Interpretacja indywidualna z dnia 1 marca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.647.2023.1.AK

Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki zgodnie z którym: 1) wynagrodzenie za udzielenie poręczenia przez Spółkę na spłatę zobowiązań (kredytu bankowego) innego podmiotu gospodarczego, nie stanowi dochodu z ukrytych zysków, o którym mowa w art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT? 2) w przypadku ewentualnej konieczności spłaty przez Spółkę zobowiązań (kredytu bankowego) innego podmiotu gospodarczego, kwota kredytu spłaconego przez Spółkę w ramach poręczenia nie stanowi dochodu z ukrytych zysków, o którym mowa w art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT? 3) samo poręczenie nie stanowi dochodu z ukrytych zysków (podatek liczony od sumy poręczenia), o którym mowa w art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT?

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 grudnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 23 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

- wynagrodzenie za udzielenie poręczenia przez Spółkę na spłatę zobowiązań (kredytu bankowego) innego podmiotu gospodarczego, nie stanowi dochodu z ukrytych zysków, o którym mowa w art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT;

- w przypadku ewentualnej konieczności spłaty przez Spółkę zobowiązań (kredytu bankowego) innego podmiotu gospodarczego, kwota kredytu spłaconego przez Spółkę w ramach poręczenia nie stanowi dochodu z ukrytych zysków, o którym mowa w art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT;

- samo poręczenie nie stanowi dochodu z ukrytych zysków (podatek liczony od sumy poręczenia), o którym mowa w art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Treść wniosku jest następująca.

Opis zdarzenia przyszłego

(…) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako: „Wnioskodawca”, „Spółka”) jest spółką w której wspólnikami są trzy osoby fizyczne.

Spółka prowadzi księgi rachunkowe oraz sporządza sprawozdanie finansowe na podstawie przepisów Ustawy o Rachunkowości.

Aktualnie Spółka korzysta z formy opodatkowania w postaci ryczałtu od dochodów spółek kapitałowych (tzw. estoński CIT).

Jeden ze wspólników (…) jest również większościowym udziałowcem w innej spółce z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako: „Podmiot gospodarczy”). Udziałowcem mniejszościowym w podmiocie gospodarczym jest inna osoba fizyczna w żaden sposób nie powiązana ze Spółką.

Podmiot gospodarczy, o którym mowa w zdaniu poprzednim poza powiązaniem osobowym przez osobę jednego ze wspólników Wnioskodawcy nie jest w żaden dodatkowy sposób powiązany z Wnioskodawcą. Podmiot gospodarczy prowadzi również działalność w zakresie wynajmu nieruchomości, a więc działalność całkowicie rozbieżną z działalnością prowadzoną przez Wnioskodawcę.

W celu finansowania działalności gospodarczej podmiot gospodarczy wystąpi do Banku o udzielenie kredytu na warunkach rynkowych. Jednym z zabezpieczeń kredytu byłoby poręczenie kredytu przez osoby trzecie udzielane w oparciu o Kodeks cywilny, uregulowane w artykułach od 876 do 887.

Poręczycielem kredytu bankowego byłby w tym wypadku Wnioskodawca (…). Poręczenie odbywałoby się za wynagrodzeniem, przy czym w celu udokumentowania tegoż wynagrodzenia Wnioskodawca wystawiłby fakturę VAT.

Wysokość wynagrodzenia za udzielenie poręczenia przez Spółkę na spłatę zobowiązań podmiotu gospodarczego ustalona zostałaby na warunkach rynkowych, zgodnie z art. 11c ustawy CIT.

Powiązanie podmiotów udzielających poręczenia nie będzie miało wpływ na warunki udzielenia poręczenia.

