Interpretacja

TEMATY:

Interpretacja indywidualna z dnia 2 lutego 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-2.4012.632.2023.2.MGO

Sprzedaż wydzielonych z Nieruchomości działek podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 listopada 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 13 listopada 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie uznania sprzedaży działek wyodrębnionych z Nieruchomości za czynność niepodlegającą opodatkowaniu VAT. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 26 stycznia 2024 r. (wpływ 26 stycznia 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości gruntowej rolnej, którą w 2014 r. nabył od … do majątku prywatnego, o powierzchni … ha, dalej „Nieruchomość”.

Do 2019 r. podatnik wykorzystywał ww. nieruchomość na cele rolne, nie dokonywał na przedmiotowej nieruchomości żadnych zmian.

W 2019 r. Wnioskodawca ze względu na potrzeby życiowe, postanowił sprzedać nieruchomość. Wielkość nieruchomości nie pozwalała na jej łatwą sprzedaż, co w konsekwencji zmusiło Sprzedającego do przeprowadzenia procedury podziału nieruchomości na mniejsze działki, do czego konieczne było również (wymóg prawny przy podziale nieruchomości) uzyskanie warunków zabudowy.

W 2019 r. wójt gminy wydał decyzję o ustaleniu warunków zabudowy, która była podstawą do złożenia w 2020 r. wniosku o podział nieruchomości rolnej celem wydzielenia 18 działek oraz wydzielenie drogi wewnętrznej, tj.

- Działka … pow. … m²

- Działka … pow. … m² droga wewnętrzna

- Działka … pow. … m²

Łączna powierzchnia wydzielonych działek wyniosła … ha plus droga wewnętrzna … ha pozostała część to działka o powierzchni … ha. Decyzja o podziale przedmiotowej nieruchomości rolnej została wydana przez Wójta Gminy w 2020 r.

W związku z tym, iż nieruchomość jest położona około 400 km od miejsca zamieszkania Wnioskodawcy i nie mógł on ze względu na swoje bieżące obowiązki zająć się sprzedażą wydzielonych działek osobiście w 2021 r. podpisał Pan umowę z biurem pośrednictwa nieruchomości celem pozyskania nabywców na przedmiotowe działki.

Pierwsze umowy przedwstępne podatnik podpisał w 2021 r.

Następnie zawarto w 2021 r. umowy przyrzeczone sprzedaży nieruchomości. Działki rolne zostały sprzedane z prawem służebności gruntowej przechodu i przejazdu przez drogę wewnętrzną.

W 2022 r, ze względu na utrudniony dostęp do działek, dokonał Pan utwardzenia drogi wewnętrznej.

Ponadto w 2022 r. Sprzedający wybudował wodociąg, który przekazał gminie. Było to podyktowane wymogami technicznym otrzymanymi od gminy, który to dokument stanowił uzupełnienie zapewnia na wodę, które to było dokumentem stanowiącym załącznik do wniosku o warunków zabudowy na podstawie którego został one wydane. Zapewnienie jest jednym z elementów wniosku o warunki zabudowy oraz jednym z kluczowym warunków do uzyskania warunków zabudowy. Art. 61 z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, Dz. U. 2023, poz. 977:

1. Wydanie decyzji o warunkach zabudowy jest możliwe jedynie w przypadku łącznego spełnienia następujących warunków:

1)co najmniej jedna działka sąsiednia, dostępna z tej samej drogi publicznej, jest zabudowana w sposób pozwalający na określenie wymagań dotyczących nowej zabudowy w zakresie kontynuacji parametrów, cech i wskaźników kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu, w tym gabarytów i formy architektonicznej obiektów budowlanych, linii zabudowy oraz intensywności wykorzystania terenu;

1a) teren jest położony na obszarze uzupełnienia zabudowy;

2)teren ma dostęp do drogi publicznej;

3)istniejące lub projektowane uzbrojenie terenu, z uwzględnieniem ust. 5, jest wystarczające dla zamierzenia budowlanego;

4)teren nie wymaga uzyskania zgody na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne albo jest objęty zgodą uzyskaną przy sporządzaniu miejscowych planów, które utraciły moc na podstawie art. 67 ustawy, o której mowa w art. 88 ust. 1;

5)decyzja jest zgodna z przepisami odrębnymi;

6)zamierzenie budowlane nie znajdzie się w obszarze:

a)w stosunku do którego decyzją o ustaleniu lokalizacji strategicznej inwestycji w zakresie sieci przesyłowej, o której mowa w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. o przygotowaniu i realizacji strategicznych inwestycji w zakresie sieci przesyłowych (Dz. U. z 2022 r. poz. 273 i 1846 oraz z 2023 r. poz. 595), ustanowiony został zakaz, o którym mowa w art. 22 ust. 2 pkt 1 tej ustawy,

b)226 strefy kontrolowanej wyznaczonej po obu stronach gazociągu, o którym mowa w art. 53 ust. 5e pkt 2,

c) strefy bezpieczeństwa wyznaczonej po obu stronach rurociągu.

