Interpretacja indywidualna z dnia 9 lutego 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.562.2023.2.AKS

Podatek od towarów i usług w zakresie ustalenia czy przychody osiągnięte z tytułu świadczenia usług w Polsce i na terenie UE należy wliczyć do limitu zwolnienia podmiotowego z podatku VAT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 listopada 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 21 listopada 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy wskazania czy osiągane przez Pana przychody osiągnięte z tytułu świadczenia usług w Polsce i na terenie UE należy wliczyć do limitu zwolnienia podmiotowego z podatku VAT. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 25 stycznia 2024 r. (wpływ 31 stycznia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Od 3 listopada 2022 r. prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie montażu mebli i wyposażeniu pomieszczeń w meble: kredensy, szafy wnękowe, łóżka itp., w hotelach na terenie Unii Europejskiej oraz w Polsce – wg PKD 43.32.Z.

Jest Pan podwykonawcą polskiego kontrahenta, który ma siedzibę swojej firmy w Polsce.

Jest Pan zwolniony z podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego

1.Świadczone przez Pana usługi wywodzą się z nieruchomości, a dana nieruchomość stanowi element składowy usługi i jest elementem centralnym oraz niezbędnym z punktu widzenia świadczonych usług.

2.Pan świadczy usługę montażu jako podwykonawca, otrzymuje Pan meble jako elementy, jak również meble gotowe.

3.Meble montowane są do podłoża i luźno stojące.

4.Część mebli jest możliwa do demontażu bez zniszczeń.

5.Na pytanie Organu

Jakie uszkodzenia, zniszczenia, zmiany w budynku spowoduje ewentualny demontaż zamontowanych mebli?

wskazał Pan:

Nie potrafię określić uszkodzeń, ponieważ nigdy nie demontowałem zamontowanych mebli.

6.Montaż mebli jaki Pan wykonuje wymaga specjalistycznej wiedzy, doświadczenia i umiejętności jakie Pan posiada.

7.Montaż mebli mógłby zostać wykonany przez różne podmioty, które posiadają ww. kwalifikacje.

Pytanie

Czy przychód osiągnięty ze świadczonych usług montażu na terenie UE należy doliczyć do przychodu uzyskanego w Polsce ustalając wartość limitu do zwolnienia podmiotowego z VAT?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, przychody osiągnięte w Polsce i na terenie UE powinny być zsumowane do ustalenia limitu 200.000 zł zwolnionych z podatku VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) – zwanej dalej ustawą:

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju, przez które – w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy:

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Jak wynika z treści art. 2 pkt 22 ustawy:

Z opisu sprawy wynika, że od 3 listopada 2022 r. prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie montażu mebli i wyposażeniu pomieszczeń w meble: kredensy, szafy wnękowe, łóżka itp., w hotelach na terenie Unii Europejskiej oraz w Polsce – wg PKD 43.32.Z. Jest Pan podwykonawcą polskiego kontrahenta, który ma siedzibę swojej firmy w Polsce. Jest Pan zwolniony z podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Pana wątpliwości dotyczą wskazania, czy przychód osiągnięty z tytułu świadczonych usług montażu na terenie UE należy doliczyć do przychodu uzyskanego w Polsce ustalając wartość limitu do zwolnienia podmiotowego z VAT.

W tym miejscu należy wskazać, że w przypadku świadczenia usług miejsce świadczenia decyduje o tym, czy dane świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie. Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy.

Stosownie do art. 28a ustawy:

Powyższy przepis wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji, jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą.

Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej wynikającej z art. 15 ust. 2 ustawy, w myśl tego artykułu:

Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 28b ust. 2 ustawy:

Z powyższych przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.

Natomiast, według art. 28e ustawy:

Przepis art. 28e ustawy – jak wynika z jego brzmienia – stanowi wyjątek od zasady, przyjmując jako kryterium nie usytuowanie podmiotu, lecz przedmiotu, którym jest nieruchomość. Usługi które jej wprost dotyczą, mają być opodatkowane według miejsca jej położenia. Kryterium położenia nieruchomości jest tu zatem decydujące – determinuje ono docelowo miejsce opodatkowania usługi związanej z daną nieruchomością. Co istotne, zasada wyrażona w art. 28e ustawy obejmuje wyłącznie usługi, które dotyczą konkretnej nieruchomości – jedynie wówczas można w praktyce zastosować opodatkowanie w miejscu położenia nieruchomości.

