1. Odpis aktualizujący od rzeczowych aktywów obrotowych - artykuł dyskusyjny

W przypadku sprzedaży składnika majątku objętego odpisem aktualizującym sytuacja nie jest już taka jednoznaczna. Jeżeli nie ustała przyczyna utworzenia odpisu, powinien on skorygować (obniżyć) koszt własny sprzedaży (ponieważ to nie jest rozwiązanie odpisu, tylko jego, nazwijmy to, realizacja). Składnik zapasów utracił część wartości początkowej i nigdy jej nie odzyskał, więc księgowanie w pozostałe przychody operacyjne, choć dominujące w praktyce (przykład 2), może wprowadzić w błąd użytkownika sprawozdania. Sugeruje ono, że składnik odzyskał całość lub część poprzednio utraconej wartości. Jednak zaletą księgowania wykorzystanego odpisu w pozostałe przychody operacyjne jest natomiast to, że pokazuje faktyczne straty na sprzedaży zapasów. Każde z rozwiązań ma swoje wady i zalety, ale żadne z nich nie jest wprost uregulowane w uor, dlatego dobrze jest to usankcjonować w polityce rachunkowości. Dużo problemów praktycznych budzi także sposób rozliczenia odpisu aktualizującego wartość zapasów w momencie dokonania ich sprzedaży lub przekazania ich do zużycia. Jednym z możliwych rozwiązań jest dokonanie rozliczenia analizowanego odpisu na takich samych zasadach, jak czyni się to w przypadku "odchyleń od cen ewidencyjnych", czyli metodą wskaźnikową. Jest to rozwiązanie odpowiednie w szczególności dla jednostek prowadzących ewidencję zapasów w stałych cenach ewidencyjnych (przykład 1). W niniejszym artykule zaprezentowano dwa alternatywne sposoby rozwiązania odpisów z tytułu utraty wartości zapasów, wskazując ich wady i zalety.