Interpretacja indywidualna z dnia 26.05.2015, sygn. ILPP2/443-1-151/15-2/AD, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, sygn. ILPP2/443-1-151/15-2/AD

Podatek od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania kruszywa oraz korekty deklaracji.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 23 lutego 2015 r. (data wpływu 26 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania kruszywa oraz korekty deklaracji jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania kruszywa oraz korekty deklaracji.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

K. (dalej: Wnioskodawca, Strona) z siedzibą w N. jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą polegającą na eksploatacji złoża serpentynitu antygorytowego. Prowadzona przez Wnioskodawcę kopalnia serpentynitu jest jedynym miejscem wydobycia tego surowca na terytorium Polski. Wnioskodawca z pozyskanego surowca produkuje kruszywo drogowe i budowlane, a ponadto kamienie ogrodowe i dekoracyjne. Prowadzenie działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę uzależnione jest od możliwości korzystania z drogi dojazdowej prowadzącej na teren przedsiębiorstwa. Z racji dużych gabarytów transportowanych materiałów, masa pojazdów korzystających z drogi przekracza 8 ton (w głównej mierze są to samochody ciężarowe o dużej masie własnej, transportujące dodatkowo kamienie bądź kruszywo drogowe). Odcinek drogi, który używany jest przez samochody Wnioskodawcy tj. odcinek drogi powiatowej nr (...) od skrzyżowania tej drogi z drogą (...) w J. do zjazdu z tej drogi na teren kopalni będącej własnością Wnioskodawcy (dalej: Droga), ma status drogi powiatowej, tym samym Starostwo Powiatowe (dalej: Powiat, Strona) jest zarządcą przedmiotowego odcinka. Droga znajdowała się w stanie uzasadniającym jego zamknięcie dla pojazdów o masie powyżej 8 ton. Powiat w zakresie swoich obowiązków oraz w ramach uzyskanego na ten cel dofinansowania postanowił wyremontować Drogę. Na podstawie sporządzonego kosztorysu stwierdzono, że posiadane przez Powiat środki finansowe nie pozwolą na realizację inwestycji, tym samym konieczne będzie zamknięcie przedmiotowego odcinka dla ruchu pojazdów o masie powyżej 8 ton. Wprowadzenie limitu masy pojazdów ograniczyłby, o ile nie uniemożliwiło, wykonywanie przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. W związku z tym postanowiono o wspólnej realizacji remontu Drogi przez Wnioskodawcę oraz Powiat. Działając na podstawie art. 3 ust. 5 Ustawy z dnia 16 grudnia 2005 r. o finansowaniu infrastruktury transportu lądowego (Dz.U.2005.267.2251) dnia 12 czerwca 2013 r. zawarta została umowa W sprawie ustalenia zasad współpracy przy realizacji remontu drogi powiatowej nr (...) (dalej: Umowa) pomiędzy Wnioskodawcą i Powiatem. Podstawowym celem, dla którego została zawarta umowa jest: