Wyrok NSA z dnia 4 lipca 2023 r., sygn. II FSK 251/21

Proces ograniczenia poboru zaliczek na podatek dochodowy na podstawie art. 22 § 2a o.p. nie jest procesem wymiarowym i nie zobowiązuje do przeprowadzenia pełnego postępowania dowodowego. Podatnik, składając wniosek w tym trybie, musi jedynie uprawdopodobnić, że zaliczki obliczone według zasad określonych w ustawach podatkowych mogą być niewspółmiernie wysokie w stosunku do przewidywanego podatku od dochodu za dany rok podatkowy.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Antoni Hanusz, Sędzia NSA Jan Grzęda, Sędzia NSA Tomasz Kolanowski (sprawozdawca), Protokolant Anna Dziewiż-Przychodzeń, po rozpoznaniu w dniu 4 lipca 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A.B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 18 listopada 2020 r., sygn. akt I SA/Gd 693/20 w sprawie ze skargi A.B. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z dnia 16 czerwca 2020 r., nr 2201-IOD-3.4132.28.2020.4 w przedmiocie ograniczenia poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych za 2020 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od A.B. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wyrokiem z 18 listopada 2020 r., I SA/Gd 693/20, oddalił skargę A.B. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z 16 czerwca 2020 r. w przedmiocie odmowy ograniczenia poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych za 2020 r.

Od powyższego wyroku skargę kasacyjną wniósł pełnomocnik skarżącego, zarzucając:

- naruszenie prawa materialnego poprzez błędną wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie:

1) art. 151 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm., dalej: "p.p.s.a") w związku z art. 145 § 1 pkt 1 lit. a p.p.s.a. w związku z art. 19 ust. 1 i 2 Traktatu o Unii Europejskiej – dalej TUE, w związku z art. 47 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej w związku z art. 2 i art. 6 TUE w związku z art. 91 Konstytucji RP, tj. naruszenie zasad praworządności, praw człowieka i demokracji oraz równości obywateli Unii Europejskiej wobec prawa oraz ochrony praw człowieka jako zasad ogólnych prawa europejskiego, które stanowią główny fundament systemu prawa europejskiego poprzez dyskryminację osób fizycznych wykonujących pracę najemną na pokładzie statku poprzez rozróżnianie ich sytuacji prawnej wyłącznie ze względu na typ statku/jednostki pływającej wyłącznie w oparciu o bezpodstawną, urzędniczą interpretację wykreowaną bez wyraźnej podstawy prawnej i wbrew oficjalnej definicji transportu międzynarodowego wynikającej z obowiązującej Polskę umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z Singapurem tworząc tak zwaną pułapkę interpretacyjną, która wynika z pułapki normatywnej, oraz poprzez utożsamianie podmiotu faktycznie zarządzającego statkiem z pojęciem armatora i właściciela statku w oparciu o bezpodstawną urzędniczą interpretację wykreowaną bez wyraźnej podstawy prawnej i wbrew wyrokom sądów administracyjnych, które powinny być brane pod uwagę przy rozpoznawaniu sprawy;