Na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jednolity: Dz. U. z 2016 r. poz. 446) oraz art. 18 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 11 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych (tekst jednolity: Dz. U. z 2016 r. poz. 561) - Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Warszawie uchwala, co następuje:

§ 1. Orzeka o nieważności § 1 pkt 2 i 3 uchwały Nr 594/XXII/2016 Rady Miejskiej w Piasecznie z dnia 15 czerwca 2016 r. w sprawie zmiany uchwały Nr 381/XIV/2015 Rady Miejskiej w Piasecznie z dnia 18 listopada 2015 r. w sprawie opłaty targowej obowiązującej na terenie Miasta i Gminy Piaseczno, z powodu istotnego naruszenia art. 15 ust. 1, art. 19 pkt 1 lit. a, pkt 2 i pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2016 r. poz. 716).

§ 2. Na niniejszą uchwałę Miastu i Gminie Piaseczno przysługuje prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, w terminie 30 dni od daty jej doręczenia za pośrednictwem Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Warszawie.

Uzasadnienie

W dniu 22 czerwca 2016 r. do Regionalnej Izby Obrachunkowej w Warszawie wpłynęła uchwała Nr 594/XXII/2016 Rady Miejskiej w Piasecznie z dnia 15 czerwca 2016 r. w sprawie zmiany uchwały Nr 381/XIV/2015 Rady Miejskiej w Piasecznie z dnia 18 listopada 2015 r. w sprawie opłaty targowej obowiązującej na terenie Miasta i Gminy Piaseczno. Stosownie do art. 11 ust. 1 pkt 5 cyt. ustawy o regionalnych izbach obrachunkowych, przedmiotowa uchwała podlega nadzorowi Izby.

Jako podstawę prawną podjęcia badanej uchwały Rada Miejska w Piasecznie wskazała:

- art. 18 ust. 2 pkt 8 ustawy o samorządzie gminnym, w myśl którego Do wyłącznej właściwości rady gminy należy podejmowanie uchwał w sprawach podatków i opłat w granicach określonych w odrębnych ustawach,

- art. 41 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, który stanowi o formach aktów prawa miejscowego i o przepisach porządkowych,

- art. 42 ustawy o samorządzie gminnym, który w zakresie zasad i trybu ogłaszania prawa miejscowego odsyła do ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych,

- art. 15 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, który stanowi, cyt.:

"1. Rada gminy może wprowadzić opłatę targową. Opłatę targową pobiera się od osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, dokonujących sprzedaży na targowiskach, z zastrzeżeniem ust. 2b.

2. Targowiskami, o których mowa w ust. 1, są wszelkie miejsca, w których jest prowadzona sprzedaż.

2a. (utracił moc).

2b. Opłacie targowej nie podlega sprzedaż dokonywana w budynkach lub w ich częściach.

3. Opłatę targową pobiera się niezależnie od należności przewidzianych w odrębnych przepisach za korzystanie z urządzeń targowych oraz za inne usługi świadczone przez prowadzącego targowisko ",

- art. 19 pkt 1 lit. a ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, w myśl którego Rada gminy, w drodze uchwały określa zasady ustalania i poboru oraz terminy płatności i wysokość stawek opłat określonych w ustawie, z tym że stawka opłaty targowej nie może przekroczyć obecnie 758,47 zł dziennie.

Badaną uchwałą Rada Miejska w Piasecznie zmieniła postanowienia ww. uchwały Nr 594/XXII/2016, m.in. w ten sposób, że:

- po § 3 dodała § 3a w brzmieniu "Na targowiskach wymienionych w § 2 ust. 2 pkt 1 lit.g), h), i), j), k) oraz l) powierzchnia stanowiska nie może przekroczyć 10 m2 (§ 1 pkt 2 badanej uchwały),

- po § 3a dodała § 3b w brzmieniu "Na targowiskach wymienionych w § 3a dopuszcza się sprzedaż tylko owoców miękkich krajowych" (§ 1 pkt 3 badanej uchwały).

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 2 pkt 8 ustawy o samorządzie gminnym do wyłącznej kompetencji rady gminy pozostaje podejmowanie uchwał w sprawach podatków i opłat lokalnych określonych w odrębnych ustawach. Kompetencje rady gminy w zakresie opłaty targowej wynikają z art. 15 ust. 1 i art. 19 pkt 1 lit. a, pkt 2 i pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Przepisy te przewidują dla rady gminy w zakresie opłaty targowej uprawnienia do:

- wprowadzenia opłaty targowej,

- określenia zasad ustalania i poboru oraz terminów płatności i wysokości stawek nieprzekraczających stawki maksymalnej,

- zarządzenia poboru opłaty targowej w drodze inkasa oraz określenia inkasentów i wysokości wynagrodzenia za inkaso

- wprowadzenia zwolnień przedmiotowych innych niż wymienione w ustawie.

W ocenie Organu Nadzoru żaden z przepisów regulujących sprawy opłaty targowej nie uprawnia rady gminy do ustalenia maksymalnej powierzchni stanowiska ani asortymentu sprzedawanych artykułów.

Kolegium zwraca uwagę, iż badana uchwała stanowi akt prawa miejscowego, bowiem zawiera przepisy o charakterze generalnym i abstrakcyjnym, skierowane do nieograniczonej liczby adresatów i obowiązujące na terenie całej Gminy. Co za tym idzie przepisy takie powinny zostać wydane zgodnie z wymogiem art. 40 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym. Przepis ten stanowi, że na podstawie upoważnień ustawowych gminie przysługuje prawo stanowienia aktów prawa miejscowego obowiązujących na obszarze gminy. Także art. 94 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej jednoznacznie określa, iż stanowienie aktów prawa miejscowego następuje nie tylko na podstawie lecz także w granicach upoważnień ustawowych.

Organ wykonujący kompetencję prawodawczą zawartą w upoważnieniu ustawowym jest obowiązany zatem działać ściśle w granicach tego upoważnienia. Nie jest on uprawniony ani do regulowania bądź modyfikowania tego, co zostało już ustawowo określone, ani też do wychodzenia poza zakres upoważnienia ustawowego. Jego uregulowania powinny być na tyle precyzyjne i czytelne aby nie powstawały wątpliwości interpretacyjne.

W ocenie Kolegium kwestionowane postanowienia badanej uchwały zawarte w § 1 pkt 2 i 3 zostały wprowadzone przez Radę Miejską w Piasecznie z przekroczeniem upoważnienia zawartego w art. 15 ust. 1 i art. 19 pkt 1 lit. a, pkt 2 i pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.

Mając na uwadze ustalony stan faktyczny i prawny Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Warszawie orzekło jak w sentencji.