Interpretacja indywidualna z dnia 24.06.2019, sygn. 0111-KDIB2-3.4010.140.2018.2.APA, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-3.4010.140.2018.2.APA

w zakresie obowiązków płatnika w związku z dokonywaniem płatności na rzecz nierezydenta irlandzkiego z tytułu nabycia licencji końcowego użytkownika na korzystanie z programu komputerowego jeżeli Wnioskodawca nie będzie w posiadaniu certyfikatu rezydencji

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku, z 17 kwietnia 2019 r. (data wpływu 24 kwietnia 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązków płatnika w związku z dokonywaniem płatności na rzecz nierezydenta z tytułu nabycia licencji końcowego użytkownika na korzystanie z programu komputerowego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 kwietnia 2019 r., wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązków płatnika w związku z dokonywaniem płatności na rzecz nierezydenta z tytułu nabycia licencji końcowego użytkownika na korzystanie z programu komputerowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) zajmuje się wsparciem logistycznym dla firm zagranicznych. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółka od 2017 r. rokrocznie nabywa licencję na korzystanie z oprogramowania od irlandzkiej firmy (...). Podkreślić trzeba, że uprawnienia jakie otrzymuje Spółka nabywając oprogramowania których dotyczy niniejszy wniosek, dotyczą tylko jej własnej działalności, nie nabywa praw do modyfikowania oprogramowania, dokonywania w nim istotnych zmian czy rozpowszechniania w jakikolwiek sposób. Oprogramowanie jest nabywane na zasadzie licencji na korzystanie z programu komputerowego przez końcowego użytkownika (end-user). Zgodnie z warunkami licencji Wnioskodawca nie jest upoważniony do dalszej ich odsprzedaży lub udzielania dalszych sublicencji albowiem w przypadku nabycia licencji typu end-user nie dochodzi do przeniesienia na nabywcę oprogramowania praw do używania praw autorskich (i praw pokrewnych). Nabywca tego typu oprogramowania nabywa bardzo wąski zakres uprawnień, które sprowadzają się do użytkowania nabytego egzemplarza oprogramowania zgodnie z jego przeznaczeniem. Innymi słowy, Wnioskodawca może korzystać z danego programu na określonej liczbie stanowisk, lecz nie jest on upoważniony do udzielania dalszych sublicencji do programów na rzecz innych podmiotów lub do sprzedaży praw autorskich do nich. Wnioskodawca korzysta z programów na swój wewnętrzny własny użytek, do prowadzenia działalności gospodarczej oraz tworzenia różnych produktów związanych z jego działalnością gospodarczą. Jak zostało wspomniane powyżej Wnioskodawca nie ma prawa i możliwości do modyfikowania, kopiowania, rozpowszechniania czy dalszego udostępniania programów innym podmiotom. Spółka uzyskała certyfikaty rezydencji spółki irlandzkiej w formie elektronicznej za lata 2017, 2018 i 2019. Spółka dokonała płatności za licencje w tych latach.