Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 15 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-2.4010.453.2023.3.PK

W zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na szkolenia dla Członków Zarządu oraz inwestycji na rynku kapitałowym.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 sierpnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 23 sierpnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na szkolenia dla Członków Zarządu oraz inwestycji na rynku kapitałowym. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie z 20 października 2023 r. – pismem z 27 października 2023 r. (data wpływu: 30 października 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (Spółka) jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych zobowiązanym do naliczania, pobierania i odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, m.in. od przychodów osiąganych przez Członka Zarządu Wnioskodawcy.

Wynagrodzenie Członka Zarządu kwalifikowane jest do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 oraz art. 13 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509, dalej: ustawie o PIT).

W ramach Spółki zostanie stworzony Regulamin Zarządu, który będzie wymagał od Członków Zarządu, pełniących swoją funkcję w Spółce, znajomości języka angielskiego, z uwagi na relacje gospodarcze z kontrahentami zza granicy, (…). Spółka w związku z tym zamierza ponosić koszty związane z doszkalaniem Członków Zarządu w zakresie języka angielskiego, która to umiejętność niezbędna jest do pełnienia niniejszej funkcji w ramach Spółki.

Spółka rozpoczyna również działalność związaną z inwestowaniem na rynku kapitałowym w akcje innych spółek. W związku z tym Członkowie Zarządu będą zobowiązani na podstawie Regulaminu zarządu do brania udziału również w szkoleniach z tego zakresu.

Celem szkoleń z języka angielskiego jest osiągnięcie poziomu znajomości języka umożliwiającego swobodną komunikację w ramach swoich obowiązków służbowych oraz rozwinięcie możliwości komunikowana się w tych językach w środowisku międzynarodowym, rozwijanie wiedzy językowej z zakresu terminologii stosowanej w komunikacji biznesowej oraz branżowej.

Natomiast celem szkoleń z inwestowania na rynku kapitałowym jest uzyskanie odpowiedniej wiedzy do wprowadzenia spółki głębiej w ten obszar działalności oraz do bezpiecznego zarządzania kapitałem spółki w tym zakresie. Do obowiązków Członków Zarządu należało będzie bowiem zatwierdzanie inwestycji na rynku kapitałowym, związanych z działalnością Spółki.

Z punktu widzenia Spółki, zapewnienie Członkowi Zarządu szkoleń ma zrealizować wyłącznie Jej interesy i wynika z potrzeb Spółki w tym zakresie.

W związku z zapewnieniem Członkowi Zarządu uczestnictwa w szkoleniach, skorzysta on z nich w określonym wymiarze godzinowym oraz określonej wartości.

Jednakże, jak wskazano powyżej, uczestnictwo Prezesa Zarządu w kursach ma realizować wyłącznie interesy Spółki.

Z punktu widzenia Spółki i Jej interesów gospodarczych, jeżeli w wyniku szkolenia Członek Zarządu uzyska indywidualną korzyść, to nie będzie to celem działania Spółki, lecz jego „skutkiem ubocznym”.

Regulamin Zarządu będzie zobowiązywał Członka Zarządu, aby należycie wykonywał on swoje obowiązki, w tym do udziału spotkaniach o charakterze biznesowym związanych z przedmiotem działalności Spółki oraz bezpiecznego zarządzania kapitałem inwestycyjnym Spółki. Członek Zarządu przez znajomość języka angielskiego będzie w stanie również negocjować warunki kontraktów i umów z kontrahentami zza granicy. Udział Członka Zarządu w rożnego rodzaju spotkaniach biznesowych oraz w kontakcie z kontrahentami z innych krajów, wymaga od niego biegłej znajomości języka angielskiego. Najczęściej są to jednak kontrahenci z siedzibą w Polsce, aczkolwiek na kluczowych, pod kątem zawierania umów, stanowiskach zasiadają osoby nie posługujące się językiem polskim, a bynajmniej nie w zakresie profesjonalnych, technicznych sformułowań.

