Interpretacja indywidualna z dnia 17.06.2016, sygn. IPPB2/4515-50/16-4/MZ, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB2/4515-50/16-4/MZ

przyjmując za Wnioskodawcą, że z tytułu nieodpłatnego zniesienia współwłasności nieruchomości nie nastąpi przyrost wartości nabytej nieruchomości w stosunku do wartości posiadanego uprzednio udziału w tej nieruchomości, na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku od spadków i darowizn.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 7 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 8 kwietnia 2016 r. (data wpływu 11 kwietnia 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 6 czerwca 2016 r. (data nadania 9 czerwca 2016 r., data wpływu 13 czerwca 2016 r.) na wezwanie z dnia 24 maja 2016 r. Nr IPPB4/4511-454/16-2/JK3 i Nr IPPB2/4515-50/16-2/MZ (data nadania 25 maja 2016 r., data doręczenia 6 czerwca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych dokonania nieodpłatnego zniesienia współwłasności nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 kwietnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych dokonania nieodpłatnego zniesienia współwłasności nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W roku 1999 Wnioskodawca wraz z dwoma wspólnikami (Paweł S., Piotr Z.) nabyli kolejno dwie przyległe do siebie działki 296/4 oraz 296/6, w równych udziałach po 1/3. Działki są zarejestrowane w osobnych księgach wieczystych. Łączna suma powierzchni obu działek to około 42 ary, czyli około 14 arów na jednego współwłaściciela, czyli każdy w udziale po 1/3. Celem nabywców już w momencie zakupu było doprowadzenie w przyszłości do takiego podziału działek, aby każdy po zrzeczeniu się praw do pozostałej części uzyskał na wyłączność po 1/3, tj. około 14 arów. W momencie pierwotnego zakupu taki podział był jeszcze niemożliwy, bo działki nie miały tego samego statusu.