Reasumując przy warunkach zabudowy Sprzedający w odpowiedzi na wniosek w sprawie zapewnienia dostawy wody z sieci wodociągowej otrzymał informację/zapewnienie, iż „istnieje możliwość wykonania sieci wodociągami wraz z przyłączeniami do działki ... Przed przystąpieniem do tego zadania należy zwrócić się o warunki techniczne przyłączenia do sieci wodociągowej działki …” co sprzedający zrobił. W warunkach technicznych przyłączenia do sieci wodociągowej dla 16 działek po podziale działki … tj.: działki o nr: …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …

Gmina wskazała między innymi to, iż należy zbudować nową nitkę wodociągu, wzdłuż istniejącego tzn. wpiąć się na początku działki do wodociągu istniejącego wzdłuż działki a następnie spiąć wybudowaną nitkę z powrotem na końcu działki do istniejącego wodociągu oraz podpisać umowę przekazania tej nowo powstałej sieci wodociągowej gminie. Gmina ustaliła treść umowy oraz warunki przekazania i ustalił kwotę przekazania na 1 zł (jeden złoty). Sprzedający był przekonany, iż działki będą mogły się przyłączyć do wodociągu biegnącego wzdłuż działki po uzyskaniu warunków zabudowy okazało się, iż będzie musiał wydać … złotych netto ze swoich własnych środków a gmina, korzystając ze swojej dominującej pozycji zmusiła go do przekazania tej sieci za 1 zł. Zadaniem gminy na mocy art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym (dalej jako: usg). Także art. 3 ust. 1 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (dalej jako: uzzw) jest zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków

Wobec powyższego Wnioskodawca wykazuje, iż nie było jego intencją budowa wodociągu, negocjował z gminą, aby pokryła część kosztów, lecz gmina jasno wskazała w piśmie do Wnioskodawcy, iż przejmie wodociąg za 1 zł.

W powyższym zakresie Wnioskodawca uzyskał interpretację indywidualną z dnia 27 kwietnia 2022 r. nr …, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, że sprzedaż ww. działek będzie objęta zakresem ustawy o VAT.

- W lipcu 2022 r. Wnioskodawca otrzymał warunki zabudowy na pozostałą część działki na działkę …

- Działka … pow. … m²

- Działka … pow.… m²

- Działka … pow. … m²

- Działka … pow. … m²,

- Działka … pow. … m²

- Działka … pow. … m²droga wewnętrzna

- Działka … pow. … m²

- Działka … pow.… m²

- Działka … pow. … m²

W okresie 2022-11.2023 sprzedał kilka kolejnych działek z pierwszego podziału i podpisał przedwstępną umowę na 2 działki oraz sprzedał 4 działki i podpisał przedwstępną umowę na 1 działkę.

W uzupełnieniu wskazał Pan, że:

Na pytanie zadane w wezwaniu „Ile dokładnie i jakie działki (ich oznaczenie, powierzchnia) było/będzie przedmiotem sprzedaży i których dotyczy złożony wniosek o wydanie interpretacji”, odpowiedział Pan „Poniżej zestawienie działek objętych przedmiotem wniosku o interpretację:

Numer działki Powierzchnia

…… m²

… … m²

…… m²

… … m²

…… m²

… … m²

…… m²

… … m²

…… m²

… … m²

…… m²

… … m²

…… m²

… … m²

… … m².”

Na pytanie zadane w wezwaniu „W jakim konkretnie celu i z jakim zamiarem nabył Pan w 2014 r. nieruchomość gruntową rolną o powierzchni … ha?”, odpowiedział Pan „Wnioskodawca nabył nieruchomości gruntowe rolne dla celów osobistych, rozważając w przyszłości możliwość wybudowania własnej nieruchomości mieszkalnej.”

Na pytanie Organu „W jaki konkretnie sposób wykorzystywał Pan ww. nieruchomość gruntową przez cały okres posiadania, czyli od momentu jej nabycia do momentu planowanej sprzedaży?”, odpowiedział Pan „Od momentu nabycia do momentu planowanej sprzedaży ww. nieruchomości gruntowe leżały odłogiem.”

Na pytanie zadane w wezwaniu „Czy przez cały okres posiadania wykorzystywał Pan przedmiotową nieruchomość gruntową wyłącznie do celów osobistych (jakich?) jeśli nie, to z jakiego powodu nie wykorzystywał Pan tej nieruchomości wyłącznie do celów osobistych?”, odpowiedział Pan „Ziemia leżała odłogiem. Wnioskodawca nie wykorzystywał nieruchomości w żaden sposób.”

Na pytanie Organu „Czy prowadził/prowadzi Pan działalność gospodarczą oraz czy wykorzystywał/wykorzystuje Pan działki będące przedmiotem sprzedaży do prowadzenia działalności gospodarczej - jeśli tak, to w jaki sposób ww. działki były/są związane z prowadzoną przez Pana działalnością gospodarczą (jaką?)?”, odpowiedział Pan „Wnioskodawca prowadzi działalności gospodarczej związanej z obrotem nieruchomościami, w ramach której dokonał sprzedaży majątku związanego z działalnością gospodarczą. Zdaniem Wnioskodawcy nie wykorzystywał/nie wykorzystuje działek będące przedmiotem sprzedaży do prowadzenia działalności gospodarczej, ponieważ te nieruchomości stanowią jego majątek prywatny, a nie związany z działalnością gospodarczą.”

Na pytanie zadane w wezwaniu „Czy działki będące przedmiotem sprzedaży były lub są przedmiotem najmu, dzierżawy lub innych umów, jeśli tak to jakie pożytki czerpał Pan z tego tytułu?”, odpowiedział Pan „Nie.”

Na pytanie Organu, „Czy jest/był Pan rolnikiem ryczałtowym w myśl art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku VAT?”, odpowiedział Pan, „Wnioskodawca był historycznie rolnikiem ryczałtowym, jednak utracił ten status wiele lat temu.”