Biegła znajomość języka angielskiego konieczna jest dla potrzeb realizacji funkcji Członka Zarządu Spółki, w tym między innymi związanych z faktem zawierania kluczowych umów oraz finalizowania transakcji, które zgodnie ze standardem rynkowym często są zawierane w języku angielskim.

Z kolei szkolenia z obrotu instrumentami finansowymi na rynku kapitałowym będą służyły wyposażeniu Członka Zarządu w niezbędną wiedzę do zarządzania Spółką na płaszczyźnie jej działalności na rynku kapitałowym. Oczywistym wydaje się być, że działalność taka nieumiejętnie prowadzona może wyrządzić Spółce wiele szkód na gruncie finansowym i wymaga ona specyficznej wiedzy do minimalizowania ilości błędnych decyzji w zakresie czynności zatwierdzania inwestycji, która to czynność będzie wykonywana przez Członka Zarządu. Spółka, w celu zabezpieczenia swoich interesów, wymagała będzie owej wiedzy od Członka Zarządu i stosowne zapisy obligujące go do udziału w szkoleniach o tej tematyce znajdą się w Regulaminie Zarządu.

Wnioskodawca dąży do pozyskania nowych klientów i w miarę pojawiających się możliwości oferuje swoje usługi również klientom zagranicznym. Wnioskodawca rozpoczyna działalność w zakresie inwestowania na rynku kapitałowym.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

W uchwale, na podstawie której następowała będzie wypłata wynagrodzenia członka zarządu, nie są jako część wynagrodzenia wskazane finansowania szkoleń z języka angielskiego.

W uchwale, na podstawie której następowała będzie wypłata wynagrodzenia członka zarządu, nie są jako część wynagrodzenia wskazane finansowania szkoleń z inwestowania na rynku kapitałowym.

Szkolenia z języka angielskiego nie są połączone z wypoczynkiem i atrakcjami turystycznymi.

Szkolenia z inwestowania na rynku kapitałowym nie są połączone z wypoczynkiem i atrakcjami turystycznymi.

Członkowie zarządu, aby wziąć udział w szkoleniu z języka, muszą być do tego zobowiązani na podstawie regulaminu zarządu. Będą podlegać temu obowiązkowi jedynie Ci członkowie zarządu, którzy mają kontakt z kontrahentami zza granicy bądź z kontrahentami krajowymi, których przedstawiciele posługują się językiem obcym. Nie ma konieczności spełnienia przez członków zarządu dodatkowych warunków.

Członkowie zarządu, aby wziąć udział w szkoleniu z inwestowania na rynku kapitałowym, muszą być do tego zobowiązani na podstawie regulaminu zarządu. Będą podlegać temu obowiązkowi jedynie Ci członkowie zarządu, którzy zarządzają majątkiem spółki w zakresie jej działalności na rynku kapitałowym. Nie ma konieczności spełnienia przez członków zarządu dodatkowych warunków.

Szkolenia z języka angielskiego będą na początku odbywały się w siedzibie osoby przeprowadzającej szkolenie, w miejscowości, w której prowadzona jest działalność Wnioskodawcy. Jednakże, Wnioskodawca planuje ustalić z osobą przeprowadzającą szkolenie formę spotkań online. Szkolenia wykupione zostaną na rok czasu, uczestnictwo w nich ma mieć miejsce dwa razy w tygodniu w formie godzinnych spotkań.

Szkolenia z inwestowania na rynku kapitałowym będą odbywały się w formie spotkań online. Szkolenia zostaną wykupione na rok czasu. Konieczne jest jednak uzupełnianie wiedzy z tego zakresu na bieżąco, w związku z czym planowane jest przedłużenie pakietu szkoleniowego na kolejne lata. Pojedyncze spotkanie trwało będzie od godziny do dwóch godzin.

Koszty zarówno kursu języka angielskiego jak i szkolenia z inwestowania na rynku kapitałowym obejmują wyłącznie koszty uczestnictwa w szkoleniu. 