W związku z powyższym Spółka powzięła wątpliwość, czy wynagrodzenie za udzielenie poręczenia przez Spółkę na spłatę zobowiązań (kredytu bankowego) innego podmiotu gospodarczego, nie stanowi dochodu z ukrytych zysków, o którym mowa w art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, a także czy w przypadku ewentualnej konieczności spłaty przez Spółkę zobowiązań (kredytu bankowego) w ramach poręczenia innego podmiotu gospodarczego, kwota kredytu spłaconego przez Spółkę nie stanowi dochodu z ukrytych zysków, o którym mowa w art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT oraz czy samo poręczenie nie stanowi dochodu z ukrytych zysków (podatek liczony od sumy poręczenia), o którym mowa w art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Pytanie

Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki zgodnie z którym:

1)wynagrodzenie za udzielenie poręczenia przez Spółkę na spłatę zobowiązań (kredytu bankowego) innego podmiotu gospodarczego, nie stanowi dochodu z ukrytych zysków, o którym mowa w art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT?

2)w przypadku ewentualnej konieczności spłaty przez Spółkę zobowiązań (kredytu bankowego) innego podmiotu gospodarczego, kwota kredytu spłaconego przez Spółkę w ramach poręczenia nie stanowi dochodu z ukrytych zysków, o którym mowa w art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT?

3)samo poręczenie nie stanowi dochodu z ukrytych zysków (podatek liczony od sumy poręczenia), o którym mowa w art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Spółki:

1)wynagrodzenie za udzielenie poręczenia przez Spółkę na spłatę zobowiązań (kredytu bankowego) innego podmiotu gospodarczego, nie stanowi dochodu z ukrytych zysków, o którym mowa w art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

2)w przypadku ewentualnej konieczności spłaty przez Spółkę zobowiązań (kredytu bankowego) innego podmiotu gospodarczego, kwota kredytu spłaconego przez Spółkę w ramach poręczenia nie stanowi dochodu z ukrytych zysków, o którym mowa w art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

3)samo poręczenie nie stanowi dochodu z ukrytych zysków (podatek liczony od sumy poręczenia), o którym mowa w art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

W pierwszej kolejności podnieść należy, że w art. 28m ust. 3 ustawy o CIT ustawodawca przykładowo wymienia niektóre kategorie ukrytych zysków, jednak należy podkreślić, że katalog ukrytych zysków ma otwarty charakter zatem wyszczególnienie części z nich w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych nie oznacza że są to jedyne kategorie dochodu uznane za ukryte zyski.

W ocenie Wnioskodawcy mając na uwadze wskazane powyżej uregulowania prawne stwierdzić należy, że wynagrodzenie za udzielenie poręczenia przez Spółkę na spłatę zobowiązań (kredytu bankowego) innego podmiotu gospodarczego, nie stanowi dochodu z ukrytych zysków, o którym mowa w art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Odnośnie kwestii spłaty kredytu bankowego jako poręczyciel na wstępie podnieść należy, że tego typu sytuacja nie powinna w ogóle mieć miejsca, gdyż odpowiedzialność poręczyciela jest odpowiedzialnością subsydiarną, a model biznesowy założony przez podmiot gospodarczy, za który poręczałaby Spółka eliminuje w zasadzie to ryzyko do minimum.

Niemniej jednak w działalności gospodarczej nie sposób całkowicie wykluczyć takiego zdarzania. Stąd też w ocenie Spółki, w przypadku ewentualnej konieczności spłaty przez Spółkę zobowiązań (kredytu bankowego) w ramach poręczenia innego podmiotu gospodarczego, kwota kredytu spłaconego przez Spółkę nie stanowi dochodu z ukrytych zysków, o którym mowa w art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Przepis art. 28m w pkt 1 wskazuje, że przez ukryte zyski rozumie się w szczególności kwotę pożyczki (kredytu) udzielonej przez podatnika udziałowcowi, akcjonariuszowi albo wspólnikowi, w tym za pośrednictwem tworzonych z zysku funduszy, lub podmiotowi powiązanemu z udziałowcem, akcjonariuszem lub wspólnikiem oraz odsetki, prowizje, wynagrodzenia i opłaty od pożyczki (kredytu) udzielonej przez te podmioty podatnikowi.

