Wyrok NSA z dnia 5 czerwca 2019 r., sygn. II GSK 338/17

Transport

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Zabłocka Sędzia NSA Joanna Sieńczyło-Chlabicz Sędzia del. WSA Cezary Kosterna (spr.) Protokolant Jerzy Stelmaszuk po rozpoznaniu w dniu 5 czerwca 2019 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej M. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 września 2016 r. sygn. akt VI SA/Wa 402/16 w sprawie ze skargi M. W. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia 17 czerwca 2015 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za przejazd pojazdem nienormatywnym bez zezwolenia 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od M. W. na rzecz Głównego Inspektora Transportu Drogowego 2700 (dwa tysiące siedemset) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 7 września 2016 r. sygn. akt VI SA/Wa 402/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę M. W. (dalej: skarżący lub strona) na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego (dalej: GITD lub organ odwoławczy) z 17 czerwca 2015 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za przejazd pojazdem nienormatywnym bez zezwolenia.

Sąd I instancji orzekał w następującym stanie sprawy:

GITD zaskarżoną decyzją, wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. 2013 poz. 267 ze zm., dalej: kpa), art. 2 ust 35a, art. 61, art. 62 ust. 4a, art. 64 ust. 1 i ust. 2, art. 140aa ust. 1, ust. 3 i ust. 4, art. 140ab ust. 1 pkt 3 lit. c i ust. 2 ustawy z 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. 2012 poz. 1137, dalej: uprd), art. 41 ustawy z 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz.U. 2015 poz. 460 ze zm., dalej: udp), § 2, § 3 i § 5 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 31 grudnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia (Dz.U. 2015 poz. 305), po rozpatrzeniu odwołania skarżącego utrzymał w mocy decyzję Małopolskiego Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego (dalej: organ I instancji) z 5 lutego 2015 r. nakładającą na skarżącego na podstawie art. 140aa ust. 1 uprd karę pieniężną w wysokości 15 000 zł, jak za brak zezwolenia kategorii VII.