Pytania

1.Czy sfinansowanie przez Wnioskodawcę szkolenia dla Członka Zarządu, w postaci kursu:

  • języka angielskiego,
  • inwestycji na rynku kapitałowym

będzie rodziło dla Wnioskodawcy jako płatnika obowiązek pobrania zaliczki na podatek dochodowy na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o PIT?

2.Czy sfinansowanie przez Wnioskodawcę szkolenia dla Członka Zarządu w postaci kursu:

  • języka angielskiego,
  • inwestycji na rynku kapitałowym

stanowiło będzie dla Spółki koszt uzyskania przychodu zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT?

Jeżeli tak, to:

3.Czy sfinansowanie przez Wnioskodawcę szkolenia dla Członka Zarządu w postaci kursu języka angielskiego stanowiło będzie dla Spółki koszt związany z uzyskaniem przychodu z innych źródeł?

4.Czy sfinansowanie przez Wnioskodawcę szkolenia dla Członka Zarządu w postaci kursu inwestycji na rynku kapitałowym stanowiło będzie dla Spółki koszt związany z uzyskaniem przychodu z zysków kapitałowych zgodnie z art. 7b ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o CIT?

Przedmiotem tej interpretacji jest odpowiedź na pytania oznaczone nr 2, 3 i 4 w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W zakresie pytania oznaczonego jako nr 1 w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wydamy odrębne rozstrzygnięcie.

Państwa stanowisko w sprawie

Do pytań 2. 3 i 4

O możliwości obciążenia podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatkami ponoszonymi przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych decydują przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 865; dalej: „u.p.d.o.p”).

Zgodnie z art 15 ust. 1 u.p.d.o.p , kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. (...).

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p ), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu.

Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody. Aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku.

Należy zaznaczyć, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów tak, aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. Wobec powyższego, kosztami będą również koszty pośrednie związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas, gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:

  • został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,
  • jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  • pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  • poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,
  • został właściwie udokumentowany,
  • nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Należy przy tym zauważyć, że definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej.

Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach, należy zaś zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Podatnik, oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą, winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodów. Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik, uznając wydatek za koszt uzyskania przychodów, odnosi ewidentne korzyści, albowiem o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodów.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Podatnik zobowiązany jest więc wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność. Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, nie można uznać za koszt wydatków, których charakter budzi wątpliwości.

W tym miejscu należy zauważyć, że ustawodawca nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciami: „w celu” osiągnięcia przychodu, jak i „zachowanie” lub „zabezpieczenie” źródła przychodów.

Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku języka polskiego PWN, pojęcie:

  • „celowość” oznacza: „przydatność do jakichś potrzeb”, „świadome zmierzanie do celu”, „taki przebieg zjawisk, zdarzeń, działań ludzkich, jakby w swym rozwoju zmierzały one do określonego celu”,
  • „zabezpieczyć” oznacza: „zapewnienie ochrony przed czymś niebezpiecznym lub szkodliwym”, „uczynienie bezpiecznym”, „zapewnienie utrzymania czegoś w dotychczasowym stanie”, „zapewnienie komuś środków do życia”, „zapewnienie zaspokojenia roszczenia lub wykonanie kary”, natomiast
  • „zachować” oznacza „pozostać w posiadaniu czegoś”, „dochować coś w niezmienionym stanie mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności”, „uchronić przed zapomnieniem”.

Można więc przyjąć, że koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, to takie koszty, które są poniesione w trakcie dążenia do uzyskania przychodów. Określony cel musi być widoczny w momencie ponoszenia kosztu. Ponadto, poniesione koszty winny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać jego realność. Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to (…).

Podsumowując, wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu zaistnieje związek przyczynowy i koszt nie będzie objęty dyspozycją art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika m in., że Wnioskodawca stworzy Regulamin Zarządu. Na mocy przedmiotowego Regulaminu, Członek Zarządu zobowiązany będzie w szczególności do:

  • uczestnictwa w spotkaniach o charakterze biznesowym związanych z przedmiotem Umowy, o ile jest to konieczne dla realizacji zobowiązań (zadań) umownych;
  • negocjowania warunków transakcji zawieranych z podmiotami zza granicy;
  • podejmowania decyzji w zakresie inwestycji na rynku kapitałowym.

