Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 4 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.725.2023.1.ICZ

Brak obowiązku skorygowania sprzedaży w stosunku do której skorzystano z tzw. „ulgi na złe długi”.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usługjest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 października 2023 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy kwestii skorygowania sprzedaży w stosunku do której skorzystano z tzw. „ulgi na złe długi”.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

S. (...), zarejestrowana jest jako podatnik Vat czynny. Deklaracje JPK VAT składane są za okresy miesięczne do Naczelnika (...).

W celu współpracy S. zawarła z K. na przerób z materiałów powierzonych następujące umowy:

1)nr (...) na przerób (...) zmienioną aneksami nr (...).

2)umowę nr przerób (...) zmienioną aneksami nr (...).

W wyniku podpisania aneksu nr (...) . do umowy nr (...), które dotyczyły wzrostu wynagrodzenia za świadczone usługi między stronami powstały rozbieżne stanowiska dotyczące momentu zmiany wysokości należnego wynagrodzenia.

W okresie tym zostały wystawione faktury sprzedażowe przez S., których odbiorcą była K.

Powyższe faktury zostały uregulowanie tylko do wysokości wynagrodzenia uznanego przez odbiorcę, natomiast pozostała część niezapłaconych faktur w wysokości 7.545.085,28 zł stanowiła przedmiot sporu.

W związku z brakiem zapłaty należności oraz spełnieniu pozostałych warunków wynikających z art. 89a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zostały dokonane stosowne korekty podstawy opodatkowania oraz podatku należnego deklaracji JPK VAT wg poniższego zestawienia.

Nr faktury

Kwota brutto

Kwota netto

Kwota vat

Termin zastosowania ulgi

(....)

(....)

(....)

(....)

(....)(....)

(...)

(....)

(....)

(....)

Razem

7 545 085,28

5 954 429,92

1 369 518,88

W wyniku przeprowadzonych rozmów oraz chęci ugodowego rozwiązania konfliktu, sprzedający uznał stanowisko kupującego. Na tą okoliczność zostało podpisane porozumienie nr rej. (...) oraz w grudniu 2022 r. zostały wystawione faktury korygujące sprzedaż (in minus) zmniejszające kwotę należności.

Wartość faktur korygujących sprzedaż in minus została wystawiona w wysokości dokonanej w/w korekty podstawy opodatkowania oraz podatku należnego deklaracji JPK VAT w związku z brakiem zapłaty należności oraz spełnieniu pozostałych warunków wynikających z art. 89a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tzw. ulga na złe długi).

Łączna wartość faktur korygujących sprzedaż in minus wyniosła: netto -5.954.429,92 zł, VAT -1.369.518,88 zł, brutto -7.545.085,28 zł. Odbiór faktur korygujących sprzedaż in minus został potwierdzony przez odbiorcę w grudniu 2022 r. W związku z tym że, korekty faktur sprzedażowych zmiejszajacych kwotę należności nie stanowią uregulowania należności, przedmiotowe faktury nie zostały wykazane w JPK VAT za 12.2022 r.

Pytanie

Czy prawidłowe jest stanowisko, w którym w przedstawionym stanie faktycznym skorygowanie sprzedaży w stosunku do których skorzystano z tzw. „ulgi na złe długi” poprzez wystawienie faktur korygujących zmniejszających kwotę należności nie powoduje obowiązku korekty tzw. „ulgi na złe długi”, o której mowa w art. 89a ust. 4 ustawy VAT poprzez zwiększenie kwoty podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego VAT na podstawie art. 89a ust. 4 Ustawy VAT w rozliczeniu za miesiące wystawienia faktur korygujących?

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie z przepisami Ustawy Vat, jeżeli po skorzystaniu z tzw. „ulgi na złe długi” należność zostanie uregulowana, której nieściągalność została uprawdopodobniona oraz dokonano korekty podstawy opodatkowania i podatku należnego VAT należy odpowiednio zwiększyć podstawę opodatkowania i podatek należny.

Powyższe wynika z przepisu art. 89a ust 4 Ustawy VAT, stosownie do treści którego w przypadku gdy po dokonaniu korekty określonej w art. 89a ust. 1 Ustawy VAT należność została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie, podatnik obowiązany jest odpowiednio zwiększyć podstawę opodatkowania oraz podatek należny VAT w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana lub zbyta. W przypadku częściowego uregulowania należności podstawę opodatkowania oraz podatek należny VAT zwiększa się w odniesieniu do tej części.

Powołany przepis łączy zatem obowiązek zwiększenia podstawy opodatkowania oraz podatku należnego VAT, uprzednio objętych tzw. „ulgą na złe długi”, z enumeratywnie wymienionymi przesłankami - uregulowaniem należności w jakiejkolwiek formie lub jej zbyciem. Katalog tych przesłanek jest zamknięty i nie podlega wykładni rozszerzającej.