Na pytanie zadane w wezwaniu „Czy z ww. gruntu (działek) dokonywał Pan sprzedaży ewentualnych płodów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej, jeśli tak to jakich i kiedy?”, odpowiedział Pan „Nie.”

Na pytanie Organu „Czy i jakie czynności (oprócz opisanych we wniosku) w stosunku do działek będących przedmiotem sprzedaży podejmował Pan w celu ich uatrakcyjnienia?”, odpowiedział Pan „Zdaniem Wnioskodawcy nie podejmował on działań mających na celu uatrakcyjnienie działek. Całość stanu faktycznego została przedstawiona w opisie stanu faktycznego, w złożonym wniosku o interpretację. Nic ponad to co zostało opisane Wnioskodawca nie robił.”

Na pytanie zadane w wezwaniu „Dla jakich inwestycji otrzymał Pan decyzje o warunkach zabudowy w 2019 r. oraz w lipcu 2022 r. (jakich inwestycji dotyczyły te decyzje)?”, odpowiedział Pan „Warunki zabudowy były związane z podziałem nieruchomości (… ha) na mniejsze działki, ze względu na brak możliwości znalezienia kupców na tak dużą działkę. Było to konieczne do przeprowadzenia procedury administracyjnej podziału nieruchomości.”

Na pytanie Organu „Kiedy wystąpił Pan o podział działki … na działki o numerach o … do … oraz od … do … i kiedy została wydana decyzja o podziale?”, odpowiedział Pan „Działka … która powstała z podziału … została następnie podzielona na działki o … do … oraz od … do ... Decyzja podziałowa została wydana… listopada 2022. Wnioskodawca wystąpił o podział około 2-3 miesięcy przed wydaniem decyzji o podziale działek.”

Na pytanie zadane w wezwaniu „Czy występował Pan o warunki techniczne przyłączenia do sieci wodociągowej dla ww. działek?”, odpowiedział Pan „Tak, ponieważ zostało to narzucone Wnioskodawcy przez gminę w zapewnieniu na przyłącze wodne złożone jako załącznik do Warunków Zabudowy (przy podziale działki).”

Na pytanie Organu „Czy posiada Pan jeszcze inne nieruchomości (lub udziały w nieruchomościach), (oprócz działek wskazanych we wniosku) przeznaczone w przyszłości do sprzedaży, jeśli tak to ile i jakie oraz kiedy, w jakim celu i w jaki sposób nabyte i wykorzystywane?”, odpowiedział Pan „Wnioskodawca w odpowiedzi na pytanie 1 wskazał wszystkie działki objęte historycznie sprzedażą lub planowane do sprzedaży i nie posiadam innych tego typu nieruchomości, które zamierzam sprzedawać w przyszłości.

Wnioskodawca ma mieszkanie, które nabył z pomocą kredytu hipotecznego, Wnioskodawca rozważał zamieszkać w tym mieszkaniu, ale w związku z decyzja o przeprowadzce postanowiłem je sprzedać. Zakupił je w … października 2023, ma podpisaną umowę przedwstępną sprzedaży.”

Na pytanie zadane w wezwaniu „Czy dokonywał Pan już wcześniej sprzedaży działek, jeżeli tak to należy podać odrębnie do każdej sprzedanej działki kiedy i w jaki sposób wszedł Pan w posiadanie tych działek?”, odpowiedział Pan „Wszystkie wcześniej sprzedane działki, tj.

Numer działki Powierzchnia Data Sprzedaży

… … m² ….2021

… … m² ….2022

… … m² ….2021

… … m² …2021

… … m² … 2021

… … m² ….2021

… … m² .. 2022

… … m² Planowana sprzedaż do końca 03.2024

… … m² ...2024

… … m² ….2023

… … m² ...2023

… … m² ….2023

… … m² …2024

Powstały z podziału nieruchomości nabytej w 2014 r. (jedna działka … ha)

1. Działka w miejscowości … zakupiona dnia ….2015

2. Działka w miejscowości … zakupiona….2014

3. Działka w miejscowości … zakupiona dnia ….2019.

4. Działka o nr … w miejscowości … nabyta od rodziców droga darowizny dnia ….2023”

Na pytanie zadane w wezwaniu „W jakim celu działki te zostały nabyte przez Pana?”, odpowiedział Pan „Jak wcześniej wskazano, działka nabyta w 2014 r. została nabyta dla celów osobistych. Działki w miejscowości … i … zakupione były w celu rozwoju gospodarstwa rolnego. Na działce położonej w … Wnioskodawca planował budowę swojego domu. Co do działki otrzymanej od rodziców Wnioskodawcy, to był to prezent do majątku osobistego bez konkretnego przeznaczenia.”

Na pytanie Organu „W jaki sposób działki były wykorzystywane przez Pana od momentu wejścia w ich posiadanie do chwili sprzedaży?”, odpowiedział Pan „Leżały odłogiem. Na działce w miejscowości … i Chełmie … od zakupu do sprzedaży działka była niewykorzystywana w żaden sposób. Działka w miejscowości … również leżała odłogiem (łąka).”

Na pytanie zadane w wezwaniu „Kiedy Pan dokonał ich sprzedaży i co było przyczyną ich sprzedaży?”, odpowiedział Pan „Daty sprzedaży wskazano powyżej.

Działka … sprzedana została … 2016 - zmiana planów

Działka … sprzedana … 2016 - zmiana planów

Działka w … została sprzedana w 2 częściach (gdyż były to dwie działki ewidencyjne) z powodu zmiany planów co do mieszkania docelowego. Działka mniejsza została sprzedana … 2020, działka większa została sprzedana … 2021. Wszystkie działki były niezabudowane. Na jednej były tylko fundamenty.