Zgodnie z treścią zapisów Regulaminu, Spółka będzie mogła ponosić lub refinansować koszty indywidualnych kursów oraz szkoleń, których uczestnikiem będzie Członek Zarządu.

Zauważyć należy, że, aby wydatki Spółki na kursy i szkolenia uzupełniające, aktualizujące wiedzę i kompetencje Członka Zarządu można było uznać za koszty uzyskania przychodów Spółki, winien łączyć go ze Spółką stosunek pracy lub inny równorzędny. W przypadku, gdy Zarządzający nie jest pracownikiem Spółki, konieczność ponoszenia przez Spółkę wydatków winna wynikać z prawidłowo zawartych umów (np. cywilnoprawnych), a w przypadku ich braku z uchwał wspólników podjętych zgodnie z prawem albo mieć podstawę w umowie spółki, czy też wynikać z postanowień regulaminów lub statutu Spółki, przewidujących finansowanie lub zwrot należności z tytułu wydatków na rzecz osób niebędących pracownikami Spółki.

W rozpatrywanej sprawie, jak wskazał Wnioskodawca, Spółka będzie mogła ponosić lub refinansować koszty kursów oraz szkoleń, których uczestnikami będą Członkowie Zarządu, zgodnie z treścią zapisów Regulaminu.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że wydatki Spółki na kursy i szkolenia uzupełniające, aktualizujące wiedzę i kompetencje Członka Zarządu poniesione na podstawie umowy zlecenia o świadczenie usług zarządzania, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów Spółki pod warunkiem, że z zawartych umów/uchwał, bądź z postanowień/regulaminów/statutu Spółki, wynika konieczność poniesienia ww. wydatków na rzecz Członka Zarządu.

Należy przy tym podkreślić, że ciężar, co do prawidłowego udokumentowania ww. wydatków, jak i wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesieniem tych wydatków a uzyskaniem przychodu spoczywa na Spółce, bowiem musi wykazać, że poniosła koszt zasadny z punktu widzenia prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej.

Odnosząc się do kwestii ustalenia, czy Spółka może rozpoznać jako koszty uzyskania przychodów wydatki na kursy i szkolenia uzupełniające, aktualizujące wiedzę i kompetencje Członka Zarządu, wskazać należy, że – jak wynika z treści rozpatrywanego wniosku o wydanie interpretacji Indywidualnej – szkolenia są obowiązkiem Członka Zarządu, a ich celem jest uzupełnianie, aktualizacja wiedzy i kompetencji.

Zaznaczono, że obligatoryjne szkolenia i konferencje, w których uczestniczą Członkowie Zarządu, jednoznacznie odbywane są z korzyścią dla Spółki, gdyż przyczyniają się do jej rozwoju, podnoszą jakość świadczonych przez Spółkę usług, przyczyniają się do budowania wizerunku Spółki i dbania o ten wizerunek oraz pozwalają dostosować jej działalność do zmiennych warunków otoczenia prawnego, ekonomicznego i technicznego. Zabezpieczają one również interesy Spółki, w której to interesie jest, aby jej sprawy prowadziły możliwie najbardziej kompetentne osoby.

Powyższe uzasadnia celowość ponoszenia wydatków związanych z udziałem Członków Zarządu w szkoleniach i konferencjach związanych z przedmiotem działalności Spółki.

Przesłankę celowości kosztu uważa się bowiem za spełnioną, gdy istnieje związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem danego kosztu a powstaniem lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Nie ma przy tym znaczenia, czy dany wydatek przyniósł oczekiwany skutek w postaci osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenie ich źródła. Istotne jest, czy w momencie jego ponoszenia podatnik mógł – obiektywnie oceniając – oczekiwać takiego efektu.

