comment
Artykuł
Data publikacji: 2006-06-01
Jak prawidłowo wyceniać obligacje
W ósmym numerze „Brifu” opisaliśmy sposoby ewidencji różnego rodzaju obligacji - zarówno w księgach rachunkowych emitenta, jak i obligatariusza. W tym artykule przedstawiamy zasady wyceny aktywów finansowych, w szczególności obligacji, zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości, rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad uznawania, metod wyceny, zakresu ujawniania i sposobu prezentacji instrumentów finansowych i według MSR 39 „Instrumenty finansowe - ujawnienie i wycena”.
W myśl ustawy o rachunkowości inwestycje to aktywa nabyte w celu osiągnięcia korzyści ekonomicznych wynikających z przyrostu wartości tych aktywów, uzyskania z nich przychodów w formie odsetek, dywidend (udziałów w zyskach) lub innych pożytków, w tym również z transakcji handlowych. W szczególności należy tu wymienić aktywa finansowe oraz te nieruchomości i wartości niematerialne i prawne, które nie są użytkowane przez jednostkę, lecz zostały nabyte w celu osiągnięcia tych korzyści. Do grupy aktywów finansowych należy również zakwalifikować obligacje, które - jako inwestycje w papiery wartościowe - jednostka nabywa w celu osiągnięcia korzyści ekonomicznych w formie odsetek.
Jak można zakwalifikować aktywa finansowe
W księgach rachunkowych zakup obligacji może być ewidencjonowany jako:
• inwestycje długoterminowe, lub
• inwestycje krótkoterminowe.
Natomiast w myśl rozporządzenia stosuje się tu te same kategorie klasyfikacji instrumentów finansowych, co w MSR 39 „Instrumenty finansowe - ujawnienie i wycena”. Zgodnie z przepisami rozporządzenia i MSR 39, aktywa finansowe, począwszy od dnia ich nabycia lub powstania, zalicza się do jednej z następujących kategorii:
Pozostało 88% treści
Chcesz uzyskać dostęp? Skorzystaj z bezpłatnego abonamentu
Zobacz także
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
