Wyrok NSA z dnia 17 grudnia 2013 r., sygn. II FSK 275/12

Podatnikiem podatku dochodowego jest ten, kto faktycznie prowadzi działalność gospodarczą (firmowany), a nie ten, kto użycza swojego nazwiska (firmujący).

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Stefan Babiarz (sprawozdawca), Sędzia NSA Zbigniew Kmieciak, Sędzia NSA del. Jan Grzęda, Protokolant Justyna Bluszko-Biernacka, po rozpoznaniu w dniu 17 grudnia 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej B. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 13 września 2011 r. sygn. akt I SA/Gl 680/11 w sprawie ze skargi B. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 14 września 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2004 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od B. P. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach kwotę 5400 (słownie: pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z dnia 13 września 2011 r., I SA/Gl 680/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę B. P. (zwanego dalej skarżącym) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 14 września 2010 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2004 r.

2. Ze stanu sprawy przyjętego przez sąd pierwszej instancji wynikało, że Naczelnik Urzędu Skarbowego w Z. decyzją z dnia 19 maja 2010 r. określił skarżącemu wysokość zobowiązania podatkowego za powyższy okres rozliczeniowy wobec niewykazania przez skarżącego w złożonej za ten rok korekcie zeznania podatkowego PIT-36 podatku należnego do zapłaty. W uzasadnieniu organ wskazał, że skarżący uzyskał w 2004 r. m.in. przychody z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej w ramach spółki komandytowej pod firmą S., w której jako komplementariusz posiadał 60% udziałów (od dnia 15 marca 2004 r.). Na podstawie ustaleń dokonanych w toku kontroli podatkowej i postępowania podatkowego przeprowadzonych wobec skarżącego (jako udziałowca spółki S.) - popartych dowodami z przesłuchań świadków i podejrzanych przeprowadzonych przez Centralne Biuro Śledcze - Naczelnik Urzędu Skarbowego wykazał, że wspólnicy spółki S. zajmowali się wprowadzaniem do obrotu paliw płynnych niewiadomego pochodzenia, a obrót paliwem prowadzony był w badanym 2004 r. pod firmą A., która sprzedawała paliwo ostatecznym odbiorcom. Organ pierwszej instancji włączył więc do przychodów spółki komandytowej S. kwotę wynikającą z faktur wystawionych przez firmę A.prowadzoną przez B. C. Uznał bowiem, że faktycznie właścicielem i sprzedawcą tego paliwa była spółka komandytowa S., a działalność B. C. polegała jedynie na wystawianiu fikcyjnych faktur. Organ zaznaczył, że dla prawidłowej oceny zachowań prawnopodatkowych niezbędne było odwołanie się do materiałów śledztwa zgromadzonych przez Prokuraturę Okręgową. Wynikało z nich, że głównym przedmiotem działalności spółki była sprzedaż oleju napędowego. Działalnością tej spółki faktycznie kierował skarżący. Odbiorcami oleju napędowego oferowanego do sprzedaży były głównie podmioty prowadzące działalność gospodarczą w zakresie transportu ciężkiego. W toku swojej działalności spółka S. pozyskiwała olej napędowy z różnych źródeł - sprzedawała zarówno olej napędowy wyprodukowany legalnie jak i wyprodukowany nielegalnie lub uzyskany w nielegalny sposób. Sprzedawany przez spółkę S. olej napędowy pochodzący z nielegalnego źródła był kupowany za gotówkę i bez dowodów zakupu, z pominięciem księgowego udokumentowania.