Uchwała SN z dnia 9 stycznia 2008 r., sygn. III SPZP 1/07

Przewodniczący SSN Zbigniew Myszka, Sędziowie SN: Romualda Spyt (sprawozdawca), Herbert Szurgacz.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 stycznia 2008 r. sprawy ze skargi Centrum Promocji Nauk Medycznych Spółki z o.o. w L. o naruszenie prawa strony do przeprowadzenia i zakończenia bez nieuzasadnionej zwłoki sprawy o nadanie klauzuli wykonalności, na skutek zagadnienia prawnego przekazanego postanowieniem Sądu Okręgowego w Lublinie z dnia 18 lipca 2007 r. [...]

„Czy zakończenie postępowania przed sądem pierwszej instancji po wniesieniu skargi o stwierdzenie, że w tym postępowaniu nastąpiła przewlekłość, uzasadnia umorzenie postępowania wywołanego wniesioną skargą z mocy art. 355 § 1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c., art. 391 § 1 k.p.c., art. 13 § 2 k.p.c. i art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r., o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki jako bezprzedmiotowego, czy też skarga, wniesiona w toku postępowania przed sądem pierwszej instancji, o stwierdzenie przewlekłości w tym postępowaniu, powinna zostać rozpoznana merytorycznie także po zakończeniu postępowania przed sądem pierwszej instancji ?”

podjął uchwałę:

Skarga wniesiona na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz.U. Nr 199, poz. 1843) w toku postępowania przed sądem pierwszej instancji, o stwierdzenie przewlekłości w tym postępowaniu, powinna zostać rozpoznana merytorycznie także po zakończeniu postępowania przed tym sądem.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 18 lipca 2007 r. Sąd Okręgowy w Lublinie, na podstawie art. 390 § 1 k.p.c., przedstawił Sądowi Najwyższemu do rozstrzygnięcia zagadnienie prawne budzące poważne wątpliwości w sprawie ze skargi Centrum Promocji Nauk Medycznych Spółki z o.o. z siedzibą w L. na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki. Zagadnienie to wyłoniło się na tle następującego stanu faktycznego. Wyrokiem z dnia 7 grudnia 2004 r. Sąd Rejonowy w Lublinie przywrócił powodowi posiadanie lokalu użytkowego poprzez nakazanie pozwanym opróżnienie powyższego lokalu i wydania go powodowi. Tytułowi egzekucyjnemu nadano klauzulę wykonalności w dniu 28 grudnia 2004 r. Wyrok Sądu pierwszej instancji uprawomocnił się dnia 30 czerwca 2005 r., kiedy to Sąd Okręgowy w Lublinie oddalił apelację pozwanego i zażalenie pozwanej na postanowienie Sądu Rejonowego w Lublinie odrzucające jej sprzeciw od wyroku, który w stosunku do niej był wyrokiem zaocznym. W dniu 27 września 2006 r. powód wniósł o nadanie klauzuli wyżej wymienionemu tytułowi egzekucyjnemu przeciwko Marcinowi C., jako nabywcy przedmiotowego lokalu. Pismem z dnia 29 września 2006 r. wierzyciel sprostował oczywistą omyłkę pisarską w nazwisku dłużnika (C.). Zarządzeniem z dnia 22 listopada 2006 r. zwrócono wniosek w zakresie żądania wydania tytułu wykonawczego z uwagi na nieuiszczenie opłaty kancelaryjnej. W dniu 11 grudnia 2006 r. wierzyciel wniósł zażalenie na to zarządzenie, które zostało uchylone postanowieniem Sądu Okręgowego w Lublinie z dnia 20 grudnia 2006 r. Zarządzeniem z dnia 9 stycznia 2007 r. wierzyciel został wezwany ponownie do uiszczenia opłaty kancelaryjnej od wniosku o wydanie tytułu wykonawczego. Zarządzeniem z dnia 20 lutego 2007 r. wniosek został zwrócony.

Postanowieniem z dnia 2 marca 2007 r. Sąd Rejonowy w Lublinie nadał klauzulę wykonalności wyrokowi Sądu Rejonowego z dnia 7 grudnia 2004 r. przeciwko Marcinowi C. (nazwisko sprostowano postanowieniem z dnia 6 kwietnia 2007 r.). W dniu 12 marca 2007 r. wierzyciel wniósł zażalenie na zarządzenie z dnia 20 lutego 2007 r. Zarządzeniem z dnia 5 kwietnia 2007 r. Sąd pierwszej instancji uchylił zarządzenie z dnia 20 lutego 2007 r. W dniu 10 maja 2007 r. wierzyciel wniósł skargę na naruszenie jego prawa do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym (postępowaniu klauzulowym) bez nieuzasadnionej zwłoki, domagając się stwierdzenia przewlekłości postępowania i zasądzenia zadośćuczynienia w wysokości 10.000 zł. W uzasadnieniu skargi wskazano, iż pomimo pism interwencyjnych oraz osobistych wizyt w sądzie, jak również wielu telefonów, przez siedem miesięcy Sąd Rejonowy nie rozpoznał wniosku o nadanie klauzuli wykonalności, co opóźnia prowadzenie postępowania egzekucyjnego w sprawie wydania lokalu. W piśmie z dnia 6 lipca 2007 r. wierzyciel podtrzymał skargę, mimo otrzymania - po wniesieniu skargi - tytułu wykonawczego.