w dniu 16 maja 2023 r. sygn. 0114-KDIP2-2.4010.147.2023.1.SP.

Podsumowanie

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, koszty finansowania dłużnego które są/będą przez niego ponoszone w związku z otrzymaną od podmiotu powiązanego pożyczką (X.), która została przeznaczona na zakup przedsiębiorstwa od podmiotu niepowiązanego nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodu na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 13f ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT” lub „udpop”).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT:

Katalog wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą zawarty został w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Należy jednak pamiętać, że samo wyliczenie kosztów, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, nie stwarza domniemania, że wszelkie pozostałe koszty, które nie są zamieszczone w art. 16 ustawy o CIT, zostaną ex lege uznane za koszty mające wpływ na podstawę opodatkowania.

I tak, w art. 16 ust. 1 pkt 13f ustawy o CIT ustawodawca zawarł ograniczenie w zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu przez podmioty powiązane kosztów finansowania dłużnego.

Zgodnie bowiem z przepisem art. 16 ust. 1 pkt 13f ustawy o CIT:

W myśl natomiast art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT:

Z kolei, z art. 15c ust. 12 ustawy o CIT wynika, że:

Zgodnie z uzasadnieniem do wprowadzonych zmian, zawartym w druku sejmowym 1532 „Projektowany przepis ma przeciwdziałać sytuacjom obniżenia dochodu podatkowego w ramach grupy podmiotów powiązanych na skutek przekształcenia finansowania dłużnego w finansowanie własne. Działanie to polega na zaciągnięciu przez podatnika pożyczki od podmiotu powiązanego, która następnie jest zmieniana na transakcję kapitałową (np. wkład pieniężny do innej spółki). W ten sposób dochodzi do erozji podstawy opodatkowania w ramach grupy kapitałowej na poziomie podatnika uzyskującego finansowanie długiem, który dokonuje jego konwersji na kapitał. Odsetki od finansowania długiem pomniejszają jego dochód i jednocześnie podatnik nie wykazuje z tego tytułu przychód na skutek przekwalifikowania na finansowanie kapitałem. W skali grupy kapitałowej w wyniku takich transakcji wartość zadłużenia względem podmiotów niepowiązanych (zewnętrznych) nie wzrasta, ponieważ zmianie ulega wyłącznie wewnątrzgrupowy stosunek proporcji długu do kapitału”.

Wykładnia gramatyczna ww. przepisu art. 16 ust. 1 pkt 13f ustawy o CIT prowadzi do wniosku, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów finansowania dłużnego:

• uzyskanych od podmiotu powiązanego, o którym mowa w art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT,
• w części, w jakiej zostały one przeznaczone na transakcje kapitałowe.

Przepis ten zwiera istotne ograniczenie w zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu kosztów finansowania dłużnego uzyskanych od pomiotów powiązanych, jeśli uzyskane środki zostaną przeznaczone na transakcje kapitałowe, a w szczególności na:

• nabycie lub objęcie udziałów (akcji),
• nabycie ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną,
• wniesienie dopłat,
• podwyższenie kapitału zakładowego lub
• wykup udziałów własnych w celu ich umorzenia.

Powyższe wyliczenie ma charakter otwarty, co oznacza że zakresem pojęcia „transakcje kapitałowe” objęte zostały również inne transakcje z udziałem kapitału nie wymienione w tym przepisie.

Jak wskazano w uzasadnieniu do projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (druk sejmowy nr 2544): „Uwzględniając jednak fakt, iż celem tego przepisu było wyeliminowanie działań optymalizacyjnych w grupach podmiotów powiązanych, proponuje się:

• wprowadzenie ograniczenia w stosowaniu tego przepisu i wyłączenie z jego zakresu finansowania dłużnego udzielonego przez banki lub przez spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, mające siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego;
• wyłączenie jego stosowania w przypadkach finansowania dłużnego udzielonego na nabycie lub objęcie udziałów (akcji) lub ogółu praw i obowiązków w podmiotach niepowiązanych z podatnikiem (wyłączenie to stosuje się również w odniesieniu do nabycia kolejnych udziałów (akcji) w podmiotach, w których podatnik uprzednio nabył część udziałów (akcji) w przypadku, gdy nabycie kolejnych udziałów (akcji) nastąpi w terminie 12 miesięcy począwszy od dnia nabycia pierwszych udziałów (akcji));
• ograniczenie wyłączenia do finansowania dłużnego uzyskanego przez spółki lub spółki niebędące osobami prawnymi (tym samym przepis art. 16 ust. 1 pkt 13f będzie oddziaływał przede wszystkim na transakcje w grupach kapitałowych, natomiast wyłączeniem nie będą objęte transakcje dotyczące m.in. spółdzielni).

Ponadto, w celu wyeliminowania niejasności ze stosowaniem w praktyce ograniczenia wynikającego z art. 16 ust. 1 pkt 13f, proponuje się nowe brzmienie tego przepisu, które nie odnosi się do przeznaczenia finansowania „bezpośrednio lub pośrednio” na transakcje kapitałowe.

Zgodnie z przepisem przejściowym powyższe zmiany, dotyczące zarówno art. 15c jak i art. 16 ust. 1 pkt 13f ustawy CIT, obowiązywałyby z mocą wsteczną od dnia 1 stycznia 2022 r.”.

