Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
Data publikacji: 2017-01-02

Kto nie może świadczyć pracy w godzinach nadliczbowych

Wystąpienie szczególnych potrzeb pracodawcy oraz konieczność prowadzenia akcji ratowniczej uzasadnia wykonywanie pracy nadliczbowej. Jednak polecenie jej realizacji nie może być skierowane do każdego pracownika. W zależności od sytuacji osoby zatrudnionej lub charakteru pracy zakaz pracy nadliczbowej może mieć bezwzględny charakter lub zostać uchylony za zgodą pracownika. Bezwzględny zakaz pracy w godzinach nadliczbowych dotyczy pracownicy w ciąży czy pracownika młodocianego. Z kolei pracownik opiekujący się dzieckiem w wieku do 4 lat może pracować w nadgodzinach, jeżeli się na to zgodzi.

Praca, jaką zobowiązany jest wykonywać pracownik, organizowana jest w określonych ramach czasowych. Zasadą jest, że czas pracy nie może przekraczać 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w przeciętnie 5-dniowym tygodniu pracy z przyjętym okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 4 miesięcy (art. 129 ustawy - Kodeks pracy; dalej: k.p.).

Praca w godzinach nadliczbowych i przesłanki jej zlecania

Za pracę w godzinach nadliczbowych uważa się pracę wykonywaną ponad obowiązujące pracownika normy czasu pracy, a także pracę wykonywaną ponad przedłużony dobowy wymiar czasu pracy, wynikający z obowiązującego pracownika systemu i rozkładu czasu pracy (art. 151 k.p.).

Ponieważ praca w godzinach nadliczbowych nie może być standardem tzw. normalnym i prawidłowym elementem planowanej organizacji pracy, przepisy dają możliwość zlecenia pracownikom pracy nadliczbowej jedynie w dwóch przypadkach:

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00