Korekta faktury nie została wskazana jako okoliczność zobowiązująca do odpowiedniego zwiększenia podstawy opodatkowania oraz podatku należnego VAT. Wystawienie faktury korygującej nie stanowi również uregulowania należności lub jej zbycia. Nie mieści się zatem w ustawowym katalogu przesłanek do skorygowania odliczeń dokonanych w ramach tzw. "ulgi na złe długi”. Nie wpływa zatem na prawo do obniżenia podstawy opodatkowania i podatku należnego VAT zrealizowanego przez podatnika na podstawie przepisu art. 89a ust. 1 Ustawy VAT.

Mając na uwadze przytoczone powyżej przepisy Ustawy VAT zdaniem Sieci Badawczej Łukasiewicz Instytut Metali Nieżelaznych, nie ma podstaw aby uznać, że wystawienie przedmiotowych faktur korygujących sprzedaż były związane z obowiązkiem skorygowania podstawy opodatkowania oraz podatku należnego VAT na podstawie art. 89a ust. 4 Ustawy VAT.

Jednocześnie w analizowanym stanie faktycznym nie będzie miał zastosowania art. 29a ust. 13 Ustawy VAT- pomimo wystawienia faktur korygujących i posiadania dokumentacji, z której wynika uzgodnienie warunków obniżenia podstawy opodatkowania oraz podatku należnego VAT sprzedający nie będzie uprawniony do obniżenia podstawy opodatkowania oraz podatku należnego VAT o kwoty wynikające z faktur korygujących, bowiem w tym przypadku została już obniżona podstawa opodatkowania oraz podatek należny VAT w związku z zastosowaniem tzw. „ulgi na złe długi”. W związku z powyższym przedmiotowe faktury korygujące sprzedaż nie zostały wykazane w JPK VAT.

Jednocześnie w analizowanym stanie faktycznym nie będzie miał zastosowania art. 29a ust. 13 Ustawy VAT - pomimo wystawienia faktur korygujących i posiadania dokumentacji, z której wynika uzgodnienie warunków obniżenia podstawy opodatkowania oraz podatku należnego VAT sprzedający nie będzie uprawniony do obniżenia podstawy opodatkowania oraz podatku należnego VAT o kwoty wynikające z faktur korygujących, bowiem w tym przypadku została już obniżona podstawa opodatkowania oraz podatek należny VAT w związku z zastosowaniem tzw. „ulgi na złe długi”.

W związku z powyższym przedmiotowe faktury korygujące sprzedaż nie zostały wykazane w JPK VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT,

opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy,

podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl art. 29a ust. 7 ustawy,

podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1) stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;

2) udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;

3) otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Stosownie do art. 29a ust. 10 ustawy,

podstawę opodatkowania obniża się o:

1) kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;

2) wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;

3) zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;

4) wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.

Zgodnie z art. 29a ust. 13 ustawy,

w przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się za okres rozliczeniowy, w którym podatnik wystawił fakturę korygującą, pod warunkiem że z posiadanej przez tego podatnika dokumentacji wynika, że uzgodnił on z nabywcą towaru lub usługobiorcą warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów lub świadczenia usług określone w fakturze korygującej oraz warunki te zostały spełnione, a faktura ta jest zgodna z posiadaną dokumentacją. W przypadku gdy w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca, podatnik nie posiada dokumentacji, o której mowa w zdaniu pierwszym, obniżenia podstawy opodatkowania dokonuje za okres rozliczeniowy, w którym dokumentację tę uzyskał.

Zgodnie z art. 29a ust. 14 ustawy,

przepis ust. 13 stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

Zasady rozliczenia podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności, określanej często jako tzw. ulga na złe długi, zostały określone w przepisach art. 89a i art. 89b ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 89a ust. 1 ustawy,

podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Korekta dotyczy również podstawy opodatkowania i kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Natomiast w myśl art. 89a ust. 1a ustawy,

nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną, w przypadku gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 90 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Jednocześnie, na podstawie art. 89a ust. 3 ustawy,

korekta, o której mowa w ust. 1, może nastąpić w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną, pod warunkiem że do dnia złożenia przez wierzyciela deklaracji podatkowej za ten okres wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie.

Zgodnie z art. 89a ust. 4 ustawy,

w przypadku gdy po złożeniu deklaracji podatkowej, w której dokonano korekty, o której mowa w ust. 1, należność zastała uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie, wierzyciel obowiązany jest do zwiększenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana lub zbyta. W przypadku częściowego uregulowania należności, podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego zwiększa się w odniesieniu do tej części.

Przywołane wyżej przepisy art. 89a ustawy dopuszczają możliwość dokonania przez podatnika korekty podstawy opodatkowania i podatku należnego, który powstał w związku z dostawą towarów lub świadczeniem usług na terytorium kraju, w sytuacji gdy nabywca towaru bądź usługi nie dokonał zapłaty na rzecz dostawcy.