Także Dyrektywa Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, ze zm.) w art. 47 przewiduje, że miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomością, w tym usług rzeczoznawców i agentów nieruchomości, usług zakwaterowania w sektorze hotelarskim lub sektorach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub w miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, przyznawanie prawa użytkowania nieruchomości oraz usług związanych z przygotowywaniem i koordynacją prac budowlanych, takich jak usługi architektów i biur nadzoru budowlanego, jest miejsce, w którym znajduje się dana nieruchomość.

Ustawa nie zawiera definicji pojęcia „nieruchomość” oraz pojęcia „usługi związanej z nieruchomościami”. Niemniej jednak ustawodawca unijny wychodząc naprzeciw oczekiwaniom państw członkowskich wprowadził rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) nr 1042/2013 z dnia 7 października 2013 r. (Dz. Urz. UE L Nr 284 z 26.10.2013 r., s. 1) zmianę do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 z 23.03.2011, str. 1 ze zm.) – zwanego dalej rozporządzeniem 282/2011 – pojęcie „nieruchomość”, jak również wyjaśnił, na czym polegają „usługi związane z nieruchomościami”.

Zgodnie z art. 13b rozporządzenia 282/2011:

Ponadto, w myśl art. 31a ust. 1 rozporządzenia nr 282/2011:

Jednocześnie, w art. 31a ust. 2 rozporządzenia 282/2011 zawarto wykaz przykładowych usług, które należy uznać za związane z nieruchomościami, czyli usług objętych zakresem stosowania art. 47 dyrektywy 2006/112/WE. Co więcej, w art. 31a ust. 3 rozporządzenia 282/2011 zawarto wykaz przykładowych usług, których nie należy traktować jako usług związanych z nieruchomościami, czyli usług nieobjętych zakresem stosowania art. 47 dyrektywy 2006/112/WE.

Zgodnie z art. 31a ust. 2 lit. m) rozporządzenia 282/2011:

Natomiast w świetle art. 31a ust. 3 lit. f) rozporządzenia 282/2011:

Zatem szczególne miejsce świadczenia określone w art. 28e ustawy dotyczy wyłącznie usług, które ściśle odnoszą się do konkretnej określonej co do miejsca położenia nieruchomości. W konsekwencji usługą związaną z nieruchomością nie jest każda dowolna usługa wykazująca chociażby najmniejszy związek z daną nieruchomością, lecz jedynie usługa, która wprost odnosi się do konkretnej (określonej co do położenia) nieruchomości będącej też centralnym punktem usługi bądź też, ma na celu zmianę prawnego lub fizycznego stanu konkretnej (określonej co do położenia) nieruchomości.

W przedmiotowej sprawie świadczy Pan usługi w zakresie montażu mebli i wyposażeniu pomieszczeń w meble: kredensy, szafy wnękowe, łóżka itp., w hotelach na terenie Unii Europejskiej oraz w Polsce. Meble montowane są do podłoża i luźno stojące. Nie potrafi Pan określić jakie uszkodzenia, zniszczenia, zmiany w budynku spowoduje ewentualny demontaż zamontowanych mebli, jednak część mebli na pewno jest możliwa do demontażu bez zniszczeń. Montaż mebli jaki Pan wykonuje wymaga specjalistycznej wiedzy, doświadczenia i umiejętności jakie Pan posiada, jednak mógłby zostać wykonany przez różne podmioty, które posiadają ww. kwalifikacje

Biorąc zatem pod uwagę wskazane przez Pana informacje należy stwierdzić, że opisane we wniosku usługi w zakresie montażu mebli i wyposażeniu pomieszczeń w meble: kredensy, szafy wnękowe, łóżka, itp., w hotelach na terenie Unii Europejskiej oraz w Polsce, nie mają bezpośredniego związku z nieruchomością w rozumieniu art. 28e ustawy. Tym samym ww. usługi nie stanowią usług, do których znajduje zastosowanie art. 28e ustawy. Jednocześnie do przedmiotowych usług nie znajdują zastosowania szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia usług wynikające z art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy. W konsekwencji miejsce świadczenia usług polegających na montażu mebli i wyposażeniu pomieszczeń w meble: kredensy, szafy wnękowe, łóżka, itp., w hotelach na terenie Unii Europejskiej oraz w Polscenależy ustalić na podstawie art. 28b ustawy.

