Interpretacja indywidualna z dnia 15 grudnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-2.4011.616.2023.6.MC

Amortyzacja samochodu osobowego po wykupie z leasingu.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Dnia 25 sierpnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek – brak daty sporządzenia – o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczypodatku dochodowego od osób fizycznych.

Uzupełnił go Pan pismem z 25 sierpnia 2023 r. (data wpływu 25 sierpnia 2023 r.) oraz – w odpowiedzi na wezwania – pismem z 26 października 2023 r. (data wpływu 27 października 2023 r.) oraz pismem z 23 listopada 2023 r. (data wpływu 29 listopada 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Posiada Pan nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w myśl art. 3 ust 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Działalność gospodarczą prowadzi Pan od 1 listopada 2016 r. (działalność zawieszona na okres 31 sierpnia 2017 r. – 1 lutego 2019 r.). Obecnie aktywną działalność gospodarczą prowadzi Pan w zakresie wykonywania instalacji elektrycznych i teletechnicznych (główne PKD 43.21.Z). Dokumentacja jest prowadzona na zasadzie KPIR, podatek liniowy (19%). Umowa leasingu operacyjnego została zawarta 12 stycznia 2023 r. Finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu nie korzystał ze zwolnień w podatku dochodowym na podstawie art. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przepisów o specjalnych strefach ekonomicznych, art. 23, 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. Do firmy został zakupiony samochód ciężarowy (…), o maksymalnej wadze całkowitej 3500 kg, za kwotę netto (…) zł (wycena salonu). W tę cenę została wliczona zabudowa, całkowita kwota brutto (…) zł. Ponieważ samochód był przerabiany (zabudowa – drugi rząd siedzeń) została odprowadzona akcyza w wysokości 18,6%. Zapłata akcyzy zwiększyła wartość umowy leasingowej do kwoty (…) zł netto, (…) zł brutto. Samochód jest wykorzystywany wyłącznie w celach firmowych. Został złożony VAT-26 do urzędu skarbowego. Rozlicza Pan 100% VAT. W leasingu operacyjnym umowa wiąże Pana na 36 miesięcy (3 lata). Spełniony warunek normatywnego okresu amortyzacji.

Samochód spełnia definicję samochodu osobowego w myśl art. 5a pkt 19a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Samochód nie jest pojazdem elektronicznym w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy o elektromobilności i paliwach alternatywnych.

Samochód nie jest udostępniany przez Pana na podstawie umowy leasingu i umowy najmu. Opłata końcowa związana jest z wykupem przedmiotu umowy leasingu na własność.

Umowa leasingu spełnia warunki określone w art. 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wykup samochodu wynosi 1% umowy (uzupełnienie: wykup będzie wynosił (…) zł netto).

Uzupełnienia opisu zdarzenia przyszłego

Samochód nie jest i nie będzie użytkowany w celach prywatnych. Samochód jest przystosowany do jeżdżenia na budowy, posiada dużą przestrzeń załadunkową, może się nim poruszać do 7 pracowników, ze względu na swoje gabaryty jest niepraktyczny do poruszania się w mieście (…), uciążliwe byłoby parkowanie samochodu w centrum miasta (długość samochodu ok. 6,5 m, wiadomo taki samochód zwrotny nie jest). Samochód nie ma bogatego wyposażenia, przez co nie byłby wygodny do użytkowania prywatnego. Posiada Pan inny samochód na użytek mieszany. W firmie jest wprowadzony regulamin, który zabrania używania samochodów firmowych do celów prywatnych. Jest prowadzona ewidencja przebiegu pojazdów. Posiada Pan regulamin użytkowania samochodu. Umowa leasingu została podpisana tylko i wyłącznie z myślą o działalności gospodarczej. Wiedział Pan, że będzie podpisywał nowe umowy na roboty, które są realizowane w całej Polsce, dlatego musiał Pan zainwestować w kolejny samochód tak, aby pracownicy mieli czym dojechać na budowę. Od momentu zakupu samochodu zwiększył Pan zatrudnienie. W samochodzie prowadzona jest ewidencja przebiegu pojazdu. Pracownicy po pracy/delegacji odprowadzają samochód na bazę. Samochód ma prowadzoną ewidencję przebiegu pojazdu, tzw. kilometrówkę. Samochód posiada nawigację (na zagranicznej platformie), z buforem danych do 3 miesięcy. Samochód nie jest samochodem specjalnym, tym samym nie spełnia § 2 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 marca 2014 r. poz. 407. Pojazd nie jest pojazdem specjalnym, określonym w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 maja 2014 r. poz. 709.

Z samochodu, oprócz Pana, będą korzystać pracownicy w celu realizacji zleconych Pana firmie robót. Wyklucza Pan użytkowanie samochodu do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Regulamin kategorycznie zabrania użytku samochodu do celów niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Ma Pan dostęp przez portal GPS do sprawdzenia, gdzie znajduje się samochód. Po wykupie samochodu zamierza Pan używać go tylko w działalności gospodarczej. Samochód nie jest samochodem specjalnym, o którym mowa w art. 5a pkt 19a) lit. c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r.