W omawianej sprawie otrzymywane przez Wnioskodawcę wynagrodzenie nie jest jednak związane z udzieleniem Wnioskodawcy przez podmioty powiązane (Wspólników) pożyczki (kredytu) lecz udzieleniem przez Wnioskodawcę poręczenia spłaty zaciągniętych przez inny podmiot gospodarczy zobowiązań (kredytów).

Poręczenie i pożyczka stanowią natomiast dwie różne czynności prawne uregulowane w kodeksie cywilnym odrębnymi przepisami.

Zgodnie z art. 876 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny przez umowę poręczenia poręczyciel zobowiązuje się względem wierzyciela wykonać zobowiązanie na wypadek, gdyby dłużnik zobowiązania nie wykonał.

Natomiast w myśl art. 720 § 1 ww. ustawy, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Poręczenie jest zatem umową, która zawiera zobowiązanie poręczyciela względem wierzyciela do uregulowania należności dłużnika, na wypadek gdy on tego nie uczynił. Ma zatem za zadanie zabezpieczenie uregulowania cudzej należności finansowej. Poprzez posiadanie takiego dokumentu potencjalny kredytobiorca pokazuje, że nawet jeśli nie wywiąże się ze spłaty swojego długu, jest osoba, która to zrobi za niego. Poręczyciel odpowiada za wierzyciela całym swoim majątkiem. Natomiast pożyczka jest umową, która polega na zobowiązaniu się dającego pożyczkę do przeniesienia na własność biorącego określonej ilości pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorącego do zwrotu tej samej ilości pieniędzy albo tej samej ilości rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Wynagrodzenie płacone Wnioskodawcy przez inny podmiot gospodarczy, za udzielenie poręczenia na spłatę zobowiązań (zaciągniętych kredytów) tegoż podmiotu gospodarczego jest świadczeniem wynikającym z zawartych wcześniej umów poręczenia. Udzielenie poręczenia oraz świadczenia z nim związane nie zostały natomiast wymienione w art. 28m ust. 3 ustawy o CIT.

Z przepisu art. 28m ust. 3 ustawy CIT wynika, że dochód z tytułu ukrytego zysku nie obejmuje świadczeń, które nie są wykonane w związku z prawem do udziału w zysku, czyli świadczeń podjętych (wykonanych) bez jakiegokolwiek wpływu podmiotów powiązanych na działanie i decyzje spółki opodatkowanej ryczałtem, w zakresie ocenianego świadczenia.

W ocenie Wnioskodawcy wynagrodzenie za udzielenie poręczenia przez Spółkę na spłatę zobowiązań (kredytu bankowego) innego podmiotu gospodarczego, nie stanowi dochodu z ukrytych zysków, o którym mowa w art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Również w przypadku ewentualnej konieczności spłaty przez Spółkę zobowiązań (kredytu bankowego) innego podmiotu gospodarczego w ramach poręczenia, kwota kredytu spłaconego przez Spółkę nie stanowi dochodu z ukrytych zysków, o którym mowa w art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Analogicznie poręczenie samo w sobie również nie stanowi dochodu z ukrytych zysków, o którym mowa w art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

W myśl art. 28m ust. 3 ustawy o CIT:

Co nie stanowi ukrytego zysku zostało uregulowane w art. 28m ust. 4 ustawy o CIT.

Przedmiotem opodatkowania w systemie ryczałtu jest zatem co do zasady efektywna dystrybucja zysku ze spółki do jej udziałowca/akcjonariusza/wspólnika, przy czym przepisy nie ograniczają się wyłącznie do opodatkowania dywidend, ale uwzględniają również inne formy dystrybucji.

