WSZYSTKO O ŚWIADCZENIU PRZEDEMERYTALNYM

1 stycznia 2002 r. uległy zmianie przepisy w zakresie zasad przyznawania zasiłków i świadczeń przedemerytalnych w związku z wejściem w życie ustawy z 17 grudnia 2001 r. o zmianie ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa, ustawy o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy, ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu, ustawy o zakazie stosowania wyrobów zawierających azbest, ustawy o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego oraz ustawy o ułatwieniu zatrudnienia absolwentom szkół (Dz.U. Nr 154, poz. 1793), a także zostały zlikwidowane zasiłki przedemerytalne, ponieważ skreślony został art. 37j, który takie świadczenie przewidywał. Prawo do nich zachowały jedynie osoby, które do 1 stycznia 2002 r. zarejestrowały się w powiatowym urzędzie pracy i spełniały warunki do nabycia prawa do zasiłku przedemerytalnego.

Zasiłek przedemerytalny przysługiwał na mocy przepisów obowiązujących do 1 stycznia 2002 r. osobie spełniającej w ustawie z 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz.U. z 2001 r. Nr 6, poz. 56 ze zm.) warunki do uzyskania statusu bezrobotnego i prawa do zasiłku dla bezrobotnych oraz posiadającej staż pracy uprawniający, w myśl przepisów emerytalnych, do nabycia uprawnień emerytalnych (dla kobiet 20 lat i dla mężczyzn 25 lat), jeżeli ponadto osoba ta posiadała okres uprawniający do zasiłku dla bezrobotnych wynoszący 30 lat dla kobiet i 35 lat dla mężczyzn lub o 5 lat krótszy (czyli odpowiednio 25 i 30 lat) w przypadku, gdy 15 lat stanowiło zatrudnienie w szczególnych warunkach i w szczególnym charakterze.