Ponadto, stosownie do art. 89a ust. 5 ustawy,

wierzyciel informuje o korekcie, o której mowa w ust. 1, właściwego dla niego naczelnika urzędu skarbowego w deklaracji podatkowej, w której dokonuje tej korekty.

Zgodnie z wyżej cytowanymi przepisami skorzystanie przez wierzyciela z możliwości korekty podatku należnego od nieściągalnych wierzytelności, a następnie jej uregulowanie bądź zbycie w jakiejkolwiek formie, powoduje obowiązek zastosowania się do normy z art. 89a ust. 4 ustawy.

Zgodnie z definicją (według Internetowego Słownika Języka Polskiego – http://www.sjp.pwn.pl), „uregulować” oznacza „uiścić jakąś należność”. Należy zatem wyjaśnić, że sformułowanie „należność została uregulowana” należy rozumieć jako zaspokojenie wierzyciela, powodujące wygaśnięcie jego roszczeń wobec dłużnika.

Z uwagi na literalną wykładnię ww. przepisów wskazać należy, że uregulowanie należności lub zbycie w jakiejkolwiek formie odbywa się poprzez zaspokojenie całości lub części roszczeń wynikających z wierzytelności, wskutek uiszczenia należności, przez dłużnika, bądź osobę trzecią na rzecz wierzyciela.

W świetle art. 106b ust. 1 ustawy,

podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1) sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

2) wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a;

3) wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

4) otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:

a) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

b) czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4,

c) dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b.

Zgodnie z art. 106j ust. 1 ustawy,

w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

1) podstawa opodatkowania lub kwota podatku wskazana w fakturze uległa zmianie,

2) (uchylony)

3) dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,

4) dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,

5) stwierdzono pomyłkę w jakiejkolwiek pozycji faktury

- podatnik wystawia fakturę korygującą.

Faktura korygująca, stosownie do art. 106j ust. 2 ustawy, powinna zawierać:

1) (uchylony)

2) numer kolejny oraz datę jej wystawienia;

2a) numer identyfikujący w Krajowym Systemie e-Faktur fakturę, której dotyczy faktura korygująca - w przypadku faktury korygującej w postaci faktury ustrukturyzowanej;

3) dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:

a) określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-5,

b) nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą;

4) (uchylony)

5) jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego - odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;

6) w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 - prawidłową treść korygowanych pozycji.

W myśl art. 106j ust. 3 ustawy,

w przypadku gdy podatnik udziela opustu lub obniżki ceny, może wystawić fakturę korygującą dotyczącą dostaw towarów lub świadczenia usług na rzecz jednego odbiorcy w danym okresie, która:

1) zawiera dodatkowo wskazanie okresu, do którego odnoszą się udzielany opust lub udzielana obniżka;

2) może nie zawierać nazwy (rodzaju) towaru lub usługi objętych korektą - w przypadku gdy korekta dotyczy wszystkich dostaw towarów i świadczonych usług.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii czy skorygowanie sprzedaży w stosunku do których skorzystano z tzw. „ulgi na złe długi” poprzez wystawienie faktur korygujących zmniejszających kwotę należności nie powoduje obowiązku korekty tzw. „ulgi na złe długi”, o której mowa w art. 89a ust. 4 ustawy VAT poprzez zwiększenie kwoty podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego VAT na podstawie art. 89a ust. 4 ustawy VAT w rozliczeniu za miesiące wystawienia faktur korygujących.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz stan prawny wskazać należy, że wystawienie faktur korygujących nie jest uregulowaniem należności, o którym mowa w art. 89a ust. 4 ustawy, w związku z tym nie będą mieli Państwo obowiązku zwiększenia podstawy opodatkowania oraz podatku należnego. Nie będzie także miał w tym przypadku zastosowania art. 29a ust. 10 ustawy, ponieważ podatnik nie ma prawa obniżać podstawy opodatkowania i podatku, których obniżenia już dokonał, stosując prawo do korekty wierzytelności nieściągalnych z art. 89a ustawy.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że wystawienie faktur korygujących nie mieści się w ustawowym katalogu przesłanek zobowiązującym Państwa – wierzyciela – do korygowania odliczeń dokonanych w ramach tzw. „ulgi na złe długi”. Tym samym, nie wpływa na prawo do obniżenia podstawy opodatkowania i podatku należnego VAT zrealizowanego na podstawie art. 89a ust. 1 ustawy. Oznacza to, że skorygowanie faktur sprzedaży w stosunku do której Państwo skorzystali z tzw. „ulgi na złe długi”, poprzez wystawienie faktur korygujących zmniejszających kwotę należności, nie spowoduje obowiązku zwiększenia kwoty podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku VAT należnego.

Wobec powyższego Państwa stanowisko, zgodnie z którym nie ma podstaw aby uznać, że wystawienie przedmiotowych faktur korygujących sprzedaż, były związane z obowiązkiem skorygowania podstawy opodatkowania oraz podatku należnego VAT na podstawie art. 89a ust. 4 Ustawy VAT - jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym lub zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00