Wyrok NSA z dnia 3 marca 2011 r., sygn. II OSK 2251/10

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Dałkowska - Szary Sędzia NSA Arkadiusz Despot - Mładanowicz Sędzia del. NSA Wiesław Morys /spr./ Protokolant asystent Hubert Sęczkowski po rozpoznaniu w dniu 3 marca 2011 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej S. H. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 11 lutego 2010 r. sygn. akt II SA/Rz 225/09 w sprawie ze skargi S. H. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Rzeszowie z dnia [...] stycznia 2009 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy 1) uchyla zaskarżony wyrok oraz decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Rzeszowie z dnia [...] stycznia 2009 r. nr [...] i decyzję Burmistrza Miasta Boguchwała z dnia [...] listopada 2008 r. nr [...]. 2) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Rzeszowie na rzecz S. H. kwotę 1450 zł (tysiąc czterysta pięćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie wyrokiem z dnia 11 lutego 2010 r., sygn. akt II SA/Rz 225/09, oddalił skargę S. H. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Rzeszowie z dnia [...] stycznia 2009 r. w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy.

Przedstawiając w jego uzasadnieniu stan faktyczny sprawy Sąd pierwszej instancji wskazał, iż Burmistrz Miasta Boguchwała decyzją z dnia [...] listopada 2008r. kolejny raz odmówił ustalenia warunków zabudowy dla zamierzenia inwestycyjnego pod nazwą: "budowa dwóch siłowni wiatrowych z generatorem energii elektrycznej o mocy do 2000 kW o całkowitej wysokości do 29 m na części działki nr ewid. gr. [...] położonej w Boguchwale". Motywując swoje stanowisko organ I instancji powołał się na ponownie przeprowadzoną analizę warunków i zasad zagospodarowania terenu inwestycji, funkcji oraz cech zabudowy i zagospodarowania w jego otoczeniu. Na tej podstawie doszedł do przekonania, że przesłanki z art. 61 ust. 1 pkt 2-5 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2003r. Nr 80, poz. 717 ze zm.) zostały spełnione. Jednakowoż w jego ocenie uwzględnieniu żądania sprzeciwia się uregulowana w jej art. 61 ust. 1 pkt 1 zasada tzw. dobrego sąsiedztwa. Obszar, którego dotyczy wniosek jest otoczony ze wszystkich stron kompleksem rolnym, a występująca na tym terenie zabudowa to budownictwo jednorodzinne jedno- i dwu-kondygnacyjne. Zatem nie może być mowy o kontynuacji funkcji, skoro inwestycja znacznie odbiegałaby od okolicznej zabudowy. Powołując się na art. 1 ust 2 pkt 1 i 2 wspomnianej powyżej ustawy organ stwierdził, iż nałożony na niego obowiązek zachowania ładu przestrzennego w tym urbanistyki i architektury oraz zachowanie walorów architektonicznych i krajobrazowych sprzeciwia się wnioskowi, gdyż planowany obiekt ze względu na swoje gabaryty zdominowałby otaczający krajobraz.