Ewidencja leasingu u korzystającego

Ewidencja leasingu u korzystającego

Ustawą z 6 września 2001 r. o zmianie ustaw: o podatku dochodowym od osób fizycznych, o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym wprowadzono m.in. nową charakterystykę umów leasingowych i nowe związane z tym pojęcia. Zmiany te mają znaczenie przede wszystkim z punktu widzenia odpisów amortyzacyjnych zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów, jednak z oczywistych względów nie można tej kwestii pominąć przedstawiając księgową ewidencję leasingu.

Do 9 grudnia 2000 r. leasing należał do grupy umów nienazwanych. Jednak w wyniku zmian dokonanych w przepisach Kodeksu cywilnego leasing stał się umową nazwaną, a uregulowania w tym zakresie zostały ujęte w art. 709

W uregulowaniach dotyczących podatku dochodowego od osób fizycznych i prawnych wprowadzono w szczególności następujące nowe definicje:

1) umowa leasingu – przez którą rozumie się umowę nazwaną w Kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę opartą na podobnych zasadach;

2) podstawowy okres umowy leasingu – rozumie się przez to czas oznaczony, na jaki została zawarta ta umowa, z wyłączeniem czasu, na który może być przedłużona lub skrócona;

3) normatywny okres amortyzacji – rozumie się przez to w odniesieniu do:

a) środków trwałych – okres, w którym odpisy amortyzacyjne, wynikające z zastosowania stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych, zrównują się z wartością początkową środków trwałych,

b) wartości niematerialnych i prawnych – okres ustalony w art. 16m ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych;

4) rzeczywista wartość netto – rozumie się przez to wartość początkową środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych zaktualizowaną zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszoną o sumę odpisów amortyzacyjnych;

5) hipotetyczna wartość netto – przez którą rozumie się wartość początkową środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej pomniejszoną o:

a) odpisy amortyzacyjne (określone w art. 16k ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) z uwzględnieniem współczynnika 3 – w odniesieniu do środków trwałych,

b) odpisy amortyzacyjne obliczone przy zastosowaniu trzykrotnie skróconych okresów amortyzowania – w odniesieniu do wartości niematerialnych i prawnych;

6) spłata wartości początkowej – rozumie się przez to faktycznie otrzymaną przez finansującego w opłatach ustalonych w umowie leasingu równowartość wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych; suma opłat w okresie umowy obejmuje płatności leasingowe łącznie z określoną w umowie ceną wykupu przedmiotu leasingu po zakończeniu podstawowego okresu umowy.

Opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, jeżeli umowa spełnia następujące warunki:

1) została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości, oraz

2) suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

Zgodnie z nowymi przepisami odpisów amortyzacyjnych od przedmiotów leasingu może dokonywać finansujący lub korzystający. W zależności od ustalenia prawa do amortyzacji w zawartej umowie leasingowej będzie przebiegać rozliczanie podatkowe płatności związane z jej realizacją.