Działka o nr …w miejscowości … została sprzedana … 2023 - aby pozyskać środki na wykończenie mieszkania docelowego”.

Na pytanie Organu „Ile działek zostało sprzedanych i jakich (niezabudowanych czy zabudowanych, jeśli zabudowanych to czy były to nieruchomości mieszkalne czy użytkowe)?, odpowiedział Pan „Wykaz działek wskazano powyżej. Działki były niezabudowane.”

Na pytanie Organu „Na co zostały przeznaczone środki uzyskane ze sprzedaży ww. działek?”, odpowiedział Pan „Na cele osobiste Wnioskodawcy.”

Na pytanie zadane w wezwaniu „Jakie konkretnie warunki zostały ustalone w przedwstępnych umowach sprzedaży, które musiały/muszą zostać spełnione w celu zawarcia ostatecznych umów sprzedaży, przenoszących własność działek na nabywców? Jakie prawa i obowiązki wynikające z postanowień umów przedwstępnych ciążyły/będą ciążyły na kupującym/ych, a jakie na sprzedającym?”, odpowiedział Pan „Umowy przedwstępne zawierają standardowe, określone przez przepisy Kodeksu cywilnego postanowienia, tj. w szczególności określające strony transakcji, kwotę transakcji oraz termin, do którego ma zostać zawarta umowa ostateczne. Ponadto Wnioskodawca oświadczył i zapewnił w umowach przedwstępnych, iż jako sprzedający do dnia …2022 r. wykonał sieć wodociągową na działce … - do czego był zmuszony w związku z tym, iż gmina nie zezwoliła na przyłączenie do sieci wodociągowej (biegnącej wzdłuż północnej granicy sprzedanych działek) potencjalnych domów powstałych na sprzedanych działkach.”

Na pytanie Organu „Czy kupującemu/kupującym zostało/zostanie udzielone pełnomocnictwo lub jakiekolwiek inne umocowanie prawne do działania w Pana imieniu? Jeśli tak, to należy wskazać w jakim zakresie oraz jakich czynności dokonał/dokona do momentu sprzedaży kupujący (lub jego pracownicy) w związku z udzielonym mu (im) pełnomocnictwem?”, odpowiedział Pan „Nie.”

Na pytanie zadane w wezwaniu „Czy strona kupująca/strony kupujące na działkach dokonywały/będą dokonywać inwestycji infrastrukturalnych, które zwiększą ich atrakcyjność jak np. uzbrojenie terenu w media, ogrodzenie, lub inne? Jeżeli tak, to należy wskazać jakie?”, odpowiedział Pan „Wnioskodawca nie ma wiedzy w tym zakresie.”

Na pytanie Organu „Czy nabywca/y poniósł/będzie ponosić jakiekolwiek nakłady finansowe związane z ww. działkami od momentu podpisania umowy przedwstępnej do zawarcia umowy finalnej?”, odpowiedział Pan „Nie.”

Na pytanie Organu „Czy zawarł Pan z kupującym/kupującymi umowę dzierżawy działek, które zamierza Pan sprzedać? Jeżeli tak jakie są postanowienia tej umowy co do okresu obowiązywania i kwoty dzierżawy?”, odpowiedział Pan „Nie.”

Na pytanie zadane w wezwaniu „Na co zostały/zostaną przeznaczone środki uzyskane ze sprzedaży ww. działek?”, odpowiedział Pan „Na cele osobiste Wnioskodawcy.”

Pytanie

Czy, zgodnie z art. 15 ust. 1 w zw. z ust. 2 ustawy o VAT, sprzedaż działek wyodrębnionych z Nieruchomości przez Wnioskodawcę, stanowić będzie rozporządzanie majątkiem prywatnym, a w konsekwencji nie będzie stanowiła czynności opodatkowanej podatkiem VAT?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 w zw. z ust. 2 ustawy o VAT, sprzedaż działek wyodrębnionych z Nieruchomości przez Pana, stanowić będzie rozporządzanie majątkiem prywatnym, a w konsekwencji nie będzie stanowiła czynności opodatkowanej podatkiem VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie natomiast do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. W myśl zaś art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe przepisy pozwalają stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

W kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest więc, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o VAT, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości UE (dalej: „TSUE” lub „Trybunał”) w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny" to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego.

Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Inaczej jest natomiast - wyjaśnił Trybunał - w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości, porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Należy wskazać, że przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

Jak wskazuje się natomiast w krajowym orzecznictwie, dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą, konieczne jest ustalenie czy działalność ta przybiera formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą (powtarzalność czynności i zamiar wykazany obiektywnymi dowodami ich kontynuacji), a w konsekwencji zorganizowaną (tak np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 27 maja 2014 r. I FSK 774/13).

Co równie istotne, aby uznać dany podmiot za prowadzący działalność gospodarczą, trzeba wziąć pod uwagę, czy podejmuje on pośrednio lub bezpośrednio aktywne czynności w zakresie sprzedaży (w tym wypadku) nieruchomości (zarówno w fazie przygotowawczej, jak i w okresie realizacji), w szczególności zaś czy angażuje on środki zbliżone do innych stosowanych przez przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą w przedmiocie handlu nieruchomościami.