Samochód nie jest środkiem trwałym w Pana firmie. Samochód jest w leasingu operacyjnym. Pytania dotyczą kosztów uzyskania przychodów. Samochód po wykupie planuje używać w taki sam sposób jak przed wykupem, tzn. wyłącznie w działalności gospodarczej, planuje Pan prowadzenie w dalszym ciągu ewidencji przebiegu pojazdu. Po wykupie nie planuje Pan zmiany tablic rejestracyjnych pojazdu, a jedynie przerejestrowanie na Pana firmę.

Pytanie

Samochód po wykupie będzie amortyzowany. Kwotę, jaką wpisuję do amortyzacji, to kwota kapitału z ostatniej faktury czy obecna na dzień wykupu wartość rynkowa?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem samochód po wykupie Pan amortyzuje. Kwota, jaką wpisuje Pan do amortyzacji, to końcowa kwota kapitału/opłata końcowa.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów, powinien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

· pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami lub źródłem przychodów i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

· nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

· być właściwie udokumentowany.

Przy czym – związek przyczynowy między poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodów bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem ich źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodów to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodów w przyszłości.

Podkreślam przy tym, że obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo-skutkowego między poniesionym wydatkiem a przychodami uzyskanymi z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tych przychodów – każdorazowo spoczywa na podatniku.

Ponadto – jak już wcześniej wspomniałem – aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów, nie może znajdować się na liście wydatków określonej w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Składnik majątku może zostać zaliczony do środków trwałych, jeżeli łącznie zostaną spełnione następujące warunki:

- stanowi własność lub współwłasność podatnika,

- został nabyty lub wytworzony we własnym zakresie,

- jest kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania (jest wyposażony we wszystkie elementy konstrukcyjne umożliwiające jego funkcjonowanie, zgodnie z przeznaczeniem; przez sformułowanie „zdatny do użytku” należy rozumieć możliwość faktycznego oraz prawnego jego użytkowania),

- przewidywany okres używania tego składnika na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej jest dłuższy niż rok (decyzja w tym względzie należy do podatnika),

- składnik ten jest wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo został oddany do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 22d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 22d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 22f ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 22g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Powyższe oznacza, że w przypadku samochodów osobowych są limity w wysokości 225 000 zł (w odniesieniu do elektrycznych samochodów osobowych i samochodów osobowych napędzanych wodorem) oraz 150 000 zł (w przypadku pozostałych samochodów osobowych) dotyczące uwzględniania w kosztach uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego, dokonywanych według zasad określonych w art. 22a-22o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Limit wynikający z art. 23 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy także wykupu samochodu osobowego na podstawie zawartej umowy leasingu, tj. w przypadku dokonywania późniejszych odpisów amortyzacyjnych.

W myśl art. 5a pkt 19a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że obecnie aktywną działalność gospodarczą prowadzi Pan w zakresie wykonywania instalacji elektrycznych i teletechnicznych. Działalność opodatkowuje Pan 19% podatkiem liniowym i prowadzi Pan podatkową księgę przychodów i rozchodów. W styczniu 2023 r. zawarł Pan umowę leasingu operacyjnego. Dotyczy ona samochodu Fiat Ducato (według dowodu rejestracyjnego jest to samochód ciężarowy, liczba miejsc siedzących 7) o maksymalnej wadze całkowitej 3500 kg. W cenę została wliczona zabudowa, ponieważ samochód był przerabiany (zabudowa – drugi rząd siedzeń). Samochód jest wykorzystywany wyłącznie w celach prowadzenia działalności gospodarczej. Umowę leasingu operacyjnego zawarł Pan na 36 miesięcy (3 lata). Samochód spełnia definicję samochodu osobowego w myśl art. 5a pkt 19a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Samochód nie jest udostępniany przez Pana na podstawie umowy leasingu i umowy najmu. Opłata końcowa związana jest z wykupem przedmiotu umowy leasingu na własność. Wykup samochodu wynosi 1% umowy ((…) zł netto). Po wykupie samochodu zamierza Pan używać go tylko w działalności gospodarczej. Samochód nie jest środkiem trwałym w Pana firmie.

Skoro z opisu sprawy wynika, że kwota wykupu samochodu z leasingu operacyjnego jest niższa niż 10 000 zł, ma Pan 3 możliwości:

-od razu zaliczyć tę kwotę do kosztów uzyskania przychodów,

-wpisać samochód do ewidencji środków trwałych i go amortyzować,

-wpisać samochód do ewidencji środków trwałych i skorzystać z jednorazowej amortyzacji.

W przypadku, gdy zdecyduje się Pan na amortyzację samochodu, kwotę wykupu samochodu powinien Pan wpisać do ewidencji środków trwałych jako wartość początkową Pana środka trwałego, która będzie podstawą do dokonywania odpisów amortyzacyjnych.

Jednocześnie skoro kwota wykupu jest mniejsza niż 150 000 zł, to limit wynikający z art. 23 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie odpisów amortyzacyjnych w Pana przypadku nie znajdzie zastosowania.

Reasumując – wartość wykupionego samochodu osobowego będzie stanowić wartość pojazdu określona na fakturze zakupu, która równa jest wartości końcowej wynikającej z umowy leasingowej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pana wniosek w odniesieniu do:

-pytań nr 1 i nr 3 dotyczących podatku dochodowego od osób fizycznych oraz

-pytania nr 2 dotyczącego podatku od towarów i usług

podlega odrębnym rozstrzygnięciom.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).