Wyrok SN z dnia 5 października 2012 r., sygn. I PK 79/12

Sąd Najwyższy w składzie :

SSN Małgorzata Gersdorf (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Zbigniew Korzeniowski

SSN Maciej Pacuda

w sprawie z powództwa Haliny B.

przeciwko "P." Spółdzielni Elektrotechnicznej w Ł.

o odszkodowanie z tytułu niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy o pracę,

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 5 października 2012 r.,

skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Ł.

z dnia 25 października 2011 r., sygn. akt VII Pa 203/11,

oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Powódka Halina B. domagała się od pozwanej "P." Spółdzielni Elektrotechnicznej w Ł. odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie stosunku pracy.

Wyrokiem z dnia 8 czerwca 2011 r., sygn. XI P 411/10 Sąd Rejonowy dla w Ł. oddalił powództwo w całości po dokonaniu następujących ustaleń faktycznych.

Powódka była zatrudniona u pozwanego od dnia 19 sierpnia 2008 r., ostatnio na podstawie umowy o pracę na czas określony od dnia 19 listopada 2008 r. do dnia 18 listopada 2013 r. jako główny księgowy. W trakcie zatrudnienia powódka tworzyła atmosferę podejrzliwości, poszukiwała afer, kierowała przeciwko pracownikom zarzuty wadliwego zachowania (przywłaszczenie mienia pracodawcy, niszczenie faktur, niegospodarność), które w żadnym przypadku nie okazały się prawdziwe. Zatrudnienie terminowe, na analogicznych jak z powódką warunkach, stosowano powszechnie, zarówno na stanowiskach kierowniczych jak i pozostałych. Umowy na czas nieokreślony zawierano po zakończeniu umów na czas określony 5 lat.

W dniu 25 sierpnia 2010 r. pozwana wypowiedziała powódce stosunek pracy nie podając przyczyny.

Sąd Rejonowy ocenił, mając na uwadze art. 30 § 4 k.p., że wypowiedzenie nie wymagało uzasadnienia jako że dotyczyło umowy o prace na czas określony. Pięcioletni okres umowy nie stanowił naruszenia przepisów o kształtowaniu treści umowy o pracę ani nadużycia umowy terminowej dla uzyskania łatwego rozwiązania stosunku pracy. Nie doszło także do naruszenia zasad współżycia społecznego, skoro pozwany dysponował motywami, które skłoniły go do rozwiązania umowy z powódką, nie czyniąc tego ze złośliwości czy chęci szkodzenia powódce.