Ustawą o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw z dnia 7 października 2022 r. (Dz.U. z 2022 r. poz. 2180, dalej jako: „ustawa zmieniająca”) wprowadzono przepisy przejściowe, które mają zastosowanie do omawianego art. 16 ust. 1 pkt 13f ustawy o CIT.

Zgodnie bowiem z art. 20 ust. 4 ww. ustawy zmieniającej:

Stosowanie do art. 20 ust. 5 ustawy zmieniającej:

Zgodnie natomiast z art. 27 pkt 3 ww. ustawy zmieniającej:

Zgodnie z zapisami zawartymi w ustawie o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw z dnia 7 października 2022 r. (Dz.U. z 2022 r. poz. 2180) wprowadzono przepisy przejściowe, na mocy których art. 16 ust. 1 pkt 13f ustawy o CIT ma zastosowanie wyłącznie do kosztów finansowania dłużnego poniesionych od dnia 1 stycznia 2022 r. Natomiast przepis ten nie ma zastosowania do kosztów finansowania dłużnego wypłaconego podatnikowi do dnia 31 grudnia 2021 r. w zakresie, w jakim to finansowanie zostało przeznaczone na transakcje kapitałowe zrealizowane do dnia 31 grudnia 2021 r. W przedmiotowej sprawie, umowa pożyczki oraz sfinansowany z tych środków zakup przedsiębiorstwa prowadzonego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej poprzez oddział zagranicznej spółki miały miejsce w 2023 r.

Kwestią kluczową w zakresie przepisu art. 16 ust. 1 pkt 13f updop jest określenie celu, na jaki pozyskane środki muszą być wydatkowane, aby podatnik nie mógł zaliczyć kosztu finansowania tego długu do kosztów uzyskania przychodów. Przepis ten wskazuje, że jego zastosowanie będzie miało miejsce w przypadku, gdy pozyskany dług zostanie przez podatnika przeznaczony na transakcje kapitałowe, w szczególności nabycie lub objęcie udziałów (akcji), nabycie ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną, wniesienie dopłat, podwyższenie kapitału zakładowego lub wykup udziałów własnych w celu ich umorzenia.

Mając na względzie, że pojęcie „transakcji kapitałowych” nie zostało zdefiniowane w ustawie CIT, jak również, że katalog czynności przeznaczenia środków finansowych przez podatnika poprzedzony został wyrazami „w szczególności”, co wskazuje, że jest on katalogiem otwartym, należy odnieść się do wykładni językowej pojęcia „transakcji kapitałowych”.

Należy zauważyć, że zgodnie z internetowym Słownikiem języka polskiego pojęcie „transakcji” oznacza operację handlową dotyczącą kupna lub sprzedaży towarów lub usług, umowę handlową na kupno lub sprzedaż towarów lub usług, czy też zawarcie takiej umowy (https://sjp.pwn.pl/slowniki/transakcja.html).

Mając zatem na uwadze powyższe, przez pojęcie transakcji należy rozumieć wszelkiego rodzaju czynności prawne powodujące przeniesienie własności dóbr.

Z kolei, przez transakcje kapitałowe należy rozumieć operacje lub umowy handlowe związane z kapitałem zakładowym spółki (w tym np. podwyższenie lub obniżenie kapitału zakładowego), które jednocześnie bezpośrednio wpływają na prawa udziałowe poszczególnych wspólników w związku ze zwiększeniem bądź zmniejszeniem liczby lub wartości nominalnej posiadanych udziałów (por. Z. Jara, Kodeks spółek handlowych. Komentarz, wydawnictwo C.H. Beck, 2020, wydanie 3, art. 177).

Z danych zawartych w opisie stanu faktycznego wynika, że zawarli Państwo umowę pożyczki z podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, będącym rezydentem podatkowym R. Pożyczka została przeznaczona na zakup Oddziału Spółki niderlandzkiej, poprzez który prowadziła ona na terytorium Polski działalność gospodarczą. Zgodnie z treścią wniosku, Oddział obejmował wyodrębniony organizacyjnie i finansowo zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania, a zatem stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa („ZCP”). Spółka zagraniczna od której nabyli Państwo Oddział nie jest podmiotem powiązanym z Państwem, mając na uwadze definicję zawartą w ustawie o CIT.

Państwa wątpliwości budzi kwestia ustalenia, czy w zaistniałym stanie faktycznym zastosowanie znajdzie art. 16 ust. 1 pkt 13f ustawy o CIT.

Jak wynika z uzasadnienia do projektu ustawy (Druk sejmowy 1532), zastosowanie ograniczenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 13f ustawy o CIT ma miejsce w sytuacji przekwalifikowania finansowania długiem (czyli finansowania zwrotnego) na finansowanie kapitałem.

W analizowanej sprawie w przypadku pożyczki z 30 czerwca 2023 r., która została przeznaczona na zakup Oddziału (zespół składników majątkowych wchodzących w skład ZCP), nie można uznać, że miała miejsce transakcja kapitałowa. Wnioskodawca zakupił określony zespół składników majątkowych, które mogły być przez niego wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej. Z opisu stanu faktycznego nie wynika, aby ww. zakup wiązał się dodatkowo z uzyskaniem przez Państwa określonych praw kapitałowych. W związku z powyższym do opisanej we wniosku pożyczki nie znajdzie zastosowania przepis art. 16 ust. 1 pkt 13f ustawy o CIT.

Stanowisko Wnioskodawcy należy uznać zatem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).