Interpretacja indywidualna z dnia 09.03.2020, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.9.2020.1.JM, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.9.2020.1.JM

Opodatkowanie zasądzonej na rzecz Wnioskodawczyni kwoty podatku dochodowego

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 grudnia 2019 r. (data wpływu 8 stycznia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania zasądzonej na rzecz Wnioskodawczyni kwoty podatku dochodowego jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania zasądzonej na rzecz Wnioskodawczyni kwoty podatku dochodowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 2002 r. Wnioskodawczyni wszczęła postępowanie eksmisyjne przeciwko lokatorom, którzy zajmowali lokal mieszkalny, będące Jej własnością. W efekcie w 2005 r. sąd orzekł eksmisję z lokalu lokatorów, orzekając jednocześnie o uprawnieniu do otrzymania lokalu socjalnego i wstrzymaniu eksmisji do czasu zaoferowania lokalu socjalnego przez Gminę Miasto (). Po uprawomocnieniu się wyroku eksmisyjnego w 2006 r., przez kolejne lata Wnioskodawczyni składała do sądu pozwy o odszkodowania za kolejne okresy, gdyż Gmina nie proponowała lokalu socjalnego lokatorom, co sądy kwalifikowały jako bezprawne zaniechanie Gminy. W 2011 r. w kolejnym pozwie, którego dotyczy wniosek, za kolejny okres zaniechania Gminy, Wnioskodawczyni wniosła do sądu pozew o odszkodowanie za niedostarczenie lokalu socjalnego w okresie od dnia 1 sierpnia do dnia 30 listopada 2011 r.

Wyrokiem z dnia 10 stycznia 2014 r. Sąd Rejonowy sygn. Akt (), zasądził na rzecz Wnioskodawczyni od Gminy Miasta () kwotę 11.000,00 zł tytułem odszkodowania za straty jakie poniosła nie mogąc sprzedać przedmiotowego lokalu mieszkalnego po cenach rynkowych, co skutkowało tym, że nie mogła czerpać zysków z kapitału uzyskanego po sprzedaży lokalu mieszkalnego. Kwotę odszkodowania 11.000,00 zł Sąd obliczył w ten sposób, że od określonej przez biegłych kwoty sprzedaży lokalu mieszkalnego została obliczona wysokość możliwych do uzyskania odsetek bankowych, następnie pomniejszonych o należny dziewiętnastoprocentowy (19%) podatek od dochodów kapitałowych. Obliczenia te Sąd przedstawił na stronie 9. uzasadnienia wyroku. Tak więc Wnioskodawczyni uzyskałaby dochód 11.000,00 zł po opodatkowaniu i nie ciążyłyby na Niej żadne inne daniny publicznoprawne od tego dochodu. W wyroku tym, Sąd nie rozpatrywał kwestii straty jaką powódka poniesie w przyszłości, gdy otrzyma odszkodowanie, od którego powstanie obowiązek podatkowy, uznając roszczenie jako przedwczesne. Obowiązek podatkowy od przychodu z odszkodowania powstał przy rozliczeniu PIT-37 za 2015 rok. Miasto na podstawie wyżej przywołanego wyroku w dniu 24 lutego 2015 r. dokonało na konto Wnioskodawczyni przelewu tytułem odszkodowania. Po zakończeniu roku podatkowego 2015 Wnioskodawczyni otrzymała od Miasta stosowną informację PIT-8C. Na podstawie informacji PIT-40A uzyskanej z ZUS oraz PIT-8C uzyskanej od Miasta Wnioskodawczyni przesłała zeznanie o uzyskanych dochodach PIT-37 za 2015 rok, a w dniu 20 kwietnia 2016 roku zapłaciła podatek dochodowy za 2015 rok, w tym 1.980,00 zł od uzyskanego odszkodowania. W tych okolicznościach zapłacenie podatku od odszkodowania spowodowało uszczuplenie majątku Wnioskodawczyni powstałe na skutek bezprawnego zaniechania Miasta () w wymienionym wyżej okresie. Gdyby Wnioskodawczyni mogła rozporządzać swoją własnością w sposób racjonalny i sprzedać swój lokal mieszkalny, to po zapłaceniu podatku od dochodu z kapitału (odsetki bankowe) nie wystąpiłby już inny podatek.

Dlatego też w dniu 27 września 2016 r. Wnioskodawczyni złożyła pozew do Sądu Rejonowego, sygn. akt (), wnosząc o zasądzenie od Gminy Miasta () na swoją rzecz kwoty 1.500,00 zł. W uzasadnieniu wykazała, że z winy pozwanego poniosła szkodę majątkową, jaką było zapłacenie podatku dochodowego od odszkodowania wypłaconego przez Miasto ().