Istotą przyjętego modelu jest odroczenie opodatkowania dystrybuowanego zysku do dnia podjęcia uchwały o przeznaczeniu tego zysku i wypłat równoważnych takiej dystrybucji. Intencją ustawodawcy jest uwzględnienie w katalogu dochodów do opodatkowania także innych, alternatywnych niż dywidenda, świadczeń dokonanych na rzecz udziałowców/akcjonariuszy albo wspólników lub podmiotów powiązanych bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tymi udziałowcami/akcjonariuszami/wspólnikami (tzw. ukryte zyski). Wypłata ukrytych zysków oznacza powstanie dla spółki odpowiadającego im dochodu, podlegającego opodatkowaniu ryczałtem.

Ukryte zyski stanowić zatem będą dla podatnika wszelkie świadczenia spółki:

- wykonane w związku z prawem do udziału w zysku,

- inne niż podzielony zysk o charakterze pieniężnym, niepieniężnym, odpłatnym, nieodpłatnym lub częściowo odpłatnym (wartość nieodpłatnych i częściowo odpłatnych świadczeń określa się zgodnie z art. 12 ust. 5-6a ustawy o CIT),

- wykonane bezpośrednio lub pośrednio na rzecz udziałowca/akcjonariusza lub podmiotu powiązanego,

- wykonane bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tym udziałowcem/akcjonariuszem.

Przepisy art. 28c pkt 1 w zw. z art. 11a ust. 1 pkt 4 oraz art. 11a ust. 2 ustawy o CIT stanowią regulacje odnośnie definicji podmiotów powiązanych w ramach ryczałtu od dochodów spółek.

Zgodnie z art. 11c ust. 1 ustawy o CIT:

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest kwestia ustalenia, czy:

1.wynagrodzenie za udzielenie poręczenia przez Spółkę na spłatę zobowiązań (kredytu bankowego) innego podmiotu gospodarczego, nie stanowi dochodu z ukrytych zysków, o którym mowa w art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT,

2.w przypadku ewentualnej konieczności spłaty przez Spółkę zobowiązań (kredytu bankowego) innego podmiotu gospodarczego, kwota kredytu spłaconego przez Spółkę w ramach poręczenia nie stanowi dochodu z ukrytych zysków, o którym mowa w art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT,

3.samo poręczenie nie stanowi dochodu z ukrytych zysków (podatek liczony od sumy poręczenia), o którym mowa w art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Odnosząc się w pierwszej kolejności do wynagrodzenie za udzielenie poręczenia przez Spółkę na spłatę zobowiązań (kredytu bankowego) innego podmiotu gospodarczego stwierdzić należy, że wynagrodzenie otrzymane przez Spółkę nie będzie stanowiło ukrytego zysku.

Podkreślić należy, że przepis art. 28m ust. 3 ustawy o CIT wskazuje, iż za ukryty zysk uznaje się każde świadczenie, którego beneficjentem, bezpośrednio lub pośrednio, jest wspólnik lub inny podmiot powiązany.

W sprawie opisanej we wniosku beneficjentem w związku otrzymanym wynagrodzeniem za udzielenie poręczenia będzie Spółka (podatnik ryczałtu - Wnioskodawca) a nie jej udziałowiec/wspólnik (osoba fizyczna) lub podmiot powiązany. Bowiem w analizowanej sprawie to Spółka udzieliła poręczenia i otrzymuje z tego tytułu wynagrodzenie, a nie jest to przypadek gdy Spółce zostało udzielone poręczenie przez wspólnika lub podmiot powiązany i Wnioskodawca zobowiązany jest do wypłaty wynagrodzenia z tego tytułu.

Wobec czego wynagrodzenie za udzielenie poręczenia należne Wnioskodawcy nie będzie ukrytym zyskiem.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Przechodząc do kwestii samego poręczenia i kwoty kredytu spłaconego przez Spółkę w ramach poręczenia w sytuacji konieczności spłaty przez Spółkę zobowiązań (kredytu bankowego) innego podmiotu gospodarczego, zauważyć należy, że takie zdarzenia nie są wymienione wprost w katalogu ukrytych zysków określonym w art. 28m ust. 3 ustawy o CIT.