Oczywiście podkreślić należy, że żadne z działań podejmowanych przez Członka Zarządu w ramach umowy zarządzania nie gwarantuje samo w sobie osiągnięcia przez Spółkę jakiegokolwiek przychodu, niemniej jednak działania te ze swej istoty pozostają kluczowe z punktu widzenia prowadzonej przez Spółkę działalności, a zatem kluczowe z punktu widzenia samej możliwości uzyskania przychodu z tej działalności lub co najmniej zabezpieczenia jego źródła.

Podsumowując, w rozpatrywanej sprawie należy stwierdzić, że wydatki ponoszone przez Spółkę z tytułu kursów i szkoleń uzupełniających, aktualizujących wiedzę i kompetencje Członka Zarządu, mogą zostać zaliczone do podatkowych kosztów uzyskania przychodów, ponieważ ze swej istoty mają służyć do osiągnięcia przez Spółkę przychodu, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, zgodnie z dyspozycją art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem wnioskodawcy koszty poniesione na kurs języka, z uwagi na fakt, że są związane z działalnością operacyjną Wnioskodawcy, będą kosztami związanymi z przychodem z innych źródeł, a koszty kursu z rynku kapitałowego będą kosztami związanymi z przychodem określonym w art. 7b ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod tym warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

  • został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
  • jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  • pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  • poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
  • został właściwie udokumentowany,
  • nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo–skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Właściwa i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę:

  • przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu) oraz
  • potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu.

W tym miejscu należy zauważyć, że ustawodawca nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciami: „w celu” osiągnięcia przychodu, jak i „zachowanie” lub „zabezpieczenie” źródła przychodów.

Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku języka polskiego PWN, pojęcie:

a.„celowość” oznacza: „przydatność do jakichś potrzeb”, „świadome zmierzanie do celu”, „taki przebieg zjawisk, zdarzeń, działań ludzkich, jakby w swym rozwoju zmierzały one do określonego celu”,

b.„zabezpieczyć” oznacza: „zapewnienie ochrony przed czymś niebezpiecznym lub szkodliwym”, „uczynienie bezpiecznym”, „zapewnienie utrzymania czegoś w dotychczasowym stanie”, „zapewnienie komuś środków do życia”, „zapewnienie zaspokojenia roszczenia lub wykonanie kary”, natomiast

c.„zachować” oznacza: „pozostać w posiadaniu czegoś”, „dochować coś w niezmienionym stanie mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności”, „uchronić przed zapomnieniem”.

Można więc przyjąć, że koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów to takie koszty, które są poniesione w trakcie dążenia do uzyskania przychodów. Określony cel musi być widoczny w momencie ponoszenia kosztu. Ponadto, poniesione koszty winny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać jego realność. Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronienie istniejącego źródła przychodów, w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób.

Podatnik, oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą, winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodu. Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik, uznając wydatek za koszt uzyskania przychodu, odnosi ewidentne korzyści, ponieważ o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu.

Zgodnie z utrwalonym poglądem judykatury: „Warunkiem uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu jest łączne spełnienie następujących warunków: faktycznego (rzeczywistego) poniesienia wydatku przez podatnika, istnienie związku z prowadzoną przez podatnika działalnością oraz poniesienie go w celu uzyskania przychodu, jego zwiększenia bądź zachowania źródła przychodu. Nie każdy zatem wydatek, nawet związany z prowadzoną działalnością gospodarczą jest kosztem podatkowym, zmniejszającym podstawę opodatkowania, ale tylko taki, który realizuje cel wskazany w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. Cel ten musi być widoczny, a ponoszone koszty winny go realizować bądź co na najmniej zakładać realnie możliwość jego osiągnięcia”. (por. wyrok NSA z 2 sierpnia 2012 roku, sygn. akt II FSK 41/11, uchwała NSA z 24 stycznia 2011 r., sygn. akt II FPS 6/10, oraz uchwała z 12 grudnia 2011 roku, sygn. akt II FPS 2/11). Poza tym, „przy ustaleniu kosztów uzyskania przychodów każdy wydatek – poza wyraźnie wskazanymi w ustawie – wymaga indywidualnej oceny pod kątem bezpośredniego lub pośredniego związku z przychodem i racjonalnością działania dla osiągnięcia tego przychodu. Sytuacje, w których ów związek przyczynowy nie jest jednoznaczny, należy rozwiązywać według zasad racjonalnego rozumowania, odrębnie w odniesieniu do każdego przypadku” (por. wyrok NSA z 9 września 2011 roku, sygn. akt II FSK 1118/10). Kosztowa kwalifikacja konkretnego wydatku u konkretnego podatnika musi uwzględniać charakter i profil prowadzonej działalności gospodarczej oraz ekonomiczną racjonalność poniesionego kosztu (por. wyrok NSA z 1 marca 2016 roku, sygn. akt II FSK 4009/13).