W analizowanym przypadku podpisał Pan umowę na podwykonawstwo opisanych we wniosku usług z Kontrahentem, który ma siedzibę swojej firmy w Polsce. Oznacza to, że działa Pan jako podwykonawca Kontrahenta, który za Pana pośrednictwem świadczy usługi na rzecz swoich klientów. Zatem, stosownie doart. 28b ust. 1 ustawy, świadczone przez Pana usługi polegające na montażu mebli i wyposażeniu pomieszczeń w meble: kredensy, szafy wnękowe, łóżka, itp., w hotelach na terenie Unii Europejskiej oraz w Polsce, podlegają opodatkowaniu w kraju, w którym firma Kontrahenta, będąca usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, tj. w analizowanym przypadku na terytorium Polski.

Przechodząc do Pana wątpliwości dotyczących wskazania, czy uzyskany przychód z tytułu świadczenia ww. usług należy doliczyć ustalając wartość limitu do zwolnienia podmiotowego z VAT, wskazać należy, że według art. 113 ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 113 ust. 2 ustawy:

Z przepisu art. 113 ust. 5 ustawy wynika, że:

W świetle art. 113 ust. 13 ustawy:

Odnosząc się do kwestii objętych zakresem zadanego pytania należy zauważyć, że w świetle art. 2 pkt 22 ustawy, odpłatne świadczenie usług, których miejsce świadczenia (opodatkowania) znajduje się poza terytorium kraju nie stanowi sprzedaży w rozumieniu ustawy. Tym samym przy ustalaniu prawa do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ustawy nie uwzględnia się świadczenia usług, których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju.

Jak wynika z okoliczności sprawy – świadczy Pan usługi polegające na montażu mebli i wyposażeniu pomieszczeń w meble: kredensy, szafy wnękowe, łóżka itp., w hotelach na terenie Unii Europejskiej oraz w Polsce, które na podstawie art. 28b ust. 1 ustawy podlegają opodatkowaniu w kraju, w którym firma Kontrahenta, będąca usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, tj. terytorium Polski.

W konsekwencji należy stwierdzić, że do wartości limitu zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, powinien Pan wliczać wszystkie kwoty uzyskane z tytułu wykonania ww. usług, bowiem – jak wskazano wyżej – stosownie do art. 28b ust. 1 ustawy ww. usługi podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski. Zatem wartość usług świadczonych przez Pana na rzecz Kontrahenta mającego siedzibę firmy w Polsce, wykonywanych zarówno na terytorium kraju, jak i na terytorium Unii Europejskiej należy wliczyć do limitu zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy.

Jednocześnie należy wskazać, że jeżeli, w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, wartość sprzedaży opodatkowanej na terytorium Polski przekroczy kwotę 200.000 zł, to utraci Pan prawo do korzystania ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy i będzie wówczas zobowiązany do rejestracji jako podatnik VAT czynny. Zwolnienie to utraci moc począwszy od czynności, którą zostanie przekroczona wskazana kwota limitu, stosownie do art. 113 ust. 5 ustawy.

Wskazania wymaga również, że w przypadku wykonania jakiejkolwiek czynności wymienionej w art. 113 ust. 13 ustawy, utraci Pan prawo do zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ust. 1 ustawy.

Podsumowując, zarówno usługi wykonywane na terytorium kraju, jak i usługi wykonywane na terytorium Unii Europejskiej w zakresie montażu mebli i wyposażeniu pomieszczeń w meble: kredensy, szafy wnękowe, łóżka itp., w hotelach na terenie Unii Europejskiej oraz w Polsce, świadczone na rzecz Kontrahenta mającego siedzibę na terytorium Polski – na podstawie art. 28 b ust. 1 ustawy – podlegają opodatkowaniu w Polsce i tym samym kwoty uzyskane z tytułu ich wykonywania należy wliczyć do limitu zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy.

W związku z powyższym oceniając całościowo, Pana stanowisko jest nieprawidłowe.

Pomimo, że wskazał Pan prawidłowo, że wszystkie przychody „powinny być zsumowane do ustalenia limitu 200.000 zł zwolnionych z podatku VAT”, to jednak dokonał Pan rozgraniczenia na „przychody osiągnięte w Polsce i na terenie UE”, tymczasem, jak wskazano w analizowanej sprawie, usługi wykonywane zarówno na terytorium kraju, jak i na terytorium UE na rzecz Kontrahenta mającego siedzibę na terytorium Polski podlegają opodatkowaniu w Polsce.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).