Postanowienie NSA z dnia 6 września 2013 r., sygn. I OW 153/13

Pomoc społeczna

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rajewska Sędziowie: Sędzia NSA Anna Lech Sędzia del. WSA Marian Wolanin (spr.) Protokolant starszy asystent Joanna Ukalska po rozpoznaniu w dniu 6 września 2013 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Prezydenta W. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Prezydentem W. a Prezydentem P. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku B. P. o przyznanie pomocy w formie zasiłku stałego oraz przyznania pomocy finansowej na dożywianie postanawia: wskazać Prezydenta P. jako organ właściwy do rozpoznania wniosku

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 17 czerwca 2013 r. Prezydent W. wystąpił o rozstrzygnięcie sporu o właściwość zaistniałego pomiędzy nim, a Prezydentem Miasta P. w sprawie rozpatrzenia wniosku B. P. o przyznanie zasiłku stałego.

W uzasadnieniu wniosku wskazano, że w dniu 4 lutego 2013 r. B. P. złożył w Miejskim Ośrodku Pomocy Społecznej we W. podanie do Miejskiego Centrum Pomocy Społecznej w P. o przyznanie pomocy w formie zasiłku stałego oraz o przyznanie pomocy finansowej na dożywianie. Podanie to zostało przekazane do Miejskiego Centrum Pomocy Społecznej w P.. Pismem z dnia 19 lutego 2013 r. MCPS w P. zwróciło się do MOPS we W. o przeprowadzenie wywiadu środowiskowego z B. P. Wywiad ten został przeprowadzony w dniu 28 lutego 2013 r. i przekazany do MCPS w P.. W dniu 21 marca 2013 r. MCPS w P. zwróciło się telefonicznie z prośbą o uzupełnienie wywiadu, poprzez pozyskanie od wnioskodawcy informacji, gdzie ma być przekazywany zasiłek stały. MOPS we W. uzyskał tę informację i przekazał do MCPS w P.. Ostatecznie MCPS w P. uznało się za niewłaściwe do załatwienia przedmiotowej sprawy, jednak nie wystąpiło z wnioskiem do NSA o wyznaczenie organu właściwego do rozpoznania podania strony, lecz pismem z dnia 27 marca 2013 r. przekazało wniosek strony wraz z dokumentacją do MOPS we W. W przekazanej dokumentacji brak jednak decyzji umarzającej toczące się w przedmiotowej sprawie postępowanie przez MCPS w P.. MOPS we W. wskazał, że jako pierwszy przekazał wniosek strony do MCPS w P. na podstawie art. 65 kpa. W ocenie MOPS we W. analiza stanu faktycznego nie pozwala na zajęcie stanowiska, że to tutejszy organ jest właściwy do wydania decyzji w sprawie przyznania stronie zasiłku stałego. B. P. należy bezspornie uznać za osobę bezdomną w rozumieniu art. 6 pkt 8 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362, z późn. zm.). Mając na uwadze fakt, że poprzez sytuację życiową, w której jest B. P., spełnia on ustawowe przesłanki do uznania go za osobę bezdomną, MOPS we W. stoi na stanowisku, że w przedmiotowej sprawie zastosowanie będzie miał art. 101 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej, z którego wynika właściwość organu administracji według ostatniego miejsca zameldowania osoby bezdomnej na pobyt stały. Trudno bowiem zgodzić się ze stanowiskiem MCPS w P., iż miejscem zamieszkania strony jest W.. B. P. można bowiem jedynie uznać za osobę przebywającą na terenie miasta W. w noclegowniach lub schroniskach. MCPS w P. nie przedstawiło żadnych wiarygodnych dowodów w sprawie, a stanowisko MCPS jest jedynie swobodną interpretacją nie popartą żadnymi dokumentami lub okolicznościami, stanowiącą nadinterpretację w świetle okoliczności faktycznych sprawy. Z oświadczeń strony z dnia 12 kwietnia 2013 r. wynika, że B. P. - od kiedy przebywa we W. - nigdy nie mieszkał w lokalu mieszkalnym, a jedynie w noclegowniach, schroniskach lub na ogródkach działkowych. Nie wiąże ona przyszłości z W. Zatem bezsporny jest fakt, że strona przebywa wprawdzie na terenie W., jednak w placówkach pomocowych typu noclegownie i schroniska. Ponadto, z akt sprawy wynika, że strona nie wiąże przyszłości z W., nie jest to bowiem jedyne miasto, w którym B. P. zatrzymywał się w schroniskach prowadząc swój wędrowniczy i bezdomny tryb życia, bywa on także w schronisku w J.