Z treści wniosku i uzupełnienia wynika, że, w związku z rozwojem Spółki (relacje gospodarcze z kontrahentami zza granicy, (…)), planują Państwo wprowadzić Regulamin Zarządu, który będzie wymagał od Członków Zarządu znajomości języka angielskiego. Spółka w związku z tym zamierza ponosić koszty doszkalania Członków Zarządu w zakresie języka angielskiego, która to umiejętność niezbędna jest do pełnienia niniejszej funkcji w ramach Spółki.

Spółka rozpoczyna również inwestowanie na rynku kapitałowym w akcje innych spółek. W związku z tym Członkowie Zarządu będą zobowiązani na podstawie ww. Regulaminu do brania udziału również w szkoleniach z tego zakresu.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest to, czy wydatki związane z udziałem Członków Zarządu w ww. szkoleniach można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Uważają Państwo, że zarówno szkolenia z języka angielskiego, jak i kurs inwestowania na rynku kapitałowym są kosztami uzyskania przychodu. Zgodnie z przedstawioną argumentacją, Spółka finansuje Członkom Zarządu podnoszenie kwalifikacji w ww. dziedzinach, co jest niezbędne do wykonywania aktualnych obowiązków, zwiększając równocześnie zdolność Spółki do osiągania przychodów.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 38 i 38a, do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się:

wydatków związanych z dokonywaniem jednostronnych świadczeń na rzecz wspólników lub członków spółdzielni niebędących pracownikami w rozumieniu odrębnych przepisów, z tym że wydatki ponoszone na rzecz członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i innych spółdzielni zajmujących się produkcją rolną są kosztem uzyskania przychodów w części dotyczącej działalności objętej obowiązkiem podatkowym w zakresie podatku dochodowego;

wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych oraz spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji;

Przepisy podatkowe nie definiują pojęcia „jednostronne świadczenie”. Z orzecznictwa sądowego wynika, że są to świadczenia dokonywane przez jedną ze stron na rzecz drugiej, bez jakiejkolwiek ekwiwalentności świadczenia tej drugiej strony (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 17 lutego 2004 r., sygn. akt I SA/Łd 45/2003). W wyroku z 28 lipca 2005 r., sygn. akt FSK 1720/04 Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził: „jednostronne świadczenie spółki na rzecz jej udziałowca w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych to takie, któremu nie odpowiada wzajemne świadczenie udziałowca na rzecz spółki”.

Jako jednostronne świadczenia uważane są więc sytuacje, gdy spółka kapitałowa wykonuje świadczenie na rzecz swojego wspólnika, nie otrzymując w zamian żadnych świadczeń wzajemnych, czyli tylko jedna ze stron jest uprawniona, a druga tylko zobowiązana.

Nie znajdzie on wiec zastosowania w tym przypadku, ponieważ występuje tu obustronne świadczenie (wzajemne): Spółka finansuje szkolenie, a Członek Zarządu wykonuje świadczenia na rzecz Spółki przy użyciu pozyskanych podczas szkolenia kompetencji.

Nie ma w niniejszej sprawie zastosowania również art. 16 ust. 1 pkt 38a, ponieważ zarząd spółki z ograniczoną odpowiedzialnością pełni funkcję wykonawczą i nie jest organem stanowiącym. W ten sposób ustawodawca nie wyłącza możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków ponoszonych na rzecz Członków Zarządu.