Przepis ten w pkt 1 wskazuje, że przez ukryte zyski rozumie się w szczególności kwotę pożyczki (kredytu) udzielonej przez podatnika udziałowcowi, akcjonariuszowi albo wspólnikowi, w tym za pośrednictwem tworzonych z zysku funduszy, lub podmiotowi powiązanemu z udziałowcem, akcjonariuszem lub wspólnikiem oraz odsetki, prowizje, wynagrodzenia i opłaty od pożyczki (kredytu) udzielonej przez te podmioty podatnikowi.

W omawianej sprawie poręczenie kredytu innego podmiotu gospodarczego (podmiotu powiązanego) nie jest związane z udzieleniem pożyczki (kredytu) pomiędzy podmiotami powiązanymi, lecz udzieleniem przez Wnioskodawcę poręczenia spłaty zaciągniętego przez podmiot powiązany kredytu bankowego.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 876 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm., dalej: „k.c.”),

Natomiast w myśl art. 720 § 1 k.c.:

Poręczenie jest zatem umową, która zawiera zobowiązanie poręczyciela względem wierzyciela do uregulowania należności dłużnika, na wypadek gdy on tego nie uczynił. Ma zatem za zadanie zabezpieczenie uregulowania cudzej należności finansowej. Poprzez posiadanie takiego dokumentu potencjalny kredytobiorca pokazuje, że nawet jeśli nie wywiąże się ze spłaty swojego długu, jest osoba, która to zrobi za niego.

Z pewnością udzielenie poręczenia przez Spółkę oraz spłata kredytu bankowego za inny podmiot w ramach poręczenia jest odrębną transakcją od umowy pożyczki i nie zostało wprost wymienione w katalogu świadczeń w postaci ukrytych zysków.

Jednocześnie, jak już wspomniano, należy mieć na uwadze, że zdanie wstępne przepisu art. 28m ust. 3 ustawy o CIT, wskazuje na otwarty katalog świadczeń mogących prowadzić do powstania dochodu z tytułu ukrytych zysków. Dlatego ocena czy dochód z tytułu wskazanych we wniosku a dokonywanych przez Wnioskodawcę z podmiotami powiązanymi powyższych transakcji spełnia warunki do uznania go za dochód z tytułu ukrytego zysku powinna zostać dodatkowo przeprowadzona w oparciu o przesłanki wynikające ze zdania wstępnego przepisu art. 28m ust. 3 ustawy CIT. Jak z niego wynika, dochód z tytułu ukrytego zysku nie obejmuje świadczeń, które nie są wykonane w związku z prawem do udziału w zysku, czyli świadczeń podjętych (wykonanych) bez jakiegokolwiek wpływu podmiotów powiązanych na działanie i decyzje spółki opodatkowanej ryczałtem, w zakresie ocenianego świadczenia.

Jak wynika z opisu sprawy wysokość wynagrodzenia za udzielenie poręczenia przez Spółkę na spłatę zobowiązań podmiotu gospodarczego ustalona zostałaby na warunkach rynkowych, zgodnie z art. 11c ustawy o CIT, a powiązanie podmiotów udzielających poręczenia nie będzie miało wpływ na warunki udzielenia poręczenia.

W świetle powyższego, skoro poręczenie jest odrębną transakcją od umowy kredytu, a na zawarcie umowy poręczenia nie mają wpływy powiązania pomiędzy podmiotami, a sama transakcja odbywa się na warunkach rynkowych to w takim przypadku samo poręczenia, a także ewentualna spłaty przez Spółkę zobowiązań (kredytu bankowego) innego podmiotu gospodarczego dokonana w ramach udzielonego poręczenia, nie stanowi dochodu z ukrytych zysków, o którym mowa w art. 28m ust. 1 pkt 2 w zw. art. 28m ust. 3 ustawy o CIT.

Wobec powyższego Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 i 3 należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).