Istotne znaczenie mają również poszczególne elementy zdarzenia będące efektem aktywnych działań podatnika, np. to w jaki sposób i w jakim celu zostaną nabyte lub wytworzone składniki majątku będące przedmiotem sprzedaży, to czy zostaną nabyte de facto na cele inwestycyjne, celem czerpania zysków z najmu lub sprzedaży, czy przede wszystkim na potrzeby osobiste podatnika i jego najbliższej rodziny. Pod uwagę należy brać jednak wszystkie okoliczności, które mają związek z rozpatrywanym przypadkiem, zarówno te obecne, bieżące, jak i mające miejsce w przeszłości.

W orzecznictwie sądów administracyjnych wskazuje się także, że stwierdzenie, czy dana osoba fizyczna, sprzedając działki gruntu działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą (powtarzalność czynności i zamiar wykazany obiektywnymi dowodami ich kontynuacji), a w konsekwencji zorganizowaną.

Dodatkowo istotna jest ocena, czy z dokonanych czynności wynika, że strona dokonując sprzedaży gruntów zachowywała się jak handlowiec (wyroki NSA: w składzie 7 sędziów z 29 października 2007 r., I FPS 3/07; z 22 października 2013 r., I FSK 1323/12; z 14 marca 2014 r., I FSK 319/13; z 16 kwietnia 2014 r., I FSK 781/13; z 29 kwietnia 2014 r., I FSK 621/13; z 11 września 2014 r., I FSK 1352/13; z 3 marca 2015 r., I FSK 1859/13; z 8 lipca 2015 r., I FSK 729/14; z 5 czerwca 2019 r., I FSK 983/17; podobnie wyroki WSA z 10 października 2013 r., sygn. akt I SA/Po 379/13; z 11 czerwca 2019 r., sygn. akt I SA/Ol 249/19; z 25 września 2019 r., sygn. akt I SA/Łd 352/19).

Ponadto sądy administracyjne wypowiadają zgodny pogląd co do tego, że ustawodawca polski nie skorzystał z możliwości określonej w art. 12 ust. 1 i ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE, umożliwiającej uznanie za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością gospodarczą w zakresie pojedynczej dostawy budynku lub terenu budowlanego (wyroki NSA: z 30 listopada 2011 r., sygn. akt I FSK 1684/11; z 9 listopada 2011 r., sygn. akt I FSK 1655/11; z 14 maja 2015 r., sygn. akt I FSK 382/14).

Tym samym, podstawowymi cechami tak rozumianej działalności gospodarczej będą:

- wszelkie działanie jak producent, sprzedawca, usługodawca,

- prowadzenie działalności samodzielnie, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności,

- prowadzenie działalności w sposób stały (częstotliwy) lub wykonanie czynności w sposób jednorazowy w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania jej w sposób częstotliwy.

Przez zamiar częstotliwości prowadzenia działalności należy tutaj rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego, wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzonej działalności (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z 7 maja 2013 r., sygn. akt I SA/Rz 258/13).

W ocenie Wnioskodawcy, planowana czynność sprzedaży działek składających się na Nieruchomość powinna zostać uznana za czynność podjętą przez Sprzedającego w ramach rozporządzania majątkiem prywatnym, nie zaś w ramach działalności gospodarczej.

Podejmowane przez Sprzedającego działania nie wskazują, że skala ich aktywności w celu zbycia działek była porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie obrotem nieruchomościami. Sprzedający nie angażują bowiem w ramach transakcji środków podobnych do tych, jakie angażują producenci, handlowcy czy usługodawcy. Czynności te nie mają ponadto charakteru stałego.

Nieruchomość była przez Sprzedającego wykorzystywana tylko i wyłącznie w celach rolnych. Od 2015 co roku składał wniosek o dopłaty rolne. Początkowo przez pierwsze 3 lata działka była uprawiana. Od 2018 90% działki były zgłoszone do dopłat W PROGRAMIE ROLNO- ŚRODOWISKOWO-KLIMATYCZNYM …. Cenne siedliska poza obszarami …. Był to pięcioletnie zobowiązanie, które zakończyło się w 2022 roku.

Wnioskodawca, ze względu na potrzeby materialne, postanowił dokonać sprzedaży Nieruchomości, co wymagało jej podziału

Od początku posiadania Nieruchomości Sprzedający nie wykonywał żadnych działań, które mogłyby być rozpatrywane jako działania „jak profesjonalista”.

W szczególności wskazuje na to nawiązanie współpracy z pośrednikiem nieruchomości, który jest profesjonalistą znającym rynek i potrafiącym sprzedać nieruchomość.

Powyższe jest wyrazem woli zachowania bezpieczeństwa przez Wnioskodawcę, który nie będąc profesjonalistą na rynku nieruchomości mógł popełnić liczne błędy, w tym natury prawnej, które mogłyby powodować powstanie odpowiedzialności Wnioskodawcy - czego chciałby unikać.

Jednocześnie, zaangażowanie pośrednika, nie powoduje, iż Wnioskodawca zaczyna działać jako podmiot profesjonalny na rynku obrotu nieruchomościami. Co więcej, jest to dowód potwierdzający, że Sprzedający nie jest profesjonalistą i potrzebuje wsparcia w tym zakresie od podmiotu profesjonalnego.

Tym samym, zaangażowanie do transakcji pośrednika nie powoduje, że Wnioskodawca zaczyna działać jako podmiot profesjonalny.