Odnosząc treść cytowanych powyżej przepisów do opisu przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że wydatki ponoszone przez Spółkę na szkolenia dla członków zarządu w postaci kursów języka angielskiego i inwestycji na rynku kapitałowym mogą stanowić, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, koszty uzyskania przychodów Spółki.

W związku z tym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest również kwestia, czy szkolenia w postaci kursu języka angielskiego stanowią dla Spółki koszty związane z uzyskaniem przychodu z innych źródeł oraz czy szkolenia w postaci kursu z inwestycji na rynku kapitałowym stanowią dla Spółki koszty związane z uzyskaniem przychodu z zysków kapitałowych zgodnie z art. 7b ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o CIT.

Ogólnie przyjmuje się, że wydatki poniesione na rzecz członków zarządu są związane z ogólnym funkcjonowaniem spółki i podlegają zaliczeniu do kosztów podatkowych jako koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami (tzw. koszty pośrednie).

Natomiast, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o CIT, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b ustawy o CIT, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy o CIT, dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Należy zauważyć, że przychody podatników podatku dochodowego od osób prawnych zostały rozdzielone na źródła:

  • z zysków kapitałowych oraz
  • z innych źródeł.

Wydzielając źródło przychodów z zysków kapitałowych na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych, ustawodawca zamieścił w ustawie katalog, w którym określił listę przychodów alokowanych do tego źródła. Katalog ten został zawarty w art. 7b ust. 1 ustawy o CIT. Na podstawie powyższego przepisu:

Za przychody z zysków kapitałowych uważa się:

1) przychody z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4b, stanowiące przychody faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym:

a) dywidendy, nadwyżki bilansowe w spółdzielniach oraz otrzymane przez uczestników funduszy inwestycyjnych lub instytucji wspólnego inwestowania dochody tego funduszu lub tej instytucji, w przypadku gdy statut przewiduje wypłacanie tych dochodów bez odkupywania jednostek uczestnictwa albo wykupywania certyfikatów inwestycyjnych,

b) przychody z umorzenia udziału (akcji) lub ze zmniejszenia ich wartości,

c) przychody z wystąpienia wspólnika ze spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, które następuje w inny sposób niż określony w lit. b,

d) przychody ze zmniejszenia udziału kapitałowego wspólnika w spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, które następuje w inny sposób niż określony w lit. b,

e) wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, f) równowartość zysku osoby prawnej oraz spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, przeznaczonego na podwyższenie jej kapitału zakładowego, równowartość nadwyżki bilansowej spółdzielni przeznaczonej na podwyższenie funduszu udziałowego oraz równowartość kwot przekazanych na ten kapitał (fundusz) z innych kapitałów (funduszy) takiej osoby prawnej lub spółki,

g) dopłaty otrzymane w przypadku połączenia lub podziału podmiotów lub

h) przychody wspólnika spółki dzielonej, z wyjątkiem podziału przez wyodrębnienie, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie - majątek przejmowany na skutek podziału lub majątek pozostający w spółce, nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa,

i) zapłata, o której mowa w art. 12 ust. 4d, j) wartość niepodzielonych zysków w spółce oraz wartość zysku przekazanego na inne kapitały niż kapitał zakładowy w spółce przekształcanej – w przypadku przekształcenia spółki w spółkę niebędącą osobą prawną, z tym że przychód określa się na dzień przekształcenia,

k) odsetki od udziału kapitałowego, wypłacane na rzecz wspólnika przez spółkę, o której mowa w art. 1 ust. 3, l) odsetki od pożyczki udzielonej osobie prawnej lub spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, jeżeli wypłata odsetek od takiej pożyczki lub ich wysokość uzależnione są od osiągnięcia zysku przez tę osobę prawną lub spółkę lub od wysokości tego zysku (pożyczka partycypacyjna),

m) przychody uzyskane w następstwie przekształceń, łączenia lub podziałów podmiotów, w tym:

