Koszty eksploatacji samochodu osobowego w działalności gospodarczej

Zawarta w ustawie definicja samochodu osobowego została wprowadzona mocą ustawy z 9 czerwca 2000 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000 r. Nr 60, poz. 700). Zasady rozliczania kosztów związanych z samochodem osobowym w firmie nie uległy jednak istotnym zmianom. Wprowadzona definicja ma charakter porządkujący i uszczegółowiający dotychczas obowiązujące w tym zakresie przepisy, a przede wszystkim ma na celu uporządkowanie kwestii zaliczenia w koszty bez ograniczeń wydatków związanych z używaniem samochodów przerobionych.

Według art. 16 ust. 3a ustawy samochodem osobowym jest każdy samochód, który nie posiada homologacji producenta lub importera wymaganej dla samochodów innych niż osobowe oraz którego dopuszczalna ładowność nie przekracza 500 kg. W zakresie znaczeniowym przedstawionej definicji mieszczą się nie tylko samochody ściśle osobowe, ale również samochody osobowo-towarowe, osobowo-bagażowe, bagażowe itp. Podstawowym kryterium, którym posługuje się ta definicja jest ładowność samochodu i świadectwo homologacji. Za samochód osobowy uznawany jest taki, który nie posiada homologacji producenta lub importera wymaganej dla samochodów innych niż osobowe. Definicję zawartą w ustawie podatkowej trzeba zatem rozpatrywać łącznie z definicją zawartą w ustawie z 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. Nr 98, poz. 602 ze zm.), ponieważ to od niej zależy, jaki rodzaj homologacji na dany samochód jest wymagany.