Stanowisko to potwierdzają organy podatkowe, przykładowo Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 7 lutego 2020 r. nr 0111-KDIB3-3.4012.500.2019.3.AMS, gdzie czytamy:

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będący osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej i niebędący podatnikiem podatku VAT planuje sprzedaż niezabudowanej działki (...), której jest współwłaścicielem. Działka (...) zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego przeznaczona jest na teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej rezydencjonalnej w części na teren rolny. Wnioskodawca nie występował z wnioskiem o uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Działka (...) od momentu nabycia do dnia sprzedaży nie była w żaden sposób wykorzystywana (tj. w ramach czynności opodatkowanych podatkiem VAT, zwolnionych z VAT lub niepodlegających VAT). Działka (...) nie była przedmiotem umowy najmu, dzierżawy. Wnioskodawca nie podejmował żadnych czynności w celu jej uatrakcyjnienia, w szczególności w zakresie działań marketingowych. Na zlecenie Wnioskodawcy wykonano wyłącznie przyłącze do sieci energetycznej oraz wodnej. Wnioskodawca w celu sprzedaży działki (...) zamierza korzystać z usług pośrednika w obrocie nieruchomościami. Uzyskane środki ze sprzedaży działki (...) Wnioskodawca zamierza przeznaczyć na potrzeby rodzinne.

Odnosząc się zatem do planowanej sprzedaży działki (...) stwierdzić należy, że czynności podjęte przez Wnioskodawcę nie wykraczają poza zakres zarządu majątkiem prywatnym Wnioskodawcy i nie stanowią działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami. Wnioskodawca nie dokonywał czynności typowych dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami, wykonywanych przez handlowców. Brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności przesądza o tym, że zbycie działki (...) przez Wnioskodawcę nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Podsumowując, planowana sprzedaż działki (...) nie będzie skutkować uznaniem Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.”

Tym samym, w ww. interpretacji organ podatkowy stwierdził, że sam fakt zaangażowania pośrednika do przeprowadzenia transakcji nie ma wpływu na to, żeby uznać i sprzedaż działek jest dokonana przez podmiot profesjonalny (działalność gospodarcza).

Wnioskodawca dokonał jedynie podziału geodezyjnego Nieruchomości, ze względu na jej dużą powierzchnię, co utrudniało jej sprzedaż (brak chętnych na tak dużą powierzchnię). Podział geodezyjny działek wymagał również od Wnioskodawcy wytyczenia dróg dojazdowych, do czego Wnioskodawca jest zobligowany zgodnie z art. 93 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tj. - Dz. U. 2021, poz. 1899 ze zm.), który stanowi: „Podział nieruchomości nie jest dopuszczalny, jeżeli projektowane do wydzielenia działki gruntu nie mają dostępu do drogi publicznej; za dostęp do drogi publicznej uważa się również wydzielenie drogi wewnętrznej wraz z ustanowieniem na tej drodze odpowiednich służebności dla wydzielonych działek gruntu albo ustanowienie dla tych działek innych służebności drogowych, jeżeli nie ma możliwości wydzielenia drogi wewnętrznej z nieruchomości objętej podziałem. Nie ustanawia się służebności na drodze wewnętrznej w przypadku sprzedaży wydzielonych działek gruntu wraz ze sprzedażą udziału w prawie do działki gruntu stanowiącej drogę wewnętrzną. Przepisu nie stosuje się w odniesieniu do projektowanych do wydzielenia działek gruntu stanowiących części nieruchomości, o których mowa w art. 37 ust. 2 pkt 6.”

Tym samym, powyższa regulacja wymusza na Wnioskodawcy wydzielenie prawne drogi wewnętrznej na Nieruchomości. W przeciwnym razie podział Nieruchomości nie jest dopuszczalny.

Samo podzielenie Nieruchomości na mniejsze działki nie wskazuje, że Wnioskodawca działa w charakterze podatnika VAT, co potwierdził m.in. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 5 listopada 2020 r. nr 0112-KDIL3.4012.532.2020.3.AW, wskazując, że: „Jedyne czynności dokonane bezpośrednio przez Wnioskodawcę to dokonanie podziału nieruchomości nabytej w drodze spadku, w celu dokonania jej sprzedaży oraz ogłoszenia o sprzedaży w sieci internetowej. Ponadto, procedura podziału działek wymaga uzyskania w pierwszej kolejności warunków zabudowy.

W niniejszej sprawie brak jest więc przesłanek pozwalających uznać, że dokonując dostawy działek Zainteresowany wystąpi w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Brak tego statusu pozbawia Zainteresowanego cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży wskazanych działek, a ich dostawę, cech czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawę towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnik podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie takich przesłanek brak.

Tym samym w rozpatrywanej sprawie sprzedaż wydzielonych działek można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Wnioskodawca dokonując dostawy działek będzie korzystać z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Podsumowując, w przedstawionym stanie sprawy, w związku z dokonaniem podziału nieruchomości Wnioskodawcy, na mniejsze działki, i dokonywaniem sprzedaży wydzielonych działek, Wnioskodawca nie będzie występować w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.”

W szczególności Wnioskodawca zwraca uwagę, iż nie mogą również wskazywać na profesjonalny charakter działania czynności związane z wybudowaniem wodociągów, co było wskazane w warunkach technicznych. Tym samym, wybudowanie wodociągów, nie wskazuje na inicjatywę Wnioskodawcy, a jedynie wymóg wskazany przez gminę do zapewnienia wody dla działek zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy.