  • przychody osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, przejmującej w następstwie łączenia lub podziału majątek lub część majątku innej osoby prawnej lub spółki,
  • przychody wspólnika spółki łączonej lub dzielonej,
  • przychody spółki dzielonej,

n) przychód ze zmniejszenia kapitału akcyjnego w prostej spółce akcyjnej;

1a) przychody uzyskane w następstwie przekształceń, łączenia lub podziału podmiotów;

1b) przychody uzyskane w następstwie likwidacji spółki niebędącej osobą prawną, wystąpienia wspólnika z takiej spółki lub zmniejszenia udziału kapitałowego w takiej spółce, jeżeli Rzeczpospolita Polska traci prawo do opodatkowania dochodów ze zbycia otrzymanych składników majątku;

2) przychody z tytułu wniesienia do osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, wkładu niepieniężnego;

3) inne, niż określone w pkt 1 i 2, przychody z udziału (akcji) w osobie prawnej lub spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, w tym:

a) przychody ze zbycia udziału (akcji), w tym ze zbycia dokonanego celem ich umorzenia,

b) przychody uzyskane w wyniku wymiany udziałów;

4) przychody ze zbycia ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną;

5) przychody ze zbycia wierzytelności uprzednio nabytych przez podatnika oraz wierzytelności wynikających z przychodów zaliczanych do zysków kapitałowych;

6) przychody:

a) z praw majątkowych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7, z wyłączeniem przychodów z licencji bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych oraz praw wytworzonych przez podatnika,

b) z papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem pochodnych instrumentów finansowych służących zabezpieczeniu przychodów albo kosztów, niezaliczanych do zysków kapitałowych,

c) z tytułu uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych lub instytucjach wspólnego inwestowania,

d) z najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnych charakterze dotyczącej praw, o których mowa w lit. a-c,

e) ze zbycia praw, o których mowa w lit. a-c,

f) z wymiany waluty wirtualnej na środek płatniczy, towar, usługę lub prawo majątkowe inne niż waluta wirtualna lub z regulowania innych zobowiązań walutą wirtualną.

Wyodrębnienie źródeł przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych dotyczy również kosztów uzyskania przychodów. Tym samym, koszty takie będą mogły podlegać zaliczeniu do źródła zyski kapitałowe, o ile dotyczą kategorii przychodu wskazanej w art. 7b ustawy o CIT.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 15 ust. 2b ustawy o CIT:

w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody z zysków kapitałowych oraz przychody z innych źródeł przychodów, przepisy ust. 2 i 2a stosuje się także do przypisywania do każdego z tych źródeł kosztów innych niż bezpośrednio związane z przychodami.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o CIT:

jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym, oraz koszty związane z przychodami ze źródeł, z których dochody nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym lub są zwolnione z podatku dochodowego, a nie jest możliwe przypisanie danych kosztów do źródła przychodów, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają osiągnięte w roku podatkowym przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. Przepis art. 7 ust. 3 pkt 3 stosuje się odpowiednio.

Oznacza to, że warunkiem niezbędnym do ustalenia wysokości kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 2b ustawy o CIT, jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

  • faktyczne poniesienie wydatków zaliczanych do kosztów innych niż bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów zarówno z zysków kapitałowych jak i przychodów z innych źródeł przychodów,
  • brak możliwości przyporządkowania wydatków zaliczanych do kosztów innych niż bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów z zysków kapitałowych oraz przychodów z innych źródeł przychodów.

W związku z tym, koszty, które dotyczą przychodów z zysków kapitałowych określonych w art. 7b ust. 1 ustawy o CIT, winny być kwalifikowane do źródła, do którego kwalifikowane są przychody. Tym samym, wydatki poniesione na szkolenie z inwestowania na rynku kapitałowym mogą zostać zaliczone do kosztów związanych z uzyskaniem przychodu z zysków kapitałowych, a kurs języka angielskiego jako koszt związany z przychodami z innych źródeł.

Wobec powyższego Państwa stanowisko w zakresie pytania 3 i 4 należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2023 r., poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 z późn. zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00