Ponadto, w związku z zamiarem sprzedaży Nieruchomości Sprzedający nie będzie podejmował także zorganizowanych działań marketingowych wykraczających poza zwykłe skorzystanie z usług biura nieruchomości.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 28 sierpnia 2020 r., I FSK 1476/17, stwierdził, iż poszukiwanie kupującego poprzez zamieszczenie oferty w lokalnej telewizji i wywieszenie ogłoszeń, podział działki na mniejsze i wydzielenie drogi mieszczą się w zakresie czynności w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Sąd podkreślił, że „brak jest nie tylko prawnych, ale i racjonalnych podstaw, aby przyjąć, że sprzedaż dokonywana w ramach zarządu majątkiem prywatnym nie może wiązać się z działaniami zmierzającymi do uzyskania przez sprzedającego korzystnej ceny poprzez ustalenie wartości działki oraz udostępnienie informacji o sprzedaży szerokiemu kręgowi podmiotów”.

W innym wyroku z 28 sierpnia 2020 r. Naczelny Sąd Administracyjny, sygn. I FSK 2037/17 słusznie zauważył, że „Przed sprzedażą nieruchomości właściciel może podejmować działania przygotowawcze, np. w przypadku braku planu zagospodarowania przestrzennego wystąpić o wydanie decyzji w sprawie warunków zagospodarowania nieruchomości, wystąpić o zatwierdzenie podziału nieruchomości na mniejsze działki budowlane i doprowadzenie do wydzielenia działki pod drogę, oraz inicjowania postępowania administracyjne w sprawie zmiany funkcji nieruchomości z rolnej na budowlaną. Tego rodzaju działania oraz ilość wydzielonych działek, same przez się nie dają podstaw do kwalifikowania, że są one typowe dla działań „handlowca”, tj. podatnika podatku od towarów i usług”.

Ponadto, Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 3 lipca 2020 r., I FSK 1 888/17, podkreślił, że „za aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami nie można uznać zamiaru umieszczenia ogłoszenia na portalu internetowym lub skorzystania z usług biura nieruchomości. Tego rodzaju czynności są standardowymi czynności podejmowanymi przez osoby zamierzające dokonać sprzedaży nieruchomości. Samo umieszczenie ogłoszenia na wyspecjalizowanym portalu internetowym nie jest przejawem wykonywania działalności w zakresie obrotu nieruchomościami. Tym bardziej za element prowadzenia działalności gospodarczej nie może być uznana chęć skorzystania z pomocy profesjonalnego podmiotu zajmującego się sprzedażą nieruchomości”.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, zawierając umowę sprzedaży działek wydzielonych z Nieruchomości, Sprzedający będzie rozporządzał majątkiem prywatnym, a tym samym nie będzie działał w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, co w konsekwencji spowoduje, że sprzedaż Nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie swojego stanowiska w sprawie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy:

Sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie zatem z ww. przepisami grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2006 r., str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, „podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

Jak wskazano wyżej „działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Jednocześnie, w art. 12 ust. 1 lit. b) powołanej Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazano, że państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności dostawy terenu budowlanego. „Teren budowlany” to każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie (art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE Rady).

Opodatkowaniu VAT podlega, na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady, odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania sprzedanych działek istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy w celu dokonania sprzedaży ww. gruntu podjął Pan aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Pana za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc może treść orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

W tym miejscu wskazać należy, że kwestie dotyczące stosunków cywilnoprawnych między podmiotami, w tym kwestie dotyczące przeniesienia własności nieruchomości, reguluje art. 535 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.), zwanej dalej Kodeksem cywilnym, zgodnie z którym:

Przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Moment przeniesienia własności nieruchomości został określony w art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego, w myśl którego:

Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Z kolei umowa przedwstępna została uregulowana w art. 389-396 Kodeksu cywilnego.

Art. 389 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego wskazuje, że:

Umowa, przez którą jedna ze stron lub obie zobowiązują się do zawarcia oznaczonej umowy (umowa przedwstępna), powinna określać istotne postanowienia umowy przyrzeczonej.

Jeżeli termin, w ciągu którego ma być zawarta umowa przyrzeczona, nie został oznaczony, powinna ona być zawarta w odpowiednim terminie wyznaczonym przez stronę uprawnioną do żądania zawarcia umowy przyrzeczonej. Jeżeli obie strony są uprawnione do żądania zawarcia umowy przyrzeczonej i każda z nich wyznaczyła inny termin, strony wiąże termin wyznaczony przez stronę, która wcześniej złożyła stosowne oświadczenie. Jeżeli w ciągu roku od dnia zawarcia umowy przedwstępnej nie został wyznaczony termin do zawarcia umowy przyrzeczonej, nie można żądać jej zawarcia.

Umowa przedwstępna jest więc jedynie zobowiązaniem do przeniesienia własności, lecz własności nie przenosi. Kupujący nie otrzymuje na mocy tej umowy żadnych uprawnień właścicielskich. Właścicielem zostaje dopiero dzięki zawarciu umowy przyrzeczonej.

Tym samym, zgodnie z powyższymi normami prawa cywilnego - umowa przedwstępna, będąca przyrzeczeniem zawarcia właściwej umowy sprzedaży, nawet jeśli sporządzona została w formie aktu notarialnego, nie powoduje przeniesienia prawa własności nieruchomości.

Pana wątpliwości dotyczą ustalenia, czy sprzedaż działek wyodrębnionych z Nieruchomości będzie stanowiła rozporządzanie majątkiem prywatny i nie będzie stanowiła czynności opodatkowanej podatkiem VAT.

Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania nieruchomości w ramach majątku osobistego.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że podejmował Pan działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta winna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pan właścicielem nieruchomości gruntowej rolnej o powierzchni … ha, którą w 2014 r. nabył Pan od … do majątku prywatnego. W 2019 r. ze względu na potrzeby życiowe, postanowił Pan sprzedać nieruchomość. Wielkość nieruchomości nie pozwalała na jej łatwą sprzedaż, co w konsekwencji zmusiło Pana do przeprowadzenia procedury podziału nieruchomości na mniejsze działki, do czego konieczne było również uzyskanie warunków zabudowy. W 2019 r. wójt gminy wydał decyzję o ustaleniu warunków zabudowy, która była podstawą do złożenia w 2020 r. wniosku o podział nieruchomości rolnej celem wydzielenia 18 działek oraz wydzielenie drogi wewnętrznej (tj. na działki od … do …). Decyzja o podziale przedmiotowej nieruchomości rolnej została wydana przez wójta gminy w 2020 r. W 2021 r. podpisał Pan umowę z biurem pośrednictwa nieruchomości celem pozyskania nabywców na przedmiotowe działki. Pierwsze umowy przedwstępne podpisał Pan w 2021 r.

Zawarte przez Pana umowy przedwstępne zawierają standardowe, określone przez przepisy Kodeksu cywilnego postanowienia, tj. w szczególności określające strony transakcji, kwotę transakcji oraz termin, do którego ma zostać zawarta umowa ostateczne. Ponadto oświadczył Pan i zapewnił w umowach przedwstępnych, iż jako sprzedający do dnia … 2022 r. wykona sieć wodociągową na działce …, do czego był Pan zmuszony w związku z tym, iż gmina nie zezwoliła na przyłączenie do sieci wodociągowej (biegnącej wzdłuż północnej granicy sprzedanych działek) potencjalnych domów powstałych na sprzedanych działkach.

Następnie zawarto w 2021 r. umowy przyrzeczone sprzedaży nieruchomości. Działki rolne zostały sprzedane z prawem służebności gruntowej przechodu i przejazdu przez drogę wewnętrzną. W 2022 r. ze względu na utrudniony dostęp do działek, dokonał Pan utwardzenia drogi wewnętrznej. Ponadto w 2022 r. wybudował Pan wodociąg, który przekazał gminie. W lipcu 2022 r. otrzymał Pan warunki zabudowy na pozostałą część działki tj. na działkę ... Działka …, która powstała z podziału …, została następnie podzielona na działki o … do … oraz od … do …. Decyzja podziałowa została wydana 8 listopada 2022.

Przedmiotem wniosku o interpretację są następujące działki: …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, ….

Nieruchomości gruntowe rolne nabył Pan dla celów osobistych, rozważając w przyszłości możliwość wybudowania własnej nieruchomości mieszkalnej. Od momentu nabycia do momentu planowanej sprzedaży ww. nieruchomości gruntowe leżały odłogiem. Nie wykorzystywał Pan nieruchomości w żaden sposób. Występował Pan o warunki techniczne przyłączenia do sieci wodociągowej dla ww. działek, ponieważ zostało to narzucone Panu przez gminę w zapewnieniu na przyłącze wodne złożone jako załącznik do warunków zabudowy (przy podziale działki).

Podkreślić również należy, że przed sprzedażą działek będących przedmiotem złożonego wniosku dokonywał Pan już zakupu i sprzedaży innych nieruchomości.

Mając na uwadze przywołane przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że czynności tych nie można interpretować inaczej niż jako cel osiągania korzyści majątkowych, a więc cel zarobkowy. Tym samym podjął Pan czynności, które istotnie wpływają na zwiększenie wartości działek o numerach: 1…, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, ….. Fakt podjęcia tych czynności oraz ich liczba nadaje zatem planowanym czynnościom sprzedaży ww. działek charakter działalności profesjonalnej – zbliżonej do działalności wykonywanej przez podmioty zawodowo zajmujące się sprzedażą nieruchomości.

Z przedstawionego opisu sprawy nie wynika bowiem, by podejmowane przez Pana działania oraz dokonane czynności w jakikolwiek sposób były wykorzystywane w Pana celach prywatnych. Zatem w tej sytuacji nie można mówić o sprzedaży „majątku prywatnego”.

Znaczenie dla sprawy ma również całokształt działań jakie Pan podjął, podejmuje lub zamierza podjąć w odniesieniu do nieruchomości (tj. ww. działek przez cały okres ich posiadania).

W rozpatrywanej sprawie Pana aktywność, wykracza poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W niniejszej sprawie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które wskazują na Pana aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami. Ponadto, jak wskazał w uzupełnieniu wniosku, nie wykorzystywał Pan ww. działek w żaden sposób, bowiem działki leżały odłogiem. Nie wykorzystywał Pan zatem tych działek do celów osobistych.

Biorąc pod uwagę treść przytoczonych przepisów oraz zawarty opis sprawy stwierdzić należy, że sprzedaż działek nr …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …. zgodnie z art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, będą stanowić dostawę dokonywaną przez podatnika w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym, skoro w przedmiotowej sprawie wystąpią przesłanki stanowiące podstawę uznania Pana za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, to czynności dostawy ww. działek będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatne dostawy towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Zatem Pana stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Biorąc pod uwagę powyższe, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Odnośnie powołanych interpretacji indywidualnych należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, dotyczą konkretnych stanów faktycznych i należy je traktować indywidualnie.

Z kolei odnośnie powołanych orzeczeń sądowych, należy zauważyć, że wydane zostały w indywidualnych sprawach i jakkolwiek były one przedmiotem analizy przez tut. Organ, nie mogły przesądzić o niniejszym rozstrzygnięciu.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.

Praktyczny leksykon VAT 2023

Dane dokumentu

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 2 lutego 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-2.4012